'Ik richt me nu weer
helemaal
op muziek'
w
Frank Govers: modebewust en tijdloos
'Huiswerk, wat is dat?'
Rtv show
Het blijft rommelen bij RTL-Nieuws
WOENSDAG 5 OKTOBER 1994
10.
Anita houdt een stevige vinger in de pap als het
om de artistieke lijn in haar carrière gaat. ,,lk kan
geen liedjes zingen, waar ik niks mee heb. Ik moet
er volledig achter kunnen staan."
Ooit schreef ze zelf de tekst bij een liedje, maar
die ervaring heeft haar geleerd, dat je dat werk be
ter aan professionele krachten kunt overlaten. ,,lk
ben geen ster in het schrijven van liedjes. Daar zijn
anderen veel beter in. Het blijft moeilijk om in Ne
derland aan goede liedjes te komen. Luister maar
naar de bijdragen voor het Nationale Songfestival.
Wat daar aan treurig stemmende liedjes voorbij
trekt..."
Al haar hele zingende leven lang bedient Anita
Meijer zich van de Engelse taal, totdat het door
Hans van Eijk geschreven liedje 't Spijt me een jaar
geleden haar pad kruiste. „Ik werd gebeld door
John de Mol", vertelt de zangeres, „die me vroeg ;o>f
ik bereid was de tune van een nieuw TV-program;-
ma te zingen. In het Nederlands. Ik ben altijd wel in
voor iets nieuws. Dus ja, dat heb ik gedaan, 't Spijt
me werd een televisiehit en voor mij een leuke Ne
derlandstalige single. Maar dat betekende niet
meteen een omslag in mijn repertoirekeuze. Wel
nee, het was gewoon een zijpad. Een tussendoortje.
Ik zing nu eenmaal het beste in het Engels. De En
gelse taal is een prima zangtaai. De teksten komen
goed tot hun recht. Ik voel me er prima bij. Ik zal
dus ook zeker in het Engels blijven zingen."
Concerten
Dezer dagen vervult Anita Meijer veel promgtie,-
werkzaarnheden voor haar nieuwe CD. Daarnaast
heeft ze haar handen vol aan de optredens in het
land tijdens bedrijfsfeesten en andere festiviteiten.
Meestal zingt me met een live-band. „Nederland
telt een aantal showorkesten, die ik overal in het
land weer tegenkom. Ze kennen mijn repertoire en
begeleiden mij op voortreffelijke wijze".
Drie jaar achtereen verzorgde zij een aantal op
tredens in Sportpaleis Ahoy' in Rotterdam en een
maal was zij gast tijdens de serie concerten van col
lega Lee Towers. In 1992 stond Anita er voor het
laatst. Heimwee naar toen? De zangeres: „In zekere
zin wel, want het is enig om voor duizenden men
sen te mogen optreden. En mensen, die allemaal
voor jou zijn gekomen. Nee, het waren fantastische
avonden. Maar de organisatie eromheen is een hei
dense klus. We hebben het in eigen beheer opgezet
en neem van me aan: daar komt ongelooflijk veel
bij kijken. Toch heb ik er altijd een goed gevoel aan
overgehouden en ik sluit het daarom niet uit dat er
in de toekomst nog meer Ahoy'-concerten zullen
volgen. Maar nu even niet."
Roy Verhage (13) debuteert als acteur
at kereltje is zo
W geweldig
M goed", zegt de
Belgische producent Jan van
Raemdock waarderend. „Die
jongen springt gewoon van het
doek af', valt zijn Nederlandse
collega Gerrit Visscher hem bij.
Ondertussen rent het onder
werp van gesprek nietsvermoe
dend rond in de boomgaard
van een landgoed in Huizen. Op
deze plek werd de afgelopen
maanden de televisie-film De
Opvolger - een Nederlands/Bel
gisch/Franse co-produktie - op
genomen. De 13-jarige Roy Ver
hage, geplukt uit het bestand
van een castingbureau, speelt
hierin zijn eerste hoofdrol.
Geroutineerd staat Roy, uit
Alphen aan den Rijn, even later
de pers te woord. Losjes met
zijn handen in de zakken beant
woordt hij de vragen, alsof hij
zijn leven lang niets anders
heeft gedaan. Niets is minder
waar. Dit is zijn eerste grote
filmrol, vertelt hij. Alleen oplet
tende kijkers kennen hem mis
schien nog van zijn rol als jeug
dige zakenman in een recla
mespot van een bank.
