A
Jimenez voelt zich koning te rijk
Umpire: 'Je moet het in je hebben
Hockeysters
niet meer op
Champions
Trophy
Sport
Van Bon: 'slechts' zilver
Japanners klasse
apart in Haarlem
MAANDAG 25 JULI 1994
Het slop, waarin het Nederlands
vrouwenhockeyteam tijdens het
wereldkampioenschap verzeild
raakte, heeft verregaande con
sequenties. De zesde plaats in
Dublin betekent dat Oranje
voor de eerste keer in de ge
schiedenis het toernooi om de
Champions Trophy zal moeten
missen. Het eerstvolgende toer
nooi wordt september volgend
jaar in Buenos Aires gehouden.
Nederland verloor zaterdag in
het duel om de vijfde plaats met
0-2 van Zuid-Korea. Het was de
derde nederlaag die de formatie
van coach Bert Wentink op het
complex van het University Col
lege in Dublin leed. In de
groepswedstrijden werd het
tweemaal 1-2, tegen de Verenig
de Staten en Duitsland.
Wentink bleef zaterdag ont
kennen dat zijn positie wankel
is. „Over twee weken zullen we
het toernooi evalueren", aldus
de coach. „We" zijn het bestuur
van de Koninklijke Nederlandse
Hockey Bcnd en de begelei
dingsgroep, die anderhalve
week teleur stelde in Ierland.
Nederland vloog zelfs uit de
subtop. In november 'S5 zal in
Kaapstad deelneming aan de
Olympische Spelen moeten
worden veiliggesteld.
Australië werd zondag door
een overwining van 2-0 op Ar
gentinië voor het eerst in de ge
schiedenis wereldkampioen. Bij
de zeven eerdere edities eindig
de Nederland vijfmaal, Duits
land tweemaal als eerste. De
Verenigde Staten eindigde in
Dublin als derde, Duitsland
werd met 2-1 verslagen.
Australië herhaalde het suc
ces van de Champions Trophy,
vorig jaar in Amstelveen. Toen
wonnen de Aussies in de finale
door strafballen van Nederland.
Coach Rick Charlesworth, zelf
een hockey-legende, had in Du
blin de sterkste selectie, met de
juiste mixture van jong en oud.
Mark van Lom
beek, Tbur-ver-
slaggever van de
Belgische televisie, in Humo:
„Ik ben net als de pianist van de
Titanic. Ik blijf praten, water
ook gebeurt.
Columnist Leo Derksen in Pa
norama over de arbiter:
Scheids noemen ze hem, wat
een afkorting is van scheidsrech
ter, maar de klank van het
woord roept bizarre visioenen
op van onwelriekende uitwerp
selen.
Derksen over grensrechter
Dolstra:
„Helaas, samen met de scheids
moest hij naar huis. En na nog
maals de luxe om hem heen ge
prezen te hebben sprak hij deze
woorden: 'Het zal niet meevallen
straks weer het postkantoortje
van Dokkum te moeten binnen
wandelen. 'Kijk eens aandaar
vertoeft hij dus, in alle eenvoud.
Dolstra heet de man geloof ik.
Nog een geluk, dat hij geen Bo-
nifatiusheet."
Banesto-ploegleider Echavarri
in NRC Handelsblad over Mi
guel Indurain:
Hobby's heeft Miguel niet.
Wielrennen is alles voor hem.
Hij kan niet de concentratie op
brengen om een boek of een
krant te lezen. Miguel is een boe
renzoon. Hij houdt van zijn wo-
ning, zijn familie, zijn hond, zijn
tractor, het weiland. Daar is hij
thuis."
Hans Horn, eigenaar van los
Lansinks paard Libero in De
Volkskrant:
„Ik heb mij laten vertellen, dat
Libero een slechte jeugd heeft ge
had.
Martin Simek in HP/De Tijd
over geluk:
Waarom sporten gelukkig
maakt? Omdat het ons van den
ken bevrijdt. Ons op instincten
doet drijven, ons tot beesten
maakt. Dat denken, waarop we
zo prat gaan, is een vermoeiende
metgezel die altijd maar blijft
doormalen. Niet te stoppen, om
gek van te worden. Zelfs als we
vrijen, denken we nog na.
Idem:
„Als de sporter zich laat gaan
overkomt het hem regelmatig
dat hij boven zichzelf uitstijgt.
Hij is tot staaltjes in staat die
nauwelijks zijn na te vertellen.
