Veel belangstelling
voor Summer Jazz
parte afspraken
er kunstinstelling
Festival van het
ongespeelde stuk
Cultuur Kunst
Kunst voor Amnesty
Voordwijks Oasefestival: 'Is dit een warming-up?'
Pele en dEUS sterk op Waterpop
Parkpop domper voor Earring
maar triomf voor 2 Unlimited
ANDAG 22 AUGUSTUS 1994
Oéo Dankert speelt Anne Frank
ptERDAMIn de nieuwe theaterproduktie van 'Het Dagboek
ensdajiAnrieFrank' speelt Cléo Dankert de hoofdrol. De afgelopen
ging s®anden hebben ruim 200 kandidaten audities gedaan. De 22-
ige Dankert werd uitverkoren. De produktie gaat op 21 janua-
de Koninklijke Schouwburg in Den Haag in première. Dan-
groeide op in Edam. Het afgelopen jaar bezocht zij de Thea-
-ormingsklas in Amsterdam. 'Het Dagboek van Anne Frank',
de partk verhaal van een ondergedoken joods gezin tijdens de Twee-
jWereldoorlog, is de eerste grote theaterproduktie waaraan
9.30 uipkert meewerkt. Margot, de zus van Anne, wordt in de door
la Brokmann geregisseerde voorstelling gespeeld door Isabel
frnino. De rollen van de ouders Otto en Edith Frank zijn voor
judewijn de Groot en losée Ruiter.
tot 211
Dolf Henkes in Kunsthal
30-19
rERPAMDe Kunsthal in Rotterdam toont van 1 oktober t/m
lovember werken op papier van Dolf Henkes (1903-1989).
is het eerste overzicht van dit deel van het oeuvre van deze
Kilder. De expositie is een keuze uit de nalatenschap van Hen-
6, ondergebracht bij de Rijksdienst Beeldende Kunst, aange-
6d met werk van enkele particulieren. Ook in de Kunsthal is,
Klatiaf dezelfde datum, 'Het Hollands Interieur' te bezichtigen,
tentoonstelling biedt een kans om in vele huiskamers een
cje te nemen. Aan de hand van ruim 100 foto's laat de Am-
5-15.irdamse fotograaf Theo Baart zien hoe in Nederland de woon-
igeving wordt ingericht. Een deel van de serie verscheen eer-
dit jaar wekelijks in NRC Handelsblad. Deze presentatie
4 december.
xpositie Gugging-collectie
'lle Voor het eerst in Nederland is binnenkort de beroemde
jgging-collectie te zien, een serie schilderijen gemaakt door
17.00jtiënten uit het psychiatrische ziekenhuis Maria Gugging bij
inen. De 73 werken worden vanaf 14 oktober geëxposeerd in
it nieuwe Zwolse museum voor 'outsider'-kunst De Stadshof.
"pGugging-kunstenaars maken deel uit van het Haus der
instler, in 1981 opgericht door professor Leo Navratil. Zijn
-lel was om artistiek begaafde patiënten van het psychiatrische
Ikenhuis een goede werkplek te verschaffen. Naast het werk
fi twaalf Gugging-kunstenaars is in De Stadshof vanaf de ope-
ng ook de vaste collectie te bezichtigen. De Stadshof is het eer-
museum voor naïeve en outsider kunst in Nederland. De
ijeningsexpositie duurt tot 18 december.
De Vicio Nova band in de Doezastraat.
foto dick hocewoninc
Hartlel
Spijkerjasjes en houthakkershemden die heen en weer
wiegen op de muziek van de keurig in jacquet gestoken
muzikanten van de Landesbergen Big Band. Mensen die
364 dagen per jaar niet in de kroeg komen maar nu wel
een pilsje drinken op de vensterbank van café 't Keizertje.
Verstoppertje spelende kinderen die normaal gesproken
al lang in bed hadden gelegen. Summer Jazz bracht za
terdagavond de mensen massaal op de been.
leiden letty stam
1haag»
ministerie van WVC moet
podiumkunstinstelling af-
•ken welk percentage aan ei-
l800-1| inkomsten het moet verdie-
Dat schrijft de Raad voor
5 2i£unst in een advies aan de
lister naar aanleiding van
rapport-Berenschot over de
procent-eigen-inkomsten-
tregel.
dat rapport van december
jaar stelde het onder-
en adviesbureau dat de
ibsidieerde podiumkunstin-
3kl6 i|nSen 'n staat zijn om 15
*ent aan eigen inkomsten te
/erven. Theatergezelschap
zouden daarmee anderhalf
do toen gulden aan eigen in-
uitde
8.451*
komsten extra verdienen. Wel
erkende Berenschot dat het
voor zeventien instellingen on
mogelijk zou zijn aan de norm
te voldoen. Voor hen zou een
algemene uitzondering moeten
gelden.
