US/94
Bebeto eindelijk uitgegroeid tot vedette
Justitie laat
Lex Muller nog
niet vertrekken
Kracht van Oranje ligt o
9 de flanken
Verslaggevers zitten
Braziliaanse spelers
voortdurend op de huid
Cruijff: 'Niemand
opofferen aan Romario'
Dorstige spelers snakken naar drank
VRIJDAG 8 JULI 1994
gpd-verslaggever
Dallas, donderdagmiddag 16.30
uur. Cameraploegen, fotografen
en verslaggevers uit alle
windstreken staan in dichte rij
en opgesteld achter slap ge
spannen, gele, plastic koorden.
Op de omheining staat in
hoofdletters geschreven: CRIME
SCENE DO NOT CROSS. Met
walkie talkies uitgeruste safety-
officers, de ogen verborgen ach
ter zonnebrillen met donkere
glazen, zien er op toe dat ieder
een zich aan de voorschriften
houdt. De blikken van de sa
mengeschoolde mediavertegen
woordigers zijn gericht op de
uitgang van één van de vele
kleedruimtes van de Greenhill
School aan de Midway Road in
Addison, een buitenwijk van
Dallas. Ergens achter de deuren
van het gebouwencomplex
gaan de sambavoetballers van
Brazilië schuil.
Claudio Ibraim Vaz Leal, kort
weg Branco, is de eerste die te
voorschijn komt. Als bij tover
slag beginnen de Braziliaanse
om het hardst zijn
te gillen, in een ultieme
poging hem te verleiden huh
richting te kiezen. Op het ge
zicht van de vervanger van Leo
nardo (vier wedstrijden ge
schorst voor de elleboogstoot
waarmee hij de Amerikaan Tab
Ramos in het ziekenhuis deed
belanden) verschijnt een jon
gensachtige glimlach. Hij kijkt
naar links, hij kijkt naar rechts,
maakt vervolgens een veront
schuldigend gebaar naar de
hartstochtelijk schreeuwende
groep links van hem en beweegt
zich met trage tred naar rechts,
waar een verhit ogende, in een
gestreepte polo gestoken veerti
ger hem onmiddellijk een mi
crofoon onder de neus duwt en
tegen hem begint te ratelen.
Na Branco volgen Cafu, Jor-
ginho, Dunga en Mazinho en
bij iedere Braziliaanse held die
naar buiten komt stijgt een
kakafonie van geluid op. De
voetballers weten wat er van
hen wordt verlangd en melden
zich bereidwillig bij kakelende
mannen met microfoons. Als
Romario in de deuropening ver
schijnt breekt de hel helemaal
los. De veertiger met de ge
streepte polo, die Branco met
zijn gebrul als eerste had weten
te lokken, raakt in extase en
wekt de indruk ieder moment te
kunnen exploderen van opwin
ding. Romario kijkt niet op of
om en sjokt op zijn gemak naar
de al met draaiende motor ge
reedstaande touringcar. Als eni
ge van de voetballers draagt hij
een pet, een paarse. Zijn naam
staat erop.
Eerder, tijdens de training van
de Braziliaanse selectie maakte
Romario zich ook al nergens
druk om. Hij bewoog zich voor
namelijk in wandeltempo voort,
als de bal hem voor de voeten
rolde trapte hij er lusteloos te
genaan en de door bondscoach
Carlos Alberto Parreira bedach
te combinatievormen waren die
middag niet aan hem besteed.
Alleen bij het afwerken op het
doel leefde hij enigszins op. Met
achteloze voetbewegingen knal
de hij wat ballen achter Taffarel.
Zijn scherpste demarrage be
waarde Romario voor het laatst.
Vlak voordat Carlos Alberto Par
reira zijn pupillen liet inrukken,
snelde de superspits van Bar
celona als een haas naar de
kleedkamers. Voor de Brazi
liaanse cameramensen, fotogra
fen en verslaggevers was dat het
sein om het ook op een rennen
te zetten. Hun conditie was niet
toereikend om Romario in te
halen.
Laatste kaarten in vrije verkoop
De KNVB heeft nog zeshonderd kaarten over voor Nederland-Bra-
zilië. De toegangsbewijzen gaan de vrije verkoop in. De kaarten
worden verkocht aan de kassa's van de Cotton Bowl, het stadion
waar het Nederlands elftal morgen speelt.
De KNVB heeft besloten de kaarten in de vrije verkoop te doen
om te voorkomen dat de voetbalbond met een financiële strop te
maken krijgt. Bij de wedstrijd tegen Ierland hield de KNVB enkele
honderden kaarten over. Een strop van tienduizenden guldens.
opvatting over. Maar ik zou er
zeer waarschijnlijk van afzien
om iemand aan Romario op te
offeren, omdat het nu eenmaal
erg veel risico's inhoudt om een
defensief systeem geheel af te
stemmen op één speler."
