'We zijn stom geweest'
Ruslands raadselachtig rood kwik
Uitbarsting van AIDS bedreigt Zuid-Afrika
Burgerwacht in Arizona:
te paard tegen de misdaad
Buitenland
Bewakers der
Fijne Kunst
jblNSDAG 20 SEPTEMBER 1994
111
Chauffeurs zwichten voor het geld bij mensensmokkel
'Ui
fsoffPijt haren op hun hoofd hebben ze..Alles ver-
lige Jspeeld." En dat in een vlaag van onbezonnenheid. Men-
ïeeftsensmokkel? Die lading hadden de twee Nederlandse
le R1chauffeurs voor een Aalsmeers bloemenbedrijf hun acti-
niet meegegeven. Op zijn erewoord, zegt de een.
tenjIjHet was voor hun echt de eerste keer. Of we zijn vrouw in
is heAlkmaar willen bellen en haar willen zeggen dat hij ziels-
bije iveel van haar houdt en dat hij zijn excuses maakt. Snel
ancgeeft hij het telefoonnummer. Dan tikt de parketwachter
IjJjhem op zijn schouder moet hij weer naar zijn cel.
hoel
t als
aing
wenen .johan carbo
den met het over de grenzen
smokkelen van illegalen, hou
den de autoriteiten maar liever
De ander vertelt in hongersta-
ver< king te zijn gegaan. Dat heeft hij uit de krantekolommen. Oos
jSen, de onderzoeksrechter de och-
5 tend van 6 september per brief
j n laten weten. Hij rekent op drie
r jaar. „Maar ik moet er niet bij
jstilstaan. De muren komen nu
al op me af. Drie kwartier frisse
:en lucht per dag. Voor de rest dat
hok." Hij probeert maar niet al
mis met me. Mijn v
verwachting."
Twee Nederlandse chauffeurs
htva'
tenrijk staat op het punt lid t
worden van de Europese Unie
en loopt er bepaald niet mee te
koop dat het ook in de mensen
handel de poort naar het Wes
ten vormt.
Onderzoeksrechter Mairhofer
behandelt de zaak tegen de Ne-
vaak aan thuis in Emmeloord derlandse chauffeurs die inmid-
denken. „Want dan gaat het dels door hun werkgever in Aal-
r zijn ontslagen. De direc
tie had al het vermoeden dat
beide chauffeurs zich met men-
i twee cellen in het Alpen- sensmokkel bezighielden. Al-
stadje Ried im Innkreis. Eind
augustus werden ze aan de
Oostenrijkse kant van de grens
met Duitsland op heterdaad be
trapt met zeventien verstekelin-
gen in hun laadruimte. De
114
chauffeurs waren gezwicht voor
het geld. erkennen ze. „We zou
den de vluchtelingen in Amster
dam afleveren", mompelt de
72( oudste.
Vluchtelingen vormen een ge
voelig thema in Wenen. Zeker
nu. De eerste zondag van okto
ber zijn er verkiezingen. Met de
slagzin 'Ik zeg wat u denkt'
gooit de nationalist Jörg Haider
weer hoge ogen. De coalitie van
sociaal-democraten en conser
vatieven is paranoia door de
aanhoudende stroom asielzoe-
611 kers. Overvolle opvangkampen
Oosteuropeanen en Azia-
leen al omdat de chauffeurs
nooit al het brood op zouden
hebben gekregen dat ze op hun
vaste rit naar Wenen meena-
Rechter Mairhofer zoekt vanuit
Ried im Innkreis naar antwoor
den. Onder andere op de vraag
wie er allemaal nog meer aan de
zeventien personen uit Iran,
Irak, Tunesië en Somalië heb
ben verdiend. Mairhofer stemt
onder strikte voorwaarden in
met een vraaggesprek met de
gedetineerde truckers. Vragen
naar namen en adressen wor
den mag niet om zijn werk
te frustreren. Een collega v<
onderzoeksrechter gaat evenals
een tolk mee de gevangenis in
De chauffeurs hebben sinds
fiun aanhouding niet alleen
geen contact meer met de bui
de
ten gelaten de dag uitzitten. Het tenwereld gehad, maar ook r
bestaan van internationaal g
organiseerde en moeilijk te tra
ceren bendes die schatrijk wor-
t elkaar. Gesprekken
dus met ieder apart, foto's en
bandopnames zijn verboden.
