VS hopen dat beperkt geweld volstaat Feiten Meningen Conciërge Zwarte schaduw jaagt wanbetalers op DONDERDAG 15 SEPTEMBER 1994 NIEUWSANALYSE Onderzoek volkerenmoord Rwanda faalt Pentagon legt bijna alle details Haïti-invasie op tafel Door i gebrek •rn gekissebis en een in middelen is het 011 /an de Verenigde Na ties naar de moord op een half miljoen Rwandezen na drie maanden vrijwel tot stilstand gekomen. In mei. toen de gcor ganiseerde slachtpartij nog in volle gang was. stelde de VN bewijzen renmoord en misdaden tegen de menselijkheid te verzamelen, bind augustus waren er vier ge arriveerd. In augustus beloofde lose Ayala Lasso, VN-hoge de chtcn om voor het eind van de maand twintig waarnemers te sturen om toezicht te houden op de veiligheid van Rwandese vluch telingen die uit de kampen te rugkeerden en om bewijzen van gruwel ijken te vergaren. Boven dien zouden er voor eind sep tember 127 extra waarnemers naar het Rwandese platteland worden gestuurd. Tot op heden is echter nog geen van hen ge arriveerd. Verzoeken aan het VN-kan toor in ienève om forensische en ballistische deskundigen, militaire analystcn en admini strateurs zijn onbeantwoord ge- blev vagen wielaandrijving zijn ondanks toezeggingen niet geleverd. Ras vorige week kregen de vier VN- onderzoekers in Kigali de be schikking over een gewoner au to, alleen geschikt voor verhar de ween. Omdat zestig aangevraagde cassettehandjes niet door ienè ve werden geleverd, konden geen geluidopnamen worden gemaakt van een inmiddels op geheven Rwandese radiozen der, die de Hutu's in opruiende uitzendingen openlijk aanzette tot het plegen van volkeren moord. Soldaten en militieleden werden aangespoord om 'de graven te vullen De uitzendin gen bevatten essentiële infor matie voor de aanklagers van een eventueel internationaal tri bunaal. I let onderzoeksteam heeft een voorlopig rapport opgesteld voor een door de VN ingestelde commissie van Afrikaanse rechtskundigen. Ingewijden zeggen dat er in het rapport wordt aangedrongen op een in ternationaal tribunaal in Den Haag, hoewel het tekort aan middelen het moeilijk zal ma ken om voldoende bewijs te verzamelen om aanklachten hard te make Het onder/ renmoord w« voor de VN het gebied naar de volke- n gouden kans hun imago in .vat op te vijze len nadat de Veiligheidsraad in april van dit jaar de blauwhel men terugtrok terwijl het moor den nog in volle gang was. Functionarissen van mensen rechtenorganisaties zeggen dat het falende VN-onderzoek in Rwanda de stabiliteit in de hele regio bedreigt. Als de moorde naars onbestraft blijven, is er al le reden tot ongerustheid over het lot van de bijna twee mil joen Rwandezen in vluchtelin genkampen in Zaïre, Tanzania eti Burundi. Volgens bronnen binnen de VN moet de oorzaak voor tie ui terst gebrekkige uitvoering van het VN-onderzoek worden ge zocht in de interne machtstrijd tussen Ibrahima Fall, hoofd van het VN-centrum voor mensen rechten, en Ayala Lasso, hoofd van de VN-mensenrechtencom missie. Volgens westerse diplo maten steunt Fall de Franse re gering. die er bij de nieuwe Rwandeze regering op heeft aangedrongen een algehele am nestie af te kondigen en het 011 derzoek naar de volkerenmoord ic staken. De -Rwandese regering heeft ondertussen haar eigen com- ie opgericht onder sporen. Maar deze t niet in staat procei olkerennioord te n de daders op te enteel i regime heeft s de capaci teit om 100 verdachten te be rechten. laat staan de 32.000 voormalige soldaten en militie