Politieke passiviteit beheerst dagelijks leven Zaïre Geldgebrek bedreigt veiligheid Russische kerncentrales -T Buitenland dern< u Emiraten betalen grof geld voor inheemse huwelijken M. AAN DAG 25 APRIL 1994 dah« -miij ïngei istruc lande ?n he Iedere dag verzamelen zich :even- tot achthonderd mensen in het enorme the ater van het mistroostige, ii burgerlijke, Chinese 'Volks paleis' in de Zaïrese hoofd- Kinshasa. Allen zijn in 'r pak, de enige vrouwen zijn zwoele secretaressen. Op et eerste gezicht zou het een bijeenkomst van za kenlui kunnen zijn. Of het zou misschien, afgaande op de maatpakken, de vlammende stropdassen, gouden dasspelden en hor loges en de geur van dure deodorant, ook een mode show kunnen zijn. Dit is echter politiek en in dit parlement wordt de toe komst van Zaïre gesmeed. Of misschien niet. KINSHASA RICHARD DOWDEN THE INDEPENDENT Ongeveer twee uur na de offi ciële openingstijd worden de kleine groepjes keuvelende pak ken opzijgeduwd door een troep gewapende wachten in gevechtskleding die de hal in benen. In hun midden haast zich een stramme man voort in een witte soutane met een paar se band om zijn middel en een kalotje. Dat is aartsbisschop Laurent Monsengwo, de voor zitter van de conferentie en mo gelijk op dit moment de belang rijkste figuur in Zaïre. De aartsbisschop zit de confe rentie vermoeid geduldig voor, als een al te toegevende onder wijzer. De toespraken zijn lang, de protocols worden nauwkeu rig in acht genomen. Er zijn ver wijzingen naar de Amerikaanse Grondwet, alle Franse Republie ken en zelfs een lange uiteen zetting over Magna Carta. De enige vraag is of dit grootse the aterstuk ook enige betekenis heeft. Het lijkt op het smeden van een nieuwe staat, maar het is moeilijk te bepalen of het echt is, want Zaïre is anders. In Zaïre .is alles geprivatiseerd. In de woorden van de president, Mo butu Sese Seko: Alles is te tóop, alles kan in ons land wor den gekocht. Degene die in de ze overvloed ook maar de ge ringste autoriteit uitoefent, ge Mobutu Sese Seko. bruikt die illegaal om geld, goe deren en prestige te verwerven of om onder verplichtingen uit te komen." Dus innen ambtenaren hun eigen salaris tijdens hun werk. Sommigen noemen dat corrup tie, maar omdat de staat ze niet betaal tv werken ze alleen maar als iemand anders ze betaalt. De staat betaalt evenmin het le ger en de politie zodat zij de mensen beschermen die hen betalen. De grootste betaler in Zaïre is de president. Hij is meer de ei genaar van het land dan dat hij het regeert. Zaïre is de ultieme thcitcheristische droom of nachtmerrie. Er bestaal hier in derdaad niet zoiets als een sa menleving. Door een Europese De regering van de Verenig de Arabische Emiraten (VAE) stelt haar mannelijke onder danen tienduizenden gul dens in het vooruitzicht als ze trouwen met een vrouw uit eigen land. Vrouwen in de VAE zijn kostbare brui den. Veel mannen kunnen de verlangde bruidsschat van bijna twee ton niet op brengen en kiezen voor een minder veeleisende, buiten landse vrouw. Het resultaat is dat veel vrouwen onge huwd blijven. Om het aantal gemengde huwelijken te verlagen, stort de regering dit jaar 75 mil joen gulden in een huwe lijksfonds waaruit de brui- degommen kunnen putten. Dat bedrag is een verdubbe ling vergeleken met verleden jaar. Het fonds, dat in 1992 werd ingesteld door sjeik Zayed bin Sultan al Nahyan, is een groot succes. De afge lopen jaren is er 75 miljoen gulden uitgekeerd aan'2.159 mannen (gemiddeld 35.000 gulden per bruidegom). Op de wachtlijst staan honder den andere gegadigden. „Steeds meer mannen be sluiten met een vrouw uit ei gen land te trouwen", zegt fondsbeheerder Jamal al Bah. „Het aantal gemengde huwelijken is drastisch afge nomen." Uit de statistieken blijkt dat het aantal 'inheemse' huwelijken steeg van 342 in 1992 naar 400 in de eerste acht maanden van 1993. De pastorale gemeen schappen in de Emiraten on dergingen een radicale ver andering in de jaren zeven tig, toen de oliedollars op eens massaal toestroomden als gevolg van de prijsexplo- sie van die tijd. Voorheen as cetische bedoeïenen veran derden in flamboyante le vensgenieters. De westerse levensstijl