De draaideur naar natuurrampen Treintaxi BV geeft tegengas T 'Maandag kraakt Californië' ZATERDAG 29 OKTOBER %- Voorspelling van Victor Spauwen (47) uit het Limburgse Brunssum: aanstaande maandag 31 oktober, 's nachts om elf minuten over één in Californië, krast het lang en hevig op de Schaal van Richter. Van San Diego, dwars door Los Angeles, tot ver achter San Francisco scheurt de aarde open. Spauwens zekerheden: een zelfbedachte zevendimensionale schijf, en Gerdie Simons (48 jaar; woonanchtig in Ulestraten), paranormaal in alle zintuigen. HANS TOONEN Victor Spauwen is niet helderziend. Wel katholiek, zwaar zelfs. Net als Gerdie Simons. Want zonder 'die Grote Jongen daar Boven' zouden zij zich maar een half mens wanen. Hen verbindings streepje tussen God en zijn stervelingen; dik ker voelt parergische therapeute Gerdie Si mons zich niet. Maar paranormaal gezalfde genezingen schuift ze dan ook devoot door naar Onze Lieve Heer. „Het is me gegeven uit Gods milde schoot", roept de folder over haar praktijk. Ook het verpletterend visioen van verbrij zeld Californië, aanstaande maandag, dankt ze aan Boven. En aan de zevendimensionale schijf van Vic Spauwen. Gerdie hoeft deze om 0 tot 107 cijfers draaiende schijf maar vast te pakken of de wereld beeft. Later die ochtend, volgt hiervan zowaar een demonstratie. Directe aanleiding is de vraag of de zienster op elk moment van de dag/nacht rampcijfers van Boven krijgt inge fluisterd. Gerdie pakt plots de plastic schijf. Ogen klappen dicht. Hoofd in de nek. Vingers gespreid over de met viltstift genoteerde cij fers. „Zet achtenzeventig op dertien", com mandeert ze. En geeft de schijf terug aan zijn schepper. Vic draait driftig aan twee van de uit drie schijven opgebouwde plaat. „Zet ook eenentwintig op nul. Daar krijg ik vulkanische, zwarte beelden door", klinkt het gejaagd. Vies schijf komt uit op 128 en 53 graden. De wereldkaart gaat op de knie. En de rampplek ligt ten noorden van Vancouver, diep in de Golf van Alaska. Op Gerdies doorgeefluik blijft Boven nog even kloppen. Want Vic moet ook nog even 68 op 70 zetten. Even schuiven, optellen, evenwicht houden. Wereldkaart opnieuw er bij. De vinger eindigt nu rechtsboven Hawaii. Binnen vijf, hooguit tien dagen dreunen ook daar de aardschollen rampzalig op elkaar, voorspelt Gerdie boven de rookkringels van haar zoveelste sigaret. Verschijning Hoe Gerdie Simons aan haar helderziende doorkijk in de tijd komt? Voor het antwoord holt de ex-doktersassistente terug naar de kinderjaren van haar nu 21 - jarige, lichamelijk gehandicapte dochter. Als haar gebeden om haar enig kind ooit te zien fietsen, worden verhoord, knielt ze daags daarop devoot neer in de kerk van Wittem. Tijdens de mis hoort alleen Gerdie ineens keihard haar naam roe pen. Nog geen tel later verschijnen haar beel den over haar nieuwe rol als heelster van menselijk lijden. Gerdie; „Natuurlijk was ik ontzettend ge schrokken. Na de rfiis ben ik meteen naar de Onze-Lieve-Vrouwe-kapel gegaan om er hulp te vragen. Terwijl ik mijn dochter in haar rol stoel Weer naar buiten duwde, zat er op de derde bank van achter een vrouw. Aan haar kleding zag ik dat ze niet van hier was. Ze bad de rozenkrans. En knipoogde naar mij". Sindsdien komt deze vreemde vrouw al leen paranormaal bij Gerdie over de vloer. Nee. de Maagd Maria is het niet. Die ver schijnt alleen zoals het betaamt: vanuit een sterrenhemel en lijkend op Maria van Fati- ma. Nee, nooit eens in een C&A-tje. Altijd in hemelsblauw. Op haar paranormaal werkterrein krijgt Gerdie steevast steun van vier andere boven natuurlijke figuren. Naast uiteraard Onze Lie ve Heer, wordt ze bijgestaan door een ook al lang overleden hogepriester uit Nepal, een helderziende Maya-indiaan en een oude, wijsgerige Chinees. Nee, nooit eens door een overleden kompel van drie straten verderop. Per slot van rekening is Gerdie Simons door het para-psychologisch instituut in Utrecht erkend als abnormaal paranormaal begaafd. Dan heb je toegang tot de eredivisie der hel derzienden. Visioenen Toch zweeft Gerdie niet naast haar schoe nen. Haakt niet naar roem zoals haar collega Jomanda. Bescheiden