leden die de slachtpartij zouden hebben aangevoerd. Zonder adequaat wettelijk ka der om tie moordenaars te be rechten, zal de burgeroorlog in Rwanda waarschijnlijk weer op laaien. Dat is het grote gevaar van een nieuw VN-fiasco in de ze ontredderde regio. In september 1993 zagen Haïtiaanse soldaten, die belast waren met de bewaking van hun kust, een groot Amerikaans schip in hun richting komen. Ze dachten dat het een oorlogsschip was dat soldaten aan land zou zetten om de mili taire junta te verdrijven. In paniek gooiden de Haïtianen hun wapens neer en sloegen op de vlucht. Maar het bleek niet meer dan een met bananen geladen vrachtschip te zijn. Die anecdote wordt in Amerikaanse militaire kringen de laatste dagen geregeld opgehaald, om aan te tonen dat de soldaten die straks echt aan land zullen gaan. op weinig te genstand van het Haïtiaanse leger hoeven te rekenen. Voorbereiding invasie Haïti liet zal voor de ongeveer 20.000 Amerikaanse mariniers en commando's een koud kunstje zijn om het slecht bewapende, slecht getrainde en gedemoraliseerde Haïtiaanse legertje van slechts 7.000 man te neutraliseren. Maar het is, zo wordt door het Pentagon verzekerd, niet de bedoeling dat legertje in de pan te hakken. De VS willen alleen de militaire leiders van Haïti afzetten. Het leger wil men intact laten, om het te kunnen inzetten bij de wederopbouw van het Caribische land. Washington hoopt ook dat de meeste soldaten zich uileindelijk weer zullen scharen achter Jean-Bertrand Aristide, die met Amerikaanse hulp aan de macht moet worden geholpen. Achter het optimisme over het verloop van de invasie gaat echter toch een dosis onzeker heid schuil, mede veroorzaakt door de tegen stand in eigen huis tegen de invasie. Hoe zal het thuisfront reageren als er Amerikaanse sol daten sneuvelen? Want dat de Haïtianen hele móói geen tegenstand zullen bieden, wordt niet aangenomen. Enkele sluipschutters kun nen veel schade aanrichten. Wal nu een mak kie lijkt, kan snel een drama worden. Maar de cijfers voeden het optimisme: de Haïtiaanse krijgsmacht telt maar 7.000 land machtsoldaten, een marine van 250 man en 150 luchtmachtmensen. Nou ja, marine, lucht macht? Er is één boot, een omgebouwde sleepboot met een mitrailleur erop. Er zijn twee vliegtuigen, waarvan er maar één kan vliegen. En of de zes helikopters inzetbaar zijn, wordt betwijfeld Er zijn elf pantserwagens, vijf niet rijden. En welgeteld negen De Amerikanen zetten daar tegenover: 20.000 soldaten, onder wie 1.500 geharde Ar my Rangers, 2.000 parachutisten van de 82 Air borne Division, 2.000 mariniers en duizenden soldaten van de 10 Mountain Division. Alle eenheden hebben oorlogservaring opgedaan in de Golfoorlog en in Somalië. Ze hebben zware wapens en honderden tanks en pantser wagens bij zich, en kunnen vanuit de lucht worden gesteund door 50 Apache aanvalsheli kopters. De VS hebben nooit eerder bij een militaire actie op voorhand al hun kaarten op tafel ge legd. Het Pentagon verstrekt ditmaal echter aan de lopende band details over de komende invasie, in de hoop daarmee de generaals op I laïti onder druk te zetten. Maar ook als die de komende dagen alsnog aftreden, gaan de Amerikanen naar Haïti. Dan vooral om er de orde en rust te handhaven nadat president Aristide weer aan de macht is gekomen. Dinsdag vertrok het vliegdekschip America naar Haïti met soldaten aan boord, en gisteren het vliegdekschip Eisenhower. Alle gevechts vliegtuigen waren verwijderd en vervangen