Katwijk prolongeert titel met machtsvertoon
Huldigen wordt gewoon voor Van Montfrans
Het verschil tussen een
strikje en een spijkerbroek
MAANDAG 2 ME11994
19
Trainer Kees Guyt loopt niet mee in massale polonaise op De Krom
De Krom ontlaadde zich zaterdag na de titel van de w
Katwijk, maar Kees Guyt bleef onbewogen. Ook toen een
massale, in stemmig oranje gekleurde polonaise werd in
gezet, hield de trainer zich aan de zijlijn op de vlakte.
„Het zijn de spelers die het hebben gedaan", reageerde
de 40-jarige roerganger van de fonkelnieuwe kampioen
ingetogen na de 3-0 winst op Marken.
KATWUK ROB ONDERWATER
De bescheidenheid siert de
rnëhs Guyt. De reactie komt be-
kepd voor, want zijn voorganger
Arie Lagendijk was ook wars
vap uiterlijk vertoon. Doe maar
gewoon, dan doe je gek genoeg.
Maar zo gewoon is het niet wat
Guyt met de w Katwijk heeft
gedaan. In een jaar na zo veel
successen (drie titels) weer een
kampioenschap halen is zonder
meer knap.
De w Katwijk komt alle lof
toé, want de wijze waarop de
race naar het kampioenschap
werd volbracht was groots. De
ploeg heeft drie ronden voor het
eind reeds een kloof van acht
punten geslagen met rivaal an
nex dorpsgenoot Quick Boys.
Dat gebeurt ook nog eens in
een Idasse die als de eredivisie
van het zaterdagvoetbal wordt
bestempeld. Van de verzame
ling kampioenskandidaten
hield er slechts eentje een onge
schonden imago: de w Katwijk.
Het machtsvertoon was
enorm en het voetbal was in de
laatste vijf wedstrijden om van
te smullen. Zonder de anderen
tekort te doen was er één man
die er in het veld bovenuit
sprong: Pim Langeveld. Het is
bij de w Katwijk niet de ge
woonte om individueel compli
mentjes uit te delen, maar ook
Guyt gunde de 'godenzoon' alle
eer. „Ook voor een trainer is het
werken met zo'n voetballer een
voorrecht." Om er snel aan toe
te voegen: „Maar de mensen
vergeten dat Langeveld kan uit
blinken omdat anderen het vui
le werk opknappen."
Guyt was zaterdag een geluk
kig man. Het is voor weinigen
weggelegd om in het eerste jaar
op eigen benen te oogsten zoals
bij de w uit zijn kustplaats.
Maar Guyt zou Guyt niet zijn
om anderen in het succes mee
te laten delen. „De spelers doen
het niet alleen, maar de trainer
ook niet. Van Cees du Prie en
Arie Lagendijk heb ik alle steun
gehad."
Guyt kwam aan het begin van
het seizoen in een gespreid
bedje. De organisatie stond als
een huis en de trainer, die dit
seizoen in bezit kwam van het
diploma oefenmeester 1had de
beschikking over kwaliteitsvolle
spelersgroep. Guyt had slechts
één handicap: in het seizoen
daarvoor had Katwijk de suc
cessen aaneengeregen en het
gevaar bestond dat de spelers
waren 'volgevreten'. De start gaf
te denken: zes punten uit vijf
duels.
Guyt raakte niet in paniek en
hield vertrouwen in zijn spelers
groep. Dat is hem ongetwijfeld
ingefluisterd door de man, die
vorig seizoen nog de scepter
zwaaide. Guyt ontvouwde in
een sfeervolle kleedkamer dat
hij wel eens 'te biecht' was ge
gaan bij voorganger Lagendijk.
Want dat alles koek en ei was
dit seizoen, nee, dat zeker niet.
„Akkefietjes heb je overal, maar
het mooie van deze club is dat
alles binnenskamers blijft."
Kees Guyt en (de geschorste) aanvoerder Henk Langemaat feliciteren elkaar met het kampioenschap. Elftalbegeleider Wim van Beelen is toeschouwer.
Guyt predikte rust e
wen en die aanpak sc
tel. Katwijk zette een serie
19 i
10 i
- fier
koploper van de zo geroemde
'eredivisie'. Daarna volgde er
een dip met de nederlaag tegen
Noordwijk als dieptepunt. Con
current Quick Boys putte moed
en naaste belager FC Lisse sloop
naderbij. Maar paniek brak er
niet uit op De Krom. Bij FC Lis-
se kwam de ommekeer. Guyt:
„Die zege was het breekpunt
van de competitie. De ploeg zat
in een dalletje. Die overwinning
op Lisse hadden we nodig voor
het zelfvertrouwen.