De beste vrijages kun je ook niet
navertellen. Vandaar dat alle
middelmatige minnaars en
middelmatige sporters over hun
prestaties opscheppen. Geluk
valt niet na te vertellen.
TV-commentatorbij Heineken
Open:
„Prins Bernhard is er, en ook
Pieter van Vollenhoven is aan
wezig. Ik heb ook Wim Rijsber-
gen gezien: dus alle belangrijke
n Nederlands zijn er.
ALKMAAR GPD
Het was Spanje en Miguel
wat het afgelopen weekein
de de klok sloeg. Koerste in
Parijs Miguel Indurain op
het succes af; in de wat
rustiger omgeving van de
Hilversumse bossen, had
Miguel Angel Jimenez het
grote verzet opstaan. De
Spaanse golfer 'schakelde'
even verkeerd op de holes
elf, twaalf en dertien, maar
liet er in zijn eindsprint
geen twijfel over bestaan
wie met de grootste che
que (325.000 gulden) naar
huis mocht in de Heineken
Open.
HILVERSUM GPD
Jimenez voelde zich de koning
te rijk na ontvangst van de bo
kaal uit de handen van Prins
Bernhard. Even nog had de 30-
jarige golfer uit Malaga zijn fel
ste belager de hoop gelaten.
Zijn tweede schot op de aller
laatste hole verdween met een
sierlijke boog het publiek in. Ji
menez kreeg een free-drop om
dat de tribunes een slag naar de
green onmogelijk maakten. Ver
volgens klaarde Jimenez de klus
professioneel.
„Niet mijn beste schot, dat
tweede," aldus Jimenez. Hij
speelde vier dagen goed golf,
„maar om een tournooi te win
nen, moet je dat geluk hebben."
Halverwege de zondagsronde
had echter ook Jimenez zijn
moeilijke momenten. Hij ver
loor drie slagen op de holes elf,
twaalf en dertien en gaf Howard
Clark aldus uitzicht op een play
off.
In Hilversum betaalde het
huiswerk met broer Juan, golfle-
raar in Torrequebrada, zich
meteen uit. Miguel Angel kende
een miserabele start verleden
week in het Britse Open en lag
er na twee rondes uit. Thuis
werd er aan wat technische de
tails gewerkt en kon de rechter
voet, gekneusd nadat er een
kistje wijn op was gevallen, ver
der herstellen. In Hilversum zag
de wereld er voor de Spanjaard
weer perfekt uit. „Ik speel het
hele seizoen al sterk. Dit is
weliswaar mijn eerste winst-in
Hij was nog maar net hersteld
van zijn inspanningen in de
Tour. Beide benen vertoonden
bovendien flinke schaafplekken,
als gevolg van een akelige val
tijdens de kwalificaties. En tij
dens de eerste rondes van de fi
nale was hij ook nog eens de
kluts kwijt. Het weerhield Léon
van Bon er uiteindelijk niet van
om uit te groeien tot beste ren
ner in de ldassementsrit, tijdens
de Nederlandse kampioen
schappen op de baan in Alk-
Dat de oogst slechts zilver
was, daar had de 22-jarige Apel-
doorner wel vrede mee. Dat was
nu eenmaal het probleem van
de 'puntenkoers'. De beste wint
niet altijd.
Sinds hij olympisch zilver
overde in Barcelona, staat
Bon te boek als een specia
op de klassementsrit. Zelf rel;
veerde hij dat zaten
enigszins, met als achtergrc
de ingezette profloopbaar
ben hier toch twee jaar u;
weest, zodat ik het inzicht
koers kwijt ben", klonk
„Dat maakt het heel moeilijk
was de draad in het begin i
ook kwijt. Toen ben ik uit
moede maar gaan rijden en I
blijven rijden, terwijl ik af en
luisterde hoe de stand
wedstrijd was."
Daartegen was maar éi
ner bestand. Richard Rozend
(Warmenhuizen) hield i
de voorsprong op Van Bon
zocht veelvuldig het wiel
zijn concurrent.
Miquel Jimenez krijgt de beker uit handen Prins Bernard.