door zware transporthelicopters. Het was voor het eerst dat Amerikaanse vliegdekschepen zonder vliegtuigen op een missie gaan. De re den is dat metl denkt in Haïti met hommen- werpers weinig te kunnen uitrichten. Doel van de operatie is immers niet Haïti in puin te schieten. „We zullen een delicaat evenwicht moeten vinden bij het toepassen van geweld", zei lui tenant generaal Henry Shelton, die de invasie gaat leiden. „Het Haïtiaanse volk is onze vij and niet." De Amerikaanse troepen zijn de af gelopen weken getraind in het toepassen van 'beperkt geweld'. Ook de inzet van de Apache helikopters, en de zware AC-130 'gunships', vliegtuigen met kanonnen aan boord, zal zo veel mogelijk worden beperkt. De invasie zal in fasen geschieden. Eerst zul len onder bescherming van het nachtelijk duister commando's van de 82 Airborne Di vision aan land gaan om legerkazemers en ra- VS-inzet operatie Haïti: Vliegdekschepen Eisenhower en America. Commandoschip Mount Whitney. Patrouilleboten Hurricane en Monsoon Geleidewapen fregatten Aubrey, Fitch, Clifton Sprague en Oliver Hazard Perry Torpedojager Comte de Grasse Transportschepen Nashville en Wasp Bevoorradingsschip Savannah INFOGRAFIEK RLV Fv G anp bronafp/krt diostations in te nemen. Zo'n 900 Rangers zul len beide vliegvelden van Port-au-Prince be zetten en 300 mariniers nemen de haven in. Daarna zullen duizenden soldaten de stad be zetten. terwijl speciale eenheden op jacht gaan naar de leden van de militaire junta. Binnen 24 uur daarna zullen zeker tiendui zend Amerikaanse soldaten op verschillende plaatsen landen, om steden, vliegvelden en be langrijke wegen te bezetten. Het grootste deel van die troepen zal regelrecht vanuit de Vere nigde Staten worden overgevlogen. Daarna be gint misschien wel de moeilijkste taak voor de troepen: het handhaven van de orde en het voorkomen van pludering en wraakacties van tegenstanders van de huidige militaire macht hebbers. Bovendien zijn er de 'attachés', de bewapen de handlangers van de junta, die de laatste ja ren het terreurbewind onder de aanhangers van Aristide hebben gevoerd. Zij zullen zich naar verwachting terugtrekken in de jungle en kunnen van daaruit lange tijd een bedreiging voor de Amerikaanse soldaten blijven. Men houdt rekening met bomaanslagen en sluip schutters. die van invloed kunnen zijn op de publieke opinie in de VS. Binnen tien dagen willen de Amerikanen een deel van het politiewerk overdragen aan duizend man militaire politie, afkomstig uit acht Caraibische landen. Ze worden geholpen door 700 Amerikaanse reservisten. Uiteindelijk willen de VS zo snel mogelijk de controle over dragen aan een VN-vredesmacht van 6.000 man. De helft Amerikanen, terwijl twintig an dere landen, waaronder Nederland, samen 3.000 soldaten zullen leveren. WASHINGTON HANS DE BRUUN CORRESPONDENT MMü'liiVJH onder de trap in het p gebouw waar ik mijn kantoor heb. woont on- ze conciërge. Het is een oud monumentaal pand, dus het is niet al te krap, maar het blijft een berghok, stikdonker en ijskoud in de winter. Nu zijn conciërges in Turkije gewend aan dergelijke omstandighe den. Ook bij mij thuis woont de con ciërge met haar hele gezin in de kelder van het gebouw, zoals de meeste van haar collega's. En ach. hoeveel mensen wonen er in Nederland niet in het sousterrain van een grachtenpand? Maar onze conciërge, meneer Omar, had het toch niet echt naar zijn zin in j het berghok. Goed, hij had er een bed, een stoel, een gasstelletje om thee