Leiden 'Vredesmonument verkommert' 'Door hondenpoep riool verstopt' Bouwwereld niet verrast 't Hart opent tentoonstelling over bedreigde diersoorten 'Met de gemeente valt niet te communiceren Leiden nummer één in misdaad VRIJDAG 1APRIL 1994 17 Asielzoekers A Q Voorschoten legt de I -/ vestiging van asiel zoekers in het leegstaande kantoor van de Innovam aan de Rouboslaan geen strobreed in de weg. Macht O 'n Alkemade blijft Z U alles bij het oude Het CDA-WD-college re geert voort. Beide partijen zijn in deze gemeente al sinds 1978 aan de macht. Kunstenaar Stulemeijer woedend NEDERIGHEID Leiden heeft de vernielingen van het Vredesmonument op de Garenmarkt vooral aan zichzelf te wijten. Dat stelt de maker, kunstenaar P. Stulemeijer, vanuit zijn atelier in Breda vast in een reactie op de noodkreet, eerder deze week, van cultuurwethouder H. Koek (PvdA). Zij kondig de 'ingrijpend beleid' voor het kunstwerk aan. De wet houder gelooft niet langer dat vandalen het kunstwerk ooit nog eens met rust zullen laten. 'hun' Vredesmonument, rede neert hij. „Toen ze mij vroegen een Vredesmonument te ma ken, zeiden ze erbij dat de be volking dat wilde. Nou, daar merk ik niet veel van. De enigen die het echt wilden, zijn de mensen van het Vredesplat- form." Stulemeijer noemt de opmer kingen van Koek en van andere raadsleden 'flauwekul' en 'schijnheilig'. Volgens Stule meijer heeft de gemeente van meet af aan te weinig aan on derhoud gedaan en heeft ze verzuimd een 'maatschappelijk draagvlak' voor het kunstwerk te scheppen. Tekenend vindt hij dat anderhalf jaar na plaatsing van het Vredesmonument nog altijd de plaquette niet is ge plaatst waarmee het kunstwerk wordt toegelicht. „Mijn kunst werk staat daar maar te ver kommeren. Dit heb ik nog nooit meegemaakt" Door het verzuim en de lakse houding van de gemeente, voelt niemand zich verantwoordelijk en reageren Leidse burgers stoï cijns op de vernielingen van „De gemeente is er nog altijd niet in geslaagd het beeld een functie mee te geven, door er bijvoorbeeld activiteiten in de buurt te organiseren. Het staat daar maar en telkens wordt er glas gesloopt, het is er zelden schoon. Ik heb al ettelijke keren meegemaakt dat kennissen uit Leiden mij belden om me te vertellen dat er weer wat was kapotgemaakt en dat ik op het stadhuis moest gaan roepen dat de schade snel moest worden hersteld. De wereld op zijn kop." Stulemeijer zegt ervan over tuigd te zijn dat telkens dezelfde persoon of groep personen moedwillig de blauwe glaspla ten inslaat. Volgens hem vereist het vernielen van de bijzondere glassoort een bepaalde vaardig heid en is 'speciaal gereed schap' nodig. „Alleen dan krijg je het kapot. Zatlappen met bakstenen of bierflessen krijgen dat niet voor elkaar. Bovendien zijn zatlappen vooral in het weekeinde actief en de vernie lingen aan het Vredesmonu ment worden meestal doorde weeks gepleegd, bij voorkeur di rect na de reparaties. Deze man of vrouw wil geen vrede. Mijn Vredesmonument bewijst in elk geval dat je moet vechten om het te krijgen en te behouden. En dat Leiden zich daarvoor niet wenst in te spannen." Voordat hij gaat praten over aanpassingen die zijn kunst werk 'vandalisme-bestendiger' maken, wil Stulemeijer in over leg met politie, gemeente en een criminoloog een manier verzinnen om de vernieler uit zijn of haar tent te lokken. Vol gens de kunstenaar moet het mogelijk zijn om 'de beul van het Vredesmonument' zo ver te krijgen dat hij zich bekend maakt. Soapserie D. van Wielink, woordvoer der van wethouder Koek, geeft kunstenaar P. Stule meijer voor een deel gelijk. Dat de gemeente verzuimt het Vredesmonument te on derhouden, bestrijdt hij. Maar dat er nog altijd geen plaquette is, vindt hij 'om je voor te schamen'. „Die let