i Leiden aangehouden 'Nu willen mensen hier niet meer weg' Universiteit houdt hoop op LD-pand 171 'Nooit gedacht dat m 'n naam me in gevaar zou brengen Leverancier Slaaghwijkproject gaat officieel laatste jaar in Jeugd neemt boten flink onder handen Beschilderde huizen Minerva ook aangepakt 1 VRIJDAG 3 JUNI 1994 CDA boos A j- Het CDA Oegstgeest is boos I J op het nieuwe college. De christen-democraten vinden dat zij te weinig aandacht krijgen van bur gemeester en wethouders. Sauna Het oude binnenbad van sportcomplex De Tweesprong in Alkemade wordt voor 180.000 gulden verkocht en vervolgens ver bouwd tot sauna. Hypocriet >f q Criminoloog Van I O Dijk noemt het hy pocriet de criminaliteit on der Marokkaanse jongens te ontkennen. Katten vergiftigd in Corellistraat leiden Bij de eerste twee dode katten durfde de politie nog niet van boze opzet uil te gaan. Maar nu gisteren een derde dode kat in de Corellistraat is gevonden, is wel duidelijk dat er een katten moordenaar rond loopt in de Fortuin wijk. De kat die gisteren werd gevonden, vertoonde tekenen van vergiftiging. Hij had een dikke blauwe tong en was helemaal opgezwollen. De wijkagent stelt een onderzoek in. Tien kilometer file door klapband leiden Een vrachtauto met een klapband heeft gisteren een file van tien kilometer op de oostelijke rijbaan van de A4 veroor zaakt. De 18-tonner die rond twaalf uur door een klapband niet meer verder kon, paste niet helemaal op de vluchtstrook. Het duurde bijna een uur voordat de band was verwisseld en de file opgelost. Dief cd's loopt tegen de lamp leiden Een 28-jarige Leidenaar, die 140 cd's kwam aanbieden bij een tweedehands platenzaak op £ie Steenstraat, is als inbre ker ontmaskerd. De eigenaar van de zaak vertrouwde het niet en belde de politie. De man bekende na zijn aanhouding, dat hij in de nacht van woensdag op donderdag de cd's had gestolen bij inbraken in studentenhuizen aan de Herengracht en de le Bin nenvestgracht. Zijn verklaring voor de inbraken was, dat hij die warme nacht niet in slaap kon komen en vond, dat hij maar eens wat moest gaan doen. SKIL onderzoekt maatschappelijke participatie allochtone vrouwen De stichting Sociaal Kultureel Werk Leiden (SKIL) gaat een onder zoek houden naar de maatschappelijke participatie van Turkse en Marokkaanse meiden en vrouwen in Leiden en Leiderdorp. Het Ju liana Welzijn Fonds heeft voor dit project een subsidie beschikbaar gesteld van 35.000 gulden. Uit eerdere onderzoeken in andere plaatsen is gebleken (jat de deelname van allochtone meiden en \TOuwen aan bijvoorbeeld onderwijs, maatschappelijk werk en sport, gering is. Het Leidse onderzoek spitst zich toe op de vraag hoe die participatie verbeterd kan worden. Het onderzoek begint in het najaar. De resultaten worden nog voor het eind van dit jaar verwacht. De totale kosten van het pro ject bedragen 70.000 gulden. Behalve subisidie van het Juliana Fonds en het Leidse Burchtfonds (15.000 gulden) hoopt de SKIL op een Financiële bijdrage van de gemeente. SKIL-medewerkster P. Naber: „Het aardige is dat allochtone vrouwen zelf het onderzoek gaan verrichten. Zij gaan de doelgroep interviewen." Aanvankelijk leek negeren hem het beste maar bij nader inzien besteedde de 33-jarige Leidenaar F. Hoogeveen toch maar een telefoontje aan de brief met ingesloten kogel die eerder deze week bij hem in de bus is gegooid. Ook nu hij weet hoe de vork inde steel zit, blijft hij nuchter onder de gebeur tenissen. Zijn vriendin ligt in het zie kenhuis en hij heeft daarom wel wat anders aan zijn hoofd dan een dreig brief van