'We zijn weer eens aan uitbreiding toe'
communicatie'
van
'Kunst is een vorm
3» MULTICOPV
_"3
Leidato
DE MULTICOPY
KOPIEERLIJ Hl
Standhoudster beviel afgelopen zaterdag van een zoon
DE BEZOEKER®
Rollen van kroeg naar kroeg
HET NIEUWTJE
[AANDAfi 19 SEPTEMBER 1994
De schilder Vlasto Peijno en zijn
vriendin Willij-An van Gooi.
foto loek zuyderduin
con heeft geen persoonlijke
achtergrond. Vooral medicijn
mannen houden zich hiermee
bezig.'
Op 'Energy wheel' wordt onder
meer in cirkels het inademen,
uitademen en rusten gesymbo
liseerd. Peyno: ,,Ik wil mijn ei
gen leven in vrij-natuurlijke ex
pressie leven. Niet zoals de poli
tiek of het systeem wil."
De met een zwarte hoed getooi
de Vlasto Peyno en zijn vriendin
Willij-An nemen soms ook sa
men het penseel ter hand. Zoals
voor een schilderij met een ko
lossale duif, een sleutel en een
sleutelgat. „Het is de sleutel
naar vrede, hart, leefwijze. Toe
vallig is dit het begin van de
week van de vrede", zegt Willij-
An.
De schilderijen van beiden zijn
overigens niet overdreven prij
zig, al dachten niet alle bezoe
kers van de Leidato daar het
zelfde over. Willij-An. „Dan zeg
ik, ja, als je er liever een stereo
installatie voor koopt."
EMIEL FANGMANN
Wanneer u snel over grote aantallen professionele zwart-wit
kopieën* wilt beschikken, belt u de Multicopy Kopieerlijn. Uw
opdracht wordt direct uitgevoerd en snel weer afgeleverd. Al dan
niet geperforeerd, geniet, gebrocheerd of gevouwen.
Bovendien ontvangt u zegels voor een gratis diner of
korte vakantie Het telefoonnummer van de Multicopy
Kopieerlijn bij u in de buurt is:
Multicopy Leiden-Centrum, Tel. 071 - 14 62 91
Multicopy Leiden-Zuid, Tel. 071 - 32 11 01
Multicopy Noordwijk, Tel. 01719 - 1 26 45
Multicopy Sassenheim, Tel. 02522 - 1 50 99
KWALITEIT IN VEELVOUD
foto loek zuyderduin
niet meer en gaat-ie weg zonder
wat te kopen.
In Leiden heeft Van der Klugt,
zoals hij dat zelf zegt, „nog nim
mer geld meegebracht. Dat
geldt voor de meeaten hier, ga
het ze maar vragen. Natuurlijk
heb je wel eens een minder jaar.
Maar geloof mij maar, een za
kenman die drie slechte jaren
heeft gehad, komt echt niet te
rug met zijn spullen. Op een
beurs staan is leuk, maar er
moet wel verkocht worden. I let
is ook niet voor niets, dat wij
Reacties en suggesties voor
"Gesprek van de Dag"
Telefoon 071-356444
of
Postbus 54,2300 AB
te Leiden
Bruikbare tips worden
beloond met een cadeaubon
van 25 gulden.
Leidato-voorzitter Van der Klugt wil niet stilstaan
Het is normaal gesproken altijd wel een
vrolijke boel op de Leidato. Maar de
laatste twee dagen was het echt feest.
Want wat wilde het geval? Een van de
standhoudsters, van Esem Fashion om
precies te zijn, beviel zaterdagochtend
van een zoon. Nog net niet in de Groen-
oordhallen, maar de vreugde was er niet
minder om. Elke standhouder en elke
klant van Esem Fashion werd getrac-
teerd op beschuit met muisjes. De felici
taties waren niet van de lucht.
„Kijk hier maar eens in de hoek van mijn
stand", lacht Soeresh Doekharan (28),
echtgenoot van de even oude Malti die
de hele week hoogzwanger op de Leida
to stond. .Allemaal cadeautjes van me
destandhouders. Geld heb ik ook gekre
gen. En kaartjes."
Hoogzwanger op de Leidato, hield dat
niet een risico in? „Nou, mijn vrouw zei
de hele tijd: het gebeurt niet tijdens de
beurs." Een vergissing, zo bleek.
