R- Paarse ministersploeg redelijk goed in balans Binnenland Twaalf staatssecretarissen -B JJDAG 19 AUGUSTUS 1994 en WIM KOK premier &U Algemene Zaken Ï049p is r nog niet eerder vertoond. verliezen en toch de pofdprijs winnen. Geluk dwing af, zal Wim Kok misschien -jggen. Als lijsttrekker wist hij |j geen enkele verkiezing zetel- i iSnst te boeken. Als partijleider *3n de PvdA en minister van fi- inciën verongelukte hij bijna het WAO-moeras. Zozeer te hij verstrikt dat hij frac- 'oorzitter Wöltgens vorig jaar of hij zijn leiderschap niet beter kon neerleggen. [Kok werd vervolgens onder- indelaar, informateur, forma- En maandag minister-pre- lent. De vakbondsjongen die iviel omdat hij een diploma td van het deftige instituut ijenrode, was voorbestemd ooit het land te gaan leiden, een van zijn madekers bij de m\N onlangs. 9 Hij is geen bevlogen «Hiials Den Uyl, de befaamde HANS DIJKSTAL vice-premier Binnenlandse Zaken |et de benoeming van de 51- irige Hans Dijkstal tot vice- imier in het kabinet-Kok gaat jr de rechterhand van WD- der Bolkestein een wens- oom in vervulling. Het was imers Dijkstal die dertien jaar tr geleden al, uitgerekend in conservatieve bolwerk Was- aar, wethouder werd in een llege mét de PvdA en zonder CDA. Alleen Deventer had ig eerder een paars stadsbe- jur. De beminnelijke, altijd goed luimde WD'er krijgt als twee man in de nieuwe regering i zware taak op het ministe- van binnenlandse zaken. Hij oet de door hemzelf altijd fel kritiseerde bureaucratie van it politie-apparaat weer tot in soepel draaiende machine aken. Dijkstal, die in Wassenaar joont, is van meet af aan voor tander geweest van samenwer- Ing met de sociaal-democra- ;n. Hij vindt dat de politiek het JANS VAN MIERLO vice-premier Buitenlandse Zaken buiten- idse zaken in een paars kabi- heeft Hans van Mierlo pre- jes wat hij wilde hebben. Van en paars kabinet heeft hij altijd jedroomd en op het ministerie an buitenlandse zaken kan hij VHHrijdse vergezichten openen jMver de toestand in de wereld, jl^et is bovendien een functie raarin hij niet wordt doodge- n jooid met honderden nota's vol treselijke details, riële I Ondertussen is het al weer 28 aar geleden dat Van Mierlo be- tendheid kreeg als oprichter 'an D66. Hij bleef ruim tien jaar partijleider, om in 1976 plaats te naken voor Jan Terlouw. Zelf rok hij zich terug in verschil- ende ambtelijke commissies en verd redactielid van het TV- irogramma 'De Achterkant van let Gelijk', met Marcel van Jam. AD MELKERT I Sociale Zaken vlet zijn benoeming tot minis- er van sociale zaken heeft de !8-jarige Melkert een van de be- angrijkste PvdA-posten in het tabinet gekregen. Bij de WD lijn ze blij met hem, maar in de Jnkervleugel van de PvdA een ttuk minder. Melkert, een kap- lerszoon uit Gouda is namelijk eq uitgesproken exponent van p ragmatisch - realistische leugel in zijn partij. In 1990 stelde Melkert de toen log als heilig beschouwde kop- iling tussen lonen en uitkerin- aan de orde. Omstreeks liezelfde tijd hekelde hij de ver- iframptheid waarmee de PvdA •iich vastklampte aan haar heili ge huisjes. Ooit was de ambitieuze Melkert een jongere met echte iinkse standpunten. Van 1979 j ot 1981 was hij lid van het par tijbestuur van de PPR. Begin ja ren tachtig studeerde hij in Am- In totaal zal het paarse kabinet twaalf 'onderministers' tellen, één meer dan in het oude kabinet het geval was. Zeven Tweede-Kamerleden verhuizen als staatssecretaris naar een