Leiden
'Vredesmonument verkommert'
'Door hondenpoep riool verstopt'
Bouwwereld niet verrast
't Hart opent tentoonstelling
over bedreigde diersoorten
'Met de gemeente valt niet te communiceren
Leiden nummer één in misdaad
VRIJDAG 1APRIL 1994
17
Asielzoekers
A Q Voorschoten legt de
I -/ vestiging van asiel
zoekers in het leegstaande
kantoor van de Innovam
aan de Rouboslaan geen
strobreed in de weg.
Macht
O 'n Alkemade blijft
Z U alles bij het oude
Het CDA-WD-college re
geert voort. Beide partijen
zijn in deze gemeente al
sinds 1978 aan de macht.
Kunstenaar Stulemeijer woedend
NEDERIGHEID
Leiden heeft de vernielingen van het Vredesmonument
op de Garenmarkt vooral aan zichzelf te wijten. Dat stelt
de maker, kunstenaar P. Stulemeijer, vanuit zijn atelier in
Breda vast in een reactie op de noodkreet, eerder deze
week, van cultuurwethouder H. Koek (PvdA). Zij kondig
de 'ingrijpend beleid' voor het kunstwerk aan. De wet
houder gelooft niet langer dat vandalen het kunstwerk
ooit nog eens met rust zullen laten.
'hun' Vredesmonument, rede
neert hij. „Toen ze mij vroegen
een Vredesmonument te ma
ken, zeiden ze erbij dat de be
volking dat wilde. Nou, daar
merk ik niet veel van. De enigen
die het echt wilden, zijn de
mensen van het Vredesplat-
form."
Stulemeijer noemt de opmer
kingen van Koek en van andere
raadsleden 'flauwekul' en
'schijnheilig'. Volgens Stule
meijer heeft de gemeente van
meet af aan te weinig aan on
derhoud gedaan en heeft ze
verzuimd een 'maatschappelijk
draagvlak' voor het kunstwerk
te scheppen. Tekenend vindt hij
dat anderhalf jaar na plaatsing
van het Vredesmonument nog
altijd de plaquette niet is ge
plaatst waarmee het kunstwerk
wordt toegelicht. „Mijn kunst
werk staat daar maar te ver
kommeren. Dit heb ik nog nooit
meegemaakt"
Door het verzuim en de lakse
houding van de gemeente, voelt
niemand zich verantwoordelijk
en reageren Leidse burgers stoï
cijns op de vernielingen van
„De gemeente is er nog altijd
niet in geslaagd het beeld een
functie mee te geven, door er
bijvoorbeeld activiteiten in de
buurt te organiseren. Het staat
daar maar en telkens wordt er
glas gesloopt, het is er zelden
schoon. Ik heb al ettelijke keren
meegemaakt dat kennissen uit
Leiden mij belden om me te
vertellen dat er weer wat was
kapotgemaakt en dat ik op het
stadhuis moest gaan roepen dat
de schade snel moest worden
hersteld. De wereld op zijn
kop."
Stulemeijer zegt ervan over
tuigd te zijn dat telkens dezelfde
persoon of groep personen
moedwillig de blauwe glaspla
ten inslaat. Volgens hem vereist
het vernielen van de bijzondere
glassoort een bepaalde vaardig
heid en is 'speciaal gereed
schap' nodig. „Alleen dan krijg
je het kapot. Zatlappen met
bakstenen of bierflessen krijgen
dat niet voor elkaar. Bovendien
zijn zatlappen vooral in het
weekeinde actief en de vernie
lingen aan het Vredesmonu
ment worden meestal doorde
weeks gepleegd, bij voorkeur di
rect na de reparaties. Deze man
of vrouw wil geen vrede. Mijn
Vredesmonument bewijst in elk
geval dat je moet vechten om
het te krijgen en te behouden.
En dat Leiden zich daarvoor
niet wenst in te spannen."
Voordat hij gaat praten over
aanpassingen die zijn kunst
werk 'vandalisme-bestendiger'
maken, wil Stulemeijer in over
leg met politie, gemeente en
een criminoloog een manier
verzinnen om de vernieler uit
zijn of haar tent te lokken. Vol
gens de kunstenaar moet het
mogelijk zijn om 'de beul van
het Vredesmonument' zo ver te
krijgen dat hij zich bekend
maakt.
Soapserie
D. van Wielink, woordvoer
der van wethouder Koek,
geeft kunstenaar P. Stule
meijer voor een deel gelijk.
Dat de gemeente verzuimt
het Vredesmonument te on
derhouden, bestrijdt hij.
