Romario geniet van Brazilië USA94 Nigerianen missen dollars en bevriezen in de lobby Marokko rekent op Oranje WorldCup WK-Voetbal Soccer RockerAlexi Lalas gebruikt zijn gitaar als brandstof Dahlin plaag voor Rusland ZATERDAG 25 JUN11994373 dana point resort anp-verslaggever Naam: Alexi Lalas. Prestaties tijdens WK: gelijk legen Zwitserland en winst op Colombia met de nationale ploeg van de Verenigde Staten. Schakelde met medeverdedigers wereldtop pers als Chapuisat en Asprilla volledig uit. (Toekomst na WK: ongewis, geen club. Wil r Europa, maar neemt wel zijn gitaar mee. Lalas is namelijk de Soccer Rocker. Vier jaar geleden, tijdens het WK in Italië, wentelde hij zich een weg door de laars. Met vrienden van de highschool bezocht hij met geverfd gezicht de wedstrijd van zijn land te gen Oostenrijk. „Verder joegen we op vrou wen en dronken we bier. Ik had niet durven dromen dat ik zelf op een WK zou spelen. Met zoveel succes nog wel." Het is de dag na de dag waarop het Ameri kaanse voetbal tot wasdom kwam. Commotie het luxueuze Dana Point Resort, dichtbij het permanente trainingskamp van de Ameri kanen in Mission Viejo, ten zuiden van Los Angeles. Doelman Meola arriveert met een witte Mercedes cabriolet, 500 SL. Nummer bord: WLD Cup. Op het kenteken van spits Wynalda staat slechts: Wynalda. Ernie Stewart, woonachtig in Tilburg en maker van de tweede treffer tegen Colombia, deelt een handtekening uit aan een ventje. „To Jonathan. Keep kicking the ball", schrijft hij op het briefje. Een toast op de toekomst van het Amerikaanse voetbal. USA Today, New York Times, Voice of Ame rica. iedereen wil alles weten van Stewart en co. Of Stewart Engels spreekt tegen zijn Ame rikaanse vader en Nederlands tegen zijn moe der uit Gemert, hoe het kan dat hij zo snel is. „Daarover maken vader en moeder nog altijd ruzie." Het gerucht gaat dat coach Milutinovic een gelukstelefoontje kreeg van president Clinton. De nationale pers, die zich in de aanloop naar het WK cynisch uitliet over de verrichtin gen van de ploeg en voetbal in het algemeen, is lyrisch. De ontknoping van de NBA is in de schaduw gesteld. Lalas: „De verrassing is niet zo monumentaal als de kranten schrijven. Wij wisten wat we konden. Nu willen we eerste in de groep worden. Dat betekent dat we van Roemenië moeten winnen. We zijn trots, maar we hebben nog niets gedaan, het is niet genoeg." Als Lalas binnenkomt, is de aandacht op hem gefixeerd. Hij is het gezicht van de ploeg. Eigenlijk is het geen gezicht: lang rood, krul lend haar, een puntig sikje, een rond zonne brilletje. Anderhalf jaar geleden maakte Lalas zijn entree in Mission Viejo. Met praatjes en gitaar, als een hippie uit het lied van Scott McKenzie over San Francisco. Milutinovic stelde hem voor de keus: naar de kapper of uit de selectie. Lalas was woedend, maar koos voor zijn sportieve toekomst: de haardos bewaart hij nog altijd in een doos. Achteraf bleek dat Milutonivic alleen wilde testen hoeveel de speler overhad voor een plaats in de selectie. En liet de verdediger het haar weer groeien. „Sommigen denken dat ik zo'n typisch Ameri kaans produkt ben die een sport moet promo ten. Dat is niet waar. Ik was altijd zo." „Mijn leven is zo ongelooflijk veranderd sinds ik in de nationale ploeg speel", zegt Lalas. „Alles ten goede, dat wel." Hij herinnert zich de reacties in de pers. Hij was te lang zaam, de 37-jarige collega Clavijo te oud. Het samenraapsel uit verschillende landen was waardeloos. „Och, we hadden ook nog niets gedaan om respect te