mmookbafde 'Wij zijn radicaal en wij willen regeren'
Belangrijke mededeling:
De gouden tijden voor de VVD komen eraan
Binnenland
VVD: 300.000
banen erbij
AC
IPEN CEES V
12
at 2 p
JNDERDAG 28 APRIL 1994
Groen Links is klaar voor het pluche
ang Wim Kok een stofjas om
schouders en je hebt een
lagazijnchef. Een man van
jecuiaas op brood en makreel
i een krant. Een man van
tee pakken halen, één beta-
i'. Kortom: een socialist. Aan
buitenkant althans.
Mijn vader was en is nog
eeds een échte socialist. Nog
raait over de Paasheuvel zijn
|an ngensstem. De roos was het
Tmbool voor de socialisten,
oor echte, rozen was er
thuis geen geld. Er was
laar eén roos te zien per jaar.
ie op het verkiezingsaffiche
de PvdA. ,,Die roos zal nooit
rrwelken, jongen", zei mijn va-
wijzend op het affiche
as raam. In de verkie-
ngstijd was de huiskamer
mkerder dan op andere da-
Mijn vader stemt straks op
imaat. Zegt hij. Dreigend. Als
hem soms aan de telefoon
eb, zingt hij uitdagend een
ud liedje waarvan één van de
luidt: 'En Janmaat die zo
jn kon zingen in een leuk café'.
Maar hij stemt niet op Jan-
laat. O nee. Daar vertrouw ik
Want anders royeer ik hem
eteen als vader. Nee, hij zal
stemmen op Wim
ok. Op de man om wie hij een
eetje moet huilen. Op de man
zijn mening de letters
totaal andere inhoud
eeft gegeven dan ze hadden,
'ant PvdA - dat staat nu voor:
•ikken van de Armsten'. Maar
"*~"r j laat Wim toch nooit vallen.
q E ij zeult 'm zijn hele verdere le-
Ti met zich mee. En ik ook.
Als Wims naam ergens valt,
Dren we meteen de woorden:
iteger en betrouwbaar. En het
waar, ondanks zijn positie is
I ij geen luxepaardje geworden,
r iks geen rare strapatsen met
föhn, zoals collega Kosto.
ir waar is het vuur gebleven,
ir is die vuist die Wim naast
iop op de Dam toen baldp?
Joop moeten geden-
en. Zijn gedachtengoed bewa-
Ook hij komt ooit ergens in
en hokje waar geen stem hem
ïeer bereikt.
Onlangs zag ik Wim de hal
an het Academisch Ziekenhuis
Leiden binnenkomen. Hij
z'n campagnehoofd op.
it een hal, hè, zag je hem
'denken. Net alsof je op Schiphol
itaat. Ook daar komen mensen
lan. Ook daar vertrekken men
en, soms voorgoed. Wim had
eel bekijks. Mensen bléven
erbiedig op een afstand staan,
Turkse werkster verdween
om een hoek, mannen
raaiden achter de tralies van
pyjama. Maakt plaats,
laakt plaats! Daar komt Ko-
ing Wim! Daar komt Jan zon-
er Vrees! In zijn kielzog liep
elix Rottenberg - bruin pak,
das, verend loopje. Kon zo
s portier in een disco gaan
erken.
Wim gaat over de centen. Wat
:g ik! Hij bewaakt ze. Als ik dat
nstige gezicht van hem zie,
loet ik denken aan mijn groot-
ider. Ook alweer zo'n socialist
het type dat ze nu niet meer
laken. In de zomer wou mijn
als alle andere kinde-
;ns een ijsje. Kreeg hij
iet. Mocht hij ook niet om zeu-
Daarom zei hij maar: 'Pap,
ïeb zo'n spuug in mijn
lond!' 'Doorslikken, jongen',
mijn opa dan. 'Doorslikken!'
ek, dat dat bovenkomt als ik
Gek, dat ik dan ook meteen
eer moet denken aan al die fa-
rieken in de Binckhorst, die
listroostige industriewijk aan
rand van Den Haag. Waar
setskatoen over het asfalt
aaide, waar jongens van zo'n
ar of vijftien werden afge-
lijkt.
m zal
i oud
De revolutie kondigt zich aan in steenkolenduits. De
Zwitserse televisie wil van Ina Brouwer, lijsttrekker voor
Groen Links, weten of een links kabinet haalbaar is. „Das
ist sehr, sehr möglich", hakkelt Brouwer. Haar politieke
partner Mohamed Rabbae knikt instemmend. Een poli
tiek Zwitserleven-gevoel maakt zich van beiden meester.
snauwd door oudere mannen,
hoewel ze net als zij overalls
droegen. Wim is nuchter. Op en
top een Nederlander. Hij heeft
waarschijnlijk nog zo'n bruin le
ren portemonneetje, zo'n uit
vouwbaar geval dat op
slap gebakken loempii
'Kom eens hier kind, o
eens kijken of hij nog ei
dubbeltje voor je heeft'.
