Van rare snuiters tot
beroemde winnaars
ewondering
ff
UIT
Regio programmeert veel
'94/95
Cabaret in de Kapelzaal niet meer weg te denken
Leiden kreeg er hel afgelopen seizoen een cabaret podium bij. De Kapelzaai van K O verleende eenmaal
per maand gastvrijheid aan jong cabarettalent. Dat bleek een welkome aanvulling op het
programma-aanbod van het Leidse theaterleven. Het publiek kon de weg naar het naast de schouwburg
gelegen zaaltje moeiteloos vinden. De meeste voorstellingen waren nagenoeg uitverkocht. Dat deze reeks
het komende seizoen wordt voortgezet, zal dan ook niemand verbazen.
FOTO WETMAN
e programmering richt
zich op het talent tus
sen servet en tafellaken.
Met zijn de jonge, veel
belovende cabaretiers
met enige ervaring die
meestal tijdens de vele
cabaretfestivals van zich hebben laten ho
ren. Aan de 'grote zalen' zijn ze echter nog
niet toe. Althans, dat was het uitgangspunt
van de programma-samenstellers. Als we
even terugblikken, valt daar wel iets op af te
dingen. Jan Hot had op grond van zijn
naambekendheid evengoed in de grote zaal
kunnen staan, al was - eerlijk is eerlijk - zijn
intieme programma wel bij een kleine zaal
gebaat. Iets dergelijks geldt voor Jeroen van
Merwijk. Maar Erna Sassen (in een sterk
programma samen met Bruun Kuijt) en lu
nette van Dongen (die tijdens de finale-
-avond van het Leids Cabaretfestival de
schouwburg plat kreeg) zijn de bescheiden
afmetingen van de Kapelzaal duidelijk ont
groeid. Wat hadden zij daar eigenlijk nog te
zoeken?
Het antwoord op die vraag is volgens
schouwburgdirecteur Pim Wallis de Vries
gemakkelijk te geven. Het moment van
boeken is hier doorslaggevend geweest.
Toen Wallis de Vries de voorstellingen van
Erna Sassen en van lunette van Dongen
contracteerde, is steeds in overleg met het
impresariaat tot een optreden in de Kapel
zaal besloten. Pas na de première bleken
beide programma's kwalitatief sterk en suc
cesvol genoeg om ook in de grotere zalen te
kunnen staan. Bij Erna Sassen bijvoorbeeld
was op het moment van boeken voorzich
tigheid geboden, want de ontvangst van
haar vorige programma was mager ge
weest. Ze heeft zich echter het afgelopen
seizoen ruimschoots gere
vancheerd en keert daarom
in januari 1995 (ditmaal sa
men met Wivineke van
Groningen) naar Leiden te
rug; overigens, niet naar de
Kapelzaal, maar naar de
schouwburg!
Zichtlijnen
De directeur van de
schouwburg is blij en ver
rast dat de cabaret-reeks
goed is aangeslagen. Uit
eindelijk was het toch een
experiment, waarvan on
duidelijk was, hoe het pu
bliek dit zou oppikken. De
reacties zijn goed, een en
keling heeft zelfs nu al zijn
voorkeur op het abonne
ment-bestelformulier aangegeven, ook al
worden er geen abonnementen voor deze
serie verkocht. De vorig seizoen aange
brachte aanpassingen in de zaal om de zo
genaamde 'zichtlijnen' voor dit soort optre
dens te verbeteren, noemt de schouwburg
directeur „ruim voldoende." Ook de arties
ten zijn volgens Pim Wallis de Vries tevre
den over de geboden faciliteiten. Dat het af
en toe met de beschikbare ruimte op het
kleine podium wel eens
behelpen is, mag de pret
niet drukken. Bij de Leid
se schouwburg is men
dat naar zijn zeggen (ook
in de grote zaal) wel ge
wend.
De Kapelzaal-produkties
zijn met het logo 'KK&O'
(Kapelzaal K&O) in het
reguliere program
ma-overzicht van de
schouwburg opgenomen.
Na één jaar al is het 'KK
&0-aanbod' een vanzelf
sprekendheid geworden
en niet meer uit de pro
grammering weg te den
ken. Dat de voorstellin
gen niet meer steeds op
de laatste vrijdag van de
maand zijn geprogrammeerd, heeft een or
ganisatorische reden. Men wil vermijden
dat de programmering van de Kapelzaal in
de knoop komt met het cursusaanbod van
K&O.