„Vrijdagavond kreeg ze ineens pijnen en
toen we 's nachts in bed lagen braken de
vliezen. Om een lang verhaal kort te ma
ken: om vijf uur 's zaterdagochtend werd
m'n zoon geboren. In het Bronovo-zie-
kenhuis in Den Haag."
De technische gegevens op een rijtje: de
zoon heet Jessy Soeresh, is 45 centimeter
lang en weegt 2460 gram. „Dat is vrij
licht. Hij hoefde niet in een couveuse,
maar ze wilden hem voor de zekerheid
toch liever nog even in het ziekenhuis
houden."
Soeresh was daar zelf liever ook de hele
tijd geweest, maar dat ging niet. Allen
✓voor de zaterdagochtend wist hij iemand
te strikken om zijn honneurs op de Lei
dato waar te nemen. Maar nu, op zon
dagmiddag staat hij er zelf weer. „Ik ben
er niet helemaal met mijn gedachten bij,
Logisch natuurlijk. Maar volgende week
ben ik vrij. Dan kan ik de hele tijd bij
mijn vrouw zijn. En de kleine. Mijn eer
ste kind. Mijn opvolger."
Weer meer mensen
De Leidato-huishoudshow is
dit jaar bezocht door 67.000
mensen. Zeven procent meer
dan het vorig jaar. Directeur
Andre de Jong van de Groen
oordhallen spreekt van een
uitzonderlijk goede tweede en
afsluitende zondag. ,,Dr
standhouders zijn tevreden.
Driekwart van de hen tekende
al voor het volgende jaar in."
het als iets met vele expressies.
Ik wil voor de Nederlandse cul
tuur verder leven
Peyno, die goed Nederlands
spreekt, drukt zich in bedacht
zame, zorgvuldig geformuleerde
zinnen uit. „Het leven is een
grote vraag van integratie en as
similatie. En toch is er individu
aliteit."
De kunstenaar kwam via zijn
vriendin in Sassenheim terecht.
Hij begon in Duitsland en voor
al Nederland weer te schideren.
„Een liefde uit mijn jeugd. Ik
wilde met kunst leven en over
leven. Het is ook een vorm van
communicatie. Als dat niet kan
met woorden, dan met vormen
en kleur." Maar leven van de
kunst is moeilijk. „Je hebt tijd
nodig om naam als kunstenaar
te maken."
Afvalbeheer
Daarom werkt hij nu ook in het
AZL bij de afdeling afvalbeheer,
speelde in reclames en had een
bijrol in een internationale Film
van een Armeense regisseur. „Ik
doe alles, maar met mijn hele
hart erbij. Ik moet een paar din
gen kunnen doen. Om verschil
lende ambities achter na te
gaan."
Peyno maakte ook foto's die
met opzet enigszins bewogen
zijn en, heel merkwaardig, de
indruk van een schilderij van
Rembrandt maken. Peyno illu
streert zijn visie op het leven
aan de hand van zijn 'symbo-
lisch-analytische' schilderijen,
waarin humaniteit centraal
staat. Zoals op 'Achter de kleu
ren', waarin het gaat om de na
tuur achter de cultuur. Naast
kleurenbanen, zien we een drie
hoek met drie soorten kleine
voetstappen. „Dat staat voor va
der, moeder en een kind, dat
geboren wordt. Een levensana
lyse."
Óp 'dreamer' is eeen opgerolde
Figuur te zien. „Dit toont hoe we
's nachts ons lichaam verlaten
en op stap gaan." Op 'The hu-
man cocoon' gaat het er om
'dat een ding aan alle mensen
gelijk is: de cocon. Het gaat om
de energie van een mens. De
cocon is de oervorm, de zuiver
ste vorm van de mens. Een co-
eerder als een pluspunt dan een
minpunt. „Neem de Femina in
Rotterdam of de Huishoud
beurs in Amsterdam, de twee
grote jongens, zeg maar. Betaal
je f. 12,50 parkeergeld en f.25,-
entree en na vier uur slenteren
in de drukte kom je er gesloopt
uit. Wat je gezien hebt, is heel
veel van hetzelfde. Want als ik
daar ga staan met mijn slaapka
mers, sta ik tussen twaalf colle
ga's. Schiet voor de consument
ook niet op, want aan het eind
duizelt-ie van alle varianten en
prijzen, weet-ie het helemaal
Kroatië
Geboren in Bosnië ging Peyno
op jonge leeftijd voor tien jaar
in Duitsland bij een tante wo
nen. Vervolgens keerde hij terug
naar Kroatië en was er tien jaar
toeristengids. Anderhalfjaar
voor het begin van de oorlog in
Joegoslavië vertrok hij opnieuw
naar Duitsland, om ten slotte in
Nederland te belanden. „Ik zag
het in Joegoslavië economisch
heel slecht gaan, wist niet in
welke richting het zich ontwik
kelde. Ik wilde Rist nemen in
het buitenland." Zijn vader en
moeder leven in Bosnië, in een
stad die niet door de oorlog is
getroffen.