Op die 'zwarte' dag in augustus
waren ze zoals altijd tegen vijf
uur 's morgens bij hun klant in
Wenen om de partij snijbloe
men uit te laden. De 31-jarige
chauffeur: „Tijdens dat karwei
werden we op de Grossmarkt
door iemand aangesproken.
Een Egyptenaar. Een bloemen
verkoper. We wisten dat hij in
restaurants de tafeltjes afliep
met rozen. Vrienden van hem
wilden naar Amsterdam, of wij
ze een lift konden geven. Zo be
gon het. Over een precies aantal
is niet gesproken. Voor elke pas
sagier zouden we zo'n zeven
honderd gulden krijgen." Even
hadden zij over het voorstel na
gedacht. „Daarna zijn we naar
die man gestapt en hebben ge
zegd: we doen het." Onmiddel
lijk kwam er een bestelbusje te
voorschijn waar een aantal
mensen uitstapten. „Vraag me
niet hoeveel het er waren. Ik
weet het niet. We kregen te ho-
dat er nog wat personen op-
;sten worden. En
toen die er eenmaal waren,
werd er nóg een ritje met die
bestelwagen gemaakt."
Zijn hart sloeg over toen hij na
drie uur rijden de Oostenrijks-
Duitse grens bij Suben/Schar-
ding in zicht kreeg, vertelt zijn
44-jarige maat. „Ik zei tegen
mezelf: we zijn er gloeiend bij.
Ik voelde het aankomen. Waar
om? Ja waarom? Een stem in je
zegt dat je de klos zult zijn."
De douane had een tip gekre
gen en hield de handboeien al
gereed. Zelfs de Oostenrijkse te
levisie was present. Een live-
verslag. 's Avonds waren er
beelden op het journaal. Een
van de twee: „We zijn verlinkt,
die indruk had ik ook al. Door
wie?" Hier wordt de vrachtrijder
het zwijgen opgelegd. „Het ging
allemaal zo snel."
Gevallen van mensensmokkel
zijn in Oostenrijk schering en
inslag. Afgelopen juli werden bij
dezelfde grensovergang als waar
de Nederlandse chauffeurs wer
den aangehouden, 37 Bengale
zen ontdekt in een Griekse
vrachtwagen. Ze hadden dagen
lang niets gegeten of gedronken
en waren meer dood dan le
vend. En langs de autoweg bij
Leobersdorf werden vorig jaar
de lijken aangetroffen van vijf
Srilankanen. Ze waren gestikt
en door hun smokkelaars uit de
vrachtwagen gekieperd. De
vluchtelingen waren als sar
dientjes in een blikje vervoerd.
Bijna dagelijks spelen zich bij
de Oostenrijks-Duitse grens
overgangen dramatische tafere
len af. Waar de twee Nederland
se chauffeurs tegen de lamp lie
pen, mislukken jaarlijks dui
zend pogingen om zonder de
vereiste papieren verder te ko
men. Bij Salzburg zouden het er
vierduizend zijn. Driekwart van
het aantal opgepakte illegalen
wordt uit de internationale trei
nen gehaald. Verder mislukken
nogal wat pogingen de rivier de
Inn naar Passau over te zwem-
Tot voor drie jaar zaten de top
figuren achter de mensensmok
kel in Belgrado. Jonge kerels,
strak in het pak, zaktelefoon en
bodyguards. Door de oorlog in
het vroegere Joegoslavië heb
ben ze zich naar Boedapest ver
plaatst. De Hongaarse hoofd
stad geldt momenteel als
hoofdkwartier van enkele wijd
vertakte organisaties die overal,
en dan met name bij de sta
tions, hun handlangers hebben
zitten tot wie de vluchtelingen
zich kunnen wenden.
Wkt hangt de chauffeurs voor
straf boven het hoofd? Mair
hofer: „Ze kunnen maximaal tot
drie jaar worden veroordeeld.
Het zou bij een geldboete zijn
gebleven als ze zich hadden be
perkt tot het transport van vier
illegalen. Voorop gesteld dat het
de eerste keer was, zoals ze be
weren, en ze nooit eerder er
gens veroordeeld zijn geweest.
Dat zijn we aan het uitzoeken.