anti-racisten, die hem ten onrechte aanzien voor het nieuwe Leidse CD-raadslid dat luistert naar dezelfde naam als hij. „Nooit gedacht dat m'n naam me nog eens in gevaar zou brengen. Nee, m'n vriendin heb ik nog niets verteld. Ik wil absoluut niet dat zij zich zorgen om mij gaat ma ken." De precieze tekst van de brief, die hij aan de politie heeft meegegeven, weet hij al niet meer. „Het komt erop neer dat ik maar beter niet als CD- raadslid zitting in de gemeenteraad moet nemen. De kogel diende als 'reminder', schreven ze. Ik heb me nog nooit met politiek bemoeid. Ik ben niet eens gaan stemmen, want ik was m'n oproepkaart kwijt." Hoogeveen begreep al snel dat ér een vergissing in het spel moest zijn. Tot aan dit interview heeft hij geen re kening gehouden met de mogelijkheid e, wellicht nog schokkender acties. Hij beseft nu dat het in zijn ei gen belang is dat de anonieme brief schrijvers zo snel mogelijk weten dat hij niet de Hoogeveen is, op wie ze het hebben gemunt. Hoogeveen denkt niet dat de politie de daders ooit te pakken zal krijgen. „Ik ben blij dat de politie de krant zo snel heeft ingelicht. Ik weet zeker dat de daders dit lezen. Het eerste wat ze doen na dii soort acties, is een krant kopen." Van de gebeurtenissen met de twee opgestapte CD-raadsleden Ter Haar en Otto had hij tot voor de brief geen weet. Het duo heeft het raadslidmaat schap beëindigd omdat het de peste rijen en bedreigingen van de anti-ra cisten niet langer kon verdragen. „Ik ga ervan uit dat ik hier verder nooit meer wat van hoor", stelt Hoogeveen zichzelf gerust. Lichtzinnig Hij spreekt geen oordeel uit over de daders. „Eigenlijk is het allemaal lo gisch. In Leiden wonende buitenlan ders hebben ook dreigbrieven gekre gen van extreem-rechtse groeperin gen. Actie is reactie, denk ik dan, De persoonsverwisseling toont vol gens politie-woordvoerder A. Stuifber gen aan hoe lichtzinnig de actievoer ders zwaar geschut inzetten. „Ze heb ben alleen maar in het telefoonboek gezocht naar een F. Hoogeveen en verder niets gecheckt. Ze zijn daardoor de mist ingegaan want de CD'er Hoogeveen staat niet in het telefoon boek. Wij nemen deze zaak hoog op. Dat de verkeerde Hoogeveen is be dreigd, doet daarbij niet terzake. Op bedreigingen van dit type staat maxi maal vier jaar." De politie gaat ervan uit dat de kwelgeesten van Ter Haar en Otto de zelfden zijn als de opstellers van de dreigbrief. Veel hoop dat de politie de daders zal kunnen aanhouden, is er niet. Het onderzoek naar de bedrei gingen van Otto en Ter Haar heeft na melijk geen enkel aanknopingspunt opgeleverd en ook de brief met de ko gel zet de politie niet op een spoor. Met de aanhouding van een 31- jarige Hagenaar denkt de politie de leverancier te pakken te heb ben van het pistool, waarmee een 30-jarige Leidenaar op 7 maart in de J.P. Coenhof de 56- jarige moeder van zijn ex-vrien- din doodde en haar dochter le vensgevaarlijk verwondde. De man wordt vandaag voorgeleid aan de officier van justitie. Als de Hagenaar inderdaad het pistool leverde waarmee de Lei denaar zijn ex en diens moeder door het hoofd schoot dan kan hem medeplichtigheid aan moord of doodslag ten laste worden gelegd. De Hagenaar was een goede vriend van de Leidenaar. Onderhandelingen afgebroken De gesprekken tussen de Rijksuniversiteit Leiden (RUL) en de Hollandse Dagblad Combinatie (HDC) over de aankoop van het oude^pand van het Leidsch Dagblad aan de Witte Singel zijn afgebroken. Maar de RUL geeft de hoop nog niet op, dat het bestuursgebouw van de uni versiteit in de nabije toekomst op het terrein