verdienen. Al die oefenwedstrijden. We wilden gewoon dat het toernooi begon. We wilden bewijzen dat we een plaats in het deelnemersveld verdienden. Laten zien dat we de plaats die we als organiserend land kre gen toegewezen waard waren. In een land als Amerika moeten mensen een uitgesproken mening kunnen hebben. Kunnen zeggen wie verschrikkelijk voetbalt en totaal niet in de ba sis thuishoort. Nu krijgen we de beloning voor alle werk, voor alle stront die we over ons kre gen uitgestort", aldus Lalas, die een doelpunt onterecht zag afgekeurd. „Over twintig jaar laat ik alleen dat doelpunt aan mijn kinderen Lalas is verrukt over de ontwikkeling van het voetbal. Kinderen die hem herkennen als hij met een hoed op door de stad loopt, lui die niets van voetbal weten maar hem feliciteren. „Ik ben opgegroeid zonder voetbalhelden. Het was de tijd waarin het wel 'cool' begon te wor den wanneer je voetbalde. Net na de tijd waarin ze je voor 'dork', voor eikel versleten. Toen jongens alleen gingen voetballen als 2 niets konden van American football." Over de toekomst van American soccer w Lalas zich voorlopig niet al te druk maken. De ploeg probeert de gedachte te verdringen, als zou die afhankelijk zijn van de prestaties de nationale ploeg. Feit is, dat de nieuw op zetten profcompetitie pas in 1995 van start gaat. Na het WK lopen de contracten van d spelers die voor een modaal salaris voltijds i dienst zijn van de bond af. Lalas: „Dan heb ik dus geen baan meer. I ben nog door niemand benaderd. Ja, ik wil graag naar Europa, maakt niet uit in welk land. Och, als de situatie zo blijft ga ik bier drinken of muziek spelen." Want muziek is zijn levenssap. Lalas speelt in een rockband, de Gypsies (zigeuners) bracht de CD Woodland uit, genoemd naar de straat in Michigan waar hij opgroeide. Just for fun. „Mijn gitaar is mijn brandstof. De selectie neemt me serieus, weet dat ik muziek nodig heb om te presteren. Nee, Bora vindt mijn songs niet mooi. Voor hem zou ik Frank Sina tra moeten spelen." Kameroen kansloos tegen ontketende Zuidamerikanen: 3-0 Brazilië onderstreepte gisteravond met een indrukwek kende overwinning op Kameroen (3-0) dat het in Ameri ka niet alleen een van de grote favorieten voor de wereld- (- titel is, maar ook de smaakmaker van het toernooi wil zijn. Als enige land heeft het in de eerste ronde twee overwinningen op zak, heeft het nog niet een tegentreffer moeten incasseren en doet het er alles aan om Romario I topscorer van het WK te maken. san francisco Amerikanen zijn doorgaans gek op zulke cijfers. Waar de 83.000 toeschouwers in het Stanford- stadion het meest van genoten, was de Zuidamerikaanse show die voor hun ogen werd opge voerd. Na een niet onaardige eerste helft, produceerde het elftal van Carlos Alberto Parrei- ra na de pauze iets wat veel weg had van 'gallery-play', begeleid door samba-muziek en hyste risch tromgeroffel. Een hoofdrol was andermaal weggelegd voor Romario, die opnieuw de openingstreffer voor zijn rekening nam en een groot aandeel had in de derde treffer. Brazilië's assistent-coach Ma rio Zagalo was de bondscoach van het nationale team in 1970, dat in Mexico de wereldtitel won en volgens de kenners nog altijd doorgaat voor de beste nationale ploeg die Zuid-Ameri- ka ooit heeft gekend. Zagalo ziet in de huidige formatie veel gelij kenissen met het elftal van toen, dat werd geleid door Pele. Zagalo: „Het elftal van nu be staat uit elf complete voetbal lers. Het ontbreekt werkelijk aan niets. Het zijn stuk voor stuk spelers die