^X&TERKRANT Treetje hoger in waterland Bestemming: Vlietlanden Oude Wetering gratis golfslagbad Veners zijn geen 'azijnpissers' Seksboten bestaan niet 4 O o o 29 JUL11994 VISWATER Ik neem u deze week mee voor een dagje snoeken in een fraai gedeelte van het Kagerplassen- gebied. In het oostelijk deel lig gen namelijk diverse kleinere en grotere plassen, meertjes en poelen die rijk zijn aan forse exemplaren esox lucius, zoals de latijnse naam van de snoek luidt. De meertjes hebben na men als Koppoel, Kever, Sever, Balgerij en Boerenbuurt. Ze vor men de grillige verbinding.tus sen de Rijpweteringse Vaart en de Ringvaart rondom de Haar lemmermeer. Zoals u wellicht weet heeft u be halve een viskaart ook toestem- Iming nodig van diegene die het visrecht bezit. In dit geval is dat i de Hengelaarsbond voor Leiden en omstreken. Voor 33 gulden J per jaar bent u lid en ligt nog een heel groot waterareaal voor i u open. Het oostelijke deel van de Kagerplassen vormt met zij n brede rietkragen een zeer fraai j natuurgebied. Het spreekt van- i zelf dat u die fraaie oevervege- tatie niet beschadigt. j Bij het begin van de Koppoel in J Rijpwetering zijn visbootjes te i huur, compleet met steekstok- ken om de boot buiten de riet- kragen af te meren. De diepte varieert van nauwelijks één, tot drie a vier meter met 1,5 tot 2,5 meter als goed gemiddelde. Mocht u een buitenboordmotor gebruiken, let dan goed op. In bepaalde gedeelten heeft u een speciale vergunning van Rijn land nodig en op enkele punten is het gebruik van motoren he lemaal verboden. Snoekvissen kunnen we doen met allerhande kunstaassoorten zoals lepel, spinner of een grote jig. Ook is het mogelijk slepende te vissen met levend of dood aas. Omdat de vis in staat is een nylonlijn door de bijten met zijn vele scherpe tandjes, is het ge bruik van een stalen onderlijn tje noodzakelijk. Tot de standaarduitrusting be hoort ook een bekklem om de haak te verwijderen. Een weide lijk visser gebruikt een enkele haak en zeker geen dreg, die veel schade kan aanrichten. De hengelaarsbond heeft ook als regel gesteld dat gevangen snoeken niet mogen worden meegenomen, maar direct in hetzelfde water moeten worden teruggezet. Dit ter bescherming van de roofvisstand. BRAM VAN LEEUWEN CHEF GERT VISSER. 071-356439.PLV.-CHEF PAUL VAN DER KOOIJ. 071-356441 LOGBOEK donderdag 28 juli, Vliet. Ook een ervaren Leidsch Dag- blad-bootkapitein leert nog wel eens wat bij. Zo kwam ik er on langs achter dat een beetje seri eus te nemen schipper niet vaart met de stootkussens bui tenboord. U kent ze wel, die wolijk gekleurde reuzesigaren die aan de zijkant van elke boot bungelen en die er voor moeten zorgen dat steigers, kades en walkanten geen krassen op het duurbetaalde, met veel hard I werken verdiende hezit maken. Varen met die plastic lummels buitenboord is dus een zonde in de watersport. Lig je stil, dan is het geen punt. Sterker, dan ho ren die gevallen te hangen. Maar eenmaal los van de walle- kant moeten ze binnen opge borgen worden. Vraag me niet waarom, het schijnt te moeten. Logisch is het natuurlijk niet. Er is volgens mij namelijk nie mand die last heeft van die bal lonnetjes als ze buitenboord hangen. Ik kan met de beste wil i de wereld niet verzinnen wat erop tegen is om ze te laten r ze zijn. Terwijl ik daar wel de voordelen van zie. Want neem nou het - voor mij overi gens theoretische - geval dat twee boten in een smalle sloot wat te dicht bij elkaar komen. Dankzij de plastic elipsen geven ze elkaar dan slechts een vluch tig kusje, in plaats van dat ze voren trekken in de lak of el- kaars flank openrijten. Bovendien is het een gedoe om die dingen steeds wéér binnen- en buitenboord te hangen. Na tuurlijk, het is een klussie van niks, maar het moet wél