Eindexamen wiskunde moet over Wisseltrofee voor schipper Bijman 'Ze maken elkaar gek met rituelen' Randstad Pa i d e i a Uit het boek 'Anna over Anna' MAANDAG 13 JUNI 1994 15 Hulpvaardige docente fraudeert Twintig MAVO- en VBO-leerlingen van het Stevin College in Den Haag moeten het eindexamen wiskunde over doen. Dat is het gevolg van fraude door hun docente, die tijdens het nakijken van het werk antwoorden verander de. Zodoende kon ze de cijfers opschroeven. De inspectie voor het onderwijs beschouwt het werk daarom als 'niet gemaakt' en roept de gedupeerde scholieren 21 juni op herhaling. Het bedrog kwam aan het licht toen een do cent van een neutrale school zag dat er met de antwoor den was geknoeid. tot 21 juni extra wiskundelessen geven", vervolgt de rector. ,,En dan maar hopen dat ze allemaal slagen. Want als dat niet ge beurt, komen we met de her kansing in de problemen. Die is dan pas in augustus, eigenlijk veel te laat". Volgens een woordvoerster van het ministerie van onder wijs is de fraude op het Stevin College uniek. „Dit is de eerste keer dat we horen van een do cent die tijdens het nakijken van eindexamenwerk leerlingen te hulp schiet", licht ze toe. „Gelukkig is er altijd een tweede zodat bedrog met s bijna onmogelijk is". Zon en wind zorgen voor succesvolle Westlander Zeildagen „Een trieste zaak", vindt rector J. Haandrikman van het Stevin College. „Ik heb de betrokken leerlingen en ouders donder dagavond bijeengeroepen om hun het slechte nieuws te ver tellen. Volgens mij heeft de do cente, een invalkracht, de con sequenties van haar daad niet overzien. Natuurlijk was het niet de bedoeling om de leerlin gen zo te duperen. Ze heeft de extra hulp die wij de scholieren rond hun eindexamen geven, wat al te letterlijk genomen". „Het enige dat we nu nog kunnen doen, is de leerlingen MAN BEKENT - De 84-jarige vrouw die donderdag dood werd ge vonden in haar woning in Oosthuizen, blijkt het slachtoffer van een roofoverval te zijn. De politie heeft de dader in de nacht van zater dag op zondag aangehouden. Het gaat om een 23-jarige inwoner van Oosthuizen. De weergoden waren de Stich ting Zeilvaart Warmond gunstig gezind. Een heel weekeinde zon en ook nog eens windkracht vier. Ingrediënten die bijdroe gen aan succesvolle Westlander Zeildagen. Met als decor de drukbevaren Kagerplassen, waarop zestien historische vrachtscheepjes om de wissel trofee streden. Het was de tiende keer dat de stichting de wedstrijd voor de Westlanders, Kagenaren en ge lijksoortige platbodems organi seerde. De start was dit jaar ver plaatst naar het Park Groot Leerust. „Voorgaande jaren be gonnen we altijd vanaf het ei land Koudenhoorn. Maar om dat dit nog een redelijk eind lo pen i beter c r weinig gelegenheid te zitten, leek het ons vanaf Groot Leerust te starten", vertelt voorzitter C. Tromp. Dat de wijziging een groter 'aanvaringsrisico' met zich mee bracht nam de organisatie voor lief. In de smalle vaart voor het park moesten de deelnemers de nodige moeite doen om niet bovenop elkaar te zeilen. De wal had het om die reden af en toe zwaar te verduren. Maar de toe schouwers konden nu wel ge nieten van een schitterend uit zicht, wanneer de 'varende mo numenten' uit de negentiende eeuw voorbijkwamen. Per dag werden vier wedstrij den gezeild, verdeeld over twee categorieën. De A-Klasse voor de snellere