9 Merries steunen Sloothaak door dik en dun T Sport VIP's geven geen krimp rieizei dat Beachvolleybal, een sport met een hoog Veronica-gehalte MAANDAG 8 AUGUSTUS 1994 Deen breekt been in badniintonduel h stad De badminton-loopbaan van de Deen Thomas Stuer-Lauridsen ligt voorlopig stil. De beste Europeaan versloeg zaterdag in de halve finales van de wereldbeker de mondiale kampioen Joko Suprianto om een dag later in de eindstrijd na tien minuten een been te breken. Stuer-Lauridsen probeerde in Ho Chi Minh Stad in Vietnam een dropshot van de Indonesiër Heryanto Arbi te halen. Zijn racket ging richting shuttle, het been bleef staan. Twee punten verder gaf de Deen de strijd op. Breedgeschouderde mannetjes putters, allen voorzien van zon nebril, snor en walkie-talkie, struinden er de ganse dag rond. Zij bewaakten het VIP-dorp, in de schaduw van het hoofdsta dion van de Wereldruiterspelen Den Haag. Het de afgelopen twaalf dagen een komen en gaan van VIP's. Door gaans vaste klanten, za kenrelaties of potentiële klanten van de bedrijven die een eigen ruimte had den gekregen in VIP-Village. Wat was daar nu het nut van? En kregen de sponsors waar voor hun geld? Over de lippen van de 'hot shots' uit het bedrijfsleven geen onvertogen woord over de We reldruiterspelen. Toch kon het niet anders of ook in het witte tentendorp moest het één en ander mislopen. Het bleek de rode draad tijdens de Wereld- ruiterspelen. Het reinigingsbedrijf BFI uit Rotterdam maakte goede sier met oud-international Ben Wijnstekers. Volgens de voor malige Feyenoord-voetballer ging er alleen het nodige mis tij dens de eerste dagen. Zo deed het TV-toestel het niet, was er 's nachts geen elektriciteit en moesten medewerkers van BFI de dag voor de opening van de ruiterspelen tot diep in de nacht doorwerken. De firma stopte niet alleen een fiks bedrag in het sportevenement, maar was tevens verantwoordelijk voor het schoonhouden van de ter reinen in het Zuiderpark. „Maar je hoort ons niet zeu ren", voegde BFI-directeur Paul Schaling daar aan toe. „Proble men lossen we op zijn Rotter dams op. Door ze aan te pak ken." Bij BFI, maar ook bij sponsors zoals Audi en KLM Cargo, heer ste de opvatting dat er wel erg veel op de organisatie is afgege ven. De kritieken in de pers wa- PAARDESPRONGEN rainer Hans Dorjee I in Voetbal Interna- tional op de vraag, of zijn aanstelling bij TOP iets tragisch heeft: „Weet je wat tragisch is, 53 zijn en thuiszitten. Joh, ik ging elke dag met mijn vrouw mee, die heeft een winkel en dan moest ik de deur opendoen. Klein wijffie, kon niet bij het hoge slot. Dat slot opendraaien was mijn da ginvulling. Ik heb haar nu een kruk je gegeven. Zo'n plastic ding van Blokker. Dat kruk je neemt mijn plaats in... over tragisch gespro ken, hahaha. reldje gevoeld... wat is clan dat we reldje? Toen ik op de lag, dacht ook niemand aan me. Behalve mijn familie. De voet balfamilie bestaat niet, het is een illusionaire wereld. Als het erop aankomt, is er maar één wereld, en die wordt gevormd door je ei gen familie." Trainer Lex Schoenmaker in VI over het feit, dat FC Den Haag mede door de Wereldruiter spelen voorlopig niet in het Zuiderpark kan spelen: Voorlopig moeten we het doen met de lucht van paardevijgen. Daar word je echt niet goed van. Ik woon zelf vlakbij het Zuider park. Man, ik moet met een gas masker oplopen, zo erg is die stank. Reggie Miller, basketballer van het Dream Team 2 op het WK in Toronto: „Of we kunnen verliezen?Ach, alles is mogelijk. De Titanic is ook gezonken. Maar als we alle maal met onze linkerhand