Cruijff besluit zijn vooruitbe
schouwing op Nederland-Brazi-
lië met de opmerking, dat „de
Brazilianen op basis van enige
technische details licht in het
voordeel zijn. Maar dat zou
achteraf ook wel in hun nadeel
kunnen zijn", aldus het 'orakel
van betondorp'.
Ondanks het feit, dat Cruijff
zijn vakantie in Catalonië door
brengt en dus de 'grote afwezige
is op het WK in de VS', kan hij
zich daar toch de meest succes
volle coach beschouwen. Want
uit zijn Barcelona-selectie ko
men er in de vier kwartfinales
maar liefst elf spelers uit: acht in
het Spaanse nationale team en
dan Koeman bij Nederland,
Stoitsjkov bij Bulgarije en Ro
mario bij Brazilië.
Cruijff weet overigens nog
steeds niet voor 100 procent of
hij het volgende seizoen over de
Kroaat Prosinecki wil beschik
ken. Barcelona laat dat afhan
gen van het feit, of er alsnog
overeenstemming kan worden
bereikt met Benfica over de
komst van Rui Costa. Prosen-
ecki, die zich gisteren voor een
bedrag van ruim drie miljoen
gulden vrij kocht van Real Ma
drid, is inmiddels door de medi
sche staf van Barcelona ge
keurd. Maar als Rui Costa toch
van Benfica naar Barcelona mag
vertrekken, ziet Cruijff af van de
Kroaat.
Johan Cruijff is van mening dat
de wedstrijd tussen Nederland
en Brazilië van aanstaande za
terdag de belangrijkste en
meest interessante wordt van
het hele WK. „Het gaat om twee
toonaangevende voetballanden,
die graag hun eens zo grote
prestige terug willen winnen.
Beide teams beschikken ook
over absolute topspelers en bo
ven alles hebben ze gemeen,
dat ze graag met de bal in de
voet spelen", aldus Cruijff in
zijn dagelijkse column voor het
Barcelonese dagblad El Periodi-
Volgens de Nederlandse
coach van FC Barcelona hebben
de Brazilianen tot nu toe verre
weg het meeste balbezit gehad
van alle teams die in de VS aan
het werk zijn geweest. „Maar de
Nederlanders weten dat ze de
beste kans hebben om de halve
finale te bereiken als ze erin sla
gen de Brazilianen hun eigen
spelritme op te dringen."
Het belangrijkste verschil tus
sen de twee landen zou zater
dag wel een£ kunnen zijn, dat
Brazilië over een echte doel
puntenmaker - Romario - be
schikt, terwijl Nederland die
moet ontberen. „Maar tegen
over de magie van Romario
staat weer, dat de Nederland
meer spelers heeft die een goal
kunnen maken. „Ik weet niet
wat Advocaat van plan is om te
voorkomen dat Romario scoort,
maar het lijkt me zeer' waar
schijnlijk dat hij Valckx of Win
ter op hem zet. Iedere trainer
heeft daar natuuurlijk zijn eigen
Pieken en dalen kenmerken loopbaan van Braziliaanse spits
Paul Caligiuri van het team van de Verenigde Staten trok
na afloop van de 1-0 nederlaag tegen Brazilië de vergelij
king met twee, inmiddels gestopte basketball-giganten.
Romario was volgens hem de Michael Jordan van de
Zuidamerikaanse sambaploeg en Bebeto de Magie
Johnson. „En het komt hoogst zelden voor dat twee van
zulke geweldenaren in één ploeg spelen", aldus Caligiuri.
dallas talbert geesing
gpd-verslaggever
Lex Muller zit erbij als een
dood vogeltje. Al meer dan een
kwart eeuw volgt de AD-ver-
slaggever het vaderlandse top
voetbal op de voet, maar na
het 'bomincident' in Orlando
heeft de hoofdredactie van
zijn krant zijn handen ge
boeid. Hij mag geen letter
meer op papier zetten, praten
mag hij nog wel. Blijven ook,
want hij mag voorlopig het
land niet uit.
Meteen na het persuurtje
van Dick Advocaat en de spe
lers belegt Muller een heuse
persconferentie voor de vader
landse voetbaljournalistiek.
Hij wil de feiten rangschikken
en wel eens uit de doeken
doen wat er nu allemaal pre
cies gebeurd is. En dat hij geen
drie keer maar slechts één keer
heeft geroepen dat er een
atoombom in de tas van een
fotograaf zat.
