Het bed in woongedaante Eva's garderobe van de BELGEN Uw tuin natuurlijk Leven en wonen Hoe kunst en inrichting samengaan Coiffure Award '94 voor Andy Uffels MAANDAG 30 MEI 1994 TUIN Nog even geduld maar dan is het zover, dan staat de comple te garderobe van oermoeder Eva tot mijn beschikking. Vij genblaadjes te kust en te keur, geplukt van eigen boom. Ik heb namelijk een echte vijg gekocht, een Ficus caria, familie van de Moraceae. Dit gebeurde dank zij de infor matie die ik kreeg bij Xotus. Ne derlands meest exotische kwe kerij die inmiddels al tien jaar bestaat. Daar werd me verze kerd, dat de vijgen die zij verko pen winterhard zijn. Sterker, eventuele vruchten die onrijp blijven hangen, komen in het voorjaar weer tot leven en wor den alsnog rijp. Dus heb ik het er op gewaagd en een struikje aangeschaft. Het staat nu op het zuiden te gen een warme muur, vlak bij de druif. Dat schijnt ook nog een goede combinatie te zijn. Nu kweekje vijgen uiteraard in ons klimaat niet alleen voor de vruchten maar ook voor het mooie drie tot vijflobbige blad dat op zich een sieraad is. Zodra ik mijn eerste vrucht kan oog sten zal ik het weten te melden, want aan het garderobestuk van Eva zal ik me niet bezondigen. Voor liefhebbers van winterhar de vijgen: Xotus is gevestigd op de Middelweg 1 in Delft, per post is het adres: Postbus 139, 2630 AC Nootdorp. Behalve de reeds genoemde vijg zijn er ook veel kuil- en pot planten, waaronder Nederlands grootste collectie passifloras. Veel van deze planten zijn niet winterhard, daar zal men dus rekening mee moeten houden. Een deel kan als kamerplant overgehouden worden, anderen zullen rustig op een koele vorst- vrije plaats moeten overwinte ren. Even terug naar de vijg: deze plant doet het volgens informa tie op alle grondsoorten en kan bovendien 's winters gestekt worden, zodat men het vijgen- bezit op eigen houtje uit kan breiden. De beste planttijd is in het voorjaar na de nachtvor sten, dan slaat hij sneller aan. Als de vijg inderdaad winter hard blijkt te zijn dan is het een hele aanwinst voor de tuin. LEZERSVRAAG Drugsverslaafde spreeuwen in de tuin van BART ZOMER IN HAARLEM. Dat is mijn veron derstelling. Hij meldt dat de spreeuwen de knoppen van zijn papaver oriëntale weghalen en smakelijk opknabbelen. Nu zijn alle opiumsoorten en aan opi um verwante stoffen, afkomstig van de papaver en wel van de papaver somniferum. Ik denk dat ook de oriëntale een spoor van deze drug bevat en dat de spreeuwen dat ontdekt hebben. Mijn kat bijvoorbeeld werd high van het snoepen van de toppen van de nepeta mussini (kat tekruid). Na een paar happen maakte ze de gekste sprongen. Maar ze ging er wèl elke dag van snoepen. Mocht een van de le zers een andere oplossing voor het raadsel van de papaver- etende spreeuwen kennen, dan houd ik me aanbevolen. Een heel ander probleem heeft AUDE STAALMAN-BOER UIT HAARLEM. Haar tuin heeft te veel groen en te weinig bloe men en ze veronderstelt dat de stikstofhoudende regen mede verantwoordelijk is. Dat is goed mogelijk, al veronderstel ik dat soortkeuzen en weinig zon er ook debet aan zijn. In elk geval is het te proberen om bij even tueel gebruik van mest, vooral stikstofhoudende mest te mij den. Dus géén Viano voor gras. Daar zit meer bloedmeel, dus meer stikstof in. Geen kippe- mest, wel koeiemest enz. Voor de rest is er in het klein weinig aan te doen. In het groot: leef zo milieuvriendelijk mogelijk, mijd produkten uit de bio-industrie, die een van de grote leveran ciers van stikstof in de lucht is en mijd groente uit de 'normale' teelt, omdat bij de teelt veel stikstof gebruikt wordt en een deel in het oppervlakte- en grondwater terecht komt. Maar dat zijn handelingen die pas op den lange duur succes hebben. Komt er