V&TERKRANT
'Het kan hier af en toe flink spoken'
'Alles geweest, behalve dominee'
Bestemming: Katwijk
'Leiden moet geen
jachthaven worden'
ANWB: mestprobleem is
oorzaak vies zwemwater
VRIJDAG 5 AUGUSTUS 1994
9
De boot van het Leidsch Dag
blad vaart vandaag en morgen
in Katwijk en omgeving. Wie
tips heeft voor de bemanning
kan bellen naar het speciale te
lefoonnummer op de redactie
van het Leidsch Dagblad: 071-
356401 of rechtstreeks met de
schipper aan boord: 06-
52801476.
AGENDA
VRIJDAG 5 AUGUSTUS
Katwijk
Open avond Boothuis KNRM, Rijnmond,
19.00 tot 21.30 uur.
Noordwijk
s op trottoir Vuurtorenplein.
ZATERDAG 6 AUGUSTUS
Bollenstreek
Open dag agrarische bedrijven in de
ran 10.00 tot 16.00 u
ter zee en in de lucht, org. Katwijkse
Reddingsbrigade, 10.00 uur.
Leiden
Corso-wandeltocht over 10, 15 of 20
km, start vanaf VVV, Stationsplein, tus
sen 9.00 en 14.00 uur.
Rijnsburgs Bloemencorso in de binnen
stad, tussen ca. J2.00 en 13.00 uur.
Rijnsburg
Vertrek Rijnsburgs Bloemencorso vi
Noord wijks
so; Tl .00 uur.
Warmond
Zomerkunstmarkt op het Pleintje bij
Pomp, demonstraties en verkoop kur
11.00 tot 16.C
LOGBOEK
Donderdag 4 augustus, Rijn
Je hebt letterlijk je handen vol,
zo'n eerste dag aan boord van
het MS Leidsch Dagblad. Wen
nen aan de boot, wennen aan je
mede-varensgasten, de route in
de gaten houden en tegelijk nog
zwaaien naar alle passanten en
andere omstanders die vriende
lijk groeten of enthousiaste blij
ken van herkenning ten beste
geven.
Want de inmiddels bijna vier
weken durende zwerftocht van
de Waterkrant-boot is bepaald
niet onopgemerkt gebleven.
Meelevende toeschouwers die
de logboek-bijdragen van mijn
ervaren collega's hebben gele
zen vragen bijvoorbeeld of het
inmiddels beter gaat met het af
meren. Zij zijn er nu van over
tuigd dat het nooit meer wat
wordt met dat afmeren.
Wennen aan de boot betekent
namelijk vooral wennen aan de
besturing die de afgelopen we
ken kennelijk veel te lijden heeft
gehad. Op het eerste gezicht
werkt die hetzelfde als bij ande
re gemotoriseerde voertuigen,
namelijk met een stuurwiel.
Maar die gelijkenis is bedrieg
lijk. Wie eenmaal aan het wiel
begint te draaien, is vervolgens
geruime tijd zoet met het vin
den van een vloeiend, maar
wankel, evenwicht tussen de ei
gen actie en de reactie van de
boot. Zo kon het gebeifren dat
de dag al vroeg een zwalkende
wending nam, zonder dat er
een druppel alcohol aan te pas
'was gekomen.
Dan nog iets over het zwaaien
en groeten. Blijf dat doen! Het
geeft een ongekend gevoel van
populariteit. Mocht niet direct
worden teruggezwaaid dan
heeft de stuurman op dat mo
ment even de handen vol. Vei
ligheid gaat uiteindelijk boven
alles. Een gedachte die meer
mensen zich zouden kunnen
aantrekken. Daarbij kan worden
gedacht aan de fietsende vrouw
die in Voorschoten al wuivend
bijna in de Vliet terecht kwam.
Maar ook aan de vier jonge Lei-
denaars die het verkeer in ge
vaar brachten door uit alle
raampjes van hun Opel Kadett
te hangen om de onschuldig
voorttuffende bemanning van
de LD-boot van zo dichtbij mo
gelijk hun opgestoken middel
vingers te laten zien. Maar ook
dat liep gelukkig goed af.
VISWATER
Voor de visstek van vandaag
trekken we de polder in. En een
wel heel beroemde, namelijk
het Rietveld, in het waterrijke
weide- en tuinbouwgebied even
buiten Hazerswoude-Dorp in
de richting van Boskoop. Grote
hengelsportcoryfeeën als de in
middels overleden Hans van
Onck en de Amsterdamse vis
sport-nestor Jan Schreiner heb
ben er in hun boeken lyrische
hoofdstukken aan gewijd.
