Flintstones barbecuen
nog lang en gelukkig
Goethe was homoseksueel
en een neurotisch genie
Film
f
Wensvervullende sprookjesfilm
voor jongste bioscoopbezoekers
Martin Ros op één na grootste
bewonderaar van Fausto Coppi
DONDERDAG 21 JUL11994
Nederlandse nasynchronisatie 'Duimelijntjelaat te wensen over
HENKl
Duimelijntje. Te zien: Lido 4, Leiden;
Odeon 3, Den Haag; Metropole 4, Den
Er zijn maar weinig
de filmwereld die het aandur
ven om lange animatiefilmfilms
te maken. Het kost namelijk
ontzettend veel tijd, geld en
mankracht, terwijl het risico dat
de film niet uit de kosten komt,
enorm groot is. Toch zijn er ook
buiten de Disney Studios nog
altijd onverschrokken idalisten
die om de zoveel tijd een film
produceren, die volledig is be
dacht en geconstrueerd vanach
ter de tekentafel. Don Bluth's
Duimelijntje bij voorbeeld, een
sprookjesfilm voor de jóngste
generatie bioscoopbezoekers,
die vanaf deze week De
Aristokatten komt vergezellen in
de matineevoorstellingen.
Het is altijd indrukwekkend
om te zien hoeveel handwerk er
nog te pas komt aan deze meest
arbeidsintensieve tak van de
filmindustrie. Dat blijkt uit de
vaak minutenlang durende afti
teling met een paar honderd
namen en de meest exotische
beroepen, uiteenlopend van in
kers and painters (de inkleur-
ders van de plaatjes; 70 man bij
Duimelientjêitot character ani
mators (die de figuurtjes uitte
kenen) en de background pain
ters (die voor de achtergronden
zorgen).
En dan hebben we het nog
niet eens gehad over het geluid.
Een verhaal apart omdat de
meeste lange animatiefilms in
ons land worden nagesynchro
niseerd, dat wil zeggen Neder
lands ingesproken en gezongen.
Arnold Gelderman is de specia
list op dit gebied. Hij deed ook
de Nederlandse regie voor Dui
melijntje, waarbij hij gebruik
maakte van de stemmen van
onder meer Laura Vlasblom,
Hedy Lester, Serge Henri Valcke
en Jerome Reehuis. Meestal zit
het met zoveel ervaren mensen
wel goed met de nasychronisa-
tie, maar bij Duimelijntje schiet
de geforceerde vrolijkheid soms
toch voor een deel zijn doel
voorbij.
De film vertelt het verhaal van
een meisje dat net zo klein is als
Klein Duimpje en dat ervan
droomt met een elfenprins te
trouwen. Maar ze wordt ont
voert door een stel padden die
haar mooie stem willen exploi
teren, terwijl één van de padden
ook nog eens met haar wil trou
wen. Kort daarop dient zich een
tweede huwelijkskandidaat aan,
de gladjakker Kareltje Kever.
Tenslotte wordt ook Meneer
Mol verliefd op Duimelijntje en
het scheelt weinig of hij weet
haar met zijn geld te paaien.
Maar net op tijd breekt de zon
door en volgt Duimelijntje en
dat is de hartverwarmende
boodschap van de film toch
de stem van haar hart.
Het brave verhaal, gebaseerd
op een sprookje van Hans
Christian Andersen, is heel ge
schikt voor jonge kinderen die
hun weg nog moeten leren vin
den in de bioscoop en die nog
niet zijn geïnfecteerd door het
dagelijkse televisiegeweld. Films
voor deze jongste categorie bi-
socoopbezoekers (kinderen
vanaf een jaar of 4) zijn zeld
zaam en daarom is het jammer
dat bij de nasynchronisatie van
Duimelijntje niet echt rekening
is gehouden met de 'doelgroep'.
Het ziet er allemaal betoverend
en sprookjesachtig uit (de ver
dienste van Don Bluth) en ook
de liedjes klinken niet onaardig,
maar de verstaanbaarheid laat
soms te wensen over. Zang-
stemmen wordt overwoekerd
door orkestraal geweld en ei
genlijk is alleen de Prins (Rolf
Koster) goed te verstaan in de
songs.
