'ECT kan zich niet alles veroorloven Economie Huberts is weg, maar de oorlog blijft bij NedCar Aegon blijft loeren op fusie en overname VRIJDAG 1 APRII 1994 Containeroverslagbedrijf ziet goede toekomst in Rotterdam, maar „Wij leven geen seconde met de gedachte dat we aan rederijen de tarieven kunnen vragen die we zou den willen. ECT is geen monopolist." Met die woorden reageert ECT-di- recteur Schut resoluut op de stelling dat het Rotter damse containeroverslag bedrijf ECT geleidelijk aan een gevaarlijke alleenheer ser op zijn terrein aan het worden is. De feiten lijken in een andere richting te wijzen. De komende jaren neemt de expansie van ECT een hoge vlucht door de terminal op de Maasvlakte met een totale kadelengte van 2600 meter. Het rijk en de gemeente Rotterdam steken 900 miljoen gulden in het project, terwijl ECT zelf de komende tien jaar een miljard gulden investeert. Van de zes miljoen containers die rond 2010 in Rotterdam worden overgeslagen, komen vijf miljoen voor rekening van ECT, zo is de prognose. - Dal lijkt toch op zijn minst op een overheersende positie op de markt? Schut: „ECT heeft een unieke positie voor wat betreft het top segment van de container- markt. Het gaat daarbij om de allergrootste schepen die zó groot zijn, dat de reders daar mee niet alle havens kunnen of willen aanlopen. Maar in het la ge segment van de container- markt bevinden we ons in een absolute vechtmarkt. Die mark ten zijn natuurlijk met elkaar verbonden, want reders varen met hele grote en met kleinere schepen. Zo is Antwerpen voor ons een hele geduchte prijscon- current. Een echte monopolist is bijvoorbeeld Singapore. Die haven heeft in haar regio geen enkele concurrentie en boven dien is de hele havenuitrusting in handen van de Port Authority ofSinapore." Toch blaakt ECT van zelfver- trouwen. Schut: „We hebben wel vertrouwen in de toe komst". En als het om de Maas vlakte gaat wordt hij bijna ly risch: „De Maasvlakte is geogra fisch en nautisch gezien de bes te plek van Europa. Er is ge woon geen mooiere plek door de van God gegeven situatie dat daar de Maas en de Rijn samen komen: geen sluizen, midden in zee, goede bereikbaarheid, gro te diepgang en het ligt boven dien in het hart van een enorme bevolkingsconcentratie." Van de vier miljoen contai ners die rond 2010 op de Maas vlakte zullen worden aange voerd vervolgt naar schatting een derde zijn weg over zee naar kleinere havens. Dat is de zogeheten mainport-functie van Rotterdam, waarbij grote rederijen een of twee havens per continent voor hun grootste schepen kiezen. Van de overige containers nemen binnen «aart en spoor elk een kwart voor hun rekening en het wegtransport de helft. Voor die laatste sector betekent dat, dat 365 dagen per jaar, dag en nacht, 140 vracht wagens per uur met een contai ner de poort van ECT op de Maasvlakte uitrijden. Dat leidt er toe dat er parallel aan de bouw van de terminal flinke in vesteringen in nieuwe wegen gedaan moeten worden. Betuwelijn Wat betreft het vervoer van con tainers per spoor moet er vol gens Schut nog heel wat gedaan worden om uiteindelijk jaarlijks zo'n 650.000 containers alleen al vanaf de Maasvlakte te kun nen afvoeren. Daarvoor is de Betuwelijn onontbeerlijk. Deze omstreden goederenspoorlijn lijkt een stapje dichterbij geko men nu de Eerste Kamer er dinsdag mee heeft ingestemd. Schut: „Als wij geen goede wegen hebben en geen goed spoor, zoeken de goederen die wij op de Maasvlakte willen aanvoeren op den duur een an dere weg. De Duitsers en de Fransen zijn volop bezig