Toen Wim binnenkwam in
het ziekenhuis zag ik dat hij
tien-voor-tweeërs had, van die
voeten die bij het lopen naar
buiten wijzen. Hij droeg een
pak van een onbestemde kleur.
Op de rug van zijn colbertje wa-
borstrok te zien. Aan z'n voeten
zwarte stappers. Geen tierelan
tijnen, geen werkje erin, niks.
Robuuste schoenen. Schop je
een tram mee uit de rails. Wim
ontroerde me.
Wim ging op bezoek bij wat
patiënten. Zonder fruitmand,
zonder iets. Z'n aanwezigheid
alleen al was een geschenk voor
hen. Netjes gekleed zaten ze op
of naast het bed. Voor een mi
nister vergeet je je pijn wel
even. 'Gaat het goed met u?',
vroeg Wim aan een vrouw met
een bril. 'Nee', zei ze, 'het gaat
niet goed'. Daar had hij niet van
terug. Pijnlijk. Hij keek weg.
Naar het bed, naar het strakke
witte laken dat me deed denken
aan een enveloppe zonder in
houd. Ik zag hem denken: o jee,
als ze nu straks maar niet gaat
zeggen dat ze ongeneeslijk ziek
is. Waarom sloeg hij z'n arm
niet even om die vrouw heen?
Waarom huilde hij niet even sa
men met haar? Hadden de jon
gens van de NOS het shot van
hun leven gehad en Wim was
meteen als een raket omhoog-
geschoten in de opiniepeilin
gen.
Slimme ogen heeft Wim. Ze
zijn wat kleiner geworden sinds
hij achter de regeringstafel zit.
Er zit af en toe een beetje ver
achting in. Ja, ja, hij wordt moe
van het regeren. Z'n oogleden
zijn slap geworden van de vele
doorwaakte nachten
Haag. In combinatie
wenkbrauwen geven
iets van een vos.
Hij heeft wat men in tandarts
kringen een 'overbite' noemt.
De bovenlip staat daardoor iets
naar voren. Als hij iets geestigs
wil gaan zeggen, beginnen de
lippen zich alvast te tuiten.
Heeft iets sympathieks. Iets on
deugends- Maar we hoeven bij
hem niet bang te zijn voor affai
res zoals die tussen Profumo en
Christine Keeler. Hij zit 's
avonds gezellig bij moeder de
Trannosanbadje. Of hij zit pin
da's te doppen op een krant,
terwijl het parkietje de Interna
tionale fluit.
Saai en vriendelijk is hij ge
worden. Een 'survivor', zoals ze
dat aan de andere kant van Het
Kanaal noemen. Niet meer de
felle jongen van weleer. Joop
had hem nog een tijdje langer
moeten coachen. Want de
macht bevalt Wim. Dat zie ik
wel. Hoe denken wij, socialis
ten, ook alweer? 'Socialistisch'
of'socialistig'?
Den
hem
AMSTERDAM ANS BOUWMANS
EN MARC PEEPERKORN
Brouwer en Rabbae, het duo dat
Groen Links aan een klinkende
verkiezingszege moet helpen,
heeft de moed nog lang niet op
gegeven. Toegegeven: bij alle
regeringscombinaties die tot
nog toe over tafel gingen, speelt
Groen Links geen rol. De dis
cussie spitst zich toe op een
'paarse coalitie' van PvdA, D66
en WD, danwel een voorzetting
van de huidige coalitie aange
vuld met D66. Groen Links
heeft het nakijken.
Pas deze week wees Brouwer
voorzichtig op de mogelijkheid
van een progressief kabinet.
Een kwestie van 'timing', meldt
het duo. Rabbae: ,,Je moet goed
weten wanneer je een dergelijk
idee dropt. Doe je het te vroeg
dan vegen de anderen het van
tafel. Gebeurt het te laat, dan
heeft het idee geen kans meer.
