iVan amateurbokser naar sprintkanon reputatie op nk Weinig topsporters bij de NK zwemmen K Chester Marsman succesvol op NK zwemmen Maase bevestigt Alphians op dreef Sport Leidse Studenten afgedroogd ATERDAG 16 JUL11994 19 CHEF WILLEM SPIERDIJK, 071 -356464, PLV.-CHEF ROB ONDERWATER, 071 -356463 Regilio van der Vloot nationaal kampioen 100 meter tel Lii|n een nog niet zo ver verleden mepte hij zijn tegenstan ders murw. Tegenwoordig sprint hij de concurrentie aan ^ort. Regilio van der Vloot (29) is een explosief persoon tje. Een robuust, musculair lijf, een krachtige pas en een stalen wil. Als amateurbokser joeg de sportman uit v^leemskerk alleen al met zijn angstaanjagend uiterlijk de Jtegenstanders uit de ring. iSEN FRANS DREISSEN |afcpd-verslaggever Angsthazen waren het. Opeens j lurfde niemand meer." Óp de e( jeduidend minder gewelddadi ge atletiekbaan vond het sprint canon een nieuwe uitdaging en :aapte hij zaterdag op de val- :eep (Nederlands kampioen 100 neter in 10.41 seconden) tevens •en EK-retourtje naar Helsinki >p. „Een kwestie van volhou- len, discipline, hoop en ge- oo f." Regilio van der Vloot en de Arubaan Miquel Janssen laten iet Nederlands sprinthart bij de nannen na jaren weer eens wat ineller kloppen. Eind jaren :achtig was het de geblokte ichmed de Kom (recordhouder [net 10.25 en 20.60) die nog i/oor een uitschieter zorgde. paarna werd het akelig stil. Nu iient Van der Vloot zich opeens tan en schrapt Miquel Janssen net 20.59 seconden het natio- ïale record van De Kom op de iubbele sprint uit de boeken. „Beide lopers maken progres- ;ie en hebben het vermogen om '.eer hard te lopen. Zeker Mi- juel Janssen heeft capacitei- en", zegt sprintgoeroe Henk Craaijenhof over zijn nieuwe tupil. „Ik verwacht dat hij bin- len een jaar onder de 10.20 op ie 100 meter loopt. Hij heeft die ypische sprintspiervezels. Bij warte jongens komen die bij 1 ip de 200 voor, bij blanke lo- >ers slechts bij 1 op de 1000." anssen, 23 jaar, geboren op biiba en woonachtig in Am- terdam had op de 200 meter ?n tegenwind van 3,9 m/s en kende zich al rijk. „Een tijd kan 20.10 op de 200 meter moet mjnogelijk zijn." Op de EK ont breekt Janssen echter, omdat hij de afgelopen jaren namens Aru ba startte en daarmee zijn se lectie voor de Nederlandse ploeg verspeelde. Regilio van der Vloot is een laat bloeier. Zes jaar geleden begon hij met spurten en onderhand heeft hij een Nederlandse titel op de 100, 200 en 400 meter achter zijn naam. En dat terwijl sprinten toch een kunst is die vele jaren van training vergt. De internationale top is voor de parttime kracht op de afdeling fysiotherapie van revalidatie centrum Heliomare in Wijk aan Zee nog ver weg (een halve se conde, oftewel vijf meter), maar de aansluiting met Europa lonkt. „Ik ben er natuurlijk nog lang niet. Maar het begin is er. Ik heb een ticket naar Helsinki op zak. Dat was mijn doel. Noem het gerust ook mijn doorbraak." De eerste rake klap is uitgedeeld. Tranen waren er bij Nellie Cooman. 'Nel zorgt toch altijd weer voor een klein wondertje'. Zelfs trainer Henk Kraaijenhof was verbaasd over het sprintge- weld dat Cooman ontketende. De Europees indoorkampioene werd voor de vijfde maal in zes rechtstreekse confrontaties ge klopt door Jacqueline Poelman (11.33 seconden), maar be machtigde met 11.39 seconden wel nog snel een EK-ticket. „En dat met slechts zes weken trai ning," sprak Cooman voldaan. „Ik heb haar weer aan het trai nen gezet, anders was ze nou nog steeds bezig geweest met het openen van winkels", bracht Kraaijenhof de nuances aan. Vorige week nog