9
Merries steunen Sloothaak door dik en dun
T
Sport
VIP's geven geen krimp
rieizei
dat
Beachvolleybal, een sport met een hoog Veronica-gehalte
MAANDAG 8 AUGUSTUS 1994
Deen breekt been in badniintonduel
h stad De badminton-loopbaan van de Deen Thomas
Stuer-Lauridsen ligt voorlopig stil. De beste Europeaan versloeg
zaterdag in de halve finales van de wereldbeker de mondiale
kampioen Joko Suprianto om een dag later in de eindstrijd na
tien minuten een been te breken. Stuer-Lauridsen probeerde in
Ho Chi Minh Stad in Vietnam een dropshot van de Indonesiër
Heryanto Arbi te halen. Zijn racket ging richting shuttle, het
been bleef staan. Twee punten verder gaf de Deen de strijd op.
Breedgeschouderde mannetjes
putters, allen voorzien van zon
nebril, snor en walkie-talkie,
struinden er de ganse dag rond.
Zij bewaakten het VIP-dorp, in
de schaduw van het hoofdsta
dion van de Wereldruiterspelen
Den Haag.
Het
de afgelopen
twaalf dagen
een komen en
gaan van
VIP's. Door
gaans vaste
klanten, za
kenrelaties of
potentiële
klanten van de
bedrijven die
een eigen
ruimte had
den gekregen
in VIP-Village.
Wat was daar
nu het nut van? En kregen de
sponsors waar voor hun geld?
Over de lippen van de 'hot
shots' uit het bedrijfsleven geen
onvertogen woord over de We
reldruiterspelen. Toch kon het
niet anders of ook in het witte
tentendorp moest het één en
ander mislopen. Het bleek de
rode draad tijdens de Wereld-
ruiterspelen.
Het reinigingsbedrijf BFI uit
Rotterdam maakte goede sier
met oud-international Ben
Wijnstekers. Volgens de voor
malige Feyenoord-voetballer
ging er alleen het nodige mis tij
dens de eerste dagen. Zo deed
het TV-toestel het niet, was er 's
nachts geen elektriciteit en
moesten medewerkers van BFI
de dag voor de opening van de
ruiterspelen tot diep in de nacht
doorwerken. De firma stopte
niet alleen een fiks bedrag in
het sportevenement, maar was
tevens verantwoordelijk voor
het schoonhouden van de ter
reinen in het Zuiderpark.
„Maar je hoort ons niet zeu
ren", voegde BFI-directeur Paul
Schaling daar aan toe. „Proble
men lossen we op zijn Rotter
dams op. Door ze aan te pak
ken."
Bij BFI, maar ook bij sponsors
zoals Audi en KLM Cargo, heer
ste de opvatting dat er wel erg
veel op de organisatie is afgege
ven. De kritieken in de pers wa-
PAARDESPRONGEN
rainer Hans Dorjee
I in Voetbal Interna-
tional op de vraag, of
zijn aanstelling bij TOP iets
tragisch heeft:
„Weet je wat tragisch is, 53 zijn
en thuiszitten. Joh, ik ging elke
dag met mijn vrouw mee, die
heeft een winkel en dan moest ik
de deur opendoen. Klein wijffie,
kon niet bij het hoge slot. Dat
slot opendraaien was mijn da
ginvulling. Ik heb
haar nu een kruk
je gegeven. Zo'n
plastic ding van
Blokker. Dat kruk
je neemt mijn
plaats in... over
tragisch gespro
ken, hahaha.
reldje gevoeld...
wat is clan dat we
reldje? Toen ik op
de
lag, dacht ook niemand aan me.
Behalve mijn familie. De voet
balfamilie bestaat niet, het is een
illusionaire wereld. Als het erop
aankomt, is er maar één wereld,
en die wordt gevormd door je ei
gen familie."
Trainer Lex Schoenmaker in VI
over het feit, dat FC Den Haag
mede door de Wereldruiter
spelen voorlopig niet in het
Zuiderpark kan spelen:
Voorlopig moeten we het doen
met de lucht van paardevijgen.
Daar word je echt niet goed van.
Ik woon zelf vlakbij het Zuider
park. Man, ik moet met een gas
masker oplopen, zo erg is die
stank.
Reggie Miller, basketballer van
het Dream Team 2 op het WK
in Toronto:
„Of we kunnen verliezen?Ach,
alles is mogelijk. De Titanic is
ook gezonken. Maar als we alle
maal met onze linkerhand gaan
schieten, winnen we nog..."