weer gebeuren. En een waterrecreant zoekt nu juist het water op om- dat-ie even niks aan z'n hoofd wil hebben. En dan moet-ie niet hoeven nadenken over zoiets onbenulligs als een plastic stootkussen. Van een auto schroefje toch ook niet voor el ke rit de bumpers af? Hoe meer ik erover nadenk, hoe grotere onzin ik het vind. In de eerste dagen dat ik de Leidsch Dagblad-boot bestuurde liet ik ze trouwens lekker bungelen. Uit onwetendheid. Al heb ik me toen wel steeds afgevraagd waarom die andere waterspor ters me aankeken alsof ik m'n gulp had openstaan. Ja, wist ik veel. Maar vanaf nu weet ik het ze ker. Ik haal die dingen niet meer binnen. Ze bekijken het alle maal maar. Het moet maar eens afgelopen zijn met dat gelazer. Als ik met de ballonnen buiten boord wil varen, dan vaar ik met de ballonnen buitenboord. En wie er een opmerking over maakt of schamper gaat zitten kijken, die daag ik uit. Voor een stootkussengevecht. PAUL DE VLIEGER» Sluis tussen Rijnland en Delfland: leuk plaatje of pure noodzaak? Zwemwater goed, maar oppassen voor blauwwier De waterkwaliteit van het zoete zwemwater in de re gio Leiden en de Duin- en Bollenstreek is nog steeds goed. De provincie Zuid- Holland en de Energie- en Watervoorziening Rijnland (EWR) hebben geen aanwij zingen dat de kwaliteit van het zwemwater door het warme weer achteruit gaat. „Daar is géén sprake van. Wel moeten zwemmers op passen voor het zogeheten blauwwier: een dikke blauwgroene drab van plantenafval die aan de oppvervlakte kan drijven. Als je daar doorheen zwemt kun je huidirritaties krijgen en als je er een hap van neemt, heb je kans op diarree", aldus een provin ciewoordvoerder. De EWR neemt eens per twee weken monsters van het zwemwater. Het water wordt gecontroleerd op bacteriën en giftige stoffen die voor de mens schadelijk zijn. Volgens de provincie Zuid-holland hebben de watertjes in de regio Leiden een goed 'zelfreinigend ver mogen'. Goede zwemwaters zijn on der meer: 't Joppe in War mond - hier wel oppassen voor blauwwier - Vlietland bij Voorschoten, de Klinc- kenbergerplas in Oegst- geest, de Doeshaven in Lei derdorp, de Noord-Aa bij Zoeterwoude en het Oos- terduinsemeer in Noordwij- kerhout. Mensen die meer willen weten over het zwemwater in hun beurt kunnen bellen naar de zwemwatertelefoon van de provincie: 070 - 3117550. I De boot van het Leidsch Dag- l blad vaart vandaag in de omge ving van Voorschoten. De aan- 'i dacht van de verslaggevers aan boord is vooral gericht op de Vlieüanden. Wie tips heeft voor de bemanning kan bellen naar het speciale telefoonnummer op de redactie van het Leidsch Dagblad: 071-356401 of recht streeks met de schipper aan boord: 06-52801476. AGENDA Vooral op zondag is het een trekpleister. Lekker kijken naar klungelende 'zondagsschip- pers', die doodsangsten uitstaan bij het ingaan van de Leids- chendamse sluis. Dan staan de beste stuurlui bij bosjes aan wal. De Leidschendamse sluis in de Vliet markeert de grens tussen 'waterlanden' Rijnland en Delf land. Hier worden schepen vanuit Rijnland een verdie pinkje hoger getild, in het ge bied dat valt onder het beheer van hoogheemraadschap Delf land. Hagenaar C.H. Wessling gelooft niet in de functie van de Leids chendamse sluis. Op een bankje naast de Vliet zit hij naar de passerende schepen te kijken. „Dat kunnen ze natuurlijk ge woon opheffen. Want wat is een verschil van 20 centimeter nou? Ze doen dat uit nostalgisch oog punt niet. Het is hier natuurlijk een leuk plaatje", zegt hij, wij zend op de twee ophaalbruggen aan weerszijden van het sluisje. „Dit is een trekpleister van je welste. Het is jammer dat hier geen terrasje is". Wessling zit gemiddeld vier keer per week op een bankje naast de sluis. Om bij mooi weer een uurtje uit te rusten