De verwording van Bakkum tot probleemwijk Noordwijk hoopt stilletjes op Haarlemse corsoflop Rijnwoude wil dat melkveehouder land ontruimt Regio WOENSDAG 8 JUNI 1994 CHEF HENNY VAN EGMOND, 071 -356414, PLV.-CHEF HANS KOENEKOOP, 071 -35642 DEN HAAG/HAZERSWOUDE-RUNDUK. Moet de Hazerswoudse melk veehouder L Kompier de grond aan de oostkant van de wijk Rhynenburch volgende week ontruimen, of krijgt hij nog tot half juli de tijd? Dat is de vraag waar de president van de Haagse arrondissements rechtbank zich gisteren in kort geding over moest buigen. De gemeente Rijnwoude vindt dat de boer al lang weg had moe ten zijn. Kompier is er zeker van dat binnen zes weken de problemen de wereld uit zijn. Boer Kompier verkocht in ju li 1991 zijn land en stallen aan aan de Rijndijk aan de ge Bouw milieu-woningen kan niet beginnen meende Rijnwoude. De ge meente wilde de grond gebrui ken voor de uitbreiding van de wijk Rhynenburch. De twee partijen spraken af dat de vee houder zijn spullen voor 1 no vember 1993 leeg zou opleve ren. Voor die tijd zou hij aan de Galgweg, anderhalve kilometer de polder in. een nieuwe boer derij bouwen. Alleen wanneer de nieuwe boerderij door de schuld van de gemeente niet op tijd klaar zou zijn. mocht Kompier langer in zijn oude boerderij blijven. Op de voormalige weilanden aan de Rijndijk staan inmiddels een aantal huizen, terwijl in een andere hoek van het ter rein in april vijftien percelen werden verkocht voor de bouw van een milieu-wijkje. Onder tussen lopen de koeien van Kompier nog 's morgens en 's avonds over het verkochte wei land van de 'echte' weilan den naar de melkstal. Doordat de koeien nog dagelijks over het land moeten lopen, kan er nog geen weg worden aange legd naar de al gebouwde wo ningen en kan de bouw van de milieu-woningen zelfs nog niet beginnen. Iedere maand dat de bouw van het milieu-wijkje wordt uitgesteld kost de gemeente ruim 10.000 gulden aan rente verlies. En voor het te niet kun nen aanleggen van een weg naar de bestaande huizen hangt een schadeclaim in de lucht. Aanstaande vrijdag levert woningbouwvereniging Volks belang acht ouderenwoningen op die door al het gedoe slecht of zelfs helemaal niet bereik baar zijn. Volksbelang heeft aangekondigd de gemeente aansprakelijk te stellen voor de schade die zij hierdoor onder vindt. De nieuwe stal van Kompier is nog altijd niet gereed. Dat heeft verschillende oorzaken. De agrariër zelf voerde het te rug op de lange tijd dat hij in 1992 moest wachten op een vergunning voor de bouw van een brug en een machineber ging. De bouw van de berging kon daardoor in afwijking van de planning pas in 1993 beginnen. Om volledig gebruik te kunnen maken van het be lastingvoordeel van de investe ringsaftrek moest de bouw van de stal daarna worden doorge schoven naar 1994. De vergun ning werd in mei '93 aange vraagd en in oktober '93 ver leend. Rechtbankpresident Robbers liet er weinig onduidelijkheid over bestaan dat hij vond dat Kompier de vergunning ge woon eerder had moeten aan vragen en eerder met de bouw had moeten beginnen. Aan de andere kant vroeg hij zich af of de problemen waar hij de land bouwer mee opzadelt als hij volgende week al moet ontrui men wel opwegen tegen de tijdwinst van een paar weken. Want wanneer half juli de nieu we stal klaar is, zijn alle proble men voorbij, verzekerde de agrariër herhaaldelijk. De pre- l sident van de rechtbank doet l