departement: Jacob Kohnstamm (D66) komt op Binnen landse Zaken, Dick Tommei (D66) op VROM, Aad Nuis (D66) wordt de nieuwe staatssecretaris van cultuur, WD-kamerlid Eri ca Terpstra gaat het ouderen- en welzijnsbeleid beheren, haar partijgenoot Robin Linschoten komt op Sociale Zaken, de PvdA'er Vermeend komt als belastingdeskundige op Financiën en diens fractiegenote Tineke Netelenbos gaat naar Onderwijs. Andere aankomende staatssecretarissen zijn de Groningse PvdA-wethouder Van de Vondervoort (PvdA, Binnenlandse Za ken), de Haarlemse burgemeester Elizabeth Schmitz (PvdA, Jus titie), WD-Europarlementariër Gijs de Vries (Defensie), de Vels- ense burgemeester A. van Dok-van Weele (PvdA. Economische Zaken), en secretaris-generaal Parijn van het ministerie van de fensie, die namens de WD naar Buitenlandse Zaken gaat. PvdA-leider die Kok als zijn op volger binnenhaalde. Hij wil al leen maar praten als het ook er gens over gaat. Af en toe is hij wat nurks. Maar Kok straalt fat soen en sociale bewogenheid uit. En hij is waarschijnlijk de eerste formateur die op sanda len de Eerste Kamer betreedde om zijn onderhandelingen te Eén voordeel van paars moet Kok bij het formeren van zijn ministers ploeg plezier hebben gedaan. Bij geen van de drie coalitiepartijen speelt het bloedgroependebat dat het verdelen van politiek interes sante posities bij het CDA nog altijd zo moeizaam maakt. Toch heeft ook Kok bij de definitieve samen stelling van zijn kabinet wel met het voorkómen van deze of gene one venwichtigheid rekening moeten houden. Op het eerste gezicht lijkt hij daar redelijk in geslaagd. Zo kent het nieuwe kabinet door de bank genomen een aardig even wicht tussen mensen die hun spo ren in de landelijke politiek hebben verdiend, en mensen die vooral op grond van hun deskundigheid en/of bestuurskracht op een bepaald de partement zijn gezet. Dat laatste geldt vooral voor D66'ers als Wijers (economische zaken), Borst-Eilers (volksgezondheid) en Sorgdrager (justitie). Ook mensen als De Boer (VROM), Voorhoeve (defensie) en Zalm (financiën) lijken niet in de eerste plaats op hun politieke talen ten geselecteerd, maar kunnen het nieuwe kabinet wel de nodige be stuurskracht geven. Bijzonder interessant is de bezet ting van de zogeheten buitenland- hoek, waar met mensen als Van Mierlo, Pronk en Voorhoeve geves tigde autoriteiten op hun vakgebied een plaats hebben gevonden. Voor al tegen de achtergrond van de grondige discussie die 'paars' heeft aangekondigd over de samenhang en de financiering van het beleid op deze drie departementen, beloven de komende jaren een mooi inhou delijk debat. Zo'n discussie kan het buitenlands beleid wellicht weer een wat prominentere plaats in de Nederlandse politiekgeven. Boeiend is ook de manier waarop de WD uiteindelijk recht heeft ge daan aan de partijgenoten die sa menwerking met de PvdA riskant vonden. Met Zalm op Financiën had Bolkestein nauwelijks een bete re greep kunnen doen. Zalm moet in staat worden geacht de huiver je gens 'paars' in de WD-gelederen weg te nemen. Aan de andere kant zijn er de liberale bewindslieden Dijkstal, Voorhoeve en Jorritsma, die duidelijk van hun paarse ge zindheid blijk hebben gegeven. Ook de PvdA heeft zich met het handhaven van Pronk op Ontwikke lingssamenwerking voorzien van een vertrouwen wekkend boegbeeld voor een in potentie lastig deel van de eigen achterban. Zijn kritische kanttekeningen bij de onderdelen buitenland en sociale