snelheid, tech niek en inzicht hebben. Ze zijn in staat tegen elke tegenstander het spel te controleren en te do mineren. Alleen de allerbesten kunnen dat. Daarbij is het een zegen dat het elftal een geweldi ge afmaker in huis heeft. Die had het team destijds in de vorm van Pele." De naam van Pele is nu dus vervangen dcfOr die van Roma rio. De ex-PSV'er mag zich nog niet dezelfde status aanmeten als 's werelds beste voetballer. Maar als zijn glamoureuze op tredens en doelpunten dit toer nooi van hetzelfde niveau blij ven als in de eerste twee wed strijden, zal zijn populariteit die van Edson Arantes do Nasci- mento in eigen land dicht gaan benaderen. Romario zei na afloop te heb ben genoten van zijn eigen ploeg, die als een diesel op gang kwam, maar eenmaal op snel heid niet meer te stuiten was. Romario: „Elke voetballiefheb ber zal moeten erkennen dat wij het allermooiste voetbal spelen. Voor het begin van dit toernooi stonden wij in de schaduw van Colombia. Maar dat heeft dui delijk laten zien dat het niet be stand is tegen de druk van een favorietenrol. Als ploeg zijn wij veel meer volwassen en Zagalo heeft gelijk als hij zegt dat dit team voor het eerst in 24 jaar een grote rol kan gaan spelen." De topscorer van Spanje had zich na de wedstrijd tegen de Russen geërgerd aan opmerkin gen dat Brazilië een zwakke te genstander in zijn eerste partij tje had getroffen. „Ik beweer niet dat ons spel toen formida bel was, maar we waren de Rus sen van de eerste tot de laatste minuut de baas. Het zou mij pijn doen als de mensen nu weer gaan roepen dat Ka meroen een zwak elftal had. We zijn hier op het grootste voet baltoernooi ter wereld, daar vind je geen 'eitjes'." Het was nauwelijks te bevat ten dat de ervaren Franse coach Henri Michel een lichtgewicht van amper 19 jaar met de bewa king belastte van de gevaarlijk ste sluipschutter op het WK. Raymond Kalla Nkongo, die wat leeftijd betreft de zoon van zijn ploeggenoot Roger Milla had kunnen zijn, speelt in de eerste divisie van Kameroen. Als voor stopper schijnt hij bij Canon Yaounde aardig uit de verf te komen, maar zijn internationale ervaring was zo goed als nihil. Romario bracht de jonge Afri kaan in de eerste helft bijna tot wanhoop door nauwelijks enige arbeid te verrichten. Hij was het niet aanval weg te slaan, maar loer de vanuit zijn ooghoeken op el ke steekpass van de middenvel ders Rai of Dunga. Kalla Nkon go, wellicht ook de meest onbe kende tegenstander die Roma rio ooit heeft gezien, dacht on danks alles zijn zaakjes aardig voor elkaar te hebben. Kort voor de pauze was Romario nog niet een keer echt gevaarlijk ge weest. Maar de eerste de beste gelegenheid om zich te onder scheiden in de uitpuilende, geel-groenë arena van San Francisco, greep 'meneer' Sou- za Faria met beide handen aan. Gelanceerd door Dunga schoot hij als een komeet tussen twee verdedigers door en liet vervol gens Joseph-Antoine Bell met een subtiele voetbeweging kansloos: 1-0. Kameroen probeerde zich vergeefs staande te houden te gen de ontketende Braziliaanse ploeg. In de aanloop naar het duel hadden financiële conflic ten tot grote ergernis van de machteloze bondscoach Henri Michel de Afrikanen meer bezig gehouden dan het taktisch strijdplan tegen een van de gro te favorieten voor de wereldtitel. Daar betaalde men in het twee de bedrijf eveneens de tol voor. Het werd allemaal nog erger toen Kameroen zijn beste ver dediger, Song Bahanag, van het veld verwijderd zag worden. De agressieve libero vergreep zich aan Bebeto, die op de