Tot nu toe hebben we vooral de
inhoud van ons verkiezingspro
gram benadrukt. Nu zullen we
alles aangrijpen om op de mo
gelijkheid van een progressief
kabinet te wijzen".
Dat PvdA-leider Kok zeer af
houdend reageerde op dat aan
bod, laat zich verklaren. Rab
bae: „Het is verkiezingstijd. Kok
verliest kiezers aan Groen Links
als hij zou zeggen: 'fantastisch
zo'n links kabinet'. Aan de an
dere kant waarschuwt Lubbers
voor een zwenking naar links.
Dan is het begrijpelijk dat Kok
het aanbod voor een progressie
ve coalitie niet direct liefdevol
omarmt".
Blinde vlek
Na een klopje op de schouder
neemt Brouwer het betoog over.
„Eén ding staat vast; rechts gaat
zijn meerderheid in de Tweede
Kamer verliezen. Het zou getui
gen van een verschrikkelijk
blinde vlek om dan een pro
gressieve coalitie niet tot vol
waardig alternatief te maken.
Het is ook mogelijk daarvoor
een meerderheid te krijgen, als
je kijkt naar de opiniepeilingen.
De aankondiging van een der-
Het regeerakkoord moet uit
zicht bieden op ten minste
300.000 banen extra wil de WD
gaan meeregeren. Voor minder
doen de liberalen niet mee, zo
heeft lijsttrekker Bolkestein la
ten weten.
Verder zijn volgens hem on
dubbelzinnige afspraken nodig
in het regeerakkoord op het ge
bied van lastenverlichting, mis
daadbestrijding, asielzoekers en
bezuinigingen.
Bolkestein denkt de gewenste
forse banengroei te realiseren
door onder meer een basisstel
sel in de sociale zekerheid in te
voeren (uitkeringen op zestig
procent van het minimumloon;
wie meer wil moet zichzelf
daarvoor bijverzekeren) en de
•belastingen tussen 1994 en 1998
te verlagen met tien miljard gul
den. De 300.000 banen die de
partij minimaal voor ogen heeft,
zijn opgebouwd uit de 125.000
uit het eigen verkiezingspro
gramma en de 175.000 die het
Centraal Planbureau extra mo
gelijk acht.
eeft u tussen 1 december '93 en 7 april '94
bij C&A een tweedelige babyset van het merk
Palomino, maat 74-86 van 49.- of 69.-
(zie afbeelding) gekocht?
Bij deze pakjes, bestaande uit een vestje
en een broekje, is een
mogelijke produktie-
fout opgetreden
kunnen sommige van deze
aluminium dekseltjes loslaten.
Als voorzorgmaatregel
en in het belang van
je veiligheid van kin
deren, heeft C&A deze
pakjes inmiddels uit de
verkoop genomen.
Heeft u onlangs een van deze twee pakjes gekocht, breng het dan zo snel
mogelijk terug naar C&A. U krijgt het aankoopbedrag volledig terug. Heeft u
vragen, bel dan de C&A Service Lijn: 020 - 62 62 114 (ma t/m vr 9.00 - 17.30 uur)
ADC -004
gelijk links kabinet zal ook uit
nodigend werken naar de kiezer
toe. Dat levert misschien vijf,
zes extra zetels op."
Brouwer en Rabbae zijn ervan
overtuigd dat een deel van de
PvdA-achterban het streven
naar een linkse meerderheid
toejuicht. Minister Pronk (ont
wikkelingssamenwerking) bij
voorbeeld, die Groen Links zelfs
te snel af was in deze. Brouwer:
„Daarbij kan ons verkiezings
programma ook niet meer zo
makkelijk door de concurrent
aan de kant worden gezet. Het
is doorgerekend door het Cen
traal Planbureau en het RIVM
(Rijksinstituut voor Volksge
zondheid en Milieuhygiëne,
red.). CPB-directeur Zalm was
er enthousiast over".
Executie
Groen Links is er dus klaar voor,
het linkse kabinet. „Ons verkie
zingsprogramma is realistisch,
wij willen regeringsverantwoor
delijkheid", stelt Brouwer. Ook
voor Nederland zou dat het bes
te zijn. „Een progressief kabinet
heeft de betere antwoorden op
fundamentele vraagstukken.
Beter dan een paarse coalitie
met de WD. Dat is absoluut
niet hetgeen waar we vier jaar
op hebben zitten wachten."
