UIT Ik kan creativiteit met zakelijkheid combineren' Rtv show 7 'Wij spelen nu muziek voor bij de open haard' 'Dit is een kans uit duizenden' MAANDAG 13 JUNI 1994 Zeephellingenkoning René Stokxns gaat vreemd in Spanje HILVERSUM «JAN V M eephellingenkoning M werd René Stokvis ooit genoemd. Hij kreeg die weinig flatteuze bij naam zo'n twintig jaar geleden, toen hij bij de TROS furore maakte met het water- en zeep- spektakel Te land, ter zee en in de lucht. Kritische TV-kijkers en dito recensenten vonden het programma maar niks en dach ten dat de producent niets an ders kon dan het maken van het betere smijt-, spat- en plons- werk. Maar de zeephellingenko ning van weleer heeft al lang bewezen veel meer te kunnen dan het produceren van klits, klats, klandere-amusement. En daaraan ontleent Stokvis zijn genoegdoening. Zet de televisie aan, wacht op de aftiteling en het bewijs wordt bijna dagelijks geleverd. Of je nu afstemt op één van de twee commerciële stations of op Ne derland 1, 2 of 3, de naam René Stokvis Produkties lijkt vrijwel ingebrand in de beeldbuis. Pro gramma's als Chirurgenwerk (VOO), Het (Kinderziekenhuis (EO), Ik weet het beter (EO), Op jacht naar de vos (VOO), Ons goed recht (AVRO), Ingang Oost (TROS), Meeste stemmen gelden (KRO), Vragenvuur (RTL 5) en tal van andere (reality)-produk ties zijn van zijn hand. Kortom, Stokvis maakt nu ook diverse programma's die alle recht heb ben op het stempel 'serieuze signatuur'. Samen met ID-TV staan wij nu op de tweede plaats achter EndemoL Dat is een lekkere positie." Nu 23 jaar geleden begon Re né Stokvis bij de TROS met het spektakel Te land.... Het zo dikwijls bekritiseerde program ma haalde een grote kijkdicht heid. Nog steeds trouwens. ,,Het gevaar van dat program ma is dat er niets bedreigender is dan succes. Maar je moet voortdurend aan kwaliteitsbe waking doen. Elk jaar nieuwe onderdelen verzinnen. Ik vind dit programma absoluut een formule van deze tijd. De deel- -nemers aan het programma worden steeds vindingrijker, de techniek gaat een steeds grotere rol spelen." De filosofie van het program ma in de optiek van Stokvis: ,,Je hoeft geen ster te zijn. Je kunt TV-ster worden met een paar spijkers en wat planken. Lange tijd hebben wij het imago ge had: voor spektakel moet je bij Stokvis zijn. Er is zo langzamer hand een kwaliteitsimago ont staan. Het doet me deugd dat wij met informatieve, zeg kwaliteitsprogramma's, beter scoren dan bijvoorbeeld Linda de Mol en Ron Brandste den" Slijtageslag De Baarnse producent meent dat er een slijtageslag aan de gang is in de amusementswe reld. ,,De gevestigde orde komt onder druk te staan. Je moet steeds extravaganter gaan doen. Een goed amusementspro gramma heeft niet alleen met geld te maken, het moet vooral creatief zijn. Kijk maar naar Jambers en De Stoel. Goede pro gramma's en een mengeling van journalistiek en amuse ment." Stokvis begon zijn omroep- carrière in de jaren zestig als vertaler bij de NTS, later werd hij TV'-regisseur. Vervolgens maakte hij voor de TROS grote amusementsprogramma's (on der andere Zevensprong). Ook werkte hij bij de platenmaat schappijen Phonogram en Poly gram. In 1978 begon Stokvis „in één klein kamertje" z'n eigen zaak. „Ik kwam er achter dat ik creativiteit en zakelijkheid aar dig kon combineren." Nu werken er op het kantoor in Baarn ongeveer vijftig men sen in vaste dienst. Die zich in binnen- en buitenland niet al leen met programma's bezig houden, maar ook met dienst verlening naar bedrijven. Z'n evenementenafdeling organi seert feestjes voor allerlei soor ten bedrijven en instanties (KPN, politieke partijen, grote autoconcerns etc). „Ik ga het in Spanje ook proberen. In de dienstverlening naar bedrijven zitten leuke