Maar vijf of meer vluchtelingen
de grens over proberen te
smokkelen, kan leiden tot drie
jaar cel."
moskou Twee Moskouse mili
tairen lijken ongevoelig voor het
vrouwelijk naakt pal achter hen.
Het beeldhouwwerk staat in het
Poesjkin Museum voor Fijne Kun
sten in de Russische hoofdstad.
De twee mannen zijn ingehuurd
om de kunstschatten in het muse
um te bewaken. Volgens een re
cent decreet van president Boris
Jeltsin krijgt een aantal Russische
musea extra mogelijkheden om
de beveiliging van de tentoonge
stelde kunst te verbeteren volgens
internationale maatstaven.
foto epa vladimir mashatin
moskou andrew higgins
the independent
Temidden van de economische en politieke
puinhopen van het post-communistische
Rusland bloeit een tak van de wetenschap
als nooit te voren: de zogenoemde 'nieuwe
natuurkunde', een duister domein van nu
cleaire voodoo, maffia intriges en, wellicht,
de opzienbarende ontdekking van een
nieuw natuurkundig element.
Oleg Sadikov, een door Boris Jeltsin ge
steunde wetenschapper, is de meesteral-
chemist achter 'rood kwik', een substantie
waarmee volgens sommige atoomdeskun
digen een bijzonder compacte kernbom
kan worden gemaakt. Anderen geloven ech
ter dat er helemaal geen rood kwik bestaat,
maar dat de fictieve substantie als een dek
mantel dient voor de smokkel van plutoni
um en het witwassen van zwart geld.
„Rood kwik maakt dingen mogelijk die
voorheen alleen charlatans durfden te belo
ven", beweert Sadikov, wiens particuliere
firma Promekologia vorig jaar van president
Jeltsin de exclusieve rechten kreeg om de
ontdekking te produceren en te verkopen.
Vorig jaar verkondigde de voormalige vice-
president Alexander Roetskoj nog enthou
siast: „Briljante Russische wetenschappers
hebben een nieuw element aan de tafel van
Mendelejev toegevoegd." Inmiddels heeft
het Russische ministerie voor binnenlandse
veiligheid echter verklaard niet in het be
staan van de wondersubstantie te geloven.
In een officieel verslag aan het Russische
parlement doet het departement de term
'rood kwik' af als onderwereldjargon voor
'poen'. De kersrode, kneedbare gelei wordt
inmiddels voor allerlei doeleinden aange
prezen en, naar verluidt, verkocht. Het gaat
van de hand als onderdeel van het ontste
kingsmechanisme van kernbommen maar
ook als betoverende parfum. Het zou ook
een onmisbaar ingrediënt zijn voor anti-ra
dar coatings en worden gebruikt in doel
zoekende raketkoppen. Tevens zou rood
kwik al goede diensten bewijzen als anti-
stollingsmiddel bij olieboringen.
De 40-jarige Sadikov wil niet zeggen hoe of
waar hij het rode kwik ontdekte. In zijn
morsige kantoor in Moskou weigert hij bo
vendien het kostbare goedje te laten zien.
dat met 600 gulden per gram beduidend
duurder is dan goud: „We zeggen tegen al
onze klanten, 'Wilt u het zien? Koop het
dan'."
Onlangs sloot Promekologia een contract af
ter waarde van 48 miljard gulden voor de
levering van 84 ton van de wonder gel aan
het Californische bedrijf API International.
Sadikov beweert over een goed gevulde or
derportefeuille te beschikken. „Ik ben al
miljonair. Over tien jaar zal ik onmetelijk
rijk zijn."
Het contract met het Californische bedrijf is
echt. Sadikov tovert zelfs een aanbevelings
brief van de Kamer van Koophandel van de
San Eemando Valley tevoorschijn. Maar bij
verdere naspeuring loopt het spoor dood.
Het door API International opgegeven adres
in California blijkt een lege garage te zijn.
En de vice-directeur van de Kamer van
Koophandel die de aanbevelingsbrief on
dertekende, Albert Carreora, is inmiddels
met pensioen en heeft zich teruggetrokken
op een woonboot in de Filipijnen.
Toch neemt het aantal meldingen over
rood kwik toe. In Zweden, l-'inland, Italië,
Duitsland, Zwitserland en Bulgarije zijn sja
cheraars en handelaars gearresteerd die het
ongrijpbare goedje op de zwarte markt te
koop aanboden. Een Tsjechische journalist
beweert een kleine hoeveelheid rood kwik
te hebben gekocht in Vladivostok. En in
Omsk zou de Russische politie Kazachse
smokkelaars met vijf kilo rood kwik hebben
betrapt.