van een lan ge fietstocht. Een traditie die in middels twintig jaar oud is. „Dit is zo'n nostalgisch punt. Ik heb vroeger in Rotterdam bij de Bergse Verlaat gewoond. Daar had je ook zo'n sluisje waar ik zelf nog vaak met de boot ben doorgegaan. Maar nu ik 80 ben, vaar ik niet meer. Ik ga hier al tijd lekker kijken; 't is hier zo ge zellig. Dan probeer ik er altijd de boot uit te halen die ik zelf heb gevaren. Maar zo'n Maas kruiser heb ik hier nog nooit ge zien." Op zondagen is het schouwspel compleet. Dan gaan de sluis deuren niet eerder open dan te gen het eind van de middag. Een ware file heeft zich dan ge vormd aan beide zijden van de 'watergrens'. De 'schutting', die om vier uur begint, wordt door tientallen mensen vanaf de kant gade geslagen. De verhalen doen de ronde dat de gemoederen soms hoog op lopen als de sluis ligt volgepakt met een stuk of twintig dure jachten, die als haringen in een ton liggen te dobberen. Sluis wachter J. Lans zegt dat de zon dagse 'schutting' ondanks de grote drukte toch altijd voor spoedig verloopt. Verhalen over ruziënde echtparen en zelfs vechtpartijen met behulp van pikhaken doet hij af met een kort 'valt wel mee'. De sluis wordt bemand door vijf Dobberen op de golven van de Ou De 'Climax' uit Sliedrecht vaart langs. Honderden tonnen zand. Het water achter de boot kolkt en bruist. Even later barst het geweld aan de beschoeiing los. Hoge golven achtervolgen el kaar in hoog tempo langs de ka de. Het bordje 'zwemplaats' is even onleesbaar. Een zwem plaats in een kanaal voor de be roepsvaart? Het bordje bij het damhuisje aan de Oude Woud- wetering-kade in Oude Wete ring lijkt misplaatst. Zwemmen ih de buurt van zuigende bin nenvaartschepen, dat is toch le vensgevaarlijk? Het groepje kinderen aan de ka de denkt er anders over. „Niks aan de hand, man." Het jonge tje van twaalf maakt een stoere wegwerpbeweging. Hij blijft drie meter van die schepen uit de buurt. Drie meter? Dat is van hier tot die dukdalf. Maak er dan maar vijf of zes van. „Geef me 's effe een peukie." Het water druipt nog van haar Wetering. lijf. Gaike is dertien. En maakt alles zelf wel uit. Toen ze nog klein was, zwom ze hier ook al. Dat mocht dan wel niet van haar moeder, maar ze deed het toch. Gevaarlijk? Nee, hoor. Dat trekkende water, dat voelt zelfs lekker. „Ik kan natuurlijk wel naar het zwembad in Roelo- farendsveen gaan. Maar dit is een gratis golfslagbad, wat wil je nog meer?" Met veel kabaal en piepende remmen stopt een brommer voor het groepje. De jongen die afstapt, trekt wat met z'n linker been. Manke Nelis Ruud, twin tigjaar. Hij heeft een prothese. Natuurlijk zwemt hij ook in de Oude Woudwetering. Kracht ge noeg in z'n armen. En waterski en doet-ie ook. Op z'n goeie been dan, hè. En niet alleen op de plaatsen waar het mag. Zelf heeft hij een klein rubberbootje, acht pk. Die kan meer dan veer tig per uur. Toch heeft hij geen vaarbewijs. Een waarschuwing FOTO HIELCO KUIPERS van de politie heeft hij wel eens gëhad. Maar als ze weg waren, een dot gas en weer verder. Verderop spartelt een jongetje. Hij heeft een blauw zwemband- je om. Z'n moeder kijkt vanaf de kade toe, de benen in het water. Michael heeft al drie lintjes. Straks de vierde en dan af zwemmen. Toch mag hij al de woeste Oude Wetering in. Hij weet dat hij aan de kant moet blijven als er een grote boot langs vaart, vertelt ma. En met die zuiging valt het wel mee, toch?. Michael klautert de kade op. Hij verbergt zich onder een enorme handdoek. Wat doe je als er een grote boot aankomt, Michael? „Op het trapje blijven hangen, of ik ga eruit." Waarom dan? „Er zit een grote schroef onder. En die zuigt. Als ik blijf zwem men, dan ga ik dood." Ma lacht erom. Michael luistert goed. ROELF REINDERS personen, van