9
twffeu ASC is weer trots op het vlaggeschip
WFASTRIJD
WEFlf
r
Geen bloemen, wel veel beren op het ijs
Sport
DE
\nciF
h%
WIE ZEI
DAT
VAN DE
MAANDAG 21 NOVEMBER 1994
Bij ASC schamen de leden
zich niet meer voor de ver
richtingen van het eerste
elftal. Sterker, ze vinden
het tegenwoordig weer
leuk om langs de kant te
staan of om op de statige
tribune te zitten. Gisteren
in de derby met UDO ver
diende de good-old een
punt (het werd 0-0) en een
bescheiden applausje van
de aanhang. „Keurig ge
daan, jongens."
OEGSTGEEST ROB
\emco Teitler
3t
Wim van Harskamp twijfelde
[^Ulbf de laatste minuut tussen Jan
*9 level en Remco Teitler. beiden
''jsb an ASC. ..Jan Hevel is een voet-
zo auer met uitstraling. Zulke spe-
heb ik vanmiddag niet ge-
Hij organiseerde zijn ploeg
Is laatste man goed. En hij
eeft een goede trap. Jammer
at zijn ploeggenoten er weinig
,or %ee deden.
„Ik heb gekozen voor Remc
^8^ 'eitler omdat hij
uis heeft. En dan bedoel ik
met rendement, met drei-
r naar het doel toe. Hij draai-
makkelijk »"7» mnn
DenT J
V,
Vorig seizoen keurde niemand
ASC 1 een blik waardig. Het
vlaggeschip oogstte hoon en er
gernis. Nu was de club daar ge
deeltelijk zelf schuldig aan. ASC
is een vereniging waarbij het
eerste elftal nu niet bepaald op
grote steun van de achterban
hoeft te rekenen. Als de tap
maar loopt en de kantine gezel
lig volzit, dan is het goed, zo
werd er jarenlang aan de Kem-
penaerstraat geredeneerd.
Ton Kohlbeck, de nieuwe
voorzitter van ASC, beaamt dat
'de boel in slaap was gesust'.
„Dat had heel veel te maken
met het 100-jarig bestaan van
de club. Daar is heel veel tijd en
geld in gaan zitten. Toen dat ju
bileum er eenmaal opzat, had
niemand puf meer om aan dat
eerste te denken."
Tot eind vorig jaar. Kohlbeck:
„Er liepen leden rond die moei
te hadden met de prestaties van
het eerste. Die waren niet den
derend. Dat had een oorzaak. Er
was geen geld voor een trainer,
dus werd er maar wat aan ge
rommeld. ASC is geen club die
het vizier op het eerste richt,
maar je hoeft je aan de andere
kant niet te schamen voor je
club."
'Zelfreinigende krachten' be
gonnen zich daarom te roeren.
Het roer moest om bij ASC. Ko
hlbeck: „Als het goed gaat met
het eerste, gaat het goed met de
club. Dat heb ik me nog nooit
gerealiseerd. En dan blijkt dat
ASC de kracht heeft om het roer
om te gooien."
Er werd in eerste instantie
een betaalde kracht (Wally Gal-
èyenoord-trainer Wim van
lanegem in het Algemeen
l" agblad:
Sommige spelers voelen zich
iet op hun gemak in lietNeder-
mds elftal. Ik heb een speler in
e selectie, op wie ik nog maar
ortgeleden een middag moest
tpraten om hem zover te krij-
en dat hij toch naar het trai-
ingskamp van Oranje vertrok.
.dti,
EU
ir goed dat ik geen
onclscoacli van Nederland ben.
ben bang dat ik snel door de
midige Oranje-se-
'ctie heen ben en
p 1 januari bij de
jedstrijd van de
ud-internationals
kijken of er
\og spelers zijn om
selecteren
lammer Ton Sij-
rands in de Tele-
raaf:
Mijn vrouw en ik
het besef
at wij ons nooit
en koophuisje kun-
•eroorloven; we
iijd(
ovi-
V0<
WK bij voorbeeld.
Golfer Rolf Muntz in Trouw:
„Nu ik toevallig de Tourkaart
heb bemachtigd, ziet dat er uit
als een groot succes. Iedereen
denkt dat ik nu alles gehaald
heb. wat er maar te halen valt.