Vlasto Peyno wil niet lang stil
staan bij namen van landen en
nationaliteiten. Hij ziet zich
vooral als humanist en existen
tialist. „Ik zie niets in nationali-
teitsvragen. Mensen vormen
een stuk van een leven, niet van
een land. Dat zijn verdeelstruc-
turen. Ik ben dit en jij bent dat,
dat gaat richting oorlog. Achter
gronden als religie, nationaliteit,
dat doet er niet toe."
Amsterdam
Daarom voelde hij zich al snel
in Amsterdam thuis. „In Am
sterdam leven mensen van ve
lerlei richting en kleur samen.
Het multiculturele leven in Ne
derland functioneert. Ik wilde
zien hoe dat kan. In Joegoslavië
ben ik al vroeg ontworteld. Ik
ben eigenlijk als toerist in Euro
pa zonder wortels, een beetje
nomadenziel. Ik kijk ook niet als
patriot naar een land, maar zie
„Rolschaatsen houd je actief. Je
wordt dan minder snel dron
ken. Ik ben tenminste nog nooit
blauw geweest na deze kroe
gentocht." Een roodharig meis-
I je dat bij café Heemskërk in
i Roelofarendsveen klaarstaat om
I te vertrekken voor de jaarlijkse
rolschaatstocht knikt even wijs
I voordat ze wegsprint. In drie
I j uur tijd gaat ze rnet haar vrien-
I dinnen op wieltjes zes kroegen
I langs.
Haar vriendin Rimke van der
I Geest legt haarfijn de regels uit.
I Zo'n 240 deelnemers starten
vanuit zes kroegen. Elke groep
beschikt over twee begeleiders.
Die moeten ervoor zorgen dat
I er geen al te gekke dingen ge-
i beuren. Bovendien kunnen ze
ploeggenoten die absoluut niet
meer op hun benèn kunnen
staan een lift huiswaarts bieden,
j Elke groep blijft een half uur in
een café en krijgt daar een
j stempel. Vervolgens blaast de
groepsleider op een fluitje of
roept de groep met behulp van
een toeter bijeen om verder te
gaan, de volgende kroeg tege-
In de cafés is het inmiddels
bomvol. Stempelaar Jacko Kap-
pert zit in café Heemskerk op
klanten te wachten. „Dit is nog
maar het begin", zegt hij wij
zend op de zaal waar de stem
ming er al goed in zit. „Nu voelt
iedereen zich nog fantastisch.
Maar het eind van het liedje is
dat de meesten moeizaam bin
nenkomen. Je mag tenslotte
drinken wat je wilt."
Dat is ook de ervaring van Cees
Huigsloot, secretaris van het
Oranjecomité, die even verder
op bij café Hogenboom een
oogje in het zeil houdt. „Ik heb
meegemaakt dat ze hier 's
avonds zaten te huilen in het
gras", beweert hij. „Vergis je
niet, het is best zwaar. Hoewel
je niet de hele tijd rolschaatst, is
drie uur een lange tijd om die
schaatsen aan je voeten te heb
ben."
Het is de derde keer dat het
Oranjecomité in samenwerking
met de plaatselijke horeca deze
alternatieve kroegentocht orga
niseert. „We hebben het idee uit
Noord-Holland. Het bevalt zo
goed dat we het ieder jaar weer
doen." Ondanks de pijnlijke
voeten doet het gros van de
deelnemers ieder jaar weer
Ongelukken zijn er volgens
Huigsloot nauwelijks gebeurd.
„Er is wel eens iemand gevallen
en naar een tandarts gestuurd,
maar ernstige dingen zijn nog
nooit voorgevallen." Bij punten
met veel autoverkeer zoals de
Stationsstraat houden de leden
van het Oranjecomité een oogje
in het zeil.
De meeste rolschaatsers zijn
tussen de 15 en de 25 jaar oud.
