'Dromen moetje beetje recyclen'
Verscheurd beeld van Jaap van der Pol
'Varend schilderij' koos ruime sop
Cultuur Kunst
aam
'Bertha was hooguit prettig gestoord'
BKR-werk gaat naar
Stichting Kunstwegen
Opera herdenkt bevrijding
Frits Becht
directeur
Architectuur
instituut
DINSDAG 12 JUL11994
7
Gestolen aquarel teruggevonden
parijs In het huis van een 54-jarige zakenman in Parijs heeft de
politie vorige week een aquarel van Jean Honoré Fragonard
(1723-1806) teruggevonden. Het werk was elf jaar geleden gesto
len uit het gemeentelijk museum Cognacq-Jay in het centrum
van de Franse hoofdstad. Enkele maanden na de diefstal werd
een verdachte aangehouden, maar hij was niet meer in bezit van
de aquarel, waarvan de waarde wordt geschat op 700.000 Franse
francs (230.000 gulden).
Acteur/regisseur Scheepens overleden
den haag De acteur en regisseur Bart Scheepens is gisteren
overleden aan de gevolgen van de ziekte aids. Vrienden van hem
hebben dat laten weten. Scheepens is 50 jaar geworden. Hij be
gon als acteur bij het Koninklijk Jeugdtheater in Antwerpen. La
ter werd hij acteur/regisseur bij Ensemble en Proloog. In 1976
werd hij artistiek leider bij de Nieuwe Komedie. Daarna was hij
directeur van het Waagtheater in Delft.
Koude Oorlog in Legermuseum
delft 1 Iet Legermuseum in Delft besteedt t/m 30 oktober met
twee kleine exposities aandacht aan de Koude Oorlog. In Vrede
zonder grenzen, 30 jaar Nederlandse troepen in Duitsland wordt
het verblijf van de soldaten in Seedorf, Hohne en Langemanns-
hof belicht. Daarnaast is er informatie over de internationale
verhoudingen in de periode 1963-1993. In Waakzaam en paraat,
Navo en Warschaupact in karikatuur geeft politiek tekenaar Frits
Behrendt zijn visie op vijftig jaar confrontatie tussen twee
machtsblokken.
Futuristische bouwontwerpen
amsterdam In de Amsterdamse Zuiderkerkis van 13 juli t/m 1
augustus een tentoonstelling over bouwontwerpen voor de 21ste
eeuw te zien. In de komende 20 jaar moeten er één miljoen wo
ningen worden bijgebouwd. Het grootste gedeelte daarvan in de
Randstad. Deze bouwopgave vergt een duidelijke visie, aldus de
aankondiging. Aan deze presentatie, die eerder te zien was tij
dens de Bouw RAI, is een kleine expositie over de eilanden Bor
neo en Sporenburg in Amsterdam gekoppeld.
Kersentuin in Amsterdamse Bos
amsterdam Theater het Amsterdamse Bos speelt t/m 27 augus
tus de Kersentuin van Anton Tsjechow. De hoofdrollen worden
vervuld door Nettie Blanken (Ljoebow) en Felix Jan Kuypers
(Gajew). De voorstellingen worden gespeeld van dinsdag t/m
zaterdag. De première is op 15 juli. Aanvang telkens 21.30 uur.
Bij twijfel over het doorgaan van de voorstelling in verband met
het weer kan vanaf 18.00 uur worden gebeld naar 020-6433286.
Veilingrecord Assyrisch reliëf
londen Het ruim 3000 jaar oude Assyrische reliëf, dat vorig jaar
is ontdekt in een school in het Engelse Dorset, heeft bij het vei
linghuis Christie's in Londen ruim 7,7 miljoen pond, ruim 20
miljoen gulden, opgebracht. Dat is niet alleen een veilingrecord
voor een antiquiteit, het is ook bijna tien keer zoveel als de ge
schatte opbrengst, aldus een woordvoerder van Christie's. Ge
raamd was dat het reliëf tenminste 750.000 pond zou opbren
gen.
John Lever, hoofdonderwijzer van de Canford School w
rische reliëf werd ontdekt, bij het kostbare veilingstuk.
De Stichting Kunstwegen heeft
honderdduizend kunstwerken,
afkomstig uit de voormalige
Beeldende Kunstenaars Rege
ling (BKR) gekregen. De Stich
ting gaat de kunst via dê kunst
uitleen in omloop brengen. Het
t werk dat daarvoor niet geschikt
is, zal aan de kunstenaar wor
den teruggegeven.