goede- renlijnen aan te leggen. Als wij daar geen aansluiting op heb ben, heeft dat op termijn cata strofale gevolgen Het idee van de riversnake dat onlangs werd gelanceerd, schuift Schut snel terzijde. Een enorme sliert drijvende bakken gevuld met containers is vol gens Schut misschien een prachtig plan voor de binnen vaart. maar absoluut geen alter natief voor de Betuwelijn. „Veel containers gaan helemaal niet naar een bestemming die via het water te bereiken is. We ver wachten in de toekomst een gi gantisch aantal containers met bestemming Oost-Europa en Rusland. Dat gaat per spoor. Er is geen klant die accepteert dat het eerst per boot naar Duis burg moet en daar weer op de trein verder. Die container gaat hier direct opi de trein. De ge- dachtengang dat wij hier die trein niet nodig hebben, is veel te beperkt Nederlapds bekeken. Dan ga je het probleem over de grens heen neerzetten." Voor Nederlandse verhoudin gen is het een doorbraak dat de overheid zoveel geld in een vol ledig opgetuigde terminal in vesteert. Tot nu toe beperkte Rotterdam zich altijd tot het aanleggen van kademuren. Er is overigens geen sprake van sub sidie, zo haast Schut te bena drukken, want de gemeente zal het via de verhuur aan ECT alle maal terugverdienen. Het is voor een gelijkmatige bedrijfs voering voor ECT echter van groot belang dat de gemeente zich er financieel zo sterk mee gaat bemoeien. Schut: „Bovendien gaat het hier om een van de speerpun- de i het hele land. Deze investering heeft in de regio een uitstraling in de vorm van werkgelegen heid in een nieuw goederendis tributiecentrum. Verder beïn vloedt het de economie in het hele land door de enorme ver voersstromen die het creëert." Stukgoed Voor ECT brengen de toekomst plannen tevens met zich mee dat het bedrijf de verliesgeven de stukgoedactiviteiten, die het in 1989 legen zijn zin in de maag kreeg gesplitst, kan gaan afstoten. Twee van de grootaan deelhouders in ECT, Internatio- Muller en Nedlloyd, drongen de onderneming toen een fusie op met hun respectievelijke doch terbedrijven Muller Thomsen -en Quick Dispatch. Die brach ten naast containeroverslag ook een flink deel stukgoed in, waarop ECT alleen maar verlies heeft geleden. „We hebben ons toen ingezet voor behoud van werkgelegenheid en arbeidsrust in de haven. Dat laatste is een groot goed, maar het heeft ons wel een hoop geld gekost", al dus Schut. Als in 1997 het eerste deel van de nieuwe terminal op de Maasvlakte wordt opgeleverd, zijn er overigens wel direct klanten. De activiteiten van het containeroverslagbedrijf Unit- centre, dat door de nieuwe aan deelhouder Pakhoed in ECT is ingebracht, worden vanuit de Waalhaven overgeplaatst naar de Maasvlakte. „Bovendien is er natuurlijk ook sprake van een autonome groei van onze huidi ge klanten", aldus Schut. De rederijen waarmee ECT praat over nieuwe contracten voor de Maasvlakte zijn nu ook al klant. Schut wil daarover ver der niets zeggen. Hij lijkt er ech ter vast van overtuigd dat de Maasvlakte een succes wordt. „Die goederenstromen kunnen haast niet verloren gaan. Er kunnen natuurlijk tegenvallers zijn in de economie of onver wacht sterke concurrentie van elders. Maar dat is niet erg waarschijnlijk. We hebben alles uitgebreid onderzocht en niet op basis van het meest optimis tische scenario. Maar onderne men blijft natuurlijk altijd risi- Schut: „Er is gewoon geen mooiere plek dan Rotterdam door de van God gegeven situatie dat daar de Maas en de Rijn samenkomen" FOTO „Ik lijk op de trainer van MW: geen geld om een topteam bij elkaar