creatieve elemen- René Stokvis: „Je kunt TV-ster worden met een paar spijkers en wat planken." Niet alleen in Nederland gaat het Stokvis op programmage- bied voor de wind, de zeephel lingenkoning doet het over 's lands grenzen ook steeds beter. „Onze prioriteit is nu program ma-export." Verleden maand tekende Stokvis e grootste Spaanse publieke zen der TVE. Er worden 13 afleve ringen van Te land, ter zee en in de lucht (onderdelen Tobbedan- sen, Hoog en droog, Freewhee len, Fiets 'm d'r in en Heen en weer) gemaakt. Eerste uitzen ding is gepland in juli. Voor het commerciële Spaanse station Antenna 3 maakt René Stokvis Produktions Chirurgenwerk („We halen een marktaandeel van 50 procent"). Het operatie materiaal - de bloederige beel den dus - komt (nog) uit Neder land. Spanjaarden laten zich niet gaarne'open en bloot in ziekenhuizen filmen. „In de kranten werd enorm gediscussi eerd over Chirurgenwerk. Veel kranten vonden dat het pro gramma absoluut niet kon, an dere waren wat milder. Effect van die hele discussie was wel dat iedereen ging kijken en ook bleef kijken." Na 26 afleveringen stelde de Spaanse producent Stokvis de vraag wat hij eigenlijk nog meer deed. Reden genoeg voor Stok vis om wat Spanjaarden uit te n hun een deel van i filmmateriaal te laten zien. Na drie kwartier hadden de vijf Spanjaarden alles wel gezien en toonden ze hun interesse voor Maak dat de kat wijs en de quiz Ik weet het beter. Eind verleden maand heeft Stokvis een co- produktie contract getekend met een Spaanse producent. En in de Spaanse hoofdstad Ma drid verrijst zeer binnenkort een kantoor van Stokvis. „Ik ben in Spanje groter dan Endemol in Portugal." Stadion Over groot gesproken: het pro gramma Te land... kent al zo'n zeven jaar een enorme popula riteit in Noorwegen. Als het pro gramma daar wordt opgeno men, gebeurt dat in een stadion onder het toeziend oog van meer dan 25.000 mensen. Ook in Japan hebben ze de smaak te pakken van het tobbedansen en onze oosterburen zullen over niet al te lange tijd naar Te land kunnen kijken. Volgens Stokvis hebben de Duitsers overigens ook al belangstelling getoond voor zijn medische program- René Stokvis mag dan zo langzamerhand aan het hoofd staan van een imperium, het weerhoudt hem er niet van zich te mengen in de-dagelijkse gang van zaken. „Ik bemoei me er FOTO CPD heel dominant mee, voordat een programma wordt uitge zonden. Dat is nou eenmaal mijn karakter. Nee, daar heb ben m'n medewerkers geen moeite mee. Creativiteit laat zich moeilijk redigeren. Boven dien, gelukkig kan ik goed tegen kritiek." De succesrijke producent noemt zijn geslaagde carrière geen jongensdroom. „Ik heb ook niet het gevoel dat ik al klaar ben. Ik zit niet ergens ach teraan. Op de een of andere manier overkomt het me ge- Luchtmachtkapel in modem jasje De Luchtmachtkapel repeteert. Dirigent Jos Pommer (tweede hts) geeft de toon a WOENSDRECHT GPD Het boordje knelt enigszins. Maar het zal wel wennen. Jos Pommer heeft het er voor over om het dirigentschap van de Koninklijke Luchtmachtkapel het uniform te dragen. En een stoomopleiding tot ma joor. Zodoende zijn het drukke dagen voor hem. Hij was een paar maanden ge leden nog maar net in dienst, toen onder zijn leiding de eerste CD moest worden gemaakt. „Als je interesse uitgaat naar harmonie- en fanfareorkesten en als je daarin de top wilt bereiken, moet je bij de Nederlandse militaire orkesten zijn." Wat die top betekent, is goed te horen op de net verschenen CD Vibes. Laat alle vergelijkingen met hoempapa, fanfare en mars maar varen. In fraaie arrangemen ten speelt de Luchtmachtkapel net zo ge makkelijk Mac Arthur Park als It takes two to tango of Children of Sanchez (de tune van Langs de Lijn). Met als bonustrack