De Opvolger maakt deel uit
van Melo Melo, een zesdelige
reeks melodramatische Europe
se films die in verschillende lan
den wordt uitgezonden. De ro
de draad in de films is de bele
vingswereld van kinderen. De
eigentijdse produktie is onder
meer gefinancierd door de NOS,
die de film begin volgend jaar
Roy Verhage als Ben Jaspers in de TV-film 'De Opvolger'. Naast hem
zijn tegenspeelster Medi Broekman, die Bens zusje Ellen speelt.
FOTO GPD
zal uitzenden, en het Stimule
ringsfonds.
Roy Vèrhage vertolkt de rol
van Ben Jaspers, een jongetje
dat na de scheiding van zijn ou
ders het slachtoffer wordt van
de tomeloze ambitie van zijn
vader. De man, een rol van
Hans Dagelet, wil dat zijn zoon
de beste van de klas is, een da
verende carrière maakt, rijk èn
gelukkig wordt. Het jongetje re
ageert nogal drastisch op de
druk die op hem wordt uitgeoe
fend. Samen met zijn vriendin
netje Vanessa gaat hij 'hacken',
inbreken in computerbestan
den van zijn vaders bedrijf.
Langzaam richt hij hiermee de
zaak ten gronde. Roy zegt de
houding de hoofdfiguur wel te
begrijpen. „Maar we lijken niet
op elkaar. Ik ben bijvoorbeeld al
een jaar ouder. Maar het groot
ste verschil is dat Ben niet.gg-
lukkig is en dat ben ik wel", ver
klaart de jonge acteur. Roy vond
het „heel leuk" om in de film të
spelen en wil ook wel verder
gaan met acteren. Maar nu, ria
de laatste opnamen, moet hij
weer naar school. Dat zal wel
even wennen worden. „Laatst
belde een vriendje op om ietS ttf
te spreken over huiswerk. Toen
dacht ik wel: huiswerk? Wat is
dat oök alweer?"
Roy wacht echter wel een
warm onthaal op school, zijn
klasgenoten zijn trots - alhoewel
ook een beetje jaloers. Zijn car
rière maakt zeker vooral veel iri-
druk op de meisjes? „Ehhh, juist
ja."
Michiel Bicker Caarten stapt op
AMSTERDAM MONIQUE BRANDT
Hoofdredacteur Rik Rensen bedacht deze zomer
een mooie volzin voor de problemen die op de
redactie van RTL Nieuws waren gerezen: „Een
verstoring van de chemie." Maar dat zo'n versto
ring tot een kettingreactie van ernstige explosies
kan leiden had de oud-NRC-journalist wellicht
niet kunnen bevroeden. De meest recente uitbar
sting kwam deze week met het plotselinge vertrek
van de presentator van het RTL 5-nieuws, Michiel
Bicker Caarten. De voormalige Amerikaans cor
respondent van RTL wilde „niet verder verzuren
in de sfeer van RTL" en heeft met ingang van 11
oktober ontslag genomen.
Bicker Caarten is de zoveelste journalist die de
RTL-nieuwsredactie halsoverkop verlaat. Want
het rommelt al lang op de burelen van de nieuws-
redactie van het commerciële station. De moei
lijkheden begonnen in mei, toen Rensen zonder
overleg met zijn redactie oud-CDA-voorlichter
Frits Wester als chef van de parlementsredactie
aantrok. Wester, de man achter de rampzalig ver
lopen campagne van Elco Brinkman, werd be
paald niet met open armen ontvangen in zijn
nieuwe werkkring.
De RTL-nieuwsredactie keerde zich tegen de
plotselinge benoeming omdat werd gevreesd dat
Wester door zijn CDA-verleden niet als onafhan-
kelijk journalist zou kunnen functioneren. Daar
kwam nog bij dat Wester nauwelijks enige jour
nalistieke ervaring had.
Redactieleden Ton Elias, Bart Jochems en Mar- i
got Smit schreven na Westers benoeming een kri
tische brief aan de redactieraad en haalden daar- 1
mee de woede van hun baas op de hals. Ze wer- i
den onmiddellijk overgeplaatst naar de bureaure
dactie in Hilversum. Elias heeft RTL inmiddels
verlaten. Zijn contract, dat deze maand afliep, is i
niet verlengd. Ook Smit is opgestapt. Jochems
werkt nu als algemeen verslaggever in Hilversum.