bij u al tuinierend of wandelend in de natuur een vraag op? Greet Buchner zal proberen voor u het antwoord te vinden. De vraag kunt u op sturen naar Damiate Dagbla den, Postbus 507, 2003 AP Haarlem t.a.v. de redactie LEVEN"EN WONEN. „Milieuvriendelijk tuinieren blijft balanceren op het smalle koord van de zorg voor planten, die meer dan eens niet thuishoren in ons klimaat en de zorg voor het milieu," schrijft Greet Buchner in haar boekje 'Uw tuin natuurlijk', uitgegeven bij De Driehoek. De talloze vragen die haar bereikten via de tuinrubriek in deze krant, inspi reerde Greet Buchner tot het schrijven van dit leuke, informatieve boekje. In 'Uw tuin natuurlijk' probeert zij een antwoord te geven op de vragen die er zijn over de verzorging van planten en bestrij ding van ziekten en plagen met zo weinig mogelijk giftige midde len. De eerste hoofdstukjes, over verzorging van planten zijn vooral nuttig voor de minder ervaren tuin- en plantenliefhebber. Vanaf het hoofdstuk 'Allemaal beestjes, belagers van a tot z' wordt het in teressant voor iedereen want giftige stoffen in de tuin wil niemand. Laat je het niet voor het milieu dan doe je dat wel voor de kinderen of huisdieren. Behalve dit boekje 22,50) schreef Greet Buchner ook De milieu vriendelijke tuin; Milieuvriendelijke adviezen; Milieuvriendelijk van a tot z; Welk dieet zal ik kiezen; Lekker eten zonder vlees; Thee uit ei gen tuin; Vegetarisch voor één alleen en Het kruidenboek van Ka trijn. Al deze boekjes zijn uitgegeven bij De Driehoek in Amster dam. .ezers van deze krant ontvangen tegen inlevering van deze I bon bij de boekhandel het boekje I I "Uw Tuin Natuurlijk" van Greet Buchner Voorfl. 19.50 i.p.v. fl.22.50. Naam: Adres:I I Postcode/plaats: I I (Deze aanbieding is geldig van 1 t/m 14 iuni 1994). ISBN 9060305337 aktienr.: 036-005 H0/IJC LD Ook in Nederland begint, net als in enkele andere landen op zaterdag 4 juni het Europese Woonkunst Festival. Woningin richters en kunstenaars, zowel amateurs als professionals, wil len zo de consument te laten zien hoe kunst harmonisch in de inrichting kan worden geïn tegreerd. Ruim 200 interieurzaken doen mee aan dit Europawijde wooi kunstgebeuren, waarvoor Oos tenrijk vorig jaar het initiatief nam. Behalve in ons land en in Oostenrijk doen ondernemers in Duitsland, België, Zwitser land, Zweden, Denemarken en Hongarije eraan mee. Nederlandse woninginrichters hebben contact gezocht met gi leriehouders, beeldend kunste naars en andere beoefenaars van kunstvormen. Er is in een aantal zaken werk van beroeps kunstenaars te zien, andere to nen werk van vrijetijdsschilder Boskoop en Helmond staan door Herman Brood beschilde de kasten. In Dwingeloo expo seert Therèse Steinmetz recent schilderijen en litho's. In Haar lem is bij de deelnemende win keiiers werk van 15 amateur kunstenaars te zien, waarvoor een kunstroute is opgezet. De diverse werken zullen worden beoordeeld door een jury van deskundigen van het Frans Halsmuseum. En dit is nog maar een greep uit de vele act viteiten die vaak per gemeente of regio zijn opgezet. Voetverzorging Een in opdracht van Scholl doi Nipo onder 2100 Nederlander verricht onderzoek heeft uitge wezen, dat 67 procent van alle Nederlanders van achttien jaa en ouder het afgelopen jaar ee voetprobleem heeft gehad. Ko de voeten komen het meeste voor: 28 procent; 17 procent heeft last van zweetvoeten en helft daarvan doet er niets aar Pas als voeten echt pijn doen, volgt actie: 41 procent gaat na een pedicure, 4 procent naar i huisarts en 25 procent koopt eenvoetprodukt. Scholl heeft een serie van zes voetverzorgingsprodukten: ee poeder voor transpirerende vc ten, een verkoelend^ spray, ee bad, een ruwe-huidscrub en e vochtherstellende crème plus sinds kort - een deodorant spi 12,95). In de spray zijn ci troen- en limoenextracten ver werkt. De pompspray is speci; ontworpen voor omgekeerd g bruik, zodat hij bij het verstui ven op de voetzolen niet ver stopt raakt. Tandenborstel Zowel Jordan als Dentrust het een nieuwe tandenborstel vo< de jeugd in de aanbieding. Jo dan brengt de Magie tanden borstel in de varianten junior senior, consumentenprijs 2,95. Tijdens de poetsperioc van ten minste twee minuten ondergaat de borstel een kleu verandering: de rode borstel wordt geel, de oranje rose, de donkergroene lichtgroen en c paarse wordt lila. Dentrust komt met een borst met drie poetskoppen, gelijk aan die voor volwassenen, m natuurlijk qua maat aangepa aan de kinderkaak 12,95). Van de flexibele, onafhankeli van elkaar bewegende poets koppen is een bestemd voor kauwvlak en zijn twee bedoe voor de zijkanten van het gel De laatste staan onder een h( van 45 graden op het tandvle De borstelharen van de Den trust zijn van ultralon en - ze de fabrikant - zacht voor mondslijmvlies en tandhalze Tandplak wordt door de borstels goed verwijderd. ln Engeland is het een felbegeerde trofee, in Nederland lijkt het dat te worden: de Coif fure Award. Ruim 800 kappers en kapsters zonden dit jaar foto's van hun werk in om een gooi te doen naar de titel 'Kapper van het laar'. Het wat avant-gardistisch aan doend kapsel, lang, met veel ongelijke pie ken nonchalant om het hoofd zwierend, van Andy Uffels Amerfoort kreeg van de Britse jury de hoogste waardering. Schwarzkopf-directeur Hans Peter Schwarzkopf reikte hem tijdens een feeste lijke bijeenkomst in het Noordwijkse Huis ter Duin zijn onderscheiding uit. Andy Uf fels viel al eerder in de prijzen: in 1992 won hij de Coiffure Award in de categorie Avant Garde. Voorafgaand aan deze deze overall Award overhandigden Nancy Bruinenga van het vakblad Coiffure en Jack Roos (Schwarz kopf), die dit evement organiseerden, de re gionale onderscheiding. Deze gingen naar Müfide Halaceli Türüc (Hengelo); Andy Uf fels (Amersfoort); Fred van de Bunt (Amsterdam); Mireille Kokkedee (Scheve- ningen); Carel van der Reijt (Breda). Avant Garde Award: Fred van de Bunt (Amster dam); Nieuwkomer van het Jaar Award: Kenneth Geurts (Tilburg); Heren Award: Margreet Wilms (Amsterdam); Academy Award: (kappers in opleiding) Petra van het Kaar (Zaandam); Press Award: Carel van der Reijt (Breda). Het kapsel waarmee Andy Uffels de Coifure Award '94 in de wacht sleepte; mede dank zij zijn fotograaf Peter Dellenbag. foto pr Ze worden 'de pioniers van een nieuwe beweging' genoemd, van wie 'de rest van de wereld nog wat kan leren'. In de hypermoderne zaak van Barney's, uptown New York, hebben ze de Japanners van de eerste plaats verdrongen en volgens Parijs zijn ze er de schuld van dat de Franse mode-export vorig jaar in de rode cijfers dook. In de modewereld zijn ze een begrip geworden: de'Belgen'. opmars Doorsnee confectieconsumenten raken wellicht enigszins aangeslagen als zij de onconventionele inhoud zien van de etalages in de Antoine Dansaertstraat, de Waterloolaan of de Koningsgalerij in Brussel, maar het zijn inmiddels wel in de letterlijke betekenis van het woord museumstukken die er staan. België is zo trots op zijn jonge generatie mode makers dat begin dit jaar voor hen een permanente tentoonstelling werd inge richt in de Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis in het Brusselse Jubelpark. Alsof dat nog niet genoeg be wijs van hun status mocht zijn, Werd bij modemaker Gerald Watelet aan de Wa terloolaan de halve wintercollectie ge stolen. Schilderij Watelet behoort met zijn haute couture en zijn cliëntèle in hogere kringen en adel - bij hem komt bijvoorbeeld konin gin Paola geregeld over de vloer - tot het klassiekere type Belgi sche ontwerpers. Maar de Belgische modemakers die de nieuwe trend heb- ben gezet, zijn van een andere orde. Zij zijn vrij wel zonder uitzondering opgeleid aan de Konink lijke Academie voor Schone Kunsten in Ant werpen en worden dan ook vaak als 'de Antwerp se club' aangeduid. Vol gens Amerikanen dragen ze allemaal namen die niet uit te spreken zijn: Ann Demeulemeester, Dirk Bikkem- bergs, Dries van Noten, Martin Margie- la, Walter van Beirendonck, Marina Yee, Kaat Tilley, Chris Mestdagh, maar de waardering is er niet minder om. 