Vuur ontbreekt bij Rode Duivels USA94 WK-Voetbal VS verlaten 'woestijn' 'Met tevreden gevoel naar huis' 'Daar heb je die trut van de krantkomt weer met onze mannen jlirten' 18 MAANDAG 4 JUL11994 Belgen machteloos en onschuldig tegen Duitsland De Rode Duivels zijn dus toch nog eerder thuis dan Oranje. Eigen schuld. Pol van Himst gaf het zaterdagmid dag, half en half en onder voorbehoud, ook wel toe. „Misschien had ik tegen Saudi-Arabië beter een andere opstelling kunnen kiezen." Zaterdag bleek het leed inder daad al eerder geschied. Duitsland schakelde België, hoe wel de uitslag anders doet vermoeden, simpel uit: 3-2. CHICAGO HENRI VAN DER STEEN GPD-VERSLAGGEVER De Belgen kwamen na afloop van de tamelijk kansloze neder laag woorden te kort om scheidsrechter Röthlisberger te blameren. Van Himst: „Een schande is het, deze man zou nooit meer mogen fluiten." De Zwitser had inderdaad geblun derd, zo opzichtig zelfs dat je aan moedwil ging denken. Natuurlijk had VVeber een pe nalty moeten krijgen, toen hij twintig minuten voor tijd, vrij voor Illgner, onderuit werd ge trapt door Helmer. Röthlisber ger liet doorspelen, de verden king bevestigend dat grote ploe gen altijd worden bevoordeeld. Van Himst suggereerde iets der gelijks ook. „Misschien dat de Duitsers meer fans meenemen dan wij. Ik heb de spelers voor de match nog gewaarschuwd voor hem. KV Mechelen heeft hij ook al enkele keren schanda lig behandeld. En nu dit." Een strafschop had Duits land-België nog even spannend kunnen maken. Anderzijds speelden, de Rode Duivels wel een erg onschuldig en machte loos soort voetbal. Bovendien hadden de counterende Duit sers vaker de 4-1 op de schoen dan dat de Belgen kansen kre gen op een 3-2, die er overigens nog wel kwam, toen Albert in de voorlaatste minuut scoorde. Spannend was het daarvoor niet meer geweest, sinds Voller zeven minuten voor rust de voorsprong had uitgebreid: 3-1. Twee goals geven Duitsers niet snel weg, zeker niet tegen een ploeg met vooral veel beperkte of verdedigend ingestelde spe lers. En coach Van Himst wei gerde na rust alles of niets te spelen: spits Czemiatynski kwam er wel in, maar niet voor libero De Wolf. Nilis was het haasje. De nieuwbakken PSV'er speelde de wedstrijd van zijn le ven, eentje die hij nooit meer zal vergeten. Zijn eerste vier balcontacten waren dramatisch, elke bal sprong meters van zijn nerveuze schoen; Nilis bleek ten prooi gevallen aan een onwaar schijnlijke plankenkoorts. In de vijfde minuut al kostte dat de Belgen een goal. Matthaus troefde de slappe Nilis simpel af, Voller stond ineens voor Preud'homme: 1-0. Grün deed daarna snel iets terug (1-1), maar binnen tien minuten stond er al 2-1 op het bord. Klinsmann scoorde na een combinatie met Voller. Met de tweede goal van Voller was het in feite gedaan met de kansen van België. Aanvoerder Georges Grün daarover: „In de eerste helft zijn we gewoon bang geweest voor de Duitsers, we hadden schrik van onze voet te zetten. Ja, Nilis zeker ook. maar Nilis niet alleen. Als u wilt winnen moet ge gewoon het veld op gaan met een andere mentaliteit dan wij hebben ge had. In de tweede helft hebben we wel goed gespeeld, maar toen was het te laat." Grün had ook een reactie op het bizarre feit dat de Belgen thuiskomen met vier gescoorde goals: eentje van de zaterdag geblesseerde Degryse, drie van centrale verdedigers. Grün: „Dat is een typisch Belgisch probleem, ook al een mentali teitsprobleem. In feite mankeert het ons aan de Duitse mentali- Ook bij bondscoach Pol van Himst. Net als voorganger Guy Thijs wil Van Himst liefst ieder een te vriend houden. Daarom liet hij tegen Saudi-Arabië, toen de kwalificatie voor de tweede ronde immers al vast stond, wat reserves meedoen. Die vervol gens volledig faalden en België opscheepten met Duitsland als tegenstander. Van