'Niemand heeft me
een hand gegeven'
'Je wilt toch steeds iets anders'
T
c
Rtv show
'Onderweg naar Morgen^
CD-raadslid niet langer in
'We rammen onze
frequentie erin'
WOENSDAG 20 APRIL 1994
Van Breukelen
debuteert als
TV-commentator
HILVFRSUM
PSV-doelman Hans van Breuke
len maakt vanavond bij RTL5
zijn debuut als co-commentator
naast Jan Roelfs, die de oefenin
terland Nederland-Ierland van
commentaar zal voorzien. Het
is de bedoeling dat Van Breuke
len in elk geval ook bij de ont
moetingen Nederland-Schot
land en Nederland-Hongarije
als bijzitter zal fungeren, terwijl
hij ook voor de FC-Cup Finale
Manchester IJnited-Chelsea (14
mei) is gestrikt.
Van Breukelen, die 73 maal
voor Oranje uitkwam, is geens
zins van plan om commentator
Jan Roelfs te overstemmen. ,,In
geen geval gaan Jan en ik elkaar
vliegen afvangen, Ik vul hem
aan. Dan moet je denken aan
extra informatie, die ik kan ge
ven over bijvoorbeeld de kleed
kamers van het Wembley-sta-
dion. Daar staat, en dat zie je bij
geen ander stadion in de we
reld, constat een steward voor
de spelers klaar. Die ontvangt je
voor aanvang van de wedstrijd
en begeleidt het team ook."
Na dit seizoen zet Van Breu
kelen een punt achter zijn voet
balloopbaan. De 37-jarige
Utrechter gaat hoogstwaar
schijnlijk een functie vervullen
in het management van zijn
vroegere club FC Utrecht.
Hans van Willigenburg kijkt terug op 27 jaar KRO
lechte Tijden, Goede
i Tijden. Hans van Wil-
ligenburg kan erover
meepraten. Na 27 jaar bij de
KRO te hebben gewerkt als om
roeper. radio- en TVv-presenta-
tor, kreeg hij vorig jaar juni van
de ene op de andere dag te ho
ren dat er geen plaats meer voor
hem was, omdat hij te oud zou
zijn. De omroep wilde een 'jon
gere' koers gaan varen en in die
opzet paste Van Willigenburg
niet langer. De presentator,
wiens gebronsde gelaat en zijn
al even bruine stemgeluid toch
jarenlang een begrip bij de KRO
waren door programma's als
Van twaalf tot Twee, Voor Ach
ten, Klassewerk, een Zondag
avond met Van Willigenburg,
werd zonder pardon de laan
uitgestuurd. Zijn dagen vulde
hij sindsdien met presentaties
in het land.
Maar na een afwezigheid van
zo'n zeven maanden is hij terug
op het scherm. Met Mireille Be-
kooy, die een vergelijkbaar tijd
perk bij de TROS sleet, presen
teert hij voor RTL4 elke werkdag
vanuit de studio in Hilversum
het live ochtendprogramma
Koffietijd De gemiddelde kof-
fieleut heeft geen idee van de
lastige bijkomstigheden die een
dergelijk programma met zich
meebrengt: elke ochtend om
vijf uur opstaan, vervolgens
naar de studio in Hilversum ra
zen, de kranten doorspitten,
keihard repeteren: „Je moet je
hele levenspatroon veranderen.
Niet te laat eten, niet meer zo
vaak naar het theater."
Maar laten we wel wezen: het
voormalige KRO-boegbeeld
voelt zich als een vis in het wa
ter bij zijn nieuwe werkgever.
„Als een warm bad", zo om
schrijft hij zijn RTL-gevoel. Het
was wel even wennen, natuur
lijk voor zo'n trouwe dienaar
van een publieke omroep. Maar
volgens Van Willigenburg is het
vooral gewenning in de positie
ve zin. „Bij de KRO werd ik ge
zien als een meubelstuk. Maar
een gewaardéérd meubelstuk,
hield ik mezelf altijd voor, iets
wat ik achteraf dus ernstig be
twijfel. Zeker door mijn ervarin
gen hier. De dag nadat ik het
contract had getekend, werd ik
rondgeleid door het gebouw, en
ik ontmoette allerlei mensen die
heel enthousiast waren omdat
ik bij RTL kwam. Dat soort din
gen hoorde je bij de KRO dus
nooit, dat ze blij met je waren.
