'Het meest regelmatige in mijn
leven is altijd 't onregelmatige'
Wereld van magnetiseur blijft vaag
Rtv show
"De media doen 't steeds beter,
de politiek steeds slechter'
TT
gesproken
MAANDAG 11 APRIL 1994
I
ADO-mediaprijs beloont aandacht voor minderheden:
AMSTERDAM MONIQUE BRANDT
Paul de Leeuw kreeg onlangs de Roze Driehoek opgespeld, een jaarlijkse on
derscheiding voor personen of instellingen die zich inzetten voor de emanci
patie van homo's en lesbiennes. Komende week maakt hij weer kans op een
bijzondere prijs: de ADO-mediaprijs.
Deze jaarlijkse onderscheiding die op 14 april in de Rode
Hoed in Amsterdam voor de zevende maal wordt uitge-
JèÊI Hj IÉ reikt door het Anti Discriminatie Overleg, wil een 'onbe
vooroordeelde, evenwichtige en volledige' beeldvorming
van ethnische minderheden in de massamedia stimule
ren. De prijs, 10.000 gulden en een sculptuur, gaat het
ene jaar naar de gedrukte media, het andere jaar naar ra
dio en televisie. Dit jaar is de omroep aan de beurt. Daar
naast is er ook nog een Mediaprijs van de Gemeente Am
sterdam te vergeven als aanmoedigingsprijs.
Paul de Leeuw is één van de vier genomineerden in de
catagorie televisie. In de catagorie radio zijn drie nomina
ties geselecteerd uit 24 inzendingen. In totaal werden
meer dan zestig bijdragen ingestuurd die door een jury
van journalisten en programmamakers zal worden be
oordeeld.
Volgens ADO-medewerker Rob Thoolen gaat het goed
met de berichtgeving over minderheden in de Neder
landse media. „Er wordt vrij genuanceerd over bericht.
Zelfs in dramaseries als Pleidooi van de AVRO (één van
de genomineerden red.), wordt een goed beeld gescha
pen van andere culturen. De kwaliteit gaat duidelijk voor
uit. Was dat in de politiek ook maar zo. Maar helaas moet
ik zeggen dat waar de media een helder beeld scheppen
van de realiteit, de politici dat steeds slechter doen. In
derdaad, misschien is het een goed idee om een ADO-
prijs voor politici in te stellen. Maar ja, zij worden al ge
noeg in hun ego gestreeld."
Kritisch
Voor de prijs komen alle genres programma's in aanmer
king: zowel quizzen, praatprogramma's als amusements
programma's. „Dat is wel een beetje een probleem",
geeft Thoolen toe. „Het is natuurlijk moeilijk om appels
met peren te vergelijken, maar we hebben nu eenmaal
niet meer geld. Toch willen we met de prijs doorgaan. Als
organisatie tegen discriminatie moeten we helaas zo vaak
kritisch zijn dat het ook leuk is om eens in het jaar een
positief geluid te kunnen laten horen."
Dit jaar is het programma 'Schreeuw van de Leeuw' over
de islam genomineerd. Opvallend, omdat er vooral
vanuit de moslimwereld nogal wat kritiek op de uitzen
ding opklonk omdat er oneerbiedig met het onderwerp
zou zijn omgesprongen. Volgens het ADO kan juist com
motie weer een taboedoorbrekende werking hebben.
„Bovendien, de Paus wordt ook geparodiëerd. Als je er
maar met zorg mee omspringt, en wij vinden dat De
Leeuw dat wel degelijk heeft gedaan."
Andere genomineerden zijn: een aflevering van AVRO's
advocatenserie Pleidooi die handelt over de ontvoering
van een Turks meisje: Ikon's praatprogramma Vesuvius
van Cees Grimbergen, waarin Marokkaanse jongeren
praten over hun problemen en een aflevering van de
IKON-reeks tussen Eten en Afwas. In de genomineerde
aflevering ondervraagt een Indiaas adoptiekind haar ou
ders over haar identiteitsproblemen.
In de catagorie Radio maakt de KRO kans met De Eik van
binnenuit, een aflevering in de serie De dingen die ge
beuren over de dagelijkse gang van zaken in een asielzoe
kerscentrum. De VPRO is genomineerd met Een zomer in
Marokko, een reportage over een Marokkaans dorp waar
in de zomer veel naar Nederland geëmigreerde landge
noten op familiebezoek komen. Tenslotte is daar (weer)
de IKON met het programma Kinderen die niet bestaan,
dat de problemen belicht van illegaal in Nederland ver
blijvende vrouwen die kinderen krijgen, maar doorgaans
geen arts tot hun beschikking hebben.