De stadionspeaker tijdens het
duel Haarlem - Ajax, nadat Jari
Litmanen 5-0 heeft gescoord:
„Haarlem heefteen 0-5 voor
sprong genomen.
Ajax-trainer Louis van Gaal in
De Volkskrant over de kritiek
van Johan Cruijff op de Neder
Duitse ruiter zet zich in voor betere wereld
ren vaak te ongenuanceerd.
Want, zo riepen de bedrijfsver-
tegenwoordigers blijmoedig, de
organisatoren in Den Haag
kwamen wel anderhalf jaar
voorbereidingstijd te kort. Voor
de goede orde: de Wereldruiter
spelen 1994 waren eerder aan
Parijs toegewezen. De Fransen
gaven de op-
den haag paul berkhout
gpd-verslaggever
veel proble
men. Toen
mocht Den
Haag de klus
klaren.
Aan sponsors
geen gebrek,
liet het orga
nisatiecomité al spoedig weten.
Bedrijven met belangen in hip
pische kringen hapten gretig toe
en doneerden met gulle hand.
Alleen, aldus Jacques Schoufour
van het organisatiecomité, voor
niets gaat de zon op: „We
moesten derhalve een pakket
aanbieden waarin de sponsor
zich terug kan vinden. Heb je
bijvoorbeeld een biermerk, dan
moet je zo'n firma exclusiviteit
bieden. Andere sponsors willen
hun klanten ontvangen, inclu
sief eigen hoekje waar ze de
mensen iets te eten en te drin
ken kunnen aanbieden."
Vooral voor het laatstge
noemde aspect werden de We
reldruiterspelen optimaal be
nut. Wijnstekers: „Wij ontvin
gen tussen de Vijf- en zeshon
derd mensen in het Zuiderpark.
Daarvoor hadden we een heel
informeel programma samen
gesteld. Ze konden onder meer
plaats nemen in de VIP-loge. Al
met al leg je er een basis om in
de toekomst zaken met elkaar
te doen. Dat noemen we dus re-
latie-marketing. En het werkt
beter dan iedereen een keer
mee uit eten te nemen. Nee, tij
dens de ruiterspelen werden er
geen zaken gedaan. De mensen
waren echt een dag uit. We za
gen het als een prima investe
ring."
TOM VAN DEN BERG
Het waren bijzonder leuke vrouwen om eens mee te
stappen. Alle vipr, stuk voor stuk. De mannen met hun
saaie petten en dasjes konden na een middagje partner
ruil niet kiezen uit al dat fraais. Franke Sloothaak, de
meest vooraanstaande van het groepje, was zelfs zo in de
wolken dat hij een harem overwoog. ,,Ik zou heel goed
kunnen leven met ons vijven samen".
Ronne (brons), de 32-jarige
blonde Germaan uit Oldenburg
die al heel zijn leven als han-
delsruiter in het zadel zit; en
Ludger Beerbaum, de 30-jarige
boerenzoon uit Neder-Sasken
die nooit versaagt en slechts
vierde werd. Maar Sloothaak
besefte ook dat hij in het heetst
van de strijd kon terugvallen op
vier zeer dienstbare merries.
Een koppel vrouwen dat hem
•nooit in de steek zou laten.
Want merries vechten in de
ring tot zij er bij neervallen. Een
ruin - de gecastreerde hengst -
is een flauw beest. Vraag maar
aan Jos Lansink, die van Easy
Jumper weinig steun kreeg en
uiteindelijk als twaalfde eindig
de. Een hengst is een fanatieke
ling, maar hij reageert zijn bok-
kigheid te vaak op zijn ruiter.
Van de merries die hem op zon
dagmiddag in de ring werden
aangeboden wist Sloothaak:
hiej: kan ik van op aan. Zijn ge
voel bleek juist: tijdens de zes
tien rondjes van de paardenwis
sel, waarbij de vier ruiters el-
kaars paarden probeerden, wer
den nog nooit zo weinig fouten
leken het ook wel
te zien zitten in die charmante
bink uit Friesland. Zij deden
werkelijk hun best hem te ple
zieren bij het wereldkampioen
schap voor springruiters in Den
Haag. Geen liet zich berijden als
een spijkerbed. „Ze gaven me
een goed gevoel", sprak Sloot
haak. „Fascinerend". Zou zijn
echtgenote Sabine, die hem
voor ieders ogen zo hartstochte
lijk omhelsde in het Zuiderpark,
dan niet jaloers worden? Het
glunderende hoofd van Sloot
haak schudde, de gouden me
daille van de wereldkampioen
rinkelde vrolijk om zijn hals.