wie er drie bui tendienst hebben (sluisdeuren openen en sluiten) en één de kassa bijhoudt. Met z'n vijven zijn ze in de zomer bezig met het dagelijks doorsluizen van zo'n tachtig schepen. Lans zegt dat de te overbruggen twintig centimeter misschien weinig lijkt, maar dat een sluis op deze plek toch onontbeerlijk is. „Die twintig centimeter is toch een hele slok hoor." J.C. van den Hoek van het Rijnland se hoogheemraadschap beves tigt dit. „In het gebied van Rijn land is alles afgestemd op een waterpeil van -60 NAP. Gaat ons waterpeil omhoog dan kunnen kleine dijkjes bij ons overlopen als het een keer flink waait. En in Delfland zakt het waterpeil een stukje als de Leidschen damse sluis verdwijnt. Dat heeft weer nadelige consequenties voor de vaardiepte. Nee, dat sluisje kun je echt niet zomaar weghalen." ERNA STRAATSMA I op zondag een attractie v pttrrr Regionale verwachting voor zaterdag 30 juli 30 graden Oost/zuidoost 3/4 Bij nadering van Roelarends- veen walmt een azijnlucht plot seling over het Braassemer- meer. Bepaald geen aangename lucht voor de watersporter die van de frisse natuur wil genie ten. De 'Veners' zelf deert het niet. Ze zijn sowieso geen 'azijnpissers', ,,'t Is juist wel een lekkere pittige lucht." Leven en laten leven is het mot to van de Veners, is het motto ook van een bewoner aan de Westmeerlaan. Hij woont pal tegenover augu rkenfab rikan t Van Ruiten waar de Veense at mosfeer op z'n zuurst is. „Ie hebt wel eens dat het stinkt, maar die lucht van Van Ruiten stelt niets voor. Veel viezer is de lucht die de bekende bierbrou wer uit Zoeterwoude soms ver spreidt. Kilometers hier van daan, maar toch ruiken wij dat soms. Het is een lucht die me, doet denken aan de hongerwin ter, toen mijn moeder suiker bieten voor ons klaar maakte." Zijn echtgenote vindt de azijn lucht van Van Ruiten 'juist een lekkere lucht'. Met een teiltje sperziebonen op schoot ademt ze een flinke teug in. „En we kunnen bij Van Ruiten natuur lijk voor eén habbekrats azijn halen." En al zou de lucht echt vies zijn, dan nog zouden ze niet snel klagen. „Veners zijn verschrikkelijk makkelijke, tole rante mensen. De mensen in die fabriek moeten toch ook werken? Weet je wat stinkt, dat groen in het Braassemermeer. Dat zootje waait tegen de ka, waar inmiddels een dikke soep ligt. Alleen de balletjes ontbre ken nog." Buurvrouw J. van den Haak zit ontspannen in haar voortuintje, of het nu stinkt of niet. „Ach, het valt wel mee, die lucht. Nu ruik je het wat meer omdat ze de augurken aan het zuren zijn. Je ruikt meestal wel wat ze bin nen aan het doen zijn, maar het stoort me niet." Bij de schutsluis aan de Noord kade waait een frisse bries. „Boerderijen stinken, de rest niet", zegt bewoner Heemskerk. „Trouwens, in die fabriek moet toch ook worden gewerkt. Weet u wel dat er in Roelofarends- veen nauwelijks werkloosheid is? Al die milieu-eisen die je te- Seksboten. Telkens weer duiken verhalen op dat er in onze regio een aantal van déze varende bordelen tussen de rietkragen verscholen liggen. In een lande lijk dagblad wordt er zelfs mee geadverteerd. Zo zou er een seksboot liggen in Voorschoten, naast de jachtwerf van Mulder, één op de Zuidpias bij Lange- raar en één in Reeuwijk, kortom: ons plassengebied zou een poel van erotiek zijn. Wufte taferelen op de waterplas. Pias- seks dus. Maar wat blijkt? Geen woon boot van plezier te bekennen. Met verrekijkers en argusogen zijn de plassen afgezocht. Maar niks is er te vinden, helemaal niks. Voorlichter R. Blom van de Leidse politie kent de verhalen. „Als ergens een nieuwe boot komt te liggen, doen meteen de geruchten de ronde. Maar ik kan u verzekeren dat er bij ons niets van bekend is en wij hou den dat echt goed in de gaten." Bij de politie van het