'Legaliseren van XTC biedt schijnveiligheid' Duitsers zijn welkom op Bevrijdingsdag Feiten &Meningen Land en volk verdienen beter dan Lubbers IV Duitsers bij herdenking Zweeds 'ja' voor Europa dichterbij WOENSDAG 21 SEPTEMBER 1994 i miljard guide Na de regeringsverklaring, de Troonrede en de Miljoenennota is het wel duidelijk. Het kabinet-Kok is gewoon het kabinet-Lubbers IV. De minister-president van dit moment is weliswaar nog gewoner en nog meer no- nonsens dan zijn voorganger, maar het be leid wordt simpelweg voortgezet. Het is hetzelfde pappen en nathouden dat we nu al meer dan tien jaar hebben moeten aanzien. Br is nog een verschil met de vorige leider van het kabinet. Lubbers was eerlijk van mening dat Nederland slecht is te veranderen en dat veranderen iets is van hele lange adem en zeer kleine stapjes. Stapjes te zetten in riauwkeurig en voortdurend overleg met die lappendeken van belangenorganisaties die ons land al zo lang in een ijzeren wurggreep heeft. Kok daarentegen bond de verkiezings strijd aan met een beperkt bezuinigingspro gramma van 8,5 miljard gulden en zo mo gelijk garanties voor de minima. Tijdens het debat over de regeringsverklaring van het kabinet-Kok in de Kamer werd dezelfde minima door premier Kok toegevoegd dat ze nergens zeker van konden zijn. Als het allemaal te genzit, komt hij weer bij hen collec teren. Daarnaast wordt het land ge- tracteerd op acht- an bezuinigingen om de collectieve lastendruk van 47,2 procent in 1994 terug te brengen naar zo'n 45 pro cent in 1998, ongeveer gelijk aan de collec tieve belastingdruk. Het financieringstekort loopt in al die ja ren niet of nauwelijks terug en blijft hangen rond de drie procent, hetgeen betekent dat de kolossale staatsschuld ook de komende jaren nog blijft oplopen. Een hoop schijt op een klein potje dus. Voor de onderkant van de samenleving levert het intussen allemaal weinig op. In komstenmatiging bij een toch al karig inko men en nauwelijks perspectief om zelf weer aan de slag te gaan. Het verlagen van de las tendruk heeft immers zo weinig om de hak ken en is uitgesmeerd over zoveel jaren en catagorieën dat dit qua werkgelegenheids- uitbreiding weinig of geen zoden aan de dijk zet. De Nederlandse economie zal vrolijk doorgaan met het wegsaneren van banen, zelfs als de groei in het huidige tempo door gaat. Br zullen meer in plaats van minder mensen een beroep moeten doen op het stelsel van sociale zekerheid. Alleen een zeer drastische ingreep aan de onderkant van de arbeidsmarkt zal er voor kunnen zorgen dat vrijwel iedereen die psychisch en lichamelijk in staat is om te voorzien in de kosten van zijn eigen levensonderhoud, geheel of ten dele, weer aan de slag kan en gaat. Kok en de zijnen hebben het over een herijking van de verhouding tussen eigen verantwoordelijkheid en collectieve zorg. Aan die herijking is ons land meer dan toe. Dat had tien jaar geleden al moeten gebeu ren. De weg waarlangs dit kabinet dat wil bereiken is naast ineffectief, volstrekt ver werpelijk. Het heeft zelfs, als het Haagse circuit zich dat bewust zou willen zijn, iets sadistisch. Je geeft de mensen die afhankelijk zijn van een uitkering geen enkele zekerheid meer, maar onthoudt hen tegelijkertijd het per spectief om de hand aan de ploeg te slaan teneinde hetgeen je ze ontneemt door ei gen arbeid weer aan te vullen en als het kan een beetje meer dan dat. Het gaat om werk, werk en nog eens werk. Werk dat niet kan worden geschapen, zelfs niet door het kabinet-Kok met al zijn halve maatregelen en