boten en de B-Klasse voor de iets langzamere. „Orrj- dat het veel verschillende boten zijn is het noodzakelijk in twee groepen te starten. Dat ligt niet wÊÊÊBÊMÊltÊÊ m m HP* H e tijdens de zeildagen op de Kagerplassen. De zon scheen Pi -^3^ wind. Meer konden de zeilers zich niet v FOTO HIELCO KUIPERS aan de kwaliteit van de schip pers. maar aan de snelheid van de boten. Natuurlijk is niet ie dere schipper het daar mee eens, maar op deze heeft wel iedereen een eerlijke mocht r kans om te winnen", aldus kwaliteiten te maken. Vorig jaar Tromp. eiste hij die ook al op. Een ook Dat in Klasse-A schipper P. N. Persoon met de 'Antonius' Bijman met de 'Ronde Vener' herhaalde zijn prestatie van isseltrofee in ontvangst 1993. Hij werd opnieuw tweede. n, had wél r t zijn In de B-Klasse behaalde N.van Zeyl met de 'Drie Ge broeders' de eerste plaats. De 'Tiende van Tromp' van E. Ne- derpel werd tweede. Beiden mogen volgend jaar starten in de A-Klasse. 'IRT knalde met te zwaar geschut' Het Interregionaal Recherche team (IRT) Noord-Hollan d/Utrecht is niet opgeheven vanwege werkmethoden die hoe dan ook niet door de beugel konden, maar doordat de pro porties zoek waren tussen de zwaarte van het middel en het doel dat men wilde bereiken. Volgens de Amsterdamse hoofdofficier van justitie mr. Vrakking mikte het IRT op 'heel middelmatige criminelen' en was het lang niet zeker of de hoofdrolspeler daarmee kon worden gepakt. Vrakking zegt dat zaterdag in een interview met NRC Handelsblad. Daarin vergelijkt hij de methode die werd toegepast met het 'in el kaar knallen van een toilethuisje met zwaar geschut', terwijl het beter was om daarvoor een handgranaat te gebruiken. Vrakking zegt op zichzelf geen enkele moeite te hebben met infiltranten. Het gaat hem om de verhoudingen. „Stel dat je de topman van alle criminele organisaties in Nederland kunt pakken door 5000 kilo cocaine in te voeren, dan moet je het doen. Maar in het IRT-onder- zoek mikte men op middelma tige criminelen en was het zeer de vraag of men ook bewijzen tegen de top kon v In het vraaggesprek spreekt Vrakking zijn verbazing uit over het rapport van de commissie Wierenga. dat onderzoek ver richtte naar de gang van zaken rond de opheffing van het IRT. De commissie legde de zwarte piet bij de hoofdrolspelers in Amsterdam. Naast Vrakking, waren dat hoofdcommissaris E. Nordholt en commissaris I. van Riessen van de Amsterdamse politie. De grote onvrede van Hans Goitwens DE KRITIEK Vanuit de regio Haarlem opereert Paideia. een religieuze beweging met diverse commerciële activiteiten De 56-jarige Anna Clowting is het inspirerend middelpunt. 'Mevrouw de meester' verblijft momenteel, [net twee volgelingen, in de bergen te Nepal. Trouwe volgelingen beschouwen Anna als het Goddelijke in het dagelijkse leven. Centraal in hun leven staan gezonde voeding, zuiver water, hygiëne, meditatie, gebed en waarachtige lieTde. Een belangrijke zakelijke activiteit van Paideia is de eigen natuurvoedingswinkel in Overveen Het totale aantal aanhangers van de beweging is moeilijk te schatten. Elf leden leven in een woongemeenschap te Haarlem, eenzelfde aantal tot voor kort in de Franse Pyreneeën. Zij die Paideia de rug toekeerden (de uitstappers) noemen de organisatie een 'dogmatisch familiebedrijf' (vier stichtingen, twee BV's). Discipelen van Anna zouden lijdzaam