rechter flank dreigde door te breken. Henri Michel deed nog een wanhopige poging het onheil af te wenden door de bejaarde Ro ger Milla in de strijd te gooien. Niets kon echter de Brazilianen, die op de geblesseerde Ricardo Rocha na met dezelfde formatie aantraden als tegen de Russen, nog tegenhouden. Marcio Santos bracht met een fraaie kopbal de stand op 2-0 en zeven minuten later profiteerde Bebeto van een fraaie actie van Romario, die zich door de ver dediging van Kameroen heen danste en uiteindelijk op Jo seph-Antoine Bell strandde. In de rebound kon Bebeto alsnog achter Bell in het net schuiven: 3-0. Romario: „Daarna hadden we de score nog verder kunnen op schroeven. Met een beetje geluk had ik vandaag al topscorer van het toernooi kunnen zijn. Maar laat ik niet overmoedig worden. We staan bovenaan in onze groep en zijn nog door geen en kele tegenstander in problemen gebracht. Maar ik had niet ders verwacht, hoor. Ik ben hier gekomen om wereldkampioen te worden. En dan moet je ook zo spelen als wij vandaag." Mauro Silva, Rai en Zinho (76. Paulo Sergio) Bebeto en Romario. KAMEROEN: Bell; N'Kongo, Song t ri Embe (65. Milla). pqntiac Zweden heeft vannacht in de Silverdome in Pontiac uit stekende zaken gedaan. Dank zij een 3-1 overwinning op Rusland bezetten de geelhemden na Brazilië met vier pun ten de tweede plaats in groep B. Martin Dahlin was de grote man bij de Scandinaviërs. Hij stond aan de basis van de eer ste treffer en scoorde zelf de twee andere treffers. In de laatste wedstrijd speelt het elftal van trainer Svens- son tegen Brazilië, dat zich gisteren reeds kwalificeerde voor de tweede ronde. Voor het puntloze Rusland lijkt het WK ten einde. Alleen een fikse overwinning op Kameroen biedt nog enig soelaas. De eerste helft van Zweden-Rusland was niet goed, maar wel onderhoudend. De Russen keken na drie minuten al te gen een voorsprong aan, nadat Borodjoek in de zestienme ter onderuit werd gehaald. Salenko benutte de elfmeter on berispelijk. Zweden trok daarna ten aanval, maar de ploeg van Tom mie Svensson, zonder de Feyenoorder Hendrik Larsson, deed dat simpel. De Scandinaviërs hanteerden veelvuldig de lange bal, die een gemakkelijke prooi was voor de Russen. De lange Andersson kon tegen de fysiek sterkere Russen bij na geen vuist maken. De Russen kropen stilaan in hun schulp, bang als ze waren om de voorsprong uit handen te geven. Aanvallend kwam de ploeg, die een overwinning no dig had om het verblijf op het WK te verlengen, nauwelijks meer uit de verf. Halverwege de eerste helft begon spits Dahlin zich te roe ren. Eerst knalde de spits van het Duitse Möchengladbach op de lat. Pal voor rust werd hij in riante positie neergehaald in het strafschopgebied. Scheidsrechter Quiniou reageerde direct en nam de enig juiste beslissing: strafschop. Parma- ster Brolin belastte zich met het karwei. De Zweed mikte in de rechterhoek en liet doelman Charin, hij verdient zijn brood bij Chelsea, kansloos: 1-1. De tweede helft begon met een uitstekende kans van de Russen. Radsjenko verscheen alleen voor doelman Ravelli, maar diens schot stuiterde voorlangs het doel in de weer uitstekend bezette Silverdome in Pontiac, een voorstad van Detroit. Even later incasseerde Rusland een fikse tegenval ler. Gorloekovitsj trapte Dahlin van achteren en incasseerde zijn tweede gele kaart: rood en Rusland dus verder met tien. Rusland koos daarna begrijpelijk voor het verdedigen van het gelijkspel. Maar daar kwam niet veel van terecht, want Zweden kwam na een uur voetbal op