A /Rolstoeltennis is voor mij nu pure topsport' Iedere Ajacied hield van Tante Sien T Sport Krajicek op derde stek met service CHTERLIJN T ■J ZATERDAG 5 NOVEMBER 1994 PARUS SIP Richard Krajicek bezet de ge deelde derde plaats op de rang lijst, die de snelheid van de bal len bij het serveren weergeeft. Hij staat genoteerd met een re cord van 215,6 kilometer per uur, evenveel als de Amerikaan David Witt en de Duitser Mar kus Zöcke. Alleen de Kroaat Goran Ivani sevic en de Canadees Greg Ru- sedski hebben in hun loopbaan de bal meer vaart gegeven. Zij kwamen eens tot 218,8 kilome ter per uur. Donderdagavond kwam Krajicek overigens in zijn partij tegen de als eerste ge- plaatste Amerikaan Pete Sam pras in de buurt van zijn record met een snelheid van 213 kilo meter per uur. Dat betekende wel een record voor het toer nooi in Parijs. Recordlijst (alleen voor geldi ge services): 1. Ivanisevic (Kro), Rusedski (Can) 218,8 km/uur, 3. Krajicek (Ned), Witt (VSt), Zöc ke (Dui) 215,6, 6. Stich (Dui), Forget (Fra) 214, 8. MacPhie (VSt) 210,8, 9. Rosset (Zwi) 210, 10. Becker (Dui) 209,2. Enzo Scifo onder het mes MONACO RTR Enzo Scifo zal waarschijnlijk een enkeloperatie moeten on dergaan. De Belgische interna tional van AS Monaco heeft de ze week tijdens de training weer last gekregen van de blessure, die hem al weken plaagt. Scifo maakte een week geleden zijn rentree bij Monaco na een nieu we blessureperiode. De Belg vreest dat met hel nieuwe onge mak een operatie onvermijde lijk zal zijn. door: Gert-Jan Onvlee Niet alleen de aima bele grijsaards die het plan ooit heb ben bedacht, maar ook aan zienlijk vitalere voetballiefheb bers zien de drie-punten-regel volgend seizoen met een blij hartje Nederland intrekken. Het komt het aanvallende voetbal ten goede als een overwinning voor drie punten gaat tellen. Zo ongeveer luidt de mening van menigeen. Ach, zalig zijn de simpelen van geest. Hoewel, echt simpel? Zo op het eerste gezicht ziet het idee er inderdaad gedegen uit. De ge dachte dat je moet aanvallen om te kunnen winnen, is op zich niet onlogisch. De realiteit ligt echter anders. Wie Casino Salzburg - Ajax met kromme te nen heeft uitgezien, weet dat het sterk defensief ingestelde Salzburg bijna de twee winst punten en het bijbehorende grote geld pakte. En de Oosten rijkers staan absoluut niet al leen in hun afgrijselijke benade ring van het voetbalspel. De vraag moet natuurlijk dan ook zijn of zo'n regel het voet balspel aan een nieuwe impuls helpt. Verandert de ranglijst bij voorbeeld wezenlijk door dat extra te verdienen punt? Ik heb daartoe de ranglijsten van onze 'eigen' eerste klasse A van de zaterdagamateurs er maar eens bijgepakt. De eind - stand van vorig seizoen en de tussenstand op dit moment. Achtereenvolgens klassering, club en echte stand. Tussen haakjes het aantal behaalde punten in de nieuwe situatie en de daarbij behorende klasse ring. Eindstand 1993/1994 1. Katwijk 26-42 2. FC Lisse 26-33 3. Quick Boys 26-33 4. Rijnsb. B. 26-28 5. Marken 6. Excels. M. 7. Scheven. 8. Koz. B. 9. Rozenb. 26-25 26-24 26-24 26-24 26-24 10. Noordwijk 26-23 11. ARC 12. Volendam 13. Ajax 14. Huizen 26-23 26-21 26-21 26-19 (61- 1) (47- 2) (47- 3) (39- 4) (36- 5) (32- 6) (31- 9) (32- 8) (31-10) (32- 7) (30-11) (29-12) (28-13) (27-14) Katwijk dus gewoon kampioen; Volendam, Ajax en Huizen even 'gewoon' onder de streep. Ster ker nog: in de eindstand van vo rig seizoen bekleden de eerste zes en de laatste vier ploegen dezelfde plaats op de ranglijst. Alleen Noordwijk maakt een fik se sprong (van 10 naar 7) en had naar alle waarschijnlijkheid ook in de praktijk van het de gradatievoetbal enig voordeel telling gehad. Tussenstand 1994/1995 1. Katwijk 7-12 (17- 1) 2. Noordwijk 8-10 (13- 2) 3. Volendam 7-8 (11- 4) 4.Barendr. 