Mode m. -JWOENSDAG 17 AUGUSTUS 1994381 Een beetje folklore bij Emmanuel Ungaro. FOTO EPA den is die niet verscholen gaat onder volants, ruches en strikken. En weet ook het huis Nina Ricci aardig raad met vele tientallen meters geplisseerde zijde, die onder meer werden verwerkt tot ietwat pompeuze japonnen. Alles mini Heel anders was een avondjapon waarin Givenchy zijn cliënten naar het kerstbal wil sturen: een op de manchet ten, de zoom en twee strikken na volledig transparante japon. Ongetwijfeld een frisse dracht voor een warm de- cemberfeest. Maar dat geldt ook voor de tweedelige pak jes van Paco Rabanne, bestaande uit een met grote gla zen stenen versierde bh met bijpassend pofbroekje of rok je. Behoorlijk 'onthullend' zijn eveneens Rabannes en Scherrers avondjaponnen met lange openvallende rok ken, waaronder een minirokje of hotpants wordt gedra gen. Bij de kleding voor overdag is praktisch alles mini wat de klok slaat. Kort en vooral ook strak lijkt zelfs het credo van Karl Lagerfeld, die Chanel-jasjes op bolle rokjes ten tonele voerde, die zelfs nog om de toch bepaald niet weelderige vormen van de mannequins spanden. Overigens gaf ook Christian Lacroix zijn mannequins weinig gelegenheid om diep adem te halen in z'n tweed-pakjes en minuscule hes jes op wijde, lange avond rokken. Mantelpakjes Gianfranco Ferre legde zich voor het huis Dior ditmaal vooral toe op mantelpakjes met een ingenieuze coupe. Heel bijzonder was ook zijn 'Merlin-jurk', een korte, fuch- siakleurige cocktailjapon met kunstig gedrapeerde rok. Overigens deed Yves St. Laurent wat coupe betreft niet voor Ferre onder. Hij oogstte nogal wat applaus voor zijn korte, slank gesneden jurkjes met bontranden rond de manchetten, waarbij hij onder meer hoge laarzen liet dra gen. Misschien wat minder spectaculair dan de majestu euze avondgewaden vol borduursels of met een metaal glans, waarmee de meeste shows werden afgesloten, maar wel wat vaker te dragen. Hoewel...., vaker dan één keer verschijnen in een St. Laurent, Chanel of Dior is ei genlijk 'not done' in de kringen cjie zich haute couture ver oorloven. Claudia Schiffer in een jurkje met metaal-stiksel van Gianni Versace. FOTO EPA. Lange laarzen en heel korte rokken, ook bij Chris tian Lacroix. FOTO EPA Streng mantelpakje uit de collectie van Dior. FOTO EPA Van leer, glanzend als satijn, is deze cocktailjurk van het Huis Carven. FOTO EPA I I ieuwigheidjes waren er genoeg. Lange jas- I Y I sen van superlicht chinchillabont bijvoor- beeld, die aan twee kanten gedragen kun nen worden. Of een uit Chanelkettingen sa mengestelde draagriem voor een fles bron water, a raison van zo'n twee mille. Maar bij dit soort 'hebbedingetjes' voor de vrouw-die-niets-meer-te-wen- sen-over-heeft bleef het toch. Voor de rest varen de couturiers vooral op zeker. En dat 'zeker' staat in de couturewereld voor ex travagant, chic en vooral kostbaar, niet meer voor vernieuwend. Want zelfs Gianni Versaces minuscule hemdjurkje met een metaalglans, dat sierlijk van één van de welgevormde schouders van topmodel Claudia Schiffer leek te glijden, le vert een déja-vu-gevoel op. Net als het korte zwarte leren jurkje met dito laarzen tot op de dij benen, door Erik Mortensen ontworpen voor het huis Jean-Louis Scherrer. De couture die de 'grote meesters' hun cliëntèle voorschotelden, lijkt min der bedoeld om een nieuw modebeeld te intro duceren, maar meer om exclusiviteit en weelde te exposeren. Vooral waar het de cocktail- en avondkleding betreft. Soms lijken de ontwerpers zelfs wat erg ver af te staan van de heden daagse (confectie)mode, waarin al seizoenenlang 'basic' het sleutelwoord is. Zo hulde Emanuel Ungaro zijn manne quins bij voorbeeld in sprookjesach tige avondcre aties, waarop amper meer een decime ter stof te on der schei- Regenjas van gele zijde en bijpassende hoed, gedra gen over een zwart zijden blazer met wijnrode en grijze strepen van Ted Lapidus. FOTO EPA Vele meters zijde gaan in deze creatie van het Huis Nina Ricci. FOTO EPA. Avondjurk in veelkleurig kant van Guy Laroche. FOTO AFP

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 7