zekerheid in het regeerakkoord mooi tegenwicht tegen een man als Melkert. Die wordt er in zijn eigen partij nogal eens van verdacht dat hij veel van de abstracte cijfertjes houdt, maar weinig oog heeft voor de sociale drama's die daarachter kunnen schuilgaan. Problematischer lijkt op het eer ste gezicht de situatie rond de beide vice-premiers. Van Mierlo staat daarbij voor de moeilijke taak de gang van zaken in het kabinet in de gaten te houden vanuit het reismi- nisterie van buitenlandse zaken. Zelf was hij gisteren nogal optimis tisch over die combinatie van taken. Ook bij het vice-premierschap van Dijkstal kan een aantal vraagte kens worden gezet. Deze doorgaans bijzonder goed gehumeurde raspar lementariër heeft de afgelopen maanden zeer nauw met zijn poli- riek leider Bolkestein samengewerkt om het paarse kabinet rond te krij gen. Hij verdient daarom op z'n al- loerminst het voordeel van de twij fel. Toch is er wel enige aanleiding voor twijfel. Per slot van rekening is Dijkstal als bewindsman een debu tant en kwam zijn vice-premier schap pas in het vizier, toen duide lijk was dat zwaargewichten Van Aardenne bijvoorbeeld er niet aan wilden beginnen. voor het zeggen moet hebben in Nederland en niet het door het CDA gedomineerde 'maat schappelijk middenveld' van belangenorganisaties. Sommigen Jn de politiek ver wijten Dijkstal populisme. Zo viel kort geleden nog het optre den met zijn onafscheidelijke saxofoon voor personeel van de Tweede Kamer hier en daar in slechte aarde. In 1981 keerde hij terug i politiek, ditmaal als van defensie in de laatste twee kabinetten Van Agt. Vanuit de Senaat zag hij vanaf 1983 toe het steeds slechter ging met zijn geesteskind. Op veler verzoek keerde hij in 1986 terug als lijst trekker. Vervolgens ging het weer gestaag bergopwaarts. sterdam af als politicoloog. Al gauw stapte hij over naar de PvdA, waarvoor hij in 1986 Kamerlid werd. De laatste jaren was hij financieel woordvoer der, en altijd loyaal tegenover Kok. Die opstelling heeft hem geen windeieren gelegd. ANNEMARIE JORRITSMA Verkeer en Waterstaat Aan het eind van de jaren zestig begon de maatschappelijk carri ère van Annemarie Jorritsma als medewerkster van een reisbu reau. Nu, een kwart eeuw later, wordt ze de baas van een minis terie dat dagelijks met het rei zen per auto, boot, trein en vliegtuig heeft te maken en, sterker nog, daar de mogelijkhe den voor schept. Jorritsma (44) werd geboren in het Gelderse Hengelo, niet te verwarren met de gelijknamige stad in Twente. Ze verhuisde naar Zevenaar en vervolgens naar Bolsward, waar ze ge meenteraadslid voor de WD werd. In 1982 werd ze gekozen tot Tweede-Kamerlid, een func tie die ze daarna nog enkele ja ren combineerde met het raadslidmaatschap in haar woonplaats. Aan het begin van de jaren negentig begon de ster van Jor ritsma, die zich in de Kamer vooral bezig hield met verkeer, JO RITZEN Onderwijs Jo Ritzen (48) hoeft zijn bureau lades op het onderwijsministe- rie niet op te mimen. Tot ver rassing van iedereen, behalve hijzelf misschien. Hij wilde blij ven. Maar in de hele onderwijs wereld zoemde het al tijden rond dat de PvdA hem niet meer zag zitten. De PvdA zag liever Jo's vriend en invallend staatssecretaris Job Cohen als minister, maar die bedankte voor de eer. Toen Ritzen in 1989 van de Erasmus Universiteit naar de politieke arena verhuisde, wa ren de verwachtingen hoogge spannen. Hij is econoom, kwam uit het hoger onderwijs. Finan