UIT 'De naamsbekendheid in Europa moet omhoog' Rtv show 'Wij Rotterdammers hebben geen tijd voor kapsones' DINSDAG 18 OKTOBER 1994 157 Ruud Hendriks geeft NBC Super Channel een face-lift GESPROKEN Ruud Hendriks was een van de snelst rijzende sterren aan het vaderlandse media-firmament, toen hij begin dit jaar ook internationaal doorbrak. NBC, het Amerikaanse televisiestation, haalde hem weg bij RTL om NBC Super Chan nel vanuit Londen op te stuwen in de vaart der vol keren. Channel te gaan bestieren. Zijn loopbaan van discjockey bij een piratenzender tot directeur van NBC Super Channel was op zich al ongewoon, maar uniek was het tempo waarin een en ander zich voltrok. Als 22-jarige jonge man was Hendriks eindredac teur van Veronica's Nieuwsradio een jaar later maakte hij zijn TV-debuut bij AVRO's Televizier. En nog eens negen jaar later mocht hij zich 's lands jongste programmadirecteur noemen. Hij was 34 toen hij begin dit jaar in Londen neerstreek om, zoals hij zegt, een 'door en door ziek bedrijf weer gezond te ma ken. Hendriks: „Toen ik hier binnenkwam, trof ik bijvoor beeld een kluis aan met een grote hoeveelheid horloges. Ik zei: 'Wat moet ik hier in gods naam mee?' Dus heb ik drie ju weliers laten komen en de hor loges verkocht aan de hoogst biedende. Het bleek dat de hor loges hier terecht waren geko men via een of andere duistere transactie die een van mijn voorgangers ooit had afgeslo- De weg van zijn huis in Putney naar het kantoor in de Dock lands is lang en geplaveid met veel hindernissen. De gemid delde snelheid van het verkeer in Londen beloopt nog maar elf mijl per uur, niet meer dan in de tijd van de paardekoets. Maar Ruud heeft geleerd van de nood een deugd te maken. „Vanuit de auto doe ik 's och tends de telefoontjes naar Ne derland", zegt hij. „Ik krijg per dag 40 tot 50 telefoontjes, die ik niet allemaal kan afhandelen. Het tijdverschil maakt het mo gelijk om 's ochtends de tele foontjes van de vorige dag uit Nederland te beantwoorden en in de avond, tijdens de terug reis, die uit Amerika." Als het aan I Iendriks ligt, be hoort de dagelijkse odyssee naar het NBC-kantoor in de Oostlon- dense Docklands binnenkort tot het verleden. De Europese tak van NBC, het Amerikaanse tele visiestation, heeft onder zijn lei ding zo veel loten gekregen dat de huisvesting in de Docklands te eng is geworden. „Ik hoop dat we onderdak vinden in het Londense kantoor van General Electric, onze moe dermaatschappij", zegt hij. „Dat kantoor ligt in Hammers mith (West-I.onden), en heeft faciliteiten zoals een gym. Ik zou dat mijn personeel graag gunnen." I Iendriks werd in februari bij RTL weggekocht om NBC Super Ruud Hendriks: „Ik wil bij NBC Super Channel niet nog n de kortste keren een groepje dat roept: jongens we nemi eer Nederlanders binnen halen. Dan krijg je binnen nog een kroket." foto dijkstra Kabelcontracten Die 'voorgangers' waren de Ita liaanse eigenaren van Super ChanneL Sinds NBC het krepe- rende station in oktober 1993 verwierf, is er weinig meer over van wat eens was. De Amerika nen vervingen tachtig procent van de programma's en vrijwel de gehele leiding. Het enige dat ze met graagte behielden, wa ren de kabelcontracten. Dank zij die overname is NBC nu te zien in 60 miljoen Europe se huis- en hotelkamers. En daarmee, zegt Hendriks, heeft NBC alle concurrenten op de internationale televisiemarkt af getroefd. „De BBC heeft een prachtige naam, maar beschikt over