Cyclotour: elke dag feest voor de kinderen
Toerisme
Fietsen door de stilte van Limburgs vlakke land
ZATERDAG 2 APRIL1994
REDACTIE ROB VAN DEN DOBBELSTEEN
2 REISBERICHTEN
Vennbahn
De Vennbahn, het oude stoomtreintje dat
Eupen in België via de woeste Hoge Venen
met Büllingen in Duitsland verbindt, gaat in
mei aan zijn vijfde seizoen beginnen.
Nieuw zijn de Mitropa-Restaurantswagons,
die zo belooft de Dienst voor Toerisme
'borg staan voor een uitstekende verzor
ging-
Info over dienstregeling en dergelijke:
Vennbahn, telefoon (vanuit Nederland)
00 32 87 852487.
Fietsen naar Rome
Bij Carto Studio verscheen zojuist een be
schrijving van de fietsroute Maastricht-Ba
zel. Het traject vormt een onderdeel van de
verbinding Amsterdam-Rome. Deel 2 (Ba-
zel-Mantova) en deel 3 (Mantova-Rome)
verschijnen later. De route loopt over kleine
wegen en fietspaden, maar maakt slechts af
en toe gebruik van onverharde wegen. Eni
ge conditie is vereist, evenals een fiets met
meerdere versnellingen. Hier en daar moet
behoorlijk worden geklommen. Het traject
wordt niet alleen beschreven, maar is ook
uitgezet op een kaart met een schaal van 1
100.000. Overnachtingsadressen, restau
rants en zelfs de adressen van fietsenma
kers completeren het boekje dat 35 gulden
kost en dat is aan te vragen bij: Carto Stu
dio, Leidsestraat 32,1017 PB Amsterdam,
telefoon 020 - 4 220 452.
Villa in New York
Interhome verhuurt niet alleen villa's en ap
partementen in Europa, maar ook in Ame
rika. Het aanbod daar is zelfs uitgebreid
met onder meer Orlando (waar het Neder
land elftal straks twee wedstrijden speelt in
de eerste ronde van het toernooi van het
wereldkampioenschap voetbal) en New
York. Alle mogelijkheden staan aangegeven
in de brochure 'Rest of the World' die kan
worden aangevraagd bij Interhome, tele
foon 020 - 6436141.
Tweelingen in Afrika
Honderd tweelingbeeldjes uit Nigefia zijn
de zien op de tentoonstelling 'Ere Ibeji', die
tot eind september is te zien in het Afrika
Museum in Berg en Dal. Bij veel Afrikaanse
volkeren ziet men de geboorte van tweelin
gen als een mysterieuze gebeurtenis, die
door bovennatuurlijke krachten wordt ver
oorzaakt. In sommige gebieden werden
tweelingen vereerd, in andere streken daar
entegen werden ze gevreesd en zelfs direct
na de geboorte gedood. De expositie toont
tweelingbeeldjes uit het Yorubagebied (Ni
geria) waar de geboorte van een tweeling
als een blijde gebeurtenis wordt gezien. De
Yoruba zijn er van overtuigd dat de ziel van
een overleden tweelingkind in zo'n beeldje
huist.
Info: 08895-42044.
t Reisje langs de Rijn
'd Een van de bekendste Duitse Schlagers is
5 ongetwijfeld Warum ist es am Rhein so
j schön?. Het antwoord op die vraag is te
i0. vinden op de tentoonstelling 'De Rijn 1870-
1930', die tot en met 11 september is te zien
b' in het Maritiem Museum Rotterdam. Op de
tentoonstelling loopt de bezoeker als het
ware stroomopwaarts langs de Rijn: van
A Hoek van Holland tot het Bodenmeer. On-
ïr"i derweg komen diverse aspecten aan bod:
'foeververbindingén, handel, industrie, na
rt tuurschoon, milieu, muziek, waterbeheer-
Gf sing, en gevaren. Ook doen bezoekers be-
ruchte plaatsen aan als de Lorelei en het
Bingerloch. Verder staat de expositie uit-
lti voerig stil bij de scheepsbouw. Modellen
van de verschillende scheepstypen geven
l6( een beeld van de Rijnvaart tot 1930. Voor
kinderen van 8 tot 10 jaar is een Rijnspel
gemaakt
Info: 010-4132680.
i L *r mm
Het fietsen gaat indi
vidueel aan de hand
van routebeschrijvin
gen.