Himst zater dagmiddag: Als ik nu hele jon ge jongens had laten meedoen, maar het ging om spelers die al jaren bij de selectie zitten. Maar goed, ik heb mezelf achteraf ook vragen gesteld. We hebben die match natuurlijk veel open kansen laten liggen. Maar mis schien had ik beter een andere opstelling kunnen kiezen." DUITSLAND: Illgner: Kohier, Matthaus (46. Brehme), Helmer: Berthold, Has- sler, Buchwald, Sammer,.Wagner: Vol ler, Klinsmann (81. Kuntz). BELGIE: Preud'homme; Grün, De Wolf, Albert; Emmers, Smidts (66. Bof fin), Staelens, Van der Eist, Scifo; Nilis (77. Czemiatynski), Weber. Klinsmann nadert CHICAGO Duitsland lijkt zo door te lope naar de finale. Komende zori dag volgt de winnaar van Mexj co-Bulgarije, in de halve finaj ontmoet' de wereldkampioe dan Italië, Spanje of Nigeria. Tt gen die tijd hoopt Jürgen Klif smann de Rus Salenko te zijl gepasseerd op de lijst der top scorers. Klinsmann heeft er na zatei dag vijf, eentje minder dan Sé lenko die echter uitgevoetbal is. De Duitser heeft waarschijn lijk dus nog drie wedstrijde, over om topscorer te worden Rudi Voller wellicht ook; de ve teraan staat na zijn goals tegel België inmiddels op drie. Voller (34) kreeg van bonds coach Vogts zaterdag een on verwachte kans die hij me hoofd en voeten aangreep. „fl heb indertijd bedankt voor dl nationale ploeg omdat het tijj werd, vond ik zelf. Toen Vogt me kwam vragen om terug t keren, heb ik meteen ja gezegd al wist ik dat ik hier niet alle zou spelen. Maar ik wist ook da mijn kans zou komen en dat ij het elftal dan nog wat te gevei had." Collega Klinsmann wist da ook en was dus blij. „Ik ben hee blij voor Rudi. Je begrijpt nik van sport als je niet voelt dat di heel mooi is: op zijn leeftijt twee keer scoren op een WK. 11 vond het overigens überhaup de beste wedstrijd van ons td nu toe, mede dankzij de Belgen Gelukkig speelden die geei mandekking, daarom ook kot het een leuke wedstrijd worj den." WASHINGTON HANS DE BRUUN CORRESPONDENT Het Amerikaanse nationale voetbalelftal staat vandaag - op 4 juli. Onafhankelijkheidsdag - voor de belangrijkste wedstrijd uit zijn bestaan. De Amerikanen hebben in het duel tegen Brazi lië de kans geschiedenis te schrijven. In de Amerikaanse kranten en op de tv wordt voor zichtig gespeculeerd op een sensatie, die het voetbal in Amerika een enorme stimulans eindelijk hun kans om de voetbalwoestijn te verlaten, om hun dorst te stillen", schreef The Washington Post gisteren. „Dat de VS bij de laatste zestien zitten is al heel wat. Maar om dan ook nog op 4 juli tegen Bra zilië te spelen, dat is het bewijs dat we nu bij de grote jongens horen", schrijft oud-minister van buitenlandse zaken Henry Kissinger in de krant. Kissinger, een voetbalfan, is erevoorzitter van het WK-organisatiecomité. De Amerikaanse kranten be steden veel aandacht aan de moord op Andres Escobar, de Colombiaanse speler die tegen de VS in eigen doel schoot. „Misschien hadden we beter verloren", zei centrale verdedi ger Thomas Dooley. En John Harkes, wiens schot door Esco bar van richting werd veran derd, zei „dat het tragisch is te bedenken dat iemands leven op het spel kan staan in een wed strijd." Volgens The New York Times gaat dit niet om voetbal „maar om een samenleving die op hol geslagen is, een samenleving zo bezeten door drugs en geld en macht dat zelfs een atleet die zijn land vertegenwoordigt kan worden doorgeschoten." Alle kranten noemen de moord op Escobar een smet op het WK, dat tot nog toe onverwacht gladjes is verlopen. De Belgische zondagkranten raakten over de WK-wedstrijd van de Rode Duivels tegen ti telverdediger Duitsland (2-3) niet uitgeschre ven. Vrij alge meen was de opvatting dat België redelijk eervol afscheid had genomen van het toer- Scheidsrechter Röthlisberger moest het in alle commentaren ontgelden. De