Wie roept wethouder Van Rij een halt toe*} 0 u 0 Schrijvende Lezers Paus Pius XII en de joden Kiespijn van Fortuyn Kritiek prima, laster een slechte zaak Paars regeerakkoord mist ziel Beneden de waardigheid Gratie voor Van Damme DINSDAG 30 AUGUSTUS 1994 ilSD/ In het stukje van H.J. Maas van 16 aug. jl wordt de houding van paus Pius XII tijdens de oorlog 'op zijn zachtst gezegd zéér laakbaar' genoemd. Deze uit spraak is zeer betwistbaar, om dat toch bekend mag worden verondersteld, dat deze paus juist uitzonderlijk veel voor de joden heeft gedaan. Men leze slechts het boek 'De laatste drie Pausen en de loden' (uitg. de Haan, juni 1967), waarin de joodse historicus Pinchas Lapi- de duidelijk aantoont, dat paus Pius XII niet heeft gezwegen, én niet in zijn encyclieken én niet in zijn radiouitzendingen, en dat hij via het netwerk van rela ties zo'n bijna 800.000 joden heeft gered van de 1 miljoen die in totaal wisten te ontkomen. De kloosters in het door de geschiedenis heen altijd vrij van antisemitisme gebleven Italië zaten barstensvol ondergedo ken joden. In zpril 1945 heeft Mosje Sjarett (later Israels twee de premier) hem namens het joodse volk bedankt. Zelfs is voorgesteld een paus Pius XII- bos te planten in de heuvels van Judea! Hoeveel het Vaticaan tij dens de Tweede Wereldoorlog heeft gedaan weet niemand be ter dan de toenmalige opperra- bijn Zolle: hij was er zodanig van onder de indruk dat hij uit dankbaarheid zelf katholiek werd en bij zijn doopsel de Eugenio de genio Pacelli. Toch kan m van nu twisten XII, EL iet de ogen de effectivi teit van de later gekozen me thode van stille diplomatie. Feit is dat Pius XII ronduit geschrok ken is toen hij, net uit Duitsland terug, hoorde van de oprichting van het concentratiekamp Da chau met daarin als eerste 6000 gevangenen, allen katholieke Duitse priesters, die zich verzet hadden tegen het Nationaal So cialisme. Ook was hij zeer ge schokt door het binnen een week oppakken van 40.000 jo den en katholieken door de na zi's, nadat de Nederlandse bis schoppen in een herderlijk schrijven tegen de joden-vervol ging hadden geprotesteerd. Door deze ervaringen heeft Pius XII gemeend beter andere we gen te bewandelen om te pro testeren, juist ook in het belang van de joden. INSTITUUT BURGERRAADSLIEDEN Op zondag 4 april 1993 kreeg Albert Uittenwoon de schrik van zijn le- Er viel net even een adempauze in zijn drukke studies Japans en interna tionaal manage ment. Tijd om wat achterstallige post door te nemen. En wat las hij in een brief van de Infor matiseringsbank? 'Deze wijziging is een gevolg van de uitwonendencon- trole'. Hij bekeek het bericht nog eens beter. Toen begreep hij dat zijn basis beurs voor het hele jaar 1992 was om gezet in een beurs voor een thuiswo nende student. Hij had de beurs voor een 'uitwonende' ontvangen (een uit wonende student is een student die niet meer bij zijn ouders thuis woont). Hij moest het ver schil tussen beide beurzen, voor het hele jaar zo'n 4.000 gulden, terugbetalen. Maar hoe kon dat nu, hij was toch uitwonend? Meteen de volgende dag stap te hij naar het Steunpunt Stu diefinanciering. Het Steunpunt legde hem uit dat hij niet had gereageerd op de zg. uitwonendencontrole, een controle-formulier dat hem was toegezonden en dat hij had moeten invullen en terugsturen. Als je dat niet op tijd terugstuurt wordt aangenomen dat je niet uitwonend was en wordt je beurs met terugwerkende kracht omgezet in een beurs voor een thuiswonende student. Normaal gesproken is er dan nog niet veel aan de hand. Je kunt een bezwaarschrift tegen die beslissing schrijven en er bewijsstukken bij doen dat je wel uitwonend was. Dan krijg je je uitwonendenbeurs weer te rug. Maar dat bezwaarschrift moet wel op tijd worden ingediend. Toen gold