In de jaren na de Tweede We
reldoorlog kwamen de toen nog
weinig mobiele hengelaars uit
de Haagse regio met een spe
ciale bus naar het Rietveld. En
ze werden tegen de avond ook
weer keurig opgehaald voor de
thuisreis naar de Residentie.
Anderen kwamen van heinde
en verre op de fiets. Meestal be
zochten ze het Rietveld in het
najaar om daar de massaal aan
wezige snoek te belagen. Maar
ook rietvoorn, baars en zeelt
was rijk voorhanden in de lange
Rietveldse vaart en de vele klei
ne zijslootjes en poeltjes. En
niet te vergeten flink uit kluiten
gewassen brasem.
Centrale startpunt vormde de
uitspanning 'Klein Giethoorn',
waar visbootjes werden ver
huurd, aasvisjes altijd voorradig
waren en voor de jeugd een
speeltuin beschikbaar was.
Hoewel de entourage inmiddels
ingrijpend gewijzigd is - het on
verharde vaak modderige weg
getje er naar toe werd verbreed
en geasfalteerd - kunnen er nog
steeds bootjes worden gehuurd.
Ze kosten 15 gulden per dag en
u doet er goed aan een bootje
vooraf te bestellen (tel. 01728-
9190).'
Hoewel de snoekstand niet
meer is wat hij ooit is geweest,
wordt er door geregelde uitzet
ting van kleine snoekjes toch
gepoogd de stand op peil te
houden. Daarin is men tot op
heden aardig geslaagd. Ter be
scherming van diezelfde snoek
stand is ook de periode waarin
mag worden gesnoekt beperkt.
Begint het snoekseizoen in de
meeste wateren op 1 juli, in het
Hazerswoudse Rietveld is dat
pas op 1 oktober. Wat in al die
jaren gehandhaafd bleef, is de
rust die er heerst. Geen mo
ment waan je je in de overvolle
Randstad. Of het moet de skyli
ne van Alphen zijn met de PTT-
toren als beeldbepalend ele
ment.
BRAM VAN LEEUWEN
Regionale verwachting v
zaterdag 6 augustus
24 graden Noordwest 5
Het kleinste rondvaartbootje van Zuid-Holland vaart op Vlietland
Hij zegt het kleinste rondvaart
bootje van Zuid-Holland te
hebben. Leidenaar Rob Kruijs
doorkruist met zijn salonbootje
De Barkas het Vlietland-gebied.
Maximaal tien mensen kunnen
mee en zoveel zijn er ook bijna
elke middag. „Klein is knus. En
dat valt vooral bij ouderen en
bij gezinnen met kinderen in de
smaak", weet schipper Kruijs te
vertellen.
Het salonbootje dateert uit de
jaren dertig. „Een tijd dat men
sen van gegoede huize hun
huiskecht inschakelden als
schipper en zich lekker een
eindje lieten rondvaren. Het
bootje was toen nog rondom
dicht, met geslepen ruitjes en
mahonie-houten betimme
ring." Kruijs kocht ruim vier
jaar geleden het bootje. „Ge
woon omdat ik altijd al gek ben
geweest op scheepjes." In de
zomermaanden vaart hij 's mid
dags op de plas van Vlietland. In
de ochtenduren werkt hij 'ge
woon' in de thuiszorg.
De schipper van De Barkas
steekt meteen van wal zodra hij
die achter zich heeft gelaten. Hij
vertelt dat Vlietland is ontstaan
door de winning van zand en
dat het nu een prima recreatie
gebied is. „Maar wel een voor
mooi weer. Zodra het regent, is
het hier uitgestorven. En dan
waag ik me zelf ook niet met
mijn bootje op het water, trou
wens. De plas is dertig meter
diep en het kan hier af en toe
flink spoken."
Af en toe geeft Kruijs een spel-
deprikje in de richting van de
provincie, de partij die vergun
ningen voor zandwinning ver-
De Barkas tuft over de plas in het Vlietland. „Het bootje is klein en knus
strekt. „Waar nu water is, was
vroeger moeras. Een broed
plaats voor vogels van Europees
belang. Er is wel een vervangen
de plas (de Starrevaartplas) voor
die dieren gemaakt, maar het
duurt nog wel een fiks aantal ja
ren voor ze het daar naar hun
zin hebben."
Via de Vlietlandplas tuft het
bootje, met een bescheiden
pruttelend geluid inderdaad de
knussigheid ten top, naar de
Meerburgerwatering. Deze
vaart is dankzij de aanwezig
heid van bruggen voorbehou
den aan boten met een hoogte
van maximaal 1,60 meter. Die
beperking zorgt ervoor dat het
aangenaam rustig is op de
FOTO HIELCO KUIPERS
De Meerburgerwatering ligt
hoog in het landschap. De sloot
gaat je letterlijk boven je pet. De
boot vaart op slaapkamerhoog
te langs de huizen op de kade.