Zwitser weigerde België in de 65e minuut een strafschop toe te kennen na een overtreding van Helmer op Weber. „Het was een zuivere strafschop", meen de Le Soir. „De Zwitserse scheidsrechter toonde op dat moment weinig gevoel voor neutraliteit." La Demière Heure sprak van een schandaal, maar toonde eveneens de nodige realiteits zin. „Het was een strafschop, zonder enige twijfel. Duitsland was niettemin de betere ploeg en de verdiende winnaar." zou geven. Naar verwachting zal in meer dan tien miljoen huishoudens naar het duel tegen de WK-fa- voriet nummer 1 gekeken wor den, een record. Zelfs president Bill Clinton stuurde de Ameri kaanse spelers dit weekeinde een boodschap om hen succes te wensen. Tot dusver hebben de Amerikanen het al beter ge daan dan ieder een verwacht had, door als 'voetbaldreu mes' door te dringen tot de achtste finales. „Na lang lij- Zweedse degelijkheid maakt einde aan WK-avontuur Saudi's DALLAS ANP Met Zweedse degelijkheid is gisteren in de Cotton Bowl in Dallas een einde gemaakt aan het eerste WK-avontuur van Saudi-Arabië. De ploeg van de Argentijnse bondscoach Solari kan, ondanks de 1-3 nederlaag tegen Zweden, met een opgehe ven hoofd naar huis. Daar wacht het jonge team, dat zo verrassend doordrong tot de achtste finales, een warm wel kom. „We gaan met een tevreden gevoel naar huis", zei Solari. „We zijn nog niet zo lang bezig met professioneel voetbal en het feit dat we de tweede ronde hebben gehaald is een verras sing." Veel moeite hadden de Zwe den gisteren niet met de tac tisch onvolwassen Saudi's. De wedstrijd verliep voor de favo riete Scandinaviërs perfect. Al na zes minuten zette linksach ter Ljung de bal voor, waarna spits Dahlin slechts zijn hoofd er tegen aan hoefde te drukken, 0-1. Dahlin bewees met de treffer zijn enorme waarde voor de ploeg. De donkere aanvaller van Borussia Mönchengladbach heeft zich op het WK ontpopt als een kóele afmaker, die aan een klein kansje genoeg heeft om te scoren. In de voorronde duels met Kameroen en Rus land maakte hij reeds drie doel punten. Tegen Brazilië ontbrak hij door een schorsing; in het duel met Saudi-Arabië was er Samen waren ze gisteren goed voor drie Zweedse treffers. Kennet Andersson (op de rug gezien) feli citeert Martin Dahlin met zijn eer ste doelpunt. Doelpunt twee en drie kwamen op naam van An dersson. foto reuter natuurlijk weer plaats voor hem. Zijn terugkeer ging ten koste van de Feyenoorder Larsson, die tegen Brazilië rechts op het middenveld acteerde. Op die plek zette Svenssori gisteren Brolin, die zijn plaats in de voorhoede moest afstaan aan Dahlin. Hoewel de vedette van Parma de voorkeur geeft aan een positie in de spits, besliste Svensson anders. Voor de coach is het concept immers heilig. De oud-iritemational laat zijn ploeg altijd met vier verdedigers, vier middenvelders en twee aanval lers opdraven. Ook tegen ploe gen van minder allure, zoals Saudi-Arabië. „De verdediging is de sleutel tot succes, dat is vandaag wel bewezen", zei Svensson. „We hebben de grote vorm uit de voorrondes tegen Saudi-Arabië vastgehouden. Met twee aan vallers als Dahlin en Kennet An dersson heeft iedere vijandige defensie problemen. We heb ben geleerd van de tactiek van de Duitsers, die ook in het bloedhete Dallas tegen een 'kleine' tegenstander als Zuid- Korea problemen kregen. In te genstelling tot Duitsland heb ben wij in de eerste helft wel economisch gespeeld. We wis ten dat het zwaar zou zijn, maar we hebben de juiste weg be wandeld." Svensson vreesde het team van bondscoach Solari niet, maar was op zijn hbede. Saudi- Arabië had immers in de voor ronde iedereen verrast met twee zeges, op Marokko en België. Die waren behaald op basis van veel spelvreugde, goede indivi duele acties én een vroege voor sprong. De overrompelingstac tiek van de Saudi's