Het laatste kunstje mislukt 'Na Laver is Sampras de beste ooit' Comeback Verstappen eindigt in zandbak Sport Schalken is vol ongeloof MAANDAG 4 JUL11994 De Nijs valt op bij NK kano zaandam» Bij het Nederlands kampioenschap marathon-kano varen viel vooral Edwin de Nijs op. In de KI verloor hij pas op de finish van Tonny Benschop, terwijl hij samen met zijn compaan Erik Pel ondanks een slechte voorbereiding ontspannen naar de overwinning in de tweepersoons boten voer. Wellicht het meest verbaasd over zijn prestaties in de KI was de 23-jarige Amsterdammer zelf. Nog maar nauwelijks hersteld van een virus infectie die hem zes weken op het droge hield, schatte hij zijn kansen laag in. Na 20 kilometer bleek hij het tempo van Benschop, sinds jaar en dag Nederlands beste marathonvaarder, toch als enige te kunnen volgen. Franse topjockey gearresteerd parus Bij een grootscheepse actie heeft de Franse politie een drugslijn opgerold tussen Amsterdam en Chantilly, ten noorden van Parijs. Twintig personen werden gearresteerd, onder wie de Franse topjockey Dominique Boeuf. De 26-jarige Fransman is het bezit en het gebruik van drugs ten laste gelegd. Het gaat daarbij voornamelijk om cocaïne en heroïne. Boeuf was in 1991 winnaar van de belangrijkste onderscheiding in de Franse rensport, de Gouden Zweep. Vorige maand reed hij zijn zesduizendste race. De betrapte jockey is vrijdag naar een cel in Arras overgebracht. Volgens de politie is Boeuf niet de eni ge Franse jockey die zich heeft schuldig gemaakt aan drugsge bruik. Op korte termijn zullen enkele collega's van Boeuf zich voor hetzelfde vergrijp bij de Franse justitie moeten verantwoor den. Jongejans eerste in Wenen wenen Edwin Jongejans heeft bij het internationale Volksbank- toernooi in Wenen, met deelnemers uit achttien landen redelijk sterk bezet, de aanloop naar het WK in Rome met succes voort gezet. De schoonspringer uit Badhoevedorp. in Nederland een klasse apart en internationaal vooral specialist op 1 meter, was in de Oostenrijkse hoofdstad de beste op de 3-meterplank. Jongejans, wereldkampioen op de „lage", liet met een finaleto taal van 390,66 punten de Witrus Lomonovski en de Belgische Rus Alexi Kogalev achter zich. In de voorronde finishte hij nog als derde. Roupen Tavitian, de nationale nummer twee, kwam ondanks een acceptabel totaal van 298,71 niet verder dan de 22e plaats. Tragter morele winnaar halle Pedro Tragter en Dave Strijbos waren gisteren gelijkmatig goed bestand tegen de hitte. De wereldkampioenen motocross van respectievelijk 1993 en '86 behaalden in de Grote Prijs van Nederland 125cc door hun eerste en derde plaats elk 35 punten. Strijbos lachte het laatst, zijn overwinning in de tweede manche bracht hem de dagwinst. Tragter voelde zich de morele winnaar, in de WK-stand verkleinde hij zijn achterstand op de Amerikaan Bob Moore met dertien punten. Zeelenberg negende in Mugello mugelloWilco Zeelenberg eindigde gisteren in de 250cc klasse van het wereldkampioenschap wegracen voor motoren in Mu gello (Italië) op de negende plaats. Hij had 39 seconden achter stand op de Duitse winnaar Ralf Waldmann. In het WK-klasse- ment is Zeelenberg tiende met 50 punten. Leider is de Italiaan Massimio Biaggi met 128. Van Doorn blijft vijfde agueda Gert-Jan van Doom heeft zijn vijfde plaats in het WK- motocross 500cc behouden. De Nederlander eindigde tijdens de Grote Prijs van Portugal als zesde en zevende. In Agueda behaal de de Belg Jacky Martens de dagzege. Hij won de eerste manche en eindigde vervolgens als tweede. In de stand om het wereld kampioenschap behield Magnus Hansson de leiding. De Zweed eindigde in Portugal twee keer op de derde plaats. Hansson heeft 239 punten, Martens 235, Van Doom 132. Martina Navratilova neemt afscheid van Wimbledon zonder titel Zelfs Lady Di is er. Als de prinses van Wales binnenkomt gaat het hele centre court staan. En pas weer zitten als zij ook zit. Ex-president De Klerk van