'Fris, nieuw, sjieken verfijnd', noemde Vogue Martin Margiela en de International Herald Tribune prees Dries van Noten om 'al die natuurlijke, Breugheliaanse kleuren, alsof je naar een schilderij kijkt'. Hemelse schrik Hoewel ze allemaal van één en dezelfde school komen, zijn hun ontwerpen niet te vergelijken. De slanke, sobere, vaak effen zwarte of witte vormen van Ann Demeulemeester hebben niets uit te staan met de recycle-look die Martin Margiela al eens bracht, de westerse mode in oosterse stoffen van Dries van Noten of de grof gebreide, katoenen truien onder frêle overgooiers van Kaat Tilley. Ze delen echter ten minste één eigen schap: ze kennen hun vak. Het Franse blad Jardin des Modes schreef al eens: Ze hanteren bijna de techniek van een oude kostuum-maakster, ze zijn minu tieus en streng'. Maar het belangrijkste dat hen bindt is hun onbedorven, blij moedige kunstzinnigheid. „Wij hebben totaal verschillende stij len, maar de basis ligt in de artisticiteit, niet in de commercialiteit", zegt Kaat Tilley (34), exponente van de 'tweede generatie Antwerpen' en juist bezig haar winkel in de Brusselse Koningsga lerij te verdubbelen. „De markt is niet het eerste uitgangspunt. Je wordt ermee geconfronteerd als je groeit en meer en meer verkoopt, als je naar Europa en buiten Europa gaat, maar de markt is voor de mensen uit Antwerpen niet het punt". De laatste twee jaar heeft Tilley in het voetspoor van de eerste succesvolle Bel gen ook de internationale markt betre den, maar het 'grote proefwerk' van een volwaardig défilé in Parijs heeft ze nog niet gehad „en wij proberen het ook zo lang mogelijk uit te stellen. Ik heb er een hemelse schrik van, omdat het nu zo vlug gaat". Anti-mode De Belgen maken naar eigen zeggen 'zeker en vast' geen wegwerp-kleding. Zoals Ann Demeulemeester zei, na haar eerste grote shows in Pa rijs: „Heel veel van mijn klanten kopen een stuk per seizoen, dat ze dan gaan combineren met iets van vroegere collec ties. Ik ben niet be schaamd over de dingen die ik drie jaar geleden heb gemaakt. Iets wat ik toen goed vond, vind ik nog altijd goed. Wat goed is, blijft ook lange tijd". „Ik word wel boos als mensen me zeggen dat ik mezelf soms herhaal", vervolgde ze. „Ik hou niet van dat prin cipe 'dit seizoen dit, en volgend seizoen iets compleet anders'. Het bizarre is dat Parijs zoiets bestempelt als anti-mode die mode wordt. Maar mode interes seert me eigenlijk weinig. Het is abso luut niet interessant om iets te maken wat in de mode is". Te bescheiden De doorbraak van de Belgische mode kwam, nadat enkele jaren geleden van hogerhand subsidies werden verstrekt voor jonge mode-ontwerpers en de jaarlijkse prijs van De Gouden Spoel werd ingesteld. Inmiddels houdt België oprecht van zijn jonge modemakers en komt trots ieder half jaar het speciale blad 'Mode, dit is Belgisch' uit met alle ontwerpen 'van bij ons'. In modebladen worden Belgische ontwerpers als Ann Demeulemeester en Dries van Noten inmiddels zonder schroom in één adem genoemd met Lagerfeld, Versaci, Gaultier, Yamamoto en Armani als degenen die de (decente) mode van dit decennium zullen bepa len. „Dat is ongelooflijk, hè, maar het is absoluut op zijn plaats", zegt