'Meer luxe en service voor de treinreizigers' China weerstaat Westen met mensenrechtenbeleid Foutparkeerder krijgt wef; eens voordeel van twijfel' Feiten &Meningen Clinton kan niet van China winnen VRIJDAG 20 ME11994 BELASTING BELICHT Hen parkeerbon of een wielklem vindt uiteraard niemand prettig. Doorgaans is het eigen schuld dikke bult en moet worden ge dokt. Sommige parkeerders vechten de 'parkeerbelasting' en/of wielklemkosten echter met succes aan bij de belasting rechter. Uit recente rechtspraak blijkt dat bij slechte parkeer voorzieningen de rechter de parkeerder dan al snel in het ge lijk stelt. In de meeste binnensteden kan op veel plaatsen alleen be taald worden geparkeerd. Be taalt men niet, dan maakt men tegenwoordig kans op een fikse boete. Vöör 1991 werden deze boetes meestal via de strafrech telijke weg afgehandeld via poli tie en justitie. Aangezien er in Nederland veel foutparkeerders zijn, kreeg het strafrechtelijke apparaat te kampen met over belasting. Het gevolg was dat veel zaken niet werden behandeld. De ge middelde Nederlander had dit al snel door. Kreeg men een bon dan betaalde men gewoon niet en wachtte men rustig af. Grote kans dat men er nooit meer iets van hoorde. Het is duidelijk dat het parkeerbeleid daardoor vaak een wassen neus werd. Vanaf 1991 zijn de kansen echter gekeerd. Vanaf dat jaar is de parkeerboete namelijk 'gefis caliseerd'. Dat betekende de in voer van parkeerbelasting. In feite doet een parkeerder elke keer weer opnieuw aangifte als hij parkeert. De aangifte is rechtsgeldig als geld in de par- keermeter is geworpen; een kind kan de was doen. Minder leuk wordt het als is betaald voor een parkeervak en bij terugkomst toch een nahef fingsaanslag op de voorruit wordt aangetroffen. Vooral in straten met -parkeerautomaten komt dat nog wel eens voor. Het is echter heel simpel. Ziet de parkeercontroleur geen kaartje liggen op het dashboard of ziet hij aan de automaat dat voor vaJc zus of zo geen 'belasting' is betaald, dan volgt onherroepe lijk een bon of nog erger een wielklem. Is men het hier niet mee eens dan kan men in bezwaar maken bij de gemeentelijke dienst par- den tot de parkeerautom; nl geen goede verlichting, geen ie bruiksvriendelijke of niet v i" kende automaten, loopt de e: meente een grotere kans dat n parkeerder gelijk krijgt. e' Het hof merkt hierbij op a' de kaartjes, in de woorden het hof 'hyperdunne vliezeltj verre van ideaal zijn. Er kan r de kaartjes van alles misga ic het kaartje dwarrelt op de vlo ai verdwijnt in de gleuf van n voorruitverwarming, wordt i opgemerkt temidden van am \t re papieren op het dashboard wordt opgegeten door de hon Het zou volgens het hof d I ook goed zijn als bijvoorbe de Vereniging van Nederlam - Gemeenten (VNG) voor een I" se, opvallende, stevige hoes z zorgen. De bedoeling van l" hof lijkt duidelijk. De Arnhen n rechter wil de parkeercontroh - best op zijn woord geloven, maar blijkt dat goede parke voorzieningen zijn getroffen. Ook andere rechters schijn in deze richting te denken. Vt de gemeente Den Haag be kende dit laatst dat een bon prullenmand in kon. Wat was aan de hand? Een man (Fri parkeerde zijn beige Ford op| Brouwersgracht in Den Ha^ Om drie minuten over r schreef een parkeercontrolac een bon uit omdat hij gei kaartje achter de voorruit q. liggen. Frits was het hier totaal nl mee eens en stapte naar L rechter. Hij had immers kaartje waaruit bleek dat hij dag tot acht minuten voor twaalf op de Brouwersgracf, mocht parkeren. Volgens Fi had hij zijn kaartje eigenhani achter de voorruit op het d; board neergelegd en dus bijvoorbeeld in zijn broei gestopt