Zuidafrika was toch in Londen en liet zich de buitenkans niet ontnemen het af scheid van 's werelds grootste tennisster aller tijden mee te maken. Dus die is er ook. Net als koningin Anne-Marie van Griekenland, toevallig op bezoek bij haar vriendin de hertogin van Kent. het genoeg om een hele goede tennisster te zijn om de beste van de wereld te zijn. Zij was degene die er voor zorgde dat je ook een groot atlete moest zijn." londen rene v gpd-verslaggever Nadat ze vorig jaar in de halve finale was gestruikeld, droomde Martina Navratilova nog maar één ding: een afscheid in stijl op Wimbledon. Dat kreeg ze. Willi am Crowe, Amerika's ambassa deur in Engeland, kreeg er zelfs waterige ogen van toen het Katachtig Tegen Martinez wordt duidelijk dat het fitheidsdier van 37 nog wel fit is, maar niet meer zo tionele applaus maar niet wilde jong. Aan het net zijn de bewe- luwen toen de kampioene af scheid nam. Wel eens een speld horen val len op een grasveld? Zaterdag middag, één uur en 58 minuten na aanvang van de Wimbledon- finale tussen Martina Navratilo va en Conchita Martinez hiel den 13.118 mensen hun adem in. In zo'n vacuüm kun je een speld horen vallen. Acht aarze lende klappen later wint Marti nez, Martina niet: 6-4, 3-6, 6-3 wordt het. Dat is jammer, maar verstoort het feest niet echt. De negenvoudig kampioene, met wie het de tiende keer maar niet wilde lukken, krijgt zo'n lange ovatie, dat ze er na een poosje verlegen van begint te trappe len. Wimbledon winnen ging haar makkelijker af dan af scheid gingen niet meer zo katachtig als ze zijn geweest. Natuurlijk, ze is nog steeds goed. Maar de weg terug is in gezet. De grootste opwinding bij haar laatste kunstje wordt ook veroorzaakt door de enor me backhandvegen waarmee de 22-jarige Spaanse de kam pioene passeert. Eens was de opslag gevreesd. „Op gras was ze de beste", zei Evert ook nog. „Vooral haar opslag was dode lijk. Op andere banen was ze iets menselijker. Dan had je een kans als je op je best was". Maar Martinez heeft geen enkele moeite met die opslag. Het is gewoon tijd om er mee op te houden. Maar het slot is mooi. Toen de kleine Conchita Martinez Het hoofd is dan vroeger thuis tegen het muurtje beneden geweest stond te oefenen, deed ze altijd alsof ze tegenover Martina Na vratilova stond. Na haar pri meur op een Grand Slam-toer- nooi is de eerste schouder waar ze even gelukzalig het hoofd in mag verbergen, die van haar jeugdidool. Even nog is er dan de hoop dat Di voor één keer naar bene den komt. Ze komt niet. De her tog en hertogin van Kent ko men, zoals altijd. Wimbledon sprankelen- blijft Wimbledon. Ook als de al lergrootste ermee stopt. Als Na vratilova voor de laatste keer wegloopt, komt ze nog even uit de gang terug en peutert een plukje gras los. Botten om de tranen te verbergen. Martina is na afloop een beetje verdrietig. „Verdrietiger dan wanneer ik gewonnen had", zegt ze. Maar dan was ze ook verdrietig geweest, zegt ze erbij. Maar anders. Gewoon omdat het over was. Een super carrière van 22 jaar en evenzo- vele Wimbledons voorbij. Dan zou ze ook gehuild hebben, zegt Er is hoop op de prestatie als Navratilova voor de laatste keer het centre court opkomt. Dat komt er niet van. Ze is toch niet meer dezelfde als de gevluchte Tsjechische die het vrouwentennis in de jaren ze ventig vernieuwde met kracht training. Chris Evert, het meisje van de techniek en in die tijd haar aartsrivale, zei het deze week nog: „Voor zij kwam was Wimbledon, zegt ze later, is ner gens mee te vergelijken. „Wim bledon voel je in je botten. Alle grote kampioenen, die allemaal Martina Navratilova probeert de tranen te verdringen bij de plechtigheden na haar wedstrijd. foto reuter hier op dezelfde plaats kam- beetje snowboarden en van het pioen zijn geworden. Wat een leven genieten. De eerste avond „En een heel klein beetje drin- manier om testoppen!" van dat nieuwe leven gaat ze ken. Maar niet te veel. Eén bier- Voortaan gaat