ters moeten in brons worden gegoten en telkens gaat er wat mis. Het lijkt wel een soapserie." Ook vindt hij dat het beeld onvoldoende wordt 'gebruikt'. „De maandelijke fakkeloptochten zijn nu al doodgebloed en waarom on langs de optocht tegen racis me niet bij het Vredesmonu ment eindigde, is mij een raadsel." Van Wieiink gelooft niet in de theorie dat er een doelbe wuste Vredesmonumentbeul aan het werk is. „De politie kan moeilijk 24 uur per dag een beeld bewaken. Maar er moet wel wat gebeuren. Mis schien een verborgen video plaatsen." Huisraad in brand leiden Door onbekende oorzaak vloog gistermiddag een hoe veelheid huisraad in brand op een balkon in dg Antillenstraat. De brandweer moest ter plekke komen om het vuur te blussen. Kozijnen en een balkondeur liepen schade op. De bewoners wa ren ten tijde van de brand niet thuis. Op het balkon stonden on der meer oude kussens en een ledikant. Duizend gulden weg na inbraak leiden Een woning aan de Boshuizerkade is gisteren met fors geweld ingebroken. De voordeur werd vernield, waarna onge veer 1.000 gulden contant geld is meegenomen. Nieuwe nachtmerrie voor bewoonster Joubertstraat loman leeemans Botenverkoop Koninginnedag De Vereniging Koninginnedag organiseert dit jaar op Konin ginnedag, 30 april, een particu liere scheepjesmarkt. Dit iruhet kader van het thema Leiden is Waterstad. Particulieren wor den in staat gesteld om in De Haven en omgeving hun sloep of zeiljacht te koop aan te bie den. Aan deze verkoop zijn wel voorwaarden verbonden. Het schip dient toegangelijk te zijn voor bezichtiging van 10.00 tot 17.00 uur. Gedurende de ligging (29* april-lmei) moet de verko per aanwezig zijn op het schip. De kosten voor het aanleggen bedragen een gulden per strek kende meter per dag. Per ge slaagdeverkoop moet twee pro cent van de opbrengst (maxi mum 750 gulden) worden afge dragen aan de organisatie van de scheepjesmarkt. Belangstellenden kunnen contact opnemen met de orga nisatie, Rijn en Schiekade 28, 2311 AK Leiden, tel. 071 -127939, 071-167114 of 071-167127. Kwamen anderhalf jaar geleden de maden met bakken door haar plafond naar beneden, nu is de stank van hondenpoep en -pies niet te harden. Voor een 29-jarige bewoonster van de Joubertstraat is het de tweede keer dat bovenburen met onhy giënische manieren haar tot wanhoop drijven. „Iedereen zegt, ga toch verhuizen. Maar ik weiger te wijken voor dit soort toestanden. De woningbouw vereniging moet maar optre den", aldus de vrouw in kwestie. Ze woont nu vier jaar in een benedenwoning in de Joubert straat, een achterafstraatje in Transvaal. Samen met haar hondje heeft ze het best naar haar zin in die wijk. „Het is hier verder een rustige buurt en je zit lekker dicht bij het centrum", ziet ze als voordelen. Eind 1992 werd de wouw echter op een bizarre manier in haar woongenot aangetast. Een bekend Leids zwerversstel woonde toen schuin boven haar en die twee maakten van hun „Je kan als woningbouwvereniging de huurders niet verbieden om huisdieren te houden, want dan valt half Leiden met duiven, honden en katten over je heen", aldus W. de Waard van de WBL. Hij vindt het spijtig voor de 29-jarige bewoonster uit de Jouber- straat dat ze nu voor de tweede keer het slachtoffer is van buren- overlast. „Dat is een jammerlijke samenloop van omstandighe den, die we nooit van tevoren hadden kunnen zien aankomen. Als we met nieuwe huurders een zogeheten intake gesprek voe ren, stel je nu eenmaal niet de vraag 'gaat u uw hond ook uitla ten'. Daar ga je vanuit. Maar het geval is bij ons bekend en we zullen proberen een oplossing te vinden", aldus De Waard. appartementje letterlijk een zwijnestal. Stapels afvalrésten, kadavers en rottend kippevoer werden een broeinest voor ma den en deze