ATERKRANT
'Deze stad moet meer uit het water halen'
Snelheid en niet kapseizen, daar
gaat het om bij drakenbootraces
Bestemming: Kagerplassen
Oranjekater op het water
MAANDAG 11 JULI 1994
AGENDA
MAANDAG 11 JULI
Katwijk
Snelschaken in strandpaviljoen
Het Centrum, 19.30 uur.
Roelofarendsveen
Avond-fletsvierdaagse, over 20
en 40 km, start bij café Hoogen-
boom, Sotaweg, tussen 18.30 en
19.00 uur.
DINSDAG 12 JULI
Kagerplassen
Zeilwedstrijden met o.a. de be
kende Holland-Friesland wed
strijden voor Regenbogen, van
11.00 tot 18.00 uur.
Katwijk
Toeristenmarkt in het centrum,
14.00 tot 21.00 uur.
Open-Avond Boothuis KNRM,
Rijnmond, 19.00 tot 21.30 uur.
20.00 uur Zomerbridgedrive in
de Roskam, Katwijk ad Rijn, aan
vang 20.00 uur.
Noordwijk
Poppenkast in strandpaviljoen
De Strandgans, Wilhelminabou-
levard, 14.30 uur.
Roelofarendsveen
Avond-fietsvierdaagse, over 20
en 40 km, start bij café Hoogen-
boom, Sotaweg, tussen 18.30 en
19.00 uur.
De boot van het Leidsch Dag
blad vaart vandaag en de ko
mende dagen rond op de Ka
gerplassen. De aandacht van de
verslaggevers aan boord is ge
richt op de Kaagweek. Wie tips
heeft voor de bemanning kan
bellen naar het speciale tele
foonnummer op de redactie
van het Leidsch Dagblad: 071-
356401 of rechtstreeks met de
schipper aan boord: 06-
52801476.
LOGBOEK
Na twee dagen afmeer-oefenin-
gen met alleen schapen als ge
tuigen valt er niet meer aan te
ontkomen: de Leidsch Dagblad
boot moet de stad in. Daar zijn
de verhalen te halen, luidde de
boodschap. Dus op naar de Ha
ven. Waar het echt gaat gebeu
ren: afmeren mèt. Met toe
schouwers dus.
Inparkeren was de eerste keer
ook moeilijk, spreek ik mezelf
moed in, terwijl ik zo stoïcijns
mogelijk probeer over te komen
bij mijn bemanning. Bochtje
naar rechts.., nog een bochtje
naar rechts.., gas terug.., rustig,
rustig.., stationair.., even laten
uitdrijven.., de kade nadert..,
hup, even een kort poepie gas
in z'n achteruit en... de boot ligt
stil. Het gaat niet eens onaardig.
Ik schamp weliswaar licht een
ducdalf, maar dat is gezien de
'groeven in het houtwerk wel va
ker gebeurd.
En dan volgt alsnog de gevrees
de aanvaring. De havenmeester
komt op de fiets aangeracet en
spreekt ons streng toe. Hoe we
het in ons hoofd halen om zijn
kantoortje voorbij te varen, wil-
ie weten. Eerst melden, dan
aanleggen, zo zijn de regels.
Met een gratis krant en petje en
betaling van drieeneenhalve
gulden havengeld wordt de zaak
gesust. Leuke vondst, die pro-
motie-cadeautjes Efan boord.
Kunnen we nog een hoop ple
zier van hebben.
WATERSTAAT
Corry, heette deze stoere sleep
boot vroeger. Maar dat vond de
trotse eigenaar Jan de Vreede,
die het schip veertien jaar gele
den kocht, maar niets. Zón im
posant stalen werkschip ver
dient een stoere naam. „En zo
kwamen we op Hermes', aldus
Jan. „Dat vond ik gewoon een
mooie naam. Hermes is de god
van de koophandel, maar dat
heeft eigenlijk niets met deze
sleper te maken. We gebruiken
hem gewoon voor ons plezier.'
In 1927 liep de stoomsleper van
de werf om in de Rotterdamse
haven dienst te doen. Later
werd er een Deutz dieselmotor
ingebouwd. Een kapitein uit
Leeuwarden heeft er nog jaren
mee op het IJsselmeer gevaren.
Maar uiteindelijk raakte de Her
mes, met zijd 116 pk uit de tijd.