blijven. Want je bent slechts een instrument in Gods hand. Billijk in prijs, ook dat natuurlijk. Want voor een healing vraagt ze nooit meer dan drie tien tjes. Tegen elf uur 's avonds krijgt ze visioenen door van Wat de mensheid waar ook ter we reld aan onheil te wachten staat. „Waarom altijd rond elf uur? Dat weet ik niet. Wel weet ik dat dan ook mijn stem verandert. Dan praat ik bijvoorbeeld ineens Chinees. Waar om ik dat nooit eens op band heb opgeno men...? Als dat interessant is, wil ik dat best eens doen." Haar visioenen baden altijd in ellende en verdriet. Soms heel dichtbij. Meestal ver van haar bed. Of ze dan nog goed kan slapen? „Ja, want ik schiet dan meteen te hulp. Neem bijvoor beeld de longpest in India, daar kreeg ik al weken geleden beelden van. Als ik zoveel el lende voor me zie, vraag ik aan die Grote Jon gen of het niet wat minder kan. Slaat het noodlot dan toch toe, dan stuur ik er veel lief de op af. Als het kan, zoals nu in India, treed ik uit mezelf en ga helpen. Mijn geest is dan in New Dehli, mijn lichaam slaapt thuis in Ulestraten." Wat Gerdie gemeen heeft met Victor, is een kapot huwelijk. Door haar scheiding kwam de paragnoste nog dichter bij Boven te staan. Maar Spauwen, de in textielzaken ver weven zoon van een vooraanstaand advocaat in Brunssum, raakte er tien jaar geleden hele maal van uit balans. De geestelijk verkreukelde confectionair strijkt zijn voorbije leven glad met een drie hoek. „Deze driehoek, waarmee ik altijd, ove rigens onbewust, mijn handtekening eindig de, is de hoeksteen van mijn nieuwe kijk op het fenomeen mens en zijn geniale oor sprong. Die visie heb ik gedurende drie jaar vervat in een manuscript dat nu bij een nota ris hier in Brunssum in een kluis ligt." De driehoek blijkt ook de hoeksteen van zijn zo juist vervolmaakte veertien-dimensionale schijf. Een draaiding waarop alleen hij en een uitverkoren vriend de weg weten. En die door Vic wordt gekoesterd als een 'gift aan de mensheid'. Mits positief toegepast, schuift niet alleen de samenleving intermenselijker in elkaar. Ook wetenschappen zoals geneeskunde, eco nomie, astronomie, seismologie en psychia trie, fleuren ervan op, orakelt hij. Zodra we de driehoek ofwel man, vrouw en kind maar als uitgangspunt nemen, benadrukt Spauwen. En geeft dan een tekening die verdacht veel lijkt op de anatomische mens van Michelan gelo. Klopt, geeft Vic toe. Alleen Michelangelo heeft de navel als middelpunt van het leven gekozen, terwijl die juist ligt op de voortplan ting, verbetert Victor even. De via Boven gestuurde vinger(s) op plekken des onheils. Gerdie Simons attendeert op San Diego, waar volgens haar ingeving het natuur geweld aanstaande maandag zal toeslaan. Victor Spauwen (ver)wijst richting het Japanse eiland Hokkaido waar recent een aardbeving plaats vond. Hij was - zegt hij - daarvan tevoren op de hoogte. foto frans rade Natuurlijk heeft de advocatenzoon zijn vinding laten registreren. Ook is hij zakelijk genoeg om er straks een kassa van te laten rinkelen. Mocht hij er ooit groot geld uit slaan dan gaat veertien procent (gelijk aan het aantal dimensies) naar een goed doel, zo heeft hij God beloofd. Waarschuwingen Dat zijn schijf ook de draaideur is naar na tuurrampen, dankt Vic aan Gerdie. Toen hij enkele maandén geleden bij haar heil zocht voor zijn nukkige nekwervels, kWam zijn vin ding ook snel ter sprake. Eenmaal in haar helderbegaafde handen werd de schijf bijge steld. Even later kreeg ze van Boven voor het eerst cijfers door. De visionaire beelden be wogen haar om met spoed Vic te waarschu wen. Namen van staten, steden noch landen werden meegeleverd. Die kwamen pas via Vies schijf tevoorschijn. Van de recente aardbeving ten oosten van het Japanse eiland Hokkaido en onder de Russische Koerilen, was hij al enkele uren eerder op de hoogte dank zij doorgebelde cij fers van Gerdie. Meteen het seismologisch centrum in De Bilt gefaxt. Maar dan tilt de oceaan zich al omhoog, richting Japan. Met de waarschuwing voor de Big One waarvan Californië aanstaande maandag ineeen zakt, is Victor Spauwens mooi op tijd. Hij sloeg per urgente fax alarm bij seismolo gen