wilde Cooman stoppeQ en met vakan tie. De moed was haar door chronische* knieklachten min of meer in de sprintschoenen ge zakt. Maar onder het motto niet geschoten is altijd mis, ver scheen ze in Assen toch aan de start. „Vanaf nu is het trainen. Jacqueline Poelman (rechts) loopt op de 100 meter de A-limiet voor het EK en laat hier Nelli Cooman achter zich. Keihard werken. Want ik wil in Helsinki in de finale komen", sprak Cooman nogal theatraal. Elly van Hulst was op de 3000 meter nauwelijks vooruit te branden. Ze pakte zilver (9.22.43) achter Koens, die zich met de titel (9.09.84) verzekerde van EK-deelname. Van Hulst, die eerder in Rome aan de li miet dacht te hebben voldaan totdat een correctie op de uit slag kwam, zal in Helsinki ont breken. Waar de sprinters ein delijk een doorbraak hebben geforceerd, lijkt het afscheid van Elly van Hulst van de internatio nale topatletiek nu een feit. Ellen van Langen (vrijdag ge lopen in Londen) en Erik de Bruin (heup/hamstringblessu re) kwamen bij de NK niet in actie. Ploeg De ploeg voor de Europese kampioenschappen in Helsinki (7-14 augustus) is tijdens de NK uitgebreid met vier personen. Dat betekent dat er over twee weken 24 atleten en atletes naar de Finse hoofdstad zullen afrei zen. Het is de grootste ploeg sinds de EK van 1978 in Praag (27 deelnemers). Drie atleten (Jongmans, Koens en Van der Vloot) koppelden in Assen een nationale titel aan een eerder gelopen B-limiet. Nelli Cooman werd aangewezen omdat ze rechtstreeks voldeed aan de A- limiet. Het EK-gezelschap bestaat bij de vrouwen uit Jacqueline Poel man (100/200/4x100), Nelli Cooman (100), Claudia Elissen (4x100), Karin de Lange (4x100), Monique Bogaards (4x100), An- gelique Smits (res. 4x100), Ellen van Langen, Ester Goossens, Stella Jongmans (allen 800), Grete Koens (3000), Marjan Fre- riks (marathon), Jacqueline Goormachtigh (discus), Sharon Jaklofsky (7-kamp/ver), Corrie de Bruin (kogel). En bij de man nen: Regilio van der Vloot (100), Marko Koers (800), Marcel Laros (3000 steeple), Marti ten Kate, John Vermeule, Gerard Kappert, Aart Stigter en Michel de Maat (allen marathon), Frans Maas (ver) en Marcel Dost (tienkamp). Drachten karel jansen gpd-verslaggever z'jfrank Drost herinnert zich die 'aflag nog maar al te goed. Hij. 1 mad fors geïnvesteerd, in de a%anloop naar de nationale titel strijd van dat jaar. Vier uur per vetiag 'beulen', het startblok a(kreunde onder zijn gemotiveer- °1de tors, Drost voelde zich ijzer- 'ofcterk. pc De 200 meter vlinderslag, zijn s Specialiteit, het water heeft er ;14iooit meer zo blauw en uitno- gfligend uitgezien als toen, op rflie 22ste juni 1984. Afzetten en tr(binnen twee minuten weer te- inhig, met lange krachtige halen finishend in 1.59,78. De derde wereldtijd. En uiteraard een Ne- .vaierlands record, nd Tien jaar later staat de tijd eepog steeds in de boeken. Onbe- aadreigd, frustrerend en o zo veel- Viéeggend. Chester Marsman 1 ddeed er afgelopen weekeinde igover dezelfde afstand en op het- la^elfde evenement ruim zes se- itonden langer over. Drost was ader dit keer namens het bureau vatTcp Support van ex-PSV-doel- juman Hans van Breukelen zelf vagetuige van en kon zijn verba- ijleing met de beste wil van de tvijwereld maar moeilijk onder- /etirukken: „Tien jaar nu al... Ik etheb hier maar weinig zwem- i epiers gezien die eenzaam door leihet leven gaan." Weinig top sporters gezien, bedoelde Drost. Daadwerkelijk gezwommen —iverd er dan ook niet echt veel JQ|n Drachten. En dat was jam- fastner, want de NK betekenden de )rslaatste kans voor velen om zich