gaan schieten, winnen we nog..." De stadionspeaker tijdens het duel Haarlem - Ajax, nadat Jari Litmanen 5-0 heeft gescoord: „Haarlem heefteen 0-5 voor sprong genomen. Ajax-trainer Louis van Gaal in De Volkskrant over de kritiek van Johan Cruijff op de Neder Duitse ruiter zet zich in voor betere wereld ren vaak te ongenuanceerd. Want, zo riepen de bedrijfsver- tegenwoordigers blijmoedig, de organisatoren in Den Haag kwamen wel anderhalf jaar voorbereidingstijd te kort. Voor de goede orde: de Wereldruiter spelen 1994 waren eerder aan Parijs toegewezen. De Fransen gaven de op- den haag paul berkhout gpd-verslaggever veel proble men. Toen mocht Den Haag de klus klaren. Aan sponsors geen gebrek, liet het orga nisatiecomité al spoedig weten. Bedrijven met belangen in hip pische kringen hapten gretig toe en doneerden met gulle hand. Alleen, aldus Jacques Schoufour van het organisatiecomité, voor niets gaat de zon op: „We moesten derhalve een pakket aanbieden waarin de sponsor zich terug kan vinden. Heb je bijvoorbeeld een biermerk, dan moet je zo'n firma exclusiviteit bieden. Andere sponsors willen hun klanten ontvangen, inclu sief eigen hoekje waar ze de mensen iets te eten en te drin ken kunnen aanbieden." Vooral voor het laatstge noemde aspect werden de We reldruiterspelen optimaal be nut. Wijnstekers: „Wij ontvin gen tussen de Vijf- en zeshon derd mensen in het Zuiderpark. Daarvoor hadden we een heel informeel programma samen gesteld. Ze konden onder meer plaats nemen in de VIP-loge. Al met al leg je er een basis om in de toekomst zaken met elkaar te doen. Dat noemen we dus re- latie-marketing. En het werkt beter dan iedereen een keer mee uit eten te nemen. Nee, tij dens de ruiterspelen werden er geen zaken gedaan. De mensen waren echt een dag uit. We za gen het als een prima investe ring." TOM VAN DEN BERG Het waren bijzonder leuke vrouwen om eens mee te stappen. Alle vipr, stuk voor stuk. De mannen met hun saaie petten en dasjes konden na een middagje partner ruil niet kiezen uit al dat fraais. Franke Sloothaak, de meest vooraanstaande van het groepje, was zelfs zo in de wolken dat hij een harem overwoog. ,,Ik zou heel goed kunnen leven met ons vijven samen". Ronne (brons), de 32-jarige blonde Germaan uit Oldenburg die al heel zijn leven als han- delsruiter in het zadel zit; en Ludger Beerbaum, de 30-jarige boerenzoon uit Neder-Sasken die nooit versaagt en slechts vierde werd. Maar Sloothaak besefte ook dat hij in het heetst van de strijd kon terugvallen op vier zeer dienstbare merries. Een koppel vrouwen dat hem •nooit in de steek zou laten. Want merries vechten in de ring tot zij er bij neervallen. Een ruin - de gecastreerde hengst - is een flauw beest. Vraag maar aan Jos Lansink, die van Easy Jumper weinig steun kreeg en uiteindelijk als twaalfde eindig de. Een hengst is een fanatieke ling, maar hij reageert zijn bok- kigheid te vaak op zijn ruiter. Van de merries die hem op zon dagmiddag in de ring werden aangeboden wist Sloothaak: hiej: kan ik van op aan. Zijn ge voel bleek juist: tijdens de zes tien rondjes van de paardenwis sel, waarbij de vier ruiters el- kaars paarden probeerden, wer den nog nooit zo weinig fouten leken het ook wel te zien zitten in die charmante bink uit Friesland. Zij deden werkelijk hun best hem te ple zieren bij het wereldkampioen schap voor springruiters in Den Haag. Geen liet zich berijden als een spijkerbed. „Ze gaven me een goed gevoel", sprak Sloot haak. „Fascinerend". Zou zijn echtgenote Sabine, die hem voor ieders ogen zo hartstochte lijk omhelsde in het