in Los Angeles en De Bilt. Ook de Ameri kaanse ambassadeur in Den Haag is niet overgeslagen. Reacties tot-nu-toe? Nul kom ma nul. Dat zijn faxen meteen op de dagelijkse sta pel waardeloze zaken is afgelegd, vindt Vic wel begrijpelijk. Voor Gerdie is het ook geen ramp. Ze hebben hun christelijke plicht ge daan. Trouwens, mocht de aarde niet scheu ren op 31 oktober, elf minuten over een, dan heeft - volgens haar - God het ineens niet ge wild. Dan gebeurt het precies een jaar later, voorspelt Vic alvast. Gerdie, schouderophalend: „Ik geef alleen cijfers door. Verder wil ik geen paniek schop pen. Dat ik straks misschien wereldnieuws ben, dat raakt me niet. Ik word ook maar door Boven gestuurd." De treintaxi. In vier jaar tijd uit gegroeid tot een daverend succes. foto archief KARIN SWIERS 'Treintaxi BV bereidt zich voorop het openbreken van de markt in het openbaar vervoer. De chauffeurs worden op een training 'klantvriendelijkheid'gestuurd. De directie probeert het streekvervoer in Noord-Beveland te bemachtigen. Ook wordt gejaagd op het vervoer van gehandicapten en zakenlieden. Een concurrentieslag. ion miljoen klanten, standplaatsen I bij 82 NS-stations en honderd aangesloten taxi-ondernemingen. De behoefte aan een sjieke aansluiting op de treinreis is zo groot, dat Treintaxi BV in vier jaar tijd is uitgegroeid tot een daverend suc ces. „Treintaxi is de beste uitvinding sinds het gesneden brood", omschreef een oudere passagier het gat in de markt. Het introduceren van treintaxi bij de wat kleinere NS-stations was een zacht eitje. Het aankondigen van de komst van treintaxi in de grote steden leidde in 19*» 1 echter lot hele veldslagen met de plaatselijke taxi-on dernemingen. Higenrijders, familiebedrijven en grotere ondernemingen protesteerden eensgezind tegen dit grote gevaar. De 'stads cowboys' blokkeerden wegen, en raakten slaags met elkaar en de Mobiele Eenheid. Treintaxi trok zich na al dit geweld met de staart tussen de benen terug. Directeur H. Blommers van Treintaxi BV ontwikkelde niettemin interessante filosofie ën over taxi's en het openbaar vervoer in Ne derland. Bussen op drukke trajecten en in de spitsuren. Treintaxi met strippenkaart voor de rest van Nederland: een perfect dekkend, goedkoop en kwalitatief beter openbaar-ver voersysteem. Waar het ministerie van verkeer en waterstaat zich nog steeds het hoofd over breekt, had Blommers in 1991 al in de aan bieding. Alleen gooide datzelfde ministerie roet in het eten. „Wij snappen nog steeds niet waarom minister Maij daar toen niet op in is gegaan. Zij zette er twee jaar later nota bene een concurrent naast. De Regiotaxi, la ter Teletaxi genoemd, mocht experimenteren met subsidie van het ministerie. Treintaxi kon de markt niet zo grootschalig op, want wij kregen er geen financiering voor. AI in datzelfde vroege stadium sprak Blom mers ook met het Verenigd Streekvervoer Nederland (VSN), het samenwerkingsver band van de streekvervoerders, over het bun delen van de krachten. „Wij wilden best de gezamenlijkheid aangaan met een landelijk produkt. Wij wilden geen Leidse, Arnhemse en Bredase treintaxi en VSN ook niet. De dochters van VSN dachten daar echter an ders over. Zij besloten het wiel opnieuw uit te vinden. Zij wilden allemaal een eigen taxi- produkt. ontwikkelden dat ook en hebben zo de onderhandelingen met VSN onderuit ge schopt. Kijk. als de treintaxiformule gaat ver wateren. kan ik beter meteen de tent slui ten", maakte Blommers een eind aan de ge sprekken. Al staat de deur nog steeds op een kier. Treintaxi zag een nieuwe kans in de Wet Voorzieningen Oehandicapten (WVG) die dit jaar voor 300.000 mensen het vertrouwde vervoer op de helling zette. Treintaxi ontwik kelde de ketenkaart: een abonnement op trein en taxi voor vervoer binnen en buiten de gemeentegrenzen. Zeventig procent van de huisadressen in Nederland is met dit sys teem te bereiken. Voor hulp bij het in-, uit en overstappen onderweg wordt gezorgd. De gemeente Spijkenisse hapte als eerste toe, de gemeente Rotterdam als tweede; met vele ge meenten wordt nog druk onderhandeld. Blommers: „Een storende factor hierbij is, dat iedereen elkaar