cieel heeft Ritzen de zaak be hoorlijk op orde gekregen. Hij wist bovendien het vertrouwen van het 'veld' te winnen. Maar de intelligente, slimme, veelzijdige Ritzen wist zich in het hoger onderwijs niet geliefd ELS BORST-EILERS WVC Met dr. Els Borst-Eilers krijgt Nederland voor het eerst sinds 22 jaar weer een medicus als minister voor volksgezondheid. Mensen die haar kennen, roe men haar vanwege haar grote kennis op medisch gebied. Borst studeerde in de jaren vijftig medicijnen aan de uni versiteit van Amsterdam en haalde daar in 1958 haar artsen diploma. Zij specialiseerde zich vervolgens als hematoloog (bloeddeskundige) en promo veerde in 1972 tot doctor. Sinds 1986 is zij vice-voorzit ter van de Gezondheidsraad, een van de belangrijkste advies organen voor de regering op het gebied van de volkksgezond- heid. Daarnaast geeft zij gedu rende een dag per week als bij zonder hoogleraar aan de uni versiteit van Amsterdam colle ges over 'klinisch handelen' (medische diagnoses en ingre pen). volkshuisvesting en milieu, te rijzen. Dat was vooral te danken aan de talrijke aanvaringen die zij had met haar voorgangster Maij-Weggen. Het is dan ook niet uitgesloten dat de nieuwe' minister enkele plannen van haar voorgangster, zoals de in voering van een spitsvignet, weer de nek zal omdraaien. te maken. Daarvoor moest er ook de afgelopen vier jaar al te veel worden bezuinigd. Toch: „Je kunt moeilijk boos op hem worden", zei Simone van Geest eens toen ze nog voorzitter van de LSVB was. Borst geniet internationaal hoog aanzien. Zij is onder meer lid van de Amerikaanse Acade mie voor Wetenschappen. In Nederland is zij de afgelopen ja ren onder meer directievoorzit ter geweest van het Academisch Ziekenhuis Utrecht. JAN PRONK Ontwikkelingssamenwerking Jan Pronk (53) keert terug op ontwikkelingssamenwerking en dat zal hem spijten, want al in 1989 had hij een voorkeur voor Defensie. Voor de meest bevlo gen PvdA-politicus in het nieu we kabinet, zat er echter niet Pronk valt heel goed bij de kritische linkervleugel van de PvdA, die er nog idealen op na houdt over eerlijk delen in de wereld. Ook wordt daar zeer ge waardeerd dat Pronk zich afzet tegen een rigide immigratiebe leid. In de meeste arme landen ge niet Pronk nog veel aanzien. Hij wordt er ook beschouwd als een van de belangrijke aanspreek punten uit de rijke landen. Met hand en tand, maar te vergeefs, verzette hij zich tegen het verminderen van het budget voor zuivere ontwikkelingshulp. Ook de komende jaren zal hij op dit punt nog menig robbertje moeten vechten met vooral de WINNIE SORGDRAGER Justitie Met de politieke entree van Winnie Sorgdrager (46) als mi nister van justitie zal haar voor ganger Hirsch Ballin vermoede lijk snel zijn vergeten. De Haag se procureur-generaal is niet al leen de eerste vrouwelijke Justi- tie-minister, ze is ook qua pre sentatie uit veel levendiger hout gesneden. Sorgdrager, geboren in Den Haag maar getogen in Arnhem, wilde na haar middelbare school het liefst medicijnen stu deren. Ze ging dat dan ook doen, maar kwam er al gauw achter dat ze niet voor een loopbaan als arts in de wieg was gelegd. De rechtenstudie verliep aanzienlijk succesvoller. Ze werd in 1979 de eerste \TOuwelijke officier van justitie van Nederland. Standplaats: Al melo. In alle volgende functies was ze eveneens de eerste vrouw: als advocaat-generaal in HANS WIJERS Economische Zaken De nieuwe D66-minister van economische zaken is