Kaat Til ley. „Wij zijn altijd veel te bescheiden, we onderschatten onszelf telkens weer. Ik heb zelf constant dat gevoel: ik zal 'Dat is verdorie toch sterk werk uit een land zonder mode-achtergrond Voorbeelden uit Belgische collec ties. Boven een model van Ann Demeulemeester en onder een van Dries van Noten. foto's transworld yannis vlamos me daar niet naast zien staan. Maar als je dan die défilés van Demeulemeester en Van Noten in Parijs ziet... dat is ver dorie toch sterk werk. En dat uit een land zonder mode-achtergrond. In Pa rijs heb je al die organisaties waar je te recht kunt om je te informeren. Hie heb je niks. Wij moeten zelf maar pro beren ernaar te grijpen en dan maa hopen dat het lukt". De Belgen hebben bewezen dat het geen ijdele hoop is. Ze zijn tomeloos in opmars. ningen meestal ook te veel ruimte in beslag. Slaapbanken hebben de laatste ja ren een ware revolutie doorgemaakt. De eerste modellen waren duidelijk een tussenvorm tussen zitten en sla pen. Maar dat is verleden tijd. Slimme ontwerpers hebben zich op de zit- /slaapbank gestort. Het tweezitsbank- je waarvan je de zitting in drie delen kunt uitklappen tot een dun matrasje heeft zijn tijd gehad. Dat wordt alleen nog als uiterst voordelige oplossing gekozen. De zit/slaapbank van van daag heeft alle comfort van het ge middelde bed en in veel gevallen zelfs een lattenbodem. Door vormgeving en materiaalgebruik herken je zo'n meubelstuk nauwelijks nog als geca moufleerd bed of de banken nu ge heel bekleed zijn dan wel een frame Wie in één ruimte moet wonen en slapen, kan tegenwoordig kiezen uit een keur aan praktische en estheti- scheverborgen-bed-mogelijkheden. De meest simpele manier om het bed te vermom men is: overdag dekens of dekbed in een lade eron der opbergen, een leuk kleed erover en hoofdkus- sen(s) in hoezen als rugge steun. Er zijn leuke model len ledikanten in verschil lende hoogten en modieuze kleu ren, die je heel goed als bank kunt ge bruiken. Maar die oplossingen vragen wel om een eenpersoons uitvoering. Een tweeligger blijft eruitzien als een bed en neemt in een eenkamerwo Ligbank van pitriet die snel tot bed kan worden omge toverd. foto cpd van hout of riet hebben. Er zijn tegen woordig trouwens prachtige sofa's en banken van pitriet en rotan en bed den van deze materialen vormen de nieuwste slaaptrend. De ligbank zit tussen bed en bank in. De oude Romeinen gebruikten zo'n zit/ligplaats bij de maaltijd. Er zijn driezitsbanken met diepe rugkus sens die, nadat de kussen zijn verwij derd, een bed van 80 cm breed bie den, zelfs met lattenbodem. Ze laten zich ook anders gebruiken. Twee zit- delen kunnen gedraaid worden tot een ligbank met daarnaast nog een eenzitter. Om lekker lui te lezen of tv te kijken. Welke oplossing je ook kiest, er moet altijd even gedraaid, gekeerd of geklapt worden om de juiste bed- /bankvorm te krijgen. Wie z'n bedje liever steeds gespreid weet, ziet misschien meer in een kast- bed. Er zijn kasten, zowel in moderne als klassieke stijl, waarin een com pleet en opgemaakt bed kan verdwij nen. Meestal klapt men het voeten eind naar boven en de onderkant van het bed is dan het (uiteraard in stijl uitgevoerde) kastfront. Er zijn ook wandmeubelen waarin een uitklap baar bed verborgen zit, in één- dan wel tweepersoons uitvoering. Voor ouderen of mensen met een handicap zijn deze kastbedden mis schien wat te moeilijk te hanteren. Hetzelfde kan gelden door verschei dene types bedbanken waaraan nogal wat 'ombouwwerk' zit. Maar de keuze voor een boxspring of een modern, goed als bank te bezitten bed hoeft geen minder aantrekkelijk alternatief te zijn. Kast in klassieke stijl waarin een tweepersoonsbed kan dwijnen. foto

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 14