De Raad voor de Kunst vindt
het streefgetal van 15 procent
aan eigen inkomsten niet onre
delijk, maar meent dat er geen
algemeen geldende uitzonde
ring dient te komen. Per instel
ling moet een aparte minimum
eigen-inkomstenaandeel wor
den afgesproken, rekening hou
dend met tegenvallende on
voorziene omstandigheden. Als
instellingen zich niet aan hun
afspraak houden kan de over
heid de subsidie korten.
Jong, oud en alles wat daar tus
sen zit, liep heen en weer van
het ene naar het andere podi
um. Het was dan ook bijna het
ideale flaneerweer. Een tikje fris
maar daar hadden de meesten
rekening mee gehouden. Keurig
opgedoft, iets minder sjiek en
soms nog rood van de douche,
kuierden de mensen langs de
terrassen van de kroegen. Kij
ken en bekeken worden. De
muzikanten boffen. Het publiek
is heel vriendelijk en klapt en
thousiast bij elk nummer.
De Vicio Novo Band heeft het
grootste podium. Wel is de met
verf bespatte keukentrap net
iets te kort. Met een reuzen
sprong moet de band de trailer
opklimmen. Terwijl de muzi
kanten een swingend nummer
inzetten, staat de zangeres aan
de overkant van de straat de
soundcheck te doen. De uitste
kend spelende saxofonist moet
ietsje dimmen terwijl de pianis
te juist de volumeknop nog een
slag hoger moet zetten.
Binnen in de pizzeria gaat het
geroezemoes en het gekletter
van het bestek gewoon door. Al
leen een meisje rent van tafeltje
en begint op straat te dansen.
Twee mannen verlaten het res
taurant. Hun vrouwelijk gezel
schap bestelt nog een toetje.
Even later komen ze weer langs
en gebaren door het raam dat
ze verderop gaan kijken. 'Zui
pen zeker' maken de vrouwen
ook non-verbaal duidelijk.
Aanstekelijk
De blueszangeres bij de Tregter
heeft het publiek tegen half tien
al aan het swingen. Zelfs de eer
ste aansteker brandt al. Alleen
het meezingen gaat nog niet
van een leien dakje. De band
trekt zo veel belangstelling dat
mensen tot op de Witte Singel
staan. Auto's moeten slalom-
mend hun weg zoeken. Een niet
dew
den» Schilderijen, etsen, foto's en sculpturen van
"ngg1im dertig Leidse kunstenaars zijn een week lang
zien in galerie De Burcht in Leiden. De tentoon-
elling, onder de titel 'Artistieke vrijheid voor Am-
sty', is een initiatief van de Leidse afdeling van
ïze vereniging van mensenrechtenbehartigers. De
toonde werken gaan aanstaande zondag onder
17.0 in, Embryo, Paint the City Red, Beer
-jnn Act Gezien 20/8, Lange-
'elderslag, Noordwijk.
de hamer waarbij de bekende Jan Pieter Glerum als
veilingmeester optreedt. De opbrengst gaat naar
Amnesty. De expositie is dagelijks te bezichtigen
tussen 15.00 uur en 19.00 uur aan de Burgsteeg
14. Zaterdag is de galerie geopend van 10.00 uur
tot 18.00 uur.
foto hielco kuipers
amsterdam anp
De Stichting Schrijverstoneel,
opgericht om het Nederlands
toneel 'op te krikken' met nieu
we Nederlandse stukken, houdt
komend najaar het Festival van
het ongespeelde stuk. Professio
nele acteurs lezen tien toneel
stukken voor op zondagen in
november en december in thea
ter Bellevue in Amsterdam. Het
beste toneelstuk krijgt de Media
Max Prijs ter waarde van 10.000
gulden. De Stichting zal ook
haar best doen het stuk op de
planken te krijgen. Welke ac
teurs de tien stukken gaan voor
lezen is nog niet bepaald.