De slepers van tegenwoordig
hebben veel sterkere motoren.
„Ik heb hem van de sloop ge
kocht', zegt Jan, die er sindsdien
genoegelijk met zijn vrouw Ju
dith mee rondtoert in de omge
ving van Leiden. „Zón schip
vergt weinig onderhoud. We
hoeven bijna niets te doen.
Twaalf milimeter staal. Al wacht
je zeven jaar met schilderen, het
maakt niets uit."
y-
nw
(((tar
Z-Oost, 3 30 e
Wethouder/schipper Joop Walenkamp:
Het komt goed uit dat Joop
Walenkamp zelf een bootje
heeft dat niet hoger is dan 1.30
meter. Want met het, overigens
heus niet zo extravagant grote
schip van het Leidsch Dagblad
komen we de stad dus mooi
niet in. Maar aan ons verzoek
om een tochtje te maken door
de grachten en langs de knel
punten in de kanalen aan de
'achterkant' van de gevels geeft
de wethouder gaarne gehoor.
Niet alleen is hij een waterlief
hebber pur sang, hij is ook een
warm pleitbezorger van een be
tere doorvaart en een meer eco
nomischer gebruik van het wa-
Zijn stalen vlet zonder naam -
„Daar is het eigenlijk nooit van
gekomen, dus laat ik het maar
zo" - ligt normaliter afgemeerd
aan de Witte Singel. Maar als
het even kan, vaart schipper
Walenkamp in zijn vrije tijd
door de stad of maakt hij uit
stapjes naar De Kaag. „Bood
schappen doen met de boot op
zaterdag of gewoon ergens aan
leggen om koffie te drinken is
het leukste wat er is. Zeker op
een dag als vandaag, nu het
zulk mooi weer is. Leiden heeft
veel water en oogt, zoals je hier
bijvoorbeeld ziet in de Heren
gracht, ook bijzonder fraai van
af het water. Het is op straat
vaak zo druk en hier juist zo
rustig. Daar kan ik echt van ge
nieten."
Waarmee hij meteen het kardi
nale punt aansnijdt. Want de
stad mag met Amsterdam wed
ijveren om de titel 'het Venetië
van het noorden'; op veel aan
loop van buiten hoeft Leiden
niet te rekenen zo lang als je let
terlijk en figuurlijk geen kant
opkunt met je boot. Bij de Ha
ven of de Blauwpoortsbrug,
daar houdt het op. Daarna kun
je hooguit met een roeiboot
verder. Voor een beetje schip
zijn de bruggen te laag of kun
nen die eenvoudigweg niet
open. De toeristen van het wa
ter gaan derhalve met een grote
boog om Leiden, van oudsher
toch knooppunt van vaarwegen,
heen.
„Dat is niet helemaal waar",
zegt Joop Walenkamp, „want
kijk maar hier in de passanten
haven, daar ligt een boot uit
Yerseke. En hier een uit Rotter
dam. Ze komen dus wel, dat be
wijzen ook de cijfers. Maar het
is inderdaad zo dat de mogelijk
heden die de stad op dit front
biedt lang niet optimaal worden
benut. Economisch gezien moet
Leiden veel meer kunnen halen
uit het water. Dat geldt niet al
leen voor het toerisme, maar
bijvoorbeeld ook voor een pro
ject als de waterbus, dat weer
aansluit bij een autoluwe bin
nenstad."
Als wethouder heeft hij zelf de
sleutel in handen. „De plannen
om Leiden beter bevaarbaar en
bereikbaar te maken zijn er",
zegt hij als hij voor de zoveelste
maal die ochtend het sein geeft
om het hoofd te buigen bij, in
dit geval, de Scheluwbrug.
„Maar daar is natuurlijk geld
voor nodig. Er loopt een een
aanvraag voor subsidie bij het
Rijk dat een potje heeft voor de
verbetering van de infrastruc
tuur. Ruwweg zijn er twee plan
nen. Een goedkopere versie om
de dam bij het Energiebedrijf
weg te halen en een duurdere
maar structurele oplossing om
de vijf bruggen in de Oude Vest
en Oude Singel beweegbaar te
maken en zo een doorvaart te
creëren. Wat dat laatste plaatje
kost? Tussen de 15 en 20 mil
joen, schat ik."