Yvonne van den Hurk als
Pam Wesseling in Pleidooi.
foto •archief
Ook Paul de Leeuw is geno
mineerd met een aflevering
over de islam in de
'Schreeuw van de Leeuw.'
foto archief
ugo van Rhijn gaat
I met zijn tijd mee. De
.JL. -JL voormalige sterver
slaggever van het NOS-journaal,
die sinds 1989, na zijn overstap
naar het mislukte sterrennet TV 10
voor zichzelf werkt, betitelt zich
zelf tegenwoordig als 'electronisch
journalist en media consultant'.
Vanuit zijn riante boerderij in het
Drentse Koekange waar hij kan
toor houdt, levert hij al vier jaar
zijn diensten aan bedrijven. Hij
adviseert over de toepassing van
nieuwe communicatietechnieken,
maakt daarnaast bedrijfsfilms,
maar produceert ook documentai
res voor RTL 5. „Ik ben zakenman,
maar ik blijf ook journalist. Die
twee zaken wisselen elkaar af. Laat
ik het zo zeggen: als journalist loop
ik meestal in spijkerbroek, als za
kenman in het pak met stropdas."
Ook is hij druk doende met zijn
laatste project: BizNet. Onlangs
kreeg hij een TV-restfrequentie in
de ether toegewezen om in de
nachtelijke uren zakelijke TV-pro-
gramma's uit te gaan zenden. On
der het motto 'Televisie voor on
dernemers met visie' wil hij na de
zomer bedrijven in staat stellen via
het TV-scherm hun interne com
municatie te verzorgen. Tegen be
taling worden bedrijfsjournaals,
interne mededelingen of educatie
ve programma's uitgezonden, die
alleen met een speciale decoder te
ontvangen zijn.
Het zal overigens nog even du
ren voordat de eerste uitzendingen
de ether in zullen gaan, want Van
Rhijn is nog druk doende de mar
keting en de financiële kant van de
zaak rond te krijgen. „Ik heb de
tijd. Vanaf deze week heb ik ge
sprekken met marketingdeskundi
gen. Daarnaast leg ik contacten
met bedrijven en mogelijke finan
ciële partners. BizNet heeft een
enorm potentieel. Maar je kunt het
project heel snel om zeep helpen
door een haastklus af te leveren. Ik
bereid het liever goed voor."
Van Rhijn kwam op het idee
voor BizNet nadat hij terugkwam
uit Duitsland, waar hij in dienst
van Joop van den Ende een jaar
lang hoofdredacteur was van het
Duitse RTL-programma 'Notruf.
„Toen ik in Nederland terugkwam
dacht ik, 'wat zal ik nu eens gaan
doen'. Ik hoorde dat de KLM een
proef had gedaan met een geco
deerde bedrijfstelevisieuitzending.
Men was echter niet tevreden: de
proef werd voortijdig beëindigd. Ik
zag echter wel volop mogelijkhe
den, en sindsdien heeft het me
niet meer losgelaten. Ik zie BizNet
als een prima manier om op de
toekomstige ontwikkeling, dat hu
welijk van de computer met de te
levisie, in te kunnen springen."
Paplepel
Van Rhijn heeft zich vroeger ver
moedelijk nooit echt kunnen voor
stellen dat hij ooit iets anders zou
zijn dan journalist. Als jongetje
droomde hij er al van om als TV-
verslaggever aan de slag te gaan.
Niet vreemd overigens, want de in
Rotterdam geboren en getogen
Hugo kreeg de
journalistiek
met de paple
pel ingegoten.
Zijn vader was
journalist,
persfotograaf
en cineast. Hij
werkte als cor
respondent
voor Associa
ted Press en
maakte later
ook films voor
het journaal.
Als zijn vader
er niet was ver
zorgde zijn
moeder de ver
slaggeving.
„Als jongen
ging ik vaak mee. Jn mijn eindexa
menperiode HBS, tussen mijn
schriftelijk en mondeling examen
door, was ik een hele nacht met
mijn vader op pad toen er in de
Botlek een tanker was geëxplo
deerd. Geweldig."