of in een handschi nenkastje achtergelaten. De directeur der gemeentel lasting van Den Haag was li hier totaal niet mee eens. h gaf de parkeercontroleur gelii Daarnaast kon Frits het kaan wel van iemand anders hebb| gekregen. De rechter maakte korte md ten met dit standpunt. De c®. troleur kan dan wel beë&w zijn, dat wil nog niet zeggen df keerzaken of het desnoods uit- hij altijd gelijk heeft. Daarna» vechten voor de belastingrech- kan Frits er niets aan doen dl ter. Vaak wordt dit een welles- de herkomst van het kaartje nij nietesspelletje tussen contro- met zekerheid kan worden va? leur en parkeerder. De belas- gesteld. Hij kan immers niet bj tingrechter zit soms met zijn palen welke gegevens (bijvocj handen in het haar. Wie van de beeld naam of kenteken) er vi twee moet hij geloven? en welke niet op het kaartje ty Het gerechtshof in Arnhem men te staan, boog zich onlangs over zo'n ge- De achterliggende gedacht val. Het hof is in principe van van deze uitspraak lijkt dezelfq mening dat de bevindingen van te zijn als die van hiervoor. Zij een beëdigde parkeercontroleur de voorzieningen niet goed, in het algemeen voldoende be- dit geval het parkeerkaartje, d^ wijs zijn voor de juistheid van krijgt de parkeerder van <j de boete. Maar de gemeente rechter het voordeel van d moet dan wel voor goede voor- twijfel en wordt de bon vej zieningen zorgen. Zonder dui- scheurd. De gemeenten zijn d delijke borden, te grote afstan- waarschuwd... O P I N I E De status van China als meest begunstigde handelspartner (MFN) van de Verenigde Staten wordt verlengd. Door een ongelulXig toeval moet president Clinton dat op 3 juni, één dag voor de slachting van de dissiden ten op het Plein van de Hemelse Vrede wordt herdacht, bekendmaken. Toen hij dat vorig jaar deed, eiste Clinton vooruitgang op vijf punten op het gebied van de men senrechten, waaronder de vrijlating van po litieke gevangenen. Sommigen hebben hun vrijheid herkregen, anderen zijn gevangen gezet, en de pesterijen gaan door. De regering in Peking laat er nog steeds geen twijfel over bestaan waar haar priori teiten liggen. Vorige week waarschuwde president Jiang Zemin dat de binnenlandse stabiliteit koste wat het kost gehandhaafd zou worden. Afgelopen maandag had pre mier Li Peng een soortgelijke boodschap. In de tussentijd werd een interview door een studentenleider van de democratische be weging in 1989, Wang Dan, voor een Ameri kaans televisiestation door de politie onder broken. De Chinese leiders hebben al lang gele den besloten dat de belangrijkste taak was aan de macht te blijven. Als het onderdruk ken van andersdenkenden tot gevolg had dat tarieven werden ingesteld op exporten naar de VS, dan zou dat een prijs zijn die het waard was betaald te worden. Met re- pressailles tegen Amerikaanse exporteurs naar de enorme Chinese markt zou ervoor worden gezorgd dat de VS het meeste te lij den zouden hebben. Voor de komende vijf jaar worden potentiële contracten op 400 miljoen dollar (780 miljoen gulden) geschat. Veel van China's handel loopt via Hong kong, dat ernstig getroffen zou worden door wat voor handelssancties dan ook. Verdere stappen van de Verenigde Naties om Noord-Korea te dwingen haar atoompro gramma open te stellen voor inspectie zou den kunnen worden gedwarsboomd door een Chinees veto in de Veiligheidsraad. Hoewel veel bewonderenswaardigs schuilt in de pogingen die Amerika van tijd tot tijd in het werk stelt om tot een moreel verantwoord buitenlands beleid te komen, wordt het algemeen in dit geval als een enstige vergissing beschouwd om de men senrechten en de handel aan elkaar te kop pelen. Zelfs