9
Sport
Xnxou Voetbal met hoofdletter V op Bloemerd
'Die kuiten hebben we nog niet gezien
nflAM
lik*
WfCJCiQTDI in
lAfCCIf
VAN DE
DE* "i~ VAN
VIE ZEI
DAT
MAANDAG 3 OKTOBER 1994
AfM SPI t KOI IK 0t 1SM64. PLV C HEF ROB ONDERWATER. Q1 JS6463
Klaas Dekker
„Nummer
zeven wordt
de man van
de wed
strijd." Voor
deskundige
John Eel
man stond
het in de
eerste helft
al vast, dat
zijn keuze
op rugnummer zeven zou val
len. De vraag was alleen van
welke partij. Klaas Dekker (RCL)
en Ronald van Wattum (LFC)
losten elkaar af in het scoren
van pluspunten.
De tweede helft gaf de doorslag.
Van Wattum, van wie Eelman
niet wist dat hij geblesseerd aan
de wedstrijd was begonnen, kon
het hoge niveau van voor de
pauze niet volhouden. Dekker
zakte pas in de slotfase iets te
rug, maar toen had hij met twee
'winnende' voorzetten en diverse
andere sterke acties Eelman al
lang over de streep getrokken.
Voor Dekker was het zaterdag
trouwens dubbel feest. De cen
trale middenvelder vierde zijn
28ste verjaardagen kreeg vervol
gens te horen dat hij als 'man of
the match' een paar voetbal
schoenen had verdiend.
Als de huidige selecties van
RCL en LFC over pakweg
twintig jaar weer eens een
wedstrijd spelen, levert die
ongetwijfeld nog veel kijk
genot op. Want voetballen
verleren ze nooit, de 'ever
greens' uit Leiderdorp en
Leiden. In welk shirt ze
spelen, maakt hun even
min veel uit. Al had oud-
LFC'er Klaas Dekker het
zaterdag aanmerkelijk
meer naar zijn zin dan de
LFC'ers Paul en Marcel van
der Blom en Ronald van
Wattum, die in het verle
den het rood en wit van
RCL verdedigden. Maar dat
had alleen te maken met
de uitslag (3-2), die in het
voordeel van de thuisspe-
lende Leiderdorpers uitviel.
LEIDERDORP
TIM BROUWER DE KONING
Het was jammer dat Ben
Heemskerk er niet meer bij was.
'Mister RCL' van weleer had zijn
lange loopbaan graag bij de za-
terdagtak van LFC willen afslui
ten, maar een blessure (opgelo
pen tegen Hazerswoudse Boys)
en drukke andere beslomme
ringen deden hem onlangs be
sluiten met voetballen te stop
pen. Daardoor miste hij de reü
nie op sportpark De Bloemerd,
die helemaal in het teken stond
van Voetbal met een hoofdletter
V.
Want de toppers van weleer
leken zich niets aan te trekken
van de tand des tijds. Toegege
ven, het tempo lag lager dan de
'Blommetjes', Van Wattum,
Dekker en Niek Oosterlee voor
heen gewend waren. Maar
nieuwe sterren aan het Firma
ment, zoals Peter Zirkzee (RCL)
en Egon Onderwater (LFC),
dwongen de 'gouwe ouwen' an
derhalf uur tot op de bodem te
Voeg daarbij de sentimenten.
Volgens Marcel van der Blom
speelde het geen rol dat hij te
gen zijn oude cluppie voetbal
de, maar niemand die hem op
zijn woord geloofde. Zijn gete
kende gezicht na afloop sprak
boekdelen: hij had zich volledig
gegeven. Net als zijn medespe
lers, die na een sterke wedstrijd
tot hun teleurstelling geen punt
aan hun schamele puntentotaal
(van één) konden toevoegen.
Wellicht doelde Van der Blom
op het ontbreken van uitwas
sen, toen hij ontkende dat RCL -
LFC voor hem een bijzondere
wedstrijd was. De spelers ge
droegen zich inderdaad voor
beeldig, hoewel scheidsrechter
Versnel twee Leidse 'kanaries'
terecht een gele kaart voorhield.