In al die euforie staat niemand
erbij stil dat dit pas het begin is.
Cees Bovelander, vader van
Floris Jan, over de magie van
hockeyclub Bloemendaal in
Vrij Nederland:
„Bloemendaal bestrijkt het tota
le leven. Je
kunt hier
beginnen
op je ze
vende en
doorgaan
tot je
dood.
Bloemen-
daal-voor-
zitter Lo
omen met eens in
'anmerking voor
en hypotheek. We
ebben ons eigen
amblcid. onze huurwoningen
landelijke rust van Voorst. In
taterieel opzicht wens ik niet te
Het gaat mij om de spor-
,v" anv.
etN
Lm Ie
ivoerder Marc Delissen van
iet Nederlands hockeyteam in
Volkskrant:
Ik ben niet gefrustreerd, voel
ook niet miskend, alleen heb
k wel eens de indruk dat de
lockeyer uit het westen het niet
:etten dat hij door die klei-
le Delissen is voorbij gestreefd,
kkom uit Zuid-Limburg en be-
J, ioor dus een schuchter manne-
te zijn dat praat met een
h achte g. Dat ik met dat chliché-
deeld heb afgerekend, wordt mij
door iedereen in clank afge
komen.
dem:
We leven in een tijd waarin de
nythevorming rond sporters
lauwelijks meer bestaat. Cruijff
f Bergkamp, Litjens of Van den
'fonert. het is een wereld van
'rschil. Tegenwoordig krijg je
ver je idolen alles te zien, te ho
en te lezen. De media heb-
zich zo niassaal op de spor-
ers gestort dat er geen ruimte
neer is voor mythevorming. En
'an denkt een bondz'n beleid zo
unnen wijzigen dat interna-
ionals weer op een voetstuk wo-
gezet. Wat een domheid. La-
ze zich liever druk maken
anderezaken, om de zesde
laats van de vrouwen bij het
Noortwijk
in VN:
Ikgeloof
wel dat de
Bloemen
daler wat
arroganter
en bekak
ter overkomt dan iemand uit
Het Gooi. Dat heeft met presen
tatie te maken. De auto is hier
precies de Volvo en de BMW die
je verwacht. En de jas die we
aanhebben is net wat meer de
jagersjas dan bij de anderen.
Bloemendaal-hockeyer en in
ternational Remco van Wijk in
VN:
„Onze ouders rijden heus niet
allemaal in een Volvo met een
tussenhekje voorde labrador,
hoor. En ook bij ons vind je op
standige jeugd meteen voorkeur
voor Guns 'n Roses of keiharde
housemuziek.
Bloemendaal-hockeyer en in
ternational Erik Jazet in VN:
Bij Klein Zwitserland kunnen
ze hun eigen jeugd niet eens in
•bedwang houden. Er wordt daar
in de kleedkamers flink gejat en
op het veld slingeren ze je de
grofste ziektes naar het hoofd.
Bloemendaal-hockeyer en in
ternational Erik-Jan de Rooij
in VN:
„Hockey heeft het imago dat het
nooit echt topsport is, dat we al
lemaal een pilsje pakken, en dat
is Qok wel correct. Alleen wordt
er altijd zo de nadruk op gelegd.
Journalisten willen altijd dat
sfeertje erin houden: kratten tot
aan het plafond. Maar in voet
balkantines wordt ook gedron
ken.
Wim vcm Harskamp
ASC'er Lambertus ontwijkt de uitgestrekte benen van Patrick de Poorter.
lert) aangesteld. De trainer van
de B-selectie van UVS bleek
over een aanmerkelijke zuig
kracht te beschikken. Kohlbeck:
„Die mensen zijn niet door ons
gehaald, die zijn met de trainer
meegekomen. Wij zijn een
amateurclub in zijn meest pure
vorm. Wij lopen niet met Felix-
kattebrokken op ons shirt en we
laten ons ook niet in met een of
andere geldschieter als Cor
Sip."
Wel denkt ASC aan onkosten
vergoedingen als de club weer
terugkeert in de KNVB. Want
dat laatste is wel de bedoeling.
„Op zijn minst", verwoordt Ko
hlbeck de ambities van zijn
club. „Zowel met het cricket als
het voetbal moet het vooruit.