Je wordt zó in de watten gelegd.
Natuurlijk moet je heel hard
werken, maar dat is logisch. Na
de eerste uitzending kwamen er
boeketten van programmadi
recteur Bert van der Veer en
producent John de Mol, die de
opnamen allebei ook bijwoon
den. Dat had ik nooit eerder
meegemaakt."
Water
Die kleine dingen, bijvoorbeeld
dat er tijdens de repetities onge
vraagd een glaasje water wordt
neergezet, mogen dan de ge
woonste zaken van de wereld
zijn, Van Willigenburg heeft ze
nog nooit meegemaakt bij de
KRO. Hét afgelopen seizoen
presenteerde hij voor die om
roep nog 35 wekelijkse talk
shows vanuit de studio in Am
sterdam. In al die tijd is er vol
gens de presentator nóóit ie
mand van de KRO-leiding bij de
opnamen verschenen. „Ik heb
ook nooit gehoord wat ze van
het programma vonden. Nooit
een compliment, maar ook
nooit iets negatiefs. Je bestaat
daar blijkbaar niet voor de lei
ding. Er is nog nooit een chef of
directeur bij een programma
geweest. Nooit. Ik vraag me
weieens af of ze wisten wanneer
het programma werd uitgezon
den."
Van Willigenburg werd eind
februari, vijf weken voor de eer
ste uitzending, voor het eerst
benaderd door RTL. Op 20
maart werden de contracten ge
tekend en op 2 april was het
eerste programma te zien. Kof
fietijd zal tot de zomerstop, eind
mei, elke werkdag om tien uur
's ochtends op het scherm ko
men. Na de zomer wordt er ver
volgens weer negen maanden
non-stop doorgewerkt.
„Ja, het programma is min of
meer uit de grond gestampt.
Het overviel mij ook nogal.
Maar ik moet zeggen, het idee
beviel me, want zo'n ochtend
programma bestaat nog niet.
Het is heel Amerikaans en dat
spreekt me erg aan. Bovendien
is het live. Ook vind ik het pret
tig dat het tempo vrij hoog ligt.
Natuurlijk moet er nog het een
en ander aan het programma
veranderd worden, maar ik heb
er wel een heel goed gevoel
over. Ieder soort onderwerp kón
er in en komt er in. Dat bete
kent dat we ons op hele ver
schillende kijkersgroepen rich
ten, niet uitsluitend op huis-
Volgens Van Willigenburg
moet de toon van het program
ma volwassen zijn en zo veel
mogelijk mensen aanspreken.
Hij wijst op de vele program
ma's die hij heeft gepresenteerd
op het gebied van theater en
kunst, en die naar eigen zeggen
aansloegen omdat hij zich
richtte op een groot publiek,
niet op een kleine groep cul
tuurkenners. „Ik heb daar altijd
een punt van gemaakt: de goe
de toon van een programma. Je
Hans van Willigenburg: „Bij de KRO werd ik gezien als e
achteraf dus ernstig betwijfel."
meubelstuk. Maar e
n gewaardéérd meubelstuk, hield ik mezelf altijd voor, iets watl
foto roland de bruin/l
moet mensen aanspreken, niet
wegjagen omdat het toevallig
over kunst gaat."
Belangstelling
Alles dat zich op een filmdoek
of op een toneel afspeelt kan
zich verheugen in de warme be
langstelling van de presentator.
Hij bezit dan ook een ongebrei
delde kennis van met name
musical en film. Daarnaast be
zoekt hij met grote regelmaat de
hoofdstedelijke theaters. Als hij
de kans krijgt reist hij naar New
York om daar voorstellingen te
zien, zoals over een paar maan
den zijn grote idool Barbra St
reisand. Tien jaar geleden
speelde hij zelfs een niet onver
dienstelijke rol in het toneelstuk
Stepping Out.
