'Straks herken je armen aan gebit' 'Wij zijn voortdurend confronterend bezig' NZH: prijzen winnen met de strippenkaart Randstad Kastelen staan nog Grote olievlek voor Noordhollandse kust PA I D E I A Uit het boek 'Anna over Anna' DONDERDAG 9 JUNI 1994 Milieucontrole werpt vruchten af den haag Bij meer dan honderd bedrijven in Zuid-Holland is de naleving van de voorschriften in de milieuvergunning verbeterd. Dit blijkt uit een onderzoek van de Regionale Inspectie Milieu hygiëne Zuid-Holland. Het onderzoek had vorige week plaats bij 154 bedrijven. Het was gericht op hercontrole van eerdere over tredingen. De resultaten geven aan dat twee derde van de be drijven de milieuvergunning beter naleeft, met name op het ge bied van afval, geluid en water. Ideaal is de situatie bepaald nog niet. In 89 gevallen moeten verdere verbeteringen komen. Ne gentien bedrijven blijken nog steeds niet over de vereiste milieu vergunningen te beschikken. Proef met hulpanibulances geslaagd den haag Een deel van het normale ambulancevervoer kan heel goed worden vervangen door de goedkopere hulpambulances. Dat concludeert de Provinciale Raad voor de Volksgezondheid in Zuid-Holland uit een proef die in Den Haag is gehouden. Vanaf september 1992 werden daar zes hulpambulances inge zet. In deze auto's past wel een brancard, maar er zijn geen ver dere medische voorzieningen of verpleegkundigen in de auto. Ze zijn dus geschikt voor mensen die moeten liggen, maar niet direct verzorging nodig hebben. Volgens de raad heeft het expe riment in Den Haag geleid tot een kostenbesparing van 1.4 mil joen gulden per jaar. Deze uitkomsten zijn aangeboden aan het ministerie van WVC, met het advies de hulpambulances in het gehele land in te voeren. Prijzen winnen met bus-strippenkaarten. Het is een idee dat de Noord-Zuid-Hollandse Vervoermaatschappij gaat uitwerken om het gebruik van de bus naar en van Schiphol te stimuleren. De se rienummers op strippenkaarten dienen daarbij als lotnummers. Volgens regiodirecteur S.J. Koning zal het plan samen met werkge vers op en rond de luchthaven worden uitgwerkt. ,,We denken er bij voorbeeld over personeel volle strippenkaarten op hun werk te laten inleveren, die te verzamelen en er kaarten uit te trekken. Als prijzen zouden busr-, boot- en vliegreizen beschikbaar gesteld kun nen worden." De vervoermaatschappij wil volgend jaar een proef doen met zo'n gratis loterij in de regio Schiphol. „We zijn de mogelijkheden aan het onderzoeken. We beginnen in het gebied rond Schiphol maar later kan de loterij in heel Nederland worden ingevoerd", al dus Koning. Doel van deze loterij, die vergezeld gaat van andere promotie-activiteiten, is het gebruik van de bus te bevorderen. scheveningen Hoosbuien, windstoten, onweer en heel af en toe felle zon ten spijt staan de zeven zandkaste len op het Scheveningse strand er nog steeds. Sinds Pinksteren hebben bijna een miljoen toeschouwers zich vergaapt aan de meters hoge bouwwerken van Maaszand. Over een paar dagen, op 13 juni, worden de sculptures met de grond gelijk gemaakt. Voor de zeven kastelen werden twee volle vrachtwagens Maas-zand naar Scheveningen gebracht. Maaszand is, mits fiks aangestampt en vermengd met water, goed bestand tegen oer-Hollandse weersomstandigheden. FOTO HOLVAST/MARK LAMERS Tandartsen zitten financieel klem Vervolg van voorpagina Het plan om slechte poetsers te laten betalen voor hun aangetaste gebit, kan gezien