'We zijn nog steeds de beste A-omroep' Rtv show RVU lanceert multimediaal poëzieproject Whoopi Goldberg 'Op weg naar de top Marga van Arnhem voert soloactie voor Radio 1 'Little girl on the farm3 Portret van Johan Cruijf! de nummer 14 van Aja> 5 'Haar emotie klinkt door in de teksten' WOENSDAG 26 OKTOBER 1994 157 NSDAl HILVERSUM Plaatsvervangend radiodirecteur, Ton Daalhuisen, weg bij de TROS )ERL/ AMSTERDAM GPD Poëzieliefhebbers komen in no vember en december ruim schoots aan hun trekken bij de RVU. Via een reeks radio- en te levisieprogramma's en een CD worden Nederlandse dichters uitgebreid voor het voetlicht ge bracht. Met het multimediale project wil de RVU een groter publiek warm te maken voor poëzie. Dichterbij, zo heet de programmaserie dan ook. In het wekelijkse cultuurpro gramma De Schatkamer (16.02 uur - 17.00 uur via Radio 5) wordt aan de hand van inter views, brieven en teksten een beeld gegeven van leven en werk van dichters als Gerrit Achterberg, J.B. Charles, Hans Warren, Paul van Ostaijen en Jan Hanlo. Op 2 november bijt Tom America op de radio het spits af met gedichten van Jan Hanlo. Op 9 november brengt Astrid Seriese van Gerrit Achter berg het gedicht 'Thebe', Youp van 't Hek vertolkt 'Werkster'. Hennie Vrienten zingt op 16 no vember 'Ha!..Ongedierte' en 't Er viel 'ne keer' van Guido Ge- zelle. Henk Hofstede (23 no vember) koos voor Bert Voetens gedichten 'In memoriam ma tris' en 'Door de open vensters', Jan Rot zingt op 30 november Hans Warren. LEC De laatste wedstrijd van Cruijff bij Ajax in mei 1983. Zijn fans dragel^r de hem op de schouders het stadion uit. foto arIbaisc (erlam De journalist Maarten de Vos maakte in 1982 een document?1 zu' over het grootste voetbaltalent dat Nederland voortbracht: Jor^n Cruijff. Nu Cruijff voor de jongere generaties vooral de succesvL? trainer van FC Barcelona is, is het moment daar om de wonijrach baarlijke verrichtingen van de voetballer uit Betondorp weer slips, te belichten. De TROS zendt Nr. 14 Johan Crulijff daarom op frlar dag 28 oktober uit. fen u In 1982 leidde Johan Cruijff een nieuw zeer talentrijk Ajax. IiLen •gouden jaren zeventig maakte hij zelf als 'nummer 14' deel uit Vve< het roemruchte Ajax, samen met vedetten als Piet Keizer, Sjjlesp Zwart en Johan Neeskens. Fds c Vooral het jaar 1972 speelt een belangrijke rol in de film varLgJ Vos. Het was een uniek Ajax-jaar. waarin de club in één seizoen(ant£ kampioenschap van Nederland, de KNVB-beker, de Europacupjeria de Wereldbeker veroverde. Nr. 14 Johan Cruijjf bevat veel beeldmateriaal uit de wedstrij(ar8e waarin Ajax deze trofeeën wist te bemachtigen. Het meesterscl?®"1 van Johan Cruijff wordt daarin weer eens ondubbelzinnig bewez| jh trice Alles draait om de onnavolgbare Whoopi Goldberg in de roman tische èn komische televisiefilm Op weg naar de top. vrijdag 28 oktober bij de TROS op 'prime time'. Whoopi investeert haar niet geringe talent deze keer in de rol van de alleenstaande moe der Sarah, die het water finan cieel tot de lippen is gestegen. Ze verdient maar een grijpstui- ver als serveerster, moet haar hypotheek betalen èn de lening voor de beugel van haar doch- terje Jenny. Sarah blijkt een na tuurtalent op het biljart en be sluit daarmee wat extra's te ver dienen. Een louche manager (Dennis Franz) ontdekt haar en neemt haar op sleeptouw. Er volgt een fantastische toemee door Amerika, die eindigt met het belangrijkste 'pool'-evene- ment in de Verenigde Staten. Winst kan hier het definitieve einde van Sarah's financiële pe rikelen betekenen. Naast Whoopi Goldberg als de biljartende Sarah is Dennis Franz de onbetrouwbare mana ger