De Stichting Kunstwegen be
staat uit vertegenwoordigers
van de Federatie van Kunste
naarsverenigingen, de Federatie
Kunstuitleen, de Kunstenbond
FNV en het ministerie van wvc.
Kunstenaars zullen via adver-
Dromen en kunst is het onder
werp van een tentoonstelling in
het Arsenaal naast het Centraal
Faciliteitengebouw van de uni
versiteit aan de Cleve-
ringaplaats 1. De expositie
maakt deel uit van het congres
over dromen van Association
for the Study of Dreams dat van
dinsdag 19 tot zaterdag 23 juli
plaatsvindt. In het Arsenaal
hangt en staat het werk van 25
nationale en internationale
kunstenaars die dromen ver
beelden.
Samensteller is Christine Mil
let. Van haar zijn daar ook enke
le werken te bekijken. Het me
rendeel van Millets werk is te
zien in galerie Zichy. Drie kun
stenaars, Job van Weelden, Jes
se Kok en Mia Anna Maria
Andresen, geven net als Millet
een lezing ondersteund met di
a's over hun werk op woensdag
20 juli om 20.00 uur in het LAK-
theater. Daar zijn ook de twee
Theatervoorstellingen en tentoonstelling op dromencongres:
theatervoorstellingen van het
congres. Op woensdag 20 juli
speelt het Dream Theatre om
19.00 uur 'The story of Anna O'.
„Ze is de patiënte van de leer
meester van Freud, dr. Breuer",
vertelt JoAnne Oussorn. In haar
eentje is zij het Dream Theatre.
Ze schreef en speelt het stuk
zelf. „Anna O. heette eigenlijk
Bertha Pappenheim. Een heel
zelfstandige, ontwikkelde vrouw
die over emancipatorische
vraagstukken schreef in het
Duitsland van de vorige eeuw.
Pas later kwamen mensen er
achter dat zij dezelfde was als
AnnaO."
„In mijn stuk staat ze op uit
de dood en vertelt het werkelij
ke verhaal van Anna O. Ik kan
daar zelf ook alleen maar naar
gissen want de werkelijke we
tenswaardigheden liggen begra
ven in een New York archief.
Freuds dochter Anna heeft de
stukken daar opgeborgen. Ze
komen pas vrij in het jaar 2020.
En de laatste zelfs in het jaar
2112. De stukken verdragen
kennelijk geen daglicht."
Schrikken
„Bertha Pappenheim sprak haar
gevoelens onverschrokken uit.
En daar schrokken de heren
analytici van. Ze begonnen haar
als patiënt te zien in plaats van
een vrouw die ongelukkig was
in haar tijd. Ze was heel ontwik
keld maar ze kon daar niets
mee. Bertha stortte dan ook in.
Ze werd toen beschouwd als
hysterische vrouw. Maar ze is
hooguit wat we nu prettig ge
stoord noemen. Bertha kwam in
een sanatorium terecht. Dr.
Breuer, Freuds leermeester, be
gon met df 'talking cure' en
langzaam kwamen de trauma's
en droomverhalen los. Dat ver
haal probeer ik te verbeelden."
Het tweede theaterstuk is op
donderdag 21 juli om 19.00 uur.
„De voorstelling heet 'The In
credible Thinking Man'", vertelt
Rien de Waal. „We zijn geen
echt theatergezelschap maar we
varen onder de vlag van de
stichting voor Merkwaardige
Fotografie. We geven een pseu-
do-wetenschappelijke voorstel
ling met stereofoto's in kleur.
Het publiek krijgt daarbij een
brilletje op."
„Ik speel een Britse ajls die
vertelt over een patiënt van
hem, The Incredible Thinking
Man. Zijn hallucinaties, trau
matische waanvoorstellingen,
erotische schijngestalten laten
we zien op die stereodia's. En
die zijn erg mooi. Het zijn niet
zomaar stereodia's maar we
hebben er met de computer een
aantal trucs op losgelaten. De
voorstelling is eng maar vooral
erg grappig."