Ronduit ergerlijk zijn het veel
te volwassen taalgebruik en de
quasi-lollige accentjes in de Ne
derlandse nasynchronisatie,
zoals de vogel met een Frans
tongval, de de bezoekers wel
kom 'eet' en 'erfst' zegt als hij
herfst bedoeld. Of mevrouw
Pad, die is opgezadeld met een
Spaans accent en die van Dui-
melientje een 'geel, geel, grote
ster' wil maken. Volwassenen
zullen daar ongetwijfeld om in
de lach schieten, maar die
kleintjes, waarvoor de film toch
primair bedoeld is, snappen na
tuurlijk niks van die raar pra
tende figuren. Zoals ook het na
bootsen van scènes uit Broad
way-musicals op muziek van
Barry Manilow volledig aan
hen voorbij zal gaan. 'Geel, geel'
jammer eigenlijk.
Het heeft wat voeten ii
r uiteindelijk
haar elfenprins.
The Flintstones-hype is natuur
lijk een heel ander verhaal. Zel
den werd met zoveel overtui
ging een publiek .wijs gemaakt
dat dit een film is die ze niet
mogen missen. Platenmaat
schappijen, fastfood-ketens,
speelgoedfabrikanten en textiel-
reuzen sloegen de handen in
een om er voor te zorgen dat de
t geen radio en televi-
Films als The Flintstones plaatsen een recensent voor een
dilemma. Moet hij de film te bespreken of de hype? Over
dat eerste zijn we tamelijk snel uitgepraat: Leuk voor kij
kertjes onder de tien, met genoeg verwijzingen, gastop
tredens en mooie effecten om de begeleidende ouders
anderhalf uur zoet te houden. Vreselijk grappig is het
niet, noch scherpzinnig, origineel of zelfs maar span
nend. Wel zitten er veel leuke muppets in, en het feit dat
iedereen met eigen ogen wil zien hoe Bedrock tot leven is
gebracht, garandeert voorlopig een topdrukte bij de kas-
sie kan aanzetten, geen waren
huis en snackbar kan betreden
zonder door een luidkeels Yab-
ba-Dabba-Doo! te worden be
groet. The Flintstones zijn onder
ons, en of we nu willen of niet
we zullen ze deze zomer
moeten tolereren.
Terug naar de film. Uitgangs
punt is een bij jong en oud ge
liefd tekenfilmserie waarin onze
moderne samenleving wordt
gespiegeld in een fictieve ge
meenschap in het Stenen Tijd
perk. Jan Modaal heet hier Fred
Flintstone, een kraandrijver die
bowlt, barbecuet en met het he
le gezin de drive-in bezoekt,
kortom geniet van de alledaagse
sleur. Hij wordt echter het
slachtoffer van machtsspelletjes
in de top van zijn bedrijf, laat
zich verleiden door de verlok
kingen van geld en vrouwen en
wordt een nog groter parvenu
dan hij al was. Gelukkig slagen
familie en trouwe vrienden er
net op tijd in Fred van een leven
als dakloze te redden, en pakt
hij de draad van zijn rimpeloze
leventje weer op.
Vooraf waren er de verhalen
over de scriptproblemen, en wie
de film bekijkt proeft de on
macht van de naar verluid 37
verschillende schrijvers, om uit
een brave serie een relevant
verhaal te destilleren. Het bleef
bij een poging. Anderhalf uur
lang worden we getracteerd op
woordspelingen (uit eten bij
RocDonalds, op vacantie naar
Rocapulco), inside-grapjes (Ste
ven Spielrock, George Lucas'
Tar Wars, een sexy secretaresse
die Sharon Stone heet), cameo's
Gay Leno heeft zijn eigen talk
show in Bedrock, Elizabeth Tay
lor laat de resultaten van haar
laatste operatie bewonderen) en
hier en daar een aardige vondst
die wél in de context van het
verhaal past (Fred die per onge
luk het beton fiitvindt).
Maar hoe hard er door alle
betrokkenen ook wordt ge
schreeuwd (zelfs de beminnelij
ke John Goodman begint op
den duur te irriteren), hoeveel
miljoen er ook wordt gespen
deerd aan de illusie dat hier iets
gebeurt onder alle herrie
gaapt een een angstwekkende
leegte. The Flintstones gaat he
lemaal nergens over, het is een
film waarin de bijzaken hoofd
zaak zijn geworden. De scherp
zinnige parodie op onze con
sumptiemaatschappij die deze
film zo leuk had kunnen maken
blijft uit. De makers komen niet
verder dan een moralistisch
pleidooi voor de waarde van
vriendschap boven de verlok
kingen van het grote geld. En
dat klinkt in het licht van de
agressieve reclamecampagne
wat al te vals.