en planmatig geïndoctrineerd worden. Ex-leden signaleren machtsmisbruik en spreken over een ondoorzichtig financieel beleid. Is Paideia (Grieks voor opvoeding) een vreedzame religieuze organisatie voor persoonlijke groei, of een sekte waarin geld en autoritair gedrag de boventoon voeren? Een inventarisatie ED BLAAUW AD HEESBEEN T 1 en stoffig asfaltweggetje - met ve- I j nijnige haarspeldbochtjes - in de Franse Pyreneeën. Zwarte flarden mist zweven om de auto, die naar boven kruipt. De stilte is angstaanjagend, luguber bijna. Hoger, steeds hoger. Op de bonnefooi naar 'Mas Caraus', het verlaten huis van Quinta Heijn. Sinds een jaar heeft ze alle banden met Paideia ver broken. Net als de tijdelijk bij haar inwo nende Hans Gouwens, die als mede-eige naar van de Franse Paideia-vestiging Las Clottes in conflict raakte met de groep. I langende een juridische procedure vertrok hij van z'n stuk grond om te gaan logeren bij Quinta Heijn. Mas Caraus, niet ver van Las Clottes. Een eenzame villa hoog in de bergen; ate een macaber decor van een bloedstollende thriller. Quinta Heijn houdt een gesprek met ons even af; ze wil eerst overleggen met Hans Gouwens. Uiteindelijk treffen we elkaar een dag later in een café in het dal. Daarvoor voert de tocht naar het gehucht Arles sur Tech. Een route via het mistige Mont- ferrer, de gemeente die Las Clottes omvat; 254 inwoners heeft dit bergdorp. Korte stop. Er loopt eenzame man met af hangende schouders in bruin ribfluweel. Tja... Las Clottes, daar heeft-ie wel een mening over. „Die mensen daar zijn sukkelaars, goedgelovigen, mis bruikten. Allemaal zoekenden... Ze zoeken een houvast. Maar iedereen moet zijn eigen weg vinden. Je kunt met mystiek be zig zijn, maar dat vind ik slechts een etappe." Met grote passen verdwijnt hij in de mist. In het café - de volgende dag - gooit Hans Gouwens zijn emo tie er meteen uit. „Anna...?! Die heeft een performance, gewel dig. Ze is mannequin geweest hè?! Altijd een zekere bewonde ring gehad. Die verloor ze toen ze ouder werd. Waarschijnlijk heeft ze gedacht van: als ik de mystieke kant op ga. dan blijf ik de wereld houden die ik zo graag wil. Ik denk wel dat ze ooit Het Licht heeft gezien. Maar eh... Het is allemaal geës caleerd hè?! En dan die volgelin gen... Ze maken elkaar helemaal gek met hun opvattingen en do minant gedrag. Ja toch?!" Gefrustreerd Het is duidelijk: Hans Gouwens heeft z'n buik vol van Anna en haar aanhangers. In tegenstel ling tot zijn ex-vriendin Caecil Fennis. Die zit met hun doch tertje nog steeds in de woonge meenschap. Tot verdriet en n Hans Gouwens. „Ik wil mijn vrouw en dochtertje terug. Die lui van Paideia moeten oprotten. Ze hébben een wig gedreven tussen Caecil en mij." Kortom: Hans Gouwens raakte danig ge frustreerd. „Ik kon het er niet meer uithou den. Het was er heel benauwend. Ik heb op Las Clottes heel wat mensen zien komen en gaan. Iedereen die iets in z'n mars heeft, gaat weer weg bij die groep. Wat dan over blijft: mensen die afhankelijk van elkaar zijn en dat ook willen blijven. Ze maken elkaar gek met rituelen: kringgebed, om de haver woede v klap douchen met - daar zijn ze verzot op - koud water, gestuurde gesprekken tijdens de maaltijd, witte kleding waarbij wol ten strengste verboden is, begroetingen met ge vouwen handen... Dat soort dingen.... En dan die dynamische