7-8 (li- 5) 5. Heerjansd. 7-8 (12- 3) 6. Marken 8-8 (10- 6) 7. Quick Boys 6-7 (9- 7) 8. Rijnsb. B. 6-7 (9- 8) 9.SHO 8-7 (9- 9) 10. Spijkèn. 7-6 (8- 0) 11. ZwartWit 8-6 (8- 1) 12. FC Lisse 6-5 (7- 2) 13. Scheven. 7- 4 4- 4) 14. ARC 7-4 (5- 3) Ook hier nauwelijks wijzigingen. Heerjansdam springt er iets beter uit, ARC wipt over Scheveningen heen. Maar het blijven marginale ver schuivingen. Ik besef dat uit zo'n simpel ver gelijkend onderzoek niet direct verregaande conclusies mogen worden getrokken. Daartoe die nen heel wat meer (eindstan den onder het licht te worden gehouden. Maar dit eenvoudige proefje op de som bevestigt wèl wat velen al weten. Goed ver zorgd, aanvallend voetbal (leuk voor de speler, leuk voor het publiek, de klant) begint bij trai ner en spelers. En niet bij een gewijzigde pun tentelling. och nog even (goed, I afgesproken, de laatste keer) over Pe ter van der Kwaak. De doelman die het bij Ajax net niet redde, overschreef naar RCH, op zon dag ging werken en vervolgens (na wat trainingen bij ARC te hebben gevolgd) bij de KNVB tevergeefs dispensatie aanvroeg voor een overstap naar Noord wijk. Die Van der Kwaak nu heeft in Zeist opnieuw nul op het rekest gekregen. FC Dordrecht wilde hem graag hebben (voorlopig als amateur) maar de KNVB - lees Hans Boll van het sekretariaat amateur voetbal - heeft opnieuw gewei gerd zijn handtekening te zet ten. Je mag maar één keer per jaar overschrijving aanvragen. Zo simpel ligt dat naar de me- Monique Kalkman merkt dat gehandicaptensport nu pas wordt begrepen Ondanks verwoede pogingen van de betrokken organisa ties verloopt de integratie van de gehandicaptensport nog steeds moeizaam. Geldgebrek is daarbij één van de I oorzaken. Onwetendheid een andere. Nog veel mensen zien sport voor invaliden als een recreatieve of zelfs the rapeutische bezigheid. In sommige takken kan men te genwoordig echter spreken van echte topsport en begint van de organisatie ook steeds meer professionele vormen aan ienj te nemen. Het rolstoeltennis is daarvan een goed voor- beeld. Sinds 1988 werkt de internationale rolstoeltennis 5ter I federatie (IWTF) aan de ontwikkeling van deze sport. In navolging van de valide ten nissers is inmiddels een heus toernooiencircuit opgezet. Dit SI jaar wordt het seizoen voor het eerst afgesloten met een Mas ters. De primeur is gegund aan Eindhoven, waar deze week de elijk beste mannen en vrouwen van )ofdj de wereld strijden om de titel. nenTot de laatste groep behoren ach® twee Nederlandsen: Chantal fase Vandierendonck en Monique i na Kalkman, de nummer één en ordj twee van de wereldranglijst. >pej Sport betékende alles voor ook| Monique Kalkman toen ze veer- ;oed, tien jaar jong was en nog Moni que van den Bosch heette. Later ahl- zou ze zeker naar de Sportaca- kanj demie gaan. Ze was goed in al- zak les, maar tennis had toch wel len. haar voorkeur. Een uitnodiging trijd voor de bondstrainingen was al JVq in' haar bezit, maar aan het be dijk zoeken van een centrale bijeen- edi-| Komst kwam ze nooit toe. De doktoren ontdekten een tumor in haar wervelkolom en al snel werd duidelijk dat ze de rest van haar leven in een rolstoel moest doorbrengen. Aan een mooie droom kwam abrupt een einde. Zo leek het. ,Ik heb één avond vreselijk gehuild. Daarna was het in feite over en heb ik alleen nog maar gekeken naar de dingen die ik wel zou kunnen doen. Dat klinkt alsof ik het allemaal sim pel heb verwerkt. Tijdens het half jaar dat ik in het ziekenhuis lag en waarin ik twee keer ben geopereerd, had