Dat de samenwerking met
PvdA en D66 niet van een leien
dakje zal gaan, is Groen Links
duidelijk. „Wij kiezen voor radi
cale oplossingen in plaats van
uitstel van executie", beaamt
Rabbae. Neem de energiehef
fing: bij de PvdA beloopt die 3,6
miljard gulden, D66 gaat tot zes
miljard. Groen Links neemt met
niet minder dan 31 miljard gul
den genoegen.
„D66 en PvdA gaan uit van
dezelfde gedachte, maar hun
stapjes zijn te klein om daad
werkelijk effect te hebben", ver-
zücht Brouwer. „Het past bij de
politieke cultuur in Nederland:
die van de kleine stapjes, van de
geleidelijkheid om de mensen
niet af te schrikken. Maar die
periode is voorbij, het is nu de
tijd van grote stappen, van de
overschakeling. Daar zullen ook
Rabbae en Brouwer willen verdeling v
steentje bij.
PvdA en D66 aan moeten wen- 1
Rabbae haalt een gesprek aan
dat hij onlangs voerde met een
topman van Shell. „Werkgevers
zijn bereid een energieheffing te
betalen, als in ruil daarvoor de
arbeidskosten dalen. Bij boeren
en tuinders zie je dat zij die tij
dig overschakelen naar duurza
me produktiemethoden, daar
een hoger rendement mee ha
len." Hij benadrukt dat de ener
gieheffing alleen kans van sla
gen heeft als het geld weer te
rugvloeit naar de burger. „Wat
dat betreft is het kwartje van
Kok een blok aan ons been. Met
die verhoging van de benzine
accijns heeft het kabinet alleen
de eigen kas gespekt. Daarmee
creëer je geen draagvlak."
Moe
De samenleving is na drie
kabinetten-Lubbers bezuini
gingsmoe. Groen Links heeft
i het beschikbare werk. Door als duo de lijst v
van alle partijen de laagste be
zuiniging in petto, maar trekt
toch nog altijd 8,4 miljard gul
den minder uit voor kostenpos
ten als Defensie en ambtenaren.
Dat is niet niks. erkennen de
duo-lijsttrekkers.
Zal de eigen achterban daar
niet tegen protesteren? Brou
wer: „Het kost overtuigings
kracht. Maar als we ons kunnen
verdubbelen dan is dat toch een
teken dat de wil tot verandering
groeit?" Met de uitkeringsge
rechtigden lijkt Groen Links
geen probleem te hebben. Die
zijn straks beter af als het aan
deze partij ligt. Maar de mid
dengroepen, die genoegen
moeten nemen met een kortere
werkweek (32 uur) en daardoor
minder inkomen, hoe krijg je
die in je kamp? „Wat we tegen
hen moeten zeggen? Ook voor
jullie is dit belangrijk. Anders
ontstaan spanningen tussen
werkenden en niet-werkenden
waar je zelf, of je kinderen de
dupe van worden. Dit kan niet
lang meer goed gaan."
Compromissen
Brouwer en Rabbae menen dat
hun partijprogramma, De we
reld als Woning, wervend ge
noeg is. Dat zou te maken heb
ben met de grootte van de par
tij. Brouwer: „Er wordt in kleine
partijen creatiever nagedacht.
Wij waren niet verstrikt in een
web van onmogelijke compro
missen. Wij zijn in staat geweest
te bedenken hoe je moet over
schakelen naar een duurzame
maatschappij waarin arbeid is
herverdeeld. Wij hebben een
voorsprong opgebouwd. Laat de
andere partijen daar gebruik
van maken."
Niettemin signaleert het duo
bij anderen een gcote aarzeling
om de standpunten van Groen-
Links over te nemen. Brouwer:
„Ik vergelijk het wel met een
slootje, waar iedereen overheen
moet. Wij hebben de aanloop al
een paar keer geoefend en zijn
die sloot over. Maar de maat
schappij staat nog voor de grot<
sprong. Als het erop aankomt,
wil de burger zekerheid. Wij ui!
len verandering. Vragen te gelo
ven dat onze plannen te realise
ren zijn. Daar kun je mensen
moeilijk van overtuigen, omdat
zij i
i gel
loof in de
politiek hebben"
Hun streven naar herverdc
ling van arbeid hebben Rabbae
en Brouwer ook persoonlijk in
gevuld, door te kiezen voor een
duo-baan. Met tijd voor het ge
zin. Behalve vorige week. deze
week en al die andere dagen tot
3 mei. „Dit is een ramp voor het
thuisfront", zegt Rabbae. Ook
Brouwers dochter vindt de cam
pagne een ramp. Die wil haar
moeder liever niet meer zien.
althans niet op het Journaal.