In de laatste jaren van zijn HBS-
tijd, vanaf zijn vijftiende jaar, was
hij actief bij AVRO's jeugdomroep
Minjon, een kweekvijver voor jong
radiotalent. Op zijn eenentwintig
ste jaar werd hij freelance-journa
list. Hij ging steeds vaker met zijn
vader op pad, onder zijn arm de
draagbare recorder die hij als eind
examencadeau had gekregen. Pa
van Rhijn belde de berichten door
naar 'Vandaag, radiokrant voor
Nederland', de voorloper van Hier
en Nu-radio, en zoon Hugo lever
de er het geluid bij. Zo rolde hij in
het vak. tot hij op 1 oktober 1968
in vaste dienst kwam bij de NCRV-
radio, waar hij elf jaar zou blijven
werken, tot zijn overstap naar het
NOS-journaal.
„TV-verslaggever zijn: het was
een droom die werkelijkheid werd.
Niet uit ijdelheid, om zo persé met
mijn kop op de buis te moeten.
Maar omdat ik het -nog steeds- in
alle opzichten een heerlijk medi
um vind. Het is die combinatie
van beeld en geluid en het feit dat
je er zo creatief mee kunt zijn, dat
je er zoveel dingen mee kunt ma
ken. En dat het zoveel impact
heeft."
Rellen
Met veel vuur kan Van Rhijn over
zijn journaaltijd vertellen. Grote
rampen, krakersrellen, de staats
greep in Surina
me: Hugo van
Rhijn was er bij.
En als TV 10 er
was gekomen,
zou dat nu
waarschijnlijk
nog zo zijn.
Maar het sta-
Joop van den
Ende zijn me-
diarijk wilde
uitbouwen,
stierf een vroeg
tijdige dood.
Van Rhijn had
al eerder, op
nadrukkelijk
verzoek van
hoofdredacteur
Gerard van der Wulp van het NOS-
journaal, ontslag genomen.
„Er werd door de komst van
TV 10 een afschuwelijke sfeer ge
creëerd. De publieke omroep had
geen antwoord op de komst van
een commercieel net. Het enige
antwoord dat de omroep had was:
verdachtmakingen rondstrooien
en het dwars zitten van allerlei
mensen die de overstap wilden
maken. Toch heb ik geen slechte
herinneringen aan die tijd. Voor
mijn gezin was TV 10 overigens
een zege. Als je 25 jaar noodge
dwongen je gezin op de tweede
plaats moet laten komen en altijd
voor je werk hebt geleefd, dan is
het goed als je opeens een tijdje
rustig aan kunt doen. Sindsdien
ben ik ook iets huiselijker, iets rus
tiger geworden. Dat echte gejakker
is er niet meer bij."
Tuinieren
Heel snel na het afblazen van het
commerciële station, richtte Van
Rhijn zijn Hugo van Rhijn BV op,
dat al vier jaar volop draait. Dus al
is hij misschien wat kalmer géwor
dén, Van Rhijn komt vermoedelijk
niet binnen afzienbare tijd aan tui
nieren toe. Voorlopig gaat hij zich,
naast zijn activiteiten voor BizNet,
wijden aan een nieuwe reeks van
vier Unicef-documentaires voor
RTL 5 in het kader van het Unicef-
gala in mei. Daarvoor reist hij bin
nenkort met een aantal Neder
landse schrijfsters af naar Bolivia,
Vietnam en Ethiopië. Ook heeft hij
plannen voor een grote produktie
over - hoe kan het anders - de
nieuwe technische ontwikkelingen
die ons te wachten staan. Als
nieuws-verslaggever zullen we
hem waarschijnlijk niet meer op
de buis zien, al zijn hierover het af
gelopen jaar met zowel RTL 4 als
het NOS-journaal gesprekken ge
voerd. Die liepen echter op niets
uit.
Van Rhijn: „Ik pas niet in het
team van het NOS-journaal. Als er
een andere hoofdredacteur zou
zijn, lag dat misschien anders. Ik
zal niet zeggen dat ik de functie
niet meer ambiëer, want TV-jour-
nalistiek is nu eenmaal mijn leven.