Op de straffen voor de overtre
dingen van Fred van Wattum en
Paul van der Blom had nie
mand wat aan te merken. An
ders lag dat met het eerste doel
punt van RCL Heel LFC dacht
dat Marco Moenen de loepzui
vere kopbal van Edwin
Grotendorst van de lijn haalde,
maar de scheidsrechter uit
Zwijndrecht, die er bovenop
stond, had het anders gezien.
De onvrede over die beslis
sing ontlaadde zich - zoals dat
hoort - niet tijdens maar na de
wedstrijd. De film was niet meer
terug te draaien, het onheil was
geschied. Het gat tussen RCL,
dat voor promotie gaat, en LFC,
dat degradatie wil ontlopen, is
na vier duels al uitgegroeid tot
zes punten. Als beide ploegen
hun huidige niveau vasthou
den, hoeft de kloof niet veel gro
ter te worden. En mocht het on
verhoopt misgaan, dan moet
die reünie er maar komen.
Want RCL - LFC, met verzorgd
voetbal, vijf doelpunten - waar
van drie in vier minuten - en
spanning tot de laatste seconde,
dat blijft altijd leuk. Zelfs als dat,
over pakweg twintig jaar, 'in
slow motion' gebeurt.
RCL - LFC 3-2(1-1) 29. Marcel van der
Blom (strafschop) 0-1, 31. Grooten-
dorst 1 -1, 47. Brasker 2-148. Van den
Berg 2-2, 51. Zirkzee 3-2. Scheidsrech
ter Versnel. Toeschouwers 200. Gele
kaart: Paul van der Blom, Fred van
Wattum (beiden LFC)
John Eelman
Vanmiddag heb ik dingen ge
zien, die je soms in het betaalde
voetbal niet eens tegenkomt.
Combinaties over drie of vier
schijven zonder balverlies. RCL -
doodzonde dat een vereniging
met zo'n mooie accommodatie
in de vierde klasse speelt en
LFC voetballen beide verzorgd.
Ik kan duidelijk zien dat het
wemelt van de spelers die veel
hoger hebben gespeeld dan in de
vierde klasse zaterdag. Maar
niet alleen aan routiniers als
Klaas Dekker en Ronald van
Wattum, ook aan de linkerspit
sen Peter Zirkzee - is die jongen
pas achttien- en Egon Onder
water heb ik plezier beleefd. En
daarvoor ga je toch naar het
voetballen-'
Reide elftallen houden er on
geveer dezelfde strijdwijze op na.
Dat zij in de tweede helft condi
tionele problemen kregen, vind
ik logisch. Het voetbal dat zij
willen spelen, kost als het goed
wordt uitgevoerd, veel kracht.
Lukrake lange trappen naar vo
ren geven is gemakkelijker,
maar dat heb ik gelukkig maar
weinig gezien. Al had het van
mij bij vlagen wat opportunisti-
scher mogen zijn.
Ik leg bewust de nadruk op de
sterke punten van beide ploegen.
Her nadeel van deze aanvallend
ingestelde teams - vooral RCL
heeft een prima voorhoede - kun
je aflezen aan de ruimte die op
het middenveld gaapt; het gras
in de middencirkel ligt er na af
loop nog maagdelijk bij. Eigen
lijk zouden de vrije verdedigers
Niek Oosterlee en Paul van der
Blom meer vóór hun verdedi
ging moeten voetballen om die
ruimte op te vullen. En dan niet
zoals Oosterlee te veel lopen met
de bal, want dat resulteert vaak
in balverlies.
Ook Klaas Dekker, wiens ster
ke spel mij meteen al opviel, zou
af en toe wat minder moeten
draven. In de slotfase dook hij
soms zelfs op naast zijn eigen
aanvallers. Maar die voetballen
zo goed. dat zij zijn steun op die
plaats niet nodig hebben. Bo
vendien loopt Dekker nogal eens
voor niets.
Maar zoals gezegd, met de
voorste linies zit het bij beide
ploegen wel goed. Al moet ik
zeggen dat door de vervanging
van RCl -verdediger And ré lieer
ling door Marcel Roos die On
derwater van LFC het een stuk
moeilijker kreeg. Daarvóór liep
hij de jonge en onervaren Beer
ling aan alle kanten voorbij. Na
de wissel verhuisde Marco
Barendse van hel centrum van
de venlediging naar de rechter
kant en dal pakte gunstig uit
voor RCL. Alleen invaller Rive
lino Zandvliet was vlak voor tijd
nog dicht bij de gelijkmaker.