te kopen, maar toch proberen kampioen van Ne derland te worden." Die uit spraak tekende de ambities van Jacques Huberts toen hij 2,5 jaar geleden produktiedi- recteur werd van NedCar. In middels mag Huberts (48) na een harde en verloren machts strijd in Born zijn trainersca paciteiten een divisie lager uit proberen, bij de Waterleiding Maatschappij Limburg. Maar als iets duidelijk is, dan is het wel dat de volkomen uit de hand gelopen cultuurstrijd tussen de witte boorden in het kantoor en de blauwe overalls op de werkvloer nog lang niet is gestreden. Dat het zover heeft kunnen komen had in 1991 niemand gedacht. In Born was letterlijk iedereen in zijn sas met de komst van Huberts. Sportief - een fervent roeier en fietser - sociaal be wogen en van een- voudige komaf - ge boren in Roermond als oudste van negen kinderen van een mijnwerker. Beschei denheid hoorde ech ter niet bij die goede eigenschappen. Hij noemde zichzelf 'een bestuurder met vi- veerde werknemers die zich vaak /iek meldden» moesten het veld ruimen. Het was een recht lijnige aanpak die vruchten be gon af te werpen, maar Huberts heeft het karwei niet kunnen af maken. Complot „Na vijftien jaar'in de auto-in dustrie was ik toe aan een nieu we uitdaging", zei Huberts. Maar niemand die dat gelooft. Huberts heeft in het zand gebe ten door de onderlinge machts strijd van de NedCar-top. Door consequent voor de belangen van de werkvloer te kiezen en tegelijk zijn mg teveel naar de top te keren, raakte hij binnen het isolen ïagementtea •nt. Vooral sinds hij bij van de raad van commissarissen Kuilman klach ten deponeerde over de spil zucht van de NedCar-top. kon president-directeur Sevenstern hem wel schieten. Dat maakte de toch al grote cultuurkloof tussen de mensen uit de fabriek in Born en de men die het die zijn 'Wat Huberts aan motivatie en inzet heeft opgebouwd, is in een klap aangevreten' 'doelstellingen kan formuleren', 'besluit vaardig' is en 'goed in teamver band kan werken'. Een belang rijke reden om hem in Bom de baas te maken was zijn grondi ge kennis van japanse filosofie en managementtechniek. Hij stond in tegenstelling tot zijn voorganger Ian Smeets open voor overleg met de onderne mingsraad. De OR droeg hem op handen toen hij meteen na zijn aantreden in 1991 riep dat de afslanking van de manage- menttop verder ging. Huberts taak was de zwaar verliesgevende autofabriek om te toveren tot een modelbedrijf. Naar Japans voorbeeld veror donneerde hij dat er vanaf 1996 tweemaal zoveel auto's moes ten worden geproduceerd in de helft van de tijd. Huberts twij felde niet en probeerde de enor me gedrevenheid van de Japan ners op Nedcar over te planten. „Verbetering van de resultaten is voor een deel een kwestie van mentaliteitsverandering bij het personeel", wist hij. En: „Het personeel moet het idee krijgen deel uit te maken van de fami lie." Huberts wilde in Born zorgen voor een culturele revolutie. Het toverwoord luidde: taakgroe pen. Het, produktiepersoneel ging in teamverband zijn zaken zelf regelen. De verantwoorde lijkheden werden groter. Geen knoppendrukkers maar kleine ondernemers, was het devies. Toen Huberts in een periode van massa-ontslagen en enor me verliezen ook nog salarisver- beteringen wist door te voeren, had de directeur het vertrouwen van de overalls definitief ge- De NedCar-fabriek in Bom groeide langzaam uit tot Hu berts' keizerrijk. Zijn invloed op de werkvloer gebruikte de direc teur ook om hardere maatrege len door te drukken. Ongemoii- Helmondse hoofd kantoor naar Born waren gekomen er