FOTO CYCLETOURS
Koekjes bietsen bij Franse buurmeisjes, dollen op het strand, poedelen in het zwembad, zingen op de fiets,
verjaardagstaarten versieren met jam en slagroom en als klap op de vuurpijl: de afsluitende spelletjesavond.
Geen wonder dat het fenomeen 'fietsen met kinderen' steeds meer terrein wint.
Het dragen van een
fietshelm is niet ver
plicht, wel erg ver
standig.
FOTO CYCLETOURS
Tienertoer is
uitgerangeerd
Na 25 jaar heeft de Nederlandse
Spoorwegen de populaire Tie
nertoer uitgerangeerd. Daar
voor in de plaats introduceerde
NS gisteren een nieuwe kaart:
Tour Time. Hiermee kunnen
jongeren tot en met 18 jaar vier
dagen lang onbeperkt door Ne
derland en België reizen. Die
vier dagen mogen worden uit
gesmeerd over een periode van
tien dagen, waardoor er zes da
gen overblijven om ergens lan
ger te blijven hangen. Tour Ti
me kost 65,00 gulden. Voor vijf
tien gulden extra mag tevens
onbeperkt gebruik worden ge
maakt van bus, tram en metro.
De nieuwe kaart is te koop tij
dens de paas-, mei-, zomer-,
herfst en kerstvakantie.
De NS schrapte de Tienertour
uit het assortiment, nadat een
onderzoek uitwees dat de jon
gere van nu vooral wat verder
wil reizen. „Bovendien bleek
dat België het favoriete vakan
tieland 'dicht bij huis' is. Daar
om doen ook de Belgische
Spoorwegen mee met Tour Ti
me. De nieuwe formule maakte
ook meteen een naamswijziging
mogelijk. Het begrip 'tiener'
spreekt de doelgroep al langere
tijd niet meer aan. Uit een test
kwam de naam Toer Time als
beste uit de bus.
EDWARD DE VRIES LENTSCH
Fietsen is voor veel mensen een verslavende bezigheid. En wie
eenmaal de smaak van een fietsvakantie te pakken heeft, is in
negen van de tien gevallen verkocht. Alleen: zodra kinderen in
het spel komen, dreigt de eeuwige fietsdroom ruw te worden
verstoord. Voorbij lijkt het avontuur van trekken en ontdekken
en van sfeerproeven in het (buiten)land. De vrijheid van het
lekkende trekkerstentje moet worden verruild voor de oerdege
lijke bungalowtent. Of pakken we toch lekker een colletje met
fietskar van een kilootje of 25 op sleeptouw?
Het in meer of mindere mate georganiseerd rondfietsen met
kinderen past al vijf jaar in de formule van de Amster
damse operator Cycletours/OAD. Het begon voorzich
tig in een zo vlak mogelijk Frans landschap (de Loire-
streek) en is inmiddels uitgebreid met de Bour
gogne, Bretagne, de Dordogne en de kop
van Denemarken. Het zijn groepsrei
zen met twintig tot veertig deelne
mers, waarbij ongeveer even veel
kinderen als ouders meegaan. Ook
veel alleenstaanden met kinderen
ontdekken de voordelen van
een dergelijke vakantie.
De samenstelling
van de groepen va
rieert sterk in (kin
derleeftijd. Van ba
by's tot zestienjari
gen.
De opbouw van de veer
tiendaagse reis, die een tocht van
enkele honderden kilometers be
slaat, is doelmatig. Per dag
wordt van de ene naar de
andere camping gere
den: dertig tot vijf
tig kilometer.