De basis voor die theaterlief
de werd gelegd toen de in Am
sterdam opgegroeide Van Willi
genburg nog heel jong was. Zijn
ouders, nu beiden halverwege
de tachtig, waren gek van mu
ziek. Moeder had een prachtige
zangstem, vader was pianist.
„We hadden het vroeger niet
breed, dus er was eigenlijk geen
geld voor uitjes. Toch werden
mijn zus en ik altijd op zondag
middag meegenomen naar de
film, vooral als er weer een
nieuwe muziekfilm uit was. Als
we dan thuiskwamen probeerde
mijn vader die liedjes na te spe
len. Wij vonden dat fantastisch.
Als ik zo'n liedje nu weer terug
hoor, komt meteen dat hele
beeld weer terug. Ik zie die
huiskamer zó weer voor me.
Het heeft kennelijk echt een
ontzettende indruk gemaakt. Ik
wilde als kind jarenlang dirigent
van een groot orkest worden.
Als jongen stond ik dan bij de
radio en dan stond ik druk mee
te dirigeren. Als ik nu in een
theater zit met een orkestbak
waarbij de dirigent goed zicht
baar is, moet ik mezelf dwingen
om niet steeds naar die man te
kijken. Het is kennelijk dus toch
een beetje blijven hangen."
Toekomst
Van Willigenburg verwacht dat
hij bij de commerciële zender
ook cultureel getinte program
ma's gaat presenteren. „Daar
over zijn gesprekken gaande,
maar ik kan er nu nog niet al te
veel over zeggen." Voorlopig
heeft hij het echter te druk voor
toekomstplannen, laat staan om
terug te blikken. De KRO is
daarom voor hem een gepass-
seerd hoofdstuk. „Ik voel geen
wrok meer, geen emotie. Het is
voorbij", zegt hij.
Toch merkte hij een paar we
ken geleden dat er diep in zijn
hart wel degelijk een restje io9
terheid is achtergebleven. ,J
TROS had voor Mireille Bekq
een groot verassingsafschl
georganiseerd, als een soort
de hoofdrol van Mies Bouwmi
Ik was de laatste gast. Ik fj
dus twee uur achter de sch
men moeten wachten op nj
beurt, en alles gevolgd. En b_42
was verpletterend. Al was f
Goede Vrijdag, de zaal zat u
er waren zo'n driehond^
mensen, waaronder alle dir
tieleden van vroeger en nu.| 38
reed naar huis, en ik realiseen 43
me dat niemand me bij de K
op mijn laatste dag een han
heeft gegeven. Ik liep er de dfl
uit alsof ik de volgende q
weer zou terugkomen. Van j
gedachte raakte ik opeens, h|
onverwacht, behoorlijk oj
daan."
werd beëdigd als lid van de Amsterdamse gemeenteraad.
Het castingbureau had slechts zeer sporadisch kleine rollëri \'dPtN.
de acteur. Klooster noch Van den Ende was op de hoogte van pc®8dad
tieke voorkeur en ambities van de acteur. „We zullen acteurs
aan niet scherper screenen liet een woordvoerder van Kloosfecht)
dinsdag weten. „Maar als iemand zich als CD-raadslid profile^ eerst
wordt hij gewoon niet meer opgeroepen." [end.
Klooster verzorgt de casting voor een groot aantal series. Onaf^31
weg naar Morgen is een veel bekeken soap, die Van den Ende v<jestW0|
TROS en Veronica maakt.
Jeroen Soer: „Onze doelgroep is met d
nen als van regionale omroe
pen, buitenlandse bladen en de
Radionieuwsdienst van het
ANP. „Wij willen op onze eigen
manier onze luisteraars aan
spreken. Nieuws over een eco
nomische top in Boston is niet
interessant voor onze luiste
raars, ontwikkelingen in Bosnië
weer wel. We onderscheiden
ons ook van anderen door be
richten als 'man bijt hond'. Wij
weten namelijk precies hoe ons
publiek eruit ziet. Daarom we
ten wij welk soort nieuws hen
raakt. Onze luisteraars zijn ge
middeld zo'n veertig jaar. Het
gaat om mensen met een baan
die niet al te veel verdienen. Zeg
maar de brede ondergrond van
de bevolking."