Er gaan al jarenlang hardnekkige geruchten
over het rode wondergoedje, dat volgens de
legende als een poeder wordt gewonnen en
onder intense straling en druk tot een
kneedbare gelei wordt omgevormd. Deze
techniek zou in de jaren zestig door militai
re Sovjet-onderzoekers zijn ontwikkeld en
in een laboratorium in Siberië zijn geper
fectioneerd.
Toch hebben onderzoekers van de Acade
mie van Wetenschappen in Moskou nog
nooit de hand weten te leggen op rood
kwik. Het enige dat ze aan hun speurtocht
hebben overgehouden, is een omvangrijke
collectie vervalsingen van over de hele we
verontrustend (uitgewerkte reactorbrand
stof en inferieur uranium) tot belachelijk
(kwik vermengd met baksteengruis en een
leeg flesje dat aan de binnenkant met na
gellak is beschilderd).
vertaling; margreet heslinga
10j johannesburg»
ïLD.
- medewerker
'j Hekken en muren, afgezet met
opgerold scheermesjesdraad,
trekken een rechthoek rond de
bonte verzameling gebouwen
van neo-koloniaal tot vorme
loos functioneel uit de jaren
zestig in hartje Johannes
burg. Dit zorgvuldig tegen in
brekers en andere ongewenste
gasten bewaakte complex is het
Hillbrow ziekenhuis. Het ligt in
geklemd tussen de voorheen
bruisende, maar nu verpauper
de wijk Hillbrow, en het zaken
centrum Braamfontein.
Het dichtbevolkte Hillbrow, met
zijn buitenlanders, zwarten en
homoseksuelen, experimen
teerde al met een non-raciaal
en tolerant Zuid-Afrika ldng
voordat de politici die richting
insloegen. En nu is de wijk op
nieuw zijn tijd vooruit: een op
de vijf patiënten die in het zie
kenhuis wordt opgenomen, is
seropositief, een potentieel
AIDS-slachtoffer.
De buurt heeft de strijd tegen
de ziekte aangebonden. Op een
hoek van het ziekenhuis, bij de
kindercrèche, deelt een jongen
in knalrood plastic verpakte
condooms uit. „Een cadeautje",
zegt hij vriendelijk maar veelbe
tekenend. Tekeningen op de
betonnen muur langs de zie
kenzalen waarschuwen tegen
de ziekte en leggen uit dat ie
dereen die geen voorzorgen
treft AIDS kan krijgen. „AJDS
discrimineert niet."
De grap is leuk gevonden, maar
de realiteit is cynischer. Volgens
onderzoek blijkt landelijk 5 pro
cent van de seksueel actieve
zwarte vrouwen seropositief, en
zit 0,52 procent van de blanke
vrouwen besmet met het virus
in de AIDS-wachtkamer het
zelfde percentage als zwarte
vrouwen vijf jaar geleden.
Dr. Ruben Sher, hoofd van de
AIDS-kliniek in het Hillbrow
ziekenhuis, schat het aantal
AIDS-patiënten in het land op
achtduizend, het dubbele van
het officiële cijfer. Sinds AIDS
zich midden jaren tachtig mani
festeerde in Zuid-Afrika, zijn ten
minste 4.800 mensen overleden
aan de ziekte, denkt Sher.
Deskundigen waarschuwen dat
AIDS in Zuid-Afrika snel epide
mische vormen gaat aannemen.
Meer dan een half miljoen
seksueel actieve mannen en
vrouwen zijn besmet met het
HIV-virus, en dit aantal zal zich
elke dertien maanden verdub
belen. Het HIV-virus wordt ver
antwoordelijkgehouden voor
Een Zuidafrikaanse jongetje laat zich rond rijden door zijn vader. Als de voorspellingen uitkomen, heeft hij c
procent om besmet te raken met het AIDS-virus.
vijftien jaar e
de afbraak van het immuniteits
systeem. Het kan een jaar tot
twintig jaar duren voordat het
virus doorbeekt en mensen als
AIDS-patiënt overlijden aan
ziekten als kanker, tuberculose
oflongontsteking.