ze surfen, een eten met vrienden en familie, tje en ik lig al onder tafel". londen anp Sjeng Schalken complimenteer de zijn tegenstander, maar in- wendig vervloekte hij zichzelf. De 17-jarige Limburger had za- terdag een finaleplaats in het jeugdtoemooi van Wimbledon laten lopen. „Hij speelde heel goed", doel de Schalken op tegenstander Scott Humphries. De Limburger had zojuist zijn partij in de hal ve finale tegen de Amerikaan met 6-4 7-6 verloren. „Sjeng haalde het niveau van vrijdag niet", sprak bondsbegeleider Fred Hemmes. Schalken schudde het hoofd vol ongeloof. „Ik heb nu twee keér tegen die jongen gespeeld. En twee keer heb ik ver onder mijn kunnen gespeeld. Het is om gek van te worden", aldus de jonge prof uit de ,stal' van coach Henk van Hulst. „Maar volgens mij heeft hij ook wel door dat-ie me maar beter niet kan tegenkomen als ik wel goed speel." De woorden van Schalken klonken misschien hooghartig, maar dat is de Limburger aller minst. De nationaal senioren kampioen, bij afwezigheid van de niet geïnteresseerde toppers, speelde de afgelopen dagen in derdaad veel beter dan zater dag. Onderweg naar de halve eindstrijd schakelde hij de nummers 2, 7 en 10 van de plaatsingslijst uit. Tegen de nummer 11, Humphries, ging het mis.,-,Gewoon omdat ik me absoluut niet kon concentreren. Ik heb geen idee waarom het niet lukte. Het kan alleen maar geestelijke vermoeidheid ge weest zijn." Fred Hemmes knik te, Schalken schudde nogmaals het hoofd: „Ik wil nu zo snel mogelijk naar huis." Minder publiek bij Wimbledon londen sip ook Engeland gaat i het befaamde tennis- Wimbledon niet voorbij: Het Grand Slam-evene- ment heeft de afgelopen twee weken bijna 14.000 toeschou wers minder getrokken dan vo rig jaar. De 108e editie verwel komde .slechts' 378.943 bezoe kers. Opzienbarende rentree van Itt De Duitse ploeg bestaat bij de Europese kampioenschappen in Helsinki uit ongeveer 100 at leten en atietes. Met hen moe ten de concurrentie rekening houden, zei Frank Hensel na af loop van de nationale titelstrijd in Erfurt, zeker nu oost en west eindelijk goed met elkaar over weg lijken te kunnen. „We ko men bij het EK beter voor de dag dan menigeen denkt", zei de nieuwe chef topsport van de Duitse atletiekbond. Hensel had enig recht van spreken na de prestaties van Heike Drechsler (7,13m ver met 2,8 m/sec rugwind en 7,11 met 0,4 m/sec), Lars Riedel (discus 65,50m), Heike Meiner (400 mh in 54,53), Melanie Paschke (11,12 in serie 100 m, 200 m in 22,45), Dietmar Haaf (8,24m ver) en vooral Edgar Itt. Itt keek door blessureleed ge dwongen drie jaar van de zij kant toe. De hordenloper verbe terde in Erfurt zijn zes jaar oude persoonlijke record op de 400 m met 0,15 tot 48,48 seconden. Pete Sampras bereikte weer de perfectie op Wimbledon, foto reuter londen gpd Vandaag komt er t wereldranglijst uit van de ten- nisprofs. Daarop staat Goran Ivanisevic tweede, voor het eerst in zijn leven. Hij was liever als Wimbledonkampioen naar Split gevlogen dan als de op een na beste tennisser van de we reld. De beste tennisser van de wereld vloog vandaag naar Tampa in Florida. Die had ook de Wimbledontitel bij zich, zijn tweede. En als Pete Sampras niks ergs overkomt, is dat zeker niet zijn laatste. Toen Michael Chang afgelo pen week door Pete Sampras van de baan was geveegd en hem werd gevraagd wat Sam pras nou eigenlijk niet kon, kon Chang maar één ding beden ken. „Hij kan absoluut niet ko ken." Goran Ivanisevic kon gisteren helemaal niets bedenken na zijn 7-6, 7-6 en 6-0 nederlaag in 1 uur en 55 minuten. Zelfs de vrouwenfinale had vier minuten langer geduurd. „Pete is per fect", zei de Kroaat. gaan, zei Ivanisevic over zijn tweede verloren Wimbledonfi- nale. Die van 1992 had hem ook meer pijn gedaan dan deze. Want toen, tegen Agassi, had hij het gevoel gehad dat hij die vijf setter had kunnen winnen. Nu niet. „Pete was gewoon te goed", zei hij wel vijf keer. Een wedstrijdplan had hij wel ge had: 