Spanje in de ban van corruptieschandalen China wil af van officieel SiM erkende minderheidstalen Onheilspellende stilte bij autofabriek Zil Buitenland Soeks loopt voor de sokken Aantal plaatselijke talen zal verdwijnen 'Bosjesmannen' vechten voor erkenning (ZATERDAG 16 APRIL 1994 Zelfs de aartsbisschop van Valencia kon niet langer zwij gen. In zijn pastorale brief zondag sprak Augustin Garcia Gasco geharnaste taal: „De corruptie maakt sociale vrede onmogelijk. Iedereen heeft vandaag het recht, ja zelfs de plicht, om over corruptie te praten." den haag tjabel dalingSpaanse centrale bank, Mariano anp Rubio, die wordt verdacht van omvangrijke zwart-geld praktij ken. Rubio kwam twee jaar ge leden ook al in opspraak door beschuldigingen van beursma- nipulaties en handelen met voorwetenschap. Pikant detail is dat Gonzalez hem rechtstreeks benoemde. De premier ver klaarde maandag nog steeds vertrouwen in Rubio te hebben. Die opmerking kan hem wel eens flink gaan opbreken. Het andere schandaal betreft Luis Roldan, een ex-directeur- generaal van de Guardia Civil. Hij en andere politie-ambtena- ren zouden in ruil voor het uit delen van gunsten via een ge heim potje van het ministerie van binnenlandse zaken een ex tra aanvulling op hun salaris hebben genoten. Voor beide affaires zijn parle mentaire onderzoekscommis sies ingesteld. De regering-Gon- zalez wil dat beide schandalen tot op de bodem worden uitge zocht en zal zo nodig Roldan en Rubio zelf voor de rechter da gen als blijkt dat zij de Spaanse staat hebben benadeeld. Of de regering inderdaad de strijd met de corruptie aan bindt, moet worden afgewacht. Want een dergelijke oorlog be tekent dat ook in de regerings partij PSOE koppen gaan rollen. j Spanje is in de ban van corrup tie. Elke week onthullen de me dia nieuwe schandalen en het einde ervan lijkt nog lang niet in zicht. Ook niet nu de regering van premier Felipe Gonzalez heeft aangekondigd krachtig stelling te nemen tegen de hausse van omkooppraktijken en financiële schandalen. Want diezelfde regering heeft jaren lang gezwegen, en zou Gonza lez nu ineens krachtig optre den? Veel Spanjaarden betwijfe len dat. Zelfs het regeringsge zinde dagblad El Pais bekriti- seerde de premier afgelopen zondag in een hoofdredactio neel commentaar. „Plannen om de corruptie te bestrijden zijn prachtig. Maar wat we nodig hebben, zijn geen woorden, maar daden." Het thema corruptie was eind vorige week voor het eerst on derwerp van gesprek in de Spaanse ministerraad. Aanlei ding waren de twee meest re cente schandalen, die de socia- j listische regering danig in verle genheid hebben gebracht en die volgens critici de Spaanse rechtsstaat in het geding bren gen. In het ene geval gaat het om de voormalige gouverneur van de De socialisten waren de afgelo pen jaren bij veel financiële schandalen betrokken. Maar doordat zij in het parlement een absolute meerderheid hadden, konden ze elk onderzoek naar frauduleuze praktijken tegen houden. En Gonzalez? Hij be rustte in ongeloof en passiviteit, schreef El Pais zondag. De regering voelt echter dage lijkse de druk van de media en de publieke opinie. Deze eisen dat de fraudeurs worden aange pakt. En opiniepeilingen, recen telijk gepubliceerd in het Ma- drileense dagblad El Mundo, geven de conservatieven van de Partido Popular (PP) een voor- prong op de socialisten voor de Europese verkiezingen van juni. De PSOE is nimmer zo impopu lair geweest. Spanje wordt in de nationale en internationale pers steeds vaker geassocieerd met landen als Ita lië en Japan, waar politieke cor ruptie en financiële schandalen regeringen ten val brengen en de rechtsstaat bedreigen. Cor ruptie en financieel wanbeheer zijn een integraal onderdeel van de Spaanse maatschappij. Dat de PSOE zo vaak wordt ge noemd in verband met schan dalen, komt doordat zij het af gelopen decennium alle politie ke macht (en geldmiddelen) in handen had. En macht corrum peert. Op regionaal niveau zijn overigens ook de conservatie ven niet te beroerd de staatskas te plunderen. De zwarte lijst met affaires is lang. Een willekeurige greep uit de afgelopen