PORT
Historische race
ran Verstappen
Noors model leidraad voor zwalkende atleten
'We wilden niet met een slechte
irestatie in de publiciteit
'Magie' Johnson beticht van ongewenste intimiteiten
Jos Verstappen dan eindelijk op
het podium. Links wordt hij met
de derde plek gefeliciteerd door
zijn teamgenoot Michael Schuma
cher. FOTO EPA
Zondag rentree
Van Langen
HELSINKIANP
Ellen van Langen maakt waar
schijnlijk pas komende zondag
in de Grand Prix van Keulen
haar rentree op de atletiekbaan.
De olympisch kampioene op de
800 meter ondervindt nog
steeds hinder van haar ham
stringblessure en heeft tot dus
ver weinig meer kunnen doen
dan wat korte duurlopen. „De
kans dat ze woensdag al in Zü-
rich aan de start komt acht ik
niet hoger dan tien procent",
zegt trainer Frans Thuys.
„Het herstel vlot niet zo snel als
gehoopt. Zaterdag hebben we
een testje gedaan, maar dat ver
liep nog niet naar wens. Van
daag beginnen we weer met een
lichte training op de baan. Zü-
rich wordt kort dag. En met
Mutola op de 800 meter zal het
heel hard gaan. Het heeft even
wel geen zin om achterin mee
te huppelen. In Brussel staat
vrijdag een 1500 meter op het
programma en daar is ze zeker
nog niet aan toe. Maar Keulen
moet zondag haalbaar zijn."
Gail Devers komt dit aüe-
tiekseizoen niet meer in actie.
De olympische kampioene op
de 100 meter ondervindt te veel
hinder van een hardnekkige
blessure aan de hamstrings. In
overleg met haar coach Bob
Kersee besloot de Amerikaanse
atlete kort voor de wedstrijd van
de Verenigde Staten tegen Afri
ka op de universiteitsbaan van
Duke in Durham (North Caroli
na) een streep onder het sei
zoen te zetten. „We hebben af
gesproken de blessure goed te
laten genezen en ons dan inten
sief voor te bereiden op het
nieuwe seizoen", aldus Kersee.
Devers werd in juni Amerikaans
kampioene op de sprint en had
sindsdien problemen met de
hamstrings.
Earvin 'Magie' Johnson wordt
beschuldigd van ongewenste
intimiteiten. Hij is door een re
ceptioniste van een fitness
club in Los Angeles voor de
rechter gedaagd. De betrokken
vrouw wil schadevergoeding.
Regina Miner-Nichols claimt
dat de fitness-club haar ontsla
gen heeft, nadat ze weigerde in
te gaan op de sexuele
van Magie Johnson. Howard
Weitzman, de advocaat van
Johnson, noemde de eis stupi
de. „De waarheid is dat het po
ging is om geld los te krijgen.
Ze dreigt Magic in verlegen
heid te brengen met een leu
genachtig verhaaltje."
De vrouw beweert dat zij van
1988 tot 1992 tijdens haar
werkzaamheden voor de club
regelmatig door Johnson werd
gebeld en dat hij haar geld
aanbood voor sex. Bovendien
bestond een deel van haar
werk eruit Johnson te helpen
bij een buitenechtelijke ver
houding met een andere vrou
welijke employee van de club.
Een woordvoerder van de club
heeft de beschuldiging weer
sproken.
Magie Johnson nam in no
vember 1991 afscheid als prof
basketballer, nadat hij besmet
was geraakt met het HIV-virus
dat Aids kan veroorzaken.
m de hel in de hemel. Jos Verstappen keek als debutant
j de Formule-1-wereld twee keer de dood in de ogen:
pens een salto mortale in Sao Paulo en in een vuurzee
Hockenheim. Op de Hungaroring in Boedapest vergat
22-jarige Limburger de bloedstollende momenten, re-
|nde hij met een derde plaats in de Grand Prix van
■pngarije af met de aanzwellende kritiek. Als eerste Ne-
;rlander mocht hij het erepodium beklimmen. Met
Jast hem winnaar en teamgenoot Michael Schumacher
nummer twee Damon Hill.