De tentoonstelling in het Ar
senaal te gratis bezichtigen op
woensdag t/m vrijdag van
9.00-17.00 uur en zaterdag van
9.00-14.30 uur. De theater
voorstellingen worden gevolgd
door diapresenaties van kun
stenaars die hun dromen heb
ben verbeeld. De voertaal van
zowel de toneelstukken als de
lezingen is Engels. Kaarten
voor het avondprogramma
zijn 10 gulden te verkijgen bij
het Centraal Faciliteitenge
bouw van de universiteit, Cle-
veringaplaats 1.
Christine Millet 'praat' al schilderend met de figuren uit haar dromen:
Lieflijke wezens, mensen van vlees en bloed, monsters:
de mens krijgt 's nachts bezoek van de meest fantasti
sche figuren. Het rinkelen van de wekker jaagt de perso
nages uit die dromen meestal voorgoed op de vlucht. Zo
niet bij Christine Millet. De Utrechtse (33) van Spaans-
Duitse komaf duikt al jaren in haar dromen en sinds vijf
jaar verbeeldt ze die op enorme stukken hard board.
,,Mijn dromen zijn ook reusachtig. En het was lekker om
zo groot te werken." In galerie Zichy aan de Steenstraat
in Leiden laat Millet haar droomfiguren voor het eerst
aan het publiek zien.
leiden letty stam
men. En op een gegeven mo-
tenties op de hoogte worden ge
bracht. Als zij niet akkoord gaan
met het uitlenen van hun werk,
kunnen zij protest aantekenen.
Twee jaar geleden begon de
RBK met het weggeven van
BKR-werk. Het ging naar instel
lingen die de BKR-kunst aan de
muur hadden hangen en naar
n'on-profït-instellingen, die de
kunstwerken wel wilden heb
ben.
De schenkingsactie zette
nogal wat kwaad bloed bij de
kunstenaars. Het weggeven
werd daarop gestaakt. Overleg
met de bonden heeft uiteinde
lijk geleid tot de oprichting van
de Stichting Kunstwegen.
„Dromen zijn de afvalproduk-
ten van de dagelijkse ervarin
gen", vertelt Millet. „Als je er
niets mee doet, dan zijn dro
men bedrog. Je moet ze een
beetje recyclen. Het schilderen
is een manier om de dromen te
rug te brengen in het dagelijks
leven. Anders zijn het zo van die
gescheiden werelden. Met het
schilderen pak ik de droom uit
de lucht en zet die op de aarde.
Met de voeten op de grond."
„Ik was als kind altijd al in de
wolken, een dromer. Ik ben ze
op een gegeven moment op
gaan schrijven. Vijfjaar geleden
kwam ik op een workshop over
dromen terecht bij Robert Bos-
nak. Hij bracht me op het idee
te gaan schilderen. Ik droomde
toen veel over een reus. En ik
moest iets met hem doen. Zo
ben ik gaan schilderen. Ik kon
hem in fiet begin niet te pakken
krijgen maar dat is me later wel
gelukt."
„Dromen boeien me. Ze zijn
heel geladen. Het is een soort
explosie van energie, hartstocht,
emotie. En agressie natuurlijk.
Ik begon ook met heel agressie
ve beelden over die reus, een
soort monster. Ik schilder zon
der letterlijk een droom uit te*
beelden. Het gaat me meer om
de kwaliteit van die droom, het
esthetische. Een ander beeld
wat in het begin vaak voor
kwam was* die van de gekke
vrouw. Dat was nadat ik een
verhaal hoorde over een vrouw
die in de kerkers van een kasteel
was verbrand. Ze zit opgesloten.
Haar hartstocht, levenslust is
onderdrukt."
„De vrouw en het monster
komen elkaar later tegen in
mijn werk. In het begin heel on
derzoekend. Soms ook triest als
ze niet bij elkaar kunnen ko-
t de
i het i
ster. Dan blijkt dat hij niet al
leen maar eng is maar ook sen
sueel, seksueel. En speels, hij
wordt steeds speelser. Hij is nog
steeds agressief maar nu wel
met een menselijk gezicht. Die
gekke vrouw kwam ik heel vaak
tegen. Soms kon ik geen contact
met haar krijgen. Dan wist ik
dat ik haar nog eens moest
schilderen."
Indianen
De monsters uit haar begintijd,
zijn niet te zien op de tentoon
stelling. „Dat wilde ik niet, dat is
te kwetsbaar." Misschien maar
goed ook want haar figuren, en
vooral haar monsters, zijn met
zo veel kracht op het board ge
schilderd dat je er nachtmerries
van kunt krijgen. De aardetin-
ten die Millet in het begin ge
bruikte, maken langzamerhand
plaats voor sprekender kleuren.