Ouderen laten het afweten. Ook
de secrearis bekent dat hij nim
mer aan de kroegentocht heeft
meegedaan. „Laat dat maar aan
jongeren over", zegt hij grinne-
kend. „Als ik had willen mee
doen, hadden we er dertig jaar
eerder mee moeten beginnen."
DOR1TH UGTVOET
le eer
tatioij je kunt ook bij toeval verzeild
)r uit) raken op de Leidato. Neem
wil) nou mevrouw F. Kool uit Ijs-
te slo; selstein. Toen zei met haar
elders autootje naar Alphen aan den
Rijn tufte voor een bezoekje
aan haar familie, had ze er
nog geen flauw idee van dat
'ia(i ze urenlang door de Groen-
~~ai oordhallen zou dwalen.
„Maar ja, mijn neef en nicht
aar de Leidato en
otror] vroegen of ik mee wilde."
n °n] Daar hoefde ze geen seconde
°P te over na te denken, want al ja-
I renlang struint zij de kraam-
'er'ï$ pjes af van de Huishoudbeurs
Blijj in de RAI. „Ach, hier in Lei-
moj den is het wel wat kleiner,
heeft maar verder precies hetzelfde,
ische Dezelfde produkten. Niet dat
njftig ik iets speciaals zoek hoor. Ik
twer-: heb daarnet wel naar meubels
uwdj
(.kit1
gekeken. Mooi, maar duur.
Het liefst ga ik kijken naar de-
Gekocht heeft ze nog niks,
maar dat zal er ongetwijfeld
nog wel van komen, vertelt
ze. „Ik kom altijd wel met iets
thuis. Of het nou een koeke-
pan is of vrijetijdskleding."
En neef en nicht? Die zijn al
wel vaker naar de Leidato ge
weest. „Voor een spelletje of
voor een T-shirts. Kleine din
getjes. Elk jaar zit er wel iets
aardigs tussen. We hebben
net naar een TV-tje gekeken.
Mooi ding, maar een tikkeltje
aan de dure kant. We weten
het nog niet."
„Joh, het is gewoon een gezel
lig dagje uit", betoogt me
vrouw Kool.
slaaphouding is. Het ant
woord op die vraag is volgens
haar het best te demonstreren
aan de hand van het kussen.
„Het kussen heeft twee ni
veaus, twee verschillende
hoogtes. Als je plat op je rug
ligt, leg je je hoofd op het lage
deel. Het hogere deel onder
steunt dan je nek en schou
ders. Als je op je zij ligt, werkt
het omgekeerd. Je benut dan
de hoge kant voor je hoofd.
Kijk, het kussen is in een dus
danige vorm gegoten dat je
niet steeds meer hoeft te pro
beren het kussen in je nek te
houden."
We zullen er nog eens een
nachtje over slapen.
HERMAN JOUSTRA
Als hij het voor het zeggen had,
kwam er een 'halletje' bij. Maar
omdat Jan van der Klugt in deze
niet meer kan doen dan een
'balletje' opgooien, is dat voor
lopig wat hij bij de gemeente
heeft gedaan. „We hebben 20
aanvragen van standhouders
moeten weigeren dit jaar", zegt
de voorzitter van het uitvoeren
de Leidato-comité niet zonder
trots. „We zijn na 33 afleverin
gen van onze huishoudbeurs
echt weer eens aan uitbreiding
Hij maakt een ontspannen in
druk. Leunt, als hij in zijn tijde
lijke kantoortje op de galerij van
de Groenoordhallen na negen
dagen Leidato de balans op
maakt, af en toe tevreden ach
terover. Het kan haast niet an
ders of de berichten dat de eco
nomie aan het aantrekken is,
moeten wel op waarheid berus
ten. „We hebben", zegt hij
glimlachend, „inderdaad geen
reden tot klagen. Het is drukker
dan vorig jaar, de standhouders
zijn tevreden en er wordt goed
verkocht. Ja, ook bij mij."
Jan van der Klugt doet in slaap
kamers, runt een zondagsblad
(Het), heeft sinds kort het gere
nommeerde restaurant De Beu
kenhof in Oegstgeest gekocht,
was destijds initiatiefnemer van
het Meubelplein in Leiderdorp,
is al sinds jaren de drijvende
kracht achter de Leidato en
heeft nog wel wat bestuurlijke
functies, bijvoorbeeld in de Drie
October Vereeniging. Een druk
bezet man derhalve en voortdu
rend bezig om zijn zaakjes te
perfectioneren. Want stilstand
betekent achteruitgang. Hij
weet dat als geen ander.