de dissidenten van China zijn voorstander van een verlenging van de MFN-status door de VS: voordat zijn inter view maandag werd onderbroken sugge reerde Wang Dan zelfs dat dat zonder voor waarden moet gebeuren. De bloeiende par ticuliere sector van de Chinese economie zou het ergst worden geraakt door Ameri kaanse handelsembargo's. En hoe wel varender de ondernemers worden, hoe waarschijnlijker het wordt dat zij meer druk gaan uitoefenen voor vrijheid. Het hele Amerikaanse beleid ten opzichte van het land met 's werelds grootste econo mische groei en de grootste mogelijkheden, balanceert nu op deze mallotige jaarlijks te rugkerende vertoning. De Chinese reacties lijken een hoge mate van immuniteit aan te geven voor morele druk. Clinton zal deze keer zonder enige twijfel zijn gezicht redden door een specifieke sec tor van de Chinese exporten te straffen. Zijn dilemma is reëel en pijnlijk. Maar er be staan andere maatregelen dan die op han delsgebied om druk uit te oefenen op het naleven van mensenrechten. Er zouden stappen moeten worden ohdemomen om de twee kwesties te scheiden. LONDEN THE INDEPENDENT VERTAUNG: LUUTJE NIEMANTSVERDRIET Suffende reus benutte mogelijkheden onvoldoende „Dit jaar zullen we winst maken", zegt Leendert Schouten, de nieuwe financiële topman van de Nederlandse Spoorwegen. „Een kleine winst", vult de voorlichter aan. „Een bescheiden winst", bevestigt Schouten. Sneller dan verwacht lijkt de nieuwe NS-leiding orde op zaken te hebben ge steld bij het tot voor kort ambtelijke en weinig dynamische bedrijf. Was president-directeur Den Besten vorig jaar nog voorzichtig over het tijdstip waarop winst zou worden gemaakt hij hield het op 1996 Leendert Schouten ziet geen reden een slag om de arm te houden. Een eenzame passagier in een saaie Het kost de van Heineken af komstige Schouten zichtbaar moeite een brede grijns te on derdrukken. Al te nadrukkelijk vertoon van de spierballen past blijkbaar (nog) niet in de be drijfsfilosofie. Er moet immers nog met de overheid worden onderhandeld over de omvang van een overgangscontract. Te veel optimisme kost NS geld. Het gaat immers vooral over de overheidsbijdrage voor het in standhouden van onrendabele lijnen en diensten. Dat de zon snel doorbreekt bij de Spoorwegen, komt volgens Schouten vooral omdat er altijd een verkeerd beeld van NS heeft bestaan. Een beeld van een ver ouderd en financieel hongerig bedrijf. „De indruk bestond dat we alleen dankzij overheidssub sidie konden bestaan. Maar de bulk van die subsidie was in de praktijk een vergoeding voor door ons geleverde prestaties. We bouwden er viaducten en spoorlijnen voor en hielden die in stand." Dat is vanaf dit jaar anders. Dan lopen deze uitgaven via het spe ciaal daarvoor geschapen Infra structuurfonds. In het jaarver slag van het afgelopen jaar is daar al een voorschot op geno men. Voor het eerst is er een aparte post Dienstverlening aan infrastructuur opgenomen (in 1993 bijna 1,4 miljard gulden). „Ik denk dat we over drie, vier jaar in staat zijn op eigen kracht geld te lenen op de kapitaal markt", meent Schouten. Tot dusver kreeg het concern dat wegens het geringe rendement niet zonder overheidsgarantie voor elkaar. Voor het verbeteren van het rendement zullen de Spoorwe gen de komende jaren een in haalslag moeten maken van 750 miljoen. De helft daarvan zal moeten komen uit besparingen op personeelskosten, de groot ste uitgavenpost. NS willen in totaal 4.800 arbeidsplaatsen schrappen. „Er zijn nu 1.500 personeelsleden weg. Dat scheelt ons minimaal al 100 miljoen gulden." De andere helft moet komen uit een efficiëntere inzet van men