'goed serveren en dan ho pen dan hij een paar services mist'. „Maar eigenlijk is het te gen Pete meer een kwestie van hopen dan dat je een echt wed strijdplan kunt maken." De Wimbledonfinale van 1994 was een bevestiging van iets dat iedereen al wist. Dat Pe te Sampras met afstand de bes te tennisser van de wereld is. In de afgelopen vijf Grand Slam- toemooien verloor hij precies één wedstrijd: vijf weken terug een kwartfinale in Parijs van Jim Courier. Dat hij zich daarna een avond in zijn hotelkamer op sloot, zegt alles over zijn gedre venheid. Over een week komt Pete Sampras samen met Jim Cou rier naar Rotterdam om dan een paar dagen later de Verenigde Staten naar de halve finales van het Davis Cup-toemooi te slaan. Richard Krajicek, Paul Haarhuis en Jacco Eltingh krijgen de twij felachtige eer om hem af te stoppen. Niemand vroeg de kampioen gisteren om een prognose. Dat was ook een be lachelijke vraag geweest na de demonstratie van macht en de wetenschap dat de beste Neder lander niet verder kwam dan twee potjes op Wimbledon. Er leefde in Londen nog even de gedachte dat Sampras mis schien wel zou kunnen sneuve len onder het enorme serveer- geweld van de Kroaat van 140 aces in zes wedstrijden. Ivanise vic sloeg er gisteren opnieuw 25, maar Sampras wankelde geen moment. Hij retourneerde er meer dan wie ook in de afge lopen twee weken. „Ik heb nooit een kans gehad mom pelde Ivanisevic terecht. „En toen ik in de derde set iets te rugzakte ging hij zelfs nog beter spelen. Eigenlijk speelde hij on gelooflijk." Nog altijd valt Rod Lavers naam als de grootste tennisser ooit. Laver won in 1962 en 1969 het Grand Slam, de vier Grand Slam-toernooien in één kalen derjaar. Björn Borg en John McEnroe waren ilatuurlijk ook grootheden. Maar Ion Tiriac, notabene de manager van Iva nisevic, vindt Sampras nu al de man die direct achter Laver hoort. „Na Laver is Sampras de beste ooit. De meest complete speler die ik ooit heb gezien. McEnroe was een prachtige speler, maar had niet de power van Sampras." De vergelijking kan eigenlijk niet, omdat de tijden niet de zelfde zijn. Laver en Borg waren nog de mannen van de houten rackets, McEnroe schommelde ertussenin. Sampras heeft er één van grafiet. Maar wel een gewone, zei hij gisteren, toen werd gevraagd of hij niet bang is voor de nieuwe richtlijnen, die paal en perk moeten gaan stellen aan de technische ont wikkelingen van de rackets. „Ik heb een doodnormaal racket, geen widebody", zei Sampras. Het ligt niet aan het racket maar aan de speler, wilde hij maar zeggen. Was zelfs een beetje verongelijkt door de vraag. Het enige wat misschien te vergelijken valt tussen Laver, Borg, McEnroe en Sampras is de graad van perfectie. Die lijkt Sampras bijna te hebben be reikt. Het aantal fouten dat hij in de-finale maakte was mini maal. Ivanisevic bijvoorbeeld maakte vier volleerfouten in de twee tiebreaks en verloor ze al lebei. Sampras niet één en won beide. Zo ver waren de anderen in hun tijd nog niet. Maar of dat een goéde zaak is voor het ten nis, is maar de vraag. magny cours Zijn reactie was gelaten. Een tikkeltje teleurgesteld ook na zijn mislukte comeback. Jos Verstappen had er zich zo veel van voorgesteld. Zaterdag ram de hij tijdens de trainingen de vangrail en vernielde hij de lin kerflank van de Benetton Ford. Gisteren tijdens de Grand Prix van Frankrijk eindigde de race na 25 ronden in de zandbak naast het circuit. Monotoon analyseerde hij de voorvallen. Zijn verklaringen klonken aannemelijk, maar konden niet verbloemen dat Verstappen hard op weg is een reputatie als brokkenpiloot te vestigen. In Brazilië bij zijn debuut had hij het geldige excuus dat Irvine hem uit de race had gebeukt. Tijdens de Grote Prijs van Paci fic in Japan was een al te over moedige manoeuvre de oorzaak van een onnodige glijpartij. Gis teren op het circuit van Magny Cours stond de 22-jarige formu- le-I-coureur na eenderde van de race weer langs de kant