Zon, zweet en de weg naar kroeg
UIT
Het enige programma waar
honden graag naar kijken
Rtv show
Pret en première voor Corps Diplomatique
AAAANDAG 11 JUL11994
157
12
Veronica goes Caribbean: in hoog tempo langs tropische verrassingen
De barkeeper bij het zwembad heeft even nergens tijd
voor. Zelfs niet voor een cubata, de nationale drank van
cola en oude bruine rum, die hij de hele dag door met
zoveel liefde maakt. Al zijn aandacht ligt bij de levensgro
te radio, strategisch opgesteld tussen rum en whisky. Ro-
mario heeft zojuist Brazilië op voorsprong gebracht. De
barkeeper kruipt bijna in het apparaat.
het reisschema opgenomen. Ve-
ronicapresentatoren als Robert
ten Brink, Adam Curry, Bart de
Graaff en Anita Witzier voeren
de kijker door het Caribisch ge
bied. Dinsdag start de 16-delige
serie op de Bahama's met Adam
Curry.
Voor eindredacteur Laurens
Drillich is. Veronica goes Carib
bean een beetje een thuiswed
strijd. Als correspondent voor
verschillende Nederlands^ me
dia woonde hij enkele jaren in
Mexico. Hij spreekt vloeiend
Spaans, is bekend met de le
vensstijl van de Middenameri
kanen en lijkt weinig last te
hebben van de soms ondraaglij
ke hitte. Terwijl cameraman
Jasper Brusse na een paar uur
filmen in de snikhete oude bin
nenstad van Havana zijn T-shirt
kan uitwringen, blijft Laurens
stug doorlopen in lange broek
en donkerblauw shirt. Hij hoeft
weliswaar geen apparatuur van
vijftien kilo te sjouwen, maar de
verantwoording voor het pro
gramma en de ploeg zou vol
doende moeten zijn om het
zweet tappelings langs zijn rug
te voelen glijden.
Aan de overkant van het zwem
bad speelt een driemans-or
kestje onverstoorbaar door. De
Cubaanse klanken waaieren uit
over het zwemwater van hotel
Comodoro in Havana. De enige
toehoorders zijn een paar uitge
bluste Nederlanders. Veronica-
medewerkers om precies të zijn.
Loom hangt de ploeg van Vero
nica goes Caribbean in het bad.
Verkoeling biedt het warme wa
ter nauwelijks bij dagelijkse
temperaturen van zo'n 35 gra
den.
Maar elke vrije minuut wordt
door cameraman Jasper Brusse,
geluidsman Pascal Vos, produ
cer Hans Rog en presentatrice
Anita Witzier dankbaar aange
grepen om even te ontspannen.
En de vrije minuten zijn
schaars, benadrukt regis
seur/eindredacteur en uitvoe-
rend producent Laurens Dril
lich. Hij is inmiddels negen we
ken van huis en het zal nog ze
ker veertien dagen duren voor
dat hij op het vliegtuig naar Ne
derland stapt. Zijn leven staat al
vanaf begin dit jaar bijna dage
lijks in het teken van de televi
sieserie. In januari vertrok hij
voor hét eerst met een college
naar het tropisch gebied om de
serie van Veronica voor te be
reiden.
Zonnige eilanden
Na de Verenigde Staten en Azië
heeft de omroep dit jaar haar
oog laten vallen op de zonnige
eilanden tussen de Atlantische
Oceaan, de Caribische Zee en
de Golf van Mexico. Naast ei
landen waaronder Barbados, de
Bahama s, Dominicaanse Repu
bliek, Jamaica en Cuba zijn ook
Venezuela, Mexico en Miami in
Dagelijks contact
Laurens Drillich zit in het Ca
ribisch gebied als een spin in
een groot web. Bijna dagelijks
heeft hij contact met het thuis
front, de redactie in Hilversum
en volgt de vorderingen van de
andere ploegen in het gebied op
de voet. Terwijl met Anita Wit
zier in Cuba gefilmd wordt,
draait Robert ten Brink een paar
honderd kilometer verderop
met regisseur Jos Budie en pro
ducer Lody Crabbendam in de
Dominicaanse Republiek.