te plaatsen voor de wereldkam pioenschappen in Rome. Nage noeg niemand voelde zich echt aangesproken. Nederland krijgt daarmee een WK-afvaardiging die het op dit moment verdient. Dat de vaderlandse badmuts de grip op het internationale podi um al veel langer kwijt is, was bekend. Zelfs nadat Dekker enkele missers met de mantel der lief de had bedekt, resteert een ploegje dat qua omvang uniek mag worden genoemd (slechts zes vrouwen en twee mannen). Zoals het ook een negatief uni cum is dat zich geen vrou wenestafette op de 4 x 100 me ter wist te plaatsen. Mentaliteit Is het de veranderde mentaliteit bij de jeugd, of heeft de sport in Nederland te maken met een overgang der generaties? Is het puur een kwestie van wachten op de definitieve doorbraak van een zwemmer als de 16-jarige Pieter van den Hoogenband? Hij verbeterde drie aspirknten- records en won drie individuele seniorentitels, maar zijn iele li chaam schiet nog kracht te kort om WK-richttijden te zwem men. De direct betrokkenen kwamen er niet uit, in en rondom zwembad De Welle. In zwemland is Karin Brienes se de routinier die zich verbeten vastklampt en van geen wijken wil weten. Ze zwemt volgens het motto 'wie wint heeft recht van spreken' en plaatste zich gisteren op haar 25ste verjaar dag voor de derde achtereen volgende maal voor een WK. In een ruzie-achtige sfeer, maar dat zijn beide kampen (bond- /Brienesse) nu v^el gewend. Brienesse had zich vorig jaar al genomineerd voor de WK, en toonde in Drachten dus puur datgene wat haar in september naar Italië zou brengen: vorm behoud en winst op de 100 vrij in een zwakke 57.05, het zei ook alles over de rest van het veld. De finale van de 100 meter vlin derslag liet ze lopen. Ondanks een smeekbede van de bonds coach, die daardoor de kwalifi catie van Inge de Bruijn in ge vaar zag komen. Brienesse bleef bij haar standpunt, waarop De Bruijn alleen ploeterend, zonder een opjager als Brienesse op jacht moest naar de richttijd. Ze slaagde, krapjes en deed alle mogelijke moéite haar gevoe lens over de actie van haar col lega te verbergen. Van Dam De Nederlandse records vielen typerend genoeg op afstanden die niet "op de WK worden ge zwommen. De sterk afgeslankte Casper van Dam („Zeventien kilo, dat maakt het allemaal wat makkelijker") drukte zijn naam af op de 50 vlinder, Bram van Haandel van het dominante PSV bij de 50 rugslag en Ron Dekker op de 50 school. En ver der zaten de keuzemannen van de KNZB zwaar te puffen bij de prestaties in het bad. Ron Dekker keek beschaamd hun kant uit na zijn schoolslag- assen wltmar kortleever atletiekmedewerker Net als vorig jaar in Amsterdam heeft Kamiel Maase in Assen de zilveren medaille veroverd bij de nationale kampioenschap pen atletiek. De race over vijf ki lometer, waarin hij gisteren in 13.57,67 kort achter Marcel Ver steeg eindigde, toonde echter een veel volwassener aüeet. Naast Maase grepen de twee Al- phense regio-atleten Ruud van Maurik en Christian Tamminga eremetaal. Van Maurik pakte tot zijn teleurstelling slechts zilver op de 110 meter horden. Pols stokspringer Tamminga moest verrassend genoegen nemen met brons. Met een jaar extra ervaring en kracht, het overgrote deel opge daan als student in Amerika, bleek Maase op de vijf kilometer vooral in tempohardheid en controle vooruitgang te hebben geboekt. De finale was een ware titelstrijd met tempowisselingen en demarrages. Van de sterk- sten bewaarde Maase het ge duld en weerstond hij de jojo bewegingen van het veld door vrijwel constant in vierde posi tie het overzicht te houden. De ervaren favoriet