Bruce Willis
valt door de
mand in
'Striking
Distance'
JOS DE PUTTER
Striking Distance. Te zien Lux<
den; Euro 3, Alphen a/d Rijn,
Den Haag.
Een film met steracteur Bru-
3 Willis, die al ruim een
op de plank ligt daar r
een en ander fout zijn ge-I
gaan. Dat blijkt dan ook: Stri-
king Distance, een actiefilm ft
met melodramatische trek-jk'
jes, rammelt aan alle kanten, a
Eén van de eerste dingen'P
die opvalt aan Striking Dis-
tance is dat Bruce Willis niet
kan acteren. Dat wisten wé
eigenlijk nog wel, maar vaaki
worden 's mans dramatischs
tekortkomingen weggemof
feld achter veel vaart en bluf.
Regisseur Rowdy Herrington'
kiest, naast het voorspelbare!
actiewerk, voor een iets an-,
dere toon en dat breekt Bru-
2 Willis (en dus ook de film)
onmiddellijk op.
Het is werkelijk niet om
lan te zien hoe Willis op
krukken door het politiebu-
j van Pittsburgh strom
pelt, waar iedereen hem haat
omdat hij z'n maat heeft
aangegeven wegens mishan
deling van een verdachte.
Het personage van Willis,
agent Tom Hardy, heeft het
neso niet makkelijk. In de
opening van de film wordt,
sen lange auto-achtervol
ging waarbij de halve pro
duction value van de film
aan diggelen gaat, zijn vader
vermoord. Tom Hardy over
leeft de aanslag en gaat vanaf
dat moment op zoek naar de
moordenaar, die ook ver
dacht wordt van het doden L
een reeks blonde vrou-
met wie Hardy affaires
heeft gehad.
Aangezien Hardy er van
overtuigd is dat de dader
deel uitmaakt van het poli
tiekorps, wordt hij voortdu
rend tegengewerkt. Dat bete
kent dat bluffer Bruce Willis
teloorgang en de desillu-
van een agent moet ver
beelden. De stijl waarin hij
dat doet zou de film nog wel
s een cult-status kunnen
bezorgen. In het huidige!
Hollywood lopen meerdere
'steracteurs' rond die maar
gezicht hebben ook
tneer Willis ontroerd of
geshockeerd moet zijn, zit
ergens in z'n kop die beken-
vette grijns nog verbor
gen.
Iets dergelijks geldt voor de
categorie films waartoe Stri
king Distance behoort: Het
onvermogen van scenario en
regie kon niet worden weg
gemoffeld achter alle actie.
BIOSCOPEN
AMSTERDAM
ALFA 1 tel. 6278806
Romeo is bleeding 16 j„ dag. 13.30,
16, 19.30
Four Weddings and a Funeral dag. 22
ALFA 2
The Aristocats dag. 13, 15.45,
18.45,21.30
ALFA 3
The Hudsucker Proxy dag. 21.30
Thumbelina dag. 13,15.45, 18.45
ALFA 4
Damage 16 j.. dag. 13.30, 16,
19.30, 22
ALHAMBRA 1 tel. 6233192
Short Cuts 16 j., dag 14. 20
ALHAMBRA2
Getting even with Dad dag. 18.45,
Striking Distance dag. 13.15, 16,
18.45,21.30
CINERAMA 2
My Father The Hero dag. 13.15, 16,
19.15,22
CALYPSO 1 tel. 6234876
Man Trouble dag. 13.15, 16, 19.15,
22
CALYPSO 2
Intersection dag. 13.15, 16, 18.45,
21.30
CINECENTER-CINEMA CORALINE tel
6236615
Shortcuts 16 j., dag. 21
Shadowlandsdag. 13.45, 16.15,
18.30
CINECENTER-PEPPE-NAPPA
The Remains of the Day. dag. 13.45,
19,30, zo. ook 11
Lifetimes 16 j., dag. 17, 22
CINECENTER-PIERROT
Ma Saison Préferée 16 j., dag. 14,
16.30, 19,21.45
CINECENTER-CINEMA JEAN VIGO
In the Name of the Father 12 j., dag.