niet meer dan twee of drie miljoen aansluitingen in heel Europa", schampert hij. „Ik wens ze veel En over CNN: „NBC heeft een veel grotere nieuws-afdeling. Ook hebben wij veel meer Euro pees nieuws, dat we aangele verd krijgen door ITN (een Brits station). En trouwens, ik vind het volslagen onzin om voort durend live uit te zenden (zoals CNN doet) als er niet altijd live Doorslaggevend. De uitlatingen van Hendriks ontlokken bij de concurrentie weinig meer dan een schouder ophalen. Een woordvoerder van de BBC wijst erop dat de twee miljoen Europeanen die BBC World Service kunnen ontvan gen, voor dat voorrecht betalen. Terwijl NBC gratis is. Hij vraagt: „Weet NBC ook hoeveel kijkers ze heeft?" Het is niet geheel duidelijk hoe groot de kijkdichtheid van het NBC-kanaal is, maar in Ne derland zou hooguit 26 procent van de aangesloten huishou dens één minuut (of meer) per maand kijken. Voor Hendriks, die zegt dat NBC inmiddels met Nederlandse ondertiteling is be gonnen, zijn die gegevens niet van doorslaggevend belang. „Onze doelgroep is tussen de 20 en 54 jaar oud, hoog opgeleid en meer verdienend dan de ge- Annie de Reuver zestig jaar in het artiestenvak Wat heeft Annie de Reuver niet meegemaakt in de zestig jaar dat ze in het ar tiestenvak zit... Ze zou over haar vele belevenissen een boek over kunnen schrijven. De rasechte Rotterdamse was vroeger in Ne derlander beroemd als zange res, daarna maakte ze als ont- dekster van talenten aanko mende zangers en zangeressen beroemd. Dat boek komt er overigens, zij het met enige ver traging. I laar ghostwriter is even uit de roulatie, vandaar. Inmiddels is er ter ere van het diamanten jubileum al wel een CD verschenen. Op de geluids drager staat vanzelfsprekend Annie met een aantal toppers van toen, zoals Voor jou pluk ik ilo sterren van de hemel. Maar vroeger had ik later nog en het kan niet missen het Lied van het Pierement, ,,'t Is dat ze toentertijd nog geen gouden platen uitdeelden, maar tien duizenden zijn ervan verkocht." Op verzoek van Annie staat ook een aantal van de artiesten die nu groten in het vak zijn en van wie zij het tot een eer re kent dat ze ze heeft mógen ont dekken. Pierre Kartner bijvoor beeld, Oscar Harris, de Kermis klanten en Ben Cramer. En ook haar oude makker Herman Em- mink. „De platenmaatschappij had voorgesteld een hele CD van mij alleen te maken, maar dat vond ik niet zo'n goed idee. Om in termen van de vroegere lang speelplaten te spreken: draai jij achter elkaar twee kanten van een plaat met daarop eenende zelfde artiest af? Nee toch. Het gaat om de variatie. Soms is het wel mogelijk, maar dan moet het een plaat van een wel zo'n groot artiest zijn. En dan nog heb je de verplichting om zeer gevarieerd te programmeren." Bewuste keuze Waarmee ze meteen spreekt als de platenvakvrouw die ze uit eindelijk geworden is. Wanneer heeft ze eigenlijk die keuze ge maakt om de zeg maar mana- nt-kant van het vak te kie- ben niet zo iemand die voort durend naar zichzelf kijkt, dat doe ik praktisch nooit. Ik ben een Rotterdamse en die aard heb ik nooit verloochend: aan pakken en nuchter blijven. Kijk naar Anita Meyer, ook een Rotter- ge zen? „Ik heb niet zo bewust geko zen. Heb ik nooit gedaan. Din gen kwamen op mijn pad en als ik het leuk vond, deed ik ze. En waarom ik dingen aannam? Ik damse, een dijk van een zangeres, maar twee voeten op de vloer. En: geen kapsones. Wij Rotter dammers heb ben daar geen tijd voor. Er moet gewerkt worden." Het voorstel van platenmaatschappij Dureco om Nederlands talent op te sporen en te begeleiden klonk haar indertijd als muziek in de oren. ..Ik vond het een uitda ging. Ik heb eerst wel even ge keken of ik het met mijn werk als zangeres kon combineren. In die tijd was ik de eerste Drika van de Boertjes van Buuten. Na enige tijd bleek dat 's avonds en overdag werken niet viel te combineren en toen heb ik ge kozen voor de platenmaat schappij." 