I ZATE
R
DAG
S
B
IJVOEG
SE
L
Uitgekiende
bingo-formule
ZATERDAG 20 AUGUSTUS 1994
Dorpshuis De Terp in
Valkenburg is
wekelijks het
strijdtoneel van
bingoliejhebbers. Niet
alleen streekgenoten
weten de weg naar het
multi-functionele
centrum te vinden. Een
speciale bus vervoert
minstens tweemaal per
week vanuit
Rotterdam zo'n zestig
bingofanaten naar
Valkenburg. De
plaatselijke sportclub
draait, via een
ingewikkelde formule,
voor een goed deel op
de winsten van deze
'olie bak'. Gemid-
ild trekken de bin-
avonden in Val-
inburg honderdvijf-
deelnemers.
Valkenburg trekpleister voor spelletjesmensen
bijeenkomsten.
'Als de avonden
zouden verdwijnen,
zou dat een absolute
ramp betekenen.
Als brave kinderen zitten ze in lange
rijen. Doodse stilte, etui met vilt
stiften en veel filtersigaretten bin
nen handbereik. Ijverig worden alle cijfers
die de 'meester' roept, genoteerd. Bingo-
master Gijs de Jager is zich terdege bewust
van-zijn macht en spreekt elk cijfer duidelijk
articulerend uit. Tegelijkertijd worden op ze
ven televisieschermen de getallen getoond.
Af en toe gaat er een vinger omhoog; dit ge
baar is bestemd voor de ober. In zwembroek
en op sportschoenen serveert hij - zwijgzaam
- Spaatjes en pilsjes.
Degene die het waagt in de Valkenburgse
De Terp dinsdag en vrijdag (en af en toe op
zaterdagavond) tussen acht en half elf een
woord, laat staan een zin, te spreken, kan re
kenen op boze blikken en gesis. Alleen het
woord BINGO is er toegestaan. Als dat is uit
gesproken kan er worden gekucht en een
nieuwe sigaret worden opgestoken.
Voor de gemiddeld honderdvijftig deelne
mers, voornamelijk oudere, weelderig uitge
doste vrouwen, is de bingo-avond een bloed
serieuze aangelegenheid waarop niet veel
wordt gelachen. Weinig bezoekers zijn bereid
met ons te praten en als de fotograaf dichtbij
komt, draaien de meesten zich om, of duiken
weg achter een bingovel. „Niemand hoeft te
weten dat ik hier kom."
Peter van de Laar, beheerder van De Terp
begon acht jaar geleden met het bingospel.
Hij wilde een vaste activiteit om zijn tent
draaiende te houden. Als exploitant van het
horeca gedeelte is hij uiteraard gebaat bij
een behoorlijke omzet. Wel moest hij eerst
allerlei omwegen bewandelen, omdat vol
gens de Wet Kleine Kansspelen, waar het
kienspel onder valt, bingo niet zonder meer
is toegestaan in een horecagelegenheid.
Omslachtig
Peter van de Laar: „In principe mag je in Ne
derland op dit gebied helemaal niets, maar er
is een gedoogsituatie. Alleen een vereniging
die drie jaar bestaat, wordt toegestaan bin
go's te organiseren." Zijn 'truc' is omslachtig.
Bingomaster Gijs de Jager uit Schiedam en
zijn compagnon Jaap van de Molen dragen
de lusten en lasten van de bingo in De Terp.
Zij hebben daarvoor een contract met de
omni-sportvereniging (o.m. jazzballet, volley
bal'en badminton) De Valken afgesloten. Via
deze omweg geeft de club aan De Jager en
Van de Molen toestemming om in haar
naam te kienen.
De Valken krijgt in ruil voor dit recht jaar
lijks een bedrag van 7500 gulden. Volgens de
wet moet, nadat de onkosten zijn betaald,
zestig procent van het inleggeld van de
bingokaarten naar de organiserende club
gaan. Een simpel rekensommetje leert dat de
inkomsten van de bingokaarten per week in
Valkenburg ruim 10.000 gulden opleveren
(de meeste bezoekers nemen per avond twee
a drie kaarten van 17,50 per stuk, er komen
300 bezoekers per week). Per jaar is dat een
slordige 5,2 ton.
De kosten (zaalhuur, lonen, winst voor de
organisatoren, prijzengeld) bedragen totaal
ruim vijf ton. Resteert 20.000 gulden, waar
van de sportclub eigenlijk zestig procent zou
moeten krijgen. Die regeling is door de orga
nisatoren afgekocht met een vast bedrag van
7500 gulden en een aantal 'schenkingen'.
„Als de bingo-avonden uit Valkenburg zou
den verdwijnen, zou dat een absolute ramp
voor de sportvereniging zijn. Iedereen, van
justitie tot en met gemeente, heeft onze con
structie inmiddels al bekeken. Wij zijn van al
le kanten doorgelicht, maar wij zijn volledig
legaal bezig. Ik heb mijn zaakjes pico-bello
voor elkaar", zegt Van de Laar.
Het belang
Een oudere Rotterdamse („M'n naam krijg je
niet") komt al jaren in Valkenburg. In haar
woonplaats worden al sinds lange tijd geen
grote bingo's meer georganiseerd. „Belache
lijk toch dat je in je eigen stad niet kan spe
len?! Wat veroorzaken wij nou voor overlast?!