Een termijn daarvoor stellen
kan hij niet. „Belangrijker is dat
de politieke partijen op dit punt
dezelfde koers varen. Dan grij
pen we die kans op het moment
dat die zich voordoet. Ik heb
stellig de indruk dat mijn ideeën
over een economischer gebruik
van al dat water steeds meer
krijgen. We hebben de
al aardig wat ver
beteringen kunnen treffen. Al is
het voorlopig nog roeien met de
riemen die je hebt."
In de Nieuwe Rijn, aan de ach
terzijde van het stadhuis,
scheept een trouwstoet zich in.
„Leuk, hè", zegt Walenkamp,
wethouder met een CDA-signa-
tuur. „Die speciale aanlegstei
ger was het eerste waterpro-
jectje dat ik heb gerealiseerd.
Historisch gezien heeft Leiden,
aan de Oude Rijn toch, altijd
veel met water op gehad. Zo'n
historische vergissing als het
dempen van de Vliet, mag nooit
meer worden begaan. We moe
ten er daarentegen van alles aan
doen om Leiden en zijn water te
promoten. Het is toch een ge
not om door die stad te kunnen
het water in zijn stad. „Het is op straat vaak zo druk en hier juist zo rustig. Daar kan ik echt van genieten."
FOTO HIELCO KUIPERS
Joop vyalenkamp houdt
De drakenboten klieven door het water langs de Apothekersdijk. Trommelaars geven het moordend hoge roeitempo a
In Singapore zijn drakenbootra-
s pas echt volksvermaak.
Daar staan bij wedstrijden al
gauw zo'n tweehonderdduizend
nsen langs de kant te kijken,
weet Aad van der Luit, organisa-
van de drakenbootraces in
Leiden te vertellen. De Leidse
>ie, afgelopen zaterdag in het
water langs de Apothekersdijk,
trekt aanzienlijk minder pu
bliek. Langs de kanten hebben
enkele honderden mensen
plaatsgenomen; alleen in de
drakenboten is het echt druk.
Van der Luit is van plan in Lei
den een traditie te maken van
de drakenbootraces, dus mis
schien spelen zich over een
paar jaar ook in de Sleutelstad
Chinese toestanden af tijdens
de wedstrijden. Van der Luit:
t is het tweede jaar dat we
de boten via de Nederlandse
Dragon Boat Organisation naar
Leiden hebben gehaald. Het
e'l een vast onderdeel van de
Lakenfeesten worden.
Dit jaar verschijnen er acht
teams uit de regio aan de start.
Een paar daarvan hebben er
klaarblijkelijk geen rekening
e gehouden dat in de slanke,
felgekleurde drakenboten met
lak zo'n twintig man kan
plaatsnemen. Het team van
Heineken plukt een paar men
sen bij bushaltes vandaan en
vult de ploeg verder aan met
klanten van café De Pijpela; De
Leiden All Stars nemen de ver
slaggevers van de 'Leidsch Dag
blad Waterkrant' aan boord.
Het is niet al te eenvoudig - zo
blijkt al snel - om met deze dra
kenboten snel en vooral zonder
brokken aan de finish te komen.
Eén verkeerde beweging en de
ranke scheepjes dreigen om te
slaan. Geintjes worden door de
roergangers dan ook niet geto
lereerd. Zo krijgen de All Stars,
die hun zinnen meer op 'lol'
hebben gezet dan op winnen,
van de Dragon Boat Organisa
tion een vlinke veeg uit de pan
wanneer zij een van de andere
teams met hun peddels een
'wasbeurt' geven.
De slachtoffers, die het niet op
zich willen laten zitten, leunen
acuut met zijn allen naar bak
boord voor een tegensalvo,
waardoor de boot water begint
te scheppen. Kapseizen kan net
worden voorkomen, maar de
trommelaar valt overboord en
de roerganger krijgt een woede
aanval. „Als hij zinkt, duurt het
uren voordat we hem weer bo
ven hebben", schreeuwt hij
kwaad.
Vaart maken is, na het voorko
men van kapseizen, een tweede
moeilijkheid die het hoofd moet
worden geboden. De tromme
laar geeft weliswaar het ritme
aan, maar wanneer er één ped
delaar een misslag maakt - te
snel is of nèt te langzaam - ont
staat er een kettingreactie waar
bij de peddels met elkaar in
botsing komen. De vaart is er zo
gelijk uit.