„Dat doen we meer uit nood
dan uit tijdgebrek", legt Drillich
uit. „We zouden de serie in
principe het hele jaar door op
kunnen nemen, maar dan is het
voor de presentatoren onmoge
lijk om langere tijd uit Neder
land weg te zijn. Ze zitten
meestal midden in hun pro
grammaseries. Het is een hele
puzzel geweest om de presenta
toren in de reisschema's te pas
sen. De presentatoren zijn lasti
ger dan de overheden in de lan
den die we bezoeken", lacht
Drillich.
Grote tegenslagen heeft hij
nog niet gehad tijdens het fil
men. „Het wordt voor ons orga
nisatorisch ieder jaar overzich
telijker. Dat is voor een groot
deel te danken aan de voorrei-
zen die we maken. Die reizen
zijn het halve werk. Je weet pre
cies wat je te wachten staat. Je
kent de weg, hebt namen van
mensen en onderwerpen die
belangrijk of interessant zijn. In
de verschillende ploegen die
door het gebied trekken zit
steeds iemand die het land al
een keer bezocht heeft. Iemand
die de geldkoers kent, de plaat
selijke kroeg blindelings kan
vinden. Dat heb je nodig, an
ders voel je je als ploeg ont
heemd."
Een flink deel van de onder
werpen in de Veronica goes Ca-
ribbean-serie ontstaat tijdens
dievoorreizeri.
Crack
„Ongeveer de helft van de on
derwerpen kun je vanuit Neder
land wel bedenken. Reggae op
Jamaica ligt voor de hand en de
revolutie op Cuba zul je ook
niet snel over het hoofd zien,
maar op Barbados stuitten we
bij voorbeeld tijdens de voorbe
reidingen op crack-verslaving.
Er blijken daar wijken te zijn
waar het crackgebruik ver
schrikkelijk is", aldus Drillich.
In Mexico-Stad liep hij Super-
mario tegen het lijf. Een- man
verkleed als een soort Super
man die opkomt voor de ver
drukten. „Zo'n onderwerp is
schitterend." De Caribbean-se-
rie is de eerste reeks waarin ge
werkt wordt zonder lokale pro-
Martin Gaus begint nieuwe serie Natte Neuzen
Martin Gaus met een aantal hoofdrolspelers uit zijn Natte Neuzen-show.
Er zijn slechts weinig populaire televisieprogram
ma's waarin niet de mensen de hoofdrol vervul
len, maar dieren. Je hebt natuurfilms met ver
vaarlijke beesten die het aardig doen. Maar trou
we, acterende viervoeters in een veel bekeken
glansrol zie je maar zelden. Er is maar één man
die TV-kijkend Nederland met honden aan de
buis weet te kluisteren: Martin Gaus. Met zijn
programma Natte Neuzen, waarvan vanaf 28 ok
tober een nieuwe 15-delige serie wordt uitgezon
den.
De opnamen op een veld van een Hilversumse
voetbalvereniging zijn zojuist afgerond. Opna
men waar de nijvere baasjes met hun leergierige
viervoetertjes de hoogste score trachten te halen.
En heus, de nervositeit is niet alleen zichtbaar bij
de dames en heren hondenbezitters, ook de vier
voeters zelf lopen nerveus 'kwebbelend' over het
vochtige groene gras.
Gaus, naast presentator ook eigenaar van die
renhotels en hondentrainer, heeft wel een verkla
ring waarom zoveel mensen (ongeveer 1,1 mil
joen) naar Natte Neuzen (TROS) kijken. „Het is
grappig en onvoorspelbaar. De emotie tussen
mens en dier is echt. Een sterrenslag met mensen
is onecht. Zodra een ster in beeld komt, gaat die
acteren. Als je een ster met zijn hond laat optre
den, zal het gedrag van de ster altijd puur zijn."
Gaus heeft het niet zo op hondenhaters. Die
acht hij net zoals mensen die zeggen meer van
honden te 'houden dan van mensen rijp voor
de Riagg. De man die door eën deel van Neder
land ongeveer wordt gehaat („voornamelijk door
m'n vakbroeders hoor") weet zelfs te 'praten' met
honden. „Aan duizend dingen kan ik zien wat een
hond wil. Een hond communiceert in feite con
stant." En vertoont dezelfde gedragingen als de
homo sapiens, de-mens. Daarom wil Gaus zo
graag een programma maken over het 'dierlijke
gedrag' der mensen. „Hoe ze zich in de winter,
voorjaar, zomer en herfst gedragen. Hun territori
umgedrag, hoe graag ze op elkaar willen lijken,
hoe ze bijvoorbeeld hun woede maskeren Er
zijn veel overeenkomsten tussen de dieren en de
mensen." De omroepen willen er nog niet aan.