Soer zit er niet mee dat zijn
publiek niet uit de VPRO-hoek
komt. Flij maakt een vergelij
king met het RTL-publiek. „Een
hele bevredigende groep om
voor te werken. Voor de elite
hebben we nog altijd Concert
Radio."
Misschien lopen er op dit
ogget
moment nog mensen rond (|or
nooit van Radio 10 Gold hebb
gehoord. Vanaf dit voorjaar(nofe
dat aantal ongetwijfeld slinkfeuit
Allereerst wordt er een lande^tuigi
ke billboard- actie
Daarnaast start nog
maand een nationale buscaiL.EU
pagne, terwijl een zomertru nszc
van Radio 10 Gold komende 2 nder
mer alle grote evenementen]01^
zo'n 50 in getal - zal bezoekt ;f"jm
Bovendien kunnen via de pt e zoi
gramma's luisteraars meedo »ei ai
aan allerlei spelletjes met (du :nsd
prijzen, geënt op de frequen ch n
675. Alle spelletjes zullen dir< |,cde|!j
te maken hebben met het ge
675. Vooral gezéllige spelletjes iboe:
„In principe is ons station >)om
vergelijken met een open haa ]nzel
't Is gezellig", zegt Tom Mule
die dagelijks van tien tot tw ens{
zijn plaatjes draait en zijn prafcksui
jes houdt. „Postzakken vol br 'erh
ven krijgen we. En iedereen 1< *)n-
z'n problemen bloot. Ik ben 0 ;teNv]
een stuk meubel. Maar ze kujchtir
nen niets tegen
daarom schrijven zi
Jazzstandards en Braziliaanse evergreens op nieuwe CD Laura Fygi
AALSMEER/AMSTERDAM ANP
Een acteur die voor de Centrumdemocraten in de Amsterdamse
gemeenteraad zit, mag niet langer in een veel bekeken soapserie
spelen. Acteur Jacques Fortune speelde een kleine rol in Onderweg
naar Morgen. Joop van den Ende Productions BV heeft besloten
hem niet meer te vragen.
Fortuné speelde in de editie van vrijdag een rolletje als aartskan
keraar. Twee dagen daarvoor zag de eigenaar van zijn castingbu
reau, Harry Klooster, de acteur op de televisie in een andere rol. Hij
oen ze drie jaar geleden haar eer
ste solo-CD had uitgebracht,
-M*. sprak Laura Fygi van 'achter
grondmuziek'. Ze vond dat het jazzrepertoi
re zoals zij hel bracht er heel geschikt voor
was. Ze hoefde alleen zichzelf maar na te
gaan. „Je hebt gasten, ze blijven eten. Maar
wat zet je voor muziek aan? Dat is vaak heel
moeilijk, hoor. Vind ik. Wat dat betreft heb
ik voorzien in mijn eigen gat in de markt."
Het liep natuurlijk anders met die CD In
troducing Laura Fygi. Ze kreeg een Edison.
Ze kreeg uit de hele wereld uitnodigingen.
En niet voor het verzorgen van achter
grondmuziek. Er volgde een tweede CD: Be
witched
En nu? The Lady wants to know heet de
derde. En 'The Lady' gaat naar lapan, naar
de Verenigde Staten, niet omdat ze iets
'wants to know', maar omdat ze haar daar
nog nader willen leren kennen.
Het album zelf, een mengeling van jazz
standards en Braziliaanse evergreens, hoor
je overal. Bij de supermarkt, in winkelcentra
en Holland Casino laat de muziek moeite
loos harmoniëren met de rinkelmachines.
Maar de geachte platenbazen van radio
twee maakten het tot CD van de week. Wie
je ook om een reactie vraagt, het antwoord
is schier onveranderlijk: 'Mooi, zelfs beter
dan de vorige.'