voorsprong. Martin Dahlin, die even daarvoor geel had ontvangen (en daardoor in de laatste groepswedstrijd tegen Brazilië niet mag mee doen) rondde een perfect aangesneden voorzet van Thern koppend af: 2-1. De Russen deden daarna wanhopige pogingen om ten minste een punt uit het vuur te slepen. De aanvalsopzetten leidden evenwel tot niets. De Zweedse verdedigers hielden zich gemakkelijk staande tegen de statisch spelende tegen stander. Andersson kreeg een kwartier voor tijd nog een uit muntende kans op 3-1, maar zijn lob verdween maar net over het doel van Charin. In de slotfase werd nog een doel punt van de Russen afgekeurd. Zweden - Rusland 2-1 (1-1) 3. Salenko 0-1, 40. Brolin 1-1, 60. Dahlin 2-1,81. Dahlin 3-1. Scheidsrechter Quiniou. Rood: Gorloekovitsj (2xgeel)- Geel; Charin (Rus), Andersson. Schwartz, Dahlin (Zwe) Clemens Westerhof heeft, niet voor het eerst, een oneffenheidje gevon den in de organisatie rondom de Ni- geriaanse selectie: er is 300.000 dol lar zoek. Inmiddels heeft de voetbal bond hem verzekerd dat niemand van de groep de dupe wordt van het verlies. De Nederlandse coach van Nige ria kreeg het slechte nieuws niet persoonlijk van de penningmeester te horen. „Dat gaat hier via via. Maar het is belangrijk, want er wordt niks gedaan met bankoverschrijvin- gen, alles gaat cash. En ik moet alles regelen, van de salarissen tot de pre mies, voor iedereen." Hoe het geld is verdwenen, is Westerhof een raadsel. Echt verrast is hij overigens niet, gezien de wei nig efficiënte wijze waarop alles rond de Nigeriaanse ploeg is gere geld. „De Amerikanen zorgen ervoor dat dit een fantastisch WK is voor ons, alleen onze eigen mensen ma- In de slagschaduw van België en Ne derland strijden vanavond ook Marokko en Saudi-Arabië om een plaats in de tweede ronde van het WK. En, eigenlijk wel grappig, beide kleintjes in groep F barsten van het zelfvertrouwen. Zijn er heilig van overtuigd dat ze de onderlinge con frontatie in het Giants Stadium in New York in winst zullen omzetten. „Het wordt een wedstrijd van hoog niveau tussen twee erg sterke teams. Maar wij zijn net iets sterker dan Marokko", zei keeper Mohammed Al Deayea bijvoorbeeld met een sta len gezicht op de persconferentie van de Saudi's. Het optimisme van de Marokka nen is eveneens grenzeloos. Bonds coach Abdellah Blinda weet ook pre cies hoe zijn ploeg tot de volgende ronde kan doordringen. Hij heeft daarbij zijn hoop gevestigd op het Nederlands elftal. ,,Als wij van ken er een puinhoop van. In het spelershotel is Westerhof de dagen voor het duel tegen Argenti nië constant alert, zodat er geen spelers tussenuit piepen of dat er in formatie over zijn ploeg in het Ar gentijnse kamp verzeild raakt. Wes terhof heeft onorthoxe methoden om de tegenstander op een dwaal spoor te brengen aangaande zijn plan en elftal. „Het barst hier van de Argentijnse journalisten. Als Okocha aan zijn rechterbeen is geblesseerd laat ik hem een paar keer op en neer hinkelen door de lounge maar zo dat zijn linkerbeen geblesseerd lijkt. Want waar je geblesseerd bent schoppen ze je in de wedstrijd." Hij weet zich voor de wedstrijd te gen Argentinië geruggesteund door een perfecte openingswedstrijd: 3-0 tegen Bulgarije. „Maar de wereld heeft het echte Nigeria nog niet ge zien. Yekini kan ook veel beter. Die maakte er eentje, maar hij had er drie moeten maken. Bij 6-0 hadden we aan een gelijkspel tegen Argenti- Saudi-Arabië hebben gewonnen, dan valt de beslissing in onze wed strijd tegen Nederland. We hebben aan vier punten