aan de Wit te Singel kan worden gevestigd. De gemeente weigert echter vooralsnog het uitgangspunt te laten varen, dat op het terrein minstens 25 huizen moeten worden gebouwd. En daar wil de RUL niet aan. HDC-directeur B. Essenberg wilde na anderhalf jaar van sle pende onderhandelingen met de universiteit 'hom of kuit heb ben'. „Wij hebben de universi teit gevraagd of zij een definitief besluit kon nemen. Dat kon zij niet. Dat betekent dat wij nu de handen vrij hebben om naar andere kopers uit te zien." Es senberg sluit overigens niet uit, dat de RUL in een later stadium toch weer aan de onderhande lingstafel terugkeert. „Want de tuin- van je buurman is maar één keer te koop hè?" Wethouder T. van Rij heeft de onderhandelaars van de univer siteit nog wel de hoop gegeven, dat de gemeente bereid is zijn standpunt te herzien. „De ge sprekken tussen de gemeente en de universiteit zijn er nog steeds op gericht dat bestuurs gebouw op die plek' voor elkaar te krijgen", vertelt Van Rij's woordvoerder P. Prudhomme van Reine. „Van Rij heeft toegezegd, dat hij in de politiek nog weieens wilde aftasten, of die bereid is het uitgangspunt dat er wo ningbouw moet worden ge pleegd te herzien" aldus Prud homme van Reine. „Maar zelf hecht hij sterk aan woning bouw. En ook tijdens een regu lier overleg met buurtbewoners is wel naar voren gekomen, dat er met hen niet echt te praten valt over het schrappen van die huizen." Wat er nu precies gebeurt, is niet direct zichtbaar. Maar het Slaaghwijkproject - een experi ment met buurthulpverlening in de hoogbouw van de Meren- wijk - draait zo goed, dat de be trokken instellingen overwegen om ook in andere wijken derge lijke projecten op te zetten. Ook de wijkgroep sociale vernieu wing in Slaaghwijk heeft inmid dels gezegd dat het project moet blijven bestaan. Officieel loopt de proef in april volgend jaar af. Het Slaaghwijkproject richt zich op mensen, die bij de régu liere hulpverlening uit de boot vallen. Daarnaast probeert men ook het 'wij-gevoel' in de wijk te versterken. „Er was wel sprake van samenhang in de wijk, maar dat speelde zich vooral af onder een kleine groep mensen. Die kleine groep actieve men sen, die zag je. De rest van de mensen zag je nooit", zegt Greetje Noordman, coördinator namens de stichting Welzijn Leiden. „Daarom hebben we - de stichting Welzijn dus, de stichting Maatschappelijk Werk en de stichting Sociaal Kultureel Werk - ruim twee jaar geleden de koppen bij elkaar gestoken, nadat er huisbezoeken waren Uit de bezoeken, zo zegt Noordman, bleek dat de wijk geen samenhang kende en dat er een groep mensen woonde, die met tal van problemen zat. atie verzeild geraakt waarin ze 'geen uitweg meer zagen. Ze hadden geen werk, boksten te gen schulden aan, waren het hele dagritme kwijt... Dat zijn overigens niet specifiek proble men in de Slaaghwijk, dat zijn problemen die je overal tegen komt." Belangrijk Ze is trots op het project, noemt kleine veranderingen die wat haar betreft ontzettend belang rijk zijn. Zo zijn er emancipatie projecten voor Greetje Noordman, Paul van Kampen en Mien Kluiters van het Slaaghwijk-project. „Als je nu door De Kopermolen loopt, zie je dat de ouderen el kaar groeten en een praatje maken. Dat gebeurde vroeger niet zo, maar nu kennen de mensen elkaar." foto dickhogewoning ook activiteiten voor ouderen. „Als je nu door De Kopermolen loopt, zie je dat de ouderen el kaar groeten, een praatje ma ken. Dat gebeurde vroeger niet zo, maar nu, nu kennen de mensen elkaar. De werkgroep ouderen-activiteiten organiseert nu middagen waar