jaren en maanden: Spanjaarden betwijfelen of premier Felipe Gonzalez hard kan optreden tegen de omkoopschandalen. illegale financiering van politie ke partijen, betrokkenheid van de militaire inlichtingendienst Cesid bij afluisterschandalen, het faillissement van Banesto, één van Spanje's grootste han delsbanken, illegale betalingen van deze bank aan de PSOE, mogelijke gevallen van omko ping van politici door de rege ring van Koeweit. Eén van de meest tragische af faires is het faillissement van de woningbouwcoöperatie PSV, nauw gelieerd aan de machtige socialistische vakbond UGT. IPS In China is een wet in voorbe reiding die een einde zal ma ken aan het bestaan van offi cieel erkende minderheidsta len. De nieuwe wet stelt min derheden die geen goed ont wikkeld schrift bezitten voor om Chinees als enige schrifte lijke en mondelinge voertaal over te MIEM Washington Het ambt van president van de Verenigde Staten gaat niet over rozen. Zowel politieke tegenstanders als de media proberen de ON- hoogste baas van Amerika te vloeren. Ook familiekat Soeks laat zich 5 va* wat betreft niet onbetuigd. Voor het oog van de camera werpt hij zich voor de voeten van baasje Bill. Deze pareert de aanval en stapt ook voor het oog van de camera met souplesse over het diertje heen. Ibó, roro.fPA pm). - In China zijn 55 officieel erken de minderheidstalen. Sommige, zoals het Miao worden gespro ken dQor 7300 mensen, maar het Anchang bijvoorbeeld wordt door nog geen 50 mensen ge sproken. Deze talen en bijvoor beeld het Yao (2000), het Hani (1200), het Lahu (400) en het Jingpo met 100 sprekers zullen, als de wet wordt aangenomen, in de nabije toekomst verdwij- Het wetsvoorstel voorziet in een overgangsregeling waarbij de plaatselijke taal gedurende de eerste twee jaren van de la gere school nog naast het Chi nees wordt gebruikt. Het derde jaar wordt volledig overgescha keld op het Chinees. De wet is een breuk met de tot nu toe geldende politiek waarbij minderheden werden aangemoedigd hun eigen taal te spreken. Deze politiek had als doel om de alfabetisering te be vorderen. Ongeveer dertig van de offi cieel erkende minderheidstalen in China hebben geen werkelijk schrift. In de jaren vijftig wer den speciale teams gestuurd naar de gebieden waar de min derheden woonden om hun ta len te bestuderen. Voor de min derheidstalen die geen eigen schrift hadden, werden Chinese karakters gebruikt. Maar deze politiek kostte de centrale overheid grote som men geld. Ook voor plaatselijke overheden die officiële docu menten soms in wel twintig ta len moesten vertalen, beteken de dit een aanzienlijke aanslag op de begroting. De financiën zijn volgens het in de Engels verschijnende staatskrant China Daily de belangrijkste reden voor het wetsvoorstel. Volgens Dia Qingxia, de di recteur van het Instituut voor Minderheidstalen van de Cen trale Universiteit voor Nationa liteiten in Peking speelt ook een kwantitatief argument een grote rol. „Sommige groepen zijn niet groter dan een paar duizend en dus is het niet echt de moeite waard om hun eigen geschre ven taal in stand te houden." „Het handhaven van deze ta len is voor ons een groot pro bleem geweest", voegt Dia er aan toe. „Maar nu hebben we geconstateerd dat deze groepen de geschreven versie van hun talen niet echt nodig hebben." De Chinese autoriteiten zien nu in de geschreven en in hun ogen 'kunstmatig in stand ge houden' minderheidstalen bo vendien een belemmering voor Door financieel wanbeheer en mogelijke fraude raken duizen den kleine woningeigenaren hun bezit kwijt. De alom geres pecteerde vakbondsvoorzitter Nicolas Redondo, die maandag met pensioen ging, moet zich in juni in verband met deze kwes- r de rechter verantwoor- r Gonzalez geldt, is s op Redondo van toe passing. Niemand twijfelt aan hun goede trouw, maar ze ver zuimden in te grijpen. Onwe tendheid en gebrek aan toezicht op hun partij respectievelijk vakbond speelden hun parten. Daarom zijn ze verantwoorde lijk voor wanbeheer en corrup tieschandalen. zeggen critici. de economische ontwikkeling van de gebieden waar de min derheden wonen. Deze regio's