zijn stimulansen van het regel- en babbelcircuit van ambtenaren en belangengroepen. Dat werk komt slechts tot stand op de markt en dat gebeurt alleen als de prijs van de arbeid, de brutoprijs wel te verstaan, aan de onderkant van de ar beidsmarkt drastisch wordt verlaagd. Dat kan alleen door premies en belastin gen die ook die groep moet betalen vrijwel te schrappen. Door te zorgen dat de situatie waarin nettolonen aan de onderkant ook nettolonen zijn, zowel voor de werkgever als voor de werknemer. Dus weg met de wig het verschil tusen bruto- en nettoloon, aan de onderkant van de arbeidsmarkt. We wor den daar niets rijker of armer van, want het systeem betekent aan de onderkant van de arbeidsmarkt toch niets meer dan een sys teem van vestzak-broekzak. Het grote verschil is echter wel dat al die mensen die nu in de bijstandsklem zitten weer aan de slag kunnen en bezig kunnen zijn met de creatie van hun eigen perspec tief en zo mogelijk hun eigen levensgeluk. Dat is een maatregel van formaat waarom Bolkestein tijdens de kabinetsformatie \Toeg. Hij is echter akkoord gegaan met een hoop gefröbel onder leiding van een oud vakbondsvoorzitter. Jammer voor ons land. Land en Volk verdienen beter! Ministerie wil houseparty's aan meer regels binden fr« K De cijfers liegen er niet om. XTC werd in 1988 verboden, maar desondanks is het gebruik van deze peppil sterk toegenomen. Er kwamen meer gevaarlijke nepmiddelen op de markt en het aantal doden steeg. Een houseparty anno 1994. Een EHBO-team en voldoende 'afkoelruimte' worden voortaan verplicht. united photos de boer babette stapel Toch wil Ton Cramer, beleidsmedewerker drugbeleid van het ministerie van volksgezondheid, welzijn en sport (VWS), niet te concluderen dat het strafbaar stel len van XTC tot extra problemen heeft geleid. „Het oor zakelijke verband is niet aangetoond. Misschien is de vraag naar XTC gestegen, dan heb je al gauw meer na righeid", zegt hij. Wel gaat het ministerie voor het eerst onderzoeken of het strafbaar stellen van XTC de voor naamste oorzaak is van de toenemende problemen met deze harddrug. Als dat zo is, moet in ieder geval serieus worden overwogen ofXTC kan worden gelegaliseerd. Het Nederlands Instituut voor Alcohol en Drugs (NlAD) bracht vorige week een rapport uit waarin staat dat de vervuiling van de XTC-pillenmarkt, waardoor enkele le vensgevaarlijke nepmiddelen in de handel komen, wordt veroorzaakt door het verbod op de harddrug. Daarom dringt het NIAD aan op legalisatie. Ook andere hulpverleners in de verslavingszorg en leden van de vaste kamercommissie voor volksgezondheid vinden dat legalisatie van XTC serieus moet worden overwo gen. Dat betekent niet dat de drug binnenkort te koop is bij de apotheek, waarschuwt Cramer. „Het legaliseren van XTC is niet eenvoudig. In een verdrag met de Verenigde Naties heeft Nederland ooit afgesproken het gebruik van psychotrope stoffen (die het bewustzijn beïnvloe den, red.) te verbieden. Dat geldt in ieder geval voor harddrugs, dus ook voor XTC. Als we de XTC-pillen wil len legaliseren, zouden we bijvoorbeeld dit verdrag moeten opzeggen." Een andere mogelijkheid is dat de Nederlandse rege ring de Opiumwet aanpast en XTC van de lijst van harddrugs schrapt. Een dergelijke maatregel zal inter nationaal veel kritiek opleveren en Nederland wil in principe met andere landen samenwerken om de drug problematiek te bestrijden. Legalisatie zal dus nog wel even duren. Voor het minis terie is het moeilijk maatregelen te treffen die de pro blemen met XTC en