soms wel tachtig ouderen op af komen. Varen met een boot van Avifau na bijvoorbeeld, of een gezellige dag hier in het buurthuis Op Ei gen Wieken, met broodjes, soep en een rad van fortuin. Het zijn kleine dingen, maar het zijn de dingen die ouderen .leuk vin den", aldus Noordman. „Toen ik acht jaar geleden wel eens als maatschappelijk werker in de Slaaghwijk rond liep, hoorde je van mensen dat ze weg wilden. Dat is tegen woordig niet meer zo", zegt Paul van Kampen, voorzitter van de begeleidingscommissie. „Maar mensen die niet in de Slaaghwijk wonen, hebben nog steeds het idee dat je daar niet moet komen. Dat beeld van vroeger is hardnekkig maar het klopt niet meer." Mien Kluiters is de buurt- hulpverleenster, die sinds het begin van het project in april 1992 nauwe banden heeft met de bewoners. „De wereld waar in we leven is een ingewikkelde wereld voor veel mensen", zegt ze. „Veel mensen die hier ko men, hebben gewoon een duw tje in de rug nodig, hoef je al leen maar even op weg te hel pen. Soms weten mensen met financiële problemen bijvoor beeld echt niet dat ze recht heb ben op huursubsidie. Maar sommigen moet je blijvend een handje helpen." Langzaam Met haar 'klanten' komt ze meestal in contact via omwo nenden, huismeesters, pasto raal werk of andere sleutelfigu ren. „Als er aan de bel wordt ge trokken, fiets ik eens bij zo ie mand langs voor een bak kof fie", aldus Kluiters. „Langzaam bouw je op die manier vertrou wen op en op basis van dat ver trouwen vinden mensen het prettig om te praten over din gen die ze moeilijk vinden." Het Slaaghwijkproject loopt volgend jaar april officieel af, maar de drie instellingen willen doorgaan. „Wat zo goed loopt bij dit project is dat we de kop pen bij elkaar hebben gestoken, samenwerken", zegt Van Kam pen. Noordman: „Het grote voordeel is dat je een totaalpak ket kunt aanbieden, mensen niet altijd meer naar een andere instelling hoeft te sturen." Opknapbeurt roestbakken Ze hebben zolang de werktitels 'zak en as' en 'kommer en kwel' gekregen maar binnenkort wor den de twee bootjes, die op de zolder van het LDM-gebouw aan de Middelstegracht liggen, feestelijk gedoopt. Opnieuw, want geheel opgeknapt kunnen ze dan aan hun tweede jeugd beginnen. Nog niet zo lang ge leden lagen de boten - nu nog roestbaldcen - onder water in de Leidse grachten. Maar nu, nu zijn ze het laatste speeltje van een aantal kinderen uit de oos telijke binnenstad. Een greepje van vijf tot vijf tien kinderen in de leeftijd van acht tot dertien jaar, werkt zich sinds een paar weken in het zweet om hun twee boten vaarklaar te maken. Met slijp tollen, staalborstels en ander zwaar materiaal nemen ze de vaartuigen onder handen. Of ze er verstand van hebben? „We luisteren gewoon naar de aan wijzingen van Gilbert", zegt Sa- ladin. Gilbert begeleidt als vrijwilli ger het opknappen van de bo ten, een initiatief van het LDM- project. Af en toe - zo geeft hij voorzichtig toe - is het moeilijk ou zijn enthousiaste scheeps- restaurateurs in toom te hou den. „Vooral als ze hier 's mid dags net binnenkomen. Dan willen ze allemaal direct aan de slag met de slijptollen. Maar na een uurtje, als iedereen aan de beurt is geweest met het zware materieel, zijn ze wel rustig." Verrot Deze week slijpt Gilbert de slechte plekken uit het staal. De bodem van 'zak en as' is hele maal verrot. De gaten vallen er in, volgens Ingrid van Buuren van het LDM-project ten dele omdat de kinderen met te groot enthousiasme te werk zijn ge gaan. „We wisten van 'zak en as' dat hij heel slecht was. Als we voorzichtig te werk