Als de overheid niet snel met
doeltreffende maatregelen komt
om de verspreiding van AIDS te
remmen, zal over vijftien jaar
ten minste 20 procent van de
Zuidafrikaanse bevolking zijn
besmet met het virus. Afhanke
lijk van de actie die nu wordt
ondernomen, telt Zuid-Afrika in
2010 tussen de 200.000 en
600.000 mensen die aan AIDS
lijden, heeft verzekeringswis-
kundige Peter Doyle uit Kaap
stad berekend.
Zuid-Afrika hoeft slechts om
zich heen te kijken om te zien
wat de consequenties van AIDS
zijn. De buurlanden lopen zeker
tien jaar voor, doordat Zuid-
Afrika vanwege de apartheid
vrijwel letterlijk geïsoleerd was
van de buitenwereld. De buur
landen tonen dramatische cij
fers.
Volgens de Wereldgezondheids
organisatie (WHO) telde de we
reld in 1993 nog ruim 13 mil
joen AIDS-patiënten. Dit aantal
is in een jaar tijd geëxplodeerd
tot 17 miljoen, van wie 10 mil
joen mensen ten zuiden van de
Sahara wonen. En waar de ver
spreiding in de westerse wereld
voor het eerst een dalende groei
vertoonde, wint de infectie in de
onderontwikkelde wereld nog
altijd terrein, vertellen de kille
statistieken.
In sommige gebieden veegt
AIDS, volgens het altijd voorge
houden doembeeld, hele bevol
kingsgroepen weg. In Masaka,
Uganda, blijkt de ziekte volgens
de WHO verantwoordelijk voor
de dood van 90 procent van alle
gestorvenen jonger dan 35 jaar.
In Zambia sterven per week
duizend mensen aan AlDS-ge-
relateerde ziekten.
De regering van Nelson Mande-
la zal naar verwachting snel
maatregelen bekend maken om
de verspreiding van AIDS tegen
te gaan. Minister Nkosazana
Diamini Zuma (gezondheids
zorg) kent het AIDS-onderzoek
vanuit haar medische achter
grond. Zij is zich terdege bewust
van de persoonlijke, maat
schappelijke en economische
consequenties als er niet wordt
ingegrepen.
Maar ingrijpen zal moeilijk zijn.
De doorgaans dominante zwar
te mannen moeten niets van
condooms hebben. De zwarte
familiestructuren zijn door
apartheid verbroken, hetgeen
de verspreiding van het virus in
de hand werkt. En mensen zijn
zo arm dat voor met name
vrouwen prostitutie een van de
weinige manieren is om nog
wat geld te verdienen om de fa
milie te voeden.
De regerirtg moet de mensen
niet alleen bewust maken van
de gevaren veel mensen zien
AIDS niet als een dodelijke ziek
te maar ook de sociale om
standigheden verbeteren, wat er
volgens studies toe zal leiden
dat mensen minder vaak wisse
lende seksuele contacten heb
ben.
De toekomst ziet er somber uit.
De indicaties zijn dat Zuid-Afri
ka dezelfde weg opgaat als de
omliggende landen. In het im
mense ziekenhuis Barag-
wanath, op de rand van het
zwarte woonoord Soweto, blijkt
1 op de 13 zwangere vrouwen
seropositief te zijn. Dat was vo
rig jaar nog 1 op 18 en vijf jaar
geleden nog 1 op 250.
In het Johannesburg Hospitaal
zijn de cijfers beter dan in Hill
brow, maar even alarmerend als
in Baragwanath. Hier blijkt een
op de tien toegelaten patiënten
besmet met het AIDSvirus. De
ze cijfers zijn uiterst accuraat,
want de testen zijn anoniem
uitgevoerd op bloed dat bin
nenkwam van nieuwe patiën
ten. 1 Op de 5, of 1 op de 10.
Maar wie? Patiënten die zijn be
handeld, en bij wie AIDS nog
niet volop is doorgebroken,
gaan als ogenschijnlijk genezen
mensen naar huis. Zij versprei
den onbewust het HIV-virus
verder.
arizona phil reeves
the independent
Terwijl politici in
Washington de strijd
tegen de groeiende
criminaliteit in de
Verenigde Staten lij
ken te verliezen, be
weert een sheriff in de
westelijke staat Arizo
na de oplossing voor
het misdaadprobleem
te hebben gevonden:
een op het wilde wes
ten geïnspireerde bur
gerwacht. Joe Arpaio,
de sheriff van Marico
pa County, heeft een
leger van 2.300 vrijwil
ligers op de been ge
bracht. In politieuni-
form en cowboyhoed
gestoken patrouilleren
ze te paard, bewapend
met pistolen.