Bangkok n\X de musical Chess. Vibes blijkt warempel de eerste CD die de Kapel uitbrengt. Het laatste album da teert van jaren en jaren terug en betrof nog een langspeelplaat. Het werd tijd de wereld te laten horen hoe de stand van zaken bij de Luchtmachtkapel vandaag de dag is. En het orkest wil ook meteen uit het vakje 'marsmuziek' bij de platenzaak. Want dat slaat nergens meer op, meent zakelijk leider majoor Remko Sinck. Beroepsmuzikanten Misschien dat het militaire etiket ooit bij het orkest heeft gepast, maar dat is lang geleden. We spreken hier toch zeker van de jaren vijftig, toen het orkest net was opgericht. Om precies te zijn was dat op ("geen grap") 1 april 1951. Maar mede dank zij voortvarende dirigenten zou de Kapel snel evolueren. Er waren ook ande re oorzaken, weet Henk Heins, de schei dende dirigent, aan wie overigens de CD Vibes is opgedragen. „Al snel was het streven erop gericht beroepsmuzikanten aan te nemen. Dat waarborgde al een bepaalde kwaliteit. Maar we moeten ook niet vergeten dat Nederland, internationaal gezien, wat be treft fanfaremuziek op een hoog niveau staat. En we hebben de tijd mee gehad, in die zin, dat na de Tweede Wereldoorlog componisten speciaal voor harmonie en fanfareorkesten zijn gaan schrijven." Maar het orkest zelf verrichtte ook baanbrekend werk, onder aanvoering van de dirigenten, zoals majoor Van Diepen beek (in de jaren zestig), Bep Warnas (in de jaren zeventig, Lex van Diepen (in de jaren tachtig) en Henk Heins (begin jaren negentig). Heins: „Van Diepenbeek heeft de wat lossere stijl geïntroduceerd. Bep Warnas bedacht voor onze concerten de formule van: voor de pauze klassieke muziek, na de pauze lichte muziek. Onder Lex van Diepen is het orkest zelf arrangementen gaan schrijven. En ik heb geprobeerd wat vocale gedeelten in het programma in te lassen en dat paste in mijn opvatting dat het tijd was voor wat meer show bij onze optredens. We geven zo'n tachtig, negen tig concerten per jaar. Het is de moeite waard die ook voor het oog aantrekkelijk te maken, zeker gezien het repertoire zoals we dat nu spelen." Eigen inbreng Het is de bedoeling dat Jos Pommer de lijn van zijn voortgangers voortzet. Maar ook van hem wordt een eigen inbreng verwacht. Aan hem zal dat niet liggen. Hij heeft er al uitgesproken gedachten over. „Wat belangrijk is, is dat orkest een zeer eigen, herkenbaar geluid krijgt. Dat heeft het nu al natuurlijk, maar ik zou het nog meer in de richting van de echt lichte mu ziek willen zoeken. Zodat mensen ook een plaat vap de Luchtmachtkapel opzet ten als ze een rustig avondje thuis zijn, bij de open haard en een glaasje wijn erbij. Om dat te bereiken denk ik dat we onze arrangementen nog verder moeten verfij nen. Na mijn studie op het Utrechts con servatorium, ik studeerde in 1980 af, heb ik het geluk gehad les te krijgen van Ro gier van Otterloo. Van hem heb ik zo on gelooflijk veel geleerd." „Onder meer dat een van de geheimen yan arrangeren is: ieder instrument een eigen stem, een eigen melodielijn te ge ven. Dat werkt goed naar twee kanten; het levert aantrekkelijke muziek op en de mensen in het orkest hebben het idee, en terecht, dat ze werkelijk een individuele bijdrage leveren. Nog steeds hoor ik veel te vaak dat alle instrumenten als het ware over een kam worden geschoren. En ver der ben ik er ook zeer voor om het vocale aandeel uit te breiden, niet als regel, maar bij speciale gelegenheden." Henk Heins: „Maar ook wat dat betreft is het zaak om de professionele kant uit te gaan." Vandaar het contact dat nu is gelegd met de Amsterdamse vocal-groep Jeans: vijf vrouwen, vijf mannen. Zij zullen mee werken aan de nieuwe CD van de Lucht machtkapel. Ze zullen er ook bij zijn als de Kapel in de loop