daarvoor een termijn van 30 dagen. Nu brak Albert op dat hij zijn post niet meteen goed had bekeken. Hij kwam net vijf dagen na afloop van de bezwaartermijn bij het Steun punt. Dezelfde dag nog verzond hij zijn bezwaarschrift. I lij legde uit dat zijn post was blijven lig gen door de drukte met zijn stu dies; hij deed een beroep op de hardheidsclausule en stuurde een overvloed aan bewijsmate riaal van zijn 'uitwonen' mee. Maar de Informatiserings bank was onverbiddelijk. Het bezwaarschrift werd niet ont vankelijk verklaard, simpel om dat het te laat was ingediend. Het werd dus afgewezen zonder dat naar de argumenten geke ken werd. Terug dus naar het Steun punt, dat hem naar ons verwees om in beroep te gaan bij het College van Beroep Studiefi nanciering. - We konden er natuurlijk niet omheen dat Albert zijn be zwaarschrift te laat had inge diend. Zijn excuus - drukke stu dies - was ook naar onze me ning beslist onvoldoende ver ontschuldiging. Maar aan de andere kant stond vast dat Al- bert al die tijd op kamers had gewoond en dat hij dus terecht Uitwonende student hoeft niet terug te betalen de denbeurs had ontvangen. Dan kon het toch niet zo zijn dat dat wettelijk recht je ontno men werd al leen omdat je een controle formulier niet op tijd terug stuurt en ver volgens net te laat bent met je bezwaarschrift. We schreven het College van Beroep dat de Informatise ringsbank het bezwaarschrift had moeten op vatten als een verzoek om 'ambtshalve herziening' en dat dat verzoek o.i. had moeten worden geho noreerd. Een uitspraak van het College van Beroep kan wel twee jaar op zich laten wachten. De Informatiserings bank had niet zoveel geduld. Ze wilde dat Albert intussen vast zijn schuld ging terugbetalen. Dat wilde Albert niet en zo kwam het tot een tweede be roepschrift bij het College van Beroep, waarin Albert verzocht om uitstel van betaling voor de duur van de andere, eigenlijke procedure. In die tweede proce dure werd Albert al spoedig in het gelijk gesteld. Anders dan de Informatiseringsbank vond het College dat niet op voorhand duidelijk was dat het beroep in de hoofd zaak zou worden afge- Een paar maanden later belde een ongelovige Albert ons op. Hij had zojuist een brief van de Informatie Beheer Groep (de nieuwe naam voor de Informa tiseringsbank) ontvangen en de envelop natuurlijk meteen ge opend. Tussen de regels door las hij dat hij over 1992 toch de uitwonendenbeurs zou krijgen en dat hij geen schuld meer had. Had het College van Be roep soms al uitspraak gedaan? Dat bleek niet het geval, maar Albert had het verder goed be grepen. De Informatie Beheer Groep had zich ten langen leste be dacht en was tot ambtshalve herziening van haar eerdere be slissing overgegaan, precies wat we gevraagd hadden. Welke les kan uit de ervaring van Albert worden getrokken? In de eerste plaats natuurlijk dat formulieren tijdig moeten worden teruggestuurd en dat op tijd een bezwaarschrift moet worden ingediend. Ben je on verhoopt toch te laat, schrijf dan meteen, leg uit waarom je te laat bent, doe een beroep op de hardheidsclausule en vraag om ambsthalve herziening. Intussen heeft het College van Beroep in een andere zaak dui delijk gemaakt dat de Informa tie Beheer Groep een beleid moet ontwikkelen hoe ze wil omgaan met verzoeken om ambtshalve herziening. Instituut Burgerraadslieden, Breestraat 92, 2311 CV Leiden, tel. 167700. Telefonisch bereikbaar tus sen 9 en 12.30 uur. Spreekuur ma 11-12 uur. Op afspraak di- en wo-morgen. Met verbazing heb ik de be richtgeving over het eventuele referendum inzake het Konink lijk Militair Invalidehuis en de reacties van wethouder Van Rij gevolgd. Deze verbazing sloeg om in ontzetting toen ik het Leidsch Dagblad van 24 augus tus jl. las. Terwijl er een voorstel voor een