'Waterdragers moeten weer water gaan dragen'
Saturnus wil
niet afgaan
Sport
ry
Cruijff:
'Stoitsjkov
verdient
Gouden Bal'
J11
ül
1 CHTERLIJN
ZATERDAG 12 NOVEMBER 1994
Situatie ARC 'echt niet hopeloos of zo
i Als er iemand op de hoogte is van de sfeer binnen welke
vereniging dan ook, dan is dat natuurlijk de man achter
de; bar. Gert - 'Geppie' - Vermaas weet dus waar hij over
praat. De man die ooit als grensrechter van ARC één fun
geerde, nu al jaren regelmatig 's avonds achter de bar z'n
wérkzaamheden verricht en op zaterdag nooit een wed
strijd van het eerste overslaat, heeft derhalve recht van
spreken als hij zegt dat er met de sfeer bij ARC 'niks mis'
Natuurlijk heb je ook bij ARC
leden, supporters lopen die elke
gelegenheid aangrijpen om kri-
tiek te spuien. Die speler is niet
r, goed, die deugt niet en de trai-
i ner moet er vanzelfsprekend als
eetste uit. Maar over het alge-
rïièen genomen, valt het alle-
maal wel mee."
Ook binnen de selectiegroep,
zo! is het Vermaas opgevallen.
„Afgelopen maandag nog. De
jongens hadden zaterdag verlo-
ren en die avond heel hard ge-
i traind. Met andere woorden, al-
i le reden om niet al te vrolijk aan
.- de bar te verschijnen. Maar de
stemming was weer goed. Zoals
de sfeer het hele seizoen eigen-
lijk al perfect is."
Geen ruziemakende selectie-
spelers dus, daar op het Alphen-
selSportpark Zegersloot. En ook
pauiekerige bestuurders kun-
i nen niet worden gesignaleerd.
Toch is iedereen er daar in Al-
pHen aan den Rijn van over-
I tuigd dat er iets moet gebeuren.
Of, zoals elftalbegeleider Leen
Wpstmaas het stelt: „ARC moet
i punten gaan pakken. De vraag
is alleen hoe?"
Lift
Dé wil is bij alle betrokkenen
volop aanwezig. Het nu onder
aan de ranglijst van de eerste
klasse A bungelende ARC, wil
absoluut plaatsnemen in de lift
naar boven. En zal dat binnen
af^pnbare tijd ook moeten
doen, vindt John Vermeer. De
directeur van Variant BV Bouw
bedrijf (hoofdsponsor van ARC)
en de voorzitter van de Stich
ting Topsport ARC meent dat
het omslagpunt deze maand zal
moeten worden bereikt. „ARC
moet voor de winterstop een
stuk beter geklasseerd staan.
Anders krijgt de ploeg het echt
moeilijk."
En dat terwijl de Alphense se
lectie de eerste klasse moet aan
kunnen, denkt Vermeer. „Voor
af hebben we het intern over de
doelstellingen voor dit seizoen
gehad. Het kwam er op neer dat
we goed moesten meedraaien,
in de middenmoot en dat we
misschien een keertje konden
meespelen om een periodetitel.
We hebben als stichting nog
aangeboden ons nog wat breder
op de markt te oriënteren, maar
de technische staf vond dat niet
nodig. Die dacht er met deze
selectie wel te kunnen komen."
Het feit dat trainer Wim van
Zwam en zijn mensen nu nog
niet zo ver zijn, verleidt Ver
meer er niet toe de oefenmees-
ter de befaamde Zwarte Piet toe
té spelen. „Wat Ons betreft is
het vertrouwen in deze trainer
er zeker nog. Van Zwam heeft in
het verleden, bijvoorbeeld bij
Quick Boys, ook bewezen iets in
huis te hebben. Het is alleen
jammer dat dat er in anderhalf
jaar ARC nog niet is uitgeko-
Vermeer zoekt de oorzaken
^an de tegenvallende prestaties
'oornamelijk 'tussen de oren'
'an de selectiespelers. Ook elf
talbegeleider Leen Westmaas
praat over een 'gebrek aan ver
trouwen' binnen de groep,
maar wijst eveneens op andere
zaken. „Het viel me tegen Quick
Boys weer op dat er geen team
in het veld staat. De bereidheid
om dingen voor elkaar op te
knappen, was niet altijd aanwe
zig. Maar het voornaamste was
wel dat de spelers op zich niet
goed bezig waren. Niet binnen
hun beperkingen voetbalden.
Laat ik het duidelijker zeggen:
de waterdragers in het team
moeten gewoon weer water
gaan dragen. En de anderen la
ten voetballen."