werd het voorbeeld. De bruiloften veranderden mee. Voorheen waren dat sobere plechtigheden die niet langer dan een dag duurden. Maar sinds de rijk dom zijn intrede heeft ge daan, groeide het huwelijks feest uit tot een gebeurtenis die een week in beslag kan nemen. Veel oude tradities zijn verdwenen. De bruid gaat tegenwoordig naar wes ters model in het wit gekleed en haar sleep wordt gedra gen door bruidsmeisjes. Grootschalige bruiloften zijn een statussymbool ge worden. Er wordt dagenlang gefeest, vuurwerk afgestoken en honderden schapen ge slacht. De als respectabel be schouwde bruidsschat groei de gestaag tot zo'n 200.000 gulden. Voor sommige mannen is dat te kostbaar. Zij verkiezen een vrouw uit Bangladesh, India, Iran of Egypte omdat de arme ouders van het meisje meer dan tevreden zijn met een fractie van het bedrag dat de pian anders voor een landgenote zou moeten betalen. De kostbare levensstijl in de VAE, die bij de bruiloften tot uitdrukking komt, begint zowel sociologen als econo men zorgen te baren. Sinds 1990 is de consumptie in het land jaarlijks met ongeveer twaalf procent gegroeid, ter wijl de bevolking slechts met drie tot vijf procent toe neemt. De particuliere con sumptie is gestegen van bij na 23 miljard gulden in 1990 tot ruim 30 miljard gulden in 1992. Dat is ongeveer tien procent van de particuliere consumptie van de gehele Arabische Liga van 22 lan den, een buitenproportio neel aandeel gezien het klei ne bevolkingsaantal van twee miljoen (nog geen pro cent van de bevolking van de Arabische Liga). foto epa De winkels in de Zaïrese hoofdstad Kinshasa dragen nog de duidelijke sporen van een kortstondig politiek bewustzijn. Vandaag de dag is overle ven het enige waar de Zaïrezen zich mee bezighouden. foto afp cerard fouet bril bekeken, is er een rijke clan van ongeveer honderd families, en zijn er veertig miljoen arme mensen. De gelukkigen onder hen zijn'cliënten' die worden beschermd door een 'beschermheer' in een hiërar chie van rijkdom. Staatsziekenhuizen en scho len moeten wegens geldgebrek sluiten, maar dat heeft geen ge volgen voor de elite die hun kin deren in Europa laten opleiden. Terwijl de oerwouden wegen opslokken, stappen de rijken in het vliegtuig. Toen de Zaïrese telefoondienst instortte, koch ten de rijken een draagbaar sa tellietsysteem. Als er geen voed sel is sterven de armen, terwijl de rijken taart kunnen kopen die slechts enkele uren eerder in België is gemaakt. Als het water stelsel in de stad instort, krijgen de armen cholera, de rijken ko pen Perrier. Toch is Mobutu de chef, de beschermheer. Meer dan 33 jaar geleden greep hij de macht en hij is sindsdien aan de macht gebleven. In de barokke pracht van zijn marmeren paleizen in zijn woonplaats Gbadolite, 1.000 kilometer van de hoofd stad, ontvangt hij een keten be zoekers die hem goed op de hoogte houden van de gebeur tenissen in de rest van het land. De enige mensen naar wie hij afgezien van zijn adviseurs en spionnen luistert, zijn de medi cijnmannen die aan zijn deur komen. Hij wacht, trekt aan touwtjes, geeft geld weg en blijft stevig in het zadel. De andere Zaïrezen houden zich louter bezig met overleven. In 1991 en 1992 trok het onder betaalde leger, aangemoedigd door de president, plunderend door de steden. De burgers slo ten zich bij hen aan en enkele dagen lang gaven de Zaïrezen zich over aan een orgie van diefstal en vernieling. Maar dit was niet een volks opstand tegen een slechte rege ring. In Zaïre werd niet geplun derd toen vorig jaar de inflatie was gestegen tot 71.000 pro cent, of toen er geen voedsel was in de hoofdstad en geen brandstof in de rest van het land. Dat gebeurde pas toen het leger besloot dat het tijd was om te nemen en toen vonden de mensen dat het ook hun beurt was. Het lag meer in het verlengde van het regeringsbe leid, alsof de mensen eindelijk de filosofie van hun leider had den begrepen grijp zoveel als je kunt. Maar. op dit moment bruist Kinshasa weer van bedrijvig heid en straatleven. Mensen zijn te druk bezig met in leven blijven of geld verdienen om aan politiek te denken. Is het drama in het Volkspaleis een oprechte poging een nieuwe politieke