referendum was ingediend door een raadsfractie en hij dat dit voorstel tijdens de raads vergadering van 30 augustus aan de orde zou komen, ver leende hij gewoon even de bouwvergunning aan de aanne mer. Buiten dat dit haaks staat op welke vorm van democratie, geeft het ook aan dat deze wet houder totaal geen rekening houdt met de leden van de ge meenteraad en erger nog met de bevolking van Leiden. Het zou allemaal nog niet zo erg zijn wanneer dit een eenn dent was, maar uit het verleden blijkt dat deze wethouder al ja ren op deze manier te gaat. Ik noem slechts enkele beelden: bij de start van het cas co-herstel in de wijk Groenoord ■kwam aan het licht dat deze wijk misschien 15 jaar later ge sloopt zou worden. Ondanks dat het op papier stond, bleef hij ontkennen en er was een maand van grote spanning en discussies nodig om uiteindelijk via de raad voor elkaar te krij gen dat de wijk zijn huidige woonfunctie zou behouden en niet behoefde te wijken voor be drijven en industrie. Thans is de gemeente bezig met het opkopen van panden in de Bakker Korffstraat die te zij ner tijd gesloopt zullen gaan worden. Al ruim drie jaar vragen ti C. Waal en T. van Rij kruisen de degens over de toekomst van het voormalige Invalidenhuis aan de Hoge Rijndijk in Leiden. foto hielco kuipers de bewoners wat voor woning bouw daar voor terug gaat ko men. Tot op heden wil, of kan de heer Van Rij daar geen ant woord op geven, dit is mijns in ziens geen beleid. Bij de plannen omtrent de bouw van flats op de groen strook op de Vijf Meilaan kwa men de buurtbewoners massaal hiertegen in opstand, de enige reactie van de heer Van Rij was protesteren helpt niet, de bouw moet doorgaan en zoals het er nu naar uitziet gaat de bouw dus ook door. Vanuit de ge meenteraad wordt al tijden ge vraagd om een huisvestingsplan In aansluiting op het stukje 'Ob jectief blad' van de fam. De Haas in de rubriek 'Schrijvende Lezers' van het Leidsch Dagblad van 16 augustus wil ik mijn in stemming betuigen met hun stellingname tegen de columns van Pim Fortuyn die een aantal dagen uw krant ontsierden. Ook ik heb mij mateloos geër gerd aan de, even eenzijdige als rechtse, gedachtenkronkels van de columnist. Begrijp mij goed, ik gun iedereen van harte zijn mening. Als de stukjes van mijnheer Fortuyn in de rubriek 'Schrijvende Lezers' waren ge plaatst, had ik ze kunnen zien als de mening van een lezer van het Leidsch Dagblad. Ik had mijn schouders opgehaald en verder gelezen. Als het echter gaat om een column op pagina 2, zonder enig weerwoord op welke ma nier dan ook van de redactie, dan moet ik aannemen dat die redactie het met inhoud en strekking van die stukjes eens is. En dan is het Leidsch Dagblad ook voor mij niet meer een prettig leesbare, regionale krant, maar een krant met opvattin gen die zover van de mijne af staan dat ik mij af moet vragen of ik die krant, die nu al een zeer groot aantal jaren dagelijks in mijn brievenbus glijdt, nog moet houden. Met de fam. De Haas hoop ik van harte verder verschoond te blijven van de bijdragen van de heer Fortuyn. Ik kan ze missen als kiespijn. In het Leidsch Dagblad van 13 augustus jl. heb ik de column van uw kunstredacteur Onno Schildstra gelezen (Beelden storm). De levensloop van beel dend kunstenaar Jacob Kanbier passeerde de revue. Kijk, kritiek is prima maar las ter is een slechte zaak, zeker nu bepaalde zaken in deze tijd zeer gevoelig liggen. Bepaalde uitla tingen van voornoemde journa list zijn onjuist en uiterst laak baar. Uw kunstredactie moet op de hoogte zijn dat de modeme kunsstroming niet in overeen stemming was en is, met wat onze bezetters in '40-'45 daar van verwachtten, derhalve ver boden was en zonodig vernie tigd werd. Kunstenaars zoals Franz Mare en August Macke van 'Der Blauen