Mentaliteit
Westmaas miste in Katwijk ook
de vechtersmentaliteit die ARC
door de jaren heen altijd wel op
moeilijke momenten heeft ge
kenmerkt. Iets dat ook Jacques
Key is opgevallen. De spits die
na tien jaar Racing-één door
veranderde werkzaamheden
overstapte naar Alphense Boys,
had afgelopen zaterdag een
dagje vrij. Het was voor hem re
den om met vriendin naar Kat
wijk te trekken en het duel tus
sen Quick Boys en ARC te be
zien. De hernieuwde kennisma
king met zijn oude team beviel
hem niet. „Ik vond het eigenlijk
gewoon slecht. Er werd heel
plichtmatig gespeeld, er was
geen beleving en er was nie
mand in het elftal die zijn ver
antwoordelijkheid oppakte.
Key miste met name een spe
ler die het elftal op sleeptouw
nam. „Een type als René Lam-
mers. Een jongen die de kar
trekt als het tegenzit. Die is er
niet bij. En dan kan je als elftal
nog wel functioneren, maar dan
zal de hele groep de schouders
er onder moeten zetten. En dat
was zeker tegen Quick Boys niet
het geval."
De puntspeler die dit seizoen
nu met Alphense Boys in de
hoek vertoeft waar traditioneel
de klappen plegen te vallen, had
vooraf veel meer van zijn oude
ploeg verwacht. „Die genoemde
doelstellingen zijn wel reëel. De
kwaliteiten zijn daarvoor aan
wezig."
Waarmee Key overigens trai
ner Van Zwam niet als de schul
dige aanwijst. „Het is gebruike
lijk om te zeggen dat de trainer
het niet goed doet als de resul
taten tegenvallen. Maar als spe
lers het zo massaal laten afwe
ten als ze dat zaterdag deden,
houdt het voor pen trainer na
tuurlijk ook op." Een conclusie
waarin ook Westmaas zich kan
vinden: „De trainer wegsturen
is natuurlijk geen oplossing. Het
gaat er om dat de groep niet
presteert. De trainer doet z'n ui
terste best."
Vertrouwen
Het vertrouwen dat ARC in de
jaargang '95-'96 het tiende op
eenvolgende seizoen in de eer
ste klasse gaat volmaken, is ove
rigens bij de meeste betrokke
nen beslist nog aanwezig. Gert
Vermaas: „Ik sprak bij Quick
Boys nog met Leen van der Plas.
Die zei het ook nog. 'Jullie gaan
er niet uit'. Trouwens, dat denk
ik zelf ook. Zoals ARC bijvoor
beeld een uur lang tegen SHO
speelde, dat was smullen. Zo'n
ploeg mag gewoon niet degra
deren."
Een opmerking waar Leen
Westmaas gretig op inhaakt. De
elftalbegeleider: „De situatie is
echt niet hopeloos of zo. We
weten hoe goed we kunnen
voetballen. We moeten het al
leen wel even gaan doen."
Het is derhalve aan spelers en
trainer om in de eerstvolgende
competitiewedstrijd, volgende
week, thuis tegen Volendam,
een resultaat neer te zetten. En
om de partijen die daar op vol
gen (Scheveningen, Heerjans-
dam en Zwart Wit '28) te benut
ten om de beoogde plek in de
middenmoot te bereiken.
En wat dat extraatje in de
vorm van die periodetitel be
treft: dat mag dan best de derde
worden.
Hoofdsponsor John Vermeer vindt dat trainer Wim van Zwam (foto) veel ii
dat dat er in anderhalf jaar ARC nog niet is uitgekomen."
BARCELONA ANP
Voor Johan Cruijff bestaat geen
twijfel: niemand anders dan
Hristo Stoitsjkov verdient dit
jaar de Gouden Bal, de onder
scheiding voor de beste Europe
se voetballer van het jaar. Cruijff
ainer van Barcelona.
Stoitsjkov de Bulgaarse spits
van de club uit Catalonië. De
verkiezing is eind december.
Cruijff, zelf Europees voetbal
ler van het jaar in 1971. 1973 en
1974, zei: „Twee jaar geleden
was Stoitsjkov al dicht bij de
Gouden Bal, maar toen schakel
de CSKA Moskou ons in no
vember uit en scoorde Marco
van Basten vlak voor de verkie
zing vier keer tegen 1FK Göte-
borg. Deze keer is alles in
Hristo'svoordeel."
