Verbod op vissen met levend aas dreigt Vrije tijd Van hout Niet meer met 'n klap V Servies Voor het balkon Lampje ;VRIJDAG 3 JUNI 1994 INIEUWE CD'S POP The Comsat Angels - Unravelled - Crisis Records Voor 'Unravelled' wasjan Dou- vve Kroeske even de baas bij de Comsat Angels. De Britse groep, ontstaan ten tijde van new wa ve, is een van de jeugdzondes van de Nederlandse program- I mamaker/presentator. De Comsats, destijds wereldbe roemd in Nederland, leiden on danks enkele wederopstandin gen een zieltogend bestaan en Kroeske wil voorkomen dat gi tarist/zanger Stephen Fellows en zijn gevolg defintief in de vergetelheid geraken. Vandaar dat Kroeske de groep in een Twee Meter Sessie-achti- ge opzet oud en nieuw materi aal heeft laten opnemen. Het resultaat is zeker niet onver dienstelijk maar maakt ook op pijnlijke wijze duidelijk dat de Comsats al lang over hun hoog tepunt heen zijn. Beste stukken zijn de klassiekers 'After the rain' en 'Eye of the lens'. De nieuwe nummers, die in een andere versie op het 'echte' nieuwe Comsats-album komen te staan, staan bol van de melo die-arme spierballenrock waar in het fraaie stemgeluid van Fel lows geen schijn van kans krijgt. David Byrne - David Byrne - Sire- /Warner Brothers Close-ups van zijn borstbe- groei'tng, zijn behaarde tenen en de vullingen van zijn kiezen in het CD-boekje. Zijn naam is te vens titel van het album. Zou David Byrne, voormalig leider van de te vroeg ontbonden Tal king Heads, een indringend zelfportret hebben gemaakt? De sobere begeleiding (bas, gi taar drums) en zijn scherp naar voren gemixte zang versterken de indruk dat hij voor het eerst op de persoonlijke, intieme toer is gegaan. Byrne is niet langer de ondoorgrondelijke gids in muzikale landschappen die door Westerse muzikanten nog nauwelijks in kaart zijn ge bracht. Dit keer wijst hij niet an deren de weg maar is hij op zoek naar zichzelf. Gelukkig zijn j ironie, absurdisme en aandacht voor details gebleven. Dat gaat weliswaar ten koste van de spontaniteit van dit album maar Byrne is er gewoon de man niet naar om zo maar iets de wereld in te sturen. Hij blijft wikken en wegen. Elk van de I twaalf liedjes is dan ook hele maal af. Een prachtplaat. WK JAZZ Keith Jarrett/Gary Peacock/Paul Motian - At the Deer Head Inn - ECM/VIA. In dit etablissement in Philadel phia begon Keith Jarrett op zes tienjarige leeftijd zijn carrière als jazzpianist. Dertig jaar later keerde hij terug met een trio waarin voor het eerst sinds lan ge ook Paul Motian achter de drums zat naast vaste bassist Peacock. De opnamen uit 1992 waren niet bedoeld voor uitga ve, maar Jarrett was zo tevreden met het resultaat dat ze uitein delijk toch het daglicht zagen. Opvallend is overigens hoe goed die opnamen desondanks klinken. Zonder Jack Dejohnet- te op drums neemt Jarrett met succes vaak het ritmische heft in handen. Ook hier weer koos hij standards, waarvan slechts, één, 'Chandra' van Jaki Byard, minder bekend is. Jarrett- adepten hoeven niet overtuigd te worden, maar de CD heeft toch zijn bijzondere kanten, zoals de buitengewoon ont spannen en melodieuze uitvoe ring van de 'Basin Street Blues' en de originele bewerking van 'You Don't Know What Love Is'. Mij viel deze keer vooral Jarretts prachtige toucher op. Blue Dog - What Is Anything - Knitting Factory Works - Knitting Factory Works/Semaphore. Volgens de persinformatie werkt Blue Dog (vier man met een wisselende basgitarist en extra