'De topmensen van platenmaatschappijen hebben hoogstzelden verstand van muziek' Daar was een plaats open ge vallen, nadat Johnny Hoes voor zichzelf was begonnen. Bij Dureco zaten ze verlegen om ie mand die, zoals het heette, over I oor' beschik te. „Kennelijk vonden ze dat ik dat had. Ik heb gepro beerd om die verwachting te ken. Ik ben de boer op ge- gaan. Naar talentenjach ten bijvoor beeld." Het staat De Reuver nog helder voor de geest dat ze bij een van die gelegenheden de broer van Ben Cramer trof. „Hij vroeg of z'n broer een liedje mocht zingen. Dat mocht en Terwijl hij zong, hoorde ik Iets in die stem. Ik heb hem gelijk voorgesteld om een demo te maken. Al gauw kwam z'n eerste plaatje uil: Zai zai. Weet meteen een hit. En moet je hem nu eens zien: als Phantom. Hij heeft me uilgeno digd om te komen kijken en ik was zó trots op hem." Annie de Reuver ziet nog de middelde kijker", zegt hij. „Mijn filosofie is dat een zakenman uit Noorwegen meer gemeen heeft met een zakenman uit Italië dan met een boer uit zijn eigen land. Die groep wordt in het ge heel niet bediend. In Nederland is er bijvoorbeeld geen kanaal dat in financiële informatie voorziet, zoals wij doen. En het Financieel Dagblad komt maar één keer per dag uit. Als je een aandelenportefeuille van een paar ton hebt, wil je toch wel graag zien wat er op een be paald moment gebeurt op de fi nanciële markten, en niet wat er uren geleden gebeurde." Dat er niet zo veel stervelin gen met een aandelenporte feuille van een tonnetje of wat rondlopen, vermag de geestdrift niet te temperen. „Het zou na tuurlijk erg prettig zijn als met ingang van morgen 150 miljoen mensen op ons gingen afstem men, want dan kon ik naar de Bahama's afreizen. Maar juist omdat dat niet gebeurt, moet je dat enorme bereik hebben. Al leen dan kun je toch een sub stantieel publiek hebben. Waar hel mij vooral om gaat, is dat we de zakenmensen bereiken." NBC heeft grote plannen. In Nederland worden program ma's al ondertiteld, in Duitsland straks gesynchroniseerd. Vanaf januari zal dagelijks vijf uur fi nancieel nieuws de Europese ether worden ingezonden, en een maand later volgt de entree op de Aziatische markt. In 42 Aziatische landen zal NBC dan 24 uur per dag financiële infor matie verstrekken. Of de Aziatische poot van NBC ook onder Hendriks' lei ding komt te vallen, is nog on gewis. De Nederlander: „Daar zijn we nog niet uit. Ik ben zelf eigenlijk van mening dat er een soort Aziatische Ruud Hendriks gevonden moet worden. Je kunt Azië niet vanuit Londen contro leren, net zo min als je Europa vanuit New York kunt doen." Vooralsnog lijkt Hendriks zijn handen vol te hebben aan het Oude Continent. Pogingen om meer adverteerders aan te trek ken, voerden hem in een tijds bestek van luttele dagen naar Naarden, Brussel, Hamburg, Parijs en Stockholm. „Mijn eerste opdracht was er voor te zorgen dat de merk naam 'NBC' gewoon bekend wordt in Europa", zegt Hen driks. „Want men ziet donders goed