ÈDAPEST
it spandoek tijdens de trai-
een ng sprak boekdelen. 'Briatore,
te k naar de feiten, laat JJ Lehtto
jcH. ^en'. Voor de Fin, die na een
jn aat|geluk zijn positie als tweede
in hetUer aan Verstappen verspeel-
;e big-i, valt het nog maar te bezien
sna- !hij van de Italiaanse stalbaas
de h plaats in de bolide van Be-
frisse tton terugkrijgt.
verstappen, die de opmerkin-
'raagp naast de baan ook had
largenomen, snoerde de criti-
gisteren in Hongarije de
)nd. „Al hangen er duizend
andoeken voor Lehto, dat
i otiveert me alleen maar
ver De onstuimige Nederlander,
slechts in één van zijn vijf voor
gaande races gefinisht, liet in de
tiende Grote Prijs van het sei
zoen onnodige risico's achter
wege, hield zijn hoofd koel toen
enkele rivalen buiten de baan
belandden en incasseerde met
behulp van' zijn teamgenoot
Schumacher zijn eerste vier
WK-punten. „Ongelofelijk. Ik
heb het nog niet verwerkt, reali
seer me nauwelijks dat ik op het
podium heb gestaan", zei hij ju
belend.
Een dag eerder stond de Lim
burger nog bedremmeld te kij
ken. In de ochtenduren zette
Verstappen de vijfde tijd neer,
kreeg hij complimenten van ie
dereen, 's middags schoof hij
voor de zoveelste keer van de
baan. De achterkant en de ver
snellingsbak van de Benetton
liepen schade op. De wagen van
Schumacher kreeg hij echter
niet.
„Dat risico konden we helaas
niet nemen", verklaarde Bria
tore. Verstappen had de wagen
van zijn teamgenoot al een keer
in elkaar gereden. Op een twee
de crash met de snelste Formu
le-1-wagen zat niemand bij Be-
nettton te wachten. Briatore
was de laatste weken gaan twij
felen aan de capaciteiten van
zijn talentvolle oogappel, die hij
dit seizoen slechts ervaring als
testrijder had willen laten op
doen.
Ook zaterdag keek hij weer
triest voor zich uit, nadat Ver
stappen het circuit met een
schuiver had verlaten. „Maar ik
ben ervan overtuigd dat hij tij
dens de race een hoop zal goed
maken", stamelde de staleige-
naar. Hij kreeg onverwacht ge
lijk.
Verstappen begon als twaalf
de aan de race, reed uitgekookt,
koos door alle drukte om hem
heen voor slechts twee tussen
stops, om het tijdverlies zo veel
mogelijk te beperken. De vuur
zee waarin hij op Hockenheim
tijdens het bijtanken belandde,
maakte hem niet nerveus. „Ik
heb geen moment aan Hocken
heim teruggedacht, toen ik de
pitstraat voor de eerste keer in
reed." Beide keren duurde het
oponthoud kort, profiteerde hij
zelfs van het snelle werk van
zijn monteurs.
In de tweede helft van de race
kwam hij op de zesde positie te
recht en was het eerste WK-
punt binnen handbereik. Fou
ten van Alesi en Coulthard
brachten hem zelfs op de vierde
plaats. Schurpacher hielp hem
vervolgens aan de podium
plaats.
De Duitser liet de Nederlan
der passeren, zodat hij nog een
ronde kon rijden. Juist die extra
ronde leverde hem de derde
plaats op. De Brit Martin
Brundle was langs de baan te
recht gekomen, waardoor Ver
stappen op het podium beland
de. „Michael is een fantastische
ploeggenoot. Tactisch was die
manoeuvre perfect.
Pas bij het passeren van de
streep begreep Verstappen dat
hij derde was geworden. „Toen
ik Brundle langs de baan zag
staan, wist ik niet of ik nou der
de of vierde lag. Pas door het
enthousiasme van de monteurs
begreep ik dat ik ook naar het
podium mocht. Niet alleen voor
mij is dit een groot succes. Ook
voor het team, dat de afgelopen
weken door alle speculaties
over fraude en door de brand in
Hockenheim zwaar onder vuur
kwam te liggen. Dit resultaat
hadden we heel hard nodig."
Dat hij als Nederlander histo
rie schreef met zijn derde
plaats, die hem evenveel WK-
punten bracht als Nederlands
recordhouder Carel Godin de
Beaufort, was hem bekend. „Ik
hoop alleen niet dat deze pres
tatie historisch blijft. Ik voel me
in vorm, misschien dat er de
volgende keer wel meer in zit."