gek heeft gemaakt en dat iedereen nu heel snel een nieuw lokaal ver voersysteem aan het opzetten is. De enorme bedragen die worden voorgespiegeld in het kader van de WVG hebben als een soort kata lysator gewerkt. Van die WVG-budgetten wordt nu zelfs al her en der een openbaar vervoersysteem opgezet. De gemeente Ber gen op Zoom betaalt er bijvoorbeeld een hartstikke mooi deeltaxisysteem mee. Eën deeltaxi met strippenkaart. Het mag wettelijk niet, maar het gebeurt gewoon." Mocht treintaxi de WVG-boot missen, dan heeft Blommers nog andere ijzers in het vuur. De ketenkaart is namelijk ook heel aan trekkelijk voor zakenlieden die de file beu zijn of die gewoon geen zin hebben in een autorit van Heerenveen naar Vlissingen. Van af volgend jaar kunnen zij een 'zakentrein- taxi' bellen. Bovendien nam Treintaxi als een van de eerste het initiatief het beroep van chauffeur wat op te waarderen. De chauf feurs kunnen allemaal terecht bij een twee daagse training in klantvriendelijkheid en klantgerichtheid. Treintaxi gokt ook nog op de openbare aanbesteding van bundeltjes buslijnen in Noord-Beveland. Het ministerie van verkeer en waterstaat beslist eind november wie de buslijnen mag gaan exploiteren. Treintaxi rijdt al in Middelburg en in Goes, dus waar om zou het tussenliggende gebied proble men opleveren?, verklaart Blommers de laatste actie van Treintaxi. Als zijn bedrijf de toewijzing krijgt, hoeven passagiers die met een taxi of een minibusje mee willen alleen maar te bellen. De bus of taxi haalt de men sen vervolgens op bij de halte. Elk uur kan er in twee richtingen met strippenkaart worden opgestapt. Scholieren worden tijdens de spitsuren opgepikt in hun woonplaats en rechtstreeks naar Goes of Middelburg ge bracht. De mensen thuis oppikken is natuur lijk de beste oplossing, maar dat mag niet van de wet. Blommers vraagt zich hardop af of Neder land wel rijp is voor een concurrentieslag in het openbaar vervoer. „Den Haag predikt het wel, maar de ambtenaren en politici op een lager niveau willen helemaal niet. Zij vin den de bestaande situatie wel zo gemakkei Niet voor niets worden de WVG-budgetfn 1 bijna automatisch neergelegd bij de plaat h'1 lijke streekvervoerder. Als ik taxi-ondernen was, zou ik me zorgen maken. Het lijkt efu alsof het streekvervoèr als een soort seaBn overheidsinstantie samen met de gemeet :'J het vervoer zit te inventariseren, inclusief omzetten en de contracten. Als je dan |0' pech hebt dat je als taxi-ondernemer n IC1 bent overgenomen door een streekvervo 7-i der, verdwijn je zo van de markt." au Blommers weet zich nog goed te herint bn ren dat hij vorig jaar twee treintaxi's neera te bij het NS-station Amsterdam Zuid/W! ,e: „Er stond nooit een taxi, dus wij dachfl |'e waarom niet?!." Opnieuw brak een compli ie oorlog uit, inclusief blokkades en de Mobi Eenheid. „Want de bestaande omzet van ac taxi-bedrijven werd weggekaapt. Het meentelijk Vervoerbedrijf in Amsterdam nu een taxi-onderneming op voor WVG-v r voer. Over twee jaar moeten daarvoor veet E auto's rijden. Heeft u de Amsterdamse ta ondernemers gehoord?" Den Haag heeft de concurrentieslag in 1 openbaar vervoer dan wel aangekondi)lu maar het rapport van de commissie Bro die dit bestudeert, moet nog komen. Buil11 meester Brokx van Tilburg, tevens voorzit D van de commissie, wacht niet op zijn eig advies, maar heeft de WVG-gelden al uitb 11 steed aan de plaatselijke streekvervoerd e Het streekvervoer wacht evenmin, ml P koopt in rap tempo concurrerende lokffë taxi-ondernemingen op. VSN wil tijd winnj61 en probeert de openbare aanbesteding F Noord-Beveland té vertragen met het indP1 nen van bezwaarschriftenP „Tegen de tijd dat het rapport van de coJ missie verschijnt valt er niets meer te concifn reren", denkt Blommers. De slachtoffers, r11 taxi-ondernemers, zijn nauwelijks in st*f om een vuist te maken. „Ze zijn niet goed gPK organiseerd, de acties zijn te ad hoe en rn wild. De grote bedrijven zijn al opgekocr1 door het streekvervoer dus die hoor je ni|S meer. En zo is de bedrijfstakorganisatie k!wn dan ook gelijk monddood gemaakt."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 36