Versteeg koos een soortgelijk strijdplan. „Ik moest vroeg weggaan", verklaarde Maase zijn beslissen de zet om duizend meter voor de finish aan te gaan. „Greg van Hest loopt sterk en ook Marco Gielen kan gekke dingen doen." Het bezorgde de pupil van Bram Wassenaar de tweede plaats. Van Hest, Herman Hof stee en later ook Gielen moes ten eraf. Alleen Versteeg kon op 200 meter de beslissende sprint inzetten. De Hagenaar won met vijf meter voorsprong. Van Maurik had goede papie ren om zich dit jaar voor het eerst te plaatsen voor een inter nationaal toernooi. De 14,02 die hij in de competitie realiseerde bood uitzicht op de A-limiet (13,80) voor het komende EK in Helsinki. Door de blessure van concurrent Korving leek ook uitzending door de combinatie van de titel en de B-limiet (13,85) binnen handbereik. Korving bleek echter hersteld en Van Maurik kwam onvol doende uit de verf. „Lange tijd geleden dat ik zo'n slechte race optredens. De Deventenaar won het winter-wereldbekercir- cuit op de 25 meterbanen, stop te 17.000 gulden in zijn zak maar leek in Drachten een 28 jaar oude stoomlocomotief. „Geen excuses", toonde hij zich oprecht, „dit was volkomen shit. Ik kan alleen hopen op cle mentie van de bond. Voor dit NK zat ik wel al dicht bij de li miet." De KNZB kneep de ogen toe en gaf hem inderdaad een soort van 'wild-card'. Tot woede van Casper dan Dam die twee- tiende meer van de limiet ver wijderd bleef maar thuis moet blijven. „Belachelijk. Dit riekt naar vriendjespolitiek. Van mij hoeven ze niets meer te ver wachten." Angela Postma voldeed als een van de weinigen, zij zwom andermaal de richttijd op de 50 vrij. De inmiddels door Nike ge sponsorde Inge de Bruijn zette haar tijd op de 100 vlinder, maar ging volledig kopje onder op de vrije slag. Over 100 meter vijfde en derde op de 50 vrij. Vorig jaar was ze op die afstand bij de EK in Sheffield nog goed voor brons. Je zag de bondscoach zijn ei gen gedachten denken. Hij was niet de enige. leiden «job de kruiff 3: medewerker Ten gouden, twee zilveren, drie bron- rocen medailles en een zeer tevreden ge- 2: koel. Dat was de buit waarmee de i.fewemploeg van De Zijl/LGB gisteren terugkeerde van het Nederlands Kam pioenschap. Voor LZ 1886 was de wis selvallig presterende Fleur Bakker de "tenige deelneemster. De succesvolste Leidenaar was Chester Marsman; die n in Drachten viermaal op het podium ptond, waaronder eenmaal als Neder lands kampioen. wi Marsman bewees zijn goede vorm in de eerste plaats door op twee individu ele nummers in de prijzen te zwem men. Hij veroverde in het Friese 50- meterbad de titel op de 200 m vlinder slag in 2.06.83 en kreeg na de 400m wissel in 4.40.35 het zilver omgehan gen. Alleen op de 100m vlinder greep hij in 58.09 net naast de prijzen. Daar-' naast zette Marsman tot twee keer toe de estafetteploeg van De Zijl op het goede spoor richting podium. Robin Sprinkhuizen, Mike van Beukering en Marcel de Natris zorgden voor het ver volg en veroverden zilver op de 4 x 100m vrij in 3.37.02. De dubbele af stand leverde hetzelfde kwartet na 8.04.79 brons op. Ook het optreden van Jorien Kleij- wegt stemde tot grote tevredenheid. De Leidse slaagde er jammer genoeg twee weken geleden (door ziekte) niet in zich via het NK Junioren voor de se lectie voor het EJK te kwalificeren. Maar ze kreeg 'eerherstel'. De tijden die ze dit weekeinde zwom, waren ruim voldoende geweest om zich van een plaats in de selectie te verzekeren. Op haar favoriete 200m rug werd ze bij de meisjes derde in 2.24.55 (meer dan zeven seconden sneller dan op het NJK) en