volgende week dinsdag uit- spraak. v Woningstichting gelooft in oplossing voor Hillegoinse wijk i Dwars door de wijk Bakkum in Hillegom is een kloof ge slagen. Tussen oorspronkelijke bewoners en nieuwko mers. Tussen nette burgers en a-socialen. Tussen orden telijke voortuintjes en stapels grofvuil. De sfeer is grim mig, de angst is tastbaar. Meer dan vijfhonderd keer per jaar moet de politie naar de buurt toe om in te grijpen bij burenruzies, vechtpartijen en nachtelijke overlast. De wijk Bakkum is dé probleemwijk van de Bollenstreek ge worden. Hoe kon het zo ver komen? HILLEGOM KEES VAN DER LINDEN Jonkvrouwe van Nispen tot Pannerden, echtgenote van de toenmalige burgervader van Hillegom. metselde op 23 maart 1948 de eerste steen voor een blok nieuwe woningen in de Treslongpolder. In de jaren daarna vestigden zich jonge ar beidersgezinnen in de nieuwe wijk, die Bakkum zou gaan he ten. „Een keurige buurt. Ieder een hield zich aan de regels", herinneren de bewoners van het eerste uur zich. De huizen met hun witte glasgordijnen ge- migden van Hollandse proper- zin. Ook de goed onderhouden tuintjes aan de straat waren fraai. Zeker die bij de hoekwo ningen; de woningbouwvereni ging verhuurde de hoekwonin gen met grote tuinen immers alleen aan mensen die in de minbou w werkten. Bijna veertig jaar later is de wijk Bakkum in een gribus ver anderd. In de Leekstraat en de Lijsterbeslaan zijn de voortuin tjes vertrapt en hier en daar vol gestort met afval. De ligusterha gen zijn uitgegroeid tot een dicht struikgewas, dat over de stoepen hangt. Achter de vieze en kapotte ruiten hangen vale lappen en oude gordijnen. En kele vensters zijn met houten platen dichtgetimmerd. In de Vossevaart liggen twee splinter nieuwe winkelwagentjes. De oudere buurtbewoners gaan er hoofdschuddend aan voorbij. Alleen op fluistertoon en ano niem willen ze vertellen wat er mis is. „We zijn als de dood." Gajus „De mensen die daar wonen sporen niet", vertelt een echt paar uit de Lindestraat. „Het is gajus." Ze wijzen naar de Leek straat en de Lijsterbeslaan, waar de woningbouwvereniging vol gens hun de laatste jaren 'pro bleemgevallen' heeft gedumpt. „Bijna elke nacht zit je rechtop in je bed. Geschreeuw, keiharde muziek." Een vader van twee kinderen zegt minstens vijftien keer per jaar 's nachts hoofdschuddend achter zijn raam te staan. „Tjonge, tjonge, hoe is het alle maal mogelijk, denk ik vaak. Soms waarschuw ik de politie, maar meestal wacht ik tot ie mand anders dat al heeft ge daan. Ik heb kleine kinderen, dus ik kijk wel uit. Ééntje hier in de buurt heeft ooit de politie ge beld. Als represaille werd zijn tuinhek de volgende dag ge sloopt. Iemand anders hier loopt nog met een gebroken neus rond." Vertrouwen in de politie heb ben de buurtbewoners niet erg. „De agenten durven ze niet aan. Als er wat is, komen ze langs om sussend op te treden. Maar de mensen die de problemen ver oorzaken, blijven rondlopen. Er wordt drugs gedeald, je ziet steeds dezelfde elke dag een kratje bier halen." Als voorlopig hoogtepunt in een lange reeks van buurtruzies hebben de wijkbewoners nog vers in het geheugen een affaire die zich drie weken geleden af speelde. Een 28-jarige Leek- straatbewoner overgoot een 47- Verpauperde woningen veranderen de Hillegomse wijk Bakkum in een gribus. jarige buurtgenoot met benzine en poogde hem in brand te ste ken. Toen dat mislukte, vluchtte de 28-jarige