percussionist) op een wij ze die vergelijkbaar zijn met de methodes van John Zorn, maar dat is slechts ten dele waar. De debuut-CD van de jonge forma tie uit Detroit laat weliswaar met bijna dezelfde nervositeit ook postmoderne mengsels ho ren als Zorns Naked City, maar die muzikale elementen zijn duidelijker en strakker in het geheel verwerkt. Het sterkst zijn de bebop, latin-ritmes en de heavy metal vertegenwoordigd, vooral door Mick Dobday (toet sen, alle composities) en Erik Gustafson (gitaar) overtuigend verwerkt. De meeste stukken zijn bijna schematisch uit de verschillende stijlelementen op gebouwd en klinken onder meer door het hoekige slagwerk niet altijd even spontaan. Steeds meer nieuwe groepen zoeken hun geluk in een men gelmoes van stijlen, maar bands als Blue Dog kunnen hun iden titeit en plaats pas verwerven als ze de losse muzikale ele menten overstijgen met instru mentale eigenheid. Wat dat be treft is de groep er nog niet he lemaal, maar dit debuut maakt benieuwd naar haar toekomst. KV KLASSIEK Britten - War Requiem, op. 66 - Luba Orgonasova (sopraan), Anthony Rolfe Johnson (tenor), Boje Skovhus (bariton), The Mon teverdi Choir, Tölzer Knabenchor, koor en orkest van de NDR o.l.v. John Eliot Gardiner - DG John Eliot Gardiner, deze week in Amsterdam met de opera 'Don Giovanni' in het kader van zijn bejubelde Mozartcyclus, blijft een man van verrassingen. Door menigeen wordt hij nog steeds beschouwd als specialist op het punt van muziek uit de 17de en 18de eeuw, maar toch dirigeert hij komend seizoen bij het Concertgebouworkest een programma dat loopt van Bar- tók tot zéér eigentijdse muziek. Niet verwonderlijk is daarom dat hij in Hamburg een opname maakte van het 'War Requiem' uit 1962. De pacifist Benjamin Britten schreef dit aangrijpende werk, waarin hij gedichten ver werkte van de jong gestorven Wilfred Owen, als muzikale bij drage aan de beëindiging van de koude oorlog. Dat leidde tot een sfeer van ingehouden woe de, droefheid en gedwongen berusting, en bovendien schreef hij de vocale partijen schreef voor drie solisten uit verschil lende politieke blokken. In Gar- diners eveneens internationale uitvoering doet deze belangrijke Britse compositie in intensiteit nauwelijks onder voor de uit voering onder de componist zelf, maar is klanktechnisch na tuurlijk superieur. Espana! Werken van Falla, Lecuo- na, Albéniz en Infante - Katia Marielle Labèque - Philips Spanje is muzikaal 'in' en daar van profiteren de zusjes Labè que met drie Andalusische dan sen van Manuel Infante en een reeks arrangementen van wer ken van Manuel de Falla, Er nesto Lecuona en Isaac Albéniz. Soms neigen ze naar een (te) harde aanslag en ligt muzikaal gedram op de loer, maar aange zien de Spaanse cultuur ook al tijd aan de rauwe kant is, kan dat eigenlijk weinig kwaad. Henriëtte van der Hoeven Hout is niet meer weg te denken uit de tuin. Na de houten afscheidingen en het houten tuinmeubilair hebben we nu ook houten tuinlampen. Er is keus uit drie strakke mo dellen in staande- en geveluitvoering en een zuillamp. Die laatste is te koop in ver schillende hoogten. Metalen ankers houden de lampen stevig in de grond. Veel onder houd vragen ze niet want het redwood waarvan ze zijn gemaakt is een 'vette' hour- soort, die vele jaren goed blijft - het wordt na verloop van tijd mooi zilvergrijs - zonder hulpmiddelen. Prijzen vanaf 279. Meer in formatie: Stijnline, tel. 0 80 - 60 10 024. Een beetje