„Da's jammer, want het is prachtig, prachtig."
„Veel mensen vinden mij een sentimentele lui
of juist keihard met honden. In één van de eerste
uitzendingen trok ik een keer hard aan de riem.
Woedend waren de kijkers. Het leidde zelfs tot ve
le opzeggingen."
Gaus, die naar eigen zeggen 25.000 honden
heeft (her)opgevoed, wordt als kenner be-
schouwd. „Overal waar ik kom roepen mensen
dat hun katje plast en wat ze eraan kunnen doen.
Het lijkt wel alsof iedereen iets met z'n huisdier
heeft. Af en toe is het wel vervelend als je op
straat over dieren wordt aangesproken. Als je dan
een keer wat minder enthousiast reageert, noe
men ze je gelijk arrogant."
Om Natte Neuzen wat spannender te maken is
het programma aangepast. „Het wordt leuker om
naar te kijken. Te vergelijken met Doet-ie 't of
doet-ie 't niet. Ik verdrink bijna, een Newfound
lander komt voorbij. Verzuip ik of redt doe hond
mij? We sturen bijvoorbeeld ook een hond een
doolhof in. Wat doet-ie om eruit te komen. Om
het spannend te maken doen wij dingen waar
door de honden in de verleiding komen verkeer
de dingen te doen. Dat maakt het spannend."
Natte* Neuzen trekt vólgens Martin Gaus niet
alleen kijkers die op twee benen lopen. Het pro
gramma blijkt volgens Gaus ook interesse uit de
dierenwereld te hebben. „Natte Neuzen is hét
enige programma waar honden graag naar kij
ken. Als er een balletje wordt weggegooid zullen
veel honden 'm achter de televisie gaan zoeken."
De introductie v
ducers. Alleen 'op Cuba kreeg de
ploeg een begeleidster van de
overheid toegewezen. „We heb
ben een redactieteam in Neder
land waar we steeds op terug
kunnen vallen. Omdat ik het ge
bied behoorlijk ken voelde ik
zeker genoeg
Cuba. Anita Witzier op de havenmuur langs de Malecon, de indrukwekkende boulevardweg
per Brusse noemt de beperkte
lengte van de onderwerpen af
en toe wel frustrerend. „Ik zie
zoveel mooie beelden. Maar het
houdt je wel scherp."
Binnen de ploeg, die al ruim
een maand onder de meest uit
eenlopende omstandigheden
i Havana.
programma te beginnen zonder op eikaars lip zit, zijn de onder-
plaatselijke producers.
De regisseur wekt ook geen
moment de indruk de zaken
niet onder controle te hebben.
De stralende zon en de verleide
lijke groenblauwe Cubaanse zee
krijgen hem niet op de knieën.
De werkschema's zijn strak. Uit
ieder onderwerp moet het
maximale gehaald worden. „We
hebben per onderwerp gemid
deld acht minuten zendtijd. Dat
lijkt misschien weinig', maar
voor dit programma is dat pre
cies genoeg. Er moet snelheid in
blijven zitten." Cameraman Jas-
linge verstandhoudingen bijna
douche, krijgt Hans (de produ
cer, red.) met mij geen ruzie",
lacht Jasper Brusse. Hans Rog
blijft serieus: „Zo'n douche lijkt
misschien een kleinigheidje,
maar als het niet geregeld is,
krijg je irritaties in de ploeg."