het dak op en beko gelde zijn slachtoffer met dak pannen. Aanleiding tot de ruzie: de 47-jarige man had de heet gebakerde jongeman aange sproken op diens rijgedrag. De jongeman zou regelmatig kei hard met zijn motor door de straat scheuren. „Overal gebeurt wel eens wat, maar in die wijk is het ex treem", erkent een woordvoer der van de politie. „Bakkum springt er in het hele gebied echt uit. Het heeft te maken met sociale achtergronden. Niet 'we gaan praten', maar 'we meppen er op los'. Ruzies wor den op straat uitgevochten, her rie door muziek en noem maar op. Neem het aanbieden van grof huisvuil. Als de gemeente het niet ophaalt, steken ze de zaak gewoon in de fik." Drankgebruik is de belang rijkste oorzaak van de proble men, meent de politie. „Elke keer als we daar komen is er drank in het spel." Met nadruk stelt de woordvoerder dat de problemen niet de hele wijk be treffen. „Het gaat maar om een aantal mensen, grof geschat zo'n vijftien tot twintig perso nen." Wanbeheer De woningstichting die de hui zen in de buurt in bezit heeft, FOTO UNITED PHOTOS DE BOER erkent de problemen volmon dig. Directeur R. Hagenaars schetst hoe het allemaal zo ver heeft kunnen komen. „Op een gegeven moment zijn de wo ningstichting en de gemeente begonnen alle probleemgeval len in die wijk bij elkaar zetten." Hagenaars, die twee jaar gele den de vorige directeur opvolg de nadat die wegens wanbeheer het veld had moeten ruimen, weet niet of er een bewust be leid tot concentreren bestond. „Ik kan me herinneren dat bij een van de eerste vergaderingen over de wijk Bakkum, wethou der Van Brummelen zei: we moeten het anders gaan doen. Daar kun je uit afleiden dat er sprake is geweest van een trendbreuk in het bestaande be leid." Hagenaars juicht dat ove rigens toe. „Probleemgevallen moet je spreiden. Zet je ze bij elkaar, dan versterken ze el kaar." De oudere Bakkum-bewoners onderschrijven wat Hagenaars zegt. „Toen de wijk Patrimoni um werd gerenoveerd, kregen wij hier het gajus", herinnert een bewoonster zich. En een ander: „Een paar jaar geleden hebben een paar gezinnen, die familie van elkaar zijn, aan Pago gevraagd of ze bij elkaar moch ten wonen. Daar heeft de wo ningstichting in toegestemd en dat had ze nooit moeten doen. Het zijn sociaal zwakke men sen, het blijft alleen leuk zo lang het goed gaat." Oud-Pagodirecteur IJ. van Rooijen noemt het concentra tiebeleid waar zijn opvolger over spreekt 'fabeltjes'. Hoe het dan allemaal wel zo uit de hand kon lopen in de wijk Bakkum, weigert hij te vertellen. „Mijn arbeidsverleden bij Pago is een gepasseerd station." De voor malige CDA-wethouders van woonruimteverdeling J. Draijer (1986-1990) en H. van Brumme len (1990-1994) ontkennen ook dat er sprake is geweeest van bewuste concentratie van pro bleemgevallen. „Ik zou me daar juist hartgrondig tegen hebben verzet", laat Draijer vanuit Luxemburg weten, waar hij te genwoordig Europees ambte naar is. Wel begrijpt hij hoe de wijk Bakkum tot probleemwijk is verworden. „Probleemgeval len zijn doorgaans gekoppeld aan lage inkomens, dus' de keu ze waar je mensen kunt plaat sen is beperkt. Ik zal niet ont kennen dat er een zekere trek naar die wijk was, vanwege die koppeling met lage inkomens." Ook Draijers opvolger, H. van Brummelen, kan zich van con. centratie niets herinneren. „In de jaren dat ik wethouder wal (1990-1994, red.) zijn we juis begonnen de probleemgevallen