Zuiderpark, dan niet jaloers worden? Het glunderende hoofd van Sloot haak schudde, de gouden me daille van de wereldkampioen rinkelde vrolijk om zijn hals. „We moeten de zaken scheiden van het meisje." Niets was Franke Sloothaak te dol, op deze laatste dag van de Wereldruiterspelen. Alleen de champagne, daarvoor bedankte hij. „Die drink ik nooit." Maar het feestelijk nat kon zijn stem ming niet bederven. Sloothaak, 36 jaar, geboren en getogen in Rotserhaule, werd wereldkam pioen. Voor het eerst in zijn le ven kreeg de ruiter met de gou den handjes de roem waarnaar hij al zo lang hunkerde. „Franke zal het weer niet lukken", zo spraken de kenners nog voor de dag goed en wel begonnen was, „hij mist de ijzeren zenuwen voor dit pokerspel." Nou, die zogenaamde kenners kenden Sloothaak nog niet. „Dat ik nooit een grote individuele titel won, was geen obsessie. Ik wist dat mijn dag eens zou komen." In het Zuiderpark zongen de engelen hem ditmaal toe. De concurrentie was enorm, dat wel. Michel Robert (zilver), de 45-jarige peetvader van de Franse springsport; Soren van Sloothaak, al vijftien jaar rij dend voor Duitsland, sprak ver liefd over zijn vrouwen. „Ratina Z is agressief, eerzuchtig. Ze wil de geen fout maken, met nie mand. Taggi leek me moeilijk, een grappige dame, die op een heel eigen manier springt. En Miss was voor mijn laatste rondje een beetje dromerig. Ze leek niet meer geconcentreerd, ik kon niet het laatste beetje uit haar halen. Maar ik zei tegen haar: we moeten samen vech ten. En dat deed ze." Voor Weihaiwej, zijn eigen merrie met die opvallend blau we kijkers, had hij geen woor den meer. „Ik kan alleen maar mijn sponsor bedanken dat het mij zo'n paard heeft gegeven. Ik wil ook dat zij een gouden me daille krijgt. In negen rondjes heeft zij slechts een foutje ge maakt. Dit paard is wereldkam pioen. Ik heb al een verzoek in gediend om haar ook officieel zo te kronen. Het nadeel van dit circusnummer is dat het paard te ver op de achtergrond raakt. Dat mag niet, want zonder deze paarden is heel die sport niets waard." Weihaiwej betekent in het Chinees 'onneembare ves ting'. Maar Sloothaak, die haar april vorig jaar op stal kreeg, heeft de merrie snel voor zich gewonnen. San Patrignano, sponsor van Sloothaak en Robert, heeft vele miljoenen geïnvesteerd om Sloothaak eens op de hoogste trede van het podium te krijgen. Weihaiwej kostte 2,5 miljoen gulden. De andere cracks die in Damme, net over de grens in Noord-Duitsland, op hem wachten zijn eveneens fortui nen waard. Vicenzo Muccioli is de weldoener achter San Patrig nano. Hij begon een afkickcen trum voor verslaafden aan de Italiaanse Riviera, nadat zijn ei gen zoon aan de drugs was ge raakt. Sloothaak is een waar ambassadeur van de commune van ex-junks. Muccioli zal Wei haiwej en Miss later, als de da mes te oud zijn om over obsta kels te veren, kinderen laten krijgen. Veel kinderen. „Het zul len zeer goede kinderen wor den", aldus Sloothaak. Zo bouwde Sloothaak, op een mooie dag in zijn sportleven, verder aan een nieuwe toe komst. Eens een eenvoudige boerenzoon met vooral talent voor paarden, nu een strijder voor een betere wereld. Met, voor en dankzij San Patrignano. Eens zullen de kinderen van de merries die het Zuiderpark ver steld deden staan, de kinderen van ex-verslaafden nieuwe hoop geven. „Die idealen moe ten we koesteren, allemaal", zei Sloothaak. Een dagje sport kan soms vreemd eindigen. Pech voor vierspanrijder Theo Timmermans Vierspanrijder Theo Timmermans maakt een goede kans op de Wereldruiterspelen uitgeroe pen te worden