Volgens Laurens onstaat er na
al die weken een sfeer waardoor
je niet meer weet of je met
natuurlijk goed. Presentatrice vrienden of collega's te maken
Anita Witzier schuift
Nederland zonder problemen
in het team. „Ik voel me hoog
uit anderhalf uur een buiten
staander en daarna is het alsof
ik al die weken al met ze op pad
ben." Ze zijn geen moment te
betrappen op kleine irritaties
over en weer. Er valt geen on
vertogen woord, ze eten na vier
weken nog steeds aan één tafel
gaan regelmatig
hebt. „Buitenstaanders denken
vaak dat dit voor ons leuke va
kantiereisjes zijn. Vergeet niet
dat we thuis allemaal gewoon
een gezin hebben. Die wil je
ook wel weer eens zien. Eigen
lijk is dit geen baan meer", con
stateert Laurens quasi-veront-
waardigd. Geluidsman Pascal
Vos vindt dat je tijdens dit soort
reizen niet mag klagen. „Voor
een camera- of een geluidsman
is dit het leukst denkbare werk
dat je kunt doen. Je werkt ont
zettend hard, maar reist wel de
hele wereld over." Cameraman
Jasper Brusse geeft aan dat hij
na een maand wel de grens be
reikt. „Dan ben ik op. Ik ben
niet scherp meer en moet ver
vangen worden. Het zou voor
het programma heel slecht zijn
als ik door bleef gaan."
Terwijl de Cubaanse zon nog
hard en meedogenloos op zijn
hoofd brandt, de volgende pre
sentator, Rob Trip (Nieuwsra
dio), aan het eind van de mid
dag op het vliegveld arriveert en
de tickets richting Jamaica nog
veilig in de tas zitten, praat pro
ducer Hans Rog al enthousiast
over de andere kant van de we
reld. Over Australië. Als het aan
hem en Laurens ligt gaat Vero
nica volgend jaar Down Under.
Je hebt pretparken en
pretparken. Attractiepar
ken en attractieparken,
om het wat sjieker uit te druk-
- ken. En daarbij zit het verschil
hem niet alleen in de hoogte
van de reuzenraden en de grie
zeligheidsfactor van de af en toe
spontaan neerstortende achtba
nen. Het verschil zit 'm vooral
in wie in het betreffende
lustoord de touwtjes in handen
heeft. Of die persoon tot het ge
wone pret-plebs behoort, of een
wat adellijker achtergrond
heeft, zeg maar.
Worden in het ene park de
nieuwe botsbootjes geopend
door een ingehuurde figurant
verkleed als leutige eend, in dat
andere verpozingsparadijs
treedt niemand minder dan Zij
ne Aangetrouwde Hoogheid
Pieter van Vollenhoven aan om
de supersonische waterglijba
nen officieel in gebruik te ne
men. Meester Pieter zag welis
waar af van een frisse duik,
maar hij wès er toch maar. Nog
een opvallend onderscheid: in
het attractiepark dat wij hier be
doelen, komt het met enige re
gelmaat voor dat zich een horde
maatkostuums en couture twin-
setjes onder de pretmakende
bezoekers mengt. Ze worden
weliswaar verbaasd nagestaard
door de in folkloristische trai
ningspakken gestoken reguliere
draaimolenfanaten, maar ze
zijn er toch maar. Ze geven de
attracties cachet, zoals ze be
schaafd keuvelend, met fikse si
garen onder de snor, naast de
zweefmolen en de achtbaan op
duiken.
We hebben het natuurlijk
over Duinrell, het prestigieuze
Wassenaarse attraectiepaerk.
Aan het hoofd staat hier, zo u
weet, een heuse Graaf, de Heer
van Zuylen van Nijevelt. En de
ze weet zijn pretgebeuren im
mer tactisch een wuft vleugje
'society' mee te geven. Hetgeen
zijn botsautootjes en zijn kik
ker-achtbaan en alle andere
grafelijke attracties, die hij ove
rigens allemaal in hoogsteigen
persoon uitprobeert, zo fijn def
tig uittilt boven de middelmaat.
Adellijk
Zo was dezer dagen in Duinrell
weer de befaamde Ambassadors
Day georganiseerd. Op de voet
gevolgd door 'de bladen' - met
de society-expert van 's lands
grootste familieweekblad hij
gend aan kop - verpoosden de
vertegenwoordigers van 28 bui
tenlanden zich met vrouwen,
schoonmoeders en kinderscha
re in het adellijk ontspannings
fenomeen. Algerije, China,
Egypte en Koeweit fpaakten een
Laura V the
Music Venture
temidden van de
verzamelde bui
tenlandse verte
genwoordiging
in Nederland.