haast of nog slaperig: met een klap staat de toiletdeksel dicht. Het hele huis wakker. Dat gebeurt niet meer met de closetzit tingen Nova en Exclusiv B uit de Pagette-collectie. Deze zijn uitge rust met een vertragingsmechanisme dat er voor zorgt dat de dek sel na een licht aanraking geruisloos sluiten. De goedkoopste uit voering van dit snufje kost 254,45. Meer informatie: Hamers en Kesber, Rotterdam tel. 010 - 48 12 133. Dieter Sieger ontwierp voor Arzberg dit servies, dat hij de naam 'Cult' gaf. Met dit servies wil hij niet inspelen op modetrends maar tegemoet komen aan de wensen van de gebruiker. Dit is de Linea Negra (met een zwart randje) uitvoe ring van het servies, dat er ook is in effen wit, met een zwarte band met kleuri ge stippen (Pleasure) en in een mintgroen-dessin (Focus). Een ontbijtbordje in Linea Negra kost 16. Meer informatie:Schott-Zwiesel BV, tel. 023 - 35 22 04. Speciaal voor het balkon brengt Gardena een verlichtingsset die bestaat uit 2 bollampen, aansluit-klaar en voorgemonteerd op een wandhouder. De set kost 229. Voor het balkon is er ook een bewateringsset.die 59 kost. Meer informatie: Markt BV, tel. 029 40 - 17 417. Altijd een lampje bij de hand, ook als de elektriciteit uit valt met dit kaarsje in de vorm van een gloeilamp. Een cadeau-ideetje van Inspiration dat 6,95 kost.Meer in formatie: tel. 017 18 - 23 334. ELEKTRONIKA Koken via computer Koken doe je op een fornuis en recepten staan in boe ken of mappen op een plank in de keuken. Dat eerste is natuurlijk nog steeds het geval, maar (eigen) recepten worden steeds vaker in de computer opgeslagen. Do mus Software uit Diemen introduceerde twee jaar gele den het programma Cuisine. De basisversie voldeed al in veel gevallen en de versie 3.0 is vrijwel compleet. Evenals in de uitvoering 2.13 kunnen recepten worden ingevoerd, teruggezocht en boodschappenlijstjes kun nen worden afgedrukt. Maar de 3-serie kan nog veel meer. Zo kunnen bijvoorbeeld ingrediënten worden uitgelicht, kunnen bepaalde recepten worden gecopi- eerd naar andere menu's, enz. Computerprogramma's zouden echter geen computer programma's zijn, wanneer er geen versie zou kunnen worden gemaakt, die qua mogelijkheden onbeperkt is. Die ligt nu in de winkel onder de naam Haute Cuisine. Een zeer toepasselijke naam. Haute Cuisine biedt de mogelijkheid tot echte hoogstandjes op culinair gebied. Het is natuurlijk prachtig om van alle kennissen te we ten wat ze wel en niet lusten of dat ze allergisch voor bepaalde ingrediënten zijn. Met een paar toetsaansla gen kunnen die ingevoerde gegevens worden geselec teerd. Voor wie regelmatig dezelfde gaten te eten krijgt bestaat de mogelijkheid om te voorkomen dat twee keer hetzelfde gerecht wordt voorgeschoteld. Naast het invoeren van eigen recepten kan ook gebruik worden gemaakt van standaardgerechten die beschik baar zijn op aparte diskettes. Domus levert bijvoor beeld Indonesisch Rijsttafelen, Franse Recepten en Magnetron Menu's. Haute Cuisine van Domus Software is muisgestuurd, Nederlandstalig, werkt op elke IBM compatible XT of hoger met DOS (vanaf versie 3.1) en kost 149,00. Thuisbankieren Het bijhouden van giro- en bankrekeningen en het doen van betalingen via de computer heeft veel voor delen. In de eerste plaats ben je van een hele papier winkel af en in één oogopslag kunnen saldi worden be keken. Omdat met name banken dat tegenwoordig standaard slechts een keer per twee weken doen (vaker kost de