Iedere
heeft Cycletours overi
gens geleerd van ervarin
gen in het verleden. Toen
werd er meer gefietst en
minder gerust, met als
gevolg dat ouders en kin
deren nog wel eens 'ka
pot' op het eindpunt
aankwamen.
Tijdens de rustdagen
nemen de begeleiders
de kinderen een och
tend of middag op
sleeptouw. Op de cam
ping worden spelletjes
gedaan (met veel
snoepjes), liedjes ge
zongen, een uitstapje
naar het zwembad ge
maakt of een kano
tochtje volbracht op de
rivier. De mamma's of
pappa's kunnen dan op eigen gelegenheid de omgeving ver
kennen, uitblazen op een terrasje met uitzicht op een Bretons RcCFCcitlC VOOF
vissershaventje, dat ene uitdagende colletje pakken of een was
je draaien.
Om fietsen met kinderen tot een succes te maken ben je (in
meer of mindere mate) afhankelijk van de samenstelling van
de groep, de begeleiding, het weer en je eigen instelling. Om
met dat laatste te beginnen: fietsen met kinderen vergt flexibi
liteit van de ouders. Voor de kinderen is het tijdens zo'n doe-
vakantie iedere dag feest. Ze fietsen met elkaar, ze puffen on
derwég vaak samen op een koel plekje uit of ze worden ver
maakt door de begeleiders die hun handen vol hebben aan al
die'portretten'.
Opgewonden
De kinderen kennen dus geen rustdagen. Ze zijn aan het einde
van de dag moe en opgewonden. De kunst is daar soepel mee
om te gaan. Dat lukt de ene keer misschien beter dan de ande
re keer, maar het helpt als ouders in hun achterhoofd houden
dat het ook hun vakantie is en dat de politiepet beter zo veel
mogelijk afkan blijven.
Wpt het fietsen zelf betreft, is het vóór het boeken van een
dergelijke trip raadzaam wat trainingsritjes te maken. Voor de
kleintjes achterop kan vijftig kilometer in een stoeltje een hele
bevalling zijn. Voor de wat oudere kinderen die zelf trappen, is
het (heuvelachtige) parcours af en toe best pittig. Voldoende
rustmomenten inbouwen, scheelt een hoop. Onderweg even
de tijd nemen voor het dorpje, een ijsje of voor een picknick bij
de menhir ('Obelix-steen') in het bos.
Het fietsen zelf gaat op zulke groepsreizen individueel aan
de hand van routebeschrijvingen. Na het ontbijt en het opbre
ken van de tent gaat iedereen op pad. In groepjes of solo. De
bagage wordt met een vrachtwagen naar de volgende camping
gebracht. Een bezemwagen volgt het beschreven parcours om
pechvogels of luiwammesen op te pikken. De chauffeur repa
reert zonodig kapotte fietsen en route.
Het meenemen van een eigen (sport) fiets, met een behoor
lijk aantal versnellingen, is geen must, wel makkelijk. De
mountainbike-achtige fietsen die te huur worden aangeboden,
zijn geen lichtgewicht karretjes. Kinderen die het niet gewend
zijn, hebben de eerste dag moeite met de bediening van de
schakeling voor de versnellingen. Het dragen van een fietshelm
is niet verplicht, wel erg verstandig.
Bij aankomst op de camping zijn de boodschappen al ge
daan. staat de thee klaar en worden de ervaringen uitgewisseld
('Oh, moest je bij dat kasteeltje rechtsaf?'). Plaats van samen
komst is de luifel die zelfs de ergste hoosbuien opvangt.
Als de kinderen naar bed zijn, komen de Michelin-kaarten
op tafel om de route van de volgende dag alvast te bekijken.
Het fietsen in Frankrijk, buiten de grote wegen om, is niet ge
vaarlijk. Als de bochtige weg onoverzichtelijk is, blijven de
Fransen voorzichtig achter je rijden. Een 'passeer-me-maar-
gebaar" van de fietser wordt altijd op prijs gesteld. Aan de kant
van de weg staan hier en daar Franse omaatjes bemoedigend
naar je te glimlachen en roepen 'courage'.