worden als een voorschot op de plannen voor een zogeheten basispakket. In zo'n ba sispakket zitten medische behandelingen waar de Neder lander recht op heeft. Voor de rest moet hij zich bijverze keren. Alleen, wat zal er in dat pakket zitten? En: hoe lang duurt het voor zo'n pakket is samenge steld? Drie jaar of nog langer? De tandartsen in de regio wei geren zo lang te wachten, meld den ze gisteren op de perscon ferentie in Holiday Inn: „Als we niet uitkijken, herken je de ar- men straks aan hun mond zon der tanden. Maak je stille ar moede op een opvallende ma nier zichtbaar", vreest C. Jonge- jan, tandarts in Alphen aan den Rijn en coördinator van de re gionale afdeling van de Neder landse Maatschappij tot bevor dering der Tandheelkunde. Volgens Jongejan zitten veel tandartsen ook financieel klem. Toen de Alphenaar veertien jaar geleden zelf tandarts werd, wa ren de tarieven net zo hoog als nu: „Verschil is wel dat mijn kosten veertig procent gestegen zijn in die jaren. En dan heb ik het nog niet eens over de wette lijke eisen, die ook geld kosten. Of de eisen die we onszelf op leggen, bijvoorbeeld wat betreft bijscholing." Om tc protesterei tegen het overheidsbeleid, heb ben sommige collega's gestaakt Anderen lieten weten dat ze noj maar mondjesmaat zullen ver doven als daar niet extra vod wordt betaald. longejan voel niets voor dergelijke 'patiënt onvriendelijke acties'. „Daq heb je alleen jezelf mee", merk te ook P.C. de Klerk van de Cori sumentenbond gisteren op. Hij waarschuwde de tandari sen ook om niet te veel behar delingen over te hevelen nat vrijwillig af te sluiten verzekc ringen: „Dat zou de toegankt lijkheid van de zorg ernstig i gevaar brengen." „We moete zoeken naar een tussenweg' opperde Jongejan. „Want het i ook niet eerlijk dat goede poel sers lijden onder patiënten di denken dat voeding alleen be staat uit Marsen en Milki Way's." Dat deelde een woordvoerster v Een patrouillevliegtuig van de kustwacht heeft gisteren op circa 25 kilometer uit de kust van Noord-Holland een olievlek van bijna zestig kilo meter lengte waargenomen. Volgens Rijkswater staat is er gezien de afstand tot de kust geen ge vaar dat olie de Noordhollandse stranden bereikt. Rijkswaterstaa De vlek ligt evenwijdig aan de kust tusse IJmuiden en Den Helder en bleek bij enkel luchtverkenningen nauwelijks van plaats te vei anderen. Dé inhoud van de vervuiling wordt gt raamd op ruim vijftig kubieke meter olie (bijn vijftig ton). De verbinding in alles vormt Anna DE IDEOLOGIE Vanuit de regio Haarlem opereert Paideia: een religieuze beweging met diverse commerciële activiteiten. De 56-jarige Anna Clowting is het inspirerend middelpunt. 'Mevrouw de meester' verblijft momenteel, met twee volgelingen, in de bergen te Nepal. Trouwe volgelingen beschouwen Anna als het Goddelijke in het dagelijkse leven. Centraal in hun leven staan gezonde voeding, zuiver water, hygiëne, meditatie, gebed en waarachtige liefde. Een belangrijke zakelijke activiteit van Paideia is de eigen natuurvoedingswinkel in Overveen Het totale aantal aanhangers van de beweging is moeilijk te schatten. Elf leden leven in een woongemeenschap te Haarlem, eenzelfde aantal tot voor kort in de Franse Pyreneeën Zij die Paideia de rug toekeerden (de uitstappers) noemen de organisatie een 'dogmatisch familiebedrijf (vier stichtingen, twee BV's). Discipelen van Anna zouden lijdzaam en planmatig geïndoctrineerd worden. Ex-leden