uit te plaatsen." Onderkant Overtuigd kondigt Hagenaar) nu een 'breuk met het verleden aan. „De woningen aan d< Leekstraat en een deel van d« huizen in de Lijsterbeslaan wor den gesloopt en door nieuw bouw vervangen. De bewoner» krijgen elders in het dorp eei) andere woning aangeboden." Een 'spreidingsbeleid' dus. Vol gens Hagenaars is dat hard noi dig. „Het zou zonde zijn oie miljoenen guldens in de reno| vatie van de wijk te stoppen terwijl het klimaat er hetzelfdï blijft." Maar zullen de bewoner! van de Leekstraat en de Lijster beslaan daar wel mee instem men? „Ze moeten natuurlijk we meewerken", aldus Hagenaars „Als ze zeggen: we willen mei zijn allen bij hetzelfde portiek blijven wonen, dan hebben wfl natuurlijk een probleem." Maal de directeur verwacht dat niet! „De huizen in Bakkum vormei) de onderkant van ons woning! bezit, de huren bedragen ze rond de driehonderd gulden pel maand. Elders in Hillegom heb) ben we nog zo'n duizend wo ningen die onder de 550 gulden zitten. Veel huurders hebben recht op individuele huursubsi die, dus ze komen na verhui zing niet op hogere lasten te zit ten." Een bewoner van de wijk Bakkum die al sinds zijn jeugd in de buurt woont, haalt zijn schouders op als hij hoort van de goede voornemens van de woningstichting. „Als je die mensen verplaatst naar eider! in het dorp, verplaats je de pro blemen gewoon. Dan zit een ander ermee. Oplossen doe je het niet." NOORDWUK WIM WEGMAN Haarlem betaalt slechts 10.000 gulden meer aan het corso dan Noordwijk. Voor dat luttele be drag extra heeft de Spaarnestad de finish van de praalwagens van de badplaats afgesnoept, een evenement dat volgens ru we schattingen het bedrijfsleven alleen al aan dagjesmensen twee miljoen gulden meer ople ven. Toch vindt de Noordwijkse VW-directeur J. Broekmeulen niet dat hij slecht heeft onder handeld. „Ik heb nooit een kans gehad. Toen ik er voor het eerst van hoorde, was de zaak al in kannen en kruiken. We hebben zelfs moeite moeten doen om ten minste nog de stan te krij gen. Want aanvankelijk lag Noordwijk helemaal uit de rou- De VW-directeur zegt geen enkel signaal te hebben gehad dat het voor de badplaats de verkeerde kant uitging. „Er gin gen wel geruchten, maar ik zag geen reden om bezorgd te zijn. Ik heb Jan Pennings (de voorzit ter van het corsobestuur, red.) vorig jaar twee keer uitdrukke lijk gevraagd wat daar van waar was. Maar hij zei: het zit wel goed. Daarom was ik ook zo verbaasd toen ze begin mei kwamen vertellen dat het voor Noordwijk helemaal voorbij was." Jan Pennings, die overigens weinig voelt voor een terugblik, zegt dat hij Broekmeulen wel degelijk heeft gewaarschuwd. „Ik heb verschillende keren dui delijk gemaakt dathet water ons tot aan de lippen stond. Maar daar kreeg ik nauwelijks een reactie op. Ook een brief aan Noordwijkse bedrijven met het verzoek ons financieel te steunen, leverde weinig op. Haarlem bood wel geld. De keu ze lijkt me dan niet zo moei lijk." Niet elegant Hij vindt niet dat hij Broekmeu len vorig jaar op het verkeerde been heeft gezet. „Het zat ook goed, voor het corso van '94 dan. Dat mensen de gang van zaken voor het corso van '95 niet elegant vinden, laat ik voor hun rekening. Maar ze moeten niet vergeten dat wij de route bepalen. Het is ons evene ment." Pennings teleurstelling over de giften van het Noordwijkse bedrijfsleven, kan Broekmeulen een beetje begrijpen. „Zes- a ze