De tocht voert iedere dag wel door heuvelachtig landschap.
Loodzwaar is het niet, maar met een kind van 1 tot 6 jaar als
bagage, groeit een steil heuveltje snel uit tot een venijnig colle
tje. En het gaat heuvel op-heuvel af. Bij het beklimmen van de
ze kuitenbijtertjes is een fiets met minimaal twaalf versnellin
gen een vereiste. Qua zwaarte zijn dit soort tochten vergelijk
baar met fietsen met eigen bagage.
Afstappen is natuurlijk geen schande. Het is tenslotte vakan
tie, niet de zoveelste bergetappe van de Tour de France. Geluk
kig is de eerstvolgende patisserie of crêperie nooit ver weg. Met
een heerlijk bessentaartje is het leed snel geleden.
Info: ANVR-reisbureau.
Efteling kijkt
over de grens
De Efteling in Kaatsheuvel wil meer Vlaam
se en Duitse bezoekers binnenhalen. Circa
twaalf procent van de Nederlandse bevol
king bezoekt jaarlijks het sprookjespark en
'die penetratiegraad' is volgens adjunct-di
recteur Van Assendelft, nagenoeg niet om
hoog te krijgen. „Vandaar dat we ons meer
willen gaan richten op buitenlandse bezoe
kers."
Vorig jaar is gunstig verlopen voor De Efte
ling. In totaal werden 2,5 miljoen toegangs
kaartjes verkocht, een stijging van 200.000
ten opzichte van 1992. Verder telt het pret
park nog zo'n 200.000 abonnementhou
ders. De Efteling zag de omzet over 1993
stijgen van 88 naar 110 miljoen gulden.
Over de winst wilde Van Assendelft niets
zeggen. Het aantal fulltime-banen bedroeg
572. Dat zullen er dit jaar naar schatting
ruim 600 zijn.
De Efteling rondt volgend jaar twee grote
projecten af. Medio 1995 moet een 18-holes
golfbaan klaar zijn. Een paar maanden eer
der verwacht men een spectaculaire nieuwe
entree te kunnen openen. In de wat verdere
toekomst zal op het pretpark een tweede
hotel, een bungalowpark en een uitgangs
centrum verrijzen.
WIM BREEDVELD
Fietsen door Limburg is rijden door de eeu
wige maïsvelden. Van Venray via de Peel en
een stukje België naar het zuiden en van daar
langs (en een paar keer óver) de oostgrens
naar Mook in het noorden. Niet de heuvels
domineren de Tour de Limbourg, maar de
zacht op de wind deinende pluimen van de
maïsplanten in het Maasdal. Gelukkig wiegt
ook het bronsgroen eikehout mee, kabbelen
nog steeds beekjes door het groene land en
kweelt de nachtegaal dapper zijn partij in dit
stille, bijkans verlaten ümburg tijdens het
hoogseizoen.
Eigenlijk wil de Tour de Limbourg afreke
nen met een hardnekkig vooroordeel van
zware klimroutes waar de ongetrainde recre
atiefietser tegenaan hikt. Limburg is niet lou
ter het heuvelland met bergen als kuitenbre
kers en 10-procentshellingen, waar alleen de
goed getrainde, geharde wielrenner zich
thuisvoelt. Limburg heeft een aanzienlijk
groter vlak land in de etalage: de lange, wel
varende Maasvallei in de lengterichting van
de provincie.
De Ronde van Limburg is een toeristische
rondgang door dun bevolkte dreven, met
slechts hier en daar een stukje vals plat. De
tocht voert de deelnemers in acht dagen over
400 kilometer kronkelweg langs landschap
pelijk fraaie stukjes van de provincie. Het
voordeel van deze georganiseerde fiestoch-
ten is, dat de deelnemers buiten het in bewe
ging houden van de trappers en het bemach
tigen van een lunch nergens voor hoeven te
zorgen. De route ligt correct beschreven voor
op het stuur, de hotelletjes zijn besproken,
de bagage met kleding en toiletspullen wordt
dagelijks nagebracht.