meditatie. Wat ze bij Baghwan ook ddeden. Springen en dansen tot je er bij n'eervalt. En wat me ook zo te genstond: de verering voor Anna en haar man. Heel eng eigenlijk." Zo opvliegend en spraakzaam als Hans Gouwens is, zo ingetogen blijkt Albert Heijns nicht Quinta; een bedeesde wouw. Bij de definitieve streep die ze onder haar Paideia-lijd heeft gezet, blijkt ze - in tegen stelling tot Hans Gouwens - geen haat of wrok te koesteren. „Ik heb er bijzondere dingen meegemaakt. Wat? Dat hou ik voor mezelf. Het waren mooie dingen, waarvan ik zeg: 'Ja, dat is goed'." Maar toch... .Al leen: het duurde bij mij heel lang voor ik kon zien dat er iets niet klopte. Ik dacht eerst: het ligt aan mij, ik zie het niet goed." Quinta leerde Anna kennen in 1982. „Ik had moeilijkheden in mijn huwelijk en zocht ie mand die me daarbij kon helpen. Ik hoorde over Anna van drie kanten. Het leek me heel goed. In 1984 ben ik voor de eerste keer afgehaakt omdat ik macht voelde. Wat voor macht? Laat ik zeggen: ik kwam teveel in de greep van Anna en haar ideeën." Even nog keerde Quinta Heijn terug op het pad van Paideia. Dat gebeurde toen haar zoon Fares een relatie kreeg met Anna's dochter Gabriëlle. Quinta Heijn: „Ik dacht: het is misschien toch wel goed om v met die groep te zoeken. Dat ging uiteinde lijk weer fout doordat ik opnieuw die macht van Anna voelde." Anna begrijpt dat wel, die afkeer. „Quinta was geen vriendin. Daar was, ze te afstande lijk voor. Haar betrokkenheid is nooit een hart-impuls geweest. Het was een onaflaat- baar zoeken naar zichzelf. Ik denk dat ze het nooit vindt. Ze zei altijd: 'Anna ik vind dat ik iets groots moet doen in mijn leven, uil jij even zeggen wat ik moe.t doen?' Zo ging dat." Exponent Quinta Fleijn, ontwikkeld en niet onbemid deld, is een exponent geweest van een groep die zich tot Paideia aangetrokken voelt. Het zijn vaak niet de kneusjes van de samenleving die hun toevlucht tot Anna zoeken; intelligente mensen met een goede maatschappelijke positie. En wat ze ook ge meen hebben, is het zoeken naar rust in het jachtige leven. Zoals RienVerbiest. Een weldenkend mens, goede opleiding, goede baan. In zijn beste Paideia-dagen stond hij min of meer naast Anna. Hij heeft sinds vijf jaar alle banden met Paideia verbroken. Verbiest: „Iedereen heeft in z'n bestaan een punt waarop-ie te pakken is. Voor die mensen vervult Anna een behoefte. Ze wijst je op je tekortkomin gen en gaat aangeven wat je moet doen om te veranderen. Als je iets niet bevalt en je zegt 'Schiet toch op met die flauwekul', dan is het 'Je wilt niet aan je tekortkomingen werken. Heb het lef er mee door te gaan'. Dat soort teksten. En die beïnvloeding ge beurt heel sluipend, heel slim." Paideia-aanhangers zijn niet de kneusjes uit de samenleving. Het gaat doorgaans om mensen met een academische opleiding, van keurige komaf, een goeie baan en vaak niet onbemiddeld. „Is niet waar en doet ook niet ter zake", pareert Van der Wal. Hij noemt de constatering dat 'mensen met geld worden gekoesterd' suggestief en ten dentieus. Neem Fares Boustanji, van huisuit een Heijn. Hij schopte het aardig ver binnen de religieuze beweging. De zoon van Quinta Heijn wendde zich af toen zijn relatie met Anna's dochter Gabriëlle strandde. Tever geefs probeerde hij in Paideia geïnvesteerd geld terug te krijgen. Sindsdien wil hij niets