A LeMond hijst witte vlag op langste dag Breukink: 'Er is helemaal niks aan de hand' Sean Yates: de tweede Brit in het geel Tour de France ZATERDAG 9 JUL11994 O Zesde etappe, Cherbourg - Ren- 1 Bortolami (Ita) 270,5 km in :6 58.47 (38,755 km/uur), 2. Ab- doesjaparov (Oez) 0.02, 3. Zberg (Zwi), 4. Guido Bontempi (Ita), 5. Heppner (Dui), 6. Yates (GBr), 7. .Andreu (VSt), 8. Svorada (Slw) '0.46,9. Kirsipuu (Est), 10. Edo (Spa), 11. Ludwig(Dui), 12. Co- g (lage (Ita), 13. Francois Simon ?d >|(Fra>, 14. Capelle (Fra), 15. Chiap- pucci (Ita), 16. Anderson (Aus), 17. Thibout (Fra), 18. Capiot (Bel), n 19. Martinello (Ita), 20. Museeuw (Bel), 21Magnien (Fra), 22. Re- dant (Bel), 23. Van Poppel (Ned), 24. Casartelli (Ita), 25. Bertolini (Ita), 29. Theunisse (Ned), 35. Dekker (Ned), 45. Van Bon (Ned), 78. Rooks (Ned), 80. Nijboer (Ned), 95. De Vries (Ned), 104 - Voskamp (Ned), 119 Breukink aS<] (Ned), 138. Talen (Ned), 144. 'Jonker (Ned), 174. Harmeling v (Ned), 178. Mulders (Ned) 21.09, 1- 179. Maassen (Ned), 180. Ver- mey (Ned), 181 en laatste Rous (Fra) 29.24. Opgegeven: LeMond (VSt). Algemeen klassement: t 1. Yates 28 44.22, 2. Bortolami 0.013. Museeuw 0.04,4. An- dreu 0.05, 5 Vanzella 0.06, 6. In- durain 0.20, 7. Abdoesjaparov ,>s 0.318. Armstrong 0.32,9. Marie 1 0.37,10. De las Cuevas 0.38,11 t Rominger0 48,12. Davy 0.49, e-.13. Mauri 0.51,14. Anderson :0.54,15.Vona0.57,16.Alonso 0.59,17. Boardman, 18. Olano F 1.06,19. Rué 1.10, 20. Uriarte 1.14,21. Oegroemov 1.24,22. 1 Madouas 1.26,23. Zaina 1.26, 24. Riis 1.27, 25. Escartin 1.30, |45. Breukink 2.25, 50. Dekker 2.44, 73. Voskamp, 74. Rooks 3.51,88. Jonker 4.12, 89. Theu nisse 4 13,105. De Vries 5.23, 124. Van Bon 6.41,151. Van J Poppel 9.46,162. Harmeling 10.25,163. Nijboer 10.35,173. Talen 14.25,178. Maassen 30.04, 179. Mulders 33.16,180. Vermey 37.11,181. en laatste Rous 46.56. Puntenklassement: 1Abdoesjaparov 148, 2. Marti- 1 nello 115, 3. Ludwig 105,4. Magnien 90, 5. Museeuw 88, 8. Van Poppel 62. Bergklassement: 1Peter de Clercq 51,2. Cabello 30, 3. Chiappucci 25, 4. Magnien [i 18,5. Frison 15,10. Van Poppel 4. Dagploegenklassement: 1 Motorola20.57.11,2. Mapei •0 0.42, 3. Carrera0.44,12. TVM 'r 1.28,16. Histor, 20. WordPerfect. Algemeen ploegenklassement: 1Motorola 86.13.22,2. GB-MG 0.43, 3. Castorama 1.36,12. WordPerfect 6.58,15. TVM 10.52,18. Histor 12.18. Algemeen jongerenklassement: 1Armstrong 28.44.54,2. Olano 0.34, 3. Aparicio 1 01,10. Dekker 2.12,16. Jonker3.40. GPD-VERSLAGGEVER Vijf kranteregels in een organi serend dagelijks sportblad en de Tour staat op z'n kop voor Erik Breukink. De Nederlander past niet meer in het 'kader en de plannen' van Once. Hoe zit dat, Erik? „Ach kom. Schei toch uit. Moet je vragen aan degenen die dat schrijven. Of aan Once. Niet aan mij". Dat is geen taal voor een Breukink. Maar Erik is dan ook boos. Boos op die journalist die heeft geschreven dat hij weg moet bij Once. „Als je l'Equipe acht jaar hebt gelezen, weet je wel dat daar heel veel onzin in staat. De bedoeling is nog steeds dat ik bijteken, geloof ik. Er is helemaal niks aan de hand. Tegen mij is niks verteld. Ik heb niet anders gemerkt dan dat al les goed zit". Nog één keer dus: Erik Breu kink hoeft niet weg bij Once. Hij heeft bovendien een clausule in z'n contract waarin die eenzijdi ge optie van de kant van de ren ner is opgenomen. Erik mag blijven als hij dat zelf wil. Zegt die optie. Maar ties en clausules zijn er om ge broken en verbroken te worden in de (top)sport. Dat weet ook Erik. Niet presteren betekent een onhoudbare sitiuatie. On danks alle ingebouwde 'zekerheden'. Maar Manuel Saiz is iemand met een gespleten