Stoitsjkov is al uitgeroepen tot
derde speler van het WK. Alleen
de Braziliaan Romario en de
Italiaan Roberto Baggio kregen
een beter cijfer in de Verenigde
Staten. Bulgarije eindigde ver
rassend als vierde, Stoitsjkov
was gedeeld eerste op de top-
schutterslijst met zes doelpun-
Cruijff: „De kwestie is niet al
leen wie de beste is. I let winnen
van de Gouden Bal is de optel
som van een aantal factoren;
hoe het de ploeg op moment
van de verkiezing vergaat, de
doelpunten, de invloed van een
voorbij WK en van de interna
tionale voetbalpers."
wedstrijd tegen Manchester
IJnited belangrijk. Die blijft na
galmen. Daarom geloof ik dal
Hristo gaat winnen. Hadden we
dat duel verloren, dan had hij
zijn Gouden Bal wel mogen ver
geten." Barcelona, vier keer op
rij kampioen van Spanje, won
in de Champions League met 4-
0 van Manchester.
Leidse ploeg vol vertrouwen naar Kiev
LEIDEN ROB V
Met de blik op oneindig en het
verstand op nul vertrekken de
handbalsters van TKS Saturnus
vandaag naar de Oekraïne. De
i afstand tussen Kiev en Leiden is
i nqg wel te overbruggen, maar
I het sportieve verschil met Spar-
i tak,Kiev zal moeilijker weg te
poetsen zijn. De opdracht voor
de Europa Cup-ontmoeting is
Uiteraard winnen, maar 'niet af
gaan' zou ook al heel mooi zijn.
AJs Saturnus over een week in
de eigen Vijf Mei-hal voor de te
rugwedstrijd uit de tweede ron
de, van de Cup voor bekerwin
naars aantreedt, wil het nog een
beetje het idee hebben dat er
wat te halen is. En dat gevoel
moet het publiek natuurlijk ook
hebben. Als de Leidse ploeg die
zaterdagavond iets van 20 pun
ten goed zou moeten maken,
wordt die thuiswedstrijd een
farpe. En krijgen die speciaal ge
drukte aanplakbiljetten iets van
cartoons.
Van dit scenario gaat men bij
Saturnus niet uit. Al weten ze
vyel dat de kans van een oor
wassing aanwezig is. PSV over
kwam het een jaar geleden nog.
De Eindhovenaren verloren in
Kiev met 23 punten verschil en
deden het thuis precies een
doelpuntje beter. Bij Saturnus
bekeken ze afgelopen week de
videoband die PSV van de twee
duels met Spartak maakte. Een
beetje lachwekkend was het
wel. En toch ook wel beangsti
gend goed wat die Oekraïners
i lieten zien. „Maar," zegt Satur-
nus-trainer Zsigmund Makay,
„wat voor waarde moeten we
I eraan hechten? Dat was een jaar
geleden en Kiev heeft dit sei-
J zoen alweer drie belangrijke
speelsters verloren. Tegen Vilni
us zouden we in de eerste ronde
I ook kansloos zijn. Toen je die
Litouwers in de eerste wedstrijd
zag, leek die gedachte ook te
recht. Maar in de return (die
overigens ook in de Vijf Meihal
werd gespeeld, red.) bleken ze
i toch ineen te storten toen het
erop aan kwam. De angst die al
tijd bestond voor de typische
handballanden is niet helemaal
meer terecht vind ik. De sport
neemt niet meer de prominente
plaats in zoals vroeger."
Hobbv
Voor het uiteenvallen van de
Sovjetunie leverde Kiev traditio
neel veel speelsters voor de na
tionale ploeg. Handbal is in het
voormalige Oostblok nog altijd
een toonaangevende sport en
een cultuur.
Bij Saturnus zitten twee voor
malige handbalprofs ciie de
overstap maakten van Oost-Eu
ropa naar een land met de
dwergstatus, Nederland. Naast
Makay (38), die voor de Hon
gaarse nationale ploeg speelde,
heeft Saturnus opbouwster Ni-
coleta Boriceanu in de gelede
ren. De 27-jarige vedette van de
Leidse ploeg speelde tientallen
malen voor de Roemeense na
tionale ploeg en stond na haar
naturalisatie ook 47 keer in
Oranje, waarvoor ze enkele
maanden geleden bedankte.
Makay en Boriceanu, respec
tievelijk zes en vijf jaar geleden
geëmigreerd naar ons land, zijn
de komende dagen de 'gidsen'
van Saturnus. Zij kennen het
voormalige Oostblok en kennen
Spartak Kiev. Boriceanu: „Dat
neemt niet weg dat ook wij
moeten gissen naar de kracht
van Spartak. Die videoband zegt
mij niets. Wij hebben een ster
kere opbouwrij dan PSV. En als
we zo kunnen verdedigen als te
gen Vilnius zullen we ook beter
uit de persoonlijke duels ko
men. Het zal in Kiev een geeste
lijke kwestie worden. Als we als
team beseffen dat elke bal be
langrijk is, hoeven we niet af te
gaan. We moeten het niet op
een fysieke strijd aan laten ko
men, want dan zijn zij altijd de
beste."