Maar dat er nog altijd geen
plaquette is, vindt hij 'om je
voor te schamen'. „Die let
ters moeten in brons worden
gegoten en telkens gaat er
wat mis. Het lijkt wel een
soapserie." Ook vindt hij dat
het beeld onvoldoende wordt
'gebruikt'. „De maandelijke
fakkeloptochten zijn nu al
doodgebloed en waarom on
langs de optocht tegen racis
me niet bij het Vredesmonu
ment eindigde, is mij een
raadsel."
Van Wieiink gelooft niet in
de theorie dat er een doelbe
wuste Vredesmonumentbeul
aan het werk is. „De politie
kan moeilijk 24 uur per dag
een beeld bewaken. Maar er
moet wel wat gebeuren. Mis
schien een verborgen video
plaatsen."
Huisraad in brand
leiden Door onbekende oorzaak vloog gistermiddag een hoe
veelheid huisraad in brand op een balkon in dg Antillenstraat.
De brandweer moest ter plekke komen om het vuur te blussen.
Kozijnen en een balkondeur liepen schade op. De bewoners wa
ren ten tijde van de brand niet thuis. Op het balkon stonden on
der meer oude kussens en een ledikant.
Duizend gulden weg na inbraak
leiden Een woning aan de Boshuizerkade is gisteren met fors
geweld ingebroken. De voordeur werd vernield, waarna onge
veer 1.000 gulden contant geld is meegenomen.
Nieuwe nachtmerrie voor bewoonster Joubertstraat
loman leeemans
Botenverkoop Koninginnedag
De Vereniging Koninginnedag
organiseert dit jaar op Konin
ginnedag, 30 april, een particu
liere scheepjesmarkt. Dit iruhet
kader van het thema Leiden is
Waterstad. Particulieren wor
den in staat gesteld om in De
Haven en omgeving hun sloep
of zeiljacht te koop aan te bie
den. Aan deze verkoop zijn wel
voorwaarden verbonden. Het
schip dient toegangelijk te zijn
voor bezichtiging van 10.00 tot
17.00 uur. Gedurende de ligging
(29* april-lmei) moet de verko
per aanwezig zijn op het schip.
De kosten voor het aanleggen
bedragen een gulden per strek
kende meter per dag. Per ge
slaagdeverkoop moet twee pro
cent van de opbrengst (maxi
mum 750 gulden) worden afge
dragen aan de organisatie van
de scheepjesmarkt.
Belangstellenden kunnen
contact opnemen met de orga
nisatie, Rijn en Schiekade 28,
2311 AK Leiden, tel. 071 -127939,
071-167114 of 071-167127.
Kwamen anderhalf jaar geleden
de maden met bakken door
haar plafond naar beneden, nu
is de stank van hondenpoep en
-pies niet te harden. Voor een
29-jarige bewoonster van de
Joubertstraat is het de tweede
keer dat bovenburen met onhy
giënische manieren haar tot
wanhoop drijven. „Iedereen
zegt, ga toch verhuizen. Maar ik
weiger te wijken voor dit soort
toestanden. De woningbouw
vereniging moet maar optre
den", aldus de vrouw in kwestie.
Ze woont nu vier jaar in een
benedenwoning in de Joubert
straat, een achterafstraatje in
Transvaal. Samen met haar
hondje heeft ze het best naar
haar zin in die wijk. „Het is hier
verder een rustige buurt en je
zit lekker dicht bij het centrum",
ziet ze als voordelen.
Eind 1992 werd de wouw
echter op een bizarre manier in
haar woongenot aangetast. Een
bekend Leids zwerversstel
woonde toen schuin boven haar
en die twee maakten van hun
„Je kan als woningbouwvereniging de huurders niet verbieden
om huisdieren te houden, want dan valt half Leiden met duiven,
honden en katten over je heen", aldus W. de Waard van de WBL.
Hij vindt het spijtig voor de 29-jarige bewoonster uit de Jouber-
straat dat ze nu voor de tweede keer het slachtoffer is van buren-
overlast. „Dat is een jammerlijke samenloop van omstandighe
den, die we nooit van tevoren hadden kunnen zien aankomen.
Als we met nieuwe huurders een zogeheten intake gesprek voe
ren, stel je nu eenmaal niet de vraag 'gaat u uw hond ook uitla
ten'. Daar ga je vanuit. Maar het geval is bij ons bekend en we
zullen proberen een oplossing te vinden", aldus De Waard.
appartementje letterlijk een
zwijnestal. Stapels afvalrésten,
kadavers en rottend kippevoer
werden een broeinest voor ma
den en deze onontpopte vliegen
krioelden uiteindelijk ook met
honderden via het plafond de
woning binnen van de toen 27-
jarige. „Terwijl ik sliep, vielen ze
op mijn kussen, daar heb ik nog
wel eens nachtmerries van."