in dat Europa een heel be langrijke markt is. En het is na tuurlijk raar dat NBC, dat vele malen groter is dan CNN, hier minder naamsbekendheid ge niet." Fascinerend De bedrijfscultuur die Hendriks bij NBC aantrof, noemt hij fas cinerend. „Wij zijn onderdeel van General Electric, een bedrijf met ruim 230.000 werknemers. En dat merk je. Als wij bijvoor beeld Azië in moeten en we hebben een kantoor nodig, zijn er altijd wel een paar kamertjes vrij in het plaatselijke kantoor van General Electric. En altijd is er een juridische afdeling om je te helpen." Op het Londense kantoor kwam hij terecht in een ware smeltkroes van nationaliteiten. „Bij RTL had je twee groepen; de Luxemburgers en de rest van het bedrijf. Hier werken Italia nen, Nederlanders, Engelsen, Duitsers, Fransen, Amerikanen. Maar er is geen hokjesgeest. Daarom wil ik hier ook niet meer Nederlanders binnenha len. Dan krijg je binnen de kortste keren zo'n groepje van: jongens, we nemen nog een kroket. Het maakt mij niet uit of iemand uit Lutjebroek of Zim babwe komt; ik wil gewoon de beste." „Want mijn tweede opdracht is natuurlijk gewoon geld te ver dienen voor NBC", zegt Hen driks. „En dat lijkt te lukken. Toen ik voor deze baan werd gevraagd, liet NBC me een busi ness-plan zien dat voorzag in een break-even-punt het mo ment waarop verlies omslaat in winstover zeven jaar. Ik zei: 'Onder geen voorwaarde accep teer ik dat. Ik ga niet zeven jaar bij een verliesgevenmd station zitten. Ik doe het wel in drie jaar." Hendriks is nu ruim een half jaar op streek. Hij glimlacht: „Ik heb pas geleden met het mana gement-team gesproken, en ik denk dat we in 1995 al het break-even-punt bereiken. Dat is dus in minder dan twee jaar." jonge man met het koffertje voor zich. Hij had de stoute schoenen aangetrokken en was naar de platenmaatschappij ge komen. „Hij zei dat hij liedjes schreef. Hij kon er ook een laten horen: Bij Lili Marleen kijk je door 'r bloesje heen. Hij had een beetje vlassig haar. Ik weet nog dat ik tegen hem zei: 'Weet je wat, dan zetten we je een bol hoedje op en we noemen je Lord Wanhoop.' Die man was Pierre Kartner. Hij was toen nog niet wat je noemt doorgebro ken. Hij deed wat dingetjes bij ons op kantoor. Hij woonde in Breda en ik bedacht: 'Als jij nou eens die kroegen in Breda af gaat en je kijkt of je talent kunt vinden. Pierre de kroegen af en ja hoor, op een dag had hij ie mand. Ik weet het nog goed: St. Willebrord om tien uur 's och tends: een meisje in een roze jurkje. Dat bleek Corry. Ze trad op met De Rekels. En hoe dat dan in je opkomt, weet je niet, maar ik wist het zeker: als Pierre nou eens voor haar liedjes zou gaan schrijven... Dat is het be gin geweest van zo veel succes- Commercieel Zo heeft ze over iedere artiest die ze onder haar vleugels nam een verhaal. Maar wat vindt ze eigenlijk van de opvang van aankomend Nederlandstalig ta lent nu? „Kijk, platenmaat schappijen zijn voor het over grote deel commerciële instel lingen met aan het hoofd managers. Dat is misschien on vermijdelijk, maar het betekent ook dat er nog maar weinig mensen met verstand van mu ziek aan de top zitten. Voor de artiesten is daarvan de conse quentie dat ze onmiddellijk een hit moeten hebben, anders zijn ze commercieel niet meer inte ressant. Tegelijkertijd wordt er weinig gedaan om het talent dat iemand heeft, te koesteren. O ja, als je succes hebt met een lied je, dan komen ze als vliegen op de stroop af. Dan