Al vanaf zijn jeugd
heeft Arpaio een pas
sie voor westerns en
nu heeft hij de juiste
plaats gekozen om
zijn wild west aanpak
in de praktijk te bren
gen. De meesten van
Arizona's 3,8 miljoen
inwoners zijn conser
vatief, hechten aan
traditie en maken zich
net als de meeste Amerikanen bijzonder on
gerust over de toenemende misdaad.
Arpaio's wild west posse spreekt dan ook sterk
tot de verbeelding, hoewel de amateur-rechtsdie-
naren geen veedieven, maar autodieven in de
kladden grijpen. En de onbezoldigde vrijwilligers
voornamelijk blanke advocaten, hoger ge
schoolden, directeuren en gepensioneerden
kwijten zich vol overgave van hun taak. Ze bege
leiden het winkelend publiek in het winkelcen
trum, verjagen prostituées van de straat en heb
ben in één maand tijd 1.500 bekeuringen wegens
verkeersovertredingenuitgeschreven.
In een groots opgezette schoonmaakactie mo
biliseerde sheriff Arpaio deze zomer 600 posse-le-
den, gesteund door helicopters, gepantserde wa
gens en politiehonden, om het zuid-westen van
de stad Phoenix van misdaad te zuiveren. De
operatie leverde 104 arrestaties, 40 partijen drugs
en 17 teruggevonden gestolen auto's op.
Arpaio's agressieve aanpak leidt tot een groter
aantal arrestaties, maar de plaatselijke overheid
heeft geen geld voor de bouw van een nieuwe ge
vangenis. Dus heeft Arpaio zijn eigen oplossing
bedacht: een omstreden tentenkamp in de woes
tijn van Phoenix waar 1.000 gedetineerden zijn
ondergebracht. „Midden in de woestijn, ja. En
wat dan nog? I-aat het 45 graden Celsius zijn. Wat
dan nog? In de Golfoorlog leefden onze soldaten
ook in tenten. En die hadden niets op hun kerf
stok!"
Arpaio krijgt weinig kritiek, grotendeels omdat
Arizona geen sterke liberale lobby kent. Het recht
De woestijn van Arizona waar in een tentenkamp in Phoenix 1.000 gedetineerden
zijn ondergebracht. „Midden in de woestijn, ja. Laat het 45 graden Celsius zijn.
Wat dan nog?" foto archief
om een posse van plaatselijke notabelen op te
trommelen en die te bewapenen, stamt nog uit
de Amerikaanse pionierstijd. Ixmis Rhodes, hoofd
van de Unie voor Amerikaanse Burgervrijheden,
is een van de weinigen die Arpaio's optreden
openlijk afkeurt. Volgens Rhodes riekt Arpaio's
methode naar vigilantisme en zelfs fascisme.
Maar sheriff Arpaio is niet onder de indruk. Ilij
zegt dat zijn posse de 30 vacatures in zijn politie
macht opvult waarvoor de county geen geld
heeft. De oplossing is goed en goedkoop, aldus
Arpaio, die benadrukt dat de bewapende posse-
leden dezelfde wapentraining krijgen als beroeps
agenten.
Arpaio vertelt sappig over de vuurgevechten die
hij leverde met Turkse en Mexicaanse drugsmok
kelaars. Hij verschijnt regelmatig op de televisie
en promoot zichzelf door het uitdelen van plastic
sheriffsterren waarop zijn naam prijkt.
Door zijn slagvaardige optreden is Arpaio in
middels uitgegroeid tot de populairste politieke
figuur van de staat Arizona. Hij wordt hoger ge
waardeerd dandat de gouverneur van de staat, l i
fe Symington, die ook in Arpaio's posse rijdt. „Ik
krijg honderden brieven per maand", zegt een
zelfverzekerd grijnzende Arpaio vanuit zijn she
riffsstoel. „Ik word op handen gedragen. Ze willen
zelfs dat ik me kandidaat stel voor het president
schap."
vertaung; margreet hesunga