onontpopte vliegen krioelden uiteindelijk ook met honderden via het plafond de woning binnen van de toen 27- jarige. „Terwijl ik sliep, vielen ze op mijn kussen, daar heb ik nog wel eens nachtmerries van." Drie dagen heeft dat geduurd. De situatie werd wel vergeleken met een scène uit een goedkope horrorfilm en zelfs de medewer kers van de reinigingsdienst moesten toegeven zoiets nog nooit te hebben meegemaakt. Door tussenkomst van diezelfde dienst en de woningbouwvere niging Leiden (WBL) kwam aan deze ongewenste episode een einde. zijn al meer dan een jaar weg, maar nu heeft de Leidse opnieuw overlast van een bovenbuurvrouw en ont staat nieuwe, onfrisse overlast. „De vrouw liet haar hondje al tijd op het balkon uit. zonder op te ruimen. De stank was op het laatst verschrikkelijk, zeker toen bij mij een stuk plafond naar beneden kwam. Daarbij heb ik nog een lekkage gehad en raak te het riool verstopt door hon denpoep. Toen een overbuur man dat ontstopte, was de geur niet meer draaglijk. En dat ter wijl de WBL nel een nieuw bal kon had aangebracht." Toch wil ze dp beschuldigen de vinger niet zozeer naar haar bovenbuur heffen, maar veel meer in de richting van de WBL. „Ik ben er helemaal niet op uit om dat soort mensen uit hun huis te laten zetten. Maar de WBL zou misschien in sommige gevallen moeten denken aan een huisdierverbod of een soort dwang tot schoonhouden, want je voelt je op die manier zo machteloos en je leidt schade die niet makkelijk te verhalen valt". Indien er dit jaar nog prijzen worden uitgeloofd voor nede righeid, dan is voor mij wel duidelijk wie daarvoor in aan merking komt. Want de nieuwe rol die directeur Hübben van de Stichting Leidse Studentenhuisvesting zich heeft aangemeten is van een ontwapenende schoonheid en voor al onderdanigheid. Bijna alle klachten die studenten deze week aan het adres van zijn organisatie uitspraken, werden door hem omarmd. En dat is weieens anders geweest. Het altijd wat steile en arrogante instituut, dat een paar dui zend kamers en appartementen aan studenten verhuurt, is kennelijk opnieuw gekneed en geboetseerd. Althans, de di recteur lijkt zoveel public-relation- en marketingcursussen te hebben gevolgd dat het gezicht van de stichting ineens prettiger oogt. Hoewel, met een paar personeelsleden van de stichting wil het heel niet vlotten. Een aantal huldigt nog steeds het principe dat studenten blij mogen zijn dat ze er gens mogen wonen in onze mooie stad en dat ze verder toch vooral hun bek moeten houden. De neuzen staan bij de stichting dus nog niet allemaal de zelfde kant op, maar het veranderingsproces is ingezet. En het is geen gemakkelijke weg die Hübben is ingeslagen, want naar zijn eigen zeggen is het 'verdomd moeilijk om in een gevestigde orde een andere wind te laten waaien'. Nou werkt meneer Hübben al sinds mensenheugenis als di recteur bij de stichting. En dat maakt de cultuurverandering er natuurlijk niet makkelijker op. De'gevestigde orde waar tegen hij vecht, is door hem zelf opgebouwd. Hij strijdt dus in zekere zin tegen zichzelf, tegen zijn eigen, kennelijk ver ouderde, ik. Zo gaat dat met managers die lang op een plek zitten. In je kop dreunt nog door wat je tien jaar geleden tegen de medewerkers riep, hoe ze moesten werken. En voor je het weet, groeit er een andere samen leving om je heen, een gemeen schap die om een andere aanpak vraagt. Dus nu ook voor studenten - eindelijk - een klantvriendelijke benadering. Directeur Hübben heeft zichzelf aangepakt. Dat is moedig. Vivat, de Stichting Leidse Studentenhuisvesting is herboren, een instituut is hersteld! een aantal dieren en andere materialen beschikbaar gesteld die te zien zijn in de vitrine. De tentoonstelling is tot 16 mei te bezichtigen tijdens de