Reiters' konden geen goed doen in de ogen der fascis ten, en derhalve stonden zij op gespannen voet met het swasti ka. En werd daar de spot mee gedreven. Elke fascist was een mogelijke tegenstander van de ze veelal jonge kunstenaars. Al len die deze stroming in de weg stonden, werden belachelijk ge maakt middels spotprenten die heimelijk in omloop werden ge bracht. Gebruikmaking van on smakelijke afbeeldingen werd niet geschuwd om de spot te drijven met deze tegenstander^. Men moet waken voor een te ongenuanceerde uitleg. Tja, en als uw journalist ook al problemen heeft met genita liën, adviseert u hem dan vooral niet naar de volgende tentoon stelling van Aad Velthoen te gaan, wellicht behoedt u hem voor een nog grotere schok, die misschien fataal is. Ten overvloede wijs ik er u met graagte op, dat Jacob Kan bier is gevraagd door het hoofd interne zaken Binnenhof, mr. Bochhove, om de inzittenden van de Gouden Koets op de der de dinsdag in september, een wat aangenamer aanblik te bie den dan de kale aanblik van een houten betimmering rond een bouwput op het Binnenhof, middels een beschildering. Iets dat zeer op prijs gesteld werd, en tenslotte resulteerde in de vraag, ook binnen het gebouw Binnenhof 22 enige olieverven te produceren. De heren be stuurders waren het er unaniem over eens dat dit ten goede kwam aan het interieur van be treffend gebouw, mits goed ge conserveerd voor het nage slacht, middels een goede slot vernis. Tussen Appel en Com- eille misstaat het werk van onze eigen Jacob Kanbier blijkbaar Schoonderwoerd Den Bezemer, Leiden. De opmerkingen die wethouder Tjeerd van Rij in het artikel 'Dat is mosterd na de maaltijd in het kwadraat' maakt over personen die betrokken zijn bij het initia tief van de Stichting tot behoud van het Koninklijk Militair Inva lidenhuis om een referendum te houden over het behoud van de bomen en het bijgebouw zijn beneden zijn waardigheid. Pu blieke uitspraken dienen 'ad causam' en niet 'ad personam' gericht te zijn. Jammer. Bij de presentatie van zijn ont werp-regeerakkoord merkte Kok op dat de ministers het de bezieling moeten geven die het nu zo node mist. Daarmee sug gereert Kok dat zijn regeerak koord 'in de praktijk' anders zal uitpakken dan dat van Lubbers- III. Niets is minder waar, aange zien met paars alleen de kleur van de coalitie, maar niet de zielloze oftewel kapitalistische grondslag van ons regeringsbe leid is veranderd. Evenals het rooms-rode regeerakkoord is het paarse daardoor een ziel loos/inspiratieloos werkstuk, waarop geen bezielend/inspire rend beleid is te bouwen. Daar aan zal de geaardheid van de ministers niets kunnen afdoen. Vandaar dat in de komende vier jaren ons land wederom zal worden geregeerd op een kille cijfer-technocratische in plaats van op een bevlogen democra tische wijze. Alleen zullen onze rekenmeesters ditmaal niet van rooms-rode maar van paarse signatuur zijn, die - zoals ge bruikelijk - hun gebrek aan visie zullen camoufleren met holle retoriek en versluierd taalge bruik. Deze moedeloos maken de uitzichtloosheid is enkel te doorbreken door de zielloze/ka pitalistische grondslag van ons regeringsbeleid te vervangen door een bezielde/idealistische. Door de over de partij- en landsgrenzen heen reikende wereldproblemen waarvoor wij staan, kan daarbij slechts wor den gedacht aan de verwerkelij king van de mensenrechten. Het alom beoogd ideaal van de mondiale rechtsstaat, dat reali teit moet kunnen worden via de hervorming van de Verenigde Naties van een ongeloofwaardig opdracht aan de directeur de Groenoordhallen om aantal projectontwikkelaars laten kijken naar plannen de toekomst met de hal ei terrein. Al gauw springt ei plan uit. In dit plan zat o.a Megabioscoop. Reactie va gemeente blijft uit, tot na loop van tijd de