ik het natuur lijk wel moeilijk. Van mijn fami lie en vrienden kreeg ik gelukkig veel steun. Maar toen eenmaal duidelijk was dat ik nooit meer zou lopen, ben ik niet bij de pakken neer gaan zitten. Ik heb alleen vooruit gekeken. Zo is mijn karakter. In de afgelopen vijftien jaar heb ik misschien vier keer een periode gekend waarin ik me afvroeg waarom dit mij moest overkomen." Prijzenkast De rest van de tijd vocht de nuchtere Brabantse, die tegen woordig in Diemen woont, te rug en probeerde ze ondanks haar handicap een zo goed mo gelijke carrière op te bouwen. Daarin is Kalkman (29) zeker geslaagd en het aardige is dat sport toch nog een grote rol in haar leven is gaan spelen. Haar prijzenkast puilt uit v-an de be kers en medailles, die ze aan vankelijk met een tafeltennis- batje en later dus met een ten nisracket bij elkaar sloeg. „Ik ben in 1979 geopereerd en het jaar daarna waren de Para lympics in Arnhem. Toen ik die mensen op televisie zag, besefte ik dat best nog kon sporten. Ik ben gaan tafeltennissen. Be hoorlijk' fanatiek mag ik wel zeggen. Zo fanatiek zelfs dat ik vier jaar later aan de Para lympics in Engeland mocht meedoen. Daar won ik in mijn eigen klasse goud en eindigde in de open klasse op de derde plaats." Tennis was echter nog steeds haar favoriete sport, maar Kalk man wist in die tijd nog niet dat die sport ook goed in een rol stoel kan worden beoefend. In Nederland kende men het rol stoeltennis immers nog niet, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Verenigde Staten. „Door een vi deoband van een demonstratie partij kwam ik daarachter. De eerste keer op de baan was ove rigens een behoorlijke tegenval ler. Als valide speler was ik na melijk gewend om naar de bal te gaan. Het niet-mobiel zijn vond ik opeens zeer frusterend. Met de techniek had ik geen problemen, want de slagen zijn bijna hetzelfde. Alleen het be wegen met de rolstoel moest ik echt leren." Maar ook nu bleek Kalkman een doorzetter en tien jaar later behoort ze tot de wereldtop. Ze won vrijwel alle grote toernooi en, pakte tijdens de Para lympics van 1992 in Barcelona goud in het enkel- en dubbel spel (met Chantal Vandie rendonck) en werd dat jaar voor het eerst wereldkampioene. Een blessure gooide dit seizoen wat roet in het eten, maar vorige maand keerde ze tijdens de US .Open ijzersterk terug. Ze vierde haar comeback met maar liefst drie titels: enkel, dubbel en mixed. Verrassing „Dat was ook voor mij een ver rassing. In mei kreeg ik last van mijn onclerrug. Eigenlijk had ik het seizoen al afgeschreven. Ik heb er zelfs over gedacht om helemaal te stoppen. Door de zege tijdens de US Open heb ik echter besloten tot en met de Paralympics van 1996 in Atlanta door te gaan. Ik ben dan 32. Een mooie leeftijd om te stoppen en over een gezin na te denken", aldus de product manager bij een rolstoelenfabrikant, die in 1992 met haar trainer Mare Kalkman trouwde. Voor kinderen was tot nu toe geen plaats, want als je tot de beste rolstoeltennissters van de wereld behoort ben je simpel weg met topsport bezig. ,Per week sta ik zo'n tien uur op de baan. Daarnaast doe conditie- en krachttraining. Het is dus al lemaal erg serieus. In het begin stoorde ik me er ook aan als mensen dat anders zagen. Na dat ik in Barcelona bijvoorbeeld goud had gewonnen, kreeg ik terug in Nederland reacties als 'jij bent leuk twee weken weg geweest'. Terwijl ik die medaille als een kroon op mijn werk zag. Ik had er jaren keihard voor ge traind. De mensen maken ook de fout om ons met gewone tennissers te vergelijken. Je moet rolstoeltennis echter als een geheel andere sport zien, waarmee de beoefenaars ge bruik