Verstappen heeft de toezeg
ging, dat hij eind augustus in
elk geval ook nog de Grote Prijs
van België mag rijden. Dicht bij
eigen huis, zodat de kasteleins-
zoon rekent op de steun van
duizenden provincie- en land
genoten. „Een thuiswedstrijd,
waar ik me enorm op verheug.
Wat er daarna gebeurt, zie ik
wel weer." De oprechte ge
lukwensen van Schumacher,
het schouderklopje van Bria
tore. Verstappen genoot. „Ik
heb op het juiste moment een
prestatie neergezet", wist hij.
üINKI FRANS DREISSEN
'-VERSLAGGEVER
t goud van het EK is op de at-
tiekmarkt nauwelijks een cent
aard. Voorspelbare winnaars,
atige prestaties. Door de infla-
2 aan kampioenschappen zijn
2 atleten in ademnood geko-
,en. Het EK-seizoen wordt be
at om de accu weer op te la-
2n. Het beeld op de tribunes 's
'onds was daarom typerend
lor het toernooi. Mensen die
ipend in hun kuipzitjes han-
;n als passagiers die wachten
a een trein die uren vertraging
2eft.
Het Europese onderonsje
2eft zijn langste tijd gehad,
eeds meer toppers haken af.
in titel stelt amper meer wat
>or. „Enige kampioenen moe-
n zich woensdag in Zurich te-
eden stellen met een plaats in
ace. Voor Anton Abel, de
aaanse winnaar van de 10.000
eter is al helemaal geen
aldus Res Brugger, or-
KNAU zoekt toenadering tot Henk Kraaijenhof
ganisator van de befaamde
Grand Prix.
De Nederlandse atletiek had
een rolstoeler (de Schiedammer
Waque) nodig om in de olympi
sche arena, waar Paavo Nurmi
en Lasse Viren zijn vereeuwigd
in brons, op het podium te ko
men. De 25 Nederlandse verte
genwoordigers hadden zich in
Helsinki in de kijker moeten
sprinten, springen of werpen.
Maar kwantiteit bleek haaks te
staan op kwaliteit. De teleurstel
lingen volgden elkaar in hoog
tempo op. Oranje faalde collec
tief, al hadden Ellen van Langen
en Frans Maas (geveld door
blessures) nog een geldig ex-
In het monumentale stadion
bleef alleen de zuil van Nelli
Cooman fier overeind. 'Snelle
Nel', het toemooidier dat zich
geheel volgens de traditie bui
ten de ploeg om voorbereidde,
bemachtigde een excellente
vijfde plaats op de 100 meter.
Puur op inzet en verbetenheid,
waaraan bij de andere deelne
mers een chronisch gebrek was.
Poelman, Goossens, Jongmans,
De Bruin, Koers en de estafette
ploeg verdienen nog het voor
deel van de twijfel. Voor Goor-
machtigh, Korving en Van der
Vloot ziet technisch directeur
Bert Paauw echter voorlopig
geen plaats mei
Oranje. „Niets geleerd, niet de
juiste instelling."
Iets milder was hij voor Fre-
riks, Jaklofsky, Laros, Dost en
Koens. Ook de marathonploeg
bleek nauwelijks vooruit te
branden. „Ze hebben een kans
lar die laten lig-
i Paauw. Het is de vraag
of hun nog een niéuwe kans
wordt geoffreerd.
In Helsinki werd geen enkel
persoonlijk record benaderd,
laat staan gebroken. Een triest
feit, dat in het Belgische kamp
het nodige leedvermaak deed
opborrelen. De Belgische encla
ve, dertien man sterk, greep met
drie fullprof-atleten drie me
dailles en was Nederland voor
h£t eerst sinds een eeuwigheid
voorbijgestreefd. „Misschien
kunnen we wat ontwikkelings
hulp sturen", merkte een Belgi
sche journalist cynisch, maar
niet eens zo onterecht op.
Kennis vergaren in het bui
tenland en trainers scholen is
één van de nieuwe prioriteiten
bij de KNAU. Het plan de cam
pagne voorziet ook in het halve
ren van de kernploegen, waar
door er meer geld vrijkomt voor
de top en het oprichten van een
zogenaamde Atlanta-selectie.
Een zeer select gezelschap dat
niet alleen puur op objectieve
(limieten) maar ook op subjec
tieve normen (instelling, men
taliteit etc.) wordt samengesteld
en met een stringentere bege
leiding kans moet maken op
een olympische nominatie.