Voor die bevrijdende topper
had Katwijk nog een punt ver-
pseeld bij Kozakken Boys (0-0),
maar de manier waarop in Wer
kendam werd gevoetbald, gaf
Guyt toen al zekerheid. Katwijk
ging op voor de titel. En hoe.
Aan de hand van Langeveld
reeg Katwijk zeges aaneen. Guyt
en zijn gevolg genoten op de
bank en maakten zich na de uit
glijder van Quick Boys vrijdag
avond op voor weer een feest.
Voor de trainer een grootse ge-
beurteifis. Vorig jaar zat hij
naast Lagendijk, nu zat Guyt
dan op die belangrijke trainers-
stoel.
Het toneel was stijlvol: het
andere oranje mocht oogsten
op Koninginnedag. Opponent
Marken was bepaald niet van
plan om het feestje van de 3000
supporters te bederven. De
ploeg van trainer Peter de Waal
was veilig en voetbalde alsof er
niets yiel te verdienen.
Katwijk speelde met drie in
vallers (Pouw en Langemaat
waren geschorst, De Ridder
moest afzeggen wegens familie
omstandigheden), maar Johan
Vogelaar, Wilfred Kwestro en
Steef Roodakkers vormden
geenszins een verzwakking in
de basiself van Guyt. Kenneth
Braaf execelleerde op de positie
van Pouw en De Kroon speelde
foutloos in de mandekking op
de gevaarlijke Wim Kras.
Na elf minuten maakte Hans
Zwaan voorbereidend werk van
Marco van der Plas af en kon de
trainer rustig ademhalen. Kat
wijk maakte er vervolgens een
ware voetbaldemonstratie van
met Langeveld als stralend mid
delpunt. Eén minpunt slechts:
het duurde tot de 54ste jninuur
voordat 'oranje' weer tot scoren
kwam.
Maar klagen deden de lief
hebbers nauwelijks, want vooral
Langeveld zette De Krom heel
wat lekkers voor. In de tweede
helft vormde een solo van de
middenvelder, hij werd binnen
de zestien gestuit door Lars
Westerveen, de inleiding tot de
2-0. Hans Zwaan schoot de pe
nalty onberispelijk in. Lange
veld beloonde zichzelf na ruim
een uur met de derde treffer.
Kees Krayenoord legde de pal
panklaar en via een Marken-
-voet verdween de bal met een
boog in het doel: 3-0.
Daarna volgde nog veel
moois, maar Katwijk vond het
wel best. De ploeg speelde de
bal rond tot het, laatste fluitje
van leidsman Van den Herik.
Daarna kleurde De Krom oran
je. Spelers gingen op de schou
ders, supporters vlogen van
blijdschap in eikaars armen.
Voorzitter Gerrit de Best straal
de als nooit tevoren.
Kees Guyt stond erbij en keek
naar het feestgedruis. Arie La
gendijk knikte op een afstand
instemmend.
Katwijk-Marken 3-0 11
54. Zwaan 2-0. 63. Lan;
Scheidsrechter Van den
schouwers 3000
Katwijk: Van Duyvenbode
KATWUK JANET VAN PUK
En wie niet springt, is voor
Quick Boys zingt de hossende
menigte op het veld. Op gepaste
afstand kijkt Henry Pouw toe.
Hjj springt niet. En toch is hij
van top tot teen voor Katwijk.
Sterker nog, hij is één van de
basisspelers van het kam
pioenselftal. Maar hij blijft op
gepaste afstand van de feestvie
rende groep. Hij voelt zich een
absolute buitenstaander. „Ik
baal als een stekker."
Wilfred Kwestro niet. Die gaat
helemaal uit zijn dak. Als één
van de eerste spelers wordt hij
door supporters op de schou
ders genomen. Hij zingt uit vol
le overtuiging, met zijn mond
wijd open, dat whatever will be,
will be.
Op dat moment is er nauwe
lijks een groter contrast denk
baar dan tussen deze twee spe
lers. Pouw zat tijdens de kam
pioenswedstrijd op de bank,
Kwestro stond 90 minuten op
het veld. Pouw stond de 22
competitiewedstrijden daarvoor
in de basis, Kwestro nooit.
Pouw (31) beëindigt dit jaar zijn
actieve voetballoopbaan,
Kwestro (21) staat nog maar aan
het begin.
Pouw zonk de moed donder
dagmiddag in de schoenen,
toen het bericht van de KNVB
binnenkwam dat hij voor een
wedstrijd geschorst was. Het
hart van Kwestro ging wat sn'el-
lër kloppen, toen hij begreep
dat drie basisspelers tegen Mar
ken niet konden worden opge
steld. Pouw zag met lede ogen
aan hoe Quick Boys vrijdag
avond verloor van Rijnsburgse
Boys. Kwestro vrat zich. die
avond op van de zenuwen, toen
die avond steeds duidelijker
werd dat de volgende middag
een kampioenswedstrijd zou
worden gespeeld.