sen en materieel en door 'tarief differentiatie' ofwel: duurdere kaartjes. Voor dit jaar en in 1993 betekende dat fikse prijsverho gingen van gemiddeld 6 pro cent. „Volgend jaar doen we het wat rustiger aan. De prijzen zul len dat met gemiddeld vier pro cent stijgen. De tariefstijging van dit jaar, die ons overigens is opgelegd door het ministerie van verkeer en waterstaat, was te fors", meent Schouten. De belangrijkste winst moet ko men van de begin dit jaar zelf standig gemaakte NS-dochters zoals Stations en Vastgoed. Schouten: „Het is alsof ik in een kraamkamer werk. Elke keer komt er weer een zoon of doch ter bij." Deze zelfstandige doch ters zullen zich de komende ja ren wel moeten bewijzen. Maar dat is volgens Schouten geen probleem. Het beeld dat hij van NS schetst, heeft het meeste weg van een jarenlang suffende reus, die zijn enorme mogelijk heden nooit heeft benut. Omdat hij zich nooit druk hoefde te maken over de prijs van zijn werk. Omdat hij nooit hoefde te knokken voor opdrachten. Voor opdrachten van de colle ga's van NS-Reizigers en NS-In- frastructuur zullen het compu terbedrijf en het ingenieursbu reau nu moeten concurreren met commerciële bureaus van buiten. Ze zullen ook elders op drachten moetenverwerven om de Raad van Bestuur tevreden te stellen. En de reiziger? „Die moet er uiteindelijk natuurlijk beter van worden. Hij krijgt meer comfort, meer service. Daar werken we hard aan." UTRECHT PIETER COUWENBERGH trein. De NS zouden meer moeten werken aan luxe en confoort voor de reizigers. China zou naar schatting tien miljoen politieke gevangenen hebben. Leren jassen die door ge vangenen zijn gemaakt en katoen dat door hen is verbouwd, zouden in het buitenland worden verkocht. Een verslaggeefster van de BBC heeft samen met een voormalige gevangene en uitge sproken criticus van het gevangenissysteem, Henry Wu, een bezoek gebracht aan een van China's Goelags in de provincie Xinjiang. In haar reportages over de omstandigheden in Chinese werlXampen doet zij verslag van die misstanden. China ontkent niet dat gevangenen worden ge dwongen te werken, maar houdt vol dat de pro- dukten die zij maken niet worden geëxporteerd. „Pure verzinsels", aldus het ministerie van bui tenlandse zaken. „Een handjevol vijandige men sen in de wereld wil China's naam belasteren met verzonnen verhalen. Zij hebben zeer boos aardige motieven. Toch worden soortgelijke omstandigheden be schreven in een rapport van de in New York ge vestigde organisatie Human Rights Watch/Asia, dat gisteren is gepubliceerd. Het zestig pagina's dikke rapport, De Prijs van Onbekendheid in China, toont precies hoever China nog is verwij derd van de 'algemeen belangrijke vorderingen' op het gebied van de mensenrechten. De vorde ringen die president Bill Clinton als voorwaarde stelt voor de verlenging van de status als Meest Begunstigde Handelsnatie (MFN) waarover op 3 juni wordt besloten. Er worden de namen van vijfhonderd mensen in genoemd die, voor zover tot nu toe onbekend is, na de democratische opstand van juni 1989 op het Plein van de Hemelse Vrede gevangen zijn gezet. Van hen bevinden zich nog 220 men sen in de gevangenis, onder wie vijftig 'contra revolutionaire' politieke gevangenen die zware straffen uitzitten onder beroerde omstandighe den. Zij worden in Gevangenis Nummer 2 in Pe king geregeld blootgesteld aan strafmaatregelen, waaronder elektrische schokken. De rest werd veroordeeld wegens criminele overtredingen, voornamelijk vandalisme, en wordt vastgehou den op de Qinghe-boerderij, een dwangarbei derskamp buiten Peking. In het rapport wordt THE INDEPENDENT de herdenking van