ASC is een club die barst van de
tradities."
Daar horen prestaties bij en
een mooi complex. Nu man
keert er aan het veldje, dat ligt
ingeklemd tussen de woonhui
zen rond de Kempenaerstraat,
niets. Maar het is allemaal veel
te klein. Ruimte voor uitbrei
ding is er niet. ASC schikt zich
in zijn lot. Kohlbeck: „Deze plek
is toch geweldig."
De meeste seniorenteams
moeten vanwege het veldente-
kort hun thuiswedstrijden spe
len bij UDO en Oegstgeest. Wel
is de club van plan om een half
kunstgrasveld aan te leggen op
de plek van het huidige gravel-
veld. Daar kan dan op getraind
worden (ASC 1 traint nu bij
UVS) en bovendien biedt dit
terren dan plaats aan de 100 F-
junioren die ASC rijk is. Die op
FOTO LOEK ZUYDERDUIN
latere leeftijd overigens vaak
gaan hockeyen.
Net als ASC koestert buur
UDO ambities. De club van
voorzitter Cees van der Star
heeft de weg naar boven weer
gevonden. De nieuwe trainer
Nico van der Salm heeft het eer
ste elftal een ferme injectie ge
geven. Van der Star: „Het is de
laatste jaren fout gegaan met de
discipline. Die was er niet en de
spelers hadden we ook al niet.
Je kunt de ballen er als voorzit
ter nu eenmaal niet zelf inschie
ten. Daarom zijn we op zoek ge
gaan naar een jonge, ambitieu
ze trainer en het resultaat is er
ASC: Eindenhof 6; Kriek 6, Hevel 7, Backs 6, De Groot 6; Ere
selink 6, De Wolf 6, Paul Wisselink 6: lambertus 6 (Tjoha
Perez 0 (Carlos Perez 5Teitler 7
UDO: Schouten 7; Van Abswoude 6, De Jong 6, De Poorter 1
Knetsch 6; Kompier 5, Van Heek 6, Stuifzand 6; Van Zaaner
neel 6, Werner Knetsch 7 (Bram Veldman 6)
Scheidsrechter Mulders 7
Het is stil in de hal als de mu
ziek gaat spelen en de kunstrijd
ster over het ijs zwiert. Als het
gekras van de kunstschaatsen
zelfs niet meer is te horen en
het geluid van „het cassette
bandje verstomt, dan wordt het
tijd voor het publiek om in actie
te komen. Geen bloemen maar
beren vallen voor de deelneem
sters neer. Ze rapen die op,
zwaaien even en verdwijnen
dan naar het gat in de boarding
waar de trainster staat te wach
ten. Het is allemaal net echt,
maar ook weer net niet. Neem
bijvoorbeeld de cijfers van de
jury: die komen nauwelijks bo
ven de drie.
De nationale kürwedstrijden
in de Leidse Ijshal brengen
schaatssters en schaatsers op de
been van zestien verschillende
clubs uit het hele land. De aspi
ranten D, C, B en A strijden om
de eer. Dat zijn. niet de beste
kunstschaatsers van Nederland:
die hebben immers al zo veel
testen gehaald dat ze zichzelf
junior of senior mogen noe
men.
Sabrina Cendral is lid van de
Kunstschaatsvereniging Rijn
land en aspirante D. De 12-jari-
ge schaatsster, die een jaar gele
den van Leiden naar Den Haag
verhuisde, maar de KSV Rijn
land veel te leuk vindt om te
verlaten, staat derde. Ze is rede
lijk tevreden over haar kür op
een medley van musicalliedjes.
Alleen de wage-priouette ging
mis. Eerst zat er een stand-pi
rouette in haar kür, maar haar
trainster vond dat ze daar de
wat moeilijkere wage-pirouette
van moest maken. „Maar ik kan
hem nog niet zo goed."
Daiikzij de redelijk hoge cij
fers van de jurering staat ze nog
derde als de laatste van de zes
tien D-rijdsters het ijs op gaat.
En die doet het net even beter
dan Sabrina, die eerst tot haar
teleurstelling maar later toch
wel tot haar tevredenheid op de
vierde plaats eindigt. Ze heeft
tenslotte al eens als derde op
het erepodium gestaan.