Max. Franz is na zijn rol in de legendarische serie Hill Street Blues uitgegroeid tot een geliefd acteur, die voor zijn rol in de politieserie NYPD onlangs een Emmy kreeg. De regie van deze TV-film was in handen van Jerry London. Whoopi Goldberg en Dennis Franz in de speelfilm 'Op weg n top'. Opnieuw verzet tegen plannen actualiteitenzender HILVERSUM JAN VAN STIPRIAAN Marga van Arnhem, (free-lance) presentatrice van Hier en Nu Radio is in haar eentje een spontane actie begonnen tegen de verder dreigende versnippe ring van de actualiteitenzender Radio 1. Dat bevestigt zender coördinator van Radio 1 Piet van Tellingen. Van Arnhem is niet bereikbaar voor commen taar. Voor haar éénmansactie heeft Van Arnhem al een onderhoud gehad met NOS-voorzitter An- dré van der Louw en is zij ver der van plan om in één van de komende weken een discussie aan te gaan met AVRO-direc- teur Boudewijn Klap en zijn KRO-collega Gerard Hulshof. Aanleiding voor de actie van Van Arnhem vormt de concept zendtijdindeling die per 1 janu ari 1995 (vermoedelijk) van kracht wordt. In het NOS-be- stuur is over de nieuwe zen derindeling voor de radiozen ders 1 tot en met 5 gesproken. Volgens Van Tellingen is het zo goed als zeker dat de nieuwe- plannen voor Radio 1 zonder veel discussie door het NOS-be- stuur zullen worden geaccep teerd. Zendercoördinator Piet van Tellingen is absoluut niet blij met de concept-indeling. ,.Er treedt een nog grotere en bela chelijke versnippering op. Het is het verdriet van Radio 1. En de tragiek is dat de commerciële nieuwszender van bijvoorbeeld Veronica er snel aankomt. Vero nica zal ongetwijfeld deals gaan maken met commerciële om roepen. Het trieste is dat wij bij Radio 1 voldoende kwaliteit in huis hebben, maar dat we ons ei gewoon niet kwijt kunnen. Ik ben ook erg kwaad dat de NPS (afscheiding van NOS, red.) en de VPRO om op de piekuren gaan uitzendenaldus Van Tel lingen. ,,Je maakt met deze in deling de luisteraars gek." De VPRO heeft altijd te kennen ge geven geen behoefte te hebben de piekuren te vullen. De NPS is een geheel nieuwe zendge machtigde aan het omroepfir- mament. Van Tellingen heeft ooit een plan gelanceerd om een geza menlijke piekredactie voor Ra dio 1 in het leven te roepen, waar journalisten van alle om roepen deel van zouden moe ten uitmaken. Dat plan stuitte niet alleen op verzet binnen het NOS-bestuur, maar ook de di recties van onder andere AVRO en KRO konden zich niet in de plannen vinden. Het plan-Van Tellingen heeft het daardoor nooit gehaald. De nieuwe plannen voor Ra dio 1 - die ook zijn gemaakt in verband met de 'nieuwelingen' NPS en VPRO - geven een keur aan omroepen te zien. De enige 'lijn' die er inzit is 's morgens van zeven tot twaalf uur. Van maandag tot en met zaterdag worden die uren gevuld door respectievelijk NCRV, KRO, VARA, EO, VPRQ en de TROS. In de uren daarna (12.00-17.00 uur) is er ook nog wel een zeke re 'logica' te bespeuren met res pectievelijk van maandag tot en met zaterdag NPS, EO, AVRO, KRO, Veronica, terwijl de zater dagse zendtijd wordt gedeeld door de VARA en de NOS. Vanaf 17.00 uur tot middernacht is het een ratjetoe van omroepen. Door de nieuwe zendtijdinde ling komen sommige omroepen er volgens Van Tellingen be hoorlijk bekaaid af. KRO's Echo houdt nog maar twee blokken in de piekuren over, voor NCR- V's Hier en Nu geldt hetzelfde. En ook de AVRO gaat er in aan tal uren actualiteiten op achter uit. De VARA komt er relatief goed van af met uitzendingen op 'interessante' uren. 5 Tops Nieuwe kinderserie van de EO Wooi 3 Expn Porti ters Dich Little girl on the farm is een kin derserie die de EO vanaf zater