13.45, 16.30, 19.15, 22, zo ook 11
CINEMA 1 INTERN, tel. 6151243
The Flintstones dag. 19, 21.45, za
t/mwoook 13.15, 16
CINEMA 2 INTERNATIONAL
The Getaway 16 j., dag. 18.45,
21.30
CITY 1 tel. 6234579
Maverick dag. 13.15, 16, 18.45,
21.30
CITY 2
Naked Gun 33 1/3 dag. 13.15, 16,
18.45,21.30
CITY 3
True Romancé 16 j., dag. 13.15, 16,
18.45,21.30
CITY 4
Cool Runnings, dag 13.15, 16,
18.45,21.30
CITY 5
Ace Ventura dag. 13.15, 16, 18.45,
21.30
CITY 6
Police Academy 7, dag. 13.15, 16,
18.45,21.30
CITY 7
Mr. Jones dag. 18.45,21.30
KRITERION 1 tel. 6231708
Lifetimes 16 j., dag 17.15
El Pajaro de la Felicidad 16 j. dag.
Sneak preview 16 j.,di 22.15
KRITERION 2
The Snapper, dag. beh. do, vr 17.30,
zazo 14.45
Der Stand der Dinge 12 j., dag. beh.
do. en vrij. 19.30
Blink 12 j., dag. beh. do en vrij
21.45
RIALTO 1 tel. 6623488
II Gattopardo 16 j., dag. 20.15
RIALTO2
Vaarwel Ganzen 16 j., dag. 20, 22
THE MOVIES 1 tel. 6386016
Ma Saison Préferée 16 j., dag.
17.30, 19.45, zo. ook 15
The Hudsucker Proxy 22
THE MOVIES 2
Filmzomerdag, beh. ma. 19.15,
21.45; zo ook 14.45, ma 20.30
THE MOVIES 3
lm weiter Feme, so nah! 16 j., dag.
zo ook 14.45.
imel über Berlin
17.45
THE MOVIES 4
The Secret Garden dag. 17.15, zo
ook 15
Damage 16 j., dag. 17.15, 22
Shadowlandsdag. 19.30
TUSCHINSKI 1 tel. 6262633
The Flintstones dag. 13.15, 16,
18.45,21.30
TUSCHINSKI 2
The Beverly Hillbillies, dag. 13.15,
16, 18,45,21.30
TUSCHINSKI 3
The Getaway 16 j., dag. 13.15, 16,
18.45,21.30
TUSCHINSKI 4
The Pelican Brief 12 j., dag. 13.15,
16.30, 20.30
TUSCHINSKI 5
The Paper 12 j.. dag. 18.45, 21.30
TUSCHINSKI 6
Schindler's List 12 j., dag. 14, 20.15
TUSCHINSKI CINEAC
A Perfect World 12 j., doorlopende
voorstelling dag. 11.45, 14.45,
17.45,20.45
Het programma van de Haagse
en Leidse bioscopen staat op
de pagina 'Info'.
Kaus analyseert in proefschrift psychoanalytische literatuur:
GRONINGEN ERIC BOS
Als het inderdaad waar is dat
Boudewijn Büch 'ruim 100 me
ter Goethe-literatuur bezit',
zoals hij eens heeft geschreven,
wat moet een hedendaagse on
derzoeker dan nog met de
grootste Duitse schrijver die
ooit heeft geleefd? Het proef
schrift over Goethe waarmee de
Duitser R.J.Kaus (53) onlangs in
Groningen promoveerde in de
Letteren, voegt toch nog iets toe
aan de gigantische berg publi
caties die er tot op heden over
de geniale auteur is verschenen.
Kaus gaf zijn proefschrift de titel
mee: Anmerkungen zu Goethe,
eine psychoanalytische Unter-
suching über Goethe als Repra-
sentant Deutscher Kultur.
Hij analyseerde de tot nu toe
verschenen psychoanalytische
literatuur over Johann-
Wolfgang von Goethe (1749-
1832) en dan speciaal de psy
choanalyse, die Freud nog ge
hanteerd zou hebben. Door ver
schillende auteurs is in de loop
van de tijd al gewezen op
Freuds identificatie met Goethe.