1994, maar het hadden er voor
mijn gevoel al drie moeten
zijn." De Spanjaard doelde o.a.
op zijn play-off met Robert Al-
lenby in het Honda Classic in
Hamburg. De grote mentale
winnaar, ondanks het tegenval
lende weekeinde, was echter de
Nederlander Rolf Muntz. Zijn
klassering rond de 30ste plaats
is voor Nederlandse begrippen
al bijzonder. Zijn verdiensten
zullen echter het veelvoudige
zijn van de ongeveer 18000 piek
die hij op zijn bankrekening
krijgt gestort. De sponsorstrijd
die over het hoofd van Muntz al
tijdens het Dutch Open ont
brandde, krijgt ongetwijfeld een
vervolg. De 25-jarige laat de he
ren keurig stoeien en concen
treert zich op het volgende
Challenge-toernooi in Genève.
Daar moet hij verder werken
aan zijn ontwikkeling als toer-
nooigolver.
„Dit Heineken Open is een
prima stimulans en geeft me
het gevoel dat ik op de juiste
weg ben. Ik heb een lekkere
wedstrijd gespeeld en ook nog
stevig onder par gescoord. Veel
geleerd en veel fouten ge
maakt." De fouten maakte
Muntz vooral in het weekeinde.
Zaterdag bijvoorbeeld op de elf
de hole. Sloeg zijn afslag in de
bossen en had vervolgens nog
drie slagen nodig om in de
buurt van de green te komen.
Uiteindelijk kon hij na zeven
slagen zijn putter in de tas stop
pen. Het heilige vuur van de
twee eerste rondes was gedoofd
in de Hilversumse hitte. Deson
danks kreeg het talent een
staande ovatie gisteren op de
laatste hole. Op die achttiende
had Muntz zich onsterfelijk
kunnen maken door een eagle-
pott (2 onder Par) te benutten.
Hij miste, waardoor zijn totaal
op 280 slagen, acht onder Par
kwam. Het missertje koste drie
duizend piek.
„Als ik golf speel, denk ik niet
aan geld. De gedachte daaraan
komt pas later. Feit is dat ik met
deze cheque erbij me voor dit
seizoen geen zorgen meer hoef
te maken. Ik ben niet op hulp
van buitenaf aangewezen." De
enige hulp die Muntz kreeg,
was die van caddy Simon van
der Werf. Over twee weken
draagt Rolf Muntz weer keurig
zelf zijn tasje. Ook een kwestie
van geld. „Maar niet alleen,
haast Muntz zich te zeggen.
„Een caddy is iets bijzonders.
Die vind je niet een, twee, drie.
Je moet er een vertrouwensrela
tie mee opbouwen. Hij moet
zich vooral niet met mijn spel
bemoeien en ervoor zorgen dat
ik rustig blijf."
Die rust was er dit weekeind
zeker niet. „Drie holes voor het
einde kreeg ik pas in de gaten
waarom het de laatste twee ron
des minder ging. Ik was bezig
aan een soort ren-je-rot-spelle-
tje inplaats van golf. Doordat je
slechts met zijn tweeën speelt,
gaat het tempo omhoog. Dat
hoger tempo sloeg over op mijn
swingritme. Dat heeft puur met
ervaring te maken."
HAARLEM «ANP
De zeventiende Haarlemse
honkbalweek heeft met Japan
dé perfecte winnaar gekregen.
De Aziaten beëindigden de
krachtmeting met de vier ande
re ploegen zonder verlies. Als
laatsten ondervonden de Little
Caesars zondag in de finale de
kracht van de vrijwel foutloos
spelende Japanse studenten: 5-
2.
De door de organisatoren
voorziene eindstrijd had moe
ten gaan tussen Japan en Ne
derland. Het Oranje team ver
loor zaterdagavond echter met
4-6 van de Caesars, die toen
hun tweede wedstrijd van de
dag speelden. Werper Harry
Koster vergooide zaterdagavond
letterlijk de kansen van zijn
ploeg op de finale in de tweede
Amerikaanse slagbeurt. Na vier
wijd en het raken van de Ami
kaanse slagman Curtis Morj
moest hij een twee-honks
toestaan. Koster ging na i
nieuwe vier wijd lelijk in de f
toen hij de bal over het eei
honk gooide.
Ineens zag Nederland
voorsprong van 2-0 omgeze
een achterstand van 2-5. Die
genslag kwam Nederland,
veel meer honkslagen (11
produceerde dan de tegenst
der, niet meer te boven. In
negende en laatste slagbi
kwam Nederland nog wel ti
punten dichterbij. De wens
de ruim 6000 toeschouwers,
door het wat vreemde w
strijdschema voor de de
maal een treffen tussen de t
ploegen zagen, van drie e:
innings ging echter niet in 1
vulling.