„We zaten een beetje te dol
len en te kankeren. Het was
een chaos in het vliegtuig, het
was warm en we konden onze
bagage niet kwijt. Let op, heb
ik toen tegen die stewardess
gezegd, daar zit een atoom
bom in. Dat mocht ik niet zeg
gen, dat was tegen de wet, zei
ze. Daarover mocht ik geen
grappen maken. Sorry, heb ik
toen gezegd". De kous leek
daarmee af, dacht hij. „Een
paar minuten later kwam ze
weer bij ons. Die tas moest
weg. Why, \Toeg ik, there are
no gans inside."
De poppen waren aan het
dansen. Muller moest het
vliegtuig uit en voor iedereen
begreep wat er precies aan de
hand was, ging in Orlando
voor de eerste keer het hele
rampenplan in werking. En
rolde alles en iedereen over
Lex Muller heen. Oranje liep
een vertraging van bijna vijf
uur op en na zo'n zes uur op
het politiebureau te hebben
doorgebracht, arriveerde de
AD-verslaggever tegen mid
dernacht in Dallas. „De cap
tain heeft tegen de politie ge
zegd dat ik dronken was", al
dus Muller. v
En nu? „Het is net iets te
sterk uitgedrukt dat ik het land
niet uitmag, maar ze willen
dat ik stand-by blijf. Hoe lang
dat kan duren? Zeven dagen,
tien dagen, ik weet het niet.
De politie heeft het onderzoek
afgesloten en mij vrijgespro
ken. Ik word niet vervolgd. De
zaak is nu onder de officier
van justitie, die zoekt het ver
der uit." Tot zo lang moet hij
beschikbaar blijven voor justi
tie. De AD-verslaggever prijst
de bijstand van het consulaat
en de overheid van Orlando.
En de KNVB, hoe staat het
daarmee? „Daar zeg ik niets
over". En je krant? „Geen
De fototoestellen klikken,
een camera snort. Zo zout
hebben we het met zijn alleen
nog nooit gegeten. Dat een
journalist wordt ondervraagd
door zijn eigen collega's. Ook
dat is humor. Maar dat heb
ben Amerikanen niet. Muller
zit er maar mee. „Het ergste
vind ik nog dat er bij mijn
krant dreigementen zijn bin
nengekomen en dat ik verant
woordelijk word geacht voor
een eventuele nederlaag tegen
Brazilië. Dat is dé waanzin ten
top."
De KNVB beschouwt het
'bomincident' als afgedaan,
Dick Advocaat heeft op per
soonlijke titel een brief ge
schreven naar de hoofdredac
tie van het AD, maar de krant
laat het er niet bij zitten. Mul
ler: „Er is mij ter ore gekomen
dat ik persoonlijk moet op
draaien voor de kosten." Dat
kon wel eens hele dure grap
worden. Net als voor radiover
slaggever Leo Driessen, voor
wie eerder onderweg van Was
hington naar Orlando een tus
senstop moest worden ge
maakt in Richmond. Ook
Driessen zou de kosten, naar
verluidt 95.000 dollar, uit eigen
zak moeten betalen.
Over Romario de Souza Faria,
de geniale superspits van Bar
celona die PSV voortdurend
hoofdpijn bezorgde, zijn al
complete boekwerken geschre
ven, maar wie is eigenlijk Bebe
to, de man die Brazilië langs
Amerika naar de kwartfinales
van het WK loodste?
Officieel heet hij losé Roberto
Gama de Oliveira, maar omdat
dat meer dan een mond vol is,
werd hij al snel Bebeto ge
noemd. Hij werd op 16 februari
1964 geboren in Salvador Bahiia
en kwam in zijn vaderland uit
voor Bahia (1972-1976), Vitoria
(1976-1983), Flamengo (1983-
1989) en Vasco da Gama (1989-
1992). Tegenwoordig geldt hij
als de blikvanger van het kleine
Deportivo la Coruna, dat de af
gelopen competitie onweer
staanbaar op weg leek naar de
Spaanse landstitel, maar zich op
het laatste moment nog bij de
neus liet nemen door Johan
Cruijffs Barcelona.
Op de weg naar de top heeft
Bebeto vele offers moeten bren
gen. Zijn vader Wilson Oliveira
zwoer bij zijn geboorte dat hij
zijn zoon zou opleiden tot be
roepsvoetballer en onderwierp
hem aan een haast Spartaanse
opvoeding. Alle inspanningen
leken niettemin vergeefs. Op
17-jarige leeftijd mat José Ro
berto nog niet meer dan 1.61
meter en woog hij schoon aan
de haak krap 53 kilo. Met zo'n
frêle lichaamsbouw leek een
profloopbaan uitgesloten. Tot
groot verdriet van zijn vader.