rekeninghouder geld) is dat handig. Het pro gramma van Domus waarschuwt de gebruiker wanneer bepaalde betalingen moeten worden gedaan en geeft ook aan, wanneer het salaris niet op tijd is bijgeschre ven. In dat geval verschijnt er op het scherm een mede deling, zodat betalingen kunnen worden uitgesteld. Bij het programma wordt een aparte module geleverd, waarmee Girotel Off-line van de Postbank is te integre ren. Het ligt in de bedoeling in de toekomst ook modu les uit te brengen voor een elektronische verbinding met andere banken. Bij invoering van vaste, periodieke betalingen kan zelfs het toekomstige saldo worden op gevraagd, zodat tijdig voor aanvulling van het saldo kan worden gezorgd. Domus Thuisbankier werkt onder DOS op IBM com patible computers en kost normaal 149,00. Tot 1 augustus is de prijs echter slechts 99,00 en wordt de Girotelmodule (waarde 50,00) gratis meegeleverd. Aanraakvlak vervangt muis bij Apple-500 Apple Computers heeft met ingang van half mei wereld wijd een compleet nieuwe reeks note books gelanceerd. Het gaat om vijf nieuwe PowerBook- computers, waaron der drie van de 500-lijn en model len van de Power- Book 200-lijn. De schootcompu- ters variëren in prijs van 4500,--tot 7300,--. Voor enkele ervan is een 'doek' te krijgen (Duo Dock II, voor naar verwachting ongeveer 2500,-- waar men de portable na thuiskomst in kan schuiven. Men beschikt dan over extra geheugen en functionali teit en over een compleet kleurenbeeld op een grote monitor. De krachtige 500-reeks (gewicht rond de drie kilo) is ge baseerd op de 68040LC-processor van Motorola, de snelste op dit moment leverbare besturingschip voor draagbare Apple's. De machines zijn echter voorbereid om rond het eind van het jaar te worden omgebouwd. Dan kan de processorkaart worden uitgewisseld voor de energiezuinige uitvoering van de PowerPC-chip. Apple staat te boek als de fabrikant die als eerste het gebruik van de muis propageerde. Daarom is het opval lend dat op sommige nieuwe PowerBooks de muis is vervangen door een aanraakvlak, waarop men met de vinger de muisfuncties imiteert. De keuze voor het nieuwe systeem heeft te maken met het feit dat men geen losse muis meer bij de computer meer wenst. Verder dat er geen bewegende delen zijn, waarvan de werking kan worden gestoord door vuil of stof. Op verzoek van vele klanten maakt Apple op zijn 500- portables nu ook gebruik van de PCMCIA-techniek. Het gaat om 'creditcard-achtige' doosjes die in de draagba re computer geschoven kunnen worden. PCMCIA- kaarten kunnen een modem bevatten, een miniatuur harde schijf, extra werkgeheugen of een aansluiting voor het kantoometwerk. Apple-Powersbook, de draagbare computer zonder muis. foto cpd VISSPORT Ik schat nog een jaar of vijf. En dan zal het wettelijk verboden zijn om als sportvisser nog langer gebruik te maken van levende aasvisjes bij de vangst van roofvis als snoek, snoekbaars en baars. De overkoepelende hengelsportorganisatie NWS, die in ons land de ruim 1 miljoen hengelaars verte genwoordigt, heeft daartoe de afgelopen weken de aanzet gegeven. Kennelijk in het nauw gebracht door de naar de hengelaar steeds agressiever optredende dierenbe scherming en sommige milieuorganisaties heeft het bestuur besloten gedeeltelijk aan de verlangens van deze belangenclubs tege moet te komen. De NWS gaat ertoe over de omschake ling op alternatieven te bevorderen. Zoals het gebruik van tevoren gedode aasvis of kunstaas