Rechts Graaf
Van Zuylen van
Nijevelt. foto
tochtje in de 'Splash', Nicaragua
en Rusland daverden kraaiend
van de waterglijbanen, Bulga
rije, Uruguay en Zaïre draaiden
rondjes in de carrousel en
proefden voorzichtig van een
suikerspin. Ook een flink aantal
kamerleden had gehoor gege
ven aan de uitnodiging van de
Graaf. Ze bewogen zich diplo-
risten.
Tijdens Ambassadors Day had
de Graaf zijn gasten ditmaal
nog een speciaal extraatje te
bieden: de première van de
Choq Music Show. Aan het eind
van de middag begaven de
moegezwommen hoogwaardig
heidsbekleders zich daartoe
naar het Zomertheater,
GESPROKEN
zien is de manj
een zak vol j
zaad. Zodra dat
zaad op z'n be
stemming is, kan de zak weg. In
de'natuur gaan de meeste man
nen na de daad dan ook ge
woon weg. Dat de meeste man-
nen dat niet weten, is te wijten
aan de natuurprogramma's op
TV, die ons steeds vogels voor
schotelen. Van de vogels is ne
gentig procent monogaam."
De 15-jarige Lennert Hillege,
acteur in de vanaf eind okto
ber uit te zenden KRO-serie
'De legende van de bokkerij-
ders':
„Het is hartstikke mooi. Alleen
zie ik er stom uit. Het is heel
vreemd naar jezelf te kijken, ik j
wist niet dat ik zo'n raar stem
metje had."
Goedele Liekens in de AVRO-
bode:
„Mijn andere romantische
'hoogtepunt' was toen ik een
roos gefaxt kreeg. Die had ik
eerst in een restaurant gekre-1
gen, maar helaas in de auto la- I
ten liggen. De volgende dag
werd diezelfde roos onder het
kopieerapparaat gelegd en per
fax naar me verzonden.
Halle Berry, secretaresse van
Fred in speelfilm 'The Flintsto-
nes', inliet Veronica-blad:
„In de eerste plaats ben ik een
vrouw, in de tweede plaats een
kleurlinge. En in Amerika is die
volgorde inwisselbaar, een
kleurlinge die carrière wil ma-
ken in Hollywood, moet twee
keer zo hard vechten als een j
man. En eens zo hard als een
blanke actrice Als er een po-
sitieve kant aan de zaak zit, is
het dat ik heb leren knokken.
Dat kweekt karakter. En op ka
rakter kom je ver.
Schae Harrison, Darla in The
Bold and the Beautiful, in
Weekend:
„Ik ben.bang dat ik in de toe- I
komst alleen nog rollen van
Uomme blondjes krijg. En daar J
pas ik voor. Daarom heb ik de
producers gevraagd Darla wat
slimmer te maken. En ze heb
ben mijn eis ingewilligd. Darla
is nog steeds geen intellectueel,
maar ze staat voortaan wel haar
mannetje."
Jan Wolkers in Belgische blad
Humo op de vraag wat zijn
hoogste genot is:
„Dat heb ik mogen ervaren, kij
kend naar jullie Rode Duivels, i
Hoe diè Oranje hun broek af
trokken! Dat was genieten. Die
domme Koeman toch (lacht I
bulderend). De naam zegt het
zelf, hè.
matiek voorzichtig langs de vele officieel door de heer i
attracties. Op Ambassadors Day
staat in Duinrell achter elke
boom een fotograaf, en onzej
volksvertegenwoordigers ver
schijnen liever vers
gestreken met het
toupet op scherp op
de voorpagina's dan
drijfnat op een wie
belende waterfiets.
Waarom doet on
ze Graaf dat ieder
jaar, de ambassa
deurs uitnodigen in
Duinrell? Ten eerste
natuurlijk omdat hij
een heel aardige
Graaf is, die ook de
hogeren op de
maatschappelijke
ladder een pleziertje
gunt. En ten tweede
om ze te laten zien|
dat Nederland een
supergeweldig va
kantieland is. Met
een zeer geweldig
pretpark: Duinrell.