Kwestro komt zeiknat de
kleedruimte binnen, hij kreeg
buiten op het veld een cham-
pagne-douchje. Om zijn nek. zit
een oranje strikje. „Dit is het
mooiste, hè, als je in zo'n wed
strijd kunt spelen." De Oegst-
geestenaar trainde dit seizoen
vooral zijn bilspieren door op te
bank te zitten, want van inval
len kwam niet veel omdat wei
nig Katwijkers met blessures
kampten.
Hij zegt dat hij wel lekker
heeft gespeeld, vooral in de
tweede helft toen Marken met
drie spitsen ging spelen. Omdat
het tempo hoger ligt dan bij het
tweede, moest hij zich wel even
aanpassen. „Zeker ook omdat
het de eerste wedstrijd was, en
dan nog met deze druk."
Dat Leidenaar Pouw niet in
de basis stond komt door een
gele kaart die hij kreeg in de
wedstrijd bij Ajax. „In blessure
tijd, dat is het zure." Nog zuur
der voor hem is het dat de me
dedeling dat hij voor een wed
strijd geschorst was pas donder
dagmiddag binnenkwam bij de
club. De schorsing ging vrijdag
in. Anders had hij die donder
dagavond kunnen wegwerken,
toen Katwijk voor de beker
speelde tegen Vredenburch. En
zuurder dan zuur is het dat hij
dit al eens eerder meemaakte:
toen Katwijk vorig jaar alge
meen kampioen van Nederland
werd door de zondagkampioen
Holland te verslaan, was hij er
vanwege een schorsing ook al
niet bij.
Hij besefte al dat het een an
dere dag dan anders was toen
hij zaterdagochtend opstond.
Hij had de kriebels niet. En
week af van zijn normale ritu
eel. „Normaal sta ik om half ne
gen op en dan ga ik rustig ont
bijten. Ik zet een muziekje op
en ga om een uurtje of twaalf
naar de club." Nu is hij 's och
tends bij zijn jarige zus op be
zoek geweest. „Dat had ik an
ders niet gedaan."
Het is gek, er zijn wel ergere
dingen, beseft hij. En hij is ook
'hartstikke blij'. Maar toch: „Het
is moeilijk uit te legggen, ik ben
er wel bij, maar als je op het
veld staat, heb je een ander ge
voel."
Kwestro voelt zich grandioos.
Hij hoort er helemaal bij, maar
dat is normaal. Want, zegt hij,
bij Katwijk voelt iedereen zich
er altijd bij horen. „We zijn niet
met zijn elven kampioen gewor
den, maar met zestien of zeven
tien man. En met de organisa
tie. Dit is grandioos, voor ieder
een, of je nu wisselspeler bent
of supporter." En hij mengt zich
weer in het feestgedruis in de
kleedkamer.
Pouw doet dat niet, nog niet.
Hij houdt nog altijd afstand. Ge
kleed in spijkerbroek en trai
ningsjack schenkt hij een paar
bekertjes vol champagne. „Van
avond zal het wel beter worden,
als we allemaal hetzelfde kloffie
aanhebben."
Buiten vieren de supporters
nog steeds feest. Velen dragen
oranje shirts van The say bye bye
to Quick Boys tour 94. Achterop
staat de opstelling van de kam-
pioensploeg. Wilfred staat cur
sief geschreven, onderaan, tus
sen de andere reserves. De
naam Henry prijkt trots op het
middenveld.
Belangstelling
voor Langeveld
Pim Langeveld zegt dat de kans
vijftig procent is dat hij bij Kat
wijk blijft voetballen. Er is een
profclub die belangstelling heeft
voor de middenvelder, Lange-
veld wil niet zeggen of het gaat
om een eerste- of eredivisie
club.
Het enige dat hij kwijt wil is
dat hij alleen naar een andere
club 'in de regio' wil. „Dus niet
naar Groningen of Limburg."
Bovendien moet de overstap fi
nancieel aantrekkelijk zijn.
„Er is nog helemaal niets
rond, dus we moeten afwach
ten. Maar ik heb het hier bij
Katwijk perfect naar mijn zin.
Alles is goed geregeld, het is
echt één vereniging. Ik denk dat
er weinig clubs zijn die zo'n
sfeer te bieden hebben."
De uitblinker liep overigens
aan het einde van de wedstrijd
tegen Marken te trekken met
zijn been. Hij had last van
kramp. „Ik ga nu merken dat de
competitie er bijna op zit."