OVERLEDEN - In zijn woonplaats Den Haag is zaterdag op 80-j
ge leeftijd Aad Ivens overleden. Ivens was erelid van van de
ninklijke Nederlandse Dambond (KNDB) en de internatioi
damfederatie (FMJD). Hij vervulde jarenlang verschillende func
binnen de dambond. Ivens trad onder meer op als begeleider
de Nederlandse selecties bij wedstrijden in de toenmalige Sovji
nie en fungeerde ook als internationaal arbiter. Als dammer sp
de Ivens ruim 50 jaar op het hoogste niveau bij de Haagse ver
ging RDG/DIO, waarvan hij ook erelid was. Ivens was ridder ii
Orde van Oranje Nassau. Hij wordt donderdag gecremeerd.
Het leven van een tennis-
scheidsrechter is niet altijd even
makkelijk. Op de hoge stoel ge
zeten ben je blikvanger als er
eens wat misgaat. Een verkeer
de 'call' en je wordt meteen ver
guisd. En goeie beslissing en
niemand die er wat om geeft.
Toch zijn er wekelijks ontelbare
umpires aan de gang om de
tenniswedstrijden in goede ba
nen te leiden. Het gaat daarbij
vaak om finalewedstrijden tij
dens de toernooien in de diver
se districten. Een scheidsrechter
op de stoel geeft dan wat ex
tra's. Het staat allemaal wat offi
ciëler en dat is toch waar het al
lemaal om gaat.
Op het A-toernooi bij de Open
Leidse is het de hele week offi
cieel. Vanaf de dag dat het toer
nooi begint zitten er umpires op
de stoel. Een van hen was deze
week Jacques van Drongelen.
De Katwijker oefent al twintig
jaar met een onderbreking van
zes jaar zijn hobby uit. Het
grootste deel daarvan bracht hij
door als 'nationaal-scheidsrech-
ter'. Dat zijn de mannen in bla
zer die op toernooien als Room
burg de hoogste positie mogen
bekleden. Hij behoort dan ook
de tot de A-categorie. A-
scheidsrechters zijn meer erva
ren dan B, een C is op districts
niveau bezig en een D zit af en
toe op de stoel bij competitie
wedstrijden van de vereniging
waar hij zelf toe behoort.
Een topumpire i
niet zomaar. Umpires horen ei
genlijk niet te praten over ten
nis. Dat mag niet. Tijdens de
Davis Cup bijvoorbeeld mogen
umpires niet hun visie geven
over de wedstrijden die ze ge
floten hebben. Ook Van Dron
gelen mag zijn visie als scheids
rechter niet ventileren over een
A-**** toernooi als Roomburg.
Navraag bij de hoofdscheids-
rechter leert hem dat hij alleen
op persoonlijke titel mag spre
ken. Vragen over het Room
burg-toernooi zelf mag hij niet
beantwoorden, wel vragen die
over het leven als umpire gaan.
Hij meldt het nadrukkelijk.
Begin jaren '70 beklom Van
Jacques van Drongelen 'in actie' op Roomburg: „De
Drongelen voor het eerst de tien
treden van de umpirestoel. Een
hem bekende scheidsrechter
vroeg hem of hij niet ook eens
wilde tellen bij een wedstrijd. Al
vrij snel groeide hij uit tot natio
naal scheidsrechter.
Internationaal kwam Van Dron
gelen nooit aan de bak. De Kat
wijker werkt bij de luchtvaart
dienst van de marine en inter
nationale scheidsrechters zijn
professional. Voor hem bleef
het bij een pure hobby. Wel
mocht-en mag hij bij de inter
nationale toernooien die in Ne
derland worden gehouden tij
dens de kwalificaties af en toe
op de stoel zitten. Voor de rest
blijft het bij 'lijnrechteren'. Bij
de afgelopen kwartfinalewed
strijd om de Davis Cup tussen
Nederland en de Verenigde Sta
ten was Van Drongelen lines
man. Een apart vak volgens
hem.
„Lijnrechter zijn is niet makke
lijk. Je moet vol geconcentreerd
zijn. Vooral de baseline wordt
onderschat. Op de lange lijn zie
je de bal nog aankomen, maar
je kan niet tegelijkertijd de
baseline in de gaten houden en
de bal volgen. Dan ben je te
laat. Je moet dus kunnen in
schatten of een bal inderdaad in
de buurt van de baseline komt
of niet en je dan op die lijn con
centreren. Er zijn bepaalde kijk-
techniekenvoor."