in de A-finale ging daar nog eens vierenveertig honderdste af, waarmee ze vierde werd. De 100m rug meisjes leverde een vijfde plaats op in 1.08.46 (drie seconden sneller). De zesde en laatste Leidse medaille kwam op naam van Robin Sprinkhui zen die na 16.54.95 als derde aantikte op de 1500m. Op de 200 en 400m vrij kwam hij weliswaar in de finale, maar daarin niet verder dan een zevende plek, in respectievelijk 1.58.87 en 4.17.92. Ook Marcel de Natris stond nog drie keer op de startblokken voor een A-finale. De 50m vlinder werd door hem als vierde voltooid in 26.32, even als de 100m rug in 1.00.52. Op de 50m rug tenslotte eindigde De Natris als zesde. De toch al zeer tevreden De Zijl- ploeg had na afloop van het toernooi nog meer te vieren. Chester Marsman liep", zei de teleurgestelde Van Maurik. „Ik had een slechte start en raakte veel horden." Hoewel de Alphense technicus dichtbij kwam, Korving trok aan het langste eind (14,01 om 14.07). Alphenaar Chris Tamminga bemachtigde slechts een bron zen medaille, achter Laurens Looye (5,25) maar onverwacht ook achter Richard Coté (5,15). „Het is jammer dat je bij pols- stokspringen afhankelijk bent van materiaal. Het ging nu té goed. Mijn wedstrijdstokken waren te licht en ik knalde er doorheen." Tamminga (eerder dit jaar al over 5,30) strandde op 5,00. Het 21-jarige sprinttalent Fa bian van den Barselaar stond gisteren voor het eerst in een senioren-outdoorfinale. De Wassenaarder had dit te danken aan zijn sterke halve finale, waarin hij veel sneller was dan ooit (21,87). In de finale werd hij kansloos zesde, maar het doel was al behaald. Ondanks hoopvolle verwach tingen pakte Yvonne van Dorp (AV Holland) geen medaille. De Leidse atlete, tot enkele jaren geleden goed voor vele ere plaatsen, eindigde als zesde. Een stijgende serie eindigde in de derde poging op 5,74. Drie fi- nalesprongen mislukten. Van Dorp zou aan een afstand van 5,95 genoeg hebben gehad voor brons. Eerder dit jaar sprong zij al een persoonlijk record van 6,07. Twee ongelukkige regio-atle ten belandden op frustrerend korte afstand van de finale. Bianca Vermond (Holland) liep op de 400 meter weliswaar haar snelste tijd van 1994 - 57,17 - maar dit bleek de zevende tijd, wat op de zesbaans rondbaan onvoldoende was voor de eindstrijd. Bataaf Michel Ver- steegen was in een boemelrace op de 1500 meter niet in staat tot een sterke slotronde, zodat hij met 3.53,38 (13de) een halve seconde te kort kwam voor de eindstrijd. De haagse Bataaf Paul Overbeek figureerde on danks een goede tijd (30.17,14) op de tien kilometer. Astrid Oostermeijer kwam met de speer enkele meters te kort. Met 37,72 eindigde ze als twaalfde. leiden jan daan van oosten medewerker De softballers van ACS Alphians zijn met twee klinkende overwin ningen op Little Rock en een gedeelde koppositie in de hoofdklasse met Antillian Stars de zomerstop in gegaan. Tegen Little Rock sloe gen de Alphenaren er lustig op los: 14-2 en 9-4. De softbalsters van Alphians gingen net als vorige week twee keer kopje onder. Nu was EDO te sterk: 2-0 en 7-3. Little Rock kon alleen in de eerste inning het slaggeweld van ACS Alphians nog bijbenen. De verrassende Amsterdamse 2-1 voor sprong werd echter in de vierde inning door een homerun vam Al- bert Tremus en twee twee-honkslagen van Reggie Valpoort en Ashwin Dall ondubelzinnig weggewerkt: 5-2. Alphians denderde in de vijfde en zesde inning genadeloos door naar 14-2, via homeruns van Tuti Rumai en Valpoort en goed slagwerk van opnieuw Tre mus, Luigi Anasagasti en Ernie Solomons. Alphians liet er in de