van dit en volgend jaar een serie Bevrijdingsconcerten gaat geven. De rode draad van dat programma zal zijn: de (verboden) radio. De titel, ja wel: On the air. Carolijn Lilipaly, het Nederlandse gezicht van MTV MONIQUE BRANDT Muziekzender MTV Europe, heeft een nieuwe Neder landse presentatrice. Behalve Marijne van der Vlugt en Simo- ne Engeln zal vanaf volgende week de uit Middelburg afkom stige Carolijn Lilipaly (24) gere geld op het MTV-scherm te zien zijn. De uit Middelburg afkonv stige Carolijn, dochter van het PvdA-kamerlid Lilipaly, zal'met 'oude rot' Steve Blame het MTV-nieuws gaan lezen. Caro- lijns voorgangster Lisa L'Anson is voortaan te zien als presen tatrice van de wekelijkse Hit List UK. Carolijn Lilipali verhuisde met haar Australische vriend vorige week halsoverkop naar Londen, nadat ze kort daarvoor te horen had gekregen dat ze was aangenomen bij de mu ziekzender. Bovendien vertrekt ze eind volgende week waar schijnlijk weer naar Senegal, waar in het weekeinde van 18 en 19 juni een internationaal popfestival plaatsheeft in het kader van The week of the Afri can Child. „Het is een ontzettend chao tische week geweest. Het huis is nog niet klaar, bovendien leer ik zoveel nieuwe mensen kennen, en moet ik me nog helemaal in werken. Het is een heel open bedrijf, maar je moet hier alles zelf doen, je wordt echt in het diepe gegooid. Dat is niet erg, ik zie het als een kans uit duizen den, en ik ben dolblij met mijn 3 baan." Carolijn Lilipaly: „Mijn pa vroeg: wat is dat, MTV?" Open sollicitatie Lilipaly stuurde onlangs een open sollicitatie naar MTV, toen ze na rondreizen door het Ca- ribisch gebied, Afrika, Indonesië en Australië weer een tijdje bij haar ouders was ingetrokken. Voor die tijd studeerde ze een jaar rechten in Leiden, maar vertrok daar weer omdat ze zich niet thuis voelde tussen de overwegend traditionele stu denten. Ze ging eerst op reis, toog na haar thuiskomst naar Amsterdam waar ze een jaar in geschreven stond bij de univer siteit. „Meer dan ingeschreven staan was het eigenlijk niet." Het uitgaansleven trok haar meer dan de collegebanken, en na wat baantjes zwierf ze weer een jaar over de aardbol. „Toen ik eenmaal terug in Nederland was verveelde ik me dood. Ik wilde het liefst weer terug naar de tropen, maar ik had geen geld. Dus ik dacht eens na over wat ik nu graag zou willen doen in Europa. Werken bij MTV is altjd een droom van me ge weest. Ik hou ontzettend veel van muziek en vanaf het mo ment dat de zender in 1987 in Nederland begon zat ik voor de buis. Ik besloot dus, heel brutaal, een open sollicitatie te sturen, met het idee in mijn achterhoofd dat ik toch wel niets meer zou horen. Ik had wel eens gehoord dat ze wel vijfduizend sollicitaties per jaar krijgen, dus ik had niet het idee dat ik kans maakte." Videoband Anderhalve dag later al werd Carolijn teruggebeld met het verzoek om een videoband, want er bleek een vacature te zijn. En nadat ze die had opge stuurd - opgenomen in de keu ken met een laken als achter grond- werd ze uitgenodigd voor een screentest in Londen. „Toen ik daar zat dacht ik: Je zus, wat doe ik hier. Er waren nog acht andere kandidaten uit heel Europa: Finland, Frankrijk, Polen. Ik was de enige die geen ervaring had in journalistiek, muziek of televisie. En er wordt GESPROKEN Youp van 't Hek in VARA's TV Magazi- „Ik ben in elk geval een cabaretier met een mening. We hebben een tijd het meningloze cabaret gehad. Het is goed dat er in die ongelooflijke diarree van onzin af en toe een ander geluid is. Mijn zusje woont in Zuid-Amerika en ik heb haar laatst vergeefs proberen uit te leggen wat 'All you need is love' is. Dat de bel gaat en dan staat daar die engerd. In het begin riep-ie nog: 'hallo, ik ben Robert ten Brink. Dat zegt-ie nu al niet meer. 