Is de baseline al moeilijk, de
servicelijn is nog moeilijker.
Daar wordt de bal met gemid
deld 180 kilometer per uur naar
toe gekegeld. Van Drongelen:
„Je moet het in je hebben om
een goede servicelijnrechter te
worden. Dat kun je bijna niet
Iste reactievermogen kunnen het."
FOTO HOLVAST/MARK LAMERS
aanleren. De mensen met het
snelste reactievermogen kun
nen het. En je moet ook een
beetje geluk hebben. Sommigen
komen gewoon niet aan de bak
en kunnen het dus nooit bewij
zen.
Overigens, voor het geld hoeft
een aankomend scheidsrechter
het niet te doen. De vergoedin
gen zijn minimaal, zo'n 25 tot
30 gulden per dag plus omkos-
ten. En dan is er ook nog de ver
plichting een minimaal aantal
dagen per jaar het vak uit te oe
fenen. Feestdag of niet. „Maar
het leuke aan scheidsrechteren
is het sociale aspect ervan. Je
komt veel mensen tegen en je
hebt altijd de beste plaats om
toe te kijken."
De euforie over de
vierde wereldtitel
voetbal is in Brazilië
omgeslagen in nationale onvre
de. Aanleiding is de voorkeurs
behandeling die de gevierde in
ternationals bij het passeren
van de douane in eigen land
hebben gekregen. Onder druk
van de publieke opinie wordt de
omvangrijke, peperdure bagage
van de Braziliaanse delegatie
alsnog onderzocht en fiscaal be
last.
Volgens een woordvoerder van
het Braziliaanse ministerie van
economische zaken kan het be
drag aan invoerrechten oplopen
tot bijna twee miljoen gulden.
Voor de staatssecretaris voor
belastingzaken komt de maatre
gel te laat. Osiris Lopes trad on
middellijk af na de onrechtma
tige gang van zaken. Hij zei dat
de wet voor iedereen gelijk
moet zijn, ook voor voetbalhel
den.
De Braziliaanse selectie vertrok
twee maanden geleden met
2.000 kilogram aan goederen
naar het WK in de Verenigde
Staten. Zij keerde donderdag in
Rio de Janeiro terug met ruim
17.000 kilogram, inclusief de
wereldbeker. De spelers en be
geleiders hadden bij het winke
len niet op een paar dollar geke
ken. Tot de bonte bagage, ver
voerd in kisten, dozen en krat
ten, behoorden koelkasten,
wasmachines, magnetrons, te-
levisies, video's en hifi-appara-
tuur.
Volgens de Braziliaanse invoer-
bepalingen moet over buiten
landse aankopen van boven de
1000 gulden belasting worden
betaald. De officials en voetbal
lers weigerden echter op het
vliegveld hun bagage te laten
controleren. Het gezelschap
dreigde de feestelijke parade en
huldiging in Rio te boycotten
indien de douane toch alles zou
inspecteren en aanslaan.
De regering, met president Ita-
mar Franco als initiatiefnemer,
besloot onder druk daarvan de
beroemde landgenoten voor
één keer dispensatie te verle
nen. Ongezien mochten alle
spullen worden uitgeladen en in
vrachtwagens naar plaats van
bestemming worden vervoerd.
Hoewel de spelers na hun
machtsgreep in de Verenigde
Staten tot volkshelden zijn uit
geroepen, ging deze VIP-behan-
deling de Braziliaanse bevolking
toch te ver. Een storm van kri
tiek raasde over het voetbalmaf-
fe land. Zelfs de kranten, bij wie
de voetballers in tijden van suc
ces geen kwaad kunnen doen,
spraken er schande van.
„Deze spijtige geschiedenis telt
alleen maar verliezers", schreef
O Globo. „Het vertrek van
staatssecretaris Lopes is een
slag in het gezicht van president
Franco", stelde Folha de Sao
Paulo. „Ook al zijn ze viervou
dig wereldkampioen, dat geeft
ze nog niet het recht zich als
smokkelaars te gedragen", zei
de burgemeester van Sao Paulo
smalend.