tweede wedstrijd tegen Little Rock geen gras over groeien. Rumai opende direct met een homerun waarop ook Valpoort en Eugene Martha konden scoren. Vervolgens sloeg Anasagasti Tremus binnen voor 4-0. In de derde inninig gingen de Alphenaren voortvarend door via opnieuw Rumai, Anasagasti, San- der van der Veen en Robert Blaas naar 7-0. In de vierde en vijfde in ning wisten de Amsterdammers een nieuwe knock-out te vermij den door sterk terug te komen tot 7-4. Rake klappen van Valpoort en Martha en een blunderend Amsterdams veld stelden weer orde op zaken: 9-4. De softbalsters van Alphians kregen tegen EDO geen grip op het worpenarsenaal van de Haarlemse pitcher Groeneveld. Negen keer werd de Alphense slagpartij met drie-slag geconfron teerd, terwijl daar slechts drie honkslagen tegenover stonden. In de vierde inning kon Celeste Rooswinkel niet voorkomen dat EDO tweemaal de Alphense verdediging doorbrak: 2-0. Het verlies van de tweede wedstrijd tegen EDO had Alphians ge heel aan zichzelf te wijten. Bij een 1-1 stand (score van Erika Bloem) in de vierde inning faalde de Alphense verdediging op be langrijke momenten, wat resulteerde in een onnodige 5-1 achter stand. Runs van Michelle Blom en Babette van der Zwaard bracht- ten de Alphenaren terug in de wedstrijd, maar in de vijfde inning deelde EDO alsnog de genadeklap uit: 7-3. leiden ben ten dam en Robin Sprinkhuizen werden be loond voor hun goede prestaties met de uitnodiging voor een interland die eind juli in het Franse Sarcelles zal plaatsvinden. De LZ'86-afvaardiging was veel klei ner en ook wat minder succesvol. Fleur Bakker, als achtste in de A-finale van de 200m wissel gekomen, zwom een prachtig persoonlijk record van 2.30.17, dat goed was voor de vijfde plaats. Haar resultaten op de 50,100 en 200m vrij waren daarentegen teleur stellend. Alleen laatstgenoemde af stand leverde nog een B-finaleplaats (zevende) op. cricketmedewerker De studenten uit Leiden traden afgelopen weekeinde aan tegen Pak-Dutch 1 in Oegstgeest, ter wijl Ajax Leiden in Rotterdam Pak-Dutch 2 bezocht. LSCC be gon met fielden en deed dit zeer verdienstelijk. Het batten van Pak-Dutch was zoals altijd erg aanvallend zodat na 12 overs al 75 runs voor slechts 1 wicket op het scorebord genoteerd kon worden. Dit was voor een groot ge deelte te wijten aan de 19-jarige Basharat. Deze youngster be schikt over een zeer goed oog voor de bal en is door zijn aan vallend batten een ware plaag voor bowlers. Dat bewees hij vorige week tegen degradatie kandidaat VOC. Hij maakte 250 runs in 40 overs - waarvan al leen al 132 runs aan zessen - waardoor Pak-Dutch eindigde op een onaantastbare 399 runs. Job Schippers van LSCC kreeg het talent goedkoop uit voor maar 40 runs. Hierna kwakkelde de Pakistaanse batsman nogal en werd er gefinisht op 192 runs all out in 43 overs. De lange Lennon Wiarda (4 w voor 29 r in 7) bowlde eindelijk weer eens zoals het behoort en nam de belangrijkste batsman. De Leidse verdediging bleek zoals al vaker dit seizoen een groot probleem. Ook deze keer was het te moeilijk om boven de 100 runs te komen. Alleen Khan, Ooms en Weyerman wis ten in de dubbele cijfers te ko men. De Leidse Studenten moesten met lede ogen toezien hoe zij een voor een werden uit- gebowld en voor 85 runs aan de kant zaten. In Rotterdam ging Ajax Lei den wel met de overwinning naar huis. Pak-Dutch 2 was met een kinderteam op komen zet ten waardoor het Leidse team de elfde overwinning op zich af zag komen. Grote uitblinker was youngster Bockstart.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 19