Gelukkig voor hem stuitte zijn
technisch hoogbegaafde zoon
evenwel op Eduardo Mota en
via deze talentenscout van Fla
mengo (de club waarbij Bebeto
in 284 wedstrijden 141 doelpun
ten maakte) belandde hij bij
dokter Fracalacci. Drie jaar lang
hield deze Fracalacci, die eerder
ook al Zico een meer gespierde
lichaamsbouw had bezorgd,
zich intensief met de iele voet
baller bezig. Het kostte bloed,
zweet en tranen, maar inmid
dels is Bebeto 1.76 meter groot
en weegt hij 64 kilo.
Zijn eerste grote triomf boek
te Bebeto in 1983 in Mexico,
waar hij met het Braziliaanse
UEFA-team wereldkampioen
werd. Tijdens dat toernooi ont
moette hij ook Nederland, dat
onder anderen Marco van Bas
ten, Johnny van 't Schip, Gerald
Vanenburg, Sonny Silooy en de
destijds furore makende Mario
Been in de gelederen had. De
wedstrijd eindigde in 1-1 en Be
beto troefde Vanenburg af.
In 1983 behaalde Bebeto met
Flamengo ook voor het eerst de
Braziliaanse titel. Vier jaar later
lukte hem dat nogmaals. Met
Vasco da Gama voegde hij in
1989 een derde landskampioen
schap aan zijn erelijst toe. Op
de Olympische Spelen van Se
oul (1988), die Romario een
contract bij PSV opleverden,
kaapte hij met de olympische
ploeg zilver weg en in 1989 in
spireerde hij de Braziliaanse A-
ploeg tot de verovering van de
Copa America, het equivalent
van het Europees kampioen
schap. In datzelfde jaar werd hij
ook gekozen tot Zuidameri
kaans voetballer van het jaar.
Bebeto is het prototype van
een Braziliaanse voetballer. Hij
is klein, snel, wendbaar, razend-
handig aan de bal én hij heeft,
wat onze oosterburen treffend
noemen 'Torinstinct'. Maar Be
beto was ook jarenlang een we
ke speler, die bij het minste ge
ringste jammerde om zijn moe
der. Zo barstte hij in de halve fi
nale van het olympische toer
nooi in Seoul in een huilbui uit,
toen zijn coach, Carlos Alberto,
hem na een uur naar de kant
haalde. Bebeto, vaak spottend
'Babyface' genoemd, voelde
zich onrechtvaardig behandeld.
Als gevolg van zijn geringe
mentale weerbaarheid en ook
vanwege eigen stommiteiten
dallas anp
Als enige land op de wereldtitelstrijd speelt
Oranje met klassieke vleugelspitsen. „Soms
kijken die buitenlanders ons wat vreemd
aan", zegt Gaston Taument, één van de be
trokkenen.
Voorlopig lijkt het erop dat het voor
Oranje het toernooi van de vogels op de
vleugels wordt. Overmars, Van Vossen, Roy
en Taument, ze spelen bij toerbeurt, lopen
zich leeg en worden gewisseld voor een
soortgelijk type.
„Met uitzondering van de afstandschoten
van Jonk was altijd één van ons bij de doel
punten betrokken", vervolgt Taument. Dat
klopt. Taument en Roy scoorden, Van Vos
sen en Overmars bereidden een treffer voor.
De flanken zijn effectief in Amerika.
De opvallendste vleugelspits is voorals
nog Overmars. Even leek hij zijn basisplaats
kwijt te raken, ineens heeft hij de vonn die
hij ook bij Ajax een jaar lang zocht.
„Een beetje groeien hoort erbij in zo'n
toernooi", aldus de man van 1 meter en 69
centimeter. „Bij sommige wedstrijden moet
je er staan. Mij is dat op de beslissende
duels gelukt. Tegen Ierland ging het goed.
Ik hoop tegen Brazilië hetzelfde te kunnen
presteren. Het moet een geweldige wed
strijd worden."
Het toernooi van de buitenspelers? „Het
lijkt er op", zegt Overmars. „Ik heb er nog
niet zo over nagedacht, maar het is inder
daad zo dat we bij vrijwel alle beslissende
acties betrokken waren. Dat is opvallend.
Maar daarvoor staan we er ook.
In aanloop naar de wedstrijd tegen Ier
land overwoog Oranje twee dagen zijn vleu
gels op de bank te zetten. Na enkele oefen
partijtjes met een versterkt middenveld
kwam bondscoach Advocaat daarvan terug.