tong. De ene keer dit roepen, de andere keer dat. Tegen Nederlanders houdt hij vol: „Die journalist van l'E- quipe is niet goed bij zijn hoofd. Ik ga Erik anders toch niet mee nemen naar de Tour. Op dit moment blijft Erik ook volgend jaar nog. Als het aan mij ligt blijft onze hele ploeg in tact. Maar na de Tour maken we de balans op. Er is niks aan de hand". Dat denkt ook Erik Breukink. Maar dergelijke berichten zul len z'n rust en z'n voorbereiding op-vooral de individuele tijdrit van maandag niet ten goede ko men. Z'n benen zijn goed, zegt hij. „Het is m'n specialiteit, ik ben optimistisch". Maar zijn hoofd is wat in de war geschopt. Door die vijf kranteregeltjes. 's Morgens had hij toch weer een ander mens geleken. Een nieuwe start, een nieuwe hoop. Een nieuw land, een nieuwe kans. Greg LeMond herinnerde een kwartier voor de zesde en langste etappe van de 81ste Tour in niet veel meer aan de gebroken man van de middag ervoor in Portsmouth. Maar het bleek slechts schijn. RENNES PETER OUWERKERK altijd in Maar achter iedere zin stak twij fel. Achter elk sprankje positi visme plaatste hij in dezelfde ademtocht ook een vraagteken. Depressief gedrag, heet dat ook wel. „Je droomt van toch nog een goeie Tour. Maar niet alle dro men komen uit. Al weet ik dat dat in mijn verleden rqeestal wél het geval was. Ik moet blij zijn met de loopbaan, die ik achter me heb, maar ik wilde nog graag één keer opnieuw. Zo afscheid nemen is vreselijk: dat heb ik ook niet verdiend". „Ik sta voor een raadsel. Mijn zuurstofopname is zo goed als in mijn beste dagen. Maar ik re cupereer niet meer. Misschien heeft het te maken met een al lergie voor pollen. Misschien zijn het de loodresten in mijn li chaam, van die kalkoenjacht. Misschien is het wat anders. Ik moet me laten onderzoeken, maar ik ga niet aan medical shopping doen. Niet nóg eens alle dokters aflopen, daar heb ik geen zin in". Hij wilde naar de start wegrij den, maar de kinderen van Cherbourg vonden hem voor een handtekeningsessie. Le Mond nam er als altijd de tijd voor. Vijf uur later gaf hij op. Bergen geld Een maand geleden werd zijn naam nog genoemd als vlag op een nieuwe Franse profploeg. Zoals zijn (goede) naam altijd gebruikt kon worden voor wie- Ieraffaires, waarmee bergen LeMond bleef optimistisch als geld waren gemoeid. GPD-VERSLAGGEVER Vrijdagmiddag 8 juli, om vijf voor half vier, stapte Greg 'the Crack' van zijn fiets, en nam hij afscheid van de Tour. Voor het laatst, want ongetwijfeld voor goed. Na 178,5 km, in Saint Hi- laire-du-Harcouet, was het over en sluiten. De dag, dat het peloton met D-Day werd geconfronteerd, beleefde de 33-jarige Amerikaan een ander soort Decision Day. De dag van It's all over now. „Morning", had de Engelse journalist hem begroet. „Mor ning? Yeah, je hebt gelijk. No good morning", was zijn ant woord. En hij praatte de problemen, die hij de vorige dag al in kleine kring had geopenbaard, nog eens in groter gezelschap door. Over zijn 'dode benen', over zijn fysiek best behoorlijke con ditie, over onvermogen van in spanningen te herstellen. Frustrerend „Het is ontzettend frustrerend. En dat is nog mild uitgedrukt. Geestelijk ga je er zowat aan ka pot, niet weten waarom je zo slecht rijdt. Waarom ineens alle macht uitje benen wegvloeit". Hij had gehoopt dat hij nog van waarde had kunnen zijn voor de ploeg. „Ze hebben me gevraagd of ik ze ten minste door de eerste tien dagen wilde helpen. Maar als ik terugkijk op de eerste helft, dan moet ik con cluderen: ze hebben nu al niks De Tour is voorbij voor Greg LeMond. De drievoudig keert vrijwel zeker niet meer terug in 'zijn' ronde. Greg LeMond is belangrijker