behoren tot de meest achterge bleven gebieden van China, meent het in Hong Korig ver schijnende dagblad Eastern Ex press. Overheidsfunctionarissen Pe king weten zeker dat de meer ontwikkelde minderheden zelf ook wel inzien dat ze alleen maar vooruit kunnen komen als ze goed geschoold zijn in het Chinees. „Intellectuelen in deze gebieden bedienen zich steeds vaker van het Chinees omdat ze het als een manier zien om hun samenlevingen op te trekken zegt Ren Ujing, lid van de Staatscommissie voor Nationa liteiten in een interview met de Eastern Express. Volgens berichten in Hong Kong zou deze commissie al voor twaalf minderheidstalen de steun hebben ingetrokken. Ren verzekert echter dat grote minderheidsgroepen zullen worden gevraagd of ze het schrift van hun taal onder de nieuwe wet gehandhaafd willen zien. Dit voorstel zou kunnen worden gedaan aan de 7000 le den tellende Miao in zuidwest- China en de Dongen Bouyeidie elk 2500 zielen tellen. De wet zal echter niet van toepassing zijn op de schriften die nauw verbonden zijn met religies, zoals in Tibet en in Xin jiang, waar de Turkssprekende islamitische minderheid van de Oeigoeren woont. harare leiws machipisaze wonen een hoge functie. Het die als boerenknecht werken, krijgen net genoeg loon om niet dood te gaan, maar ook te wei nig om te leven, zegt Nekondo. „Ze kunnen elk moment wor den ontslagen en hebben geen toegang tot medische verzor ging en onderwijs." „Toch willen de Basarwa's heel graag in de samenleving inte greren", zegt Nekondo, „als de rest van bevolking hen maar wilde accepteren als mensen die dezelfae rechten hebben als zij." De Namibische regering trok zich hun lot aan en begon vorig jaar met een integratiebe leid voor de Basarwa's. Maar dat is slechts gedeeltelijk een succes gebleken, omdat de mensen nog steeds op hen neerkijken", aldus Nekondo. Ook in Botswana, zegt Letlhogi- le, hebben de Basarwa's nog steeds geen toegang tot onder wijs en medische verzorging. Ook zijn er voor hen nauwelijks huizen. „Hoewel de Basarwa's voor zover bekend de eerste be- wana heet, bezitten velen van hen geen bouwland of land om vee te laten grazen. Toch garan deert de Inheemse Landwet van Botswana elke inwoner het recht op land", legt hij uit. Minderheidsvolken in zuidelijk Afrika leiden een kommervol bestaan. Seksueel misbruik en martelingen zijn scheringen in slag, zo meldden mensenrech tenactivisten op een donderdag begonnen driedaagse conferen tie in de Zimbabwaanse hoofd stad Harare over minderheids volken in zuidelijk Afrika. Vooral de San, die beter bekend staan als Bosjesmannen of Basarwa, worden veracht en dienovereenkomstigbehandeld, zegt Onesmus Nekondo van de Commissie voor Vrede en Ge rechtigheid in Namibië. Het merendeel van het San-volk woont in de Kalahari-woestijn in Botswana en Namibië. Letlhogile Lucas van de Christe lijke Raad van Botswana meent: „De Basarwa's worden diep ge minacht en voelen zich inmid dels minderwaardig. Ze zien zichzelf niet meer als menselij ke wezens." In Botswana leven tussen de 20.000 en 25.000 Basarwa's, op een bevolking van 1,3 miljoen. In Namibië wonen ongeveer 35.000 Basarwa's op een bevol king van 1,5 miljoen. „Geen van hen bekleedt in het land waar ze wonen een hoge functie. Het hoogste wat ze kunnen berei ken is een baan als sociaal wer ker en dan worden ze meestal ook nog zwaar onderbetaald", voegt Letlhogile eraan toe. „Ze worden nog altijd be schouwd als minderwaardige wezens. Vrouwen worden door districtsambtcnaren herhaalde lijk seksueel misbruikt", zegt de mensenrechtenjf ti vist. Volgeps Letlhogile worden Basarwa's door ambtenaren van het mi nisterie voor Natuurbeheer en Nationale Parken die moeten toezien dat er niet wordt ge stroopt herhaaldelijk gemarteld. De Basarwa's zijn een noma disch volk en zijn voor belang rijke mate op de jacht aangewe zen. „Soms wordt de verdachte tot aan zijn middel in het zand begraven of aan zijn voeten op gehangen", zegt Letlhogile. Volgens Nekondo worden de Basarwa's in het Namibische parlement door één persoon vertegenwoordigd. „Ongelukki gerwijs is dat echter geen Basar- Hoewel