Sabrina Cendral is een van de
acht meisjes.van de selectie-
groep van de Leidse club. Deze
leden blinken uit door talent en
motivatie, en hun ouders kun
nen de 1800 gulden contributie
voor drie trainingen in de week
betalen. Voor jonge kinderen
die alleen op zaterdagochtend
trainen is kunstschaatsen niet
zo duur: 225 gulden. Maar wie
meer aandacht en tijd wil moet
daarvoor in de buidel tasten.
Het huren van het ijs is duur
voor de vereniging, verklaart
Er waren gisteren heel wat zweefstanden te z
niet in de prijzen viel.
Birgitta van de Bosch van de
LSV Rijnland.
De kunstschaatsvereniging
bestaat sinds de opening in
1972 en heeft na wat slechte ja
ren nu negentig leden. Toen de
vereniging èn de ijshal niet be
paald ruim in het geld zaten,
stroomden de leden ook niet bij
bosjes toe. Nu een stichting de
ijsbaan beheert, is er weer geld
om zaken aan te schaffen als
fi op de Leidse ijsbaan. Deze is v
ijsmachine en een
frituurpan. De club
hoopt dat ook de plannen voor
verbetering van de kleedkamers
snel uit de ijskast komen want
dan is er misschien ook einde
lijk een ruimte met spiegelwand
voor balletlessen. Want die heb
ben de kunstrijders eigenlijk
broodnodig, zegt de Leidse trai
ner Robbert Duyverman.
Kunstschaatsen lijkt een
beetje op turnen. Wie klein is en
niet te zwaar, daarbij beschikt
over een goed ontwikkelde mo
toriek en goed zijn evenwicht
kan bewaren kan hoge punten
scoren op het ijs.
Hoge punten, voor Neder
landse begrippen dan. Want het
kunstrijden blijft in het lange-
afstandland ver achter. Wat wil
je ook, zegt Birgitta van de
Bosch, met maar een ijsbaan in
het hele land die in de zomer
ook open is (Den Bosch) en piet
een schaatsbond die alle priori
teit geeft aan het lange-afstand-
rijden.
Op het ijs is een jongen zich
aan het inrijden. Hij draagt een
lange donkerblauwe broek, en
een glimmend wit overhemd
met lange mouwen. Dat is ver
plicht. Hij heeft de hele baan
zes minuten lang voor zichzelf,
voordat hij ook alleen aan zijn
kür van 2.5 minuten begint..Als
Duyverman hem in actie ziet.
trekt hij een zuinig gezicht. „Hij
buigt zijn knieën niet waardoor
hij geen vaart kan maken. Bo
vendien mist hij het ijsgevoel,
dat zie je direct." Maar wat
maakt het uit, de beker heeft hij
al binjien.
„Kunstrijden is een meiden-
sport, in Nederland althans",
zegt Birgitta van den Bosch. De
leden van de KSV Rijnland vari
eren in leeftijd dan wel van 4 tot
44 jaar, het merendeel is jong
en van het vrouwelijk geslacht.
Er zijn vier jongens lid.
„Hou je bloemen eens wat la
ger", roept een moeder die een
foto wil maken van haar doch
ter op het podium. Sabrina
Cendral staat net naast de drie
besten, in haar rood-zwarte
jurkje. Dezelfde creatie als Kata-
rine Witt droeg, jaren geleden in
Calgary. Ze heeft groene oog
schaduw op, en lippenstift. „Dat
moet, dat geeft meer uitstraling
op het ijs. Anders ben je zo wit."
Dan is het tijd voor de prijs
uitreiking bij de mannen. Stoer
en enthousiast schaatst de jon
gen naar het erepodium. Maar
voordat hij de hoogste trede kan
beklimmen gaat hij onderuit.
De weg naar de top is voorals
nog erg glad. Maar het deert
hem niet. Alsof er niets is ge
beurd schaatst hij zijn ererond
je, met beker en bloemen in de
hand. Het is allemaal net echt,
maar ook weer net niet.