Het is in dit verband niet toeval
lig dat voor hem op tafel een
maquette prijkt van wat vol
gend jaar in het echt moet wor
den gerealiseerd naast de
Groenoordhallen. „Een tent ge
heel gericht op mode. Waar
zo'n veertig standhouders een
plaats kunnen krijgen. Die komt
dan aansluitend op de tent waar
nu de shows worden gegeven.
Het mes snijdt op die manier
aan twee kanten. Ten eerste
stoppen we alles wat met mode
te maken heeft bij elkaar, het
geen het overzicht ten goede
komt. Een daarnaast scheppen
we in de hal weer extra ruimte,
Start van de feestweek in Roelofarendsveen. Bij het sluisje balanceren leden van het stuntteam boven het wa
ter. Veners zelf mochten het later ook proberen. Menigeen haalde een nat pak. foto loek zuyderduin
Elk mens houdt er van om
een lekker tukje te doen. Al-
'lëen, het komt er niet altijd
van. Het is vaak woelen en
draaien, zoeken naar de juiste
houding, het kussen nog eens
anders opschudden. Dat
laatste is niet meer nodig, be
weren de vertegenwoordig
sters van de firma IMAH Ardel
uit Wierden. Vanuit hun
kraampje op de Leidato pro
beren ze de bezoekers warm
te maken voor hun 'orthope
dische kussen'.
„Een correcte slaaphouding
voorkomt hoofdpijn, slechte
doorbloeding, spierpijn, nek-
en rugwervelproblemen
oreert mevrouw H. Wevers.
Dat zal best zo zijn, de vraag
is alleen wat een correcte
Jan van der Klugt met zijn zoon en rechterhand Jan van der Klugt jr.
hetgeen hard nodig is. Dit dan,
zolang dat halletje, waar ik het
in het begin over had, er nog
niet is."
De kritiek dat de formule van de
Leidato onderhand een beetje
saai aan het worden is, deelt hij
niet. „Natuurlijk, het basisprin
cipe is in al die 33 jaar niet ver
anderd. Het is toch vooral een
huishoudshow. Maar we trach
ten toch elk jaar weer om een
paar leuke invalshoeken te vin
den. De artiesten, die hebben
we nog altijd. Plus dit jaar wa
ren er de modeshows en model-
lenwedstrijden. Sloeg goed aan
trouwens. Net als het optreden
van de kunstenaars Herman
Brood en Jacob Kanbier. En dan
volgend jaar die extra tent met
dat ene thema. Nee, er zit dacht
ik toch voldoende beweging en
vernieuwing in. Zeker als ik een
vergelijking trekt met beurzen
van gelijke afmetingen in het
land, zoals Groningen, Tilburg
en Haarlem. Daar gebeurt nage
noeg niets."
Ook de betrekkelijke kleinscha
ligheid van de Leidato, een an
dere klacht, ziet Van der Klugt
wel eens potentiële standhou
ders weigeren. Want drie jon
gens met open haarden, of drie
zaken met parket is op de Lei-
vooral verscheidenheid zijn.
Goed voor de standhouder en
goed voorde klant."
Dat het dit jaar toch weer druk
ker in de Groenoordhallen was
dan vorig jaar, daarvoor heeft
hij nog geen sluitende verkla
ring. „I let weer was in ons voor
deel, dat zeker. De bereikbaar
heid en het parkeren hier is een
plus, te meer omdat het nu nog
gratis was. En verder denk ik dat
we toch gewoon een leuke
beurs hebben. Een soort sociale
ontmoetingsplaats ook voor de
regio. Laten we het daar maar
ophouden."
AD VAN KAAM
Joegoslavische schilder Vlasto Peyno
Hij noemt zich een multicultu
reel mens, de van oorsprong
Joegoslavische schilder Vlasto
Peyno (38), die op de Leidato in
de kunstgalerij exposeerde. Met
schilderijen vol symboliek, ge
baseerd op antroposofie en filo
sofie en waarbij een verhaal
hoort. Hij deelde de stand met
zijn Sassenheimse vriendin,
Willij-An van Gooi, die even
eens schildert en zich daarbij
met name richt op de Indianen
culturen van Midden- en Zuid-
Amerika, de Maya's en de In-