toekomst te vinden, of is het een schertsvertoning van spelers die ieder moment kun nen worden omgekocht? Het is moeilijk te bepalen wie de politici vertegenwoordigen. Volgens een waarnemer koopt de rijkste man in iedere regio de plaatselijke hoofdmannen en verklaart hij zich hun vertegen woordiger. Als hij wordt uitge daagd, is dat door iemand die beweert rijker te zijn. Rijkdom is gelijk aan macht is gelijk aan rijkdom. Het laatste dat met een van die pakken in hel Volkspa leis zal gebeuren, is dat ze zich gaan vereenzelvigen met de be woners van nun Idesdistrict. De enige politicus die zich niet lijkt te hebben verkocht aan Mobutu is Etienne Tshisekedi, die vorig jaar augustus door de Nationale Conferentie tol pre mier is benoemd. Dat was een zware slag voor Mobutu, en ve len dachten dat er een einde zou komen aan zijn bestuur. Maar Tshisekedi heeft zijn troe ven slecht uitgespeeld. Hij pro beerde de gouverneur van de Bank van Zaïre te ontslaan en andere benoemingen door te voeren zonder Mobutu of de Heilige Unie. de coalitie die hem steunt, te consulteren. Mo butu ontsloeg hem en gaf Tshisekedi's vice-premier, Faustin Birindwa, de baan. Sindsdien zijn er twee rege ringen, geen van beide effectief. Maar Mobutu heeft een kans gekregen de macht die hij was kwijtgeraakt opnieuw op te ei sen. Als een kaartspeler die nog maar één kaart heeft, heeft hij langzaam maar zeker alles te ruggewonnen wat hij aan de Nationale Conferentie was kwijtgeraakt. De laatste stap is de herstan- ding van de Nationale Vergade ring, het parlement van Mobu tu's een-partij-staat. Die is gefu seerd met de Hoge Raad. het overblijfsel van de Nationale Conferentie die Mobutu bijna heeft afgezet. Dit is de samen gesmolten onhanteerbare mas sa die de aartsbisschop probeert voor te zitten. Maar intussen dreigt het land uiteen te vallen. Shaba, de zui delijkste provincie, heeft zich autonoom verklaard. Kasai. waar de diamanten vandaan komen, weigert de door Kins hasa ingevoerde nieuwe munt te gebruiken. En Kivu, de ooste lijke provincie die een groot deel van het voedsel voor het land produceert, vindt betere afzetmarkten in de buurlanden. Hoe daarin verandering moet komen, is nog onduidelijk. Wes terse landen hebben Zaïrezen die zijn verbonden met de rege ring van Mobutu de toegang ontzegd, maar Frankrijk breekt het verbod en in de Verenigde Staten en België wordt niets ge daan om de fondsen van Mo butu in die landen te blokkeren De hulp aan het land is drie jaar geleden stopgezet en de We reldbank heeft zijn kantoor in Kishasa gesloten. Misschien kan het vooruitzicht van sterfte in de steden iets doen aan de poli tieke passiviteit van Zaïre. De enige andere bron van verande ring is een staatsgreep. VERTALING: LUUTJE NIEMANTSVERDRIET In het bevroren noorden van Rusland hebben de werknemers van de kerncentrale van Bilibi- no al drie maanden geen loon meer gekregen en de directie is wanhopig op zoek naar fondsen om brandstof en reparaties te kunnen betalen. Enkele duizen den kilometers daarvandaan, in het dichtbevolkte centrale deel van Rusland, heeft de kerncen trale van Koersk bij gebrek aan brandstof de produktie bijna stilgelegd en de broodnodige revisie van een oude reactor uit gesteld. In heel Rusland hebben kern centrales te kampen met een ernstig gebrek aan inkomsten. Het gevolg is, zeggen inspec teurs en milieu-organisaties, dat vooral bij de reactoren van het Tsjernobyl-type de veiligheid in gevaar komt. De kerncentrales leveren slechts twaalf procent van Rus- lands elektriciteit en leggen daardoor in Moskou minder ge wicht in de schaal dan de leve ranciers van olie en gas, die voor hun waren keiharde valuta bedingen. „De regering is vergeten wat een kernongeluk is en ze snap pen werkelijk niets van de wer king van de markteconomie", zegt Sergej Adamtsjik van het Inspectoraat van de Atooomin- dustrie, verantwoordelijk voor de veiligheid van de Russische kerncentrales. Vorig jaar heeft het inspectoraat ongeveer 20.000 overtredingen van veilig heidsregels opgetekend, waar van de meeste zouden zijn ver oorzaakt door het geldgebrek waarmee de centrales na de in voering van het marktstelsel in 1992 te kampen