In een open brief aan de redactie, waarin Bic
ker Caarten zijn vertrek motiveert, beschrijft hij j
zijn hoofdredacteur als iemand die 'halve waar
heden vertelt, een beleid voert van pappen en I
nathouden en zijn disfunctioneren camoufleert
met veel woorden'. Bovendien is de journalist te
leurgesteld over het geschuif met het uitzendtijd
stip van het RTL 5-nieuws en het gebrek aan be
reidheid van Rensen om de situatie te verbeteren.
De "leiding van het commerciële station ziet,
ondanks de felle kritiek van Bicker Caarten geen
reden om in te grijpen in het reilen en zeilen van
het RTL-nieuws. Rensen zelf weigert te reageren,
hij heeft de kritiek 'voor kennisgeving aangeno- j
Anita Meijer krabbelt op na tumultueus jaar
De zangeres, die talloze hits voortbracht, heeft on
langs een contract getekend met een nieuwe pla
tenmaatschappij. Er bestaan volop plannen voor de
komende tijd. De nu net uitgebrachte verzamel-CD
markeert een nieuw startpunt. „Ik ben erg blij met
deze nieuwe maatschappij en de nieuwe mogelijk
heden, die zich voordoen."
Anita Meijer doelt niet alleen op de CD, ze heeft
het ook over de vruchtbare samenwerking met top-
producer Pim Koopman. Enkele jaren was hij uit
het oog verdwenen, omdat hij zich met zijn Ierse
echtgenote in Ierland had gevestigd. Maar Koop
man, in een ver verleden drummer bij de popgroep
Kayak, is weer naar Nederland teruggekeerd met
een koffer vol nieuwe liedjes. En daar heeft Anita
Meijer heel dankbaar gebruik van gemaakt. Ze ver
telt enthousiast:,,De platenmaatschappij heeft me
in contact gebracht met Pim, die mij onmiddellijk
zijn liedjes liet horen. En die vond ik echt fantas
tisch. Ik heb er voor de nieuwe CD vier van opgeno
men, maar ik sluit absoluut niet uit dat we in de
toekomst meer met elkaar gaan samenwerken".
Die dag is Anita Meijer snipverkouden. Toch gaat
het werk door. Drie tot vier avonden per week
treedt ze op. „Ik denk dat als je niet in optimale
conditie verkeert, je dan terugvalt op stemtechniek.
Ik herinner me zanger Jack Jersey, die stotterde
wanneer hij praatte. Zong hij, dan hoorde je er he
lemaal niks van. De mensen die naar mij luisteren,
merken ook niets van mijn verkoudheid, die toch
grenst aan een griepje. Gewoon doorgaan. Dat is
mijn motto. Emoties kunnen ook op je stem slaan.
Als je een ellendige tijd doormaakt, dan kunnen je
vocale prestaties eronder lijden. Maar nogmaals:
met gebruikmaking van stemtechniek kom je een
heel eind."
Samenwerking
Ook al is Anita's huwelijk met Ton de Leeuwe in
een echtscheiding geëindigd, op het zakelijke vlak
gaan ze gewoon met elkaar door. Anita: „Ton heeft
het management altijd op voortreffelijke wijze ge
daan. We zagen geen aanleiding om zakelijk niet
met elkaar verder te gaan".
Wie eraan mocht twijfelen, het gaat
goed met Anita Meijer. Ze laat het
nadrukkelijk weten. En dat terwijl in
het voorbije jaar er rond de 39-jarige zangeres heel
wat is gebeurd en naar aanleiding daarvan veel over
haar is geschreven. Over haar privéleven dan wel te
verstaan. Er ging bitter weinig aandacht uit naar
haar muzikale prestaties, van Meijers gestrande hu
welijk werd in de bladen tot in de details verhaald.
Als het aan Anita Meijer ligt, komt daar nu verande
ring in. „Het is een heel emotionele tijd geweest.
Maar ik richt me nu weer helemaal op de muziek.
Daar draait het in mijn leven vooral om.."
Dezer dagen verscheen een verzamel-CD van
Anita Meijer met hoogtepunten uit haar carrière,
die in 1976 een aanvang nam met de hit The alter
native way. Op deze CD toch nog een viertal nieu
we nummers van de hand van producer Pim Koop
man. Onder het nieuwe repertoire ook de cd-single
I've heard it all before.