Mooiste plekjes
De uitzetters van de Tour de Limbourg ver
dienen een groot compliment voor de geko
zen route, die kennelijk is bedacht door een
liefhebber en kenner van de mooiste plekjes.
Neem nu het zuidelijke deel van Limburg.
Dat is toch druk bevolkt, bebouwd en bere
den. Zelfs in die drukte echter werden de stil
le weggetjes gevonden en aangegeven, waar
bij je soms het idee had in de mstige achter
tuin van Limburg te rijden. Dat weggetje bij
Berg en Terbljjt, de enige forse klim van de
route, was wat steil. Maar dat klimmen (en
lopen naast de fiets) werd grotelijks beloond
met een magnifieke panoramaroute over een
licht dalende weg naar Maastricht, dat steeds
in het zicht bleef.
De stringente keuze voor stille en veilige
achteromweggetjes had een nadeel: Je komt
nauwelijks in de kernen van dorpjes, waar
toch de beste gelegenheden voor spijs en
drank zijn gevestigd. Picknicken is natuurlijk
een bevestiging van het buitenleven, maar
een goed glas en een voedzame maaltijd on
derweg hebben toch ook hun charme: En
wat dorpse levendigheid tussen al die maïs
velden kan ook geen kwaad. Het moet niet tè
stil zijn onderweg.
De etappeplaatsen waren wat variatie aan
dorpsleven en landelijkheid betreft goed ver
deeld. Meijel was nu niet bepaald een we
reldstad, maar heeft een dorpse kern die een
ommetje na de eerste fietsdag rechtvaardig
de. Deze plaats in de Peel heeft nog een bij
zondere naam in het gezegde 'mijl op zeven'.
Een uitdrukking met een dubbele bodem, die
slaat op de dorpen Meijel en Sevenum in de
Peel. Als je vanuit Meijel de kerktoren van
Sevenum kon zien, dan leek de afstand kort.
Maar door het tussenliggende moeras, moest
je zoveel kronkelende omweggetjes nemen,
dat de afstand wel zeven keer groter werd.
Dolende toeristen
Op het historische en witte stadie Thorn raak
je niet gauw uitgekeken en net loont de
moeite wat door deze etappeplaats te dwa
len, ook al ben je er vergezeld van nog enkele
honderden dolende toeristen. Op de derde
dag rijd je richting Maastricht, alhoewel je
die plaats zelf op deze dag niet op de route
krijgt. Wel het Belgische Maaseik, met fraai
en gezellig marktplein. Het gehucht en etap
peplaats Geulhem met sterk klimmende
weggetjes, leende zich op deze dag minder
voor een wandeling, maar gelukkig lag Maas
tricht op korte trein-afstand en die kans laat
je niet gauw liggen.
Onze vierde dag was vooral landelijk, om
dat we Maastricht al hadden bezocht en
Kerkrade niet lokte. Dat was de dag van de
overbrugging per trein. De route door dit
Zuid-Limburgse heuvellandschap was daar
om een comfortabele rit over het befaamde
'miljoenenlijntje'. Om het prachtige kasteel
hotel Doenrade te bereiken moest er echter
toch nog fiks tegen de wind in getrapt en ge
klommen worden.
Aan het einde van de vijfde dag eindigde
de tocht in een landhuisachtig hotel
(Graeterhof), dat werd omringd door licht
bollende akkers een paar kilometer van Roer
mond. Geen wereldstad,.maar wel een geani
meerd winkelcentrum en oude vestes langs
de Maas. Op dag zes wordt Venlo aangedaan
met de boot vanuit Kessel. Wij gaven de
voorkeur aan het tuinencomplex van Arcen
en later op de dag het kuurbad op loopaf
stand van het hotel Rooland, het enige mo
derne nieuwbouwhotel onderweg.