alleen maar groter op. Bronnen rond Sevenstern fluis terden dat Huberts diens plaats wilde innemen. Ook Se venstern raakte er- van overtuigd dat Huberts deel uit maakte van een complot tegen hem en mede-bestuurslid Ger- mundsson. De Bornse directie burelen raakten bezwangerd met argwaan en haal. President-commissaris Kuil man liet ondertussen de huisac countant Moret Ernst Young Huberts' beschuldigingen over de uitbundige declaraties. Toen de accountants concludeerden dat die nauwelijks hard ge maakt konden worden en dat bovendien Huberts zelf niet smetvrij was, lieten de commis sarissen Huberts vallen als een baksteen ten faveure van de raad van bestuur. De keus lag mt voor de drie Volvo-Zweden, en de Neder voor de hand, aandeelhouder Mitsubishi-lap; landse staat zou het een enor me blamage zijn geweest wan neer hun afgevaardigden in het bestuur zouden worden ontsla gen. Hoewel met het vertrek van Huberts volgens de NedCar-top de angel uit de wond is getrok ken, zijn de problemen niet voorbij. NedCar is blijven zitten met de koude oorlog tussen de werkvloer en het management. De blauwe overalls vergeven de witte boorden voorlopig niet dat ze 'hun' Huberts aan de kant hebben gezet. Alles wat I luberts de afgelopen jaren aan tnotiva tie en inzet gewonnen heeft, is aangevreten. De koningscrisis kan dus ernstige naweeën heb ben, want niets is zo dodelijk voor een kwakkelend bedrijf als lijdelijk verzet van een pnwUlge werkvloer. De enige man die in staat moet zijn het gat te dich ten lijkt president-directeur Frans Sevenstern. Maar weet hij zijn de werkvloe dan zullen er nog veel slachtoffers vallen hij Ned( ECONOMISCH KORT HET FRANSE verzekeringscon cern AGF, dat later dit jaar wordt geprivatiseerd, behaalde vorig jaar met 977 miljoen franc (322 miljoen gulden) ongeveer 35 procent minder nettowinst dan in 1992. AGF verwacht dit GRUNDIG HEEFT zijn TV-fa- briek in Creutzwald (Lotharin gen) verkocht aan de Britse Gooding Consumer Electronics. Gooding betaalt omgerekend 25 miljoen gulden en fs nog eens 25 miljoen kwijt aan lopende kosten. Van de 550 mensen blij ven 350 aan de slag. DE VS HEBBEN OP fotopapier van het Japanse concern Fuji extra importheffingen - gelegd van ongeveer 350 procent. Dat is meer dan de 275 procent waarop de Amerikaanse foto- en filmonderneming Kodak aanstuurde. Dit i had vorig jaar geklaagd dat Fuji te goedkoop leverde. HET AANTAL WERKLOZEN in Frankrijk is in februari toege men met 0,2 procent tot 3.312.300. Dat is een record. De beroepsbevolking groeide ech ter ook waardoor de werkloos heid blijft staan op 12,2 procent. HET DUITSE ENERGIECON CERN Vereinigte F.Iektrizitats- werke Westfalen (VEW), qua grootte de derde van Duitsland, heeft vorig jaar zijn winst na be lastingen opgeschroefd met 20,8 procent tot 194 miljoen mark. De omzet groeide met 12,5 procent tot 7,6 miljard mark. IBM JAPAN HEEFT voor het eerst sinds zijn oprichting - in 1937 verlies geleden. Het netto resultaat over het kalenderjaar 1993 kwam uit op 18,4 miljard yen (333 miljoen gulden) nega tief na een nettowinst van 31,2 miljard yen (564 miljoen) in 1992. DE INDUSTRIËLE produktie in het oosten van Duitsland is in januari 0,3 procent kleiner ge weest dan in december, maar was wel 18 procent groter dan in januari vorig jaar. Vooral in de mijnbouw en de energiesec tor stond de produktie op laag peil. WELNA (KUNSTSTOF en tech nische handel) heeft vorig jaar omzet en resultaat zien dalen. De nettowinst daalde met bijna 23 procent naar 3,4 miljoen gul den. Per aandeel verminderde de nettowinst