heer Van zegt de Groenoordhal kan projectontwikkelaars inhuriRijnl maar wij staan daar totaal achter, terwijl hij zelf mede antwoordelijk was voor de dracht. feuws Enkele weken later bleek pe/.e heer Van Rij op eigen hoijit zat een Megabioscoop geregeld] hebben boven het nieuw w bouwen station. Andere mensen of instant YOR iks h it, zij lis h( ro< en duidelijke ideeën over de woningbouw in de gemeente Leiden in de komende jaren. Ook hier komt geen antwoord op. Het college van B W geeft foto reuter zullen misschien nog wel voorbeelden hebben denk dat dit al meer dan gent,1 is om eens serieus na te denk of een wethouder dit allem wel kan en mag doen, In de zestiger jaren hebt we ook een dergelijk soort w houder gehad, hij werd op gestopt, anders had nu dv door het oude centrum van IpERD den een vierbaans snelweg Jhet lopen. Ik hoop dat er verstanluistc ge mensen zijn die inzien jitem dit niet zo door mag gaan vofre, C dat deze wethouder het bij \(Groc ze van spreken in zijn hootem haalt om het stadhuis maait en c slopen omdat het zo'n idjfkker sche plek is om een flat ynse! twintig verdiepingen zetten. Hierbij in Godsnaam een d| gend verzoek van eer wier kind door dit soort menjWes dë dood zijn ingejaagd of <eptei worden, hele families zijn a wricht. Hij wist wat hij deed willen de mensen zoals de f J. Markus die donkere bril j zetten, clementie; laat c niet lachen. Wij ouders drugverslaafden zijn son jaar de dupe van deze i en raken onderhand aar delstaf. Je moet je toch wel r men om de minister van I tenlandse zaken samen rr koningin in een privéjet te afreizen naar Singapore, heer J. Markus, loop a.u.b een weekje mee met de hij" verleners van de Zeestraater d welke andere detox ook. I' wo Zielig hoor, in een cel vaker bij 2 meter. Aan de hoojifest boom met deze man als vtfhilli beeld voor alle dealers van ojegst; kinderen en die nog gaan se kv men. Wij hebben het ontlaai1 hand wel gehad. Toont u leen wat u waard bent, mijnheffin. 1 Markus, ik heb nog wel |e st£ ideeën voor u. koer |e ti Naam en adres bij redactie Itwei kfl js di hij rach Pratend schilden!, o! te t In het L.D. van 15 augu|end staat op de voorpagina een pje •van een mime-speler gemt^ tijdens het straatfestival in wijk. Tot 2 maal toe staat dau-e|? een vreselijk storende fout: 'L.„p tend schilderij' en 'Klet^nëu schilderij'. Was de maker deze tekst er wel bij? Heef{rjg)( dit optreden wel gezien? r(e j. heeft hij gehoord? Ik zou hel een ik u was eens even navragenL Desirfe.foïaVs Ie ki Jade lesta mondiaal praatcollege tot een gezaghebbend mondiaal be leidsorgaan met bovennationale bevoegdheden. Ter verwerkelij king van een betrouwbare poli tieke vertaling van de 'C', waar mee zij zonder meer haar verlo ren gegane vertrouwen zal her winnen, lijkt mij het CDA de aangewezen partij om een pu bliek debat over de broodnodi ge vervanging van onze kapita listische beleidsgrondslag t,e or ganiseren. Hopelijk voelen onze christen-democraten zich ge roepen om die taak op zich te nemen, hoe groot de weerstand van de regeringspartijen (de ge vestigde orde) tegen zo'n brede maatschappelijke discussie ook zal zijn. Wouter ter Heide, Langenholte. Iven irijsl Indien u reageert op eerfngti artikel in deze krant, wiig t u dan in uw ingezondenfing! brief de datum vermeldikel waarop het betreffendefafel artikel werd gepubli- Als ceerd? lerij Brieven worden in het aen gemeen in deze krant ort, dit dertekend met naam enhelp woonplaats. pun g vi de I Plaatsing van ingezondimat brieven betekent niet dlbep de redactie het eens is nfianj; de inhoud ervan. ktell Ivan t: hi De redactie behoudt zichiei het recht voor ingezondrida brieven in te korten en an v\ plaatsing van brieven tint. weigeren. n oc

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 16