Bolkestein verwacht VVD-premier na de eeuwwisseling
AMSTERDAM
Aan het einde van het gesprek
wordt Frits Bolkestein het in
eens zat. Dat eeuwige gezeur
over Wiegel, zie je hem denken.
Hij gaat eens goed rechtop zit
ten en zegt met luide stem:
„Laat ik nu vanaf deze plaats
één ding zeggen: Als Hans Wie
gel zo graag weer lijsttrekker
van de WD had willen worden,
had hij dat tegen mij moeten
zeggen. Waarom heeft-ie dat
niet gedaan? Ik was stomver
baasd toen ik achteraf merkte
dat hij zich gepasseerd voelde".
Bolkestein zegt het, gezeten
op een bank in de studeerver
trekken van zijn klassiek ge
meubileerde huis in het chique
deel van Amsterdam-Zuid. Te
voren heeft de WD-leider zich
driemaal geëxcuseerd. Omdat
hij de verslaggever helemaal
naar de hoofdstad heeft laten
komen, omdat hij in vrije-tijds-
kleding is gestoken („Ik ga
straks een uurtje tennissen") en
omdat hij zonder overleg een
journaliste van de Haagsche
Courant, die hem een dagje
volgt, toestemming heeft gege
ven het interview (stilzwijgend)
bij te wonen. Echtgenote en ac
trice Femke Boersma heeft het
druk. Ze moet iedereen, en ook
nog WD-voorlichter Clemens
Cornielje, voorzien van een
kopje koffie.
De slagschaduw van Wiegel
doemt elke keer weer op. Inder
daad, dat is heel vervelend voor
de huidige WD-leider, maar
heeft hij dat deze keer niet een
beetje over zichzelf afgeroepen?
Hij zei onlangs in Brandpunt
dat hij bij voorkeur in de Twee
de Kamer wilde blijven zitten,
maar dat hij wel een aardige
kandidaat wist. Omdat hij geen
naam noemde, dacht iedereen
weer aan Hans Wiegel terwijl
Bolkestein meer zichzelf in ge
dachten had.
Bolkestein: „In het onwaar
schijnlijke geval dat de WD de
grootste partij van het land
wordt en wij de premier mogen
leveren, ben ikzelf natuurlijk be
schikbaar. Het premierschap
heeft zo'n uitzonderlijke status
in ons politieke bestel dat een
lijsttrekker daarvoor beschik
baar moet zijn. Maar nogmaals:
Ik ga daar niet van uit. Het
hoogst bereikbare deze eeuw
voor de WD volgende eeuw
WD-fractieleider Frits Bolkestein tijdens zijn slotrede op de algemene
ledenvergadering van de WD die in januari in Arnhem werd gehouden
FOTO ANP ED OUDENAARDEN
kan dat veranderen is het
vice-premierschap. In Brand
punt heb ik gezegd dat die
functie mij niet aanspreekt, om
dat zo iemand in de eerste
plaats vakminister is en derhal
ve met handen en voeten is ge
bonden aan het kabinetsbeleid.
Laat mij dan maar fractieleider
zijn in de Tweede Kamer, zodat
ik de dames en heren van het
kabinet bij de les kan houden
als dat nodig is. Alleen als ik
premier zou kunnen worden,
wil ik wel in het kabinet zitten
Het 'afwijzen' van Wiegel door
Bolkestein als kandidaat voor
het premierschap is niet bij ie
dereen in goede aarde gevallen.
Ed Nijpels. ooit zelf succesvol
lijsttrekker van de WD. noemde
dit eind vorige week 'een tacti
sche blunder van de eerste or
de'. Ook zei hij dat Bolkestein te
weinig charisma heeft en te,
weinig warmte uitstraalt om
een goede lijsttrekker te kunnen
zijn, hoewel hij dat later weer
introk.
Bolkesteins visie op de zaak
ligt uiteraard een slag anders:
„Voor zover ik weet is Hans he
lemaal nooit beschikbaar ge
weest voor een functie in het
kabinet. Hij is net weer aan een
nieuwe baan begonnen en wil
dat naar eigen zeggen ten min
ste vier jaar blijven doen. Als ik
dat verkeerd heb begrepen, wil
ik daar graag nog eens met hem
over praten. Maar daa wel na 3
mei, als ik het wat minder druk
heb".