Kroon
„Ze zeggen dat dit album de twee andere
naar de kroon steekt. Ik kan me dat wel
voorstellen. Dit soort muziek ligt nog dich
ter bij me. Dat geldt natuurlijk vooral voor
de Braziliaanse nummers."
Voor wie het inmiddels nog niet weet:
Laura bracht een groot deel van haar jeugd
door in Zuid-Amerika en werd beïnvloed
door die cultuur, met name door de mu
ziek. Ook die uit Brazilië, hoewel ze in te
genstelling tot het Spaans, de Portugese taal
niet beheerst. Toch klinken nummers als
Sabora mi en Triste prachtig.
„Ik kende nauwelijks Portugees. Flet is
overigens geen toeval dat ik die nummers
op deze CD wilde zingen, want ze maken
deel uit van de cultuur waarin ik ben opge
groeid. Maar dat wil niet zeggen dat ik het
Portugees beheerste. Daarvoor heb ik ie
mand om assistentie gevraagd die heel lang
in Portugal heeft gewoond. De tekst van de
liedjes heb ik fonetisch opgeschreven en hij
is ook bij de opnamen geweest om me te
corrigeren waar ik fouten dreigde te ma
ken."
Ze wilde graag Zuidamerikaanse liedjes
op dit album, samen met standards zoals
Dindi, Something about him en Till there
was you.
„Ja, je wilt toch telkens iets nieuws. Aan
herhaling van het repertoire van je vorige
CD heeft niemand behoefte. Ik zelf ook
niet. Er moet voor mij altijd iets nieuws in
zitten. Voor alles wil ik vermijden dat wat je
doet routine wordt. Gelukkig heb ik goede
mensen om me heen die dat begrijpen."
Groten
Een van die mensen is Herman van der
Zwan. Aan hem heeft Laura deze CD opge
dragen. „Ja, ik heb zó veel aan hem te dan
ken. Ik wilde hem daarvoor bedanken en ik
Radio 10 Gold streeft naar groter bereik
Laura Fygi: „Ze zeggen dat dit album de twee andere naar de kroon steekt." foto dijkstra
dacht: dat kan je beter doen voordat hij he
lemaal weg is. Hij is immers directeur tele
visie geworden bij John de Mol jr. Hij was
de manager van Centerfold waarin ik des
tijds zat. Hij is degene die dat andere talent
in me heeft ontdekt en die zich er zo voor
heeft ingespannen dat ik daarmee naar bui
ten kon treden. Hij heeft de contacten ge
legd met de platenmaatschappij, met Ruud
Jacobs die ook deze CD weer zo mooi heeft
geproduceerd.
„Iedere artiest wacht erop ontdekt te
worden. Nou, ik heb het geluk dat me dat is
overkomen en dan ook nog door zo iemand
als Herman. Vandaar dat ik deze CD aan
hem heb opgedragen. Hij is trouwens niet
weg uit mijn leven, hoor. Ik moet meer al
leen doen, dat wel, maar als ik een nieuw
album ga maken, kan ik hem altijd bellen.
Dat doe ik zeker. Het is bij mij niet: uit het
oog, uit het hart."
Op haar CD is Laura Fygi als altijd sinds
haar solocarrière als jazzzangeres begon
omringd door groten uit het vak. Deze keer
zijn dat onder anderen Ferdinand Povel,
Bart van Lier, Michael Franks (met wie ze
een duet zingt) en wegens succes geprolon
geerd: Jean 'Toots' Thielemans.
Wonderland
Ondanks haar succes en de omstandigheid
dat haar naam op veler lippen is dezer da
gen, voelt ze zich nog altijd een beetje als
Alice in Wonderland. „Neem de mensen
met wie ik mag samenwerken. Nu Michael
Franks weer. Ik verbaas me over dat soort
dingen nog steeds. En dan: als je hem ont
moet en met hem werkt: hij is zo'n schatje,
zo gewoon. Iemand die het erom gaat z'n
vak zo goed mogelijk te doen."