De drie kopdoelpunten van
RCL vond ik heel bekeken.
Steeds zochten de schutters de
hoek waar de bal vandaan
kwam. Dat is lastig i>oor een
keeper. Aan de andere kant
kwam Dave van den Berg steeds
beter in zijn spel. Ik vind het niet
toevallig dat hij bij beide doel
punten van LFC betrokken was.
RCL: Sinteur (7); (teerling (fi) (Roos
(li)). Oosterlee Marco Barendse (6).
Brasker (li); Planjc (li). Dekker (H).
Nieuwenhuizen (li) Visser (-)); Barend
se (7), Grootcndorst (8), Zirkzee (7)
LFC: Hoek Deyn Ui), Paul van der
Blom (li). I red van Wattum (li), Schin
kei (7); Marcel van tier Blom (fi), Moe
ncn (fi) (Zandvliet (7)!. Ronald van
Wattum, Kardal (7); Van den Berg (7).
Onderwater (7)
(John helman is trainer vun zondag
tweedeklasser 11 llvcrsum)
De flamboyante coach beweert
steevast dat hij zijn loopsters,
onder wie de wereldrecord -
houdsters Wang Junxia en Qu
Yungxia, uitsluitend prepareert
met zijn wondermix en zijn, ook
al in Japan verkrijgbare, zorg
vuldig gekruide kippetjes. Het
wil niet zeggen dal de interna
tionale atletiekfederatie hem op
zijn eerlijke gezicht gelooft. De
1AAF stuurde daarom vorige
week een vliegende equipe naar
China om vijf atletes aan een
dopingcontrole te onderwer-
De Amerikaanse
sportliefhebber die
niet om American
f ootball geeft, komt steeds
meer in de kou te staan. Nadat
vorige maand al het honkbalsei
zoen door een staking van de
spelers vroegtijdig ten einde
kwam, is nu de start van het
Amerikaans-Canadese ijshoc
keyseizoen minstens twee we
ken uitgesteld.
Ook hier is een arbeidsconflict
tussen spelers en clubeigenaren
de oorzaak. En om het nog er
ger te maken is ook het begin
van het Amerikaanse basketbal
seizoen, begin november, nog
onzeker. Spelers en clubbazen
van de NBA hebben hun con
flict aan de rechter voorgelegd.
Maar als stok achter de deur
hebben de basketballers inmid
dels al met staking gedreigd.
In alle drie sporten draait het
om de wens van de clubbazen
om de spelersinkomens aan
banden te leggen. Onderhande
lingen tussen de clubs en de
spelers in de National I lockey
League hebben tot nu toe niets
opgeleverd. Om niet, net als bij
het honkbal, getroffen te wor
den door een staking midden in
het seizoen, besloten de clubs
het seizoen, dat dit weekeinde
zou beginnen, dan maar op te
houden.
De komende twee weken moet
verder onderhandeld worden,
maar de spelers zijn nu al ra
zend op de NIIL. De ijshoc
keyers krijgen tot 15 oktober
niet betaald. NHI.-commissaris
Gary Beltman zei dat ze wel
mogen komen trainen, maar de-
spelers hebben al laten weten
daar niets voor te voelen.
In de vier Amerikaanse topspor
ten - football, ijshockey, honk
bal en basketbal zijn de in
komsten de laatste seizoenen
de pan uitgerezen. De clubs be
taalden jarenlang gretig die ho
ge salarissen, maar nu vinden
ze ineens dat de spelers moeten
inleveren.
I let minimumsalaris onder de
B00 spelers van de 26 clubs in
de National I lockey League ligt
op 100.000 dollar. Wereldster
Wayne Gretzky van de I/>s An
geles Kings, ontvangt 8,36 mil
joen dollar per jaar en is daar
mee de best betaalde sporter
van de VS.
De andere Braziliaan van PSV,
Vampeta, in het Algemeen
Dagblad:
„De mensen vragen soms aan
me of ik jaloers ben op Ronaldo.
Dat ben ik niet. Hij staat vaak in
de belangstelling. Maar ik heb
iets wat hij niet heeft. Flaporen.
Ik heb geduld."