Namibië volgens Ne kondo in de regio wordt be schouwd 'als een modeldemo cratie, betekent dat niet dat alle burgers er dezelfde rechten en vrijheden hebben'. De 4610 SEx" 9604 9530 :e De toekomst van Rusland zag jaar geleden dreigend uit toen in het centrum van Moskou het gerommel van tanks op de Kalininbrug klonk. Net zo onheilspellend is de stilte die tn de paar kilometer oostelijker gelegen Autofabriekstraat heerst. Zil het vlaggeschip van de Sovjet-industrie, pionier van de privatisering in het post- Sovjettijdperk en producent van de Kremlin-limousines en de kolchoz-vrachtwagens is tot stilstand gekomen. De as semblagelijnen zijn gesloten, schoorstenen braken geen rook meer uit en zo'n 60.000 arbeiders zijn gedwongen met vakantie gestuurd met behoud van tweederde van hun loon. Het is een bekend drama, dat volgens het overheidscomité voof statistieken sinds begin dit jaar wordt gedeeld met vijfduizend andere fabrieken. Toch zijn maar weinig bedrijven failliet gegaan en weinig arbeiders ontslagen. Maar, zoals de werkers van Zil, de wodkafabriek Kris- tall en duizenden andere ondernemin gen inmiddels weten, is het hebben van een baan niet langer hetzelfde als het hebben van werk. De Autofabriekstraat bruist normaal ge sproken van de rook en het lawaai, maar is nu griezelig leeg. De enige activiteit die deze week plaatsvond, kwam van een groepje f-fpt ie gripvelig straatvegers die de straat net /A gnezeug ontdeden van de laatste grote stukken ijzel die de winter had achtergelaten. Het enige bezoek dat de ge vangenisachtige hoofdin gang van Zil passeert, is personeel van de koelafde- ling, het enige deel Van het conglomeraat dat nog werkf. Ook Pavel Ostakovitsj, al 28 jaar assemblagewerker, wandelt tevergeefs het terrein op. Hij is zojuist teruggekeerd van een echte va kantie en is niet op de hoogte van het verplichte verlof. Volgens cijfers die deze week zijn vrijge geven, is de economische inzinking van Rusland veel ernstiger dan werd ver wacht. Strak financieel beleid heeft mede Autofabriek straat bijgedragen aan het voorkomen van superinflatie, maar de gevolgen zijn rampzalig. De produktie is in de eerste pakken. De belangrijkste vakbond van Zil organi seert volgende week een protestbij e drie maanden van dit jaar met een kwart komst bij het Witte Huis, het voormalige gedaald vergeleken met dezelfde periode parlementsgebouw dat nu het hoofd - 11993. Op de grijze hoofdingang van Zil wordt een tipje op gelicht van wat vervolgens zou kunnen gebeuren. Een marginale marxistische AIIpph rlp groepering, de Communis tische Arbeiderspartij van koelüfdeling Rusland, heeft plakkaten opgeplakt die het verschil WeKKI HOg uitleggen tussen kapitalis me en socialisme. Het mi- nisterie van binnenlandse zaken heeft borden neergezet waarop ar beiders van de autofabriek worden uit genodigd te solliciteren bij ae politie. Hen wordt een beginsalaris in het voor uitzicht gesteld dat 50 procent hoger ligt dan het loon bij de autofabriek. Verder gaat Moskou van de Werkers, een van de nale norm v; meest militante anti-hervormingsgroe- per maand, pen, tekeer tegen 'bankiers, speculanten e bourgeoisie', en roept de vertaung: luutje niemantsverdriet kwartier is van het kabinet. Maar vak bondsleider Sergei Gerasimenko geeft toe dat de arbeiders weinig macht heb ben: „Hoe kunnen we nu ac- tie voeren? Als we het werk neerleggen, doen we precies wat de leiding wil." Toch is voor de Zil-fabriek het doek nog niet definitief geval len. Als de voorraad nog on verkochte vrachtwagens snel slinkt, zal de fabriek mis schien volgende week al weer draaien. Maar ook aan dit goede nieuws kleeft slecht nieuws: de drieploegen dienst wordt ingewisseld voor een gewo ne dagdienst en de lonen zullen, zelfs als ze volledig worden uitbetaald, gemid deld een derde lager liggen dan de natio- omgerekend 150 gulden arbeiders op hun bezittingen terug te Een vrouw van het Basarwa-volk is bezig met het vervaardigen van gebruiksvoorwerpen. foto archiff Het vlaggeschip van de Sovjet-industrie is tot stilstand gekomen 4321 J_

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 7