te zetten en een elektrisch straalkacheltje. Dat laatste had hij zomer en winter no dig, want het vocht uit de onderaardse gewelven van het gebouw had de verf van de muren doen bladderen. Die ge welven zijn immens groot en best spannend om te verkennen, tenminste als je niet bang bent voor spinnen of groter, piepend ongedierte. Er zijn middeleeuwse waterputten, die echter onbruikbaar zijn omdat ernaast een toilet is aangelegd, nou ja, toilet, het is nog net geen gat in de grond met een plank erover. Omar weigerde meestal af te dalen naar dat toilet, want hij was oud en ziek. Dus plaste hij op de trap. Hij was al dertig jaar conciërge van het gebouw en had astma. Vaak vond ik hem onder een stapel vieze dekens, happend naar adem, maar toch nog met een sigaret tussen zijn bevende vingers geklemd. „Wat moet ik dan, dit is het enige pleziertje in mijn leven", zei hij dan verontschuldigend. Ik had er een gewoonte van gemaakt om iede re dag een praatje met hem te maken. Want als hij zich alleen voelde, ging hij brullen. In zijn piepende borstkas huis de een stem als een klok. Zijn lange uit halen galmden door het hele gebouw, een angstaanjagend geluid, vooral op donkere dagen. Maar toen hij eenmaal regelmatig zijn nood kon klagen, ver minderde dat brullen. Hij was boos en verdrietig dat iedereen, zijn kinderen incluis, hem aan zijn lot had overgela- De huisbaas zei dat hij hem vaak ge noeg aangeboden had om ergens an ders woonruimte te verstrekken. Hij wilde de oude man niet op straat gooi en, maar als conciërge was hij volstrekt nutteloos. Het kostte hem uren om alle marmeren trappen op te klauteren, laat staan dat hij ze schoon zou maken, vuilnis op zou halen, of kleine bood schapjes doen, wat tot de taken van een conciërge behoort. Maar Omar was bang om in een buurt terecht te komen waar hij niemand kende. De eenzaam heid zou hem daar de das om doen Tenslotte zat hij op zonnige dagen voor de deur, te kletsen met de buren. Af en toe ging hij ook zielig op straat liggen, gaf wat van zijn brullen ten beste, waardoor geschokte voorbijgangers hem gauw wat geld in de hand stopten. Dat stak hij dan met een nauwelijks verholen grijns in de zak van zijn ge scheurde broek. Toch werd het hem op een dag te veel. Ons trappenhuis werd opgeschilderd. /Mies glom en blonk, behalve zijn kleine kamertje. De huisbaas hoopte waar schijnlijk dat Omar's weerstand zou breken als hem zo duidelijk te verstaan gegeven werd dat hij niet meer ge wenst was. Op een vrijdagavond zei de oude baas: „Jessica zusje, maandag ga ik eens poolshoogte nemen bij het be jaardentehuis, daar heb ik tenminste gezelschap." We spraken af dat ik met hem mee zou gaan. Dat was gezelliger en ik was bovendien best aan hem ge hecht geraakt. Die maandagochtend stond zijn straalkacheltje voor de deur. Op zaterdag was Omar alleen in zijn bed gestorven. JESSICA LUTZ CORRESPONDENT WIM STEVENHAGEN Banken en deurwaarders vrezen Duitse incassomethode Ze zijn te herkennen aan het stemmige zwarte pak met bolhoed, paraplu en visite kaartje. Bovendien lopen ze je hinderlijk achterna en zijn ze vasthoudend. De inwo ners van Arnhem en Rotterdam die deze week zo'n zwarte raaf achter zich aan heb ben, moeten zich maar eens afvragen of ze nog niet ergens een vette rekening hebben openstaan. Na Azië. de Verenigde Staten en Duitsland krijgen nu ook deze sleden te maken met een wel heel bijzondere vorm van incasso: I )e Zwarte Schaduw (Scliwarze Schatten Voor het einde van het jaar