„Uit mijn tijd als Roemeens
international weet ik nog dat wij
een beetje onrustig waren als
we tegen Nederland moesten.
In het Oostblok werd altijd vol
gens een vast stramien ge
speeld, je mocht nooit afwijken
van het teamconcept. Die Ne
derlanders gooiden en liepen
op alle mogelijke manieren, die
wij nog niet hadden gezien. Ze
werden ook niet gecorrigeerd.
Het was moeilijk om je daarop
t in te stellen. Het oogde altijd
wat chaotisch en daarom soms
moeilijk te bestrijden."
Met de nadruk op soms.
Want vrijwel altijd legde Neder
land het af tegen de landen
waar handbal nog als werk
wordt gezien. Makay: „Logisch,
sporten was voor ons een baan.
1
1 door: Gert-Jan Onvlee
Saturnus-trainer Zsigmund Makay er
volgens een vast stramien gespeeld,
rijk, je had een huis en kon rei
zen dankzij je sport. Toen ik in
Nederland kwam, moest ik een
knop omdraaien. Het was hier
een hobby. Nog steeds heb ik er
moeite mee als bij Saturnus een
van die meiden zegt 'ik kom
Nicoleta Boriceanu kennen het handbal in het Oostblok. „Er werd altijd
je mocht nooit afwijken van het teamconcept." foto loekzuyderduin
digd als ik zeg: wie is René Pro-
ger?"
„Nu hoor ik ze al zeggen dat
dit een leuk tripje wordt naar
Kiev. Maar ik ga daar niet heen
om leuk te handballen, we moe
ten een prestatie
Volgens mij zijn we ook i
begint niet bij de les." Boricea
nu: „Voor mij is het handballen
in de Oekraïne gewoon even te
rug naar waar ik ooit speelde.
Maar mijn teamgenoten zullen
nog vreemd opkijken daar. De
sfeer, de armoede, de cultuur, je
kunt er over vertellen en lezen
Het gaat slecht met
het marathon-
schaatsen. Er komt
nog minder publiek dan in vori
ge seizoenen al het geval was en
de sponsors laten het dit jaar
ook al en masse afweten. Het
ach-en-wee-geroep van alle be
trokkenen is niet van de lucht.
Ik kan me daar wel iets bij
voorstellen. Maar om nu te zeg
gen dat dat geklaag me veel
doet, nee, niet echt. Het mara
thonschaatser! is, mede door de
Elfstedentochten van 1985 en
1986, even groot geworden,
maar heeft die belangstelling in
de praktijk nooit waargemaakt.
Er gebeurt gewoon te weinig,
het geheel is te vaak te onover
zichtelijk en zelfs een eindsprint
heeft niet de impact die een
eindsprint moet hebben. Verge
lijk het slot van een schaatsma-
rathon maar eens met het naar
de meet flitsen van een wieler-
peloton en u weet wat ik be
doel.
Marathon schaatsen zal altijd
blijven bestaan, daarvan ben ik
overtuigd. Maar de interesse
van het grote publiek zal deze
tak van sport nooit veroveren.
Zelfs al flitsen de rijders in
strenge winters dagelijks voorbij
op het televisie-scherm (bij ge
brek aan andere sporten ge
beurt dat in zo'n periode ook),
een al te grote populariteit kun
nen de mannen en vrouwen bij
voorbaat vergeten.
Misschien is dat maar goed
ook. Want een sport waarin een
veteraan als Klerk's-rijder Piet
Kleine achter elkaar wedstrijden
op het hoogste niveau wint, kan
natuurlijk nauwelijks serieus
worden genomen.
Hoe jaloers ik zelf ook ben op
al die rijders die wèl op een nor
male wijze een bocht kunnen
lopen...
De prikactie van
Edwin Gorter is dus
toch niet zonder ge
volgen gebleven. Morgen zit de
Utrechter voorlopig geschorst
aan de kant. Even bestond er
nog onduidelijkheid of de
tuchtcommissie van de KNVB
zich wel in deze zaak zou men
gen. Maar inmiddels is wel zo
veel duidelijk dat barbertje Gor
ter zal hangen. En, als de voor
tekenen niet bedriegen, aan een
knap hoge boom ook.