dag 29 oktober uitzendt. Hoofd persoon, het meisje Nathalie, woont op een boerderij in Fin land. Nathalie's vader is overle den en haar moeder is vertrok ken naar het buitenland om geld te verdienen. Nathalie moet daarom naar haar groot ouders. Ze heeft geen geld om naar school te gaan. Om aan de kost 1 Alle te komen gaat ze koeien vt Info gen. Op een dag komt Na ne. I in contact met iemand die arts veel boeken leest en daag Uitz enthousiasme over vertel' Alge maakt haar nieuwsgierig. bon Nathalie komt uiteindelh Jour veel omzwervingen bij 4 NOS moeder terug, het lukt haai Ang te studeren en uiteindelijl Ver: boeken te gaan schrijven. Frai spe (Uitzending, zaterdag 29 t Ber ber, 16.09 uur, Nederland ché rau 6 Fra Pierre Kartner geeft Anita Lespoir een lift De onvolprezen Pier re Kartner heeft het over een natuurta- lentje als hij doelt op de Anita Lespoir, zangeres van schone liederen als M'n pa en ma zeg gen nee en Een man met een snor. En als de gewezen Vader Abraham dat roept, mag dat toch wel serieus worden geno men. Was Kartner het immers ook niet die ooit z'n geloof ver kondigde in de vocale talenten van Corry Konings en Hanny? Het moet dus al heel gek lopen, willen we niet meer van Anita Lespoir gaan horen. Wonderlijk toch hoe het een zangeres kan vergaan! Plots ge niet Anita Lespoir enige be kendheid, nu Pierre Kartner haar onder z'n hoede heeft ge nomen. Maar een groentje in het amusementswezen is ze in geen geval. Per slot van reke ning is Anita al tien jaar bezig, vooral in Duitsland en België trad ze geregeld op. De wals, de tango, de Engelse wals, feest nummers, ballades: Anita heeft ze uitgeprobeerd en het goede ervan behouden. Het is bepaald opmerkelijk dat Anita in het bijzijn van haar ontdekker Kartner amper haar mond open doet. Niet zij, maar hij voert voornamelijk het woord. Pas nadat Kartner z'n hielen heeft gelicht, wordt Anita vrijmoediger. Ze komt dan te spreken over de dingen die ze in het verleden heeft gedaan. Over het repertoire dat ze in de loop der tijd heeft opgebouwd. Duurzaam Als het aan Anita Lespoir ligt, zal haar stem nog lang door klinken. Ze ambieert een duur zame carrière. En wat dat be treft zegt ze in de gelukkige om standigheid te verkeren in de persoon van Kartner een mana ger te hebben getroffen die haar langzaam wil brengen. „Ik heb veel gezien, ik heb genoeg mee gemaakt", geeft ze als veelbete kende opmerking mee. Anita Lespoir heeft nog de ouderwetse leerschool doorlo pen. Omkleden in kleine lokaal tjes. En in koelkelders die uitba ters van etablissementen ge schikt bevonden als kleedka mer. Dat er af en toe een kind een steelse blik door het raam wierp om te constateren dat Anita in haar blote kont stond, nam ze op de koop toe. „Ik heb heel veel ervaring. Met publiek. En met het vak. Ik heb kans gehad om met andere artiesten op te treden en te zien hoe zij het vak uitoefenden. Zo heb ik gezongen met Freddy Breek, met Denny Christian." Anita's antwoord op de vraag waarom ze al die energie in het vak stopt, is even simpel als hel der. Ze moet gewoon van haar zelf. „Ik zou er geen bezwaar te gen hebben als ik, als het zo uit komt, toch een beetje in de top zou kunnen komen zitten." Bedreven Pierre Kartner, even terug van drukke bezigheden, wil graag ook nog een duit in het zakje doen. Pierre: „Ze kan zich inle ven in teksten. Ik heb gemerkt dat als het om een gevoelige tekst gaat ze zich helemaal in leeft. Ze heeft het vermogen emotie te laten doorklinken in wat ze zingt. Dat kunnen niet veel mensen. We kunnen alle maal voelen, allemaal emoties doormaken, verdriet hebben, vrolijk zijn. Maar we kunnen niet allemaal die