van 4.44 tot 3.42. Het dividend wordt gehand haafd op 1,25. DE NETTOWINST VAN West land/Utrecht Hypotheekbank over 1993 is dertien procent ge stegen tot 41,3 miljoen gulden. Het brutoresultaat groeide van 73 miljoen tot 91 miljoen. De toevoeging aan de stroppenpot is gesteld op 24 miljoen (vorig jaar 20 miljoen). Dit maakte de WUH, onderdeel van de ING Groep, gisteren bekend. Winst stijgt tot boven miljard gulden Het verzekeringsconcern Aegon heeft opnieuw een uit stekend jaar achter de rug. Naast twee gedeeltelijke over names van 'onderlinge' verzekeraars vorig jaar in de VS en Schotland, boekte Aegon tien procent meer winst en kwam daarmee uit op een netto-winst van iets meer dan een miljard gulden. den haag gpd (beroeps)gröep die via een on derlinge verzekering voor elkaar in de bres sprong. Onderlinges hebben dan ook geen winstoog merk en kennen geen aandeel houders, maar een ledenraad. De mengeling van 'onderlin ge' en beursgenoteerde onder neming (ongeveer 40 procent van de aandelen Aegon is vrij verhandelbaar, de rest zit in een stichting) komt Aegon daarbij uitstekend van pas omdat de verzekeraar op deze manier veel ervaring heeft en houdt bij de speicfieke problemen die een overname van 'onderlinges' met zich meebrengt. Hoger resultaat Holland Trade Bridge als intermediair op onzekere markt Deutsche Bank Onzeker Rusland schrikt Nederlanders af Aegon gaat verder op het over namepad, zo kondigde topman Storm gisteren aan. Begin 1993 is al een groot belang gekocht in de Schotse onderlinge verzeke raar Scottish Equitable, die op termijn onderdeel wordt van de Aegon Groep. Op de laatste dag van 1993 werd het collectieve pensioenbedrijf van MONY (Mutual Life Insurance Compa ny of New York) overgenomen. Een overname op termijn, om dat MONY de lopende contrac ten blijft verzorgen Jerwijl de nieuwe contracten door de Amerikaanse dochter van Aegon worden afgesloten. Aegon. zelf het produkt van een fusie tussen een 'onderlin ge' (AGO) en een vennootschap (Ennia), zal zich vooral richten op overnames en fusies met an dere onderlinge verzekeraars. Het verschil tussen een 'onder linge' en een gewone verzeke raar is dat een onderlinge een vereniging is die in oorsprong is opgericht door een bepaalde Geen Beurs Omdat de Beurs vandaag, Goede Vrijdag, was geslo ten, ontbreken dit keer op deze pagina de beursnote ringen. frankfurt dpa De Deutsche Bank heeft het vó rig jaar goed gedaan. Het be drijfsresultaat van de grootste bank van Duitsland na het op- zijleggcn van middelen voor on voorziene risico's, groeide ten opzichte van het jaar ervoor met 15,7 procent tot bijna 5,3 miljard mark. Het nettoresultaat steeg 23 procent tot 2,2 miljard mark, zo heeft de Deutsche Bank gisteren bekendgemaakt. Nieuw blad Money amsterdam Uitgeversmaatschappij Bona- ventura uit Amsterdam heeft een financieel blad op de markt gebracht. De redactionele for mule. zo blijkt uit een persbe richt. mikt op welgestelden tus sen de 30 en 55 jaar met een meer dan gemiddelde oplei ding. die een 'meer dan gemid delde belangstelling hebben om op actieve wijze om te gaan met hun persoonlijke financiële si tuatie'. In het april/meinummer wordt onder meer aandacht be steed aan de ontwikkeling van de hypotheekrente, het investe ren in Robeco-fondsen en tal van andere zaken. Money ver schijnt zes keer per jaar. kost veertig gulden bij abonnement en drie knaken per stuk. amsterdam/sint petersburg anp Het vergaren van informatie voor Nederlandse bedrijven is in Sint Petersburg praktisch on mogelijk, zegt directeur Kees