genoeg om bij de laatste zestien te komen. Dat bete kent dus dat we tegen Nederland ge lijk moeten spelen. Normaal gespro ken is dat geen gemakkelijke opga ve, maar ik reken er op dat Neder land van België gaat winnen. Dan zijn de Nederlanders groepswinnaar en zullen ze ons dat ene puntje echt wel gunnen." Maar volgens Nacer Abdellah ligt het allemaal niet zo simpel. De 28- jarige verdediger van Waregem en het Marokkaanse elftal weet wel bij na zeker dat België en Nederland het op een akkoordje zullen gooien. „Let op mijn woorden, die wedstrijd eindigt- zeker in een gelijkspel. En dan zijn wij het kind van de reke ning. Dan gaat Nederland natuurlijk voluit tegen ons en wordt het heel moeilijk om de tweede ronde te be reiken." nië waarschijnlijk genoeg gehad voor de eerste plaats, nu moeten we winnen. Maar ik zal tevreden zijn met een gelijkspel, want tegen Ar gentinië verlies je ook zomaar. In dat geval moeten we ervoor zorgen dat het een kleine nederlaag wordt." Nog afgezien van de financiële problemen, kampten de 'Super Eagles' in hun voorbereiding op het tweede WK-duel met nog een pro bleem. Ze hadden het koud. Zo erg zelfs dat Westerhof dreigde dat de complete Nigeriaanse selectie het hotel in Mansfield zou verlaten. „Als ze hier niet onmiddellijk de aircon ditioning uitschakelen, checken we uit en zoeken een ander hotel", waarschuwde de Nederlander de manager. „In de lobby bevries je bij na. Het lijkt wel een diepvriescel", zei de Arnhemmer hoestend en proestend. „Ik ben al snipverkou den." Het dreigement van Wester hof hielp. De hotelleiding zette zelfs de verwarming aan. Nacer Abdellah woont al zijn hele leven in België. Hij voetbalde er ach tereenvolgens voor Mechelen, Ber- chem, Lommei, Cercle Brugge en nu SV Waregem. Maar zijn dagen bij Waregem lijken geteld, want hij leeft in onmin met de club sinds hij in ja nuari na een interland met Marokko te laat terugkeerde in België. Ware gem schorste hem twee maanden voor dat vergrijp. „In die periode mocht ik ook niet trainen. Dat vind ik nog steeds belachelijk." De 28-jarige verdediger wil hoe dan ook weg bij Waregem. Het enige probleem is dat zijn contract nog één jaar doorloopt. „Maar als Ware gem mij niet laat vertrekken, dan stop ik zeker met voetballen. Ik heb niets meer te zoeken bij die club en wil zelfs België helemaal verlaten. Donkere spelers staan in België voortdurend bloot aan racisme en daar kan ik niet meer tegen. Mijn besluit staat vast. Ik wil weg." Toernooi voor Baresi voorbij new York Het WK is voor Franco Baresi voorbij. De aanvoer der van het Italiaanse elftal heeft zijn meniscus in de rechter knie beschadigd. Dat bleek na een onderzoek in het Lennox Hill-ziekenhuis te New York. De 34-jarige libero raakte don derdag tijdens het duel tegen Noorwegen (1 -0) drie minuten na rust geblesseerd. Baresi, die aarrzijn vierde WK-toernook bezig was, gaat vandaag onder het mes en bewoog zich giste ren op krukken. „Het is een harde slag", zei bondscoach Sac- chi. „Zijn routine en klasse zijn niet te vervangen." Costacurta neemt dinsdag de rol van Baresi over in de laatste en beslis sende wedstrijd in Groep E tegen Mexico. Voor dat duel kun nen de Italianen ook geen beroep doen op de geblesseerde Maldini. foto anp Hoogstandje tijdens Brazilië-Kameroen. Leonardo (midden) maakt een soort mas Libih van Kameroen heeft er geen oog voor. Zuidamerikaanse salto. Tho- foto rtf Nationalisme "p r is nau welijks een I patriottischer volk in de wereld te bedenken dan de Amerikanen. Speel de „Star Spangled