Over de andere kritiek van Ed
Nijpels zegt Bolkestein: „Ik kan
daar niet warm of koud van
worden. Het huis van de WD
heeft vele kamertjes. In één
daarvan is zeker plaats voor de
burgemeester van Breda". Heeft
Bolkestein wellicht de indruk
dat Nijpels in dat kamertje een
beetje zit te mokken? Het was
immers Bolkestein die in 1986
de coup tegen Nijpels aanvoer
de? Hij noemde heÉi zelfs we
gens 'gebrek aan karakter' rond
uit ongeschikt voor het leider
schap van de WD.
Frits Bolkestein haalt de
schouders op. „Ed Nijpels heeft
geen enkele reden om zich te
leurgesteld te voelen. Hij is in
1986 minister van milieu ge
worden en een heel succesvolle.
En daarna kreeg hij, op zijn ei
gen verzoek, het burgemeester
schap van een middelgrote
stad. Hij heeft niets te klagen,
dunkt mij."
Paars
Zoals deze hele verkiezingscam
pagne staat het gesprek met
Bolkestein voor een flink deel in
het teken van de 'mannetjes'.
Maar de inhoud komt ook aan
bod. Kunnen de liberalen het
zich veroorloven in het open
baar te zeggen dat zij in princi
pe bereid zijn deel te nemen
aan een coalitie met de PvdA?
Loopt Bolkestein daardoor niet
het risico dat zijn rechtervleugel
afhaakt en zich tot het CDA
wendt? En is daarmee niet te
vens de kans verkeken dat velen
op de rechterflank van het CDA
afzien van hun voornemen om
deze keer maar weer eens voor
de WD te kiezen?
De lijsttrekker heeft een grote
aanloop nodig alvorens hij deze
vragen beantwoordt. Hij legt uit
dat de vier grote partijen elkaar
nog nooit zo dicht zijn gena
derd. „De PvdA onder Kok is
geen schaduw meer van de par
tij die zij in de jaren zeventig
was onder Den Uyl. En dus is er
geen principieel bezwaar meer
tegen een samenwerking van de
WD met de PvdA. Ik begrijp
best dat een deel van onze ach
terban en het gedeelte van dc
CDA-aanhang dat ook wel VA D
zou willen stemmen, moeite
heeft met de gedachte aan zo'n
paarse coalitie. Je kunt het nu
eenmaal nooit iedereen naar de
zin maken."
Bolkestein is kennelijk bang
voor misverstanden, want hi|
voegt er onmiddellijk aan tor
„Het lijkt nu net of ik uit ben op
een paarse coalitie. Dat ben ik
niet. Het is mij om het even met
wie wij na de verkiezingen sa
menvverken, zolang er voor ons
maar iets te regelen valt". De
opperliberaal legt voorts uit dat
hij wel iets wil afdoen aan het
verlangen van zijn partij naar
een ministelsel in de sociale ze
kerheid, maar dat er grenzen
zijn. „De richting naar zo n ba
sisstelsel moet aanwezig zijn in
het regeerakkoord, Zo niet. dan
hoeft liet VOOr oils met I >an
gaan we desnoods weer in de
oppositie. Een kind kan zien dat
er harde ingrepen nodig zijn in
de sociale zekerheid. Lr is een
nieuw tijdperk aangebroken,
een politiek van pappen en
nathouden zoals met name de
heer Kok voorstaat,
dus heel erg tegen.'
Heeft Bolkestein soms al ken
nis genomen van de uitspraak
van Kok'voor dc EO-radio dat
zijn voorkeur toch uitgaat naar
een coalitie met Brinkman en
Van Mierlo omdat een paarse
coalitie zou neerkomen op een
zijns inziens onwenselijk anti
CDA-verbond? De WD-leider
blijkt daar inderdaad iets van
opgevangen te hebben. „Voor
mij was dat overigens weinig
nieuws. Ik ken de huidige gr
dachten van de heer Kok over
rust op het sociale front Als hij
dat nu weer het allerbelangrijk
ste vindt in de zomer van
1991 zei hij nog heel iets anders,
toen pleitte hij voor een basis
stelsei dan is hij inderdaad
bij ons aan het verkeerde adres
Ik begrijp overigens niet dat Kok
op dit terrein zoveel méér vet
wacht van Brinkman. Voor zo
ver ik weet. denkt Brinkman op
het terrein van de sociale zeket
beid ongeveer net zoals «Ie I
I let zijn m fiet DA I uhbers en
De Vries die meer heil vcrwach
ten van pappen en nathouden
Maar die gaan weg."
r ben ik