„We moeten de zaken scheiden
van het meisje."
Niets was Franke Sloothaak te
dol, op deze laatste dag van de
Wereldruiterspelen. Alleen de
champagne, daarvoor bedankte
hij. „Die drink ik nooit." Maar
het feestelijk nat kon zijn stem
ming niet bederven. Sloothaak,
36 jaar, geboren en getogen in
Rotserhaule, werd wereldkam
pioen. Voor het eerst in zijn le
ven kreeg de ruiter met de gou
den handjes de roem waarnaar
hij al zo lang hunkerde. „Franke
zal het weer niet lukken", zo
spraken de kenners nog voor de
dag goed en wel begonnen was,
„hij mist de ijzeren zenuwen
voor dit pokerspel." Nou, die
zogenaamde kenners kenden
Sloothaak nog niet. „Dat ik
nooit een grote individuele titel
won, was geen obsessie. Ik wist
dat mijn dag eens zou komen."
In het Zuiderpark zongen de
engelen hem ditmaal toe. De
concurrentie was enorm, dat
wel. Michel Robert (zilver), de
45-jarige peetvader van de
Franse springsport; Soren van
Sloothaak, al vijftien jaar rij
dend voor Duitsland, sprak ver
liefd over zijn vrouwen. „Ratina
Z is agressief, eerzuchtig. Ze wil
de geen fout maken, met nie
mand. Taggi leek me moeilijk,
een grappige dame, die op een
heel eigen manier springt. En
Miss was voor mijn laatste
rondje een beetje dromerig. Ze
leek niet meer geconcentreerd,
ik kon niet het laatste beetje uit
haar halen. Maar ik zei tegen
haar: we moeten samen vech
ten. En dat deed ze."
Voor Weihaiwej, zijn eigen
merrie met die opvallend blau
we kijkers, had hij geen woor
den meer. „Ik kan alleen maar
mijn sponsor bedanken dat het
mij zo'n paard heeft gegeven. Ik
wil ook dat zij een gouden me
daille krijgt. In negen rondjes
heeft zij slechts een foutje ge
maakt. Dit paard is wereldkam
pioen. Ik heb al een verzoek in
gediend om haar ook officieel
zo te kronen. Het nadeel van dit
circusnummer is dat het paard
te ver op de achtergrond raakt.
Dat mag niet, want zonder deze
paarden is heel die sport niets
waard." Weihaiwej betekent in
het Chinees 'onneembare ves
ting'. Maar Sloothaak, die haar
april vorig jaar op stal kreeg,
heeft de merrie snel voor zich
gewonnen.
San Patrignano, sponsor van
Sloothaak en Robert, heeft vele
miljoenen geïnvesteerd om
Sloothaak eens op de hoogste
trede van het podium te krijgen.
Weihaiwej kostte 2,5 miljoen
gulden. De andere cracks die in
Damme, net over de grens in
Noord-Duitsland, op hem
wachten zijn eveneens fortui
nen waard. Vicenzo Muccioli is
de weldoener achter San Patrig
nano. Hij begon een afkickcen
trum voor verslaafden aan de
Italiaanse Riviera, nadat zijn ei
gen zoon aan de drugs was ge
raakt. Sloothaak is een waar
ambassadeur van de commune
van ex-junks. Muccioli zal Wei
haiwej en Miss later, als de da
mes te oud zijn om over obsta
kels te veren, kinderen laten
krijgen. Veel kinderen. „Het zul
len zeer goede kinderen wor
den", aldus Sloothaak.
Zo bouwde Sloothaak, op een
mooie dag in zijn sportleven,
verder aan een nieuwe toe
komst. Eens een eenvoudige
boerenzoon met vooral talent
voor paarden, nu een strijder
voor een betere wereld. Met,
voor en dankzij San Patrignano.
Eens zullen de kinderen van de
merries die het Zuiderpark ver
steld deden staan, de kinderen
van ex-verslaafden nieuwe
hoop geven. „Die idealen moe
ten we koesteren, allemaal", zei
Sloothaak. Een dagje sport kan
soms vreemd eindigen.