We zijn net muizen, zo stil", moppert ze.
Ze komt wekelijks met de bus, die speciaal
voor de Rotterdamse bingo-fanaten naar Val
kenburg rijdt. Ze is gehecht aan dat uitje en
wil voor geen goud haar bingo-vrienden mis
sen. „Je wordt een beetje familie van elkaar.
De kerels gaan biljarten en kaarten, wij heb
ben dit." De hoofdprijs van 999 gulden en 99
centen heeft ze éénmaal ontvangen. „Je komt
tenslotte om te winnen."
Peter van de Laar schetst het algemeen be
lang van de avonden. „Heel Valkenburg pro
fiteert ervan, ik wil niet zeggen dat ons com
plex erop drijft, maar het houdt dit centrum
wel sterk." Bingo is volgens hem een 'schone
business', zwart geld gaat er niet in om, be
zweert hij. Per avond gaan er gemiddeld drie
hoofdprijzen van f.999,99 uit, en voorts wor
den er geldprijzen van vijftig en honderd gul
den verdeeld.
Hoofdprijswinnnaars moeten, voordat ze
de duizend gulden minus een cent in ont
vangst kunnen nemen, overigens eerst drie
vragen beantwoorden. Dit quizelement is no
dig om - alweer - te voldoen aan de wetge
ving. „Het valt niet mee om steeds drie zeer
simpele vragen op te stellen, want je kan het
niet maken dat iemand zijn geld niet krijgt
omdat hij niet weet wie de koningin van Ne
derland is."
Bingo-master Gijs de Jager is in het dage
lijks leven makelaar en kroegbaas in Schie
dam. „Ik heb een vlotte babbel en kan de
zaak strak leiden. Da's belangrijk, want de
mensen willen op tijd naar huis of naar de
tent om daar nog effe een afzakkertje te ne
men. Je vormt samen een familie. Soms haal
ik deelnemers op en breng ik ze weer naar
huis. Je vraagt hoe het is met de kleinkinde
ren en of ze weer hersteld zijn na een zieken
huisopname."
„We hebben ook een jaar de verjaardagen
bijgehouden", zegt hij. „De jarigen kregen
dan een bos bloemen en een gratis bingo
kaart, maar daar zijn we mee gestopt toen
.sommigen twee keer per jaar hun geboorte
feest gingen vieren."
Beheerder Van de Laar vult aan: „Het suc
ces is te danken aan het feit dat deze bijeen
komsten voor veel vrouwen een betaalbare
uitlaatklep vormen voor de sleur van het alle
daagse leven. Ze zijn gezellig een avondje uit,
ze voelen zich hier op hun gemak, voor vijf
entwintig gulden zijn ze een flinke tijd onder
de pannen.
Geen overlast
Ook burgemeester Sinke van Valkenburg is
tevreden over de gang van zaken in zijn
dorpshuis. „Als overheid zijn we er niet om
een moreel oordeel te vellen over deze avon
den. We zijn er om te kijken of deze bijeen
komsten geen ordeproblemen geven. De bin-
göers veroorzaken geen overlast, integendeel,
ze zijn tijdens hun spel muisstil."
Volgens Sinke voldoen de bingo-avonden
in zijn plaats aan alle wettelijke normen. Dat
er zoveel Rotterdammers komen, is volgens
hem alleen te danken aan de Valkenburgse
gezelligheid, want zowel Rotterdam als Val
kenburg hanteert volgens de burgervader de
zelfde normen ten aanzien van het bingo-
spel. „We zijn er destijds diep ingedoken en
hebben als gemeenten alles volledig op el
kaar afgestemd."
Het feit dat de bingo-avonden het funda
ment vormen voor de exploitatie van De
Terp, is voor hem zonneklaar. „Een dorps
huis runnen is een moeilijke zaak, vooral nu
steeds meer verenigingen een eigen clubhuis
gaan beheren. Als ondernemer - Van de Laar
is enerzijds gemeente-ambtenaar, anderzijds
'vrije man' - moet je wel creatief zijn en een
zo breed mogelijke invulling van je gelegen
heid proberen na te streven. Er is destijds wel
een belangrijke afspraak gemaakt: Valken
burgse activiteiten gaan altijd voor, want dit
centrum is en blijft er in de eerste plaats voor
de eigen dorpsbewoners.
Een Rotterdamse familie (oma, dochter,
kleinzoon), zit gezamenlijk de kaarten in te
vullen. Als er een korte pauze is, sprint oma
naar de bar om drankjes te halen. Ze komt
eens in de drie weken met eigen vervoer naar
Valkenburg. „In Rotterdam heb je dit soort
avonden niet. Waarom zou ik thuis blijven
als m'n man moet werken?! Ik word tureluurs
van dat binnenzitten. Op deze manier zijn
we lekker gezellig met z'n drietjes een avond
je uit. Of ik wel eens gewonnen heb? Welnee!
Alles wat je hier inzet ben je acuut weer kwijt.
Maar gezellig is het wél..."
BINGO! Vreugde in dorpshuis De Terp te Valkenburg.