voor de profwielersport geweest dan alleen zijn erelijst hem na wijst. Drie keer de Tour, twee keer de wereldtitel het is een beperkte, maar hoogkwalitatie- ve reeks. Maar hij was zeker de eerste renner, die zijn prestaties heeft geëxploiteerd. Toen hij hoorde wat het sala ris van Bernard Hinault was bij La Vie Claire, bedong hij bij Ta- pie een jaarsom van een mil joen. Later legde hij Roger Zan- nier bij Z een cheque voor van 5 miljoen in drie jaar. Hele waai ers 'B-renners' hebben van die financiële opwaardering mee geprofiteerd. Maar zoals zo veel andere topsporters is ook LeMond niet meester gebleven over die mil joenen. Samen met zijn vader Bob bedacht hij een eigen sportlijn, met LeMond-fietsen en al. Maar in de winter van '92/'93 moest hij tot zijn droefe nis en verbijstering constateren, dat zijn vader meer dan een miljoen had verspeeld. Het leid de tot een definitieve breuk. Sportief was LeMond toen al bezig zijn carrière in neerwaart se zin om te buigen. De neder laag in de Touretappe naar Val Louron, 1991, met Indurain en Chiappucci in een meedogenlo ze tweedracht, was het eerste serieuze teken van verval. Zijn opgave, daags na Sestrières, in de Tour van '92, het tweede. Gisteren volgde de definitieve overgave. Loodgehalte „Hij heeft het toch niet wéér over zijn loodgehalte gehad, hè," sprak Samuel Abt ver moeid. Abt, auteur van Le- Monds biografie 'The incredible come-back of an American hero'. „Hij moet nu eens willen toe geven dat hij ouder is gewor den. Dat ieders lichaam lijdt on der de tand des tijds. En bij de een komt dat eerder dan bij de ander. LeMond is kennelijk nu aan de beurt, omdat hij in al die jaren al zo ongelooflijk veel heeft moeten doorstaan. Hij zou zich erbij moeten neerleg gen". De Italiaan Marco Pantani heeft wel erg veel bewondering voor zijn kopman Claudio Chiap pucci. Pantani, de in de laatste Giro d'Italia twee zware bergrit ten won, heeft op zijn lichaam een duivel laten tatoeëren. De bijnaam van Chiappucci luidt... de duivel. De overwinning van Nicola Mi- nali in Portsmouth betekende de 200e Italiaanse etappezege in de Tour-geschiedenis. De meeste overwinningen bij de Italianen heeft Gino Bartali achter zijn naam staan: 12. Van de nog ac tieve renners uit Italië voert Guido Bontempi de ranglijst aan met zes. Gianluca Bortola mi zorgde gisteren dus voor de 201e Italiaanse dagzege. RENNES PETER OUWERKERK 'D-VERSLAGGEVER Vier renners hebben op de ze vende dag van de Tour de Fran ce 1994 ieder op hun moment de gedachte kunnen koesteren dat ze met de gele trui het weekeinde zouden infietsen. Maar van die vier - Flavio Van- zella, Johan Museeuw, Thierry Marie en Sean Yates - trok uit eindelijk alleen de laatste de nieuwe leiderstrui over de schouders. In Engeland had Yates het bij een voorzichtige omhelzing zijn ouders en andere familiele den moeten laten. In Rennes werd hij geknuffeld door het missen-kwintet op het podium. Bortolami de rit, maar Yates de Het was kantje boord geweest voor de 33-jarige hardrijder uit de Motorola-ploeg. Hennie Kui per: „Iedereen kijkt naar Lance Armstrong. Maar die komt ge woon niet weg. Daarom hebben we het maar eens over deze „Wij reden met lederen zadels. Zo'n zadel moest je voorbereiden met levertraanolie. Met een doek er over en maar wrijven tot het wat zachter werd. Over die mo derne leren gevallen zit dikwijls een lycra dek je. Dat is elastische polyamide-vezel, meestal aange bracht in de kleur van de fiets, want de show telt tegenwoordig meer mee dan vroeger. Kwalita tief is zo'n hoesje nul, je glijdt er meer overheen. De zadels van nu zijn wel een stuk lichter ge worden. In onze tijd kon je