Ook krijgen haar vrouwen gaan
deweg meer menselijke trekken.
Ze doen denken aan Zuidame-
rikaanse Indianen.
„In het begin was het schilde
ren heel eng. Ik was er zo inten
sief mee bezig. En als je ergens
heel ingespannen mee bezig
bent, dan droom je er ook over.
Het is een dialoog met de figu
ren uit mijn droom. Ik moest ze
schilderen zonder taboes: geen
keurigheid meer, alles open. En
ik kreeg er heel veel energie
voor terug. Het was ook heel
leuk om te doen. Lekker wild te
keer gaan op het doek."
„Ik heb ontzettend veel uit
mijn dromen gehaald. Ik heb le^
ren schilderen. Want ik heb
geen opleiding gehad. Ik heb
mijn eigen thema, mijn eigen
stijl ontwikkeld. Mijn werk is
heel persoonlijk. Het meest ge
voelige stuk ligt voorin. Dat is
inmiddels vijf jaar geleden. Wat
amsterdam anp
Vijftig jaar na de beëindiging van de Tweede Wereldoorlog
wordt volgend jaar in de Stadsschouwburg in Amsterdam de
opera Der Kaiser von Atlantis oder Der Tod dankt ab van de
joodse componist Victor Ullmann opgevoerd.
beeldende kunst
recensie roos van put
Expositie: Jaap van der Pol, te zien t/m 1
september, do t/m zo. 13.00-18.00 uur,
Galerie Verhaar, Schoolstraat 9 Wasse-
Het eerste dat opvalt bij het
werk van Jaap van der Pol is de
tegenstrijdigheid: enerzijds zie
je grote doeken met veel kleu
ren en anderzijds zie je werken
waar het grijs en zwart over
heerst. Vreugdevolle en luchtige
sferen tegenover depressie en
somberheid. De mens, of een
groot gedeelte van het mense
lijk lichaam komt in beide wer
ken voor. Daarnaast schildert
hij overbekende voorwerpen uit
het dagelijks leven zoals sigaret
ten, lucifers, handschoenen,
waaiers en flessen. Maar ook
hondjes en vissen zijn onder
werp van zijn voorstellingen.
De 'sombere werken' zijn in
1980 gemaakt, de kleurrijke
werken zijn van recentere da
tum. Wat beweegt de galerie
houder er toe om schilderijen te
exposeren die in 1980 en in de
jaren negentig zijn ontstaan en
die bovendien zo uiteenlopend
van aard zijn? Het is geen over-
zichtstentoonstelling, dus een
beeld van het gehele oeuvre
krijg je als toeschouwer niet.
Maar wat je wel krijgt voorge
schoteld heeft niets met elkaar
te maken. Noch visueel noch
wat betreft inhoud. Op deze
manier ontstaat een 'ver
scheurd beeld' van het werk van
de kunstenaar.
Uitersten
Het recente werk verliest met
name door de keuze van de ga
leriehouder enorm aan kracht
en zeggingskracht. Een kunste
naar ontwikkelt zich gedurende
de jaren, het is dan ook juist in
teressant om deze ontwikkeling
te tonen, maar in Galerie Ver
haar zie je hiervan niets terug.
Twee uitersten worden ge
toond, maar de weg van het ene
punt naar het andere blijft duis
ter. Dat is toch wel jammer.
In de grijs/zwarte werken zie
je steeds een romp van een man
die is gekleed in een militair jas
je'. Op de plek waar het hoofd
zou moeten zitten bevinden
zich dikke verfstreken. Soms
dragen de mannen een rood-
wit/blauwe sjerp. En een enke
le maal is een kleerhanger op de
plek van de hals geschilderd.
Over een deel van de geportret
teerde zie je ook steeds weer
een driehoek opduiken. De
symboliek, depressie en som
berheid, is direct voelbaar. Maar
als je dan titels leest zoals 'und
eines Tages war alles vorbei' en
'eine Antwort habe ich nicht ge-
funden', dan zijn de schilderijen
opeens wat simplistisch. Het is
zonder meer duidelijk dat de
werken zijn ontstaan vanuit een
sombere gedachte of depressie
ve ervaring. Zonder de titels
spreken de werken voldoende.