meer met de groep te maken hebben. Maar, voor een deel kan hij zich nog wel vinden in de grondbeginselen. Boustanji: „Hoe je je leven kunt inrichten, het omgaan met ge zonde voeding... Op zich geen slechte pun ten. Maar je kunt discussiëren over de ma nier waarop Paideia de ideologie naar bui ten brengt." „Het zijn", zegt Marijke Egmond die aan de wieg stond van Paideia maar vijf jaar gele den uit de beweging stapte, „niet de slecht ste mensen die daar zitten. Alleen: ze zijn zichzelf kwijt en daardoor kunnen er vreemde toestanden ontstaan. Het is er zo ziek als wat, bij Paideia. Altijd maar bezig met iets uit te drijven... Die mensen worden geestelijk gemanipuleerd door Anna en door elkaar." Friso van der Wal, de directeur van Paideia Management BV: „Velen kijken niet zo naar Anna als wij." Patrick Moulsdale, voorzitter van de stichting Paideia International: „An na is altijd een buitenbeentje geweest." Is dat zo? Op naar Den Helder, naar Anna's broer Joop en diens echtgenote 1 lenny. 'Het zal wel...' Joop weet niet wat hij 'met dat gedoe rond zijn zus' aan moet. Zijn zuster Anna een spiritueel leidster? Het zal wel. Joop: „Ik wil er niets mee te maken hebben. Ik zeg alleen: Anneke - want zo heet ze en zo blijf ik haar noemen - was vroeger een leuke, vlotte, spontane, en knappe meid. Maar dat is een eeuwige tijd terug." Henny, de vrouw van Joop, veert op en zegt: ,,'t Is toch flauwekul zoals ze op een voetstuk wordt geplaatst. Wat bezielt die mensen?" De band tussen de schoonzusters lijkt niet optimaal. Anna stuurde v anuit Nepal een ansichtkaart die alleen aan Joop gericht Joop: „Mijn zus staat ver van de werkelijk heid af. Ik weet hoe Anneke en haar aan hangers te werk gaan. Mijn vrouw is samen met mijn dochter naar de vrouwen-praat groep geweest. Kostte 260 gulden, tien les sen. Paideia wilde dat het cash werd be taald. Ze kwamen daar binnen, zagen een altaar, twee brandende kaarsen met een fo to van mijn zus... Ja kom nou zeg! Na één keer zijn mijn vrouw en dochter afgehaakt en ik heb keurig 26 gulden overgemaakt. Tja, wat een gedoe:. Voor een verjaardag van Steenbrink - die man van Anneke - werd me gevraagd geen after-shave op te doen, of andere luchtjes. 'Want daar houdt Anneke niet van'." Henny: „Vroeger wist ze niet waar ze het smeren moest." Joop: „Als Anneke weer terugkomt op dc grond, heeft ze psychologische hulp nodig." Henny: „Ooit zei Anneke - en misschien was dat wel een geintje: 'Kom toch bij de groep. We belazeren iedereen, we lachen ons rot'. Anneke stelt zich aan. Ze lacht zich inderdaad inwendig rot, denk ik. Die vere ring voor haar... Daar lach ik nou weer om." Morgen: De macht. 'Alles was daarboven en daarbuiten te integreren in het leven van'alle dag. Ik had een j \i sterk gevoel van Engelen om mijn bed. Later heb ik gezien dat het er k Év alti/d twee zi/n geweest, twee V|| I grote blauwe Engelen, die bij mij J waren en over mij waakten 'Hoeveel tijcLik ook had, of nog heb, altijd is er één Engel, die aan mijn zijde staat Ik weet dat hier ook voor jullie is. Hoeveel pijn je ook hebt, hoe eenzaam en afgesloten je je ook voelt, weet dat er altijd een Engel is, die over /e waakt. Altijd. Als je stil bent, voel je zi/n hand op je schouder, die zegt: Altijd zal ik bij /e zijn tot in het einde der dagen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 15