Prettig voor voyeurs, interessant
voor weg- en waterbouwers. De
Barkas ligt heel diep in het wa
ter. Zelfs als er geen passagiers
aan boord zijn. De opvarenden
kunnen de voorbijzwemmende
meerkoeten recht in de ogen
kijken.
Het salonbootje draait de Nieu
we Vaart op, langs de molen
'Zelden van Passé'. „De molen
werd in 1642 als grondzeiler ge
bouwd en moest het waterpeil
in de polder regelen", vertelt
Kruijs zoals het een rondvaart -
bootkapitein betaamt. „Het luk
te de molenaar nooit alleen
maar tevreden klanten te krij
gen. Als het waterpeil voor de
s het v
r de
ander te laag. De molen heeft
tot 1955 gewerkt. Toen is de
molenaar inclusief zijn twaalf
kinderen vertrokken: zijn werk
werd overgenomen door een
elektrisch gemaal aan de over
zijde van de polder."
Bij het draaipunt nabij de Om-
medijkse Watering keert Kruijs
de boot en wordt de terugtocht
aanvaard. Tussen vertrek en
aankomst is een uiterst aange
naam uurtje verstreken. Rob
Kruijs vaart elke dag, behalve
maandag, vanaf twee uur 's
middags. Op dinsdag en don
derdag zijn er excursies naar de
Noord-Aa en een kaas- en gei
tenboerderij. De andere dagen
wordt de poldertocht afgelegd.
De boot huren voor bruiloften
en partijen is ook mogelijk.
Voorinformatie: R. Kruijs, tele
foon: 071 - 413240.
MONICA WESSELING
Het rusteloze leven van pontbaas Arie van Wijk
Boot leeggeroofd
Een bootje in de Veerponthaven
aan de 3e Poellaan in Lisse is
gisteren door inbrekers bezocht.
Zij namen een hengel, een rub
berboot en een viskoffer mee.
De schade bedraagt 1200 gul
den.
De tatoeage op zijn gebronsde
bovenarm stelt een zeemans
grafvoor. „Ach da's flinkdoene-
rij geweest. Heb ik in Noord-
Affika laten doen, toen ik nog
voer. Ik was jong. Later had ik er
spijt van.Katwijker Arie van
Wijk is'nu 54 jaar, maar varen
doet hij nog steeds. Al is pont
baas zijn in Valkenburg natuur
lijk heel andere koek. Op zijn lijf
komt er geen tatoeage meer bij
nu hij - vijfenhalfjaar alweer -
met het piepkleine schuitje
wandelaars, fietsers en brom
fietsers naar de overkant helpt.
Op een warme dag als vandaag
loopt het geen storm voor de
pont. „Kijk, is het wat koeler
dan gaan de mensen fietstoch
ten maken, hè. En daar moeten
we het van hebben," zegt Van
Wijk. In een roestig koekblik op
de schuit liggen kwartjes, gul
dens en een enkele riks. Rijk
worden is er niet bij, op de
pont. De overtocht kost 75 cent
zonder fiets, 85 cent met. Maar
of er nu veel of weinig geld bin
nenstroomt, Van Wijk krijgt ge
woon zijn salaris via werkvoor
zieningschap 't Heen. Daar
kwam hij terecht nadat hij was
afgekeurd vanwege zijn rug. „Ik
dacht eerst: dat gaat nooit, op
de pont. Maar ik heb geen last."
De stille dagen, het vele wach
ten, daar kan Van Wijk soms
van balen. „Ik wil wat te doen
hebben. Ben iemand die niet
lang stil kan zitten." Dat ruste
loze zat er altijd al in. Hoeveel
baantjes hij in zijn leven heeft
gehad, weet-ie niet meer. „Bad
meester, conciërge, ik ben alles
geweest, behalve dominee."
Een langdurig huwelijksleven
was ook al niet aan hem be
steed. Vriendinnen waren er
wel, al is hij nu weer alleen. „Je
zet mijn leeftijd toch niet in de
krant, hè. Anders krijg ik nooit
meer verkering," grapt Van
Wijk.
Als niemand met de pont mee-
wil, dan zit Van Wijk meestal in
zijn minuscule huisje, vlak bij
de steiger. Binnenkort krijgt zijn
onderkomen een flinke opknap
beurt. Daar is de pontbaas erg
mee in zijn sas. „Het is steeds
beloofd, maar over twee weken
gaat het echt gebeuren, heb ik
begrepen. Het is trouwens wel
nodig ook, want het valt bijna
uit elkaar." Rondom het huisje
hoeft er trouwens niets te ge
beuren. Daar is het al zo keurig
als wat. Van Wijk heeft er een
weelderige bloementuin aange
legd. „Doe me een plezier en
schrijf eens in de krant hoe
mooi die tuin is. En het was
eerst een puinhoop. Echt, ik
ben trotser op die tuin dan op
die hele pont."