als lepel, spinner, jig, wobbler of hoe al die andere draaiende, waggelende en trillende metaal- of kunststof-imitaties ook mogen heten. In het 'partij-orgaan', het maandelijks verschijnende Visblad, wordt in een commentariërend artikel al als een soort excuus aan de kritikasters gemeld dat er de afgelopen drie jaar geen artikelen meer zijn geschreven over het vissen met levend aas. Hellend vlak De NWS bevindt zich met haar stellingna- me op een hellend vlak. Weliswaar wordt nog fier uitgeroepen dat men tegen een wettelijk verbod op het gebruik van levend kunstaas is, maar tegelijkertijd erkent men dat de kwestie wel erg gevoelig is komen te liggen in onze samenleving en de politiek. De fout van de NWS schuilt mijn inziens in het verkeerde denkbeeld dat door een ge nuanceerder houding een groter onheil - een officieel verbod - kan worden bezwo ren. Wie de gedrevenheid van sommige or ganisaties kent, moet weten dat in dit op zicht nooit van compromissen sprake zal kunnen zijn. De tegenstanders van de hengelsport zul len niet eerder rusten dan het ogenblik dat de overheid bepaalt dat een dagje met een hengel langs de waterkant een verderfelijke bezigheid is en dat je bij constatering van deze vrijetijdsbesteding door een wets- handhaver in uniform voor de rechter kan worden gesleept. Het verbod op het gebruik van een levend aasvisje is slechts een stapje verder op weg naar het uiteindelijke doel. Het is het goede recht van de dierenbescherming om uit te spreken dat men vissen dieren kwellerij vindt en dat zoiets verboden dient te wor den. Maar het is voor een organisatie die moet staan voor het sportvissersbelang evenzeer begrijpelijk dat men zich hard maakt voor bestaande vismethoden. Zeker die al eeuwenlang in de praktijk worden gebracht. Selectief Wat mij in de hele stellingname van de die renbeschermers altijd heeft dwarsgezeten is hun selectieve verontwaardiging. Wel wordt met nimmer aflatende ijver het lot van die zielige aasvisjes aan de kaak gesteld en als het toebrengen van dierenleed bestempeld. Maar dat bij de Nederlandse beroepszeevis serij dagelijks tienduizenden vissen een akelige verstikkingsdood sterven wanneer ze in een gigantische netten worden sa mengeperst, daar hoor ik die club nooit over. Kennelijk mag dierenleed wel als uit eindelijk maar een nuttig doel Wordt ge diend: in dit geval de voedselvoorziening. Begrijp mij goed: het is niet mijn bedoe ling iedere hengelaar er toe aan te zetten nu stante pede met levende aasvisjes snoeken of snoekbaarzen te gaan vangen. Dat is een individuele beslissing van de hengelaar zelf. De ene sportvisser zal de normen die hij hanteert wat kritischer formuleren dan de ander. Ik kan me ook heel goed voorstellen dat er hengelaars zijn voor wie het gebruik van levende visjes te ver gaat en dat zijn de voorkeur geven aan een jig of een wobbler. Uitstekend. En dat een hengelsportorga nisatie zich ook blijft beijveren om onze te genstander zo weidelijk mogelijk te behan delen. Prima zelfs. Maar het is mij 'een brug te ver' dat de organisatie die tot taak heeft de belangen van de hengelaar te behartigen zich zo gemakkelijk overgeeft uit vrees voor de lobby van opponerende instanties. Zich gesteund wetend door meer dan een mil joen Nederlanders had ik een iets strijd baarder houding verwacht. Mag snoekbaars straks niet meer met e levend aasvisje worden gevangen? foto archief

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 9