Drie dagen heeft dat geduurd.
De situatie werd wel vergeleken
met een scène uit een goedkope
horrorfilm en zelfs de medewer
kers van de reinigingsdienst
moesten toegeven zoiets nog
nooit te hebben meegemaakt.
Door tussenkomst van diezelfde
dienst en de woningbouwvere
niging Leiden (WBL) kwam aan
deze ongewenste episode een
einde.
zijn al meer dan
een jaar weg, maar nu heeft de
Leidse opnieuw overlast van
een bovenbuurvrouw en ont
staat nieuwe, onfrisse overlast.
„De vrouw liet haar hondje al
tijd op het balkon uit. zonder op
te ruimen. De stank was op het
laatst verschrikkelijk, zeker toen
bij mij een stuk plafond naar
beneden kwam. Daarbij heb ik
nog een lekkage gehad en raak
te het riool verstopt door hon
denpoep. Toen een overbuur
man dat ontstopte, was de geur
niet meer draaglijk. En dat ter
wijl de WBL nel een nieuw bal
kon had aangebracht."
Toch wil ze dp beschuldigen
de vinger niet zozeer naar haar
bovenbuur heffen, maar veel
meer in de richting van de WBL.
„Ik ben er helemaal niet op uit
om dat soort mensen uit hun
huis te laten zetten. Maar de
WBL zou misschien in sommige
gevallen moeten denken aan
een huisdierverbod of een soort
dwang tot schoonhouden, want
je voelt je op die manier zo
machteloos en je leidt schade
die niet makkelijk te verhalen
valt".
Indien er dit jaar nog prijzen worden uitgeloofd voor nede
righeid, dan is voor mij wel duidelijk wie daarvoor in aan
merking komt. Want de nieuwe rol die directeur Hübben
van de Stichting Leidse Studentenhuisvesting zich heeft
aangemeten is van een ontwapenende schoonheid en voor
al onderdanigheid. Bijna alle klachten die studenten deze
week aan het adres van zijn organisatie uitspraken, werden
door hem omarmd. En dat is weieens anders geweest.
Het altijd wat steile en arrogante instituut, dat een paar dui
zend kamers en appartementen aan studenten verhuurt, is
kennelijk opnieuw gekneed en geboetseerd. Althans, de di
recteur lijkt zoveel public-relation- en marketingcursussen
te hebben gevolgd dat het gezicht van de stichting ineens
prettiger oogt. Hoewel, met een paar personeelsleden van
de stichting wil het heel niet vlotten. Een aantal huldigt nog
steeds het principe dat studenten blij mogen zijn dat ze er
gens mogen wonen in onze mooie stad en dat ze verder
toch vooral hun bek moeten houden.
De neuzen staan bij de stichting dus nog niet allemaal de
zelfde kant op, maar het veranderingsproces is ingezet. En
het is geen gemakkelijke weg die Hübben is ingeslagen,
want naar zijn eigen zeggen is het 'verdomd moeilijk om in
een gevestigde orde een andere wind te laten waaien'.
Nou werkt meneer Hübben al sinds mensenheugenis als di
recteur bij de stichting. En dat maakt de cultuurverandering
er natuurlijk niet makkelijker op. De'gevestigde orde waar
tegen hij vecht, is door hem zelf opgebouwd. Hij strijdt dus
in zekere zin tegen zichzelf, tegen zijn eigen, kennelijk ver
ouderde, ik.
Zo gaat dat met managers die lang
op een plek zitten. In je kop dreunt
nog door wat je tien jaar geleden
tegen de medewerkers riep, hoe ze
moesten werken. En voor je het
weet, groeit er een andere samen
leving om je heen, een gemeen
schap die om een andere aanpak
vraagt. Dus nu ook voor studenten
- eindelijk - een klantvriendelijke
benadering. Directeur Hübben
heeft zichzelf aangepakt. Dat is
moedig. Vivat, de Stichting Leidse
Studentenhuisvesting is herboren,
een instituut is hersteld!
een aantal dieren en andere
materialen beschikbaar gesteld
die te zien zijn in de vitrine. De
tentoonstelling is tot 16 mei te
bezichtigen tijdens de ope
ningsuren van filiaal Stevens-
hof, Trix Terwindtstraat 6. Daar
na is de tentoonstelling nog tot
het eind van het jaar te zien in
de andere vestigingen van de
openbare bibliotheek Leiden.