ope ningsuren van filiaal Stevens- hof, Trix Terwindtstraat 6. Daar na is de tentoonstelling nog tot het eind van het jaar te zien in de andere vestigingen van de openbare bibliotheek Leiden. Ignaas Spruit, vertegenwoor diger van Pro Primates, verzorgt dinsdag 12 april een lezing over bedreigde diersoorten. Deze le zing begint om 19.30 en is gratis toegankelijk. Lenie 't Hart opent vrijdag 8 april om 13.30 de tentoonstel ling 'Bedreigde diersoorten' in filiaal Stevenshof van de Leidse openbare bibliotheek. Deze ten toonstelling geeft een beeld van bedreigde nationale en interna tionale diersoorten. Zij is opge zet in samenwerking met Pro Primates. Zeehondencréche Pieterburen, Vogelbescherming, Wereld Natuur Fonds. Platform Zeeschildpadden en Toerisme en Wolftrail. Het nationaal Na tuurhistorisch Museum heeft Leidse stad bekend om zwartwerkers leiden loman leefmans Na meer dan dertig jaar aan de Haven en Oude Vest te zijn ge vestigd, vertrekt 'campingshop' Breedeveld naar Leiderdorp. „Met frisse tegenzin. Maar we hebben het besluit genomen uit angst voor een autoluwe bin nenstad en de weigering om aan de nieuwbouw hier achter mee te mogen doen. Met de ge meente valt niet te communice ren en dat is jammer, want ik ben zeer aan Leiden gehecht", aldus Breedeveld. De grieven van de winkelier zijn niet nieuw. Regelmatig roe pen winkeliers dat de gemeen telijke bureaucratie en het par keerbeleid de economische be drijvigheid in de weg staan. Klanten en winkeliers worden naar 'vrije oorden' als Winkel hof en Leidsenhagen gejaagd. Bredeveld vormt daarop geen uitzondering: „Een bungalow tent of een paar tuinstoelen kan je moeilijk anders dan met de auto komen brengen of halen. Ja, die wethouder van Groen Links heeft wel eens geopperd om dat door een koeriersdienst te laten doen, maar hij is duide lijk niet op de hoogte van de prijzen daarvoor. En wordt hier voor de deur geladen, dan wordt er een bon uitgedeeld en heb je boze klanten. Zo gaat het nu eenmaal", aldus Breedeveld. Volgens de winkelier wordt er ook steeds strenger op fout par keren gecontroleerd: „Vroeger waren parkeerwachters overwe gend mannen. Die kon je nog wel eens de situatie uitleggen. Als je direct maakte dat je weg kwam, volgde er geen bon. Nu zijn het vooral vrouwen, en, laat ik voorzichtig zijn, daarmee hev je eer. stad waar het eco- leiden hans koenekoop vervolg voorpagina In de Leidse bouwwereld wordt weinig verrast gereageerd op de omvangrijke fraudezaak (2,2 miljoen gulden) in de straatma kerij. Volgens de bekende Leid se aannemer De Bolster staan Leiden, Dordrecht en Amster dam bekend om koppelbazen die zwartwerkers aantrekken voor klussen. Woordvoerder J. Overkleeft: „Overheid werkt fraude in de hand door in zee te gaan met het bedrijf dat laagste offerte in dient voor een klus. Dat zijn vaak de bedrijven die met zwart personeel werken, want de bonafide aannemer zal een op gave naar kostprijs maken. De aannemers in deze omgeving weten ook welke bedrijven dat zijn. En naar mijn vaste overtui ging weet ook zo'n sociaal fonds dat." Een grote schoonmaak onder de malafide bedrijven, zoals nu gebeurt, kan dan ook geen kwaad. „Misschien dat het eens goed afschrikt. Hoewel het vaak genoeg voorkomt dat bedrijven zich failliet laten verklaren om een half jaar later weer gewoon opnieuw te beginnen. Overi gens wordt het steeds moeilijker om te frauderen. Je moet tegen woordig als aannemer wel heel inventief zijn om door de ma zen van de wet te glippen. Straks komt er ook nog een ver scherpte aansprakelijkheid voor de hoofdaannemers van een klus. Die is dan verantwoorde lijk voor alle betalingen." Duur Persvoorlichter Slinkert van het Sociaal Fonds Bouwnijverheid (SFB) wil in algemene zin wel kwijt dat de bouwwereld