Bovendien voelde Freud zich
schatplichtig aan de schrijver
van Faust, Wilhelm Meister, Ip-
higenia en Dichtung und Wahr-
heit, omdat het Goethe was ge
weest die het begrip onderbe
wustzijn in de moderne beteke-'
nis voor het eerst hanteerde. En
dat betekent dat Goethe, in zijn
opstel An die Natur, aan de
wieg heeft gestaan van de psy
choanalyse.
Kaus gaat uit van Freuds op
vatting dat taal, het woord, het
vervoermiddel is tussen het on
bewuste en het bewuste.
Goethe was wat dat betreft een
dankbaar voorbeeld. Hij is de
eerste schrijver geweest bij wie
de taal de toegang tot het on
derbewustzijn is. Hij kan in spe
cifieke zin als 'dichter van het
onbewuste' worden be
schouwd, zoals Kaus het stelt.
Met andere woorden: Zijn oeu
vre is een overvloedige bron
voor wie wil weten wie de
Goethe was achter de zichtbare
Goethe, hoe we zijn werk moe
ten/kunnen lezen. Volgens zijn
leerling Hans Sachs heeft Freud
ooit gezegd dat het 143-delige
oeuvre van Goethe 'één grote
poging tot zelfverhulling was.'
Een verhulling waarvan?
In zijn hoofdstuk over
'Goethe en vrouwen' gaat Kaus
uitvoerig in op de incestueuze
aard van Goethes relatie met
zijn zuster Cornelia en de van
zelfsprekende invloed daarvan
op alle relaties met vrouwen la
ter in zijn leven. Volgens Kaus,
en hier komt de promovendus
in conflict met menige Goethe-
kenner, was Goethe zijn leven
lang niet in staat een sexuele re
latie aan te gaan met een part
ner van zijn eigen niveau. Je zou
kunnen zeggen: tussen Goethe
en zijn partners stond een in
cestueuze barrière, veroorzaakt
door de binding die hij vanouds
met zijn zuster had.
Om daaruit te ontsnappen
zou Goethe, tot aan zijn relatie
met Charlotte von Stein (die in
1775 begon), uitsluitend homo
seksuele contacten hebben ge
had, volgens Kaus. Hoewel de
homoseksualiteit bij Goethe, al
dan niet van biseksuele aard, al
veel langer bekend was in
1901 verscheen er in Berlijn
over dat vraagstuk al een artikel
in een medisch tijdschrift
pretendeert Kaus dat hij in zijn
proefschrift de eerste is die de
aantoonbaar homoseksuele
contacten van Goethe in Rome
onthult. 'Een door biografen tot
nu toe verdrongen feit', stelt
Kraus, die opmerkt dat er in dat
verband twee brieven van
Goethe aan zijn geliefde Char
lotte Stein uit de zogenaamde
Weimarer Ausgabe ontbreken.
Goethe zinspeelde daarin
vanuit Rome duidelijk (en en
thousiast) op zijn homoseksuele
verhoudingen aldaar.
De grote schrijver was, als ie
mand die in zijn tijd al als een
god werd beschouwd en dus
een zware rol te vervullen had,
belast met schuldgevoelens en
onopgeloste oedipale conflic
ten. Zijn driftleven klopte, soms
tot zijn wanhoop, te pas en te
onpas aan zijn angstvallig geslo
ten deuren. Het grootste leven
de goddelijke genie zijn en dan
lastiggevallen worden door
traumatiserende ervaringen in
de kindertijd en 'gewoon-men
selijke' zaken als seksualiteit,
lust en verlangen...
De vraag blijft dan of Goethes
geniale creativiteit gebaseerd is
op een neurose, of dat die neu
rose het genie dwars zat. Kaus
behandelt die vraag in het
laatste hoofdstuk over 'neuroti
sche en niet-neurotische creati
viteit'. Zijn conclusie is niet
nieuw, maar geldt ook voor
Goethe: Namelijk dat de neuro
se in het algemeen de creativi
teit in de weg zit, maar soms
toch ook een creatieve oplos
sing zoekt.
BOEKEN RECENSIE
Martin Ros: Fausto Coppi, een heldenle
ven. Met fotokatern. Nederlandse Sport
bibliotheek 4, uitgeverij Thomas Rap,
Amsterdam.