Balans
De titels bij de kleurrijke werken
lijken mij weer wat gezocht ('45
minutes from Hollywood', 'Zo-
nobia'), ook hier spreken de
schilderijen voor zich. De titels
zijn er aan toegevoegd, wellicht
om een symbolische lading te
suggereren. Maar die is er echt
niet. Van der Pol houdt zich in
deze werken met name bezig
met het platte vlak, compositie
en kleur. Binnen zijn beeldtaal
zoekt hij de juiste balans tussen
de vormen. Of dit nu twee
vrouwfiguren zijn in combinatie
met een hondje en een omval
lende vaas met tulpen, of een
stilleven van een hoedje, siga
retten en lucifers, dat maakt in
feite niet uit. Hij experimenteert
met de mogelij kheden van het
platte vlak, zonder de suggestie
van ruimte te geven. Een per
spectief zie je dan ook niet. De
vrouwen zijn bijvoorbeeld afge
beeld tegen een platte achter
grond van typisch decoratieve
elementen. Het doet denken
aan behang, de repetering in
een bepaald patroon van motie-
De elementen uit het
lijks leven, de mens en
le zaken, worden gecompo
neerd tot een tafereel dat in fei
te een directe afspiegeling is
van de belevingswereld van
Jaap van der Pol, maar hij geeft
er zijn eigen subjectieve orde
ning aan. Dit resulteert in schil
derijen die een wonderlijke
sfeer in zich dragen en die door
de compositie simpel en com
plex tegelijk zijn.
Christine Millet: „Ik was als kind altijd al in de wolken, een dromer."
hier te zien is, ligt minder ge
voelig. Dit is mijn eerste exposi
tie en ik ben er klaar voor. Bo
vendien, mijn vrouwen zijn
krachtig genoeg. Die kunnen er
wel tegen om bekeken te wor
den."
De schilderijen van Christine
Millet zijn tot 30 juli te zien in
galerie Zichy in de Steenstraat,
woensdag t/m vrijdag 42.00-
18.00 uur, zaterdag 11.00-
17.00 uur. In het kader van het
internationale congres over
foto henk bouwman
dromen van de Rijksuniversi
teit geeft de kunstenares op
donderdag 21 juli uitleg over
haar dromen in de Engelstalige
lezing 'Dialogue with Dream
Images' in het LAK-theater.
rotterdam anp
Frits Becht wordt de r
recteur van het Nederlands Ar
chitectuurinstituut (NAi) in Rot
terdam. Hij volgt per 15 oktober
Adri Duivesteijn op die bij de
laatste verkiezingen tot lid van
de Tweede Kamer voor de PvdA
is gekozen. Het NAi-bestuur
heefi dat gisteren, op Bechts
64e verjaardag, bekendgemaakt.
De benoeming geldt voor vier
jaar. Becht heefi volgens het
NAi-bestuur aangetoond met
een juist gevoel voor inhoudelij
ke kwaliteit hoogwaardige pu
bliekstentoonstellingen te kun
nen maken, dan wel te laten sa
menstellen. Hij heeft daarin
vooral ervaring opgedaan op
het terrein van de beeldende
kunst en de grensgebieden van
vormgeving en architectuur.
Ook zullen in de toekomst vaker
dan voorheen externe bronnen
moeten worden aangeboord
om de continuïteit en de verde
re ontwikkeling van het NAi te
garanderen en Becht beschikt
op dit terrein over een grote er
varing, aldus het bestuur. In een
toelichting zegt directeur Dui-
vesteyn dat men mag verwach
ten dat de komende jaren de
min of meer vanzelfsprekende
steun van de overheid aan in
stellingen als de zijne minder
zal worden. Dat blijkt ook uit de
bezuingingsplannen bij de kabi
netsformatie. Het zal dus nodig
zijn extern geld te zoeken, niet
alleen bij sponsors, maar ook
bijvoorbeeld door voor bepaal
de activiteiten coalities met ver
schillende instellingen te vor
men of door projecten in op
dracht uit te voeren, zegt Dui-
vesteyn. Het NAi heeft thans
een omzet van 9 miljoen gulden
per jaar bij een overheidsbijdra
ge van 5,75 miljoen gulden. Na
een succesvolle carrière in het
bedrijfsleven onder meer als
oprichter en directeur van het
marktonderzoeksbureau Into-
mart ging de kunstverzamelaar
Becht zich vanaf 1987 bezig
houden met het organiseren
van culturele manifestaties. Zo
was hij actief bij het Van Gogh-
jaar in 1990, het Miró-jaar ih
Barcelona in 1993 en is hij thans
directeur van de stichting die
het Mondriaan-jaar organiseert.