emotie verta len in de vertolking van een lied." Volgens Kartner is Lespoir daar als geen ander bedreven in. „Nu zingt ze nog dat niets- Anita Lespoir: „Ik heb veel gezien, genoeg meegemaakt." foto gpd aan-de-hand-repertoire, althans op de single die is uitgebracht. Maar op de CD die op punt van verschijnen staat, zingt ze een heel gevarieerd genre, waaron der een ballad. Die is zo mooi, dat ik denk dat die heel veel mensen aanspreekt, maar dat- ie bovendien aantoont waar Anita's kracht in de toekomst ligt." Het is natuurlijk een kwestie van afwachten waar een en an der toe leidt. Wel is duidelijk dat ze qua karakter en staat van dienst veel in zich heeft om het in de showbizz te redden. Bo vendien heeft ze een gezin, een man en ouders achter zich die haar steunen. Anita: „Gek hè, vroeger zag ik het programma Op volle toeren en daarin traden giganten op. En steeds - het klinkt raar als je dat tegen anderen vertelt - had ik het idee: Ik krijg ooit in goede zin met die mensen te maken." De (plaatsvervangend) radiodirecteur van de TROS, Ton Daalhuisen, is om privé-redenen vertrokken bij de om roep. Zijn vrouw lijdt aan arthrose, een ziekte aan de ge wrichten. ,,Ik ga wat terug doen. Ze is al die jaren voor onze zoon en mij in touw geweest. Nu is het mijn beurt. Ik ga absoluut niet uit frustratie weg. Dit is de mooiste baan die er is." Hij wordt, zoals de zaken er nu voorstaan, ook geen adviseur zoals voormalig TV-directeur Den Daas. ,,Ik bied me niet aan. Als ze belangstelling hebben, hoor ik dat wel. Ze weten waar ik woon." Hoe je met een een voudige PC omgaat moet je hem niet vragen. Hij heeft geen computer op z'n werkkamer. Maar hoe je een budget administreert en be heert, radiostudio's indeelt, déar heeft Ton Daalhuisen zon der de hulp van allerlei elektro nische hulpmiddelen wel kaas van gegeten. Daalhuisen (52), de radioman in hart en nieren die zelf bijna nooit program ma's heeft gemaakt, is onlangs vertrokken bij de TROS. „Het enige waarvoor ik hier zat was iedereen het gevoel ge ven dat ze hun werk goed kun nen doen. Hier op deze etage waren allemaal creatieve pro cessen bezig. Daar moet je de mensen niet bij storen." Daal huisen wekt ook niet de indruk dat hij regelmatig een studio binnendenderde om een pro grammamaker een uitbrander te verkopen. „Nee, De TROS is een open club, waar iedereen alles kan zeggen. De open ver houdingen bestaan er van hoog tot laag. Een onbereikbare di rectie bestaat hier niet. Mijn deur stond letterlijk en figuurlijk éltijd open. Ik heb hetzelfde wat Joop Landré (ex-TROS-voorzit- ter, red.) destijds had: die wilde weten wie wie was en wat hun achtergrond was. Ik hecht aan goede verhoudingen vanuit een harmoniemodel." Hoewel je bij zijn leeftijd wat andere getallen zou verwach ten, heeft Daalhuisen er al zo'n 36 omroepjaren opzitten. Die begonnen na de MULO in Hilversum bij de NRU (later NOS) op de postkamer, waar de chef al snel in de gaten had „dat ik meer in m'n mars had." Eni ge maanden later stapte Daal huisen over naar de afdeling studio-indeling van de NRU. Die overstap bleek van door slaggevende betekenis te zijn voor de rest van zijn carrière, want de TROS had op het mo ment dat Daalhuisen voor de NRU studio's en faciliteiten in deelde, dringend zo'n organisa tor nodig. Hij solliciteerde en werd tegen zijn verwachting in 23 jaar geleden aangeno men. En tot op de dag van van daag zit hij als 'natuurlijke ver vanger van de directie' gelijk een spin in zijn web. Wanneer iemand een programmavoorstel deed was de vaste kreet altijd: 'Ben je al bij Ton geweest?' Massa „Ik kwam in een periode dat het „De TROS is een open