signaleren machtsmisbruik en spreken over een ondoorzichtig financieel beleid. Is Paideia (Grieks voor opvoeding) een vreedzame religieuze organisatie voor persoonlijke groei, of een sekte waarin geld en autoritair gedrag de boventoon voeren? Een inventarisatie. EDBLAAUW De Paideia-organisatie zetelt in een huurpand aan de Munter slaan in Haarlem. Een entoura ge, die vele gelijkenissen vertoont met an dere trefpunten van deze religieuze bewe ging: sober, doch stijlvol ingericht, veel wit (de kleur, die staat voor waarheid) én alles uitzonderlijk schoon. Zo ook de Zandvoort- se flat van Anna's ex-man, Friso van der Wal die na zijn scheiding contact bleef hou den met Paideia. Hij heeft thans de functie van directeur Paideia Management BV. Bij Van der Wal aan tafel: Gabriëlle (zijn dochter uit het huwelijk met Anna), Adéle Bots (huidige echtgenote van Van der Wal), en Patrick Moulsdale (de jonge - 32 jaar - voorzitter van de stichting Paideia I nternational) Patrick Moulsdale (geboren in Engeland) presenteert zich na drukkelijk als het aanspreek punt; zijn Nederlands is uitste kend, zo ook zijn kennis van spirituele zaken. Moulsdale was aanhanger van Baghwan (later Osho), volgde meditatie- en trainingscursussen op Rajneesh International Meditation Uni versity in Amerika en leefde in diverse communes in Europa en de VS. Werkte als zakenman in de Engelse hoofdstad en kwam in '86 met zijn vriendin naar Nederland. Hier kreeg hij contact met Paideia. Moulsdale werd een van de trouwste vol gelingen van Anna. Dat geldt ook voor Friso Van der Wal (51), voormalig leraar lichamelijke opvoeding en con rector op het Kennemer Lyce um en tot voor kort directeur van kantoorinrichter Dingier in Beverwijk. Net als zijn dochter Gabriëlle (31 jaar, bestuurslid van Paideia International) houdt hij zich in de gesprekken voornamelijk op de achter grond. Moulsdale is de woordvoerder, een taak die hij met overgave vervult. „Ontzettend veel men sen", zegt hij, „zijn op zoek. Naar een nieuw Godsbesef, naar liefde of naar wat dan ook. Ze willen op de een of andere manier meer inhoud geven aan hun leven. Je kunt je ogen slui ten, en zeggen: ik heb een leuke baan en een mooie auto en dat is het. Maar er is meer tussen hemel en aarde." Paideia heeft, legt Moulsdale SBEEN uit, in de loop der jaren een ei gen gedachtenwereld en koers ontwikkeld om daaraan inhoud te geven. Onder meer door het propageren van activiteiten op het gebied van bewust zijnsvorming, nieuwe woonvormen in bin nen- en buitenland met het accent op kin deren, natuurvoeding, schoon water, ge zondheid en hygiëne. Uiteraard gedragen door het inzicht en het woord van Anna. Moeilijk proces In een poging vooroordelen weg te nemen: „We hebben geen dogma's, en er is even min sprake van een vaste ideologie of ge loof. Het is een levenswijze. Paideia is een organisatie die leeft en vecht voor de liefde in onszelf en om ons heen. Dat die overtuiging lang niet iedereen aan (v.l.n.r.) Friso van der Wal, directeur van Paideia Management BV, Patrick Moulsdale en Gabrielle v stuurslid van de Stichting Paideia International. spreekt, begrijpt het drietal best. „Want", zegt Van der Wal, „je moet eerst op zoek naar het wezen in jezelf. Wie ben ik? Wat drijft mij eigenlijk? Je moet een moeilijk proces door. Alles wat je hebt geleerd, je op voeding en dergelijke. De goede dingen er van moet je behouden, de slechte en verve lende proberen