nog steeds neigt naar fraude. „Het is een dure bedrijfstak. Dat wil zeggen dat de sociale premies relatief hoog zijn vanwege de arbeidsrisico's. Vaak proberen bouwbedrijven in een andere tak terecht te komen, of ze doen hun best hun bedrijf te splitsen. Als dat allemaal niet lukt, dan kun je verwachten dat ze belas tingen proberen te ontduiken." Volgens Slinkert heeft het fail lissement van drie van de vier bedrijfjes ertoe geleid dat ook leveranciers van bouwmateria len voor aanzienlijke bedragen zijn benadeeld. „De belasting dienst is voor de failliet ver klaarde bedrijven de belangrijk ste schuldeiser. Zij krijgt voor rang op de leveranciers. Die kunnen vervolgens vaak zelf niets meer verhalen." Breedeveld en zijn medewerkers tonen Tuin Een parkeervergunning of een laad/losplaats kon Breedeveld op zijn buik schrijven. Maar hij heeft ook andere communica tiestoornissen met de gemeen te. „Hier direct achter, aan de Pelikaanstraat, wordt een nieuw gebouw neergezet. Ik heb nog geprobeerd daar een stuk van te mogen gebruiken. Maar dat werd afgewezen. Uiteindelijk staat mijn eigen achterruimte, die al b'estaat sinds 1910, op de plankaarten van de gemeente aangemerkt als 'tuin'. Nu vraag ik je. Sta ik mooi voor joker." Helemaal onwelwillend kan de gemeente niet zijn geweest. Aan Breedeveld zijn een aantal aanbiedingen gedaan om te verhuizen. „Ja, ze boden me een winkelruimte aan op de Hogewoerd, op het stuk waar alleen fietsers mogen komen. Daar schiet ik niks mee op. Ook een overga. j naar de Fruitweg en de Rooseveltstraat ging niet door, daar moqht geen detail handel komen, hoewel die er nu toch zit. Uiteindelijk, toen we besloten naar Leiderdorp te gaan, kwam wethouder Walen kamp en zei 'was dan even naar mij gekomen, hadden we een oplossing kunnen vinden'. Maar op die manier wil ik het niet re gelen." Toch beschouwt Breedeveld zichzelT niet als de zoveelste klagende ondernemer. Hij gaat naar eigen "eggen een goede FOTO LOEK ZUYDERDUIN toekomst tegemoet: „Ik ga naar Leiderdorp en daar wordt het mooi. Eerst een jaar naar de Zijldijk en dan naar het nieuwe bedrijvencentrum aan de Touwbaan. En ik heb de papie ren gezien. Daar gaan nog zeven Leidse winkels en bedrijven heen. Het leuke van het Leidse centrum was dat je er alles kon kopen. Maar dat loo -t langzaam af." leiden monica wesseling In het politiedistrict Leiden- Voorschoten werden vorig jaar de meeste geweldmisdrijven, inbraken en fietsendiefstallen gepleegd van het korps Hol lands-Midden. Dat blijkt uit het jaarverslag van het korps dat gisteren is gepresenteerd. Van de acht districten van het korps kwamen in de regio Rijn- en Braassem het laagste aantal misdrijven voor. De noordelijke Bollenstreek scoorde hoog wat betreft rijden onder invloed. Bijna duizend mensen wer den verleden jaar in de Leidse regio geconfronteerd met een diefstal uit hun woning. In de Bollenstreek en de Rijnstreek was dit eenderde hiervan. F.r deden in Leiden-Voorschoten 258 mensen aangifte van mis handeling. Het district Rijn- en Braassem (Alkemade, Rijnwou- de, Leiderdorp en omstreken) lijkt wat dat betreft erg veilig: er kwamen slechts 21 meldingen binnen. Ook zedenmisdrijven komen in Leiden-Voorschoten aanmer kelijk meer voor dan elders. Er werden 36 aangiften gedaan van aanranding/verkrachting of pogingen hiertoe. Wanneer het gaat om diefstal van en vernie lingen aan auto's stond Leiden de koppositie af aan het district Waag- en Wiericke (Gouda en Reeuwijk). I Iet is onduidelijk of er sprake minaliteit.in het district I.eiden- Voorschoten. De politie heeft geen vergelijkbare cijfers uit eerder jaren paraat omdat het districtenstelsel bij de politie toen nog niet was ingevoerd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 17