Hij was voorts voorzitter van
onder meer het Holland Festi
val, Openbaar kunstbezit en de
Mickery Workshop. Hij zit in de
adviesraad van het Eindhovense
Van Abbemuseum en in de ad
viescommissie moderne kunst
van het Bonnefantenmuseum
in Maastricht. Adri Duivesteyn
werd vijf jaar geleden directeur
van het NAi. Onder zijn bewind
is eind 1993 het nieuwe gebouw
van het instituut in Rotterdam
totstandgekomen en is de func
tie van het NAi en de financiële
basis verbreed. Ten afscheid
gaat Duivesteyn de tentoonstel
ling „De verborgen opgave"
over de rol van architecten en
stedebouwers bij de uitbreiding
van wereldsteden maken. De
scheidende directeur wil vooral
de rol naar voren halen die ar
chitecten en stedebouwers in
dat proces kunnen spelen.
Dat gebeurt aan de hand van
enkele steden zoals Yogyakarta
(Indonesië), Bangkok (Thai
land), Sao Paolo (Brazilië) en Li
ma (Peru). De expositie wordt
in september geopend.
groningen
'Als we straks bij de dijk varen,
hoog aan de wind, kunnen we
het bezaan er eens bijtrekken,"
stelt schipper Jan Ider vanach
ter het roer van 'De Ideaal'.
Zonder mankeren heeft hij de
ruim dertig meter lange Friese
Maatkast het havengat van
Lemmer uitgeloodst en nu wor
den de zeilen gehesen. De han
den uit de mouwen. Schoten
worden gevierd, zwaarden op
gehaald, verstaging bijgesteld.
Rood, wit, geel, blauw, groen,
zwart en roze zijn die zeilen.
Beschilderd in een losse, be
weeglijke toets. Op het vuur
rood topzeil signeerde Gerriet
Postma (1932) zijn 'varende
schilderij'. Ook de kunstenaar
helpt de zeilen hijsen, trekt en
sjort dat het een aard heeft.
Voor het eerst ziet hij het resul
taat van zijn schildersverrichtin
gen zoals ze bedoeld zijn: va
rend.
Postma beschilderde de 260
m zeil aan beide zijden in een
scheepsloods in Hoogezand.
Daar spreidde hij de enorme
doeken een voor een op de
vloer uit en bewerkte ze, geas
sisteerd door enkele kunstaca
demiestudenten, met roller en
kwast. Nu en dan werden de
zeilen opgehangen of klom de
kunstenaar met trillende benen
op een steiger om zijn werk van
een afstand te kunnen beschou-
Het varende kunstwerk van Gerriet Postma: „Het moest een schilderij worden, niet een decor." foto anp
wen. „Maar," stelt Postma, „je
mist het totaalbeeld. Ik ben wel
ervaren, maar zo'n grote lap, te
gen de achtergrond van luch
ten, soms blauw dan weer grijs
of bewolkt, van het water,
dorpjes en weilanden dat is
toch moeilijk voor te stellen. Ik
wist dat de vlakken fel en groot
moesten zijn, want je ziet het
schip op een afstand van vijftig,
maar ook van vijfhonderd me
ter. Toch wilde ik het ook schil
derachtig houden. Het moest
een schilderij worden, niet een
decor."
Over het resultaat is Postma
meer dan tevreden. „Een reac
tie? Daar heb ik een woorden
boek voor nodig. En misschien
zijn er wel helemaal geen woor
den voor. Zo fantastisch. Ik voel
me een beetje een piraat. En
dan het zeilen op zo'n schip.
Dat is de totale vrijheid."
Dat het mogelijk is je in te
schepen op een boot met be
schilderde zeilen heeft een aan
tal mensen wel aangesproken.
De boekingen lopen goed,
waardoor het schip de helft van
de beschikbare tijd al bezet is.
Gedurende de maanden juli en
augustus zeilt 'De Ideaal' als va
rend schilderij door de Friese
wateren. Ook worden Amster
dam en een Waddeneiland aan
gedaan. In Leeuwarden is op dit
moment een overzichtsten
toonstelling van Gerriet Post-
ma's schilderijen in het Fries
Museum.