maken van een hulpmid del." „Tegenwoordig merk je dat de mensen toch steeds meer de gehandicaptensport accepteren. In Nederland doet de KNLTB veel goed werk. Hier is het in middels de normaalste zaak dat rolstoeltennissers ook profiteren van de vele faciliteiten. Ik heb soms alleen nog het gevoel dat sommigen liever niet met ge handicaptensport worden ge confronteerd. In reclamespotjes zie je eigenlijk nooit invaliden, terwijl dat in Amerika de nor maalste zaak van de wereld is. Fabrikanten van sportkleding gebruiken daar ook gehandi capte sporters om hun spullen aan de man te brengen, terwijl men hier nog vindt dat over de rug van dat soort mensen geen reclame mag maken." Monique Kalkman: „Toen eenmaal duidelijk was dat ik nooit meer zou lopen, ben ik niet bij de pakken neer gaan zitten. Ik heb alleen vooruit gekeken." foto cpd II De herfst zucht, de bladeren waaien over de Amsterdamse Middenweg. Het Ajax-stadion m en het natte trainingsveld ade- men de sfeer van weemoed. jj| Straks is het allemaal echt voor- li bij en is Ajax weg van de goeie H ouwe tijd. Een nieuw stadion, op een nieuwe locatie, roltrap- I pen, galerijen, een ondergrond- i se parkeergarage en een schuif el dak boven het veld. De moder- §1 nè tijd, net wat je zegt. En Tante ff Sien is ook al weg. H Maandag was haar laatste H werkdag als beheerster van het Ij spelershome. Een bolwerkje van typische Amsterdamse gezellig- I heid binnen het harde, profes sionele bedrijf dat Ajax heet. 1 Tante Sien: kopje koffie, bordje ■pjpep, broodje haring en krantje wiezen aan de bar. Bij Ajax liep iedereen weg met 'Sten van Spellen. Bijna twintig jaar zwaaide ze met de pollepel in De Meer. De naam roept as sociaties op met Jordaanse, 'volkse sferen. Maar Tante Sien (58) 'is niets eens Amsterdamse. Woont al meer dan dertig~Jaar in een mooi wit huis in Muiden, ■Waar haar man Joop brugwach ter was. Beiden zijn nu met pensioen. En ze gaan, zoals ze het zelf noemen, 'drentenieren' in Roden. De plakboeken gaan mee. Al les is zorgvuldig bewaard. Kran teknipsels, de kerstkaarten van Real Madrid met de vriendelijke groeten van Leo Beenhakker, de foto's van Ajax' nieuwe aan winsten op hun eerste dag in De Méér. „Het is een mooie tijd ge weest, maar ik neem zonder moeite afscheid. Ik ben nogal nuchter in die dingen." Notten Het begon allemaal in 1974. Re- né Nötten, toenmalig Ajax-spe- ler, werd haar buurman in Mui- denv Spelershomes bestonden nog niet. De voetballers gingen nog tussen de middag thuis een boterhammetje eten. Maar toen de Ajacieden met het idee kwa men om een eigen honk in De Meer te creëren, werd Sien van Spéllen als ideale gastvrouw ge zien., „2e hadden er heel even een jongen achter de bar, maar die keek nergens naar om. Die stond veel liever aan het biljart. Toen ben ik dus beheerster ge worden. Ruud Krol en Piet, Schrijvers gaven me dan wat geld, zodat ik een kratje bier en wat flesjes fris kon kopen. Het stelde niet zoveel voor. Ik deed 's morgens boodschappen in Muiden, kocht wat kadetjes en ning Boll. Die vervolgens in de ze krant ook nog eens stelt dat het de KNVB 'onduidelijk' is waarom Van der Kwaak bij Noordwijk of bij Dordrecht wil spelen. De dag kan geen pro bleem zijn, menen Boll c.s. RCÏI heeft immers toch ook een za terdagafdeling? Met andere woorden: Boll be weert namens de KNVB hel ver schil tussen het in de vierde klasse zaterdag vertoevende RCH en eersteklasser Noordwijk of eredivisionist Dordrecht nog altijd niet te zien. Vindt u het gek dat men binnen het nationale voetbalwereldje de 'professionals in Zeist' niet zo hoog heeft staan? Ik niet. och nog even (goed, I afgesproken, de laatste