Terecht natuurlijk. Ik heb een
bijna onwankelbaar vertrouwen
in de mensheid in het algemeen
en de voetballers van FC
Utrecht in het bijzonder. Maar
chade
tan het
die door bespeling
i kar
irdei
Edwin Gorter.
foto
wóórd, trouwens) betrof, moet
ik helaas toch aan m'n laars lap
pen. Een vinger in iemand z'n
navel priemen, daar kan ik met
m'n hoofd nog bij en met m'n
vinger nog inkomen. Maar een
oog aanvallen op een wijze
waarop je dat in de regel slechts
in derderangs karatenlms ziet,
da's heel andere koek. Dat is
koek waar je wat mij betreft als
voetballer best een maandje of
twee over mag nadenken.
In je burgerkloffie. Aan de
kant.
gebracht. Hinderlijke
ming, een modderige of zeer
zachte toplaag, opdooi na een
vorstperiode - zo maar wat
voorbeelden van zaken op
grond waarvan een' speelveld
kan worden afgekeurd.
Met andere woorden: het gras
is heilig. Alle sprietjes moeten
als het even kan - tot aan het
eind van het seizoen op het veld
blijven staan. Dit nu mag ty
pisch Nederlands heten en kost
de gemiddelde voetballer in ons
land heel wat voetbalplezier in
heel wat week-ends.
In de ons omringende landen
wordt met grote regelmaat heel
wat afgelachen over die plaatse
lijke beschermzucht. In Enge
land, waar men toch een tradi
tie heeft op te houden rils het
over goed onderhouden
'greens' gaal (cricket, golf,
bowls, Wimbledon) spelen zich
regelmatig modderballctten af.
Zowel in de stadions, als op de
letterlijk en figuurlijk 'in de
zijn.
r de i
nachi-
Na de beelden dit
Studio Sport uit
zond van achter
eenvolgens een competitiewed
strijd van Hajduk Split en (vori
ge week) van de Italiaanse com
petitie, is de discussie weer eer
stuk actueler geworden. Wan
neer moet je een voet bal wed
trijd nu precies afg<
Wai
eld i
erkr-
lijk onbespeelbaar?
In Nederland worden twee
criteria aangehouden voor de
keuring van de speelvelden. Een
daarvan is dat consul en
scheidsrechter moeten inschat
ten hoe gevaarlijk het veld is
voor de bespelers. Een 'ernstig
ongelijk veld', als gevolg van
diepe voetindrukken, konijne
holen, mollegangen of verzak
kingen, mag bijvoorbeeld niet
worden goed gekeurd. Dat zal
sneller gebeuren als de vorst het
terrein in haar greep heeft. I Iet
is een regel waar ik mee kan le
ven. Ik moet er niet aan denken
tijdens een voetbalwedstrijd
plotseling in een konijnehol te
verdwijnen.
Met de tweede kan ik dat
minder goed. Scheidsrechter en
consul (en als het aan de KNVB
ligt met ingang van volgend sei
zoen ook nog een internatio
naal schijnbaar al ingeburgerde
ne, natuurlijk. Extra werk ook
voor de diverse groundsmen (ze
róllen wat af na een dergelijk
duel). Maar ze vinden daar nu
eenmaal dat een voetbalveld er
is voor de voetballers. En niet
voor de gemeente of de voetbal
bond.
Behalve in Engeland wordt
dus ook in België en Duitsland,
om maar even dicht in de buurt
te blijven, zo gedacht. Evenals
in Italië natuurlijk. Ik mag die
opvattingen wel. Het is een in
stelling die fraai (technisch ver
zorgd) voetbal niet ten goede
komt, dat weet ik. Maar het le
vert wel degelijk duels op met
een hoge amusementswaarde
èn doelpunten om niet te verge
Zoals nu zes dagen terug, die
ene van Michel Kreek met
Padova. Alleen daarom al was
het goed dat er afgelopen week
einde 'gewoon' werd gevoetbald
in die laars van Europa. En hel
zou ook goed zijn als voetbal
onder die omstandigheden ook
in Nederland normaal werd.
Al was het alleen maar voor
de spelers. Want op welk niveau
ook: ik ken geen enkele voetbal
ler die het niet heerlijk vindt
om, als-ie eenmaal 'door' is, een
meter of vijftien, twintig door de
plassen te glijden. Dat je zo'n
bal dan zo af en toe eens kwijt
bent omdat dat ding doordrijft
of juist blijft liggen. Dat is jam
mer. Maar daar valt in een
sprankelend waterballet beslist
mee te leven.
Beter in elk geval dan met al
die afgelastingen op i