kregen. Het beheer van de kerncen trales verhuisde toen van het ministerie van energie naar de Verenigde Stroomvoorziening, een bedrijf dat de elektriciteit van de centrales afneemt en distribueert. Verenigde Stroom voorziening legde de afnemers, industrie en particulieren prij zen op die deze niet konden be talen en daarmee begon de schuldenspiraal in de energie sector. Rusland komt geld tekort om personeel voor de centrales op te leiden, veiligheidsapparatuur te onderhouden en door betere te vervangen, reparaties uit te afnemers weer voor miljarden roebels bij hem in het krijt staan voor geleverde elektriciteit. „Er is een lawine van schulden", zegt Vladimir Tsjoematsjenko, commercieel directeur bij Vere nigde Stroomvoorziening. Centrales bij Koersk. Smo lensk en St. Petersburg hebben wegens brandstoftekort hun produktie drastisch omlaag ge bracht en in alle drie de centra les gebeuren dikwijls overtre dingen van veiligheidsvoor schriften en kleine ongelukken. Eerder deze maand hebben de autoriteiten een van de vier reactoren van de centrale van Kola, in het noordwesten van Rusland, stopgezet om een lek in het koelsysteem te dichten. Bij de lekkage zou geen straling zijn vrijgekomen. 1 let afgelopen jaar bedroeg de schuld van de industrie aan de kerncentrales ongeveer 450 mil joen gulden en industriële waarnemers verwachten dat de schuldenlast dit jaar alleen maar zal toenemen. Eind vorig jaar ontvingen de kerncentrales nog 57 procent van het totale bedrag dat hun toekwam. In ja nuari zakte dat percentage tot 25 er. in februari verder tot veertien. Milieudeskundigen vrezen dat de centrales, zodra zij meer geld krijgen, alles in de bedrijfs kosten zullen steken in plaats van de veiligheid. Bedrijfsleiders moeten schipperen tussen sala rissen, brandstof en veiligheids maatregelen. „Kerncentrales hebben brandstof nodig en die is duur. Als zij geen brandstof kunnen betalen, moeten zij sluiten", zegt Adamtsjik. „Maar als er al leen geld is voor brandstof en niet voor veiligheid, dan zullen wij ze zelf sluiten." Het ernstigste kernongeluk uit de geschiedenis gebeurde in april 1986 in Tsjernobyl, ten noorden van de Oekraïnse hoofdstad Kiev. Ontploffing van een van de vier reactoren en een daardoor veroorzaakte brand joegen wolken radioactief gas over noord- en oost-Europa. Hoewel het officiële dodental op 32 is gesteld, gaan weten schappers er vanuit dat duizen den mensen door kanker en aanverwante ziekten zijn getrof fen. Meet dan 180.000 mensen moesten naar andere gebieden verhuizen. 41 De kerncentrale Tsjernobyl waar zich in 1986 het ernstigste kernongeluk uit de geschiedenis voordeed. voeren, oude centrales op te knappen en reserveonderdelen te kopen. Uit bezorgdheid over de mo gelijkheid van een kernongeluk tast de Europese Unie (EU) diep in de buidel om extra veilig heidsmateriaal aan te schaffen. Amerikaanse inspecteurs van de Commissie van Toezicht op de Kernenergie helpen de Russi sche collega's hun methoden voor het meten van straling te verbeteren. Rosenergoatom, de beheerder van de Russische kerncentrales, zegt dat de voorraden chemica liën die de centrales nodig heb ben om veilig te kunnen wer ken, uitgeput raken. „Als ze al geld tekort komen voor brand stof, wat kunnen we dan ver wachten dat ze doen aan veilig heidsmaatregelen?", zegt Dima Litvinov, hoofd van de Russi sche afdeling van de milieube weging Greenpeace. „Er wordt geen geld uitgegeven aan veilig heid." Hoewel heel Rusland wordt geplaagd door het verschijnsel nepla'tjezjihet niet uitbetalen van werknemers zeggen functionarissen van de kem- i het noordoosten van Kazachstan waar eind vorig jaar, tijdens onderhoudswerkzaamheden, energiesector dat hun branche een bijzonder geval is omdat er meteen een ramp dreigt als er iets mis gaat. „Het is de hoogste tijd dat op landelijk niveau beslissingen worden genomen", zei vice- president Boris Antonov van Rosenergoatom eind februari. Rosenergoatom zegt dat het geen geld voor zijn leveranties krijgt van Verenigde Stroom voorziening. Dc distributeur zegt niet te kunnen betalen om dat de industrie en individuele

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 7