na een schuiver. Hij zag vervolgens zijn team genoot Michael Schumacher met overmacht voor de zesde keer dit seizoen een Grand Prix winnen. De Duitser is bijna on verslaanbaar voor de concur rentie. Niemand lijkt tegen de ijzersterke combinatie van mens en machine opgewassen. Ook Nigel Mansell niet. De Brit die voor een slordige 2,5 mil joen gulden door Williams voor een raceweekeinde was inge huurd. De wereldkampioen van 1992 viel in de 45e ronde uit. Uitrijden Voor zijn rentree verkondigde Verstappen dat meedoen alleen niet meer voldoende is, uitrij den was het minimale dat Be- netton van hem eiste. Zelf legde hij de lat nog hoger. Een plaats bij de eerste zes sloot hij niet uit. De terugkeer in de hoogste divisie van de autosport verliep niet zoals hij had gedacht. Het begon al bij de start. De Lim burgse kasteleinszoon had za terdag zijn tijd weliswaar verbe terd, maar zijn positie in verge lijking met vrijdag niet. Van de achtste positie diende hij een plaats in de voorhoede te krij gen. Stalgenoot Michael Schuma cher passeerde in nagenoeg de zelfde bolide Damon Hill en Ni- gel Mansell, die hem zaterdag van de eerste startrij hadden verdrongen, als een komeet. Verstappen moest drie rijders voorbij laten gaan. „Slechter kon niet. Ik liet de koppeling te snel los. Ik denk dat die slechte start te maken heeft met het feit dat ik sinds mijn laatste Grand Prix geen enkele keer meer heb geoefend", zocht hij naar een verklaring. „Het is een kwestie van ervaring. Ik mis het ritme, want ik heb in tweeënéenhalve maand slechts vijf dagen in de Benetton getest. Ik had vooraf een goed gevoel, want de auto's zijn super." Zandbak Het mislukte vertrek was vol gens Verstappen het begin van alle tegenslagen. Eerst belandde hij na elf ronden voor het eerst in de zandbak. Volgens Verstap pen doordat Martin Brundle in de McLaren de neus van de Be- netton had beschadigd. Een snelle reparatie was noodzake lijk, maar hij duikelde wel van de elfde naar de 26e en laatste plaats in het rondjakkerende veld. Na een bandenwissel in de 23e ronde, volgde even later het definitieve einde. In de zand bak. Ook voor die schuiver had hij een plausibele uitleg. Het definitieve einde kwam volgens Verstappen door hape rende remmen. „Bij de eerste crash waren steentjes in de cockpit gekomen, waarschijnlijk hebben er een paar onder het rempedaal gelegen. Dit keer kreeg ik de bolide niet meer op de baan. Ik baal als een stekker. Indien ik bij de start wel goed weg kom, hoef ik me ook niet in alle bochten te wringen om die twee McLarens te passeren", zei hij. „Het is zeker achteraf pra ten, maar het is doodzonde. De auto was bijna perfect. Dat voelde ik." Wachtkamer Verstappen heeft inmiddels er varen dat de overstap van de Formule 3 naar de Formule I lang niet zo gemakkelijk ver loopt als hij zich had voorge steld. Na twee Grote Prijzen aan het begin zette Flavio Briatore, de hoogste baas van Benetton, hem weer in de wachtkamer ten faveure van JJ Lehto. Eerder dan verwacht kreeg Verstappen weer een kans. De Fin vroeg en kreeg een rustpe riode wegens psychische en fy sieke problemen. Verstappen kreeg de toezegging dat hij in principe de rest van het seizoen de tweede rijder naast de on Michael Schumacher leidt de dans. kreukbare Schumacher is. Maar dan dient hij wel punten te sco ren en op zijn minst de race uit te rijden. De eerste kans heeft hij ge mist, volgende week in Silver- stone volgt een herkansing. „Voor die tijd start maar eens goed gaan oefe nen", zei Verstappen. „Over de resultaten in de kwalificatierit- ten was Briatore zeer te spreken omdat het verschil met Schumacher aanzienlijk minder was in vergelijking met Brazilië foto reuter en Japan. Het klinkt tegenstrij dig, maar ik voel dat het toch beter gaat. De betere tijden ko men wel. Alleen wanneer?", sprak hij. „Gelukkig heeft Schumacher gewonnen en is Briatore ook in een goed hu-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 24