Acteur en dramaschrijver
Edwin de Vries, die de Stichting
Schrijverstoneel samen met
Haye van der Heyden en thea
terproducent Gislebert Thierens
oprichtte, wil nog niet zeggen
welke tien stukken zijn uitgeko-
sentator Giel de Banjo had
aterdag bij het tweede Oase-
lival op podium 1 zichtbaar
zier in. „De wegen naar Lan-
Jelderslag zijn al bijna ver-
16 0 pt", riep hij het publiek la
id toe. „We maken er hier
maar een klein Woodstock-
iijnvan."
mo Bos van de Stichting
Promotie Bollenstreek en
i van de organisatoren van
festival vertelt dat er bij de
j603<Bctie van de bands vooral ge-
:en wordt naar kwaliteit.
iar bij de eerste bands, Kop
if uit Bennebroek en MS DOS
Katwijk, wordt soms pijnlijk
idelijk dat popmuziek live
tolken iets anders is als spe-
voor een aantal vrienden
>r de open haard. Naast me
[t iemand in een overduide-
19.: e grunge-look gekleed: „Is dit
i een warming-up of zijn ze
it aan het spelen?"
let zichtbare plezier tijdens
De Noordwijkse formatie Changing Colours aan het werk op het Oase Festival. foto dick hogewoning
het spelen vergoedt echter veel.
Winnaar van vorig jaar Behind
the Sofa - dit jaar is het wed
strijdelement gelukkig ge
schrapt - gaat aan de zijkant
van het podium nog even met
een kolossale beker op de foto
tijdens het optreden van de
Noordwijkse formatie Changing
Colours.
's Middags overtuigt eigenlijk
alleen het optreden van Pink
Moon. Deze band is een project
van de gebroeders Kuijt uit Kat
wijk. De formatie speelt een
hechte heavyset, met uitermate
verzorgd gitaar- en zangwerk.
Waar andere bands covers spe
len en soms hopeloos de mist
ingaan, zet Pink Moon een zeer
degelijke Angel of Harlem van
U2 neer.
Eerste doel van de Stichting
Pop Promotie Bollenstreek is
het oprichten van een podium
cyclus. Popbands komen nu
eenmaal moeilijk aan optredens
en een beetje hulp is zeker voor
de regionale bands niet gek.
Door het grote aantal optredens
zaterdag - een slordige 20 bands
- lijkt het dat het talent volop
aanwezig is in de Bollenstreek.
Dat is echter schijn.
Een flink aantal bands, waar
onder Puur uit Lisse en Soilent
Green uit Noordwijk waren be
zig met één van hun eerste op
tredens. Hoewel het amateuris
me ook enige charme heeft, de
Soilent Green-zanger had onte
genzeggelijk zeer goed naar de
optredens van Tragically Hip
zanger Gordon Downie gekeken
en deed zijn perfomance tref
fend na, was er in de middag
uren weinig te merken van de
kwaliteitsselectie van de organi
satie.
Binnen de wildgroei aan popfestivals in ons land
onderscheidt Waterpop zich al jaren en deed dat
afgelopen zaterdag wederom. Niet alleen de loka-
tie en de sfeer van het festival in het rustieke, te
gen de schouder van Den Haag leunende dorp
Wateringen zijn uniek, maar evenzeer de pro
grammering. De veilige formule van Nederlandse
toppers, gegarandeerd goede amerikaanse acts en
modieuze stromingen, probeert men te vermij
den.
Zo zagen de vijfentwintigduizend bezoekers
die afgelopen zaterdag naar het dorp met de pit
toreske molen kwamen een programma dat voor
een belangrijk deel in het teken stond van de he
dendaagse Britse rock. In Engeland wordt door de
invloedrijke popbladen de één na de andere be
ginnen de popgroep de hemel en vervolgens het
graf in geprezen als de 'nieuwe Beatles' of de 'Sto
nes van de jaren negentig'. Het levert vaak één of
twee joekels van hits op, waarna de betreffende
bands weer even snel in de vergetelheid raken om
plaats te maken voor de volgende 'hype'.
Aan gene zijde van de Noordzee verafgode
groepen als Suede, Soupdragons, etcetera, halen
bij ons niet eens de tipparade en zijn ook nauwe
lijks live te zien. En dan staan er op Watertpop
opeens drie van die trendy Britse bands. Alsof het
een vergelijkende warentest betreft.