neppillen de kop indrukken. Zo ligt er bijvoorbeeld een plan klaar om tijdens houseparty's de kwaliteit van XTC-pillen door deskundigen te laten testen. Nu gebeurt dat zelden. Door middel van een chemische proef kan de ergste rotzoc den gehaald. Maar dit plan moet eerst worden onder zocht. Waarom in hemelsnaam? Cramer, verontschuldigend: „Als overheid kunnen wij niet zeggen: dit is zuivere XTC, ga je gang maar. Dan bied je de consument schijnveiligheid. Ook zuivere XTC kan gevaarlijk zijn. Stel dat er na zo'n test toch weer jongeren overlijden door het gebruik ervan. Die verantwoordelijkheid kunnen wij niet nemen, wij moe ten immers de volksgezondheid bewaken. Dus moeten we eerst onderzoeken hoe we die testen zo zorgvuldig mogelijk in de praktijk kunnen brengen." Een ander plan dat klaarligt, is wel concreet. Er moeten binnenkort vergunningen worden aangevraagd voor houseparty's. De ruimte, waarin de bezoekers uit hun bol gaan, moet aan bepaalde voorwaarden voldoen. De aanwezigheid van een EHBO-team is verplicht, de zaal mag niet oververhit zijn en er moeten speciale i komen waar feestgangers kunnen afkoelen. De XTC-nota die het ministerie in juni publiceerde, laj doorschemeren dat verbieden van XTC en aam pillen geen zin heeft. Het meest duidelijke voorbeeld f M DEA, een variant op de stof MDMA die in de XTC-pj MDEA kwam op de markt nadat XTC werd verboden.! Het spul werkt korter dan XTC, zodat veel men een tweede van nemen. Het gevolg is oververhitting e verlies van controle. In 1993 werd ook MDEA verbodej maar uit de nota blijkt dat het gebruik ervan sindsdien is toegenomen. Datzelfde gold na het verbod van XTC 1 dit kan toch geen toeval zijn? 1 Cramer: „MDEA is uitermate geschikt voor ons onder--f zoek waarin wij bekijken of het strafbaar stellen van J zo'n stof de voornaamste oorzaak is van het toenemeik de aantal problemen. We kunnen bijvoorbeeld met handelaren en producenten gaan praten. En dan m< ten we uitzoeken of na het verbod van MDEA weer meer andere gevaarlijke neppillen zijn gemaakt." Premier Kok wil de komende tijd nagaan of Duitsland 'op enigerlei wijze' volgend jaar vertegenwoordigd zou kunnen zijn bij de herdenking van de bevrijding op 5 mei. De doden herdenking van 4 mei zou in strikt eigen Nederlandse kring moeten plaatsvinden. Ook prins Bernard zei het afgelo pen weekeinde er geen be zwaar tegen te hebben wan neer Duitse vertegenwoordi gers aanwezig zijn bij de her denkingsfeesten. WD-leider Frits Bolkestein vindt dat de Nederlandse rege ring volgend jaar geen officiële Duitse vertegenwoordiging moet uitnodigen bij de her denking van het einde van de nazi-bezetting. Ook voor het voormalig verzet zijn de Duit sers niet welkom. Kok vindt dat 'de zeer ingrijpende' vraag naar een Duitse deelname aan de bevrijdingsfeesten 'niet ver simpeld moet worden'. Volgend jaar mei is het precies vijftig jaar geleden dat er in Europa een einde kwam aan de Tweede Wereldoor log en dat Nederland werd bevrijd van de Duitse bezet ting. De afgelopen maanden zijn op verschillende plaatsen en in diverse landen al wapenfeiten herdacht die destijds een opmaat vormden voor die bevrijding. Te denken valt aan D-Day (juni), de bevrijding van Pa rijs (augustus), Brussel en Maastricht (september), en de afgelopen dagen 'Operatie Market Garden', de zoge noemde 'Slag om Arnhem'. De koek is daarmee nog niet op. Het Ardennenoffensief, de hongerwinter en de val van Berlijn, volgen nog, om nog maar een paar sail lante punten op de herdenkingskalender te noemen. De vraag die bij