De wielrenners van tegen
woordig fietsen harder dan
ooit, maar er valt minder dan
ooit over hen te vertellen. De
grote koersen worden beheerst
door coureurs die aan onver
stoorbare computers doen
denken, aan mensen met ei
genschappen van kille machi
nes. Ongetwijfeld zijn Indu-1
rain, Rominger en al die ande
ren uitstekende sportlieden,
maar ze zullen nooit helden
worden. Dat lag bij de beroem
de wielrenners uit het verleden
meestal anders. Zij waren
kleurrijk en verrassend en over
hen doen heroïsche verhalen
en sappige anekdotes de ron
de.
Waarschijnlijk spreekt geen
renner zo sterk tot de verbeel
ding als Fausto Coppi (1919-
1960), de Italiaanse coureur
met de verbijsterende erelijst.
Hij won de Ronde van Frank
rijk in 1949 en 1952, hij werd
wereldkampioen in 1953. Hij
heeft voor een revolutie in de
wielersport gezorgd: Als eerste
legde hij een verband tussen
voedsel en vorm van de dag,
hij bestudeerde zeer zorgvuldig
de parcoursen en pas in zijn
tijd raakte het systeem van
knechten en beschermde ren
ners ingeburgerd. Maar het
zijn vooral de verhalen vol tri
omf en drama rondom zijn
persoon, die Coppi tot een le
gende maakten.
Bijna iedereen heeft wel eens
gehoord van 'de dame in het
wit', de mooie Napolitaanse
die nem tot zijn grootste pres-
De legendarische wielrenner
Fausto Coppi. archieffoto
taties inspireerde. Zij was ge
trouwd, hij was getrouwd. Ja
renlang bleven hun contacten
beperkt tot een groet, een
brieije, een heimelijke ont
moeting. Maar toen hij wereld
kampioen werd, mocht zij hem
in de regenboogtrui helpen.
Het leidde tot een enorm
schandaal in Italië.
Martin (los schrijft prachtig
over de affaire in zijn in de Ne
derlandse Sportbibliotheek
verschenen Fausto Coppi, een
heldenleven Zélf heeft Ros,
vooral bekend omdat hij als
geen andere Nederlander van
boeken is bezeten, ook gefietst.
Zijn voornaamste triomf was
de Ronde van Uithoorn in
1954, maar hij beweert dat hij
ook een goede klimmer was.
Hij stopte met de sport toen
Coppi grote nederlagen begon
te lijden.
Ros' boek heeft een sterk
persoonlijke inslag. Hij vertelt
wat Coppi voor hem persoon
lijk heeft betekend en voert de
lezer mee naar 'Klein-Rome',
de 'heerlijke vol-roomse volks
buurt' in Hilversum waar hij is
opgegroeid. Wat een boeiend
boek heeft hij gemaakt: onge
kend enthousiasme gaat met
ongekende feitenkennis ge
paard hij laat je lachen i
hij laat je huilen. Zo kan er d
ook over sport geschreven
worden. Maar ja, Coppi v
voor de auteur dan ook als e
'lichtbaken, een venster in
nacht.'
Die omschrijving heeft te
maken met de onafhankelijk
heid en vrijheid die de wielren
ner uitstraalde. Hij liet in zijn
verhouding met 'de dame
het wit', geheel tegen de tijd
geest in, de liefde triomferen
boven de conventie. Ook i
zette hij zich fel tegen de alm
acht van de rooms-katholieke
kerk. Fijntjes liet hij eens wt
dat de meeste christen-demo
cratische politici er zo onguur
uitzagen. Vanwege zijn levens
wandel weigerde de paus pelo
tons te zegenen waarin hij
meereed.
Er waren destijds twee grote
kampen, de aanhangers
Coppi en die van Bartali st
den lijnrecht tegenover elkaar.
Bartali was 'door en door
rooms-katholiek, hij was zelf
zoiets als een monnik of in
geval bijna een geestelijke.' Ros
schrijft natuurlijk ook met de 1
van hem bekende uitbundig
heid over de strijd tussen de ri
valen en over hun vriendschap.
Fausto Coppi, een heldenle
ven hoort tot de meeslepend-
ste en liefdevolste boeken u'
de sportliteratuur. 'De dame i
het wit' was een fan, die uitein
delijk minnares werd. Martin i
Ros is echter zonder twijfel de 1
op één na grootste bewonde
raar van Coppi.
Fred Flintstone (John Goodman) valt