kwijt te raken. Je moet de tegenstellingen in jezelf onder ogen durven zien. Dat is de kern van de problematiek en de weerstand die we oproepen. Jezelf afpellen heet dat in het Paideia-jar- gon, waarin begrippen als integreren. (in)cameren en uitleven voordurend vallen. Hoe meer 'lagen' van onderbewustzijn, ver worvenheden en maatschappelijke ver wachtingen zijn 'verwijderd', des te groter is de kans dat je in verbinding komt met wat er méér is, zo stellen ze. „Wij zijn voortdu rend confronterend bezig", geeft Gabriëlle aan. „Eerst met onszelf en vervolgens sti muleren we anderen hetzelfde te doen. We willen mensen wakker maken. Alle verwor venheden doorbreken. Dat is noodzakelijk om verder te komen en een hoger doel te bereiken." „Bij voorkeur in groepsver band", vult haar vader aan. „Dat is voor ons een heel erg belangrijk gegeven." Friso van der Wal kwam door zijn gedre venheid anderen zijn levensvisie op te drin gen in conflict met Dingier kantoorartike len, waar hij als mede-directeur werkzaam was. Een procedure tot ontbinding van het arbeidscontract volgde. De rechter scheidde beide partijen en stelde vast dat de op fami lieverhoudingen gebaseerde discussie zich op her bedenkelijke niveau bewoog van een soap-opera. Van der Wal: „De tegenpartij heeft mijn betrokkenheid bij Paideia mis bruikt." Van der Wal kreeg als schadevergoeding ruim een jaarsalaris (138.900 gulden) toege wezen. „Soms ben ik te dwingend ge weest", klinkt het schuldbewust. „Mijn om geving accepteerde dat niet. Ging het als ir ritant ervaren. Ja, zo werkt het dus kennelijk niet. Ik heb mezelf daarin moeten bijstel len." 'Geen sekte' Af en toe stokt het gesprek door onbegrip of lichte irritatie. Bij voorbeeld wanneer ter men vallen, waarvan het gezelschap vindt dat die niet op hun organisatie of ideologie van toepassing zijn. „Een boodschap? Nee daar lopen we niet mee rond." Of: „Het woord groepering stuit me tegen de borst. We zijn een groep mensen, die heel alle daags met elkaar bezig is." En: „Een sekte? Onzin. Dat wordt gezegd door mensen die niks van ons afweten. Ze plakken er snel even een etiketje op en klaar." Elitair vinden ze zich allerminst. „Wij keren ons niet af van het materiële en het maat schappelijke. We voelen ons net zo thuis bij het dansen in een disco als bij een medita tie. Wij verkopen in onze natuurvoedings winkel heerlijke broodjes, maar streven ook naar hogere spirituele doelen." „Religie staat daar min of meer los van, wat niet wil zeggen dat wij geen Godvruchtige mensen zijn", zeggen de drie. „Geloof is een dagelijkse waarheid in ons leven. Niks meer en niks minder. Bij de traditionele godsdienst is dat volkomen anders. Als je goed je best doet, kom je wel in de hemel. Dat soort dingen. Dat hoeft voor ons niet." De verbinding in alles vormt Anna. „Paideia", benadrukt Moulsdale, „is haar creatie. Zij heeft het fundament gelegd. Zij is de inspirerende en creatieve kracht. En staat in die zin boven alle partijen. Wij zijn de mensen die het in de praktijk brengen. We werken niet vóór, maar samen met haar." „Wij hebben", vult Gabriëlle aan, „ons ook moeten ontwikkelen om met haar mee te gaan. Wat zij heeft vrijgemaakt in zichzelf, maakt Paideia tot een unieke organisatie. Dat gaf ons de vonk." Terug naar Nepal, het tijdelijke toevluchts oord van Anna en haar gevolg, waar het Heilig Vuur brandend wordt gehouden. „Vanuit haar wereld", zegt echtgenoot In- dra