een leren zadel spannen, dat kan nu niet meer. Van voren zat er een móer en die kon je met een speciaal sleuteltje aandraaien en span nen:. Leer is eèn natuurprodukt, dat luerkt. Na veel gebruik ging het een beetje doorzakken. Dan kon je hem aanspannen. Zo na verloop van twee of drie jaar was het zadel uitgespannen. Dan draaiden we die moer weer helemaal terug, waardoor je weer ruimte op het zadel had, sneden er van achter een stuk af, boon yn nieuuje gaatjes er in en met klinknagels zetten we het weer vast op de brug. Wij reden zes, zeven, acht jaar op een zadel. Zeker, zeker. Nu hebben ze er twee per jaar nodig. Ik heb nog eens een zadel gehad van Gerrit Schulte, schitterend ingereden. Dat was een zadeltje, een juweeltje, ik reed me nooit stuk. In het zadel zit veel van de moraal van de wielrenner. Eddy Merckx reed altijd met een sleu teltje in zijn zak, ietsje hoger, ietsje lager, punt naar voren of naar achteren. Hij zat nogal eens te dokteren aan dat zadel. Als dat gebeurde zat hij meestal, letterlijken figuurlijk, niet goed. Ik kwam in Parijs op de fietsen- fabriek en ik ging zitten, ietsje hoger, ietsje lager en zo bleef dat zadel het hele jaar staan. Engelse sleutel la clefanglai- fietsenmaker le réparateur cycliste fietspomp la pompe de bicy- clette Met twee waren de Mo torola's aanwezig in de kop groep van'zeven, die op 22 km van de streep het peloton ont vluchtte. Behalve Yates was dat Andreu, en verder Abdoe (meer dan een sprinter tegenwoordig), Bontempi, Bortolami, Heppner en Zberg. Ze gingen hard ge noeg om tot meer dan een mi nuut te vergaren. Die ontsnapping bleek de juiste van de dag. Een dag, die in wandeltempo begon, maar die toch diverse prikkelende momenten kende. Museeuw won een tussen- sprint en wipte ploegmaat Van- zella 'virtueel' uit het geel. Ma rie zat later in een vlucht met Hervé, Ghirotto, Lietti en Oetsjakov, en werd op zijn beurt de nieuwe tussentijdse leider. Maar ook hij werd tot de orde geroepen, waarna de se- condendans zich afspeelde in het laatste half uur. GB/MG-ploegleider Patrick Lefèvere: „Het is moeilijk een gele trui te verdedigen in zo'n veld. We kunnen niet de hele dag de koers controleren. Maar Sean Yates kreeg zijn gele trui gisteren bepaald niet cadeau. De Brit geeft hier alles aan kop van de vluchtersgroep. FOTO REUTER we vinden te weinig meestan- ders om de boel gesloten te houden. Logisch, met Nelissen, Jalabert en Baffi uit koers. Dan is het net aanhoudende regen". De laatste vlucht herbergde de sensatie van het onbekende: zou Vanzella zijn trui moeten inleveren, en wie zou hem dan overnemen? Yates, Andreu, Bor tolami of Abdoesjaparov? Het hing van het tijdsverschil én van- de bonificaties af wie zich mocht laten huldigen. Gianluca Bortolami had van zijn Mapei-ploegleider Fernan dez de opdracht gekregen niet tot de laatste honderd meter te wachten, dan zou hij kansloos zijn. Springen moest hij. Op twee kilometer van de meet speerde hij uit het groepje weg, en hij had nog net tijd om zijn trui recht te trekken. De negende profzege voor de 25-jarige buiten-Milanees (Locate Triulzi), die als junior en amateur heel Italië onveilig maakte met liefst 220 overwin ningen. Bij Mapei vervult hij vooral een knechtenrol; in de klassiekers voor Ballerini, in de etappekoersen voor Rominger. Sean Yates finishte net dicht genoeg op Bortolami (2 sec) en ver genoeg van het peloton (44 sec) om zich de nieuwe eige naar te mogen noemen van de gele trui. Het kan niet op voor Engeland. Tweeëndertig jaar wachten op een opvolger van Simpson, en dan komen er in één editie meteen twee. Want: ook al Boardman. De Tour was blij met Yates, want hij