Komend seizoen opent Job Schuring de
Kapelzaal-reeks. En ook bij Schuring vraag
je je af, of hij eigenlijk niet in de grote zaal
hoort? Het gaat hier echter om een try-out
van zijn nieuwe programma, zodat een be
perkt aantal toeschouwers wenselijk is. Ar
no van der Heyden komt in december naar
Leiden. Als de presentator van het televisie
programma 'Helden' kan hij mogelijk profi
teren van zijn naambekendheid. Misschien
past hij dus getalsmatig niet meer in de Ka
pelzaal, maar hoe dat kwalitatief zit, zal nog
moeten blijken.
Loftuitingen
Het overige talent staat terecht nog in de
kleinere zalen. Mars Teunisz bijvoorbeeld
(hij komt in oktober naar Leiden) behoort
tot de categorie onvoorspelbare rare snui
ters. Maarten van Roozendaal is de veelge
roemde winnaar van het Amsterdams
Kleinkunst Festival 1994 die in november
mag komen bewijzen dat al die loftuitingen
terecht zijn geweest. Hij is al zo beroemd
(of heeft nog geen avondvullend program
ma), dat het eerste deel van de avond door
een andere cabaretier, namelijk Niek
Barendsen wordt verzorgd.
Met grote belangstelling kan worden uit
gekeken naar Hans Teeuvven (in januari èn
tijdens de theatermarathon in november te
zien) en naar Hester Macrander (februari).
Beiden hebben in het recente verleden al
interessante dingen laten zien, en hun
nieuwe programma's, die reeds in het afge
lopen seizoen in première zijn gegaan, zijn
door de landelijke pers (zeer) positief ont
vangen. Het KK&O-aanbod in maart is vol
gens de directie van de Leidse schouwburg
nog een verrassing. In april komt Pieter de
Rijk, de Publieksprijswinnaar van het Leids
Cabaret Festival 1993. Hij treedt nog altijd
op met zijn programma 'Veni, Vidi, Video'.
De uit België afkomstige Els de Schepper,
wier muzikaliteit alom wordt geprezen, sluit
de Kapelzaal-reeks in mei volgend jaar af.
WIJN AND ZEI LSTRA
Job Schuring, foto
In deze rubriek komen al of
niet bekende
streekgenoten aan het
woord die, hetzij direct,
hetzij zijdelings met kunst
en cultuur te maken
hebben. Ze praten over een
kunstvoorwerp, een
kunstuiting waaraan ze
bijzondere waarde
hechten. Van de snuifdoos
van oma tot het
grijsgedraaide muziekstuk
en alles wat daar tussen zit.
Vandaag spreekt
Antoinette Vonk-van Kleeff
uit l.eimuiden, musical
liefhebster in hart en
nieren en als
redactiesecretaresse de
steun en toeverlaat van de
kunstredactie van deze
krant, haar bewondering
uit voor het fenomeen
musical: „Br zit van alles
in: dans, zang, toneel."
Vroeger ging ik nooit
naar musicals. Maar
toen ik door
vrienden werd
uitgenodigd voor
'Evenaar' van Jos
Brink, was ik verkocht.
Sindsdien ga ik zoveel mogelijk
musicals bekijken. In
Nederland, maar vooral in
Londen. Ik ben toen ook
begonnen portretten van
'sterren' te tekenen. Daarna
benaderde ik ze, schriftelijk of
persoonlijk, en vroeg hen de
tekening te voorzien van hun
handtekening. Op die manier
heb ik heel leuke contacten
gelegd met onder anderen Paul
van Gorcum, Jos Brink, Lucie de
I ange, Marloes van den Heuvel,
Fred Butter en Pia Douwes die
tot voor kort in Wenen de rol
van Elisabeth ('Sissy') vertolkte.
Musical is zo veelomvattend, er
zit alles in: toneel, dans, zang. Je
kunt erom lachen en soms
vreselijk om huilen: 'South
Pacific' bijvoorbeeld is puur
amusement, bij 'Miss .Saigon'
daarentegen zit je met een
dikke keel van ontroering.
'U's Misérables' heb ik tot nu
toe het meest gezien: zeker 10
keer in Londen en in Nederland
wel dertig keer. Ik zag een
c ompilatie emit op de BBC-tv.
Die muziek deed het gewoon. Ik
Phantom Henk Poort en Antoinette Vonk-Van Kleeff.
foto hielco kuipers
heb meteen de cd gekocht en
bij de eerste de beste
gelegenheid ben ik hem gaan
zien. Iedere keer is hij weer
anders. Ook voor de spelers zelf.
Pia Douwes liep na haar solo
soms huilend het toneel af. En
op het laatst - we hadden altijd
kaarten op de voorste rij -
herkenden de acteurs je.
Zwaaiden ze naar je in de zaal.