Voordeelcheques van de Waterkrant
Speciaal voor lezers van de Waterkrant heeft het Leidsch Dag
blad een boekje met voordeelcheques samengesteld. De totale
korting in het boekje loopt op tot ruim 150 gulden.
De cheques worden uitgedeeld door de bemanning van de boot,
maar kunnen ook worden afgehaald bij het kantoor van het
Leidsch Dagblad aan de Rooseveltstraat. Tevens is het mogelijk
een aan zichzelf geadresseerde envelop te sturen naar: Leidsch
Dagblad, t.a.v. Manon van Schaik, Postbus 54, 2300 AB Leiden.
Het boekje wordt dan toegestuurd.
Hij woont er al langer dan twin
tig jaar, maar nu pas kwam Her
man Huntelman erachter dat
hij zijn bootje ook voor zijn
huisdeur had kunnen aftneren.
De bewoner van de Rijn- en
Schiekade heeft zijn vlet al jaren
in een jachthaven in Warmond
liggen, omdat hij vindt dat zulke
vervoermiddelen eigenlijk niet
in de Leidse grachten thuisho
ren. En omdat hij dacht dat in
de Leidse binnenwateren geen
ligplaatsen werden verhuurd.
„Maar vorige week raakte ik aan
de praat met een man van bui
ten de stad die zijn jachtje al
een tijdje bij ons voor heeft lig
gen. Die vertelde dat hij een lig
plaats huust. Voor 150 gulden
per kwartaal."
Omdat Huntelman daar het fij
ne wel even van wilde weten
belde hij de Leidse Haven
dienst. Aan de lijn Martin
Welsh, die het verhaal meteen
bevestigde. „De gemeente ver
huurt inderdaad plekken in de
Leidse grachten. Voor 17 gulden
per vierkante meter. Zonder
restricties, al houden we wel re
kening met de doorvaarbaar-
heid. Er zijn slechts twee uit
zonderingen: de Witte Singel en
de Zoeterwoudse Singel."
„Iedereen kan dus zomaar zijn
bootje neerleggen, op elke plek
in de Leidse grachten. Dat is
voor mij compleet nieuw", zegt
Huntelman. „Ik vind ook eigen
lijk dat het niet kan. Daar zijn
de Leidse grachten te mooi
voor. Want hoe gaat dat? Er
komt een gezin naar zo'n boot,
de auto wordt geparkeerd, de
koelboxen worden uitgeladen,
het motortje wordt gestart. Er
moet worden getankt. Kortom,
er gebeurt van alles. Dat geeft
toch overlast."
Zulke dingen doe je in een
jachthaven, die is daar beter op
ingericht, vindt Huntelman.
„Daar is plek om de auto te par
keren, daar zijn mogelijkheden
om te tanken, daar is water om
de boot schoon te maken en de
accommodatie om een mo
tortje te reviseren."
Maar dat is natuurlijk nu ook
weer de bedoeling niet van het
gemeentelijk beleid, zegt Martin
Welsh van de Havendienst.
„Een ligplaats is een ligplaats en
geen plek om op de kant te bar
becuen, of om je bootje op te
knappen. Leiden is natuurlijk
geen jachthaven. Het komt wei
eens voor dat mensen de plek
voor genoemde zaken gebrui
ken maar het aantal klachten
daarover valt erg mee. Als er
een komt, dan wordt er opge
treden door de wijkagent".
PAUL DE TOMBE
Het falend mestbeleid is er de werkelijke oorzaak van dat r
ten niet langer kunnen zwemmen in meren en plassen. Dat schrijft
de ANWB in een brief aan landbouwminister Bukman.
De ANWB zegt dat de algenbloei in natuurlijk zwemwater ten on
rechte toegeschreven wordt aan het extreem warme weer. De wer
kelijke oorzaak is het mestprobleem, zo stelt de vereniging. Door
overbemesting van het land spoelt fosfaat uit naar het oppervlakte
water. Het fosfaat is een voedingsbron voor de algen die met warm
weer tot bloei komen. Volgens milieu-medewerker van de ANWB S.
Engelsman zijn de recreanten momenteel de dupe van het falend
mestbeleid. „Wij waarschuwen al tien jaar voor wat er nu gebeurt.
Het wordt tijd dat het mestoverschot op structurele wijze wordt
aangepakt om een eind te maken aan de problemen." Engelsman
ziet hierin een taak weggelegd voor het nieuwe kabinet.