Banner", hun volkslied, en ze staan met de tra nen in de ogen, een brok in de keel en de hand op hun hart stram in de houding mee te zin gen. In elk overheidskantoor, bijna elk schoollokaal en waar ook niet staat zo'n 'star-spangled banner' in de hoek. En toch staan diezelfde Ameri kanen volslagen verbijsterd te kijken naar de uitingen van va derlandsliefde en nationalisme die voetbalfans uit de hele we reld deze weken op hun grond gebied tentoonspreiden. De Amerikaanse media staan vol over die dwaze, altijd zuipende Ieren, de stapelgekke vlagzwaai- ende Mexicanen, de in de meest uitzinnige oranje uitdossingen rondhossende Nederlanders en de schijnbaar altijd de samba dansende Brazilianen. Dat nationalisme, tenminste als dat van anderen komt, benauwt de Amerikanen een beetje. De af gelopen weken hebben de kran ten volgestaan met verhalen over elkaar bestrijdende hooli gans uit Nederland of Duits land, over voetbalwedstrijden die tot heuse oorlogen hebben geleid (zoals in Midden-Ameri ka), over fascistoïde skinheads die Amerika op stelten zouden komen zetten. In sommige kran ten was het niet: het WK komt eraan'., maar: de hooligans ko men! Met andere woorden, na tionalisme op zijn slechtst. Maar de rest van de wereld heeft de Amerikanen, de afgelopen week althans, iets anders laten zien. Er heeft zich nog geen en kele gewelddadigheid voorge daan. Integendeel, er worclt overal feest gevierd. De politie korpsen in de WK-steden zijn tot nog toe uitermate tevreden over de gang van zaken. En het en thousiasme van de fans uit Ier land, Noorivegen, Nederland, Brazilië of Argentinië begint zelfs op de Amerikanen over te slaan. Tijdens het duel van de VS tegen Colombia liepen ook Amerika nen als 'gekkenverkleed rond, met de 'star-spangled banner'op hun gezicht geschilderd, schreeuwend, dansend, hossend. Donderdagavond in downtown' Orlando. Church Street Station is een straatje van ternauwer nood honderd meter, volgepakt met eethuizen, bars en dansten ten. Die honderd meter bevatten echter minstens tweeduizend voetbalsupporters die op een ook door ondergetekende nog nooit meegemaakte manier door het lint gingen. Ieren, vooral veel Ie ren, Mexicanen, Nederlanders en Belgen. Door elkaar. Zingen, dansen, hossen, schreeuwen. Tot in de kleine uurtjes. Nationalisme? ja zeker. De Ieren 'bevochten'de Mexicanen met spreekkoren en vlaggen, en an dersom. De Hollanders, nog in de minderheid maar dat zal snel veranderen, deden een oranje duit in het zakje. Tientallen po- litie-agenten stonden zich te ver bazen. „Ik heb zoiets nog nooit meegemaakt", zei er één. „Wij doen zoiets niet. Dat zijn we niet gewend.Maar als het Ameri kaanse team succes blijft heb ben, dan zullen ook de States voor de bijl gaan. Hans de Bruijn is onze corres pondent in de VS. Gomez vreest terreurgroep Jaime Gomez is na de nederlaag van Colombia tegen de Verenig de Staten (1-2) terug naar huis gegaan. De 33-jarige midden velder wilde zijn familie in Me- dellin niet langer alleen laten. Gomez ontving vlak voor de tweede wedstrijd via het infor matiesysteem van het spelers hotel een doodsbedreiging van een onbekende Colombiaanse terreurgroep. Gemiddeld De gemiddelda reële speeltijd van de eerste dertien duels tij dens het WK bedroeg ongeveer 61 minuten. Tijdens Duitsland- Spanje was de werkelijke speel- duur met 56.07 het minst. Bel gië en Marokko waren het meest actief; 66.27,17 seconden meer dan de elftallen van de Verenigde Staten en Zwitser land.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 25