Paauw stelde dat ook de ken
nis en wetenschap van Henk
Kraaijenhof aangeboord gaat
worden. „Ik heb onlangs met
hem gesproken. Hij voelt wel
voor een samenwerking met de
KNAU. We gaan eens kijken hoe
hij ingeschakeld kan worden."
Zek^r is in elk geval dat er ook
daadwerkelijk iets met die extra
kennis moet gebeuren. „Anders
heeft dat consequenties. We
stuiten nu soms op het pro
bleem dat we wel talent signale
ren, maar dat het schort aan
trainingstechnische begelei
ding. Die situatie gaan we nu
tackelen."
De relatie trainer-atleet is niet
langer heilig, het woord van de
coach niet langer wet. Jacque
line Poelman bijvoorbeeld zal in
de toekomst niet enkel meer
kunnen blindvaren op haar trai
ner Teije Blauw, maar moet ook
een bepaalde inbreng van
Kraaijenhof gedogen. Op straffe
van een beperking van financië
le en trainingstechnische mid
delen of zelfs verwijdering uit
deAtlanta-groep.
„Het Noorse model biedt
goede aanknopingspunten. Dit
EK fungeert dan ook als breek
ijzer om de noodzakelijke aan
passingen in het beleid tot
stand te brengen", aldus
Paauw. Het armzalige Neder
land kwam op de Europese
schaal van de atletiek niet ver
der dan een 23ste plaats. Nog
net voor landen als Estland, Is
rael en Moldavië, maar ver ach
ter de superieure Russen (10
goud, 8 zilver, 6 brons), Enge
land (6-5-2) en Duitsland (5-4-
6) en het verrassende Noorwe
gen (3-2-1).
Om weer enigszins aanslui
ting te krijgen moet het roer
resoluut om. Oranje zit op een
dood spoor en moet opnieuw
op de rails worden gezet met
een WK en Olympische Spelen
in het vizier. Het is echter de
vraag in hoeverre de KNAU de
kracht, de macht en de durf
heeft om haar eigen finale te la
ten slagen.
jf giechelende meiden, vijf
vieke mannen. Tien gedach-
n, één doel: samen proberen
Oranje-kater te verdrijven,
pt 'wij-gevoel' herleefde tij-*
ins de 4x100 meter estafette
l de marathon. De afgelopen
Igen hadden beide ploegen
lllectief naar de ontlading toe
werkt. Ze hadden mekaar op-
nut, opgepept en moed inge-
Iroken.
Terwijl de estafette-ploeg met
fhoorlijke wissels en de zesde
eats (43,81 seconden) aan de
jrwachtingen voldeed, bereik-
n de marathonlopers uitge-
pst en onttakeld de verlossen-
finish. Dat er uiteindelijk nog
fer de eindstreep haalden en
larmee de negende en laatste
|aats in het landenklassement
ilig stelden, mag een wonder
iten. Het mocht de pret niet
fukken. Samen zegen de vol-
buders neer in het gras en lik-
p broederlijk de wonden.
John Vermeule was volkomen
btredderd. Puur op karakter,
testend en proestend, had de
eeuw de martelgang in de Fin-
I hoofdstad voltooid. Benen en
pofd protesteerden. Kilome-
s lang werd hij geplaagd door
kwellende gedachte om uit
stappen. Maar Vermeule
enterde gedienstig verder. „In
:t belang van de ploeg.
Oogkleppen op en stug door
zetten. „Ik moest finishen." Aart
Stigter had de strijd immers ge
staakt. „Omdat ik niet in de uit
slag wilde voorkomen met een
tijd van 2.28", verdedigde Stig
ter geheel in strijd met het
ploegbelang zijn keuze.
Vermeule had eenzelfde optie
overwogen. Na een klimmetje
ruim halverwege. „Ik hing al
over hekje bij fysiotherapeut
Arie de Jong en bondsarts Els
Stolk, toen werd opgemerkt dat
Stigter uit de race lag." Met de
moed der wanhoop en het lood
in de schoenen zette Vermeule
zijn lijdensweg (tijd 2.27.06,
56ste plaats) alsnog voort.
De temperatuur was eigenlijk
de boodschapper van het slech
te nieuws geweest. Na de start
(18 graden) steeg het kwik bij
öen vochtigheidspercentage van
84% snel naar 23 graden. Om
standigheden waarin het
Spaanse erepodium-trio Martin
Fiz (2.10.31), Diego Garcia
(2.10.46) en Alberto Juzdado
(2.11.18) zich kiplekker voelde,
maar waaraan veel Noordeuro
peanen kapot gingen.