De laatste overnachting op de route was
hotel De Kroon in Gennep, dat ook werkelijk
de kroon zette op de reeks van gemoedelijke
familiehotels en route. Die gemoedelijkheid
inspireerde in ieder geval tot een zelf georga
niseerde gezamenlijke maaltijd met de deel
nemende paren. De Tour de Limbourg bleek
een uitstekend produkt, dat dit jaar opnieuw
op de toeristenmarkt gebracht wordt. Een
wijziging: het jeugdherbergachtige hotel in
Geulhem, is vervangen door een overnach
ting in een hotel in Maastricht zelf.
Ouderen 25 jaar
De Stichting Recreatie voor Ou
deren (SRO) bestaat dit jaar een
kwart eeuw. Ter gelegenheid
daarvan wordt op 14 april in het
Provinciehuis in Den Bosch een
symposium gehouden met als
thema 'Ouderen en reizen,
meer en beter'. SRO stelt zich
ten doel ouderen tegen een zo
aantrekkelijk mogelijke prijs een
goed verzorgde vakantie te bie
den. De stichting organiseert
trips van vijf tot en met 21 da
gen. Bij elke reis is een begelei
der aanwezig. Bijna gelijk met
het symposium wordt in het
Beursgebouw in Eindhoven een
'Scniorenbeurs' gehouden, die
van 14 tot 17 april zal duren.
Naast voorlichting over toeristi
sche bestemmingen als Oosten
rijk, Zwitserland en Frankrijk
worden er ook op ouderen toe
gesneden golf-, fiets-, en duik-
demonstraties gegeven.
Info SRO: telefoon 01652-
12857. Info Seniorenbeurs: te
lefoon 013-561806.
REISBOEKEN
Een passie voor Berlijn. In
hoog tempo verscheen de
laatste tijd een aantal boekjes
dat de passie voor een stad als
onderwerp heeft. Zonder aan de
andere auteurs tekort te willen
doen: Een Passie voor Berlijn
van Ineke van den Berden is
vooralsnog het beste uit de
reeks. Eigenlijk horen boeken
uit deze serie niet thuis in een
bespreking over reisgidsen. Het
zijn eerder liefdesverklaringen
van auteurs, die dol zijn op een
bepaalde stad en dat niet onder
stoelen of banken steken. Wat
niet wegneemt dat je juist via
deze boekjes de beschreven
stad door en door leert kennen.
Daarbij schrijft Van den Bergen
zo dwingend dat je in staat bent
bijvoorbeeld de Leibnizstrasse
op te zoeken, de straat waarin
een 80-jarige vriendin bood
schappen doet met een wagen
tje op wieltjes, dat zij haar be
jaarden-Mercedes noemt. De
vrouw die bij de Gedachtniskir-
che een spandoek omhoog
houdt met de tekst 'Ficken ist
Frieden' (neuken is vrede) had
ik al eens gezien, maar dankzij
Van den Bergen weet ik nu hoe
ze heet (Helga Goctze) en waar
om ze daar staat. Heerlijk boek.
Uitgeverij SUA, prijs 24,50.
Ook kwamen uit: Een fjassie
voor New York (Rudie Ka ge).
Een passie voor Londen (Henk
van Gelder) en Een passie voor
Venetië (Joost Divendal).
IJsland, Dominicus Reeks. De
geur van oubolligheid die voor
heen rond de Dominicus-reis
gidsen hing, is nu wel verdwe
nen. De uitgever gaf de boekjes
een opmerkelijke face lift, trok
goede tot zeer goede auteurs
aan en slaagde erin enige een
vormigheid in de verschillende
delen aan te hrengen. Nu de
opmaak nog. IJsland is de geac
tualiseerde derde druk van een
al eerder verschenen Domini
cus. Veel lyriek hoeft de lezer
niet te verwachten: uitgebreide
no-nonsense informatie des te
meer. Op de plattegronden valt
weinig aan te merken.
Uitgeverij Gottmer, prijs f 20.90.
Zojuist verschenen ookWallis,
Egypte en Hongarije.