willen er zo velen je manager worden." In haar tijd had Annie de Reuver, die op 28 november in het Rotterdamse Hilton-hotel in de bloemetjes wordt gezet, al tijd haar eigen repertoire. O, ze zal niet beweren dat ze een fan tastische zangeres was. „Want daarvoor ken ik veel te veel echt fantastische zangeressen. Maar je zorgde wel dat je eigen reper toire had. En waarom? Omdat je daarmee voor het publiek her kenbaar bent." Ter nagedachtenis aan een radiopionier Ir. Hanso Schotanus a Scherin- ga Idzerda uit de Haagse Beuk straat kende in z'n leven maar één hartstocht: radiotoestellen maken. Om de verkoop te be vorderen, besloot hij ook pro gramma's te maken. Tot in En geland werden ze beluisterd. Ongevraagd kreeg hij geld, grammofoonplaten en zelfs cake toegestuurd. Zijn geld schieter was het dagblad Daily Mail, in ruil waarvoor Idzerda ook Engelstalige uitzendingen verzorgde. Bovendien was hij de eerste radiomaker met een ka bel. De eerste commerciële radio- uitzending was op donderdag avond 6 november 1919. Om acht uur 's avonds ging het eer ste Nederlandse omroeppro gramma de ether in. Idzerda zond uit tot elf uur. In de tien daarop volgende jaren is de ba sis gelegd voor het typisch Ne derlandse, verzuilde publieke bestel, zoals dat nog steeds be staat. De dag ervoor was de uitzen ding aangekondigd in een ad vertentie in de Nieuwe Rotter- damsche Courant. Een Soiree Musical, verzorgd door de Ra- dio-Telefonie Zendstation der Nederlandsche Radio Industrie. De eerste plaat die Idzerda op zette was de parademars Turf in je ransel, gevolgd door liederen als Ave Maria en Een meisje dat men nooit vergeet van Koos Speenhoff. Het nieuwe fenomeen radio, een uitvinding van de Italiaan Marconi in 1895, werd in het begin van de eeuw nog uitslui tend gebruikt om berichten draadloos te verzenden met be hulp van morseseinen. De ont wikkeling van de radiolamp maakte het mogelijk spraak en muziek draadloos over de bren gen. Volgens historici was Idzerda Tineke de Nooy in VARA TV Magazi- „Ik houd niet van shows. Ik houd niet van spelletjes. Voor mij geen Rad van Fortuin. Ja, Triviant vind ik leuk en Twee voor twaalf. Kijk, als je één keer Linda de Mol hebt ge keken dan heb je het wel weer gezien." Ir. Schotanus a Scheringa Idzerda legde als radiopionie het publieke bestel. wel de eerste die omroep be dreef: hij kondigde zijn pro gramma's aan zodat iedereen kon afstemmen. In Amerika gingen pas in 1920 radiostations regelmatig en aangekondigd uitzenden. Eind 1922 volgden Duitsland en Engeland. Idzerda zou dat jaar zelfs de aanzet tot de oprichting van de BBC hebben gegeven. Om con certen in het Kurhaus van Sche- veningen in de ether te bren gen, liet hij een speciale kabel verbinding aanleggen naar zijn huiskamerstudio in de Beuk straat. Toch dik een kilometer. De Kurhausconcerten die hij uitzond waren in Londen op straten en pleinen te horen via grote luidsprekers. Dat moet de Britten op het idee van een ei gen omroep hebben gebracht. Radio maken was een dure liefhebberij. Idzerda moest nogal eens een beroep doen op de goedgeefsheid van de luiste raars. Zijn oproep: „Toont uw goeden wil, anders wordt de aether stil", mocht uiteindelijk niet baten. In 1924 ging Idzerda, de eerste commerciële radio maker, failliet. Hilversum kon de zaak overnemen. Met een expositie besteedt de Stichting Nederlands Omroep museum in Hilversum sinds 6 oktober aandacht aan 75 jaar omroep. De meeste kijkers en