Ignaas Spruit, vertegenwoor
diger van Pro Primates, verzorgt
dinsdag 12 april een lezing over
bedreigde diersoorten. Deze le
zing begint om 19.30 en is gratis
toegankelijk.
Lenie 't Hart opent vrijdag 8
april om 13.30 de tentoonstel
ling 'Bedreigde diersoorten' in
filiaal Stevenshof van de Leidse
openbare bibliotheek. Deze ten
toonstelling geeft een beeld van
bedreigde nationale en interna
tionale diersoorten. Zij is opge
zet in samenwerking met Pro
Primates. Zeehondencréche
Pieterburen, Vogelbescherming,
Wereld Natuur Fonds. Platform
Zeeschildpadden en Toerisme
en Wolftrail. Het nationaal Na
tuurhistorisch Museum heeft
Leidse stad bekend om zwartwerkers
leiden loman leefmans
Na meer dan dertig jaar aan de
Haven en Oude Vest te zijn ge
vestigd, vertrekt 'campingshop'
Breedeveld naar Leiderdorp.
„Met frisse tegenzin. Maar we
hebben het besluit genomen uit
angst voor een autoluwe bin
nenstad en de weigering om
aan de nieuwbouw hier achter
mee te mogen doen. Met de ge
meente valt niet te communice
ren en dat is jammer, want ik
ben zeer aan Leiden gehecht",
aldus Breedeveld.
De grieven van de winkelier
zijn niet nieuw. Regelmatig roe
pen winkeliers dat de gemeen
telijke bureaucratie en het par
keerbeleid de economische be
drijvigheid in de weg staan.
Klanten en winkeliers worden
naar 'vrije oorden' als Winkel
hof en Leidsenhagen gejaagd.
Bredeveld vormt daarop geen
uitzondering: „Een bungalow
tent of een paar tuinstoelen kan
je moeilijk anders dan met de
auto komen brengen of halen.
Ja, die wethouder van Groen
Links heeft wel eens geopperd
om dat door een koeriersdienst
te laten doen, maar hij is duide
lijk niet op de hoogte van de
prijzen daarvoor. En wordt hier
voor de deur geladen, dan
wordt er een bon uitgedeeld en
heb je boze klanten. Zo gaat het
nu eenmaal", aldus Breedeveld.
Volgens de winkelier wordt er
ook steeds strenger op fout par
keren gecontroleerd: „Vroeger
waren parkeerwachters overwe
gend mannen. Die kon je nog
wel eens de situatie uitleggen.
Als je direct maakte dat je weg
kwam, volgde er geen bon. Nu
zijn het vooral vrouwen, en, laat
ik voorzichtig zijn, daarmee
hev je eer. stad waar het eco-
leiden hans koenekoop
vervolg voorpagina
In de Leidse bouwwereld wordt
weinig verrast gereageerd op de
omvangrijke fraudezaak (2,2
miljoen gulden) in de straatma
kerij. Volgens de bekende Leid
se aannemer De Bolster staan
Leiden, Dordrecht en Amster
dam bekend om koppelbazen
die zwartwerkers aantrekken
voor klussen.
Woordvoerder J. Overkleeft:
„Overheid werkt fraude in de
hand door in zee te gaan met
het bedrijf dat laagste offerte in
dient voor een klus. Dat zijn
vaak de bedrijven die met zwart
personeel werken, want de
bonafide aannemer zal een op
gave naar kostprijs maken. De
aannemers in deze omgeving
weten ook welke bedrijven dat
zijn. En naar mijn vaste overtui
ging weet ook zo'n sociaal fonds
dat."
Een grote schoonmaak onder
de malafide bedrijven, zoals nu
gebeurt, kan dan ook geen
kwaad. „Misschien dat het eens
goed afschrikt. Hoewel het vaak
genoeg voorkomt dat bedrijven
zich failliet laten verklaren om
een half jaar later weer gewoon
opnieuw te beginnen. Overi
gens wordt het steeds moeilijker
om te frauderen. Je moet tegen
woordig als aannemer wel heel
inventief zijn om door de ma
zen van de wet te glippen.
Straks komt er ook nog een ver
scherpte aansprakelijkheid voor
de hoofdaannemers van een
klus. Die is dan verantwoorde
lijk voor alle betalingen."
Duur
Persvoorlichter Slinkert van het
Sociaal Fonds Bouwnijverheid
(SFB) wil in algemene zin wel
kwijt dat de bouwwereld nog
steeds neigt naar fraude. „Het is
een dure bedrijfstak. Dat wil
zeggen dat de sociale premies
relatief hoog zijn vanwege de
arbeidsrisico's. Vaak proberen
bouwbedrijven in een andere
tak terecht te komen, of ze doen
hun best hun bedrijf te splitsen.