een in zakelijke kringen zeer gewaar deerd bedrijfsadviseur. Als managing partner van het ad viesbureau Horringa de Ko ning heeft hij veel grote, inter nationaal opererende, bedrijven geadviseerd en bovendien een aantal publikaties op zijn naam staan. In kringen van bedrijfsadvi seurs staat Wijers zeer hoog aangeschreven. Een collega noemt hem 'uitzonderlijk be gaafd, zowel als strateeg als manager'. Als persoon wordt de nieuwe bewindsman onder zijn huidige collega's 'aimabel en doordacht genoemd, zonder een spoor van arrogantie'. Van politieke activiteiten van Wijers is in deze kringen echter niets bekend. Wijers promoveerde in 1982 in Rotterdam op een studie die nauw aansluit bij hét beleidster- WD. Pronk is ook geen voor stander van paars, hij was liever doorgegaan met het CDA. Te verwachten valt dat er de ko mende tijd nog wel meer kritiek uit zijn mond valt op te teke nen. Hij blijft, zeker voor W- D'ers, een lastige luis in de pels. JORIS VOORHOEVE Defensie Met dr. Joris Voorhoeve keert een oude bekende terug op het Binnenhof. Menigeen kent hem nog als de bescheiden, voor zichtige en wat stijve weten- schapper-politicus, die in 1986 volkomen onverwacht fractie voorzitter werd van de WD. Het moet hem niet zijn meegeval len. Aanvankelijk ging het nog wel, maar in 1989 was hij mede verantwoordelijk voor de val van het Tweede kabinet Lub bers. Voorhoeve ging nog wel als partijleider de verkiezingen in, maar moest uiteindelijk het veld ruimen, om plaats te maken voor Bolkestein. Vooral opge lucht, trok Voorhoeve zich ge heel terug uit de actieve politiek en werd directeur van het insti tuut Clingendael, om zich te buigen over vraagstukken van vrede- en veiligheid. Voorhoeve is ooit afgestu deerd aan de landbouwhoge school in Wageningen in de de onwikkelings- Arnhem, als procureur-generaal in dezelfde stad, als procureur- generaal in Den Haag en nu dus als minister van justitie. Sorgdrager maakte de afgelo pen jaren vooral furore als coör dinator van de fraudebestrijding binnen het openbaar ministe rie. Hoewel zij anders geaard en gebekt is dan haar voorganger, zal zij diens werk naar verwach ting in grote lijnen voortzetten. Foto was vanmid dag nog niet be schikbaar. landen, om daarna door te leren in Washington, waar hij van 1973 tot 1976 bovendien werkte bij de Wereldbank. Voorhoeve, die in Noordwijk woont, staat bekend als voorstander van paars. Wellicht heeft dat te ma ken met het feit dat hij van 1969 tot 1971 nog lid is geweest van D66. MARGREET DE BOER VROM De 55-jarige Margreet de Boer, nog maar net anderhalf jaar commissaris van de koningin in Drente, zal zich bij haar entree op het ministerie van Vrom be slist niet als een kat in een vreemd pakhuis voelen. Ze weet wat er op het gebied van volks huisvesting, ruimtelijke orde ning en milieubeheer te koop is. Als gedeputeerde in Noord-Hol land heeft zij tussen 1987 en eind 1992 al veelvuldig met die bijltjes gehakt. Margaretha de Boer werd ge boren in Amsterdam en vestig de zich na enige omzwervingen door Afrika in Wormer. Na een studie maatschappelijk werk aan de sociale academie werd ze hoofd personeelszaken van de Dienst Sociale Werkvoorzie ning in Amsterdam en later waarnemend directeur van een zelfde dienst in Zaanstad. Haar eerste politieke ervaringen deed ze op als gemeenteraadslid in Wormer. De Boer wordt omschreven GERRIT ZALM Financiën Gerrit Zalm (42) heeft als reken meester van >het Centraal Plan Bureau jarenlang