De zus van Ronaldo over hem
in het tv-programma 'Geld
maakt gelukkig':
„Hij heeft totz'n achtste aan de
fles gedronken. Het was een ech
te huilebalk. Maar dat zal ik wel
niet mogen zeggen.
Wim van Hanegem in De Tele
graaf:
„Eigenlijk ben ik gek om overal
maar rekening mee te houden.
Ik heb er de grootste moeite mee
om tegen spelers te zeggen dat ze
niet meedoen. In een flits denk
ik dan: oh ja, die jongen heeft
net een h u is gekoch t
en kan die premie
niet missen. Of een
ander zijn vrouw
verwacht een klei
ne. Het zijn dingen
die tegenwoordig
allemaal meespe
len.
Alfons Groenen
dijk in VI over
Brian Horton,
manager van Man
chester City:
Tijdens een trai
ningschoot ik een vrije trap
hoog over. Horton barstte in la
chen uit. 'Was cldt waar je in Ne
derland beroemd om was?' Ik zei
'ja, dat klopt'. En gelijk daar
achteraan: 'Ben jij ooit beroemd
geweest in Engeland? je was ze
ker stuurman in die roeiboot
van Oxford'.
Aron Winter in Voetbal Inter
national over de Italiaanse
fans:
„je maakt de gekste dingen mee.
Als je 's morgens je huis verlaat
om naar de training te gaan,
moet je niet raar opkijken als er
wildvreemde mensen voor je
deur staan te wachten. Die wil
len dan graag boodschappen
voor je doen. Je krijgt ook vaak
dingen aangeboden. Als je ergens
gaat dineren of winkelen, krijg je
het eten of de artikelen voor
niets. Als je het weigert, zijn de
mensen diep beledigd en vatten
ze dat heel prsoonlijk op.
Neuropsycholoog Erik Matser
in De Volkskrant over boksers:
„Als iemand een boksbroekje
aandoet, mag hij gigantische
spetters op zijn kop krijgen. De
bokser die neervalt, wordt ge
acht door te gaan. Het publiek
joelt bij een knock-out. Maar ge
beurt iets vergelijkbaars op de
snelweg, met iemand in een
driedelig pak, dan wordt hij
naar het ziekenhuis gebracht en
volgt een neurologisch onder
zoek. We hebben een vreemde
attitude ten aanzien van top
sport.
Willem van Hanegem in het Al
gemeen Dagblad:
„Ik rijd dagelijks niet fluitend
meer naar de Kuip. Maar de re
den is een andere dan men zou
denken. Ik jokte vroeger. Ik kan
helemaal niet fluiten.
Idem over het kaartincident
tussen De Wolf en Witschge:
„Laten we eerlijk zijn, waar gaat
dat kaartincident eigenlijk om
Wie heeft vroeger bij het spel
Stratego nooit een vlag wegge
pakt en beweerd dat het een
bom was.
Ultra-loper Ron Teunisse in De
Telegraaf over zijn passie voor
het lopen:
„De discussie of ik normaal ben,
ga ik al enige jaren niet meer
aan, dat draait toch maar uit op
oeverloos gelul. Je kunt een blin
de ook niet uitleggen wat het
verschil is tussen rood, blauwen
bruin. Het stoort me
niet dat ik niet begre
pen word. Laat mij
maar lekker mijn ei
gen gang gaan, ik
lust toch niet wat de
meeste mensen lus
ten.
Ex-keeper Hans van
Breukelen in Vrij
Nederland:
„Om in de voetballe
rij te overleven, heb
ik me vaak moeten
conformeren. Die we
reld duldt immers geen bijde
handjes of wereldverbeteraars.
Maar op de essentiële normen
van het leven heb ik nooit toege
geven. En die zijn voor mij:
saamhorigheid, het delen van
lief en leed. In het gezin, bij de
club, op school.
Idem:
„Kerstnacht! Hand in hand in de
kerk staan dan schiet ik gewoon
vol. Dat saamhorigheidsgevoel.
Met oud en nieuw met familie,
buren en vrienden bij elkaar zijn
en lekker spelletjes doen. Mens
erger je niet, spijkerpoepen! Dan
geniet ik als een gek.
Idem:
„Het is te gek dat een kleine
groep de gelegenheid krijgt een
heel stadion te terroriseren. Bur
gemeesters, politici verschuilen
zich altijd achter het argument
dat het zoveel geld kost. In Enge
land en Italië zijn bij wedstrij
den altijd twee keer zoveel agen
ten op cle been. Hoor je hooit ie
mand over.