luisteraars zal die herdenking ontgaan, radio en televisie to nen nagenoeg geen belangstel ling voor het jubilqum. Zoals de omroep tot in het recente verle den weinig interesse had voor haar erfgoed. Menig historisch radio- of TV-fragment is door onnadenkendheid van band of plaat geveegd. „Het museum richt zich op de eerste 25 jaar", zegt muse ummedewerkster Marieke Veen. „Dat waren de pioniers en de oprechte amateurs. In de komende jaren vieren de om roepverenigingen hun 75-jarig bestaan. Daar springen we ook op in." Van Huub Wijfjes, werk zaam bij de Erasmus Universi teit in Rotterdam, verschijnt be gin november een boek over drie-kwart eeuw omroep. De presentatie gaat gepaard met een symposium op 3 november. Tineke de Nooy archieffoto anp Idem: „Boudewijn Büch heeft zo'n prachtig programma. Het is al leen zo jammer dat hij zo wei nig laat zien. Hij praat te veel over dingen die je niet ziet en dan denk ik: laat dat nou zien! Hij komt op plaatsen waarvan ik alleen maar kan dromen en dan vind ik dat je dat ook moet laten zien. Weg met die kop, ik wil dat eiland zien!" Boudewijn Büch in VARA TV Magazine: „Ik weet het. Het is prachtig, hoor ik vaak, alleen jammer dat jij er steeds in zit. Nou dat is dan maarzo." Idem over zijn confrater Mi chael Palin: „Ik heb dezelfde zuidpoolreis gemaakt als Palin. Hij laat stei gers bouwen, lichtschermen en belichting aanbrengen op plek ken waar nog nooit een stop contact is geweest. Mij verwij ten ze dat het soms nogal don ker was op mijn zuidpool. In derdaad, daar wil ik iets mee zeggen: het is er namelijk vaak donker." Dieuwertje Blok in TV Studio: „Ik hoef niet een soort Sonja Barend te worden of te zijn. Die verantwoordelijkheid, die macht, wil ik niet. Voor zo'n programma moet je heel stevig in elkaar steken en dat is bij mij niet zo. Ik ben te kwetsbaar, misschien een beetje een schijt- bak. Ik heb een beetje angst aan de top te staan." John de Mol jr. en Joop van den Ende in het AD: „Onze presentatoren zijn geen marionetten. Wij maken niet in eerste instantie uit waar zij hun werk gaan doen. Natuurlijk hebben we daar wel ideeën over, maar die zullen we eerst met onze artiesten bespreken. De slavernij is gelukkig al lang afgeschaft." Idem: „Als je een voetbaltrainer bent en je zet een elftal verkeerd neer ben je een slechte trainer. Wij zouden slechte producenten zijn als we onze mensen niet daar zouden neerzetten waar zij het beste tot hun recht komen, waar zjj zich met hun creativi teit het beste thuis voelen. Kijk naar Jos Brink. Bij de NCRV scoort hij misschien niet meer zo hoog als vroeger, maar hij is er buitengewoon tevreden." TV-criticus Ruud Verdonck in Trouw: „Het moet Hans van Breukelen van harte gegund worden dat hij bij belangrijke voetbalwed strijden droog zit en op tijd een kopje koffie krijgt aangereikt, maar het is onzin dat hij er ook nog z'n mond bij moet open doen. Van Breukelen is de vaste bijzit van Roelfs en dient, dat zal tenminste wel het idee zijn geweest, een meerwaarde aan het verslag te verschaffen. An derzijds moet niet uitgesloten worden dat hij gewoon is afge huurd als bekende Nederlander want zonder bekende Neder lander is elk amusant bedoeld programma meteen een sof. Enfin, we boffen nog dat RTL Jacques d'Ancona niet voor dat kar- weitje heeft afge- W huurd." Annie de Reuver: „Ik ben niet iemand die voortdurend naar zichzelf kijkt." foto cpd

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 8