tot grootste pechvogel. De men ner uit Best werd tijdens twee van de drie on derdelen in het viersparirijden geëlimineerd. Op de marathon brak bij hindernis twee de as van zijn voorstel, zodat de koets los van het span raakte. Een dag later reed Timmermans, die pas als laatste deelnemer afviel voor de landen ploeg, de vaardigheidsproef verkeerd. Hij miste de oranje pionnen van hindernis 18. Overigens behaalde hij op het eerste onderdeel, de dres suur, een keurige 32ste plaats. landse jeugdvoetballers: „Ik kan daar niets mee. Twee jaar geleden zei Cruijff dat het Nederlands elftal geen toekomst meer had en vervolgens beweert hij dat hij met Oranje in Ameri ka wereldkampioen had kunnen worden. Van Gaal tegen een NOS-ver- slaggever op de vraag of Cruijff altijd gelijk heeft: „Ikdacht het niet." Hordenloper Robin Korving in het Algemeen Dag blad: „Het wisselt nogal eens hoe ik me voel. Van jongs af aan is te gen me gezegd: jij bent een geboren hordenlo per. Ik doe ook enorm mijn best voor die spórt. Maar als ik op zaterdagavond in Am sterdam rondloop, ja dan ben ik meer een jongen die uit wil gaan dan een atleet. Ik vind dat niet dom. Ik ben niet een zombie die naar school gaat, traint en dan thuis voorde tv gaat zitten. Stel dat het mis gaat met mijn atletiekcarrière. Dan ben ik later zo'n Remie, een alleen-op-de- wereld figuur. •Jonkheer Octave ('zeg maar Okkie') van Van Nispen tot Se- venaer, lid van het organisatie comité van de Wereldruiter spelen, m Vrij Nederland: Beatrix hebben we meteen soort pausmobiel naar de Mili tarygereden. Elf uur opgehaald, om 'zes uur weer terug. Ze vond het prachtig. Van tevoren had ze gezegd: je mag me wel begroe ten, maar verder wil ik een beetje op mezelf rondsukkelen. Van Nispen tot Sevenaer over de verminderde belangstelling voor paarden van Prins Wil- lem-Alexander in VN: „Jammer toch. Toen Willem- Alexander geboren werd, was ik voorzitter van de landelijke ver eniging van rijverenigingen. We hebben zijn moeder toen een hobbelpaard voor hem gegeven. Toen Alexander achttien werd, heeft hij van ons een echt paard gekregen. Een Nederlands gefokt paard natuurlijk, een Neder landse prins hoort op een Neder lands paard. Op dat paard heeft hij jaren gereden. Ik zou niet we- Wat nou rage? Beachvolleybal- lers reageren doorgaans als door een wesp gestoken als hun geliefde sport voor modever schijnsel wordt uitgemaakt. Bondscoach Casper Groenhuij- zen niet. Hij snapt wel wat de sceptici bedoelen. „Mooie jon gens, strakke meiden. Het is een sport met een hoog Veronica- gehalte, klopt. Maar wel een blijvertje. Wist je dat de Ameri kanen vijftien jaar geleden al beachvolleybal speelden. Nu Groenhuijzen het zo zegt. Zat er in de pilotenfilm 'Top Gun', daterend uit 1986, al niet een scène met beachvolleybal- lers? Val Kilmer, alias leeman, met zijn gebronsde torso en zijn maat versus Tom Cruise en diens 'wingman'. Langs de lijn stond hun 'juf' Kelly McGillis mooi te wezen in bikini. De tijd is stil blijven staan. Enkel de namen van de acteurs zijn veranderd. Kilmer en Crui se heten nu Michel Everaert en Sander Mulder. Maar voor de rest doet de Dam, dat drie da gen lang het decor is van de Dutch Open Beachvolleybal, in alles denken aan dat sfeertje uit Top Gun. De lijven zijn bruin, de shorts hipper dan hip en de Martini met ijs spoelt de smaak van zand weg. Welkom in de flitsende wereld van het beach volleybal. Mulder ging er plat voor. Twee jaar geleden deed hij sa men met Everaert voor de lol Het gelegenheidsduo presteer de niet onverdienstelijk en de voor landskampioen