In de zelfde categorie vallen Jurre Haans
tra die de arrangementen weer maakte en
The London Studio Orchestra die haar bege
leidde.
„Eigenlijk", zegt ze, „eigenlijk zou ik al
leen maar platenartiest willen zijn. Op de
manier waarop Barbra Streisand dat doet,
maar dat is dagdromen. Ik begrijp best dat
je ook moet optreden."
Dat gaat op grote schaal gebeuren. Op 20
september begint Laura Fygi haar theater-
toernee, in Amstelveen.
Minister d'Ancona van wvc
heeft begin dit jaar een aantal
FM- en AM-frequenties ver
deeld onder commerciële radio
stations. Uit de tientallen gega
digden mochten er uiteindelijk
vijf in de ether. Radio 10 Gold is
een van hen.
men voor Radio 10 Gold. Dat de
meeste Nederlanders zijn ver
wend met FM-stereo zegt hem
niets. „Onze doelgroep is met
de middengolf opgegroeid. Heel
veel platen klinken zelfs mooier
op de AM. Dat geldt voor een
nummer als Ruby's Tuesday van
de Rolling Stones. De klank van
de middengolf is romantisch.
Bovendien, in de auto of op het
strand hoor je nauwelijks ver
schil tussen FM en AM. De AM-
frequentie is anders, niet slech
ter of beter."
Behalve Tom Mulder (ex-
TROS) heeft Radio 10 Gold nog
enkele 'prominenten' bij de pu
blieke omroepen weggekocht.
Mark de Brou
wer (ex;VARA),
Peter Holland
VARA/Veroni-
ca), Cas van
Iersel (ex-
TROS/NOS),
Peter Rijsenbrij
(ex-NCRV) en
Roderik Velo
(ex-VARA).
Radio 10 Gold
draait in ne
gentig procent
van de geval
len oude hits.
Met nadruk
stelt Soer, dat
niet ólle ex-hits
lukraak wor
den gedraaid.
„Het is ook de
kunst van het weglaten. Procol
Harem heeft bijvoorbeeld diver
se hits gemaakt, maar die draai
en we niet allerpaal. Sommige
vinden we dan niet passen in de
klank van Radio 10 Gold."
Het moet hard en lekker klin
ken in huiskamer, op camping
en op het strand, zegt pro
grammadirecteur en dj Tom
Mulder. Zoals het een commer
cieel station betaamt, wordt de
luisteraar ook getracteerd op
nieuws. Elk half uur een kort
overzicht met de hoofdpunten
en elk heel uur een uitgebreider
bulletin, waarbij zowel gebruik
wordt gemaakt van eigen bron-
Jeroen Soer doet er alles aan om
Radio 10 Gold nóg populairder
te maken. „We willen de fre
quentie erin rammen", zegt de
directeur in stoere bewoordin
gen. En het lijkt hem nog aardig
te lukken ook, want het com
merciële station, dat alleen
maar 'gouwe ouwe' muziek
draait van de afgelopen veertig
jaar, scoort goed. Met een ge
middeld marktaandeel van 10
procent (1993) steekt Radio 10
Gold een onderdeel van de
Radio 10 Groep met kop en
schouders uit boven de concur-
En de ver
wachting lijkt
gerechtvaar
digd dat Ra
dio 10 Gold
alleen maar
zal groeien,
omdat het
station op 28
januari ook
nog eens een
(zeer sterke)
middengolf
zender op de
frequentie
genomen.
Daardoor is
het station
landelijk en
zelfs ver daar
buiten te ont
vangen. „We krijgen zelfs post
uit Finland en Luxemburg",
zegt Soer. Het station is verder
goed te ontvangen in delen van
Duitsland, Frankrijk, Groot-
Brittannië en België.
Geen bezwaar
Het commerciële station, dat in
Amsterdam is gevestigd, is in
heel Nederland op de kabel (in
stereo) te ontvangen en sinds
januari dus ook op de AM 675.
Vierentwintig uur per dag. Soér
vindt het absoluut geen be
zwaar, dat er voor het landelijke
bereik alleen maar een AM-fre-
quentie beschikbaar is geko-