moeten de bol hoeden in het hele Nederlandse straatbeeld zijn terug te vinden. Tot afschuw van de Nederlandse banken en de gerechtsdeur waarders. Thomas Wissner, directeur van het in liet Duitse Recklinghausen gevestigde bedrijf Schwarze Schatten werkt sinds drie jaar met deze opmerkelijke aanpak van incasso. De methode is bedrieglijk simpel. Een op drachtgever komt met een openstaande re kening hij zijn bureau. Een van zijn werkne mers volgt in uitdossing de schuldenaa; op vijf meter afstand. Als de schaduw opvalt en wordt aangesproken, overhandigt de scha duw het visitekaartje met daarop een drin gend verzoek snel contact op te nemen met het bureau van Wissner. Bij hardleerse wan betalers staat de schaduw de volgende dag weer op de stoep. Deze week worden de contracten getekend met een makelaar in Rotterdam en een ver- zekeringsbureau in Arnhem. Daarna volgen Tegelen, Venlo en Roermond. Contracten in andere steden zijn in de maak zodat Wis sner er van overtuigd is dat nog voor het einde van dit jaar heel Nederland is ver overd door de Zwarte Schaduw. I let idee voor deze incasso heeft Wissner overgenomen uit Azië en de Verenigde Sta ten. In Azië worden wanbetalers al sinds jaar en dag achtervolgd door een soort tove naar met grote cape die net zolang achter de wanbetaler aanloopt tot deze de porte monnee trekt. In de Verenigde Staten wor den openstaande schulden geïnd door duo's die in roze pakken, getooid met mut sen en revolver onder de naam Pink Pan ther opereren De successcore in Duitsland is volgens Wis sner 80 procent. Het bedrijf heeft maande lijks zo'n 250 opdrachten. I let hoogste be drag dat een zwarte schaduw moest achter halen is 11.8 miljoen gulden. Daarvan is volgens Wissnerinmiddels drie ton geïncas seerd. Zwarte schaduwen zijn in Duitsland nooit bedreigd, aldus Wissner. „De achtervolgde wil geen ophef. Ze gaan niet op de vuist met de bolhoed. Het zijn ook uitsluitend zaken mensen die kunnen maar niet willen beta len. anders zouden opdrachtgevers er ook geen geld insteken." Opdrachtgevers zijn vooral banken, leasingbedrijven en compu- terfirma's. Namen worden niet gegeven, de opdrachtgever blijft in de schaduw. Pas een keer in de afgelopen drie jaar is er een pro bleem geweest. Toen werden bij een 'bol hoed' alle vier de banden lek gestoken. De Nederlandse Vereniging van Banken is kort in haar reactie: „Schandalig!" Verder geen commentaar. N. Tijhuis, gerechts deurwaarder in Almelo en bestuurslid van de Koninklijke Vereniging van Gerechts deurwaarders vergelijkt de 'intimiderende' methode met die van knokploegen: ..Men sen worden onheus bejegend terwijl door de rechter nog niet is vast komen te staan of zij ook moeten betalen. Daarbij balanceren ze op de rand van fatsoen en onrechtmatig gedrag. Wat ons betreft een absoluut onge oorloofde manier van werken." Tijhuis denkt niet dat bonafide crediteuren zich met dergelijke praktijken zullen inlaten. „De situatie in Nederland is anders dan die in Duitsland. In Duitsland is het rendement van de deurwaarders aanzienlijk lager." Het stafbureau van het Openbaar Ministe rie in Den Haag laat weten dat schaduwen niet strafbaar is. Maar bij de civiele rechter kunnen de gevolgden via een kort geding om een v erbod vragen wegens inbreuk op persoonlijke levenssfeer. Maar dan is het kwaad natuurlijk al geschied: de zwarte schaduw heeft je publiekelijk ten schande gemaakt. DEN HAAG PETER DE KNEGT

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 2