Hans Zwaan
twijfelt over
doorgaan bij
de vv Katwijk
Hans Zwaan beslist vanavond
op hij doorgaat bij de w Kat
wijk. De spits heeft problemen
met de 'motivatie'. De 29-jarige
Rijnsburger is bijzonder succes
vol bij Katwijk. Sinds Zwaan bij
de oranjehemden in de spits
loopt, verzamelt de zaterda
geersteklasser het ene na het
andere succes.
FOTO'S HENK BOUWMAN
NAC gaat
Europa niet in
EINDHOVEN ANP
Voor NAC lijkt geen Europees
voetbal meer in het verschiet te
liggen. De kans op de vijfde
plaats is nagenoeg verkeken na
de nederlaag (3-1) zondag bij
PSV. Voor trainer Spelbos restte
in Eindhoven slechts de conclu
sie dat er tegen de weggezakte
kampioenen van weleer wat
meer had ingezeten.
Dat was ook zo. Hoewel PSV
voor het eerst sinds tijden aan
vaardbaar spel liet zien, was
NAC grote delen van de wed
strijd beter. Vooral de spitsen
Van Hooijdonk en Lammers
waren sterk aan de bal, goed in
de duels en voortdurend drei
gend. PSV echter benutte de
kansen wat beter, dat was het
grote verschil.
Bovendien speelden de mees
te PSV'ers voor de laatste keer
voor eigen publiek. Trainer De
Mos legde uit dat de selectie er
op was gebrand met name het
afscheid van
Pim Langeveld, met hoed, Carlo van Zeist en Henk Langemaat (r) worden door de uitzinnige supporters van Katwijk op de schouders genomen.
man Van Breukelen met winst
op te luisteren. Overigens was
de oud-international de enige
die, vijf minuten voor tijd. een
publiekswissel kreeg. Op de
schouders van zijn medespelers
verliet hij onder ovationeel ap
plaus het veld. Zelfs de aanhang
van NAC smeet nog een bos
bloemen richting Van Breuke
len.
Tegen NAC, de smaakmaken
de debutant, speelde PSV één
van zijn betere wedstrijden van
de laatste tijd. Bovendien ver
raste de Eindhovense formatie
al na drie minuten met een fraai
uitgespeeld doelpunt. Popescu.
Kieft, Hoeksta in de voorberei
ding. Numan in de afronding.
Popescu maakte nog voor rust
koppend nummer twee. Nu
man erna met een hard schot
nummer drie. De aspirant inter
national stelde daarmee na
drukkelijk zijn kandidatuur voor
de positie op links bij Oranje.
Pas daarna kwam NA< aan
scoren toe. Van Hooijdonk deed
dat, juist op het moment dat
Van Breukelen zich opmaakte
voor een meer dan verdiende
ereronde. Bij PSV had toen al
Wouters zijn rentree gemaakt,
als vervanger van de volstrekt
falende I^mptey. Wegens een
spierblessure stond de interna
tional zeven weken buitenspel.
Naderhand rekende hij uit al
weer op 85 procent te zitten.
Ook Wouters gaat daarom ge
woon mee naar Amerika.
ROB ONDERWATER
'Oranje boven' had zaterdag in
Katwijk een dubbele betekenis.
Op Koninginnedag werden de
oranjehemden van de w Kat
wijk kampioen van de eerste
klasse A. Mooier kon het niet.
vonden ze op De Krom. En ge
lijk hadden ze: ook die van
Quick Boys hadden hun vlag
buiten gehangen, al beweerden
boze tongep dat de echte blau-
witters het rood-wit-blauw had
den binnengehaald op het mo-,
ment dat de w Katwijk in een
dubbeldekker zonder dak luid
toeterend door de kustplaats
reed.
Hoe dan ook: Katwijk vierde
feest en het gemeentehuis zette
de deuren maar weer eens
open. Burgemeester Van Mont
frans moest met haar wethou
ders voor de vierde achtereen
volgende keer uitrukken om een
plaatselijke eersteklasser te hul
digen. Na twee keer Quick Boys
nu voor de tweede achtereen
volgende keer de w Katwijk.
„Katwijkers zijn doeners", zei
Van Montfrans ir
Carlo van Zeist, de betrouwbare kampioe
verdediger, had meer aandacht scheurer
voor de zaal dan voor de burge
meester. Hij keek zijn ogen uit,
want over vier maanden moet
hij weer naar het gemeentehuis.
Maar dan als bruidegom.
Voor de zekerheid had Van
Montfrans het bordes voor de Wa
huldiging laten stutten. Na drie was i
happen waren er
scheuren in het bouwwerk ont
staan. Dat bleek geen overbodi
ge luxe, want de spelers van
Katwijk waren uitzinnig van
vreugde. Ze sprongen op het
krakende bordes dat het een
aard had.
'wie er niet sprong, die
r Quick Boys'. Vandaar...