het kabinet de economische modellen ver strekt waarbinnen het kon lave ren. Nu treedt deze WD'er zelf toe tot het kabinet en mag hij op de centen gaan passen. Col lega's die ten bate van de werk gelegenheid wat geld bij Zalm willen ritselen, komen van een koude kermis thuis. Zo zei hij vorig jaar: „Voor de ontwikke ling van de werkgelegenheid maakt het weinig uit of je nu een miljard gulden meer of minder bezuinigt. Een miljard is bij ons de afrondingsmarge." Onbekend met het ministerie van financiën is Zalm niet. Hij heeft er van 1975 tot 1983 ge werkt, laatstelijk als plaatsver vangend directeur begrotings zaken. In 1983 stapte hij over JOZIAS VAN AARTSEN Landbouw Hans Wiegel mag dan niets in dit paarse kabinet zien; één van zijn politieke zonen is wel tot de door hem vermaledijde regering toegetreden. De hoogste ambte naar van Binnenlandse Zaken, Van Aartsen, wordt namelijk minister van landbouw, natuur beheer en visserij. De 46-jarige oud-medewerker van de toenmalige WD-leider Wiegel in de Tweede Kamer werd door hem persoonlijk naar het departement van binnen landse zaken gehaald. Toen was hij overigens directeur van de Telderstichting, het weten schappelijk bureau van de WD. Hij staat bekend als een des kundig bestuurder, maar een tikkeltje arrogant. Hoe het bevalt "als minister kan hij als één van de beste we ten. Zijn vader, mr. J. van Aarts- en, was van 1958 tot 1965 mi nister in verschillende kabinet als een joviale, doortastende en vasthoudende vrouw die van haar hart geen moordkuil maakt. Sommigen beweren dat het niet meevalt met haar de degens te kruisen en haar te overtuigen van andere zienswij zen. naar het mische zaken, waar hij in 1985 directeur algemene politiek werd. In 1988 werd hij onderdi recteur van het Centraal Plan bureau, een jaar later promo veerde hij tot directeur. Zalm is geboren in Enkhuizen. ten, zij het als ARP'er (een van de voorlopers van het CDA). De nette, bijna aristocratische bestuurder moet met zijn voe ten in de modder de agrariërs overtuigen van pijnlijke maatre gelen. Een geheel nieuwe uitda ging voor de liberaal. rein van het ministerie van eco nomische zaken: 'Industriepoli tiek, een onderzoek naar de vormgeving van het overheids beleid, gericht op industriële sectoren'. Enkele jaren later ver schenen boeken van zijn hand over onder meer bedrijfsoplei dingen en over het managen van veranderingsprocessen. Kosto blij met vertrek van Justitie GROOTSCHERMER GPD Minister Kosto is er 'absoluut gelukkig' mee dat hij niet terug keert op Justitie. Hij gaat naar de Tweede-Kamerfractie van de PvdA, maar verwacht daar 'niet heel erg lang te blijven'. Hij wil niet bevestigen dat hij naar de Raad van State vertrekt. Terugkeren als staatssecretaris van justitie, welke post hij be zette tot het vertrek van minister Hirsch Ballin, wilde Kosto niet. „Al voordat Kok als formateur werd benoemd, heb ik hem ge zegd dat ik die functie niet nog eens voor vier jaar ambieerde, tenzij hij mij absoluut nodig zou hebben. De afgelopen jaren heb ik geen moment de gedachte gehad om op te stappen, maar als dat ogenblik van nature komt, zou het van grote overmoed getuigen om opnieuw voor zo'n karwei te kiezen. Terugkeren als minister van justitie niet haalbaar omdat de PvdA zich voor dat departement niet hard heeft gemaakt. Een ander ministerie lag evenmin voor de hand, omdat Kosto 'ty pisch een justitieman' is.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 5