werkte tegen het gewaarschuwde Zweden niet. Integendeel, al in de zesde minuut stond Saudi-Arabië ach ter. Daardoor verloor de wedstrijd al vroeg alle spanning. „We kre gen na de vroege tegentreffei moeilijkheden met onze moti vatie", aldus Solari. „De Zwe den konden daarentegen rustig blijven, dat was zeer belangriji voor ze. Mijn ploeg was dooi een gebrekkige voorbereiding fysiek niet meer in staat to| De Saudi's probeerden af erj. toe met afstandsschoten gevaai te stichten, maar de Zweedsd doelman Ravelli had weinig moeite de schoten te neutralise ren. De Zweden daarentegerj creëerden, vooral met voorzet ten van de oprukkende vleugel- verdedigers Nilsson en Ljung, diverse mogelijkheden, maai Kennet Andersson, Dahlin, Schwarz en Ingesson faalden. Pas in de tweede helft slaagde Kennet Andersson erin het overwicht in een tweede treffer uit te drukken. Zijn schot van de zestienmeter was houdbaar, maar doelman Al Deayea oogde onzeker. Zoals wel vaker dit toernooi. Terwijl de goalie het geloof in een zege leek op te ge ven, gingen de veldspelers vol goede moed door. Met name spits Al Jaber dook} enkele keren gevaarlijk op voor Ravelli,maar wist geen van de} kansen om te zetten in een tref fer. Die kwam wel, maar veel te laat. Na een schitterende indivi duele actie bracht invaller Al Ghashayan de stand op 1-2. Twee minuten later bepaalde Kennet Andersson met zijn tweede en Zwedens derde tref fer de eindstand op 1-3. SAUDI-ARABIE: Al Deayea; Zeberma- wi. Al Khlawi, Madam, Jawad (54. Al Ghashayan); Amin, Al Bishi (61. Al Muwallid), Owairan; Al Jaber, Saleh, Falatah. ZWEDEN: Ravelli; Nilsson, P. Anders son, Björklund (54. Kamark), Ljung;1 Schwarz, Thern (69. Mild), Brolin, In gesson; K. Andersson, Dahlin. Amerikaanse voetbalverslaggeefster houdt zich staande LOS ANGELES AAARCEL VAN DER KRAAN GPD-VERSLAGGEVER Ze slooft zich niet uit om ge hoord of gezien te worden. Maar als ze haar mondje wil roeren, doet ze dat. Niet be vreesd om tijdens persconferen ties temidden van honderden kerels, van wie ze de vernieti gende blikken in haar nek voelt, de bondscoach van Amerika of Brazilië aan de tand te voelen. Als Oranje vroeg of laat in Cali fornia belandt, zal ze ook 'Dickie' Advocaat nog wel sche- Julie Cart, voetbalverslaggeef ster bij de Los Angeles Times, is een portret op zich tijdens het WK in Amerika. Daarvan is ze zich bewust. Ze moet al jaren vechten tegen vooroordelen, zich met het nodige fysieke ge weld langs suppoosten werken en - om het eufemistisch uit te drukken - vrouw-onvriendelijke opmerkingen in de macho mannenwereld van het voetbal incasseren. Niet dat het haar tegenwoor dig nog iets kan schelen. Al had ze in de aanloop naar het we reldkampioenschap af en toe weer de behoefte om van zich af te bijten. Dat 's werelds grootste voetbalfestijn aan het Ameri kaanse volk wordt voorgescho teld is al iets heel bijzonders. Dat een vrouw daar dan nog eens verslag van doet en de met honkbal en basketbal opgevoe de Amerikaan gaat uitleggen hoe voetbal gespeeld moet wor den, leidde tot onbegrip en lachsalvo's. Harde humor Julie Cart wordt bijna weer boos als de harde humor van het gro te publiek ter sprake komt. Een beetje nijdig: ,„Heb je zelf wel eens tegen een bal getrapt, is het eerste dat mij wordt ge vraagd als ze horen dat ik het nationale team van Amerika volg voor mijn krant. Dan zeg ik: 'Nee en ik zal van mijn leven ook geen voetbalschoen aan trekken om achter een bal aan te gaan rennen'. Laten anderen dat maar doen. Mijn 'job' is over voetbal schrijven en niet voetbal bedrijven." Naarmate het toernooi vor dert, verstomt evenwel de kri tiek en verdwijnt de scepsis. Daar dragen haar boeiende re portages, haar even komische als intrigerende interviews met spelers en coaches toe bij. Bo vendien realiseert het gros van haar (buitenlandse) collega's zich dat ze haar werk niet ver richt voor het lokale sufferdje. De Los Angeles Times behoort met een oplage van ruim 1,5 miljoen exemplaren tot de grootste kranten van de Vere nigde Staten en wordt alom ge respecteerd. De krant heeft bo vendien 75 sportjournalisten in dienst. „Als je dan tijdens het WK de eerste viool mag spelen, het ge zicht van de krant mag bepalen, dan mag je er toch zeker wel vanuit gaan dat iedereen je seri eus neemt", is Julie Carts retori sche vraag. Bij de nationale ploeg van de Verenigde Staten is zij inmiddels volledig geac cepteerd. „Die spelers hebben eigenlijk nooit zo moeilijk ge daan. Het waren eerder hun vrouwen die zeurden. 'Daar heb je die trut van de krant, komt weer met onze mannen flirten', hoorde ik regelmatig om mij heen. Nou, in de hele Ameri kaanse ploeg is geen man die door mij huwelijksproblemen zal krijgen, ha,ha." Taferelen Julie Cart, 36 jaar en verknocht aan de miljoenenstad Los Ange les, is in de afgelopen jaren niet van de spelers, wel van het spel gaan houden. In 1990 bezocht ze voor de Los Angeles Times al het WK in Italië. Ze schrok van de emotionele taferelen in de WK-st^dions en vreesde dat de liefde voor het voetbal en de passie van de supporters op de tribunes in haar eigen land nooit zulke vormen zouden kunnen aannemen. Maar na twee feestweken in acht ver schillende steden in Amerika, heeft ze haar mening herzien. „Dit had ik nooit verwacht. Het is net alsof we al veertien dagen Onafhankelijkheidsdag, de grootste Amerikaanse feest dag, aan het vieren zijn. In een stad als Los Angeles zijn de mensen bijna krankzinnig van vreugde geworden. En dat is echt heel opmerkelijk. Want we zitten hier met twee American footballteams, twee professio nele basketbalteams, twee duur betaalde honkbalploegen en twee ijshockeyteams." Het mooiste van alles vindt ze dat juist in Amerika de lelijke kant van de medaille onzicht baar blijft. „De rellen dus. Of het voetbalvandalisme, zoals jullie dat in Europa noemen. Want dat hoort ontegenzegge lijk bij voetbal. Ik ben vorig jaar naar Nederland-Engeland ge weest in Rotterdam om de sfeer te proeven en om te zien hoe het er bij grote interlandwed strijden in Europa aan toegaat. Wat ik daar allemaal op de tri bunes en buiten het stadion aan mijn netvlies voorbij zag trek ken, had weinig met voetbal te maken. Hier, moet iedereen toegeven, blijkt voor het eerst dat voetbal ook zonder süppor- tersrellen kan bestaan. Mis schien organiseren wij, Ameri kanen, het WK dan nog niet zo gek..." Wegwijs Ze pretendeert geen verstand van voetbal te hebben. „Al heb ik me langzamerhand aardig wegwijs gemaakt." Toch bezit ze voldoende kennis om in te zien dat het Amerikaanse elftal de miljoenen nieuwe voetbal liefhebbers niet zal kunnen ver blijden met een wereldtitel. Ju lie Cart: „Het Amerikaanse team is ook nooit met die ge dachte aan het WK begonnen. De hoop was dat de nationale ploeg geen flater zou slaan en bij een belangrijk deel van de bevolking een goede indruk zou achterlaten, zodat nog meer mensen in dit land 'soccer' gaan omhelzen. Amerika heeft vooral in de tweede wedstrijd tegen Colombia, waarin Ernie Stewart die prachtige goal scoorde, voor heel veel vrolijke en positieve publiciteit gezorgd. Brazilië is nu een verschrikkelijk moeilijke tegenstander in de tweede ron de. Een uitschakeling zal geen ramp zijn. Als Amerika maar goed voor de dag komt. Dan hoor je het Amerikaanse pu bliek niet mopperen. En mij ook niet..." Rudi Voller toonde zich ouderwets op dreef tegen de Belgen. Hier torent hij boven Rudi Smits uit om zijn tweede en Duitslands derde treffer aan te tekenen. De ploeg van Berti Vogts kwalificeerde zich voor de volgende ronde door een overwinning van 3-2 op België. foto anp

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 18