Idem:
„In het buitenland word je altijd
heel erg benadeeld. Ze laten
je in hotel^precies aan de straat
slapen en ze flikkeren iets in je
eten. Hennie (Thoonen, zijn trai
ner, red.) neemt altijd mijn por
tie en die is al verschillende ke
ren aan de schijterij geweest.
WARMOND PETER KLEIN
TENNISMEDEWERKER
Mare de Pinéda werd de win
naar onder de winnaars van de
Estusa/Xylifresh tennistour
1994, die zaterdag zijn Finaledag
beleefde op en in het fraaie
Dekker tenniscomplex in War
mond. Samen met niemand
minder dan Mark Koevermans
vormde hij de best sluitende
combinatie na een dag vol zwa
re wedstrijden en luchtig enter
tainment. De BI-speler van
United Service uit Hellevoet-
sluis mag volgend jaar drie da
gen op studiereis naar Wimble
don om zijn spel verder te per
fectioneren. Eerder dit jaar had
De Pinéda al gretig gebruik ge
maakt van de tennisclinic, die
een vast onderdeel is van de
tennistour.
De grote man achter het voor
Nederland nieuwe fenomeen
van de tennistour is Huub van
Boeckel. De voormalig natio
naal kampioen en Davis Cup
speler lijkt een gat in de markt
gevonden te hebben. ,,Ik be
schikte, zeker in vergelijking tot
andere Firma's, maar over een
bescheiden budget voor mijn
groothandel in tennisartikelen.
Dan ga je eerst nadenken hoe je
toch een groot publiek kan be
reiken. Mijn ervaring met het
tenniscircus, dat ik vorig jaar
heb gehouden, heb ik gecombi
neerd met clinics. De tennis-
bond en de sponsors zagen de
formule die ik had uitgewerkt
wel zitten. Eind maart zijn we
met de tour 1994 van start ge
gaan.
De lessen in de vorm van een
clinic, afgewisseld met ten-
nisentertainment, werd ras
meer dan een mogelijkheid om
produkten aan de tennisman en
-vrouw te brengen. Liefst vijfen
zeventig verenigingen, gelegen
tussen Texel en Kerkrade nodig
den Van Boeckel en zijn helpers
voor een bezoek uit. ,.Op een
gegeven moment hadden we
acht clinics in tien dagen", ver
telt de voormalige tennisprof
enthousiast. „De reacties waren
zo overweldigend, datje vergeet
dat je eigenlijk een commercieel
doel had. Je vergeet ook, dat je
doodmoe bent. We gingen er
steeds weer opnieuw vol tegen
aan."
Uiteraard beschikte Van Boec
kel over partners van een even
apart kaliber als hijzelf. Namen
als Mark Koevermans, Marcella
Mesker en Karin Moos staan ga
rant voor topniveau. Maar ook
Leiderdorper Kees-Jan Schui-
lenburg en de met Halfweg naar
de eredivisie gepromoveerde
Bas Snelders maakten furore in
een onderdeel van het spel, dat
lijnrecht tegenover hun niveau
ligt, het recreatietennis.
Zelfs gedrieën zijn Leiderdorper Kees-Jan Schuilenburg, tennisprof Mark Koevermans e
tijdens de showfinale van de Estusa/Xylifresh tennistour 1994 het punt te scoren.
t-prof en organisator Huub van Boeckel niet in staat om
FOTO HENK BOUWMAN
Hoogtepunt van elke tourdag
werd de tennisshow, een de
monstratie van kunde en ver
maak. De tennistoppers buite
len tijdens de rally's over het net
en wisselen steeds van helft.
Een fraaie slagenwisseling ein
digt met Snelders, die op zijn
eentje een volleypunt binne-
haalt tegen het trio Schuilen
burg, Koevermans en Van Boec
kel.