Menige radiopresentator haakt bij de af- of aan
kondiging van dit veelvuldig gedraaide nummer in
op de persoonlijke tragedie in Anita's leven. Het
laat de zangeres koud. Ze zegt op koele toon: „La
ten we ons nu op de toekomst en de muziek rich
ten. Alsjeblieft!"
Later nuanceert ze haar opmerking. Het verleden
is misschien voor een goed deel verwerkt, maar niet
vergeten. Anita: „Ik kan me nu enigszins voorstellen
wat prinses Diana in Engeland allemaal moet door
staan. Elk moment van de dag verwachtte ik op elke
hoek van de straat een fotograaf van het een of an
dere sensatieblad. Dat maakt je zeer achterdochtig,
bijna schizofreen. Ik voelde me daardoor maanden
opgelaten. Je kunt jezelf niet meer zijn. Elke dag op
nieuw achtervolgd en belaagd worden door journa
listen en fotografen van bladen, die alleen maar op
bijzonderheden uit je privé-leven uit zijn. Kotsmis
selijk werd ik ervan. Ik heb het nu wat van me afge
zet. De rust is teruggekeerd in huize Meijer. En dat
is maar goed ook."
Anita Meijer: „Ik heb een heel emotio
nele tijd achter de rug." FOTO» GPD
De hoofdpersoon is gekleed in een broek, oeps pardon,
pantalon, vervaardigd uit een intrigerende combinatie
van laine noir (zwarte wol) en suède. Het model is speels
modieus geïnspireerd op de jodphurs (paardrijbroek) en
wordt door de drager charmant gecompleteerd met
zwart suède sluipschoenen en een ravissant'matglanzend
eekhoornkleurig overhemd van een heel bijzondere soort
zijde. De naam is me even ontschoten, maar je kunt het
op de hand (d la main) wassen in een zeker fïjnwasmid-
dei en dan blijft het seizoenen lang Als Nieuw. Ook de
kléüren! De broek excusez, excusez! Le pantalon
werd bij wijze van verrassing door het atelier van de
hoofdpersoon voor deze speciale gelegenheid vervaar
digd. Zónder zijn eigen inbreng. „En toch is hij helemaal
perfect!", kraait een bijkans van verrukking kwijlende
fan. De hoofdpersoon, in alle bescheidenheid: „Mijn per
soneel is dan ook perr-fèèct door mij gedrild."
bevinden on
het Haags Ge
niddag
van de opening van de expositie
krank Covers - haute couture
1960-1995 de hoofdpersoon
inderdaad, Robijntje zelve
een select gezelschap rondleidt
langs creaties uit zijn roem
ruchte carrière. Ging kortgele
den tijdens de Amsterdamse
Modeweek de nieuwe presti
gieuze mode-award aan de ka
rakteristieke neus van onze va
derlandse top-couturier-op-
eenzame-hoogte voorbij, nu
heeft hij dan toch maar en
terecht zijn eigen tentoonstelling. In
het Haags Gemeentemuseum dus, nog
tot 8 januari 1995. En voor wie nog niets
om aan te trekken heeft voor de nade
rende winter: gedurende de maanden
oktober en november staaf bovendien in
de Mulierzaal van het museum een spe
ciale selectie van Govers' dag- en avond
kleding opgesteld.
De couturier fladdert bedrijvig rond
tussen zijn robes, hier en daar een pluis
je wegtippend. Het museum is dolgeluk
kig met de fraaie expositie. En Govers,
vond die het zelf ook wel eens tijd voor
wat erkenning van de zijde van het offi-
ciëleKunst-met-een-grote-K-circuit?
Govers: „Tja, dat kun je zelf nooit zeg
gen, natuurlijk. Maar ik ben interessant
èn beeldig èn leuk, dus... Vroeger hield
Rudi Fuchs het altijd tegen. Nu die hier
als directeur opgedonderd is, is het dan
eindelijk zo ver. Dit museum is sowieso
weer leuk geworden sinds hij weg is. Veel
menselijker, veel toegankelijker. Wie
heeft er nu behoefte aan van die stapels
zand met een bezem erin? Mijn tentoon
stelling is heel goed voor het museum.
Hele scholen hebben al geboekt."