Nou, dan kan The Verve direct achter de ver
nieuwde Omo aan, de vuilnisbak in. Veel zweve
rig en psychedelisch gegalm, waarbij de geprojec
teerde dia's en de intrigerende zanger Richard As-
hcroft de aandacht moeten vasthouden. Een band
die zwaar leunt op pose en maniertjes en dat
geldt evenzeer voor de afsluiter, Inspiral Carpets.
Het overtuigendst bleek de naar de Braziliaanse
stervoetballer vernoemde groep Pele uit Liver
pool. Sterke songs in de traditie van Dexy's Mid
night Runners en The Waterboys met een hoofd
rol voor viool en orgel.
Van de Nederlandse groepen bleek de meiden
band Los Chicas del Rock onderhoudend, The
Scene bezield als altijd en The Blue Man Can op
merkelijk sterk. Deze band rond één van de best
bewaarde geheimen van de Nederlandse rockmu
ziek, zanger/songschrijver Maarten Veldhuis,
speelt tijdloze karaktervolle rock waarbij alleen
het gebrek aan podiumallure de grote doorbraak
inde weg staat.
De verrassing van Waterpop zat echter in de
Belgische bijdragen. Twee bands die beide de Vel
vet Underground als overduidelijke bron van in
spiratie hebben. Het kleinschalige trio Nemo
speelt eigenwijze korte liedjes met onverwachte
wendingen. En het Antwerpse dEUS zet alle mu
zikale conventies overboord en combineert pop
met gierende noise. Muziek die soms neigt naar
chaos, maar zo goed in elkaar zit, dat het nooit
chaos wordt. Breekbaar en verpletterend tegelijk.
En dat is waar de stap van pop naar kunst met de
grote 'K' gemaakt wordt.
bepaald veilige s
dereen neemt het gemoedelijk
op.
Het jazzgehalte van sommige
bands is ver te zoeken. Purple
Item bij Pardoeza speelt swin
gende, stampende funk. Met
zijn zevenen staan de muzikan
ten op een piepklein podium.
Als de gitarist een kwartslag
draait, ligt de keyboardspeler
bijna knock out. Die beperkte
bewegingsvrijheid doet niet af
aan het enthousiasme van de
band. Ze brengen hun muziek
zo aanstekelijk dat iedereen
staat te swingen.
Jonge honden
De 'huisband', de Willick Squa
re Jazz Band, bij 't Keizertje
speelt dixieland volgens het
programma dat overal op de
terrastafeltjes ligt. Een genre
waar je toch al gauw vijftigers
met grote grijze walrussnorren
bij denkt. Op het podium staat
echter een club jonge honden
datie met verve een loflied zingt
op dixieland. Geen bop, geen
blues want dat kun na je tach
tigste ook nog. Het zeer ge
mengde publiek hoort het met
een grote grijns aan. Dat is de
grote charme van Summer Jazz.
Voor één avond staan liefheb
bers en jazzhaters samen een
biertje te drinken.
zen. Werk
Edward Montie, Froukje Fokke-
ma, Tom Vorstenbosch en Haye
van der Heyden zit er in ieder
geval bij. Een aantal toneelstuk
ken is in opdracht van de Stich
ting Schrijverstoneel geschre
ven, maar er zijn er ook scripts
bij die nooit eerder zijn ge
speeld.
De Stichting Schrijverstoneel
ontstond ongeveer een jaar ge
leden. De Vries: „We merkten
dat goede toneelschrijvers de
moed een beetje hebben opge
geven. Als ze een stuk schrijven
en opsturen naar een toneelge
zelschap, verdwijnt het daar
vaak in een la." Dat toneelge
zelschappen vaak roepen dat ze
wél Nederlands werk spelen,
overtuigt hem niet. „In de prak
tijk gebeurt het toch niet vaak."
Het Festival van het ongespeel
de stuk, heeft plaats op 6, 13, 20
en 27 november en 4 december.
Angelique Kidjo, Tina Turners nichtje uit Benin, waar zoveel aanstekelijke pit in zit. foto gpd/rob verhorst
Zo gesmeerd als vorig jaar het
dertiende Parkpopfestival ver
liep, zoveel strubbelingen kende
gisteren aflevering veertien. Eén
geluk: de ongeveer 450.000 be
zoekers in het Haagse Zuider
park merkten slechts weinig van
de onvoorziene organisatori
sche problemen. De grootste
domper, het uitvallen van Gol
den Earring wegens ziekte van
zanger-gitarist George Kooij-
■mans kon evenwel niet worden
gemaskeerd. Tegenover deze en
andere tegenvallers stond na
tuurlijk de amper nog verwach
te medewerking van de weergo
den. Dankzij de magistraal stra
lende zon verkeerde iedereen
bij voorbaat al in de gewenste
sfeer.