Uiteindelijk beschikt Aero Fit
uit Warmond over de sterkste
peddelaars en de beste tech
niek. In de finale - na een race
om de snelste tijd en enkele af
valraces als vervolg - weten ze
verschil te
DIOK. „Hooguit
vijfhonderdste", zegt Van der
Luit, die de videobanden van de
finish een paar keer moet bekij
ken voordat de winnaar kan
worden uitgeroepen.
De Flying Dragons, een team
van vliegtuigfabrikant Fokker,
blijkt zich ook op het water aar
dig thuis te voelen en wordt
derde. Motorclub Randstad be--
haalt uiteindelijk de vierde
plaats. En de All Stars? Die drui
pen al voor de finale af met het
kroos in het haar als gevolg va
de waterplantgevechten. Op
naar een verkoelend biertje.
ANNET VAN AARSEN
Het liefst zouden ze de vlag halfstok willen hangen, de neven
Van Tongeren uit Leiden. Ze liggen met hun boot in de Zijl en
drinken voorzichtig de teleurstelling weg. Oranje heeft verlo
ren. Oranje is uit de WK geknikkerd door Brazilië.
„Ze hebben verschrikkelijk goed gevoetbald", zegt een van de
neven, die onder zijn zwarte pet nog steeds bedrukt kijkt na de
rampzalige avond. „Je ziet altijd dat Oranje pas gaat spelen als
ze in de verdrukking zitten.'Dat ze bij een verliesstand pas
gaan presteren. Maar de scheidsrechter was ook niet erg best.
Dat tweede doelpunt was buitenspel. Het is eigenlijk raar datje
er een speler die iets verkeerd doet uit kunt sturen en dat zón
natte krant van een scheidsrechter maar mag blijven fluiten.'
„Onze enige troost is dat Duitsland vanavond verliest. Dat
maakt het WK weer goed. We zaten gisteravond naar Neder
land te kijken, toen er ineens wat Belgische jongens van het
zeeverkennerskamp hier tegenover kwamen aanvaren. Ze
meerden aan en hebben vanuit hun boot door ons raam heen
naar de kleurentelevisie zitten kijken. Ze begonnen te juichen
op het moment dat Brazilië scoorde. Daar heb ik wel even wat
van gezegd, ja. Teer op, zeg!"
„Na afloop van de wedstrijd hebben we alle oranje vaantjes
van de boot gehaald. Maar ik vind niet dat Dick Advocaat het
slecht heeft gedaan. Voor mij mag-ie blijven.' Een van de da
mes van Van Tongeren is nog steeds gestoken in een Oranje
shirt. Dat noemen ze toch trouw tot na de dood?
Ter hoogte van de LOl in Leiderdorp passeren we een boot die
met gestage snelheid een witte voor door het water trekt. Met
de megafoon peilen we de stemming aan boord. Een man op
de voorplecht: „Ze hebben verschrikkelijk mooi verloren, die
jongens. We hebben natuurlijk allemaal zón bek, maar je moet
er eerst maar eens zelf voor staan. Ze hebben gewoon heel
goed gevoetbald. Misschien is dit wel de spannendste wed
strijd van het WK geweest."
„Eigenlijk moeten we blij zijn dat we hebben verloren, zegt
mevrouw Hartogs die samen met de familie Van der Pijl aan de
waterkant zit. „Dan heb je tenminste niet die narigheid van
vandalisme en zo. Als ik kijk naar wat ze in Den Haag hebben
geflikt, die muiterij ineens, dat leegplunderen van die wankels,
dan zijn wij in Leiden nog erg netjes. Dat doen wij toch niet.'
In de Zijl dobbert een oranje spandoek. Er moet ooit op heb
ben gestaan: Hup Oranje! Maar de H is door het water wegge
haald en nu staat er dus: Up Oranje! Inderdaad, mensen, de
koek is up! Gewoon blijven doorgaan met ademen en dan over
vier jaar weer aanvalluh!
Uw waterlanders hoeven niet te stromen,
want ook u kunt adverteren
in de WATERKRANT
t/m 20 augustus a.s.
Informeer naar de speciale
mogelijkheden om op deze
zomerse full-color pagina te
adverteren tegen een zeer aantrekkelijk tarief.
Ga mee op dit zonnige avontuur.
Bel snel voor informatie: AT I DCZODO
Margareth de Jong, tel. f "J L