club, waar iedereen alles kan foto gpd Ton Daalhuisen: zeggen." heel verdacht was om bij de TROS te werken." Van die kri tiek heeft Daalhuisen zich nooit iets aangetrokkken. „We zijn nog steeds de beste A-omroep met de beste kijk- en luistercij fers." Omdat jullie je op de massa richten? „Inderdaad, wij willen vanuit het profiel van de zender een zo groot mogelijk publiek berei ken. Van Radio 1 tot en met Ra dio 5. Onze programma's zijn erop gericht veel luisteraars aan ons te binden." Dat blijkt vaak te lukken. Zo trekt de TROS Nieuwsshow (zaterdagmorgen Radio 1) tussen de 5 a 600.000 luisteraars. De TROS heeft ervoor geko zen al te grote 'ergerheidspie- ken' in de uitzendingen te ver mijden. „Het moet toegankelijk zijn. Dat geldt voor de actuali teiten op Radio 1, waar we het zo veel mogelijk dicht bij huis zoeken en met klassieke muziek op Radio 4. Dus geen zware muziek, maar toegankelijk voor iedereen. Wij willen extremitei ten op alle zenders zo veel mo gelijk vermijden." Radio is voor de TROS nooit een stiefkindje geweest. Pro gramma's met weinig luiste raars worden ook niet zomaar geschrapt. „Kijk naar Sesjun, het enige live-jazzprogramma van Nederland. Dat is een program ma voor een klein publiek." De scheiding tussen het radio- en TV-budget is wettelijk opgehe ven, „maar ik heb het budget voor radio kunnen vasthouden. Er wordt hier niet aan het radio budget getornd." Grenzen De TROS mag dan eigenzinnig zijn op radiogebied, de wet eist samenwerking tussen de ver schillende omroepen. „Wij zijn een volwaardige deelnemer en daarom doen wij ook conces sies. Is het smerig om conces sies te doen? Ik waarschuw wel voor al te innige samenwerking. Een omroep dient zich te on derscheiden. De TROS staat voor warmte, gevoel en uitstra- ling." Muziek is toch muziek en nieuws nieuws? „Tuurlijk. Het grote nieuws brengen we allemaal. Desalnie- temin zal de boodschap anders worden gebracht. Wij kiezen bijvoorbeeld het liefst het nieuws dat dicht bij huis ligt. Je moet stoppen bij identiteitsge voelige onderwerpen. Daór lig gen de grenzen." Daalhuisen geeft toe dat de luisteraar ver moedelijk niet eens hoort, wel ke omroep uitzendt, bijvoor beeld via Radio 1. „Ik draai het om. Als je die luisteraar nou el ke dag precies hetzelfde voor schotelt, dan gaat-ie het eigen geluid van een bepaalde om roep missen. Daar ben ik van overtuigd. Samenwerken is leuk, maar niet alles op één gro te hoop. Never. Een centrale re dactie is prima, maar ontneem ons niet het recht om eigen keuzes te maken." Zo niet. dan maar commer cieel gaan? „Als het niet slechter wordt, dan kunnen we beter in het pu blieke bestel blijven. Als er min der netten komen en minder zendtijd, dan kan de TROS zich niet meer profileren als familie zender. Voor de radio geldt een heel ander verhaal. Vanuit de huidige situatie is commerciële radio niet mogelijk. De markt voor commerciële radio is vol. Ik zie geen mogelijkheden. Nog los van het feit dat er geen etherfrequenties meer te krijgen zijn." De commerciële concurrentie moet volgens Daalhuisen wel degelijk in de peiling worden gehouden. „Ik kom uit de perio de dat er geen concurrentie was. Dat is veranderd. De luiste raars zijn gaan kiezen. Hilver sum dacht altijd dat het wel zou meevallen met die concurren tie. Nou, het valt dus niet mee." De TROS is toch niet meer echt herkenbaar? „Nederland is Nederland met tig politieke partijen en kerkge nootschappen. Dat hoort bij dit land. Het is een onderdeel van onze cultuur. Er zijn nog altijd vijf miljoen mensen lid van een omroep. En heus niet alleen voor het blad."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 10