(Het inpandige futuristische
Tikibad met de waterglijbanen
bijvoorbeeld, heèft sinds april al
165.000 zwemlustige bezoekers
gehad. Maar hopen dus dat de
Graaf er af en toe een scheutje
allesreiniger ingooit.) De ge
waardeerde hoogwaardigheids
bekleders wordt dan ook ver
zocht bij terugkeer in hun land
flink over hun belevenissen in
het Hollandse te vertellen, op
dat wij, en Duinrell niet te ver
geten, ten spoedigste over
stroomd zullen worden met
massa's' Libanes§, Thaise, Uk-
raïnse en Nieuw Zeelandse toe-
Het
Wereldje
Duinrell ontvangen wer
den. De Graaf was elegant in
het zilvergrijs, passend bij zijn
grafelijke lokken. Mevrouw van
Zuylen was in het
knalpaars versche
nen, verrassend af
stekend bij de pa
pieren tafelkleed
jes. En bij de ande
re dames. Een lan
delijk dagblad
vroeg zich af waar
om de ambassa
deursvrouwen zich
niet wat fraaier ge
kleed hadden. „Ze
zien eruit als vod-
debalen." Foei!
„Stil man, straks
veroorzaak je nog
een Internationale
Kwestie."
PANDA DE
L'ISLE
Chocolademelk
What is that,
Choq?", informeer
de de delegatie van
China. „Well, that is our spon
sor. Eeeh.., chocolademelk."
China kreeg een blikje uitge
reikt. De inhoud werd goedge
keurd. Hoera! Wéér een reden
om allemaal met vakantie naar
Nederland te komen.
De Choq Music Show, Duin-
rells opvolger van twee succes
volle seizoenen rond de fabel
achtige 'Illusions' van Hans
Klok en Sittah, wordt verzorgd
door Laura V The Music Ven
ture. V? Verrukkelijk? Vreselijk?
Neen. Vlasblom. Laura Vlasbom
begon haar carrière als zangeres,
bij Frizzle Sizzle. Nadat deze
meidengroep geheel terecht en
nog sneller dan het pluiskapsel
waarnaar ze vernoemd waren
ter ziele ging, trad ze toe tot de
theatergroep Jeans. Na het al
daar opdoen van de nodige
zang- en danservaring richtte ze
Laura V The Music Venture
op, rond haarzelf als leading
lady. In het Zomertheater
brengt de groep twee verschil
lende shows, en omdat de Graaf
zeer diplomatiek geen keuze
kon maken, kregen zijn geëerde
gasten beide in première te
Al snel^daverde het door het
Zomertheater. En, het moet ge
zegd, het daverde zeker niet on
aardig. Laura V The Music
Venture kunnen zingen èn dan
sen. En dit zelfs tegelijkertijd.
De ambassadeurs klapten vol
bewondering, de snorpunten
omhoog gekruld van voldoe
ning. „Very nice." „Trés bien."
„Un esfuerzo formidable." „Ho
pingkwa!"
Na hét showgeweld werd er
nog geruime tijd 'informeel' na-
geborreld aan de rand van het
Tikibad. Glimlachende hostes
ses deelden hapjes rond en Lau
ra V moest wel duizend keer op
de foto met bewonderende am
bassadeurs.'Toen al het lekkers
in de ferme diplomatenbuiken
verdwenen was, reed er decent
een bestelbusje voor met verse
voorraden palingtoastjes, aan
trekkelijke haringcomposities
en verse ananas met knapperige
bacon. Op de achtergrond
glansde het water van de Lazy
River en de champagne fonkel
de tot ver in de avond elegant in
de plastic flutes.
Ik zei het al: er zijn pretpar
ken en pretparken. Pardon, at
tractieparken.
Laura V The Music Venture,
in juli en augustus drie maal per
dag te zien met twee davërende
shows. In Duinrell dus. (Ook
voor de lagere adel en personen
zónder CD-kentekeR-)
Jan Wolkers archieffoto anp
Idem:
„Verwende miljonairs, die niet
'meer willen werken, dat zijn ze.
Een vreselijke vertoning. Ik weet j
het: als ze dit in Nederland le
zen, zijn ze in staat mij te lyn
chen. Nou ja, moeten zij weten. J
Tegen domheid is geen kruit ge
wassen. 't Wordt ook opgejut,
door de commercie. Al die
oranjetroep, dat
doen die Belgen
allemaal niet.
Die zijn veel be-
scheidener."