Als dat allemaal niet lukt, dan
kun je verwachten dat ze belas
tingen proberen te ontduiken."
Volgens Slinkert heeft het fail
lissement van drie van de vier
bedrijfjes ertoe geleid dat ook
leveranciers van bouwmateria
len voor aanzienlijke bedragen
zijn benadeeld. „De belasting
dienst is voor de failliet ver
klaarde bedrijven de belangrijk
ste schuldeiser. Zij krijgt voor
rang op de leveranciers. Die
kunnen vervolgens vaak zelf
niets meer verhalen."
Breedeveld en zijn medewerkers tonen
Tuin
Een parkeervergunning of een
laad/losplaats kon Breedeveld
op zijn buik schrijven. Maar hij
heeft ook andere communica
tiestoornissen met de gemeen
te. „Hier direct achter, aan de
Pelikaanstraat, wordt een nieuw
gebouw neergezet. Ik heb nog
geprobeerd daar een stuk van te
mogen gebruiken. Maar dat
werd afgewezen. Uiteindelijk
staat mijn eigen achterruimte,
die al b'estaat sinds 1910, op de
plankaarten van de gemeente
aangemerkt als 'tuin'. Nu vraag
ik je. Sta ik mooi voor joker."
Helemaal onwelwillend kan
de gemeente niet zijn geweest.
Aan Breedeveld zijn een aantal
aanbiedingen gedaan om te
verhuizen. „Ja, ze boden me
een winkelruimte aan op de
Hogewoerd, op het stuk waar
alleen fietsers mogen komen.
Daar schiet ik niks mee op. Ook
een overga. j naar de Fruitweg
en de Rooseveltstraat ging niet
door, daar moqht geen detail
handel komen, hoewel die er nu
toch zit. Uiteindelijk, toen we
besloten naar Leiderdorp te
gaan, kwam wethouder Walen
kamp en zei 'was dan even naar
mij gekomen, hadden we een
oplossing kunnen vinden'. Maar
op die manier wil ik het niet re
gelen."
Toch beschouwt Breedeveld
zichzelT niet als de zoveelste
klagende ondernemer. Hij gaat
naar eigen "eggen een goede
FOTO LOEK ZUYDERDUIN
toekomst tegemoet: „Ik ga naar
Leiderdorp en daar wordt het
mooi. Eerst een jaar naar de
Zijldijk en dan naar het nieuwe
bedrijvencentrum aan de
Touwbaan. En ik heb de papie
ren gezien.
Daar gaan nog zeven Leidse
winkels en bedrijven heen. Het
leuke van het Leidse centrum
was dat je er alles kon kopen.
Maar dat loo -t langzaam af."
leiden monica wesseling
In het politiedistrict Leiden-
Voorschoten werden vorig jaar
de meeste geweldmisdrijven,
inbraken en fietsendiefstallen
gepleegd van het korps Hol
lands-Midden. Dat blijkt uit het
jaarverslag van het korps dat
gisteren is gepresenteerd. Van
de acht districten van het korps
kwamen in de regio Rijn- en
Braassem het laagste aantal
misdrijven voor. De noordelijke
Bollenstreek scoorde hoog wat
betreft rijden onder invloed.
Bijna duizend mensen wer
den verleden jaar in de Leidse
regio geconfronteerd met een
diefstal uit hun woning. In de
Bollenstreek en de Rijnstreek
was dit eenderde hiervan. F.r
deden in Leiden-Voorschoten
258 mensen aangifte van mis
handeling. Het district Rijn- en
Braassem (Alkemade, Rijnwou-
de, Leiderdorp en omstreken)
lijkt wat dat betreft erg veilig: er
kwamen slechts 21 meldingen
binnen.
Ook zedenmisdrijven komen
in Leiden-Voorschoten aanmer
kelijk meer voor dan elders. Er
werden 36 aangiften gedaan
van aanranding/verkrachting of
pogingen hiertoe. Wanneer het
gaat om diefstal van en vernie
lingen aan auto's stond Leiden
de koppositie af aan het district
Waag- en Wiericke (Gouda en
Reeuwijk).
I Iet is onduidelijk of er sprake
minaliteit.in het district I.eiden-
Voorschoten. De politie heeft
geen vergelijkbare cijfers uit
eerder jaren paraat omdat het
districtenstelsel bij de politie
toen nog niet was ingevoerd.