Pech voor vierspanrijder Theo Timmermans
Vierspanrijder Theo Timmermans maakt een
goede kans op de Wereldruiterspelen uitgeroe
pen te worden tot grootste pechvogel. De men
ner uit Best werd tijdens twee van de drie on
derdelen in het viersparirijden geëlimineerd. Op
de marathon brak bij hindernis twee de as van
zijn voorstel, zodat de koets los van het span
raakte. Een dag later reed Timmermans, die pas
als laatste deelnemer afviel voor de landen
ploeg, de vaardigheidsproef verkeerd. Hij miste
de oranje pionnen van hindernis 18. Overigens
behaalde hij op het eerste onderdeel, de dres
suur, een keurige 32ste plaats.
landse jeugdvoetballers:
„Ik kan daar niets mee. Twee
jaar geleden zei Cruijff dat het
Nederlands elftal geen toekomst
meer had en vervolgens beweert
hij dat hij met Oranje in Ameri
ka wereldkampioen had kunnen
worden.
Van Gaal tegen een NOS-ver-
slaggever op de vraag of Cruijff
altijd gelijk heeft:
„Ikdacht het niet."
Hordenloper Robin Korving in
het Algemeen Dag
blad:
„Het wisselt nogal
eens hoe ik me voel.
Van jongs af aan is te
gen me gezegd: jij bent
een geboren hordenlo
per. Ik doe ook enorm
mijn best voor die
spórt. Maar als ik op
zaterdagavond in Am
sterdam rondloop, ja
dan ben ik meer een
jongen die uit wil
gaan dan een atleet. Ik
vind dat niet dom. Ik
ben niet een zombie
die naar school gaat, traint en
dan thuis voorde tv gaat zitten.
Stel dat het mis gaat met mijn
atletiekcarrière. Dan ben ik later
zo'n Remie, een alleen-op-de-
wereld figuur.
•Jonkheer Octave ('zeg maar
Okkie') van Van Nispen tot Se-
venaer, lid van het organisatie
comité van de Wereldruiter
spelen, m Vrij Nederland:
Beatrix hebben we meteen
soort pausmobiel naar de Mili
tarygereden. Elf uur opgehaald,
om 'zes uur weer terug. Ze vond
het prachtig. Van tevoren had ze
gezegd: je mag me wel begroe
ten, maar verder wil ik een
beetje op mezelf rondsukkelen.
Van Nispen tot Sevenaer over
de verminderde belangstelling
voor paarden van Prins Wil-
lem-Alexander in VN:
„Jammer toch. Toen Willem-
Alexander geboren werd, was ik
voorzitter van de landelijke ver
eniging van rijverenigingen. We
hebben zijn moeder toen een
hobbelpaard voor hem gegeven.
Toen Alexander achttien werd,
heeft hij van ons een echt paard
gekregen. Een Nederlands gefokt
paard natuurlijk, een Neder
landse prins hoort op een Neder
lands paard. Op dat paard heeft
hij jaren gereden. Ik zou niet we-
Wat nou rage? Beachvolleybal-
lers reageren doorgaans als
door een wesp gestoken als hun
geliefde sport voor modever
schijnsel wordt uitgemaakt.
Bondscoach Casper Groenhuij-
zen niet. Hij snapt wel wat de
sceptici bedoelen. „Mooie jon
gens, strakke meiden. Het is een
sport met een hoog Veronica-
gehalte, klopt. Maar wel een
blijvertje. Wist je dat de Ameri
kanen vijftien jaar geleden al
beachvolleybal speelden.
Nu Groenhuijzen het zo zegt.
Zat er in de pilotenfilm 'Top
Gun', daterend uit 1986, al niet
een scène met beachvolleybal-
lers? Val Kilmer, alias leeman,
met zijn gebronsde torso en zijn
maat versus Tom Cruise en
diens 'wingman'. Langs de lijn
stond hun 'juf' Kelly McGillis
mooi te wezen in bikini.
De tijd is stil blijven staan.
Enkel de namen van de acteurs
zijn veranderd. Kilmer en Crui
se heten nu Michel Everaert en
Sander Mulder. Maar voor de
rest doet de Dam, dat drie da
gen lang het decor is van de
Dutch Open Beachvolleybal, in
alles denken aan dat sfeertje uit
Top Gun. De lijven zijn bruin,
de shorts hipper dan hip en de
Martini met ijs spoelt de smaak
van zand weg. Welkom in de
flitsende wereld van het beach
volleybal.