Na de intrekking van het om
streden regeringsbesluit heeft
het ministerie van economische
zaken opdrachten gegeven aan
de nationale vliegtuigmaat
schappij Varig en het Brazi
liaanse consulaat in de Verenig
de Staten. Het departement wil
een volledige lijst van de passa
giers en van de goederen die zij
op hun terugreis naar Rio heb
ben meegenomen. Voor Roma-
rio en kornuiten dreigt derhalve
een flinke naheffing.
nderlecht heeft niet
lang plezier van z'n
Brazilianen gehad.
De jeugdige talenten Cate en
Toninho, die door de Brusselse
club van Sao Paulo overgeno
men werden, zijn na twee we
ken in België met heimwee naar
huis vertrokken.
Cate en Toninho leverden za
terdagochtend hun contract bij
manager Verschueren in. „De
jongens konden helemaal niet
wennen", verklaarde de mana
ger die het duo naar het vlieg
veld bracht. „We hebben de be
slissing nog tien dagen uitge
steld, maar het kon zo niet ver
der. De afgelopen dagen kwa
men ze zelfs huilend naar de
training."
In rugby mag veel, maar op
bijten staat bijna de
doodstraf. De Zuidafri-
kaanse international Johan le
Roux gedroeg zich in de tweede
Testwedstrijd tegen Nieuw-Zee-
land in Wellington als een echte
Springbok. Hij kan zijn interna
tionale loopbaan verder wel
vergeten.
De 32-jarige metaalhandelaar,
niet geheel toevallig bijge
naamd het „beest", beet tegen
stander Sean Fitzpatrick zater
dag in zijn oor. De boosdoener
werd meteen verbannen uit het
team. Het ticket voor zijn terug
reis naar Zuid-Afrika ligt al
klaar, maar Le Roux mag eerst
nog de uitspraak van de Nieuw-
zeelandse tuchtcommissie af
wachten. Dat collega komt
maandag bijeen.
„Daarna gaat hij naar huis",
stelde teammanager Jannie En-
gelbrecht. „Wat mij betreft,
speelt hij nooit meer voor mijn
provincie", sprak Transvaal-
coach Christie verontwaardi;
in eigen land. „Dit hoort niei
een rugbyveld thuis", bekem
Pienaar, aanvoerder van de
Springboks. De Zuidafrikane
zijn op toernee in Nieuw-Ze>
land.
De agressieve actie van Le R>
bleef aaanvankelijk verborge
Aanvoerder Fitzpatrick, die c
All Blacks naar de tweede en
slissende zege in de Testserii
leidde (13-9), reageerde in d<
tweede helft woedend op de
aanslag. Niemand had echte
overtreding gezien. Het bloe
ende oor van Fitzpatrick wei
niettemin op een misdaad. I
bestudering van de video-be
den van de wedstrijd was lat
duidelijk te zien dat Le Roux
het oor beet.
De Springboks hebben tijde:
hun toer in Nieuw-Zeeland i
slechte reputatie opgebouwi
Tegen James Small loopt no
een onderzoek wegens mole
tie van zijn opponent Gordc
het duel vorige week met W.
kato. Een paar dagen daarn;
werd Geldenhuys in de wed
strijd tegen Manawatu van 1
veld gestuurd na een tegens
der tegen de grond te hebbe
geslagen. „We worden hier i
Nieuw-Zeeland het Nazi-tet
genoemd, maar dat is niet h
maal waar", sprak captain F
Het sprookje van
semi-prof. Alarr
Ahannach was t
lopen week in het trainings
kamp van Telstar in Warege
tot tranen toe geroerd. Hij,
jaar, nog niet eens een vastt
waarde bij de Velsense eersl
divisionist, werd uitgenodig
om op audiëntie te verschiji
bij de Marokkaanse koning
Hassan II. Vandaag vertrekt
Ahannach naar de hoofdsta
Rabat.
„Bij ons is de koning alles",
de vereerde Marokkaanse v
baller. Maar waarom wordt
gerekend hij, een talent nog
wachtend nog op zijn eerstf
doelpunt voor Telstar in coi
petitieverband, waarom wo
hij in het paleis ontboden?
„Ik ben benaderd door mer
van de Marokkaanse amba;
de. Ze hebben een paar kee
Telstar gekeken. Bovendien
ten ze dat ik in de Marokka;
selectie had gezeten. Ze hac
iemand nodig die iets in he
buitenland heeft bereikt. Di
voorbeeld voor Marokkaan;
jongens kan dienen."
Ahannach zal door de vorst
worden beëdigd.