venduizend gulden is inderdaad niet veel. Maar ik wil er wel bij zeggen dat het corsobestuur het ook niet zo voortvarend aan pakte. De bedrijven kregen een vriendelijk briefje met het ver zoek of ze iets voor het corso overhadden. Als ik ondernemer was, zou ik ook niet meteen enorme bedragen overmaken. Het corsobestuur had die men sen persoonlijk moeten bena deren en desnoods moeten zeg gen: we hebben 30.000 gulden nodig, anders gaan we naar Haarlem. Of anders hadden ze de VW moeten inschakelen. Ik durf te wedden dat er dan aan merkelijk meer op tafel was ge komen." Uitgekeken Volgens corso-voorzitter Jan Penning speelde echter niet al leen het geld een rol. „Zoals ik al eerder heb gezegd: na acht tien jaar waren we een beetje uitgekeken op Noordwijk. Een corso in een historisch stad is voor ons een nieuwe uitdaging. En verder wilden we rust in het corso. Rust voor de vele vrijwil ligers die door het uitstapje naar Noordwijk uren langer in touw waren." Daarom overwoog het corso bestuur aanvankelijk de stoet volgend jaar te laten beginnen in Sassenheim of Voorhout. Na een lobby van onder anderen de Noordwijkse toerisme-wet- houder Frans van der Veen en een extra bijdrage van zo'n 25.000 gulden, werd de bad plaats weer in de route opgeno men, maar nu als beginpunt. Broekmeulen droomt ervan die start uit te bouwen tot een nieuwe publiekstrekker. „Zo blijven we in beeld tijdens het corso-weekeinde." Op die ma nier kan ook de toeristische schade beperkt blijven. „Voor de meeste touroperators veran dert er niet zo veel. We moeten hen er alleen even op wijzen dat het spektakel zaterdag wat vroe ger begint. En voor de dagjes mensen die speciaal voor de zondag komen, verzinnen we wat nieuws. Iets met bloemen- mozaïeken bijvoorbeeld." A. de Boer, eigenaar van het Boulevardhotel en Hotel Oran je, vreest dat het verdwijnen van de finish hoe dan ook gevolgen heeft voor zijn zaken. „Ook in de beddenbezetting. In welke mate? Dat valt nog niet te zeg gen", aldus De Boer, die Broekmeulen overigens niets verwijt. Dat er met de start nog enige eer valt te behalen, wil er bij ei genaar W. van Schie van het Prominent Inn Hotel niet in. „Het wordt een optocht van een uurtje. Moeten we daar al dat geld voor betalen? Laat dat cor so dan maar helemaal zitten. Dan wacht ik net zo lief tot ze terugkomen, want volgens mij wordt het niets in Haarlem." Ook Broekmeulen hoopt stil letjes dat de finish in Haarlem een flop wordt. „Zo'n histori- to's al nauwelijks kwijt. Wat Kennermerland wil vandergelij- blazen het corso nieuw leven „Ik blijf er van overtuigd dat al! sche binnenstad is mooi, maar moet dat wel niet worden als al ke sombere praatjes niets we- in." Dat Noordwijk de lucratie- Noordwijk een ton had gebo ook knap onbereikbaar. Tijdens die toeristen komen?" ten. „Ik voorzie geen enkel pro- ve corso-finish niet heeft, heeft den, de aankomst zeker nie de persconferentie in Haarlem Zijn noordelijke collega, P. bleem. Integendeel, het wordt de badplaats volgens Sips voor- naar Haarlem was gegaan. Hoi over het corso konden ze de au- Sips van de regionale VW Zuid- een fantastisch evenement. We namelijk aan zichzelf te wijten, goed onze faciliteiten ook zijn." Voorlopig een historisch beeld: praalwagens van het bloemencorso van de Bollenstreek op de Koningin Wilhelminaboulevard. ARCHIEFFOTO DICK HOGEWONINC

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 16