district Al phen is het niet anders. Ook daar ontkent men het bestaan van een seksboot op de Zuid- plas. „Daar is geen sprake van. Dat soort dingen weten wij hier." Kortom de waterprostituée is een spook. Of ze ontvangt haar gasten in een duikboot. Zondag 7 augustus 'Recreatiedag' in gebied Vlietland VOORSCHOTEN Kanoën, wandelen en boog- of buksschieten. Dat kan allemaal op de recreatiedag die zondag 7 augustus in het recreatiegebied Vlietland tussen Leidschendam en Voorschoten wordt gehou den. Elk uur vaart er een rond vaartboot door het gebied waar mee, tegen een speciaal voor die dag gereduceerd tarief, een tochtje kan worden gemaakt. Pony's staan klaar om bereden te worden en kano-instructeurs brengen het publiek de eerste beginselen van het kanovaren bij. De hele dag staat de provin ciale recreatiebus opgesteld. Daarin zijn folders verkrijgbaar met routes om in het gebied te kanoën, te wandelen of te fiet sen. genwoordig hebt, dat is toch te gek. En de echte vervuilers zijn die apparaten hierboven." Hij wijst naar een vliegtuig, op weg naar Schiphol. „Wat die alle maal niet uitbraken, dat is pas echt vies." H. van Ruiten, directeur van de gelijknamige conservenfabriek, kijkt verbaasd op als hem wordt gevraagd waarom 't toch zo stinkt op het Braassemermeer. „Is dat echt waar? Ik kan kan het me gewoon niet voorstellen. Je ruikt volgens mij niets. Ik zit er altijd middenin, maar heb nog nooit een klacht gehad." Hij loopt naar buiten en steekt zijn neus in de wind. Nee, hij ruikt echt niets dat ook maar enigszins vies is. Wie klaagt over stank kan maar beter niet in Roelofarendsveen wonen. Er wordt altijd wel er gens gegierd, mest verspreid of augurken gezuurd. Of bekijk 't zoals de meeste Veners doen: "t stinkt hier niet, 't ruikt'. ERNA STRAATSMA r.oOQ aoco 5XO0 3.t-0O ACTIE ZUYDTWIJCK De eindstreep is in zicht. Zo'n 14.000 gulden is inmiddels toegezegd voor het vervangen van het motortje van de Zuydtwijck, het bootje van het gelijknamige verpleegtehuis. Gisteren kwam er geld binnen van diverse particulieren op het speciale gironummer (57055, t.n.v. Leidsch Dagblad, Leiden, onder vermelding van Zuydtwijck) en zegden onder meer de Sassenheimse verffabriek Akzo Nobel Coatings en de stichting Edith Jacoba uit Roelofarendsveen giften toe. „Als blijkt dat u aan het eind van de actie voor de Zuydtwijck nog geld tekort komt, dan kunt u rustig bellen." Met die woorden beëindigde Roelofarendsvener Paul Janzen het telefoongesprek, waarin hij 2.500 gulden toezegde voor de nieuwe motor van de boot. Een fors bedrag dat komt van de stichting Edith Jacoba, die is vernoemd naar de overleden dochter van de familie Janzen. „Toen Edith Jacoba werd geboren", vertelt Paul Janzen het verhaal, „bleek ze een mongooltje te zijn. Voor mijn vrouw en mij maakte het niets uit. Wij waren met haar even blij als we waren geweest met een niet mongools kind. Mongooltjes horen net zo goed bij het leven, zoals de dag bij de nacht. Ik geloof dat God met een dergelijke onvolmaaktheid benadrukt hoe volmaakt de rest is." „Helaas overleed ons dochtertje in 1961op veel te jonge leeftijd. De familie had toen de wens haar naam voort te laten leven. Daarom besloten we zes jaar geleden de stichting Edith Jacoba op te richten, ter ere van onze dochter. Met ons eigen geld en giften van familie werd de stichting gevoed. Door het rendement op het kapitaal zijn we inmiddels in staat elk jaar 20 tot 25.000 gulden aan goede doelen te geven." „Zet u maar rustig ons telefoonnummer in de krant. De stichting is altijd aanspreekbaar voor mensen die steun nodig hebben", besluit de inwoner van Roelofarendsveen het gesprek. Janzen is te bereiken onder nummer 01713-16383. Mtfoo

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 11