Dynamo spelende Mulder voelde zich meteen helemaal thuis in het mulle zand. Toen de zaalinter national in de gaten kreeg dat hij pas furore kon gaan maken in Oranje als Ron Zwerver zou Beachvolleybal op de Dam, inclusief bruine lijveh, hippe shorts en Martini met ijs. stoppen was één en één heel snel twee. Mulder meldde zich af bij Alberda en kocht een zon nebril. „Vorig jaar in augustus belde Michel me op. Hij had gehoord dat het beachvolleybalmis schien een olympische status zou krijgen. Een maand later was het erdoor bij het IOC. Toen hadden we allebei opeens zo iets van: laten we het serieus benaderen en proberen Atlanta te halen. Maar ook als het geen olympische sport zou zijn ge worden, had ik de overstap wel gemaakt. Met Zwerver voor me had ik misschien tot na Atlanta moeten wachten. Met Dynamo had ik alles al zo'n beetje mee gemaakt. Ik zocht een nieuwe uitdaging. Die heb ik gevonden. De motivatie is terug." Zijn maatje Everaert staat voor een moeilijke keuze. Het duo wil naar Atlanta en om daar te komen moet het zich op het World Series-circuit storten. Bij die FIVB-toernooien zijn behal ve veel dollars ook de voor At lanta noodzakelijke punten te verdienen. Eén punt is door hun recente veertiende plaats in Marseille al binnen. Komend weekeinde reizen Mulder en Everaert'af naar Puerto Rico en begin september hopen ze in Brazilië te spelen. Het probleem is echter dat Everaert bij zijn club Brevok in die période wat trainingen moet missen. En of ze daar in Breda zo gelukkig mee zijn. Joop Alberda zou het wel we ten. Everaert moet volgens de indoor-bondscoach onmiddel lijk stoppen bij Brevok. „Voor de mindere goden is beachvol leybal een ideale manier om 's zomers lekker bezig te blijven. Maar wie de top wil halen, moet kiezen. Anders wordt het niets. Je kunt het niet samen doen. Willen Everaert en Mulder iets presteren in Atlanta, dan moe ten ze daar alles voor opzij zet ten. Ik neem tenminste niet aan dat ze alleen naar de Spelen wil len om mee te doen. Je gaat om Alberda is aandachtig toe schouwer in hartje Amsterdam. De bondscoach verveelt zich geen moment met de moonshots, cobrüshots en alli gators, zoals de Amerikaanse uitvinders.de specifieke tech nieken noemen. Een alleraar digst schouwspel, maar het gaat Alberda te ver om beachvolley bal het volleybal van de toe komst te noemen. „Zo'n vaart loopt het niet. Ik denk dat het aardiger voor het publiek zou worden als ze drie tegen drie spelen. Dan krijgt de verdedi ging iets meer kansen en ko men er langere rallies. Bij twee tegen twee kun je tactisch niet zo veel kanten op, de service speelt een te belangrijke rol. Aan de andere kant kunnen de spelers zich niet aan het spel onttrekken. Je moet alles kun- Maar toch. Alberda maakt de vergelijking waar beachvolley- ballers vlekken van in hun nek krijgen. „Het beachvolleybal is voor het volleybal wat het windsurfen voor het zeilen is. Het voorziet in een behoefte, het past precies in deze tijd van fitness en aerobics. Het lijf moet mooi zijn." Het lijf van Viktor Artamonov is mooi. En dat van zijn vrien din ook. Maar de Let Artamonov, samen met zijn landgenoot Ainars Vanags win naar op de Dam, is niet 'happy', ondanks de 3000 dollar die hij en Vanags opstrijken. Afgelopen seizoen speelde hij in de zaal voor Bovo, dit seizoen dacht hij in Geldrop bij Autodrop te kun nen spelen. Geldrop verdween uit de eredivisie en Artamonov en zijn spieren hebben nog geen club. En in de winter wan del je enkel op het strand, weet Artamonov.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 19