keer) over het 'wangedrocht' (vrij naar Louis van Gaal) dat Champions Lea gue heet. Natuurlijk, die wed strijd tussen Barcelona en Man chester United was meer dan aantrekkelijk om te zien, maar beide ploegen hadden twee we ken daarvoor al duidelijk ge maakt altijd met aantrekkelijk voor de winst te willen gaan. Zoals ze dat trouwens al jaren doen. Maar verder: wat een ar moe. Door de UEFA in de hand gewerkt resultaatvoetbal dat de naam Cupvoetbal absoluut niet zou mogen hebben. Laten we dus maar blij zijn dat die andere twee bekercompeti ties nog wel op de correcte wij ze worden afgewerkt. Daardoor valt er tenminste nog van echt hekervoetbal te genieten. Want: Werder Bremen - Feyenoord (Willem was zelfs trots op zijn jongens) was toch èf? Of speelt het bij onze buren ge boekte resultaat mij op mijn beurt nu parten? Tante Sien: ,„Als er een speler jarig is, vragen ze Sien om gebak te kopen. En dan willen ze het wisselgeld tot op het kwartje nauwkeurig terug." foto cpd woordig zijn toch wel een beetje anders," voegt Joop er aan toe. „Als er eentje jarig is, vragen ze Sien om gebak te kopen. En dan willen ze het wisselgeld tot op het kwartje nauwkeurig terug. Een fooi kan er niet af. Het is al lemaal zakelijk geworden." een paar pakken melk. En dan ging ik met de bus naar Ajax. Tante Sien verdiende er niks mee, hooguit kreeg ze af en toe een fooitje van de heren voet ballers. In de periode van het Grote Ajax ging het er in feite nog zo amateuristisch aan toe. „De vrouw van Barry Hulshoff maakte de boel schoon. Het was toen echt nog iets van de spe lers zelf. Het bestuur bemoeide zich er niet zo mee." Loonlijst Op advies van haar echtgenoot, die gaandeweg ook steeds meer bij Ajax betrokken raakte, eiste Tante Sien bij de Ajax-leiding een ordentelijke plaats op de loonlijst. En sindsdien werd het spelershome ook een waardig onderdeel binnen het Ajax-be- drijf. „Ik kreeg een auto van Ajax, want ik moest steeds meer meeslepen uit Muiden. Ik haal de dagelijks gemiddeld honderd verse broodjes, beleg, groenten voor in de eigengemaakte soep en natuurlijk een aantal brood jes haring. Ik denk dat de mid denstand in Muiden me met le de ogen ziet vertrekken". 's Middags serveerde Tante Sien haar broodjes, haar be faamde ballen gehakt en haar bij insiders even beroemde soep. Op wedstrijddagen was er natuurlijk biefstuk of kip. ,Het is altijd goed gegaan, de jongens hebben nooit met buikloop moeten voetballen omdat er iets was bedorven. Dat gebeur de alleen in het buitenland, haha." Veel spelers vertrokken vroeg of laat naar het buitenland. Je kon geen interview lezen met een Ajacied in Italië, Frankrijk of Spanje, of er werd wel met licht sentiment gesproken over die typisch Amsterdamse sfeer en de koffie en broodjes van Tante Sien. „Dat was altijd fijn om te lezen, maar zelf heb ik nooit echt een voorkeur gehad voor spelers. Ze waren me alle maal even lief." Maar. echtgenoot Joop ver klapt dan dat Sören Lerby en Frank Rijkaard toch een spe ciaal plekje in haar hart hebben verworven. Tante Sien: .Sören was altijd vrolijk, als hij binnen kwam begon de zon te schijnen. En Frank, ach dat is toch zo'n lieve jongen." „Die jonge spelers van tegen- Niet voor Tante Sien zelf. Ze kende ontroerende momenten op de eerste etage van het Ajax- hoofdgebouw. Zoals bij het het ontslag van Aad de Mos. „Kwa men de spelers bijeen in de perskamer om over hem te stemmen. Aad zat in z'n uppie bij mij aan de bar, in zijn koffie roeren. Ach jongen, ik zag hem zo klein worden. Daarom had ik laatst ook weer zo met hem te doen, toen hij ljij PSV weg moest."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 23