Een Haagse dame trekt de couturier
beschaafd doch dringend aan zijn zijden
mouw. Ze heeft een probleem. Ze kan
niet aan de tentoongestelde jurken
neem me niet kwalijk, japonnen zien
Het
Wereldje
PANDA DE
L'ISLE
Frank Govers: „Ik ben interessant, beeldig en leuk."
uit welke periode ze stammen.
Govers: „Dat is nu juist mijn gróte
kracht! Ik heb me nooit gebonden aan
bepaalde periodes, me nooit iets aange
trokken van trends. Mijn kleding is tijd
loos. Alles van vijfendertig jaar geleden,
kun je nu nog steeds aan."
Energie
Zodoende heeft het ook veel energie ge
kost om bepaalde creaties voor de ten
toonstelling aan de eigenaars te ontfut
selen. „Uitlenen? Oh nee hoor. Dat kan
niet. Dat draag ik allemaal nog," riep de
clientèle vertwijfeld uit. De meeste ten
toongestelde gewaden zijn dan ook af
komstig uit de eigen kostuumcollectie
van het museum, dat regelmatig Govers-
ontwerpen aankoopt.
„Kijk", zegt de ontwerper, wijzend op
een cocktailjapon uit 1960, „dit was mijn
eerste poging tot couture. Frank werd
toen nog met ck geschreven."
Waarna zoals bekend een ware water
val aan fraaie creaties het levenslicht zag.
Govers liet zich inspireren door Vincent
Van Gogh, het plafond van de Sixtijnse
Kapel, Delfts Blauw („Dat kan je
beetje opvrolijken als je
bent"), de Engelse Pearly Kings, de Fran
se Revolutie, Venetië, folklore, mode
beelden uit het verleden... Kortom door
van alles, zo legt hij uit. Men kraait, koert
en zucht bewonderend bij de woorden
„U vertelt het allemaal zo prachtig,"
zegt een mevrouw. „Zou u misschien
eens een lezing willen geven op een mo
de-academie?"
Autodidact Govers trekt met een zuur
gezicht een plooitje glad.
„Academies, daar moet ik helemaal
niets van hebben. Die werken eerder te
gen je dan vóór je. In tienvoud poppetjes
tekenen, daar heb je niets aan. Dat ver
wringt eerder een talent, dan dat het het
stirpuleert. Weet u, het zit 'm niet in een
strak leren broekje, elke nacht doorzak
ken in de IT en of je haar wel goed zit.
Het zit 'm in de ge-dre-ven-heid."
„Maar één keertje dan, één klein le-
zinkje?" dringt de mevrouw aan.
Govers: „Hou op zeg, ze slaan me zo
van die school af."
ning voor mijn zes
tienjarige zoon El
mer? Die is helemaal
wègvanu."
Govers grijnst. „Als
het een mooie zoon
is, doe ik het
We krijgen uitleg
over plooitechnie-
ken, het schuin knip
pen en met de hand
vastzetten, het aan-
queue en het maken
van randjes om een
stof meer karakter te
Govers: „Het geluk is,
en dat is niet iedere
ontwerper gegeven,
dat ik alles altijd
meteen helemaal
vóór me zie. Ik hoef
nooit te klungelen
met een beginnetje
FOTO FRANK FAHRNER maken en dan maar
zien wat het wordt.
En als iets af is, dan
zoek ik er een man
nequin bij die erin past. De tijden zoals
vroeger bij Dior, dat een mannequin
uren zat te wachten omdat meneer Dior
nog een plooitje passend moest stikken,
zijn voorbij."
Bruidskleding
We wandelen langs een wand met por
tretten van Frank door Marthe Röling en
foto's en verslagen van zijn eerste shows.
En langs de bruidskleding, bij het aan
schouwen waarvan de aanwezigen zo
wat een terminale attaque krijgen van
enthousiasme. Tot slot bewonderen we
enige avondcreaties, vervaardigd uit gor
dijnstof. Dezelfde die gebruikt werd bij
de restauratie van het paleis van Versail
les.
Govers: „Ik dacht meteen daar moet ik
ook een paar rollen van hebben. En niet
alles is gelukt in mijn leven, maar dit
wèl."
En couture-minnend Nederland, u
weet het: was uw Goversjes immer braaf
in een sopje Fleur Fijn. Dan gaan ze ja
renlang mee. Minstens tot aan een vol
gende tentoonstelling.