Terecht, zoals Overmars en Van Vossen in
de achtste finale nog eens onderstreepten.
Oranje heeft vrijwel altijd vleugels gehad.
In de Nederlandse competitie spelen de
meeste clubs met de specialisten op de
flanken. „De jongens zijn een dergelijke stijl
gewend en kunnen niet zo maar omschake
len", zegt Advocaat. „Bovendien hebben ze
ook verdedigend een belangrijke functie.
Tegen Ierland voorkwamen Van Vossen en
Overmars dat de backs opkwamen. Tegen
Brazilië kan hun taak in dat opzicht ook be-
langrijk zijn. De offensieve kracht van de
Brazilianen komt ook vaak van de flanken.
Het respect van de tegenstanders voor de
vleugels is groot. De Ierse coach Charlton
verklaarde dat de kracht van Oranje voor
een groot deel op de flanken lag. De Belg
Van Himst wisselde zijn beide backs in de
tweede helft, om met fitte nieuwelingen de
vleugelspitsen uit te schakelen. „Daarmee
hebben we de basis van onze overwinning
gelegd", verklaarde hij later.
Taument: „Ik denk dat het zo het beste is.
In Nederland spelen we al jaren zo. We
moeten er aan vasthouden. Het is een
beetje klassiek. Bovendien is het voor de te
genstanders heel moeilijk te bestrijden. Ze
raken een beetje door ons in paniek. Dat
moeten we zo houden.
Het verloop van het WK heeft de betrok
kenen inmiddels veel zelfvertrouwen gege
ven. „Ik ben zeer gemotiveerd en voel me
heel sterk", zegt Overmars. „Het maakt me
op dit moment ook niet uit tegen wie ik
speel. De acties moeten er komen. En ik
ben ervan overtuigd dat ze zullen komen
tegeri Brazilië."
Bebeto (links) troeft Mazinho af tijdens één van de laatste trainingen van de Brazilianen voor de confrontatie met Nederland.
verliep zijn interlandcarrière
aanvankelijk met horten en sto
ten. Door de toenmalige bonds
coach Tele San tana in een in
terview een hatelijk persoon te
noemen, miste hij het wereld
kampioenschap in Mexico
(1986). Het WK in Italië, vier
jaar later, bracht hem ook al
geen roem en glorie. Bebeto,
wiens broer vlak voor aanvang
van het toernooi verongelukte
bij een auto-ongeluk, kwam
maar zeven minuten in actie. In
de wedstrijd tegen Costa Rica
mocht hij in de slotfase nog
even opdraven als vervanger
van Careca.
De ommekeer kwam in 1992,
toen hij het hem vertrouwde
Brazilië de rug toekeerde en
zich in het buitenland vestigde.
Al werkte hij zich in de zomer
van dat jaar eerst nog flink in de
nesten. Hij ging toen een ver
bintenis aan met Borussia Dort
mund, maar nadat zijn vrouw
Denise, een voormalige volley
balster bij Flamengo, hem te
kennen had gegeven niet naar
Duitsland te willen verhuizen,
tekende hij vlak daarna ook een
contract bij Deportivo la Coru
na. Na enig juridisch gehakke
tak kreeg Borussia Dortmund
een afkoopsom en Bebeto
groeide uit tot de lieveling van
de socios van Superdepor. Met
29 doelpunten werd hij onmid
dellijk topscorer van Spanje.
Tegenwoordig is Bebeto niet
meer weg te denken uit de ba
sisformatie van de Braziliaanse
bondscoach Carlos Alberto Par
reira. Ook al zou Romario hem
het liefst aan de kant willen
schuiven ten faveure van zijn
vriendje Edmundo. Bebeto weet
dat. In vroeger jaren zou hij
waarschijnlijk ruzie hebben ge
maakt, nu reageert hij profes-
foto rtr
sioneel. „Mij maakt het niet uit
met wie ik samen speel. Het zijn
allemaal grote voetballers.
Babyface, die gisteren voor de
derde keer vader werd, is vol
wassen geworden. Na de trai
ning zag hij de eerste videobeel
den van zijn zoon Mateus. Het
waren ontroerende momenten
voor Bebeto. „Het kind is kern
gezond", zei hij tegen de ver
slaggevers. „Zijn eerste cadeau
wordt de overwinning op Ne
derland."
dallas» Zelfs na een lichte training grijpt Oranje massaal naar de fles. In de hete Cotton Bowl vullen Bryan Roy, Ulrich van Gobbel, Frank Rijkaard,
Jan Wouters en Frank de Boer hun vochtvoorraad onmiddellijk weer aan. foto anp