Steenbrink, „openbaren zich de regels en de wetten. Ze reikt iets aan, waarmee de mens wat kan doen." Buiten op het balcon van het Guest House luistert Anna in yoga-zit op de grond, ondersteund door een kussen ontspan nen naar het onderhoud. Af en toe haakt ze in. Soms fel, maar vaak ook relativerend. „Ik spiegel. Ga de confrontatie aan. Gooi het open. Dat is eigenlijk alles. Probeer te laten zien dat de mensen geen angst hoeven te hebben om te verliezen. Dat is de kern." Dan heel bewogen: „De wereld wordt be heerst door enorm egoïsme. Van het hele kleine tot het grote. Wanneer je een arme geld geeft en daarmee rijkdom, gaat hij net zo hufterig doen als die rijke. De mens roept in zijn dagelijkse handeling en gedrag het kwaad op. Het is heel moeilijk die we reld te veranderen. Dat is een illusie. Wij doen enkel en alleen ons best de mens wak ker te schudden. Laten zien dat het ook an ders kan. Als je maar gezond leeft; een ge zond lichaam heeft een gezonde geest. En pas dan kun je tot waarachtige liefde en vrijheid komen." De ideologie wordt op veel plaatsen in de praktijk gebracht. In Nepal, in eigen land (een woongemeenschap aan de Hazepater- slaan in Haarlem) en in Frankrijk. Tot voor kort had Paideia in de Pyreneeën (omge ving Montferrer) op 800 meter hoogte van God en alleman verlaten, een zogenoemde ashram: LasClottes. Een ontmoetingsplaats voor 'gelijkgezinden' en zomerkampen voor kinderen. Een conflict tussen de twee eige naars van het stuk grond heeft de groep in maart van die plaats weggedreven. Ze zijn op zoek naar een andere locatie, bij voor keur in hetzelfde gebied en op hetzelfde ni veau. Want 'hoe hoger, hoe schoner', blijft de draagkracht van de zoektocht. „Het is", zegt Liesbeth Verleur, een bevlo gen bewoonster van de Paideia-vestiging in Frankrijk, „voor ons van levensbelang hier een leefgemeenschap te houden. Vooral om te kunnen laten zien, voelen en ervaren dat er wel degelijk andere mogelijkheden zijn om te leven. Dat maken we geheel vrij willigin de vrije natuur zichtbaar met een groep mensen. Hier kun je uitzoeken wie je werkelijk bent en wat je wilt. Dat dra gen we uit op basis van schone voeding, meditatie, gebed en waarachtige liefde." De uiterlijke Paid.eia-kenmerken zijn overal hetzelfde. Witte kleding, mediteren, eten in stilte, zingen en bidden, het kringgebed vooraf met de handen in elkaar, het begroe- tingsgebaar (de handen voor het lichaam gevouwen). En natuurlijk de gele krui denthee, die vanwege het doorspoelende effect een regelmatige gang naar het toilet noodzakelijk maakt. Het wordt op den duur een vertrouwd beeld, al die ceremonies. „Het zijn dingen die we als groep in ons le ven gebruiken om twee werelden te verbin den", legt Moulsdale uit. „Even stil, even rust in de chaos van alle dag. Dat is noodza kelijke om de spanning weg te laten vloeien en contact te zoeken met het andere hogere doel dat we nastreven." Morgen: De financiën. Vele malen zou de mens c ziel trappen. Mij proberen onde de grond te krijgen, maar uiteindelijk lukt dat niemand. A mijn ideeën omtrent geluk werden aldus door de Goddelijk wereld van mij afgestroopt en afgepeld. Want mi/n afspraak n de Goddelijke wereld om het hoogste doel hier op aarde te realiseren, betekent dat ik onderhevig zou moeten zijn a de kruisiging, net zoals een tede alvorens te reïncarneren en aldi die taak op me te kunnen r.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 22