Opvallend
Aanwezig
Naam: Folkert Wesselius
Club: Rijnsburgse Boys
leeftijd: 26 jaar
Beroep: gemeenteambtenaar
Rijnsburg
olkert Wesselius
voetbalt sinds vorig
seizoen in het twee
de elftal van Rijnsburgse
Boys. De Fries is met dertien
doelpunten uit elf wedstrij
den topscorer van zijn elftal,
dat bovenaan staat. In zijn
debuutjaar in Rijnsburg
mocht hij vier keer invallen
in het eerste. Dat deed hij za
terdag ook tegen Schevenin-
gen. In blessuretijd maakte
hij het winnende doelpunt.
Wanneer wist je dat je in
mocht vallen?
„Nou, ik speelde om half elf
gewoon met mijn eigen team
(waarvoor hij hel tweede en
derde doelpunt maakte, red.)
toen de trainer een kwartier
voor het einde aan me vroeg
of ik bij één op de bank wilde
gaan zitten. Natuurlijk wilde
ik dat en hij haalde me er
vervolgens uit.
Wat zei de trainer na afloop
tegen je in de kleedkamer?
Hij feliciteerde me. Maar
het was allemaal een beetje
chaotisch. Hij kwam later
binnen, omdat hij iets moest
zeggen voor de lokale radio.
Wij liepen al lang polonaise
en het was groot feest, leder
een viel elkaar om de hals en
daar deed hij toen ook maar
Gaan we je nu vaker zien in
het eerste?
„Ik ben bang van niet. Met
Jeffrey van Driel in de basis,
kom ik er denk ik moeilijk
tussen. Vorig jaar was hij nog
geblesseerd, mcu
de ik ook alleen
i het s
:peel-
i het eind
paar keer
de op-
mee. In principe
stelling van het eerste team
vast. Ik hoop op invalbeur-
Dus volgende week weer ge
woon spelen met je eigen
team?
„Ja, maar dat is ook leuk
hoor.
„Ik heb vanmiddag gekregen wat ik had verwacht. Ik heb vorig sei
zoen Teylingen een aantal keren gezien, dus ik wist wat me te wach
ten stond. Het viel me niet mee. maar ook niet tegen. Wat ik aardig
vond is dat beide ploe
gen wilden voetballen.
ASC en UDO spelen in
grote lijnen hetzelfde
spelletje. Aanvallend
met drie spitsen. Het
verschil zit 'm in de fy
sieke kracht. Bij ASC
wemelt het van tengere
jongens. Die moeten het
meer hebben van tech
niek en snelheid. Er lo
pen bij ASC een paar
handige dribbelaartjes,
maar het ontbreekt ze,
wat ik althans nu ge
zien heb. aan doelma
tigheid. Het zag er alle
maal aardig uit, maar
het rendement was ver
te zoeken. En daar gaat
het nog altijd om in het
voetbal.
Ik had verwacht dat
UDO in de tweede helft
met de wind mee zou
toeslaan. ASC had in
eerste instantie veel
moeite met de wind. Te
genwind hoeft geen na
deel te zijn. Maar dan moet het positiespel goed zijn verzorgd. Daar
lagen de problemen bij ASC. Ze kregen de bal niet meer naar voren.
UDO maakte juist handig gebruik van de wind. De ploeg speelde
direct en probeerde de spitsen in stelling te brengen. Voorin speelde
Werner Knetsch een goede wedstrijd. Althans, voor afdelingsbegrip
pen. Hij is handig, maar hij maakte op mij een wat slome indruk.
Met een beetje meer felheid komt hij veel beter tot zijn recht.
ASC was gisteren voor mij de ploeg die het beste voetbal speelde.
Jan Hevel bracht lijn in hef spel, dat deed hij beter dan zijn collega
Ronald de Jong van UDO. Het slechte veld speelde ASC parten. UDO
had er ook last van, daardoor kun je het de voetballers niet aanreke
nen dat het niet denderend was.
Een gelijkspelletje gaf de verhoudingen het beste weer. ASC was
iets beter, UDO daarentegen was fysiek sterker en was uit dode mo
menten gevaarlijk.
Wat me wel duidelijk is, is dat de KNVB voor beide ploegen te
hoog gegrepen is. Je ziet het aan Teylingen. Dat heeft het nu moeilijk
in de vierde klas. Je hoeft in de afdeling geen goede ploeg te hebben
om de promoveren. Als je een handige voetballer hebt die er een stuk
of twintig inschopt, kom je al heel ver.