veel herdenkingen, historische terug blikken en bevrijdingsfeesten terugkeert is welk aandeel de toenmalige tegenstander Duitsland bij de plechtigheden moet worden toebedeeld. Op de stran den van Normandië waren de Duitsers niet welkom, de geallieerden van destijds wilden in besloten kring hun gevallenen gedenken. Duitsers mochten kort daarna wel deelnemen aan de militaire parades ter gelegenheid van de nationale feestdagen van Frankrijk en België. Die parades hielden weliswaar geen direct verband met de reeks herdenkingen, maar waren er dit jaar door hun plaats op de kalender wel nauw mee verbonden. In Pa rijs en Brussel werd die link ook gelegd, om uitdrukking te geven aan het feit dat Duitsland vijftig jaar na de oor log geen vijand meer is, maar partner en bondgenoot. De Britse premier Major heeft in diezelfde geest aange kondigd volgend jaar Duitsers te zullen uitnodigen voor de festiviteiten op 8 mei, de dag dat in heel Europa in 1945 de kanonnen zwegen. Niet iedereen in Groot-Brit- tannië is daar gelukkig mee, maar het is een goed initia tief, dat inmiddels ook in Den Haag en op Soestdijk weerklank heeft gevonden. Prins Bernhard heeft er geen bezwaar tegen als de Duit sers volgend jaar op enigerlei wijze acte de presence ge ven wanneer in Wageningen de vijftigste verjaardag van de capitulatie wordt herdacht c.q. gevierd. Premier Kok heeft gisteren namens de regering gezegd dat de Duit sers op welke wijze moet nog worden bekeken welkom zijn op Bevrijdingsdag, 5 mei. Kok zet die dag duidelijk apart van 4 mei, de dag waar op de gevallenen worden herdacht. Dat onderscheid is te begrijpen, al vallen er best argumenten aan te voeren om vertegenwoordigers van het 'nieuwe' Duitsland ook dan uit te nodigen. Maar erkend moet worden dat het voor veel nabestaanden te pijnlijk is juist bij de natio nale Dodenherdenking met vertegenwoordigers van de vroegere vijand te worden geconfronteerd. Evenals in Groot-Brittannië is direct al kritiek geuit op het voornemen de Duitsers te betrekken bij de festivi teiten van volgend jaar. Het is duidelijk dat de Tweede Wereldoorlog en alles wat daar mee te maken heeft voor een flinke groep mensen in de samenleving nog erg gevoelig ligt. Desondanks mag tegelijkertijd niet worden voorbijgegaan aan de afgelopen vijftig jaar, de jaren né de bevrijding. Nederland werd niet alleen bevrijd. Duitsland werd evenzeer bevrijd van fascisme, geweld en onderdruk king. Op Hitiers puinhopen is sindsdien een nieuw en democratisch Duitsland verrezen, dat binnen de NAVO al bijna veertig jaar onze trouwe bondgenoot is, en bin nen de Europese Gemeenschap al evenlang een bijzon dere partner. De na-oorlogse Nederlandse welvaart is gebouwd op Duits geld. want Duitsland is tevens de be langrijkstehandelspartner. Zonder de Duitse afzetmarkt zou een groot deel van de Nederlandse handel- en industrie geen bestaansrecht hebben. Dat zijn feiten die Nederlanders, van wie er zo veel ten onrechte 'koketteren' met hun anti-Duitse sen timenten, gemakshalve vergeten. Het wordt echter hoog tijd voor een volwassen houding ten aanzien van Duitsland. Frankrijk, dat de afgelopen honderd jaar wel drie maal de wapens opnam tegen Duitsland, heeft het goede voorbeeld van verzoening en samen verder gaan, al veel eerder gegeven. Een betere gelegenheid dan de vijftigste verjaardag van de bevrijding, van het begin van het nieuwe Europa, is er niet. Nederland is pas echt bevrijd als het Duitsland recht in de ogen kan kijken. HANS JACOBS Ingvar Carlsson, de leider van de