is een graag geziene hardrijder. Al dertien jaar prof, Franse wortels in de Peugeot- ploeg, daarna 'veramerikaansd' bij 7 Eleven en Motorola. De mentor als het ware van Lance Armstrong. Yates, die al een paar fraaie tijdritten op zijn naam heeft, o.a. in de Tour en de GP Merckx. Ver achter de kopgroep kwa men de laatste Nederlanders over de streep: Frans Maassen, die was opgewacht door Rob Mulders, in gezelschap van Chazal-renner Marco Vermeij. Voor de laatste is de Tour mis schien toch wat te hoog gegre pen. Voor Maassen was 'de langste dag' een marteling. Hij klaagde al vooj- de start over een steenpuist op het zitvlak, waar op Jan Raas Mulders beval de verplegersrol te vervullen. Maassen c.s. kwamen op 21.09 min binnen. De Limbur ger: „Het was de hele dag zitten, staan, zitten, staan. Ik denk dat het een beginnende steenpuist is. Er moet ijs op, zegt de dok ter. Maar vindt dat maar eens onderweg. Als Mulders niet bij me was gebleven had ik het ein de niet gehaald". „Maar", was Maassen eerlijk, „ik weet niet of het puur alleen aan die puist heeft gelegen". Met het oog op de dertiende, de dag dat zijn vrouw van hun eer ste kind is uitgerekend, kan het ook worden geschaard onder 'barensweeën aan de billen'. J 8e etappe 10 juli 218,5 km FRANKRIJK Achtste etappe 218,5 km. Start: 11.15 uur, fi nish: 16.40 uur. De Tour duikt de Dordogne in. Nederlanders te over in die meest groene streek van Frank rijk. Misschien inspireert het. De etappe is gevarieerd, zonder ech te lastige passages, en de Cöte de la Chapelle Notre Dame te ver van de finish (45 km) om brok ken te maken. Of er moet een groep wegrijden naar Trélissac, waar de finish in de laatste kilo meter heuvelop loopt. TV ZONDAG NED 2 BRT 2 EURO 14.00 14.45 10 00 16.00 uur 16.45 uur 10.30 uur 23.50 20.05 17.00 00.20 uur 21.15 uur 18.00 uur 22.30 00.00 uur LE TOUR 9e etappe 11 juli 64 km Individuele tijdn Périgueux1 Atur 51* FRANKRIJK Vergt 29 kn^ Sl Georges-de- Montclard 44 Lembras 56 kr Bergerac Negende etappe Tijdrit 64 km. Start eerste ren nen 09.50 uur, aankomst laatste renner: 16.58 uur. Dé eerste grote confrontatie tus sen de klassementsrenners. Wie gaat er het best geplaatst de Py reneeën in, wie kan zich vanaf nu beperken tot het dromen over etappe-overwinningen, wie blijft zo goed in de slipstream van de gele trui dat hij mag hopen op een top-10 plaats? Geen biljart laken, geen racebaan, wel voor krachtpatsers. TV MAANDAG NED 2 14.30 16.55 u BRT 2 15.05 17.05 u 15.00 17.00 uür TOURENTELLER In de vroege ochtend vertrek ken 182 renners uit Cherbourg voor de langste etappe van de Tour, die over 270,5 kilometer naar Rennes voert. Weer: be wolkt, fris. 99,5 km: Cóte de Meauffe (4e cat): 1. Peter de Clercq (Bel, 2. Chiappucci (Ita), 3. Frison (Bel). 162,5' km, Cöte de L'Embranchement (4e cat): 1. De Clercq, 2. Chiappucci, 3. Thibout (Fra). 178 km, LeMond heeft opgege ven. 182 km: Cöte Loges-Margis (3e cat): 1. Zamana (Pol), 2. Anders on, 3. Chiappucci, 4. Rooks (Ned), 5. Bobrike (Rus). 194 km: 21 coureurs ontsnap pen. Museeuw en klassements- leider Vanzella in kopgroep. 208 km: Vijf koplopers blijven over: Marie (Fra), Oetsjakov (Oek), Hervé (Fra), Ghirotto (Ita) en Lietti (Ita). 220 km: voorsprong vijf vluch ters 1.40. 241: hergroepering, alleen Oetsjakov blijft voorop. Twee kilometer later wordt hij ook in gelopen. 258 km: nieuwe ontsnapping met Andreu (VSt), Yates (GBr), Zberg (Zwi), Bortolami (Ita), Heppner (Dui), Abdoesjaprov en Bontempi (Ita). 260 km: voorsprong 1.20. 265 km: voorsprong 0.55. 270 km: Bortolami wint na korte solo etappe, Yates pakt gele trui.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 21