de slachting op het Plein van de Hemelse Vrede wordt uitgedragen. Vorige week deed president Jiang Zemin een zeldzame verwijzing naar juni 1989, toen hij zei dat het neerslaan van de beweging door het leger juist was geweest. „Zonder de resolute maatregelen die toen zijn genomen, zou China niet zo stabiel zijn als zij vandaag is", zei hij. De harde benade ring van de regering gaat samen met verhoging van sociale druk. Inflatie, corruptie, wijdverbrei de onrust onder de arbeiders, het groter wor dende gat dat gaapt tussen rijk en arm, dat alles zorgt voor onvrede onder degenen die zijn ach tergebleven in de voortvliedende modernisering van China. Tegen die achtergrond, en met de opkomst van China als economische supermacht die niet kan worden genegeerd, heeft de regering besloten Clinton met de MFN-status te tarten. Er zijn twee bindende MFN-voorwaarden: vrij heid van emigratie en het verbod op export van in de gevangenis gemaakte goederen naar de VS. In het eerste geval wordt een aantal dissi denten of hun familieleden visa ontzegd. In het tweede geval wordt in het rapport nog een voor beeld aangehaald van gevangenisgoederen die blijkbaar voor de VS zijn bestemd. In een adver tentie voor rubber handschoenen die zijn ge controleerd door gevangenen van Gevangenis nr. 2 in Peking wordt gepocht dat de hand schoenen voldoen aan Amerikaanse eisen. In september vorig jaar probeerde de 53-jarige Shi Xuezhi, die een straf van zestien jaar uitzit als contra-revolutionair, een briefje in een voor de export bestemd pakje handschoenen te stop pen in de hoop de dwangarbeid te ontmaske ren. Voor deze actie werd hij in eenzame afzon dering opgsloten, en met elektrische knuppels geslagen. PEKING TERESA POOLE VERTALING: LUUTJE NIEMANTSVERDRIET 4 bevestigd dat produkten van de arbeid van ge vangenen, in strijd met de bindende voorwaar den voor de MFN-status, nog steeds naar de VS worden geëxporteerd. Volgens Robin Munro van HRW/Asia is het af gelopen jaar eerder 'algehele belangrijke achter uitgang' geconstateerd wat betreft de mensen rechten in China. Clinton kan daardoor onmo gelijk beweren dat aan zijn voorwaarden tege moet is gekomen. Maar, zo voegt hij eraan toe: „Niemand wil dat de MFN-status wordt afge schaft. Clinton kan andere dingen doen waar mee het gebrek aan vooruitgang wordt gesigna leerd". HRW/Asia wil dat een belastingtarief van vijf tot tien procent wordt gelegd op alle goederen die de VS binnenkomen. Zo moet Pelong betalen voor het niet nakomen van de afspraken op het gebied van de mensenrechten. De afgelopen drie weken is het de strategie van Peking geweest om twee bekende gevangenen vrij te laten in de hoop dat dat voor Clinton ge noeg reden was om de status van MFN te ver lengen. De twee, Wang Jantao en Chen Ziming, zitten allebei straffen uit van dertien jaar, omdat zij vijfjaar geleden achter de demonstraties op het Plein voor de Hemelse Vrede zouden zitten. Tegelijkertijd heeft de Chinese regering sinds ja nuari strafexpedities op touw gezet. Religieuze gelovigen zijn opgepakt, Tibetanen in de gevan genis gezet, arbeiders-activisten en politieke dissidenten in Peking en Shanghai gearresteerd of gepest. Volgens de hoogste leiders moet de sociale sta biliteit tot elke prijs worden gehandhaafd. Dat is de boodschap die aan de vooravond van de vijf- Een Chinese student maakt het vredesteken pal voor een peleton militairen dat het parlementsgebouw weging die in 1989 op haar hoogtepunt was, heeft anno 1994 nog geen voet aan de grond gekregen. in Peking bewaakt. De democratiseringsbe- FOTO ARCHIEF

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 2