'Hai', zegt-ie nu. Zo van: jij moet maar weten wie ik ben. Ik stel me altijd nog voor. Elk jaar denk je: het kan niet erger, maar het wordt gewoon steeds erger. Nu krijgen we weer dat zielige Oranjegedoe, het be drijfsleven speelt er op in en el ke boerenlul gaat zo'n bolletje 3 schuiven." Idem: ,,Ik heb wel eens tegen een zaal gezegd: de voorstelling eindigt niet zo leuk. En dan denkt u: kan dat niet leuker dan? Ja, maar ik ben hier niet om te doen wat u wil, anders woonde ik wel in Aalsmeer. Ik denk dat een deel van mijn populariteit te maken heeft met 'Aalsmeer'. In Aalsmeer zit een ongelooflij ke wansmaak met een giganti sche kijkdichtheid. Maar er zijn ook zo veel mensen die daar met mij zo verschrikkelijk van gruwen." Idem: „Je moet wel ontzetten naiëf zijn als je denkt de wereld te kunnen veranderen. Hoewel, ik heb Buckler uit Nederland weg- gekregen, ik heb de geruite broeken weg kunnen krijgen, je ziet opvallend minder Lada's. Maar de werkelijk belangrijke zaken in de wereld, nee, die illu sie heb ik natuurlijk ook niet." FOTO GPD toch wel wat van je gevraagd. Je moet zelf je scripts schrijven, je research doen en interviews af nemen. Maar ik kwam goed over op het scherm, en dat was de reden dat ik toch werd aan genomen. Mijn ouders vonden het geweldig. Pa vroeg wel: wat is dat, MTV? Ik heb het meteen ingetuned in zijn studeerkamer, dus hij kan voortaan kijken." Carolijns belangstelling gaat naar eigen zeggen vooral uit naar sociale onderwerpen. „Dat is me natuurlijk met de paple pel ingegoten. Vroeger als ik vrij had van school ging ik vaak met mijn vader mee naar Den Haag, zo'n dagje juit met pa vond ik al tijd even geweldig. Ik ben ook vreselijk trots op hem dat hij met zoveel voorkeurstemmmen is herkozen. Ik ben heel sociaal opgevoed. Thuis waren we bij voorbeeld op allerlei manieren bezig met zorg voor het milieu. We hebben wel drie verschillen de afvalbakken, een compost- hoop, we gebruiken recycling papier. Daarbij kom je als kind uit twee culturen - de Neder landse en de Indonesische - na tuurlijk al vroeg in aanraking met racisme, een item dat me erg aan het hart gaat. MTV maakt televisie voor zoveel jon ge mensen, de invloed die je dan als station hebt moet je goed gebruiken, vind ik." Youp van 't Hek Ruud Hendriks, managing di rector van NBC Super Channel in Veronica Blad: „Sommige beslissingen werden bij RTL pas genomen na een bourgondische maaltijd van drie uur. Hier gebeurt dat na een telefonische vergadering van een kwartier. Ik spring ge middeld één keer in de twee weken op een tafel tussen mijn 85 medewerkers. Dan roep ik: jongens, dit is wat we hebben bereikt de afgelopen twee we ken en dit is wat we de komen de weken met z'n allen gaan doen. Ik loop hier nog net zo vaak in. een spijkerbroek rond als ik in Nederland deed. Alleen haal ik af en toe een streepjes pak uit de kast als een belangrij ke adverteerder het station dreigt te bezoeken." Paul Witteman in Studio: „Het ideale televisieprogramma bestaat al, dat maak ik natuur lijk zelf: de Ronde van Witte man. Daar beleef ik veel meer plezier aan dan aan NOVA. Om dat het dieper op de zaken in gaat en een menselijke doelstel ling heeft: dus niet alleen infor meren, ook betrokkenheid op roepen." Buil Verwey, de inmiddels 84- jarige grondlegger van Veroni ca in het AD: „Onlangs vertelde ik een paar mensen nog dat ik misschien wel een bekeuring zou krijgen, omdat ik een snelheidsovertre ding had begaan. Ik had harder dan 50 gereden. Toen zeiden ze: maar je hebt toch helemaal geen auto meer? Nee, maar ik rijd hier wel op m'n ra- cefiets. Ze noemen me de snelste opa van de dijk.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 8