Ik heb intens, van iedere minuut
genoten van de afgelopen maan
den dat ik die documentaires voor
RTL 5 maakte. Maar vooralsnog is
dat deel van mijn nieuws-televisie
loopbaan afgesloten. Natuurlijk
kriebelt het weieens, maar er is nu
eenmaal geen ruimte op dit mo
ment. Ik accepteer die feiten, er
zijn zoveel andere uitdagingen. Ik
ben altijd heel open geweest naar
de toekomst. Iemand zei eens te
gen me, 'je hebt het geluk van een
goeie keeper'. Het is een kwestie
van goed kijken wat de nieuwe
ontwikkelingen zijn en daar op in
springen. Ik ben niet iemand die
op zekerheid is gesteld, ik hou wel
van een beetje onzekerheid, van
avontuur, van een beetje zoeken,
speuren, 's ochtends niet weten
wat je 's avonds doet. Het meest
regelmatige in mijn leven is altijd
't onregelmatige geweest. En dat is
het nog steeds."
Hugo van Rhijn toen hem in 1992 bij
TV 10 ontslag werd aangezegd, fo
to archief
NCRV-reportage over paranormale genezers
kruising zijn van
Dustin Hoffman,
Jack Nicholson en
Meatloaf."
Magnetiseurs aan de slag
om mensen van hun
kwaaltjes af te helpen.
foto archief
lijk zijn. Om het kaf van het koren te schei
den beslissen ballotagecommissies van hel
derzienden wie echt paranormaal is. Daar
naast moet de aspirant-magnetiseur een
lijstje met genezen patiënten overleggen,
teneinde het imago van de paranormale ge
nezer te verbeteren.
Die 'examens' van aspirant-paranormale
genezers doen op zijn zachtst gezegd nogal
bizar aan. Hoe kwam je er achter is één van
de vragen. „Ik kwam er niet achter, ik kon
er niet meer onderuit", is het antwoord van
magnetiseur Wijne van Turenhout. Voor
het overige blijft veel in het midden.
Hoewel het een tamelijk oppervlakkige
reportage is geworden - het woord docu
mentaire niet waardig - heeft Thomas we
derhoor toegepast, ofschoon dat onderdeel
wat is ondergesneeuwd. De wetenschapper
die aan het woord komt is een parapsycho
loog van de Universiteit van Utrecht. „Wij
hebben het bewijs geleverd dat paranor
maal bestaat." Voor het overige heeft Tho
mas zich nogal lijdzaam laten leiden. Het
enige dissidente geluid in het gezelschap
komt van een goochelaar, die beweert dat
het paranormale voor een groot deel is ge
baseerd op 'goedgelovigheid'. In de uitzen
ding - ten overstaan van een zaal mensen -
toont hij een en ander aan.
Eindredacteur Ger van Dongen: „Het be
wijs is nooit te leveren. Wat dat betreft ligt
het op één lijn met het geloof." Terwijl het
traditionele geloof steeds meer aanhang
lijkt te verliezen, wordt het paranormale
steeds vaker opgezocht. „Er heerst een
enorm verlangen naar religiositeit. Veel
mensen zijn op zoek naar andere vormen
van bewustzijnsbeleving. Op een aantal
vragen hebhen de kerken namelijk geen
antwoord. En de dokter kan ook niet altijd
helpen."
De duistere, paranormale wereld kent -
het woord zegt het al - talloze onzekerhe
den. Komt mevrouw met die ernstige spier
ziekte van haar kwaal af? En komt meneer
met die onappetijtelijke eczeem van z'n
jeuk af na wat mysterieus 'medisch' hande
len? Dat is de vraag. Het staat wél vast dat
de mannenwereld wat sceptischer reageert.
Zeventig procent van de volgelingen is
(Uitzending, vanavond, 23.01 uur, Neder
land 1)
Robert Long kan en wil ook op
zijn 83-ste nog verliefd worden.
foto archief
Robert Long in VARA TV-Ma-
gazine:
„Verliefdheid maakt het leven
mooi. Ik zal ook nooit ophou
den verliefd te worden. Zelfs
niet als het bespottelijk dreigt te
worden. Als ik 83 ben, wordt ik
nog steeds verliefd. Ik zal dat
ook niet uit de weg gaan. Neem
de liefde en de angst van mij af
en er zou niks meer uit mijn
vingers komen. Het is de lucht
die ik adem. Ik tel mijn zegenin
gen en kom toch steeds weer tot
de conclusie dat ik he-le-maal
niets te klagen heb."