Mulder ging er plat voor.
Twee jaar geleden deed hij sa
men met Everaert voor de lol
Het gelegenheidsduo presteer
de niet onverdienstelijk en de
voor landskampioen Dynamo
spelende Mulder voelde zich
meteen helemaal thuis in het
mulle zand. Toen de zaalinter
national in de gaten kreeg dat
hij pas furore kon gaan maken
in Oranje als Ron Zwerver zou
Beachvolleybal op de Dam, inclusief bruine lijveh, hippe shorts en Martini met ijs.
stoppen was één en één heel
snel twee. Mulder meldde zich
af bij Alberda en kocht een zon
nebril.
„Vorig jaar in augustus belde
Michel me op. Hij had gehoord
dat het beachvolleybalmis
schien een olympische status
zou krijgen. Een maand later
was het erdoor bij het IOC.
Toen hadden we allebei opeens
zo iets van: laten we het serieus
benaderen en proberen Atlanta
te halen. Maar ook als het geen
olympische sport zou zijn ge
worden, had ik de overstap wel
gemaakt. Met Zwerver voor me
had ik misschien tot na Atlanta
moeten wachten. Met Dynamo
had ik alles al zo'n beetje mee
gemaakt. Ik zocht een nieuwe
uitdaging. Die heb ik gevonden.
De motivatie is terug."
Zijn maatje Everaert staat
voor een moeilijke keuze. Het
duo wil naar Atlanta en om daar
te komen moet het zich op het
World Series-circuit storten. Bij
die FIVB-toernooien zijn behal
ve veel dollars ook de voor At
lanta noodzakelijke punten te
verdienen. Eén punt is door
hun recente veertiende plaats in
Marseille al binnen. Komend
weekeinde reizen Mulder en
Everaert'af naar Puerto Rico en
begin september hopen ze in
Brazilië te spelen. Het probleem
is echter dat Everaert bij zijn
club Brevok in die période wat
trainingen moet missen. En of
ze daar in Breda zo gelukkig
mee zijn.
Joop Alberda zou het wel we
ten. Everaert moet volgens de
indoor-bondscoach onmiddel
lijk stoppen bij Brevok. „Voor
de mindere goden is beachvol
leybal een ideale manier om 's
zomers lekker bezig te blijven.
Maar wie de top wil halen, moet
kiezen. Anders wordt het niets.
Je kunt het niet samen doen.
Willen Everaert en Mulder iets
presteren in Atlanta, dan moe
ten ze daar alles voor opzij zet
ten. Ik neem tenminste niet aan
dat ze alleen naar de Spelen wil
len om mee te doen. Je gaat om
Alberda is aandachtig toe
schouwer in hartje Amsterdam.
De bondscoach verveelt zich
geen moment met de
moonshots, cobrüshots en alli
gators, zoals de Amerikaanse
uitvinders.de specifieke tech
nieken noemen. Een alleraar
digst schouwspel, maar het gaat
Alberda te ver om beachvolley
bal het volleybal van de toe
komst te noemen. „Zo'n vaart
loopt het niet. Ik denk dat het
aardiger voor het publiek zou
worden als ze drie tegen drie
spelen. Dan krijgt de verdedi
ging iets meer kansen en ko
men er langere rallies. Bij twee
tegen twee kun je tactisch niet
zo veel kanten op, de service
speelt een te belangrijke rol.
Aan de andere kant kunnen de
spelers zich niet aan het spel
onttrekken. Je moet alles kun-
Maar toch. Alberda maakt de
vergelijking waar beachvolley-
ballers vlekken van in hun nek
krijgen. „Het beachvolleybal is
voor het volleybal wat het
windsurfen voor het zeilen is.
Het voorziet in een behoefte,
het past precies in deze tijd van
fitness en aerobics. Het lijf moet
mooi zijn."
Het lijf van Viktor Artamonov
is mooi. En dat van zijn vrien
din ook. Maar de Let
Artamonov, samen met zijn
landgenoot Ainars Vanags win
naar op de Dam, is niet 'happy',
ondanks de 3000 dollar die hij
en Vanags opstrijken. Afgelopen
seizoen speelde hij in de zaal
voor Bovo, dit seizoen dacht hij
in Geldrop bij Autodrop te kun
nen spelen. Geldrop verdween
uit de eredivisie en Artamonov
en zijn spieren hebben nog
geen club. En in de winter wan
del je enkel op het strand, weet
Artamonov.