Het afgelasten van de
'stekkerloze' sessie van de Ear
ring werd gecompenseerd met
een optreden van The Scene,
die door programmeur John
van Vueren op het laatste nip
pertje bij elkaar kon worden ge
trommeld. „Zaterdagnacht,
toen bleek dat George echt rust
zou moeten nemen, hebben we
de knoop doorgehakt en The
Scene benaderd", aldus Van
Van Vueren, ook manager van
de Amsterdamse rockband en
daarom goed op de hoogte van
het reilen en zeilen van zanger
Thé Lau en de zijnen.
Voor Golden Earring beteken
de het niet doorgaan van de
thuiswedstrijd - de tweede in dit
verband na 1987 - een enorme
strop. Het onverwoestbare vete-
ranenkwartet had op Parkpop
z'n nieuwe single Hold me
Now' willen presenteren en
meteen een videospecial willen
opnemen. „Dan maar volgend
jaar", riep Cesar Zuiderwijk ge
laten. „Het is pas de tweede
keer in ruim 25 jaar dat ons zo
iets overkomt, dus zo'n risico
groep zijn wij nou ook weer
niet." Volgens hem zal George
Kooijmans, geveld door een
ontsteking aan zijn luchtwegen,
over een kleine week weer het
ventje kunnen zijn.
Knelpunt
Zuiderwijk had eigenlijk zo bij
Angelique Kidjo kunnen inval
len, want de slagwerker van de
Afrikaanse funkdiva moest spe
len met een stel gescheurde en
kelbanden. Wie niet uit de zie
kenboeg kwam was Rickey Ja
mes, de tweede gitarist van de
Manie Street Preacher. Dan
maar zonder, dachten z'n colle
ga's, die zich vol overgave als
trio presenteerden.
Een knelpunt (in feite een he
leboel) dat nog net kon worden
verholpen diende zich aan tij
dens de set van 2 Unlimited.
Meer dan ooit tevoren in de
Parkpop-geschiedenis dreigden
de dranghekken het te begeven
toen 'Nederlands meest succes
volle hipact aller tijden
(aankondiging van presentator
Jan Rot) haar pakkende tech-
nohouse uit de boxen liet den
deren. Alleen de directe con
frontatie met hun idolen Anita
Doth en Ray Slijngaard bleek
voldoende om menige tiener
z'n hoofd te doen verliezen en
de EHBO veel overwerk te be
zorgen. Uit 't oogpunt van pu-
blieksverjonging was 2 Unlimi
ted een uitstekende keus. Qua
artistieke presentatie kwam het
wereldvermaarde duo, aange
vuld met enkele dansers, helaas
niet tot verrassend stuntwerk.
Zodoende schaarde het mate
loos populaire koppel - ook
backstage goed voor een gewel
dige samenloop - zich in de rij
bij de meeste andere van de in
totaal twaalf acts. Want dege
lijkheid voor alles was het de
vies van zowel de 'openers'
Chris Daniels The Kings
(podium 1) en Mau Mau (podi
um 2) als van de 'afsluiters' Ste
ve Lukather (podium 1) en King
Sunny Ade (podium 2). Hans
Dulfer leek halverwege de dag
min of meer uit, gezien z'n ver
woede pogingen om de meute
voor z'n speelplaats in bewe
ging te krijgen, dat lukte niet
echt. Hetzelfde gold voor de
'tweede' Haagse troef Urban
Heroes, die met haar uitverkie
zing duidelijk een voorkeursbe
handeling had gekregen, als
voorschotje op haar nieuwe al
bum 'Inner Dream'; aardig,
maar niet wereldschokkend.
De dagprijs ging dan ook naar
Angelique Kidjo, Tina Turners
nichtje uit Benin, waar zoveel
aanstekelijke pit in zit, met als
goede tweede Jimmy Barnes, de
Australische brulboei die vorige
maand in Nijmegen als voor
programma Bryan Adams veel
stof tot nadenken gaf.