Verbaas (29) van Holland Trade Bridge. „Bedrijven vragen ons vaak een lijstje van importeurs", licht Verbaas toe. „Maar die lijstjes bestaan daar niet. Na slagwerken zijn moeilijk te krij gen en als ze zijn uitgekomen zijn ze al snel verouderd. Statis tieken net zo. die zijn verouderd of verdraaid." Bij Zijn aanstelling als direc teur van Hólland Trade Bridge, een steunpunt voor Nederland se bedrijven in de vijf miljoen inwoners tellende Russische ha venstad. wist Verbaas dat hij op veel moeilijkheden zou stuiten. „Die verwachting is uitgeko men", vertelt hij tijdens een kort werkbezoek aan Neder land. .Als ik in ons kantoor naar mijn buurman twee verdiepin gen lager wil bellen, kan ik daar voor een half uur uittrekken." Telefoneren naar een andere stad noemt hij een ramp. Ook de douane bezorgt de Holland Trade Bridge geregeld kopzorgen. De veranderingen in de wetgeving die elkaar op zo wel landelijk als lokaal niveau rn hoog tempo opvolgen, maken de procedures voor de accijns, de belastingen en de invoer rechten ondoorzichtig en daar door tijdrovend. „Vaak weten de douaniers zelf niet hoe hoog de tarieven zijn en stellen zij die zelf maar vast." Verbaas schetst slechts enkele voorbeelden van de problemen waarmee westerse bedrijven die- de Russische markt opgaan te kampen kunnen krijgen. Het ondernemingsklimaat in het in gestorte Sovjet-rijk is inderdaad slecht, zo geeft hij onomwon den toe. Van een groei van het aantal Nederlandse bedrijven dat actief is in Rusland, is dan ook geen sprake. Ook in het aantal Nederlandse onderne mers dat zich laat informeren over de Russische markt zit geen groei. Daarvoor is de situa tie in het onmetelijke land veel te onduidelijk. Toch noemt Verbaas de Rus sische markt 'zeer kansrijk'. Daarbij wijst hij op de 150 mil joen inwoners in Rusland en het aantal van 300 miljoen in de ge hele voormalige Sovjet-Unie. „Zo'n kans krijg je nooit meer", zegt hij over de lage prijs van de grondstoffen en de lage arbeids kosten. „In Rusland kost een ar beider nog geen tiende van wat hij in Nederland kost." Voor de aarzeling die hij waarneemt bij Nederlandse on dernemers ligt de verklaring volgens de directeur, voor een deel in politieke factoren. Voor al de keus van het Russische volk tijdens de parlementsver kiezingen vier maanden gele den voor Zjirinovski heeft haar uitwerking niet gemist. De radi cale nationalist die niets moet hebben van een marktecono mie en het liefst de Sovjetunie in haar oude gedaante ziet her rijzen, heeft ondernemers te rughoudend gemaakt. „Bedrij ven zien hem niet graag als pre sident", aldus Verbaas. Bovendien tellen ook de eco nomische factoren duidelijk mee. „Veel bedrijven kijken naar de koopkracht van de Rus. Nu wordt wel gesteld dat vijf tot zeven procent van de bevolking puissant rijk is en dat tien tot vijftien procent in westerse win kels boodschappen doet, maar een bedrijf als Unilever heeft steeds meer mensen nodig die zijn produktcn kopen. Dat aan tal groeit wel. maar niet zo hard als ze waarschijnlijk willen zien." Daarom komen bedrijven nauwelijks over de brug als ze echt moeten investeren. Toch heeft Unilever onlangs een zeepfabriek overgenomen. Dat is voor Verbaas een teken dat de situatie langzaam veran dert. Hij zegt een groeiend aan tal westerse bedrijven te zien dat een eigen vestiging in Sint Petersburg opent, maar het aantal Nederlandse bedrijven daaronder is te verwaarlozen. Voorlopig blijven zij liever wer ken vanuit Nederland via de Holland Trade Bridge.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 7