Vaak is het de muziek die het
doet. Bij 'The Phantom' is dat
ook zo. Het verhaalt stelt niet zo
veel voor. Maar de muziek is
gigantisch. Van 'The Phantom
of the Opera' heb ik zowel de
Engelse als de Nederlandse
versie, die overigens een exacte
kopie van de Engelse is. gezien
en vind ze even goed. Els
Bongers (Christine) heeft een
dijk van een stem. Bij sommige
zangers voel je soms de
inspanning als ze zingen. Maar
hoe zij die hoge noten pakt....
kippevel gewoon. Henk Poort Is
de Phantom en hij staat op
dezelfde hoogte als Michael
Crawford en Dave Willets, die
de Phantom in Engeland
hebben gespeeld.
Toch is 'The Phantom' voor mij
niet de allermooiste musical. Je
kunt de verschillende musicals
ook niet met elkaar vergelijken.
'The Hunting of the Snark' van
Mike Batt vond ik gigantisch.
Helaas heeft de Britse pers die
musical doodgeschreven. De
Londense versie van Chess'
was oolc grandioos. Het
Koninklijk Ballet van
Vlaanderen gaat het komend
seizoen met die musical op
tournee. Ik ben bang dat het
een teleurstelling wordt. In
Londen was dat zo fantastisch.
Met die video-beelden, dat
bewegende podium. Ik denk dat
dat bij een reizende
voorstelling niet haalbaar is.
Ik probeer altijd alle nieuwe
musicals te zien. al weet ik nu
al dat ik niet naar 'Willeke' zal
gaan. Omdat ik niet zo'n fan
van Willeke Alberti ben.
Het is niet te zeggen welke
musical ik echt de beste vind.
Het hangt ook van je stemming
af. Soms hakt het er opeens in
door één noot. Maar het is wel
zo, dat je door zo vaak ti
steeds kritischer
wordt. En hoe meer
en beter ie de
mensen leert kennen
die aan zo'n musical
meewerken, des te
meer het sprookje
ervan afgaat.
egaan,
ANNEMlEk RIA GROK
Angela doet het dit seizoen alleen en toch
niet in haar eentje. Na samenwerking met
de Dolly Dots, cabaretgroep Purper en een
periode met haar eigen band 'Angela the
Rude, gaat Angela Groothuizen het podium
op met een One Woman-show, maar wèl
begeleid door een band. „Een programma
dal wel eens de verrassing van het seizoen
kan worden", zo prijst het Alphense
Parktheater haar 'Spelen' gedoopte show
aan. Op 24 september verwacht in dit thea
ter. Door een gemeentelijke subsidie is het
Parktheater in het lommerrijke park Rijn
stroom nog nèt op tijd uit de financiële pe
narie gekomen, voorlopig althans, dus het
seizoen kan hier alvast niet meer stuk. Zo'n
tachtig voorstellingen staan er op het pro
gramma en directeur Ronald Jansen zegt in
het voorwoord van het groot formaat-jaar-
programma niet onterecht: 'Theater kan je
raken'. Toneel, kleinkunst, kindertheater,
dans, cabaret en veel muziek, het is er ko
mend seizoen allemaal in Alphen aan den
Rijn.
Op iets bescheidener schaal opereert de
Leiderdorpse Muzenhof. Niettemin is ook
hier het komende seizoen een aantal meer
dan genietbare voorstellingen te verwach
ten. Het zwaartepunt ligt op cabaret. Opval
lend zijn de zogenaamde 'Staan... en gaan'-
voorstellingen. Op deze avonden presente
ren twee cabaretiers een selectie uit hun to
tale programma. Vorig jaar begon Muzen-
hof voorzichtig met twee 'Staan... en gaan -
avonden, het komende seizoen is het aantal
verdubbeld. En wat cabaret betreft: vooral
vrouwelijke komieken komen dit jaar bij
Muzenhof aan bod. Negen om precies te
zijn.
Jos Brink in een vrolijk blijspel, een tragi
komedie geschreven door Robert Long, het
Haarlems Toneel met 'In de Hemel mag al
les' en 'Suiker' van Hugo Claus door het
Noord Nederlands Toneel. Het is een greep
uit het toneelaanbod van het Wassenaarse
theater Warenar. Behalve toneel ook hier
cabaret (De Berini's, Tineke Schouten, Pur
per 10), kindervoorstellingen, muziek,
kortom een compleet programma.
Klein, maar fijn is het programma in Kat
wijk: verspreid over een aantal podia (onder
meer K&O-gebouw, Tripodia, de Rijnpoort
en de Dorpskerk) zijn daar cabaret-voor
stellingen, concerten en veel kinderpro
gramma's (toneel èn film) te verwachten.
Soesja Citroen, Dorine van der Klei, Jeroen
van Merwijk en het Wim Overgaauw Trio
komen in elk geval langs in Katwijk.
ANNEMIEK RUYGROK
foto MARC de groot