„Bovendien heb ik het par
cours zwaar onderschat", gaf
Marti ten Kate, met 2.16.48
(28ste plaats) de snelste Neder
lander, eerlijk toe. „Het was
nergens vlak en dat heeft ons de
das omgedaan. Het is een tra
ject dat op het lijf is geschreven
van Spanjaarden en Portuge
zen, die het gewoon zijn op dit
soort parcoursen te trainen."
De Tukker had zijn oppertune
tacktiek al snel moeten laten va
ren. Heel eventjes had hij het
nog gewaagd om op kop te lo
pen. Het was niet meer dan een
stoutmoedige poging. „Na 26
kilometer kreeg ik een serieuze
klap. Ik moest logsen en was ge
zien. Achteraf ben ik blij dat ik
toch nog de finish heb gehaald,
want het was ontzettend zwaar.
De tijd valt nog mee, maar het
feit dat er 27 aüeten voor mij
zijn gefinisht doet pijn."
Michel de Maat (41ste in
2.20.12) had nog voldoende puf
om bij zijn entree in het stadion
uitbundig naar het publiek te
zwaaien. Hij voldeed als enige
van het Nederlands quintet aan
de verwachtingen. Na afloop
keek hij dan ook technisch di
recteur Bert Paauw, die hem
had afgeschilderd als probleem
geval, even diep in de ogen. „Ik
heb me bewust lang tien meter
achter de kopgroep schuil ge
houden. Zo had ik het over
zicht, had ik geen last van duw-
werk en kon ik de bochten opti
maal afsnijden", aldus De Maat
die zich een ware olympiër had
gevoeld. „We hebben veel met
elkaar meegemaakt en doorge
maakt. Dit is een geweldige er
varing. Daarom was het ook be
langrijk dat we als ploeg een re
sultaat zouden neerzetten."
Woorden van gelijke strek
king sprak ook Gerard Kappert
(51ste in 2.24.16). „De wil om te
finishen heeft mij overeind ge
houden. Vooral de laatste vijf ki
lometer heb ik afgezien. De eer
ste 28 kilometer gingen nog als
een trein. Ik dacht al aan een
tijd van 2.14. Maar dat laatste
stuk viel toch bitter tegen."
Samen sterk. Dat gold zeker
voor de 4x100 meter estafette
ploeg. Bijna tien dagen hadden
Claudia Elissen, Jacqueline
Poelman, Karin de Lange, Mo
nique Boogaards en reserve An-
gelique Smit naar de krachtsex
plosie op zaterdag toegeleefd.
De eerste schifting werd on
danks een slechte eerste wissel,
gemakkelijk overleefd (43,89).
In de finale werden de puntjes
nog eens op de i gezet: zesde in
43,81.
Elissen had zo ongeveer de
snelste reactietijd (0,149) van al
le EK-sprinters en ook de wissel
met Poelman was ditmaal safe.
„Alleen de eindtijd valt een
beetje tegen. We hadden op
43,60 gehoopt." Jacqueline
Poelman, die met de estafette
een lang en zwaar toernooi be
ëindigde, was tevreden. „We
wilden per se niet met een
slechte prestatie in de publici
teit komen en dat is gelukt. De
wissels kunnen nog wat worden
gepolijst, maar op zich is de
zesde plaats best goed en biedt
perspectief voor volgend jaar.
De tienkamp is een sociaal
gebeuren. Dat heeft Marcel
Dost tenminste ondervonden
bij zijn internationale debuut.
Na afloop milde hij (18de met
Treffender kunnen de prestaties van de Nederlandse atletiek niet in
beeld worden gebracht. Waar John Vermeule, 56ste op de marathon,
steun nodig heeft van een EHBO'er, vieren de Spanjaarden feest. Zij
7547 punten) zelfs zijn bezwete
shirtje met dat van de Tsjech
Dvorak. „Het is altijd gezellig
onder elkaar. Straks gaan we
met zijn allen wat biertjes pak
ken." De teleurstelling had in
middels plaats gemaakt voor
berusting. Het doel van 8000
punten was niet reëel gebleken.
„Dit was een mooie ervaring. Ik
kan me nog sterk verbeteren en
ga me nu richten op de WK in
door", aldus Dost die, volko
men misplaatst, met de aller
beste tienkampers een ereronde
liep.