Zweedse soci aal-democraten, is begonnen met de formatie van een regering. Na drie jaar liberaal-conser vatief bestuur keert de macht weer terug in handen van de sociaal-democraten, die alge meen gelden als de enige partij die de twijfelen de Zweden ervan kan overtuigen in het referen dum van 13 november voor toetreding tot de Europese Unie te stemmen. De twijfelaars bevinden zich vooral onder de 16 oktober bijt Finland het spits af. De Finnen zouden het meest pro-Europa zijn, omdat ze liever door Brussel worden gedomineerd dan door een expansionistisch Rusland. Een 'ja' van Finland zou de Zweden een duw in de goede richting kunnen geven en op zijn beuri zou een Zweeds 'ja' de tegenspartelende Noren op 28 november over de drempel moeten trekken. Maar met de verkiezingszege van de Zweedse sociaal-democraten is de eerste dominosteen sociaal-democraten zelf verreweg de grootste feitelijk al omgegaan. De Finnen worden veel partij van Zweden die bij de verkiezingen van sterker beïnvloed door 'moeder' Zweden, hun afgelopen zondag ruim 45 procent van de stem- voormalige meesteres, dan andersom. Groeien- Ingvar Carlsson, de Zweedse kabinetsformateur. men kreeg. Als de conservatieve regering vai Carl Bildt deze twijfelaars had gevraagd vóór Europa te stemmen, was hun twijfel alleen maar toegenomen. Het Europese debat begint nu in alle ernst. Carlsson noemde gisteren als een van de groot ste prioriteiten van zijn premierschap het 'zor gen voor een brede steun voor Zweeds lidmaat schap van de Europese Unie'. Het Zweedse referendum is een van drie volks raadplegingen die deze herfst in Noord-Europa wordt gehouden. De drie noordse regeringen hebben de volgorde van de referenda bewust foto reuter tobias roestlund getimed om een domino-effect te creëren. Op coloog aan de Uppsala Universiteit. Mikael Gifyt jam van de Göteborg Universiteit vult aan: ki „Door de overwinning van de sociaal-democrajr ten zal het referendum naar alle waarschijnlijk heid een duidelijk 'ja' opleveren. Naarmate hegi referendum nadert, sluiten steeds meer Zwedejj, zich bij de partijlijn aan." L De vertrekkende conservatieven onderschrijvefc> deze analyse niet. Hoewel de leiders van de gr<V te partijen zonder uitzondering pro-Europa tc zijn, wijzen de conservatieven erop dat slechtst 20 procent van de sociaal-democratische kie- F zers pro-EU is. En Links (Vansterpartiet), de v de steun voor de EU in Zweedse opiniepeilin- kleine voormalige communistische partij, die fe gen zou de Finnen kunnen aanmoedigen om Carlsson mogelijk nodig zal hebben voor een cl 'ja' te stemmen. Uit een opiniepeiling die op de werkbare meerderheid in het parlement, is on-; avond van de verkiezingen werd gehouden, omwonden bleek dat 51 procent van de Zweden voor toe treding tot de EU was en 45 procent tegen. In Finland, waar tot voor kort een duidelijke meer derheid vóór toetreding was, bevinden het 'ja' en het 'nee' kamp zich momenteel in een nek- aan-nek race. „De uitkomst van de algemene verkiezingen in Zweden is veel bepalender voor de uitslag van het EU-referendum dan het resultaat van de Finse volksraadpleging", zegt ErikAsard, politi- „Je kunt evengoed betogen dat er een enorme fc verschuiving naar links heeft plaatsgevonden, en daarmee een toename van de anti-Europes^ gevoelens", aldus een adviseur van Bildt. „En ij kan me eenvoudigweg niet voorstellen dat e boer in lapland 'ja' zal stemmen, alleen omdai Carlsson zegt dat hij dat moet doen." STOCKHOLM ANNIKA SAVILL

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 2