Wendy van Wanten in Story:
„Ik zou geen pornografische
scène wille spelen, maar wel
een vurig liefdesstuk. De
vonken zouden er vanaf moeten
springen. En de acteur met wie
ik het zou willen
doen moet een
Er is meer tussen hemel en aarde. Het aan
tal mensen dat die kreet slaakt, lijkt bijna
met de dag te groeien. Praktijkruimten met
bijvoorbeeld alternatieve genezers kom je
bij bosjes tegen. De wetenschap weet er
(nog) geen raad mee. Volgens de ene para
psycholoog kan wei degelijk worden aange
toond dat sommige mensen genezende
krachten bezitten, terwijl de andere weten
schapper die theorie weer met verve be
strijdt.
Nousjka Thomas (van Hier en Nu-TV)
volgde voor de documentaireserie Doku-
ment drie magnetiseurs die de (moeilij
ke) weg moeten bewandelen voordat
ze door de beroepsgroep Organisatie
van Paranormale Genezers (NFPN)
worden erkend. Thomas volgde
het drietal bovendien tijdens
hun werkzaamheden.
Uit de documentaire On
zichtbare genezers wordt
duidelijk dat de toela
tingseisen om aanslui
ting te vinden bij de
NFPN niet gemakke-
Gerrit Komrij in
éHumo: 17
„Schrijvers die ook
dichten noemen
zichzelf gewoonlijk 17
in de eerste plaats
dichter. Niet omdat ik me zo- 18
zeer dichter voel. Dat kan je of
dat kan je niet, daar ben je snel 18
over uitgepraat. Ik zeg het om
dat vandaag de dag de poëzie
een beetje is afgeschaft: het is 18
een mongooltje, het lelijkste 18
kind dat je hebt, en dat zie je
dus het liefst."
18
Idem:
„Een gedicht is niks hè,? Het be
gint bovenaan de pagina en is
onderaan alweer afgelopen."
Actrice Loes Luca in VARA TV- 1J
Magazine:
„Het is niet zo dat ik denk: als ik
niet om de haverklap op het po
dium sta, besta ik niet. Ik werk
vooral hard omdat ik een leuker 2(
mens ben als ik werk. Daar voel 2(
ik me in thuis, maar ik kan ook
heel erg lui zijn hoor."
Ron Moss, alias Ridge uit The
Bold and The Beautiful in
Weekend:
„Ik wist niet hoe ik mijn vrouw
Shari moest helpen met de be
valling. Ik kwam niet verder dan
haar hand vasthouden. Toen we
eindelijk na tien uur wachten de
verloskamer in mochten, waren
we opgelucht. Maar het ergste 2
moest nog komen. De bevalling
heeft in totaal negentien uur ge- 2
duurd. Mijn God, als mannen
kinderen zouden moeten krij
gen, zou de mensheid binnen 2
de kortste keren zijn uitgestor-
Linda de Mol in Privé:
„Ik krijg veel vreemde bedel
brieven en aanzoeken. Toen er
in Duitsland door de pers werd
geschreven dat ik iets zou heb- 2
ben met een andere man, kreeg
mijn eigen man Fred brieven
gestuurd van Duitse vrouwen
die zich aan hem aanboden met 2
allerlei spannende foto's erbij."
'Huispianist' van Paul de
Leeuw, Cor Bakker in Privé: 2
„Ik vind het niet erg dat Paul
mij in het ootje neemt. Kijk,
Paul en ik zijn altijd een beetje I
met elkaar aan het dollen, ook
in de kleedkamer. Net als jonge
honden. En Paul gaat daar ge
woon mee door. Ook al staan er f
honderd camera's om hem v
heen en kijken er tien miljoen r
mensen mee. Tijdens de uitzen- i
ding ben ik gewoon de pianist
en ga niet tegen Paul in. Hij is
zo spits, lult je zo onder de tafel.
Hij bedoelt het allemaal niet zo
kwaad. Tegen mij in elk geval
niet. Het is zijn manier om ge
negenheid te tonen. Hij is niet
vals. Niet echt."
Irma Hartog in VARA TV-Ma-
gazine:
„Ik speel het liefst gekke, extre
me typetjes. Ik heb bewonde
ring voor de Britse Jennifer
Saunders, die in 'Absolutely fa
bulous' de rol van neurotische,
kettingrokende Edina vertolkt.
Die Engelsen zitten vol met hu
mor. Ik weet niet waar het hem
in zit, maar ik kan poep- en
piesgrappen veel beter verdra
gen van Engelsen dan van Ne
derlanders."