zouden zijn gegaan, had het net gekund zonder ingrijpende laswerk- zaamheden. Maar we hebben inmiddels staalplaten besteld, het komt allemaal wel weer in orde", zegt ze. Bram, de oudste van het ge zelschap, profileert zich als de toezichthouder. „Ik heb zelf een boot", zegt hij. „Een rubberboot met een vijftien pk buiten boordmotor erachter. Op het moment vaar ik er niet mee, de motor moet eerst worden nage keken." Hij kan net als de rest haast niet wachten tot de boten Een groepje kinderen neemt op de zolder van het LDM-gebouw de uit de grachten opgeviste boten 'Kommer en Kwel' en 'Zak en As' onder han den. foto hielco kuipers op zolder het water inkunnen. Want iedereen heeft zin in een tochtje door de Leidse grachten. „Natuurlijk kan ik zelf varen", zegt Bram. „Dat is niet zo moei lijk, dat kan iedereen nog wel." Nieuwe namen heeft hij als toe komstig reder al in gedachten. „Schobber en Gilbert", zegt hij. En dan tegen Gilbert: „Dan ga jij over de ene en word ik de baas over de andere boot." Maar zover is het nog niet, er moet eerst nog hard gewerkt worden. „Want de boten waren helemaal afgetieft", oordeelt Bram. „Als we pas in de zomer gaan varen, ben ik al weg", zegt Badr. „Ik ga al vroeg op vakan tie." Hij heeft pech, de feestelij ke tewaterlating maakt hij waar schijnlijk net niet mee. Maar met de Peurbakkentocht tijdens de Lakenfeesten in juli doen de nieuwbakken scheepseigenaren zeker mee. „Tegen die tijd zien de boten er weer picobello uit", aldus Gilbert. De gemeente Leiden heeft niet alleen de firma Pizzaline op de hoek van de Hooigracht en de Nieuwstraat bevolen hun fel be schilderde pand een ander kleurtje te geven. Ook studen tenvereniging Minerva is ver manend toegesproken. In het kader van het komende lustrum van Minerva, hebben verschil lende leden hun studentenhui zen in het centrum van de stad voor een deel beschilderd in de jubileumkleuren. Behalve voor deuren en ramen zijn ook par- keerpaaltjes en ander straat- meubilair blauw-geel gekleurd. „Het probleem is dat het vaak om monumentale panden gaat. In een studentenblad zijn de Minerva-leden opgeroepen tot de verfactie. Wij zijn toen in ac tie gekomen en hebben een on derhoud gehad met de voorzit ter van de studentenvereniging. In de eerstvolgende editie van het blad zal een oproep worden gedaan om de beschilderingen weer terug te draaien", aldus ambtenaar R. Verplancke. Bij het laatste lustrum van Minerva, nu vijf jaar geleden, werd het een rage onder de stu denten om hun jubileumkleu ren te showen. Dat beperkte zich niet alleen tot kleding. Dui zenden stickers werden door de hele stad opgeplakt en fietsen, paaltjes en delen van studen tenhuizen zagen paars-groen. Nu het nieuwe lustrum na dert, is dat weer het geval, maar dan geel-blauw. De gemeente is echter van plan een herhaling van 1989 te voorkomen. Er wordt overwogen dezelfde maatregelen te nemen als bij Pizzaline, wanneer studenten huizen blijven weigeren hun pand in de oude staat terug te brengen. Walt Disney Roadshow op bezoek De Walt Disney Roadshow brengt morgen een bezoek aan Leiden. Op het terrein van Hemcar bv (Amphoraweg 2-4) zijn optredens van verschillende Disney-figuren. De hoofdtrolspelers uit verschil lende films, zoals Goofy, Sneeuwwitje en Stampie, verschijnen dan 'live' op toneel. Na afloop van de show kunnen kinderen zich op de foto laten vereeuwigen met een van hun striphelden. Er zijn in totaal vier shows van elk anderhalf uur. Het eerste op treden begint om 12.00 uur. De toegang is gratis.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 13