Als de trainingsbroek van Koe
vermans uitgaat, wordt een deel
van het publiek pas goed wak
ker. „Die kuiten hebben we nog
niet gezien", roept een vrouw
vol enthousiasme. Een dolle Mi
na gaat nog verder. „Die Van
Boeckel mag ook wel wat meer
uitdoen. Hij heeft best een mooi
lijf." Het hek voorkomt, dat de
ex-prof besprongen wordt. Ook
de spelers gaan verbaal geweld
niet uit de,weg. „Dat is nou
mijn partner", klinkt het uit de
mond van Van Boeckel, als Koe-
nans een veel te lastige lob
na een sprong over het net niet
meer kan halen. „Dat is nu zo'n
onmogelijke truc van jou", re
pliceert de 'KoeF, die in de afge
lopen Duitse tenniscompetitie
overigens nog zeges wist te boe
ken op onder anderen Dosedel,
Prpic en Ondruska.
Na de show komt het meer seri
euze werk aan bod. Van de zes
poulewinnaars van het och
tendprogramma moeten twee
deelnemers overblijven voorde
'Grand Finale'. De deelnemer
uit 'Spiek under de diek', die
zich vergezeld weet met een bus
vol supporters uit Spijk bij Delf
zijl, sneuvelt in een vroeg stadi
um. De Pinéda klaart het karwei
met overmacht. Maar ook An-
gelique van Veldhuizen heeft
geen echte concurrentie. De
eindstrijd tussen De Pinéeda
met 'KoeF en Van Veldhuizen
met clubgenoot Van Boeckel is
van hoog niveau. De beide profs
betrekken hun partners volledig
in het spel. De Pinéda durft de
strijd met Van Boeckel aan en
de enige vrouw, Van Veldhui
zen, is regelmatig de drie man
nen te machtig. De deelnemers,
tevens het dankbare publiek,
worden in de tour de echte win
naars. De hoofdprijs is voor De
Pinéda en alleen Van Veldhui
zen, die de Wimbledon trip
mist, is een beetje de pineut.
Ma's Familieleger
is niet langer
uniek. China's
geheime recept voor sportief
succes - uitgeperste schildpad
met een vleugje kruidenmagie -
is zaterdag in I liroshima gelan
ceerd op de Japanse markt. Wie
harder wil lopen, langer wil Ie-
ven en beter wil presteren kan
nu terecht bij de cocktail van de
even befaamde als controver-
sioneie Chinese atletiektrainer
Ma Junren.
Ma is echt in zaken met zijn
brouwsel. Mondjesmaat ver
kocht hij in eigen land al wat
flaconnetjes, nu mag ook de ja
loerse goegemeente elders ter
wereld profiteren van de won
derbaarlijke drank. A raison van
zeven dollar de fles. „I let
smaakt goed en het geeft me
een gevoel van kracht", zei Hi-
romi Yasuda bij de presentatie.
Ze nam een forse teug van het
wat zoetige, muffe spul en liet
demonstratief de spierballen
rollen.
I let tonicum, genaamd 'Ma's
leger - nummer lstaalt mis
schien de musculatuur van de
goedgelovige, het spekt onge
twijfeld het zitvlees van Ma Jun
ren zelf. De Japanse importeur
Masanori Takahasi verwacht dit
jaar nog zo'n 30.000 flesjes af te
zetten. „Want de Japanner
houdt van drankjes die hem uit
houdingsvermogen geven." De
leus die het wonderdrankje
moet aanprijzen sluit aan bij die
gezondheidsdrang: „Goedkoper
dan een dubbele whisky en
twee keer zo goed voor u."
Ma Junren heeft ook baat bij
zijn mengsel, dat volgens het
etiket Koreaanse gingseng bevat
gecombineerd met een scheut
pittig schildpadbloed, honing
en een 'geheim' kruidenextract.
Zo te zien heeft het elixer no. I
niet zijn spieren gesterkt, het
heeft hem wel een stalen ge
zicht bezorgd. „Een coach die
niets begrijpt van commercie is
geen goede coach. Wij atleten
kunnen niet bestaan in een
luchtledig. We moeten léven:
eten, drinken en kleren kopen.
En alles kost geld", zei Ma, die
overigens stekeblind lijkt voor
de marktwaarde van zijn leger
tje bij buitenlandse wedstrijden.
